1 Forum © 2011, wydanie polskie, Instytut Psychiatrii i Neurologii FORUM1: Patofizjologia depresji: czy mamy jakieś solidne dowody naukowe interesujące dla klinicystów? Pathophysiology of depression: do we have any solid evidence of interest to clinicians? ◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦◦ Patofizjologia depresji: czy mamy jakieś solidne dowody naukowe przydatne klinicystom? Pathophysiology of depression: do we have any solid evidence of interest to clinicians? GREGOR HASLER Psychiatric University Hospital, University of Berne, Szwajcaria STRESZCZENIE Ze względu na kliniczną i etiologiczną różnorodność dużego zaburzenia depresyjnego trudno objaśnić jego patofizjologię. Dokonano przeglądu współczesnych teorii neurobiologicznych, które mają najbardziej rzetelne podstawy empiryczne i największe znaczenie dla praktyki klinicznej, pod kątem ich mocnych i słabych stron. Wybrane teorie opierają się na pracach, w których badano stres psychospołeczny i hormony stresu, neuroprzekaźniki takie, jak serotonina, norepinefryna, dopomina, glutaminian i kwas gamma-aminomasłowy (GABA), obwody neuronalne, czynniki neurotropowe oraz rytmy dobowe. Ponieważ wszystkie teorie depresji odnoszą się tylko do pewnych typów pacjentów z depresją, a pomijają inne, oraz ponieważ patofizjologia depresji może się znacznie zmieniać w przebiegu choroby, obecnie istniejąca wiedza podważa ujednoliconą hipotezę depresji. W konsekwencji leczenie przeciwdepresyjne, z podejściami psychologicznymi i biologicznymi włącznie, powinno być dostosowane do poszczególnych pacjentów i stanów chorobowych. Poszczególne hipotezy dotyczące depresji oparte na wiedzy neurobiologicznej omówiono z uwzględnieniem tego, co może zainteresować zarówno klinicystów w praktyce codziennej, jak i badaczy klinicznych opracowujących nowe metody terapii. SUMMARY Due to the clinical and etiological heterogeneity of major depressive disorder, it has been difficult to elucidate its pathophysiology. Current neurobiological theories with the most valid empirical foundation and the highest clinical relevance are reviewed with respect to their strengths and weaknesses. The selected theories are based on studies investigating psychosocial stress and stress hormones, neurotransmitters such as serotonin, norepinephrine, dopamine, glutamate and gammaaminobutyric acid (GABA), neurocircuitry, neurotrophic factors, and circadian rhythms. Because all theories of depression apply to only some types of depressed patients but not others, and because depressive pathophysiology may vary considerably across the course of illness, the current extant 1 Przedruk z World Psychiatry 2010; 9(3): 155-161) za życzliwą zgodą wydawcy i redakcji. World Psychiatry jest organem Światowego Stowarzyszenia Psychiatrycznego (WPA, World Psychiatric Association). knowledge argues against a unified hypothesis of depression. As a consequence, antidepressant treatments, including psychological and biological approaches, should be tailored for individual patients and disease states. Individual depression hypotheses based on neurobiological knowledge are discussed in terms of their interest to both clinicians in daily practice and clinical researchers developing novel therapies. Słowa kluczowe: depresja / patofizjologia / genetyka / stres / serotonina / norepinefryna / dopamina / neuroobrazowanie / glutaminian / GABA Key words: depression / pathophysiology / genetics / stress / serotonin / norepinephrine / dopamine / neuroimaging / glutamate / GABA 2 Praca poglądowa Review © Instytut Psychiatrii i Neurologii Rola neuropsychologa w diagnostyce i leczeniu choroby Huntingtona The role of neuropsychologists in the assessment and treatment of Huntington’s disease EMILIA J. SITEK1,2,3, WITOLD SOŁTAN1,3, JAROSŁAW SŁAWEK1,2,3 1. Oddział Neurologii, Szpital Specjalistyczny Św. Wojciecha, Gdańsk 2. Zakład Pielęgniarstwa Neurologiczno-Psychiatrycznego, Gdański Uniwersytet Medyczny 3. Gdański Ośrodek European Huntington’s Disease Network przy Szpitalu Specjalistycznym Św. Wojciecha, Gdańsk STRESZCZENIE Cel. Praca ma na celu przedstawienie roli neuropsychologa w opiece nad pacjentem z chorobą Huntingtona (HD), profilu zaburzeń poznawczych w tej chorobie, jak również wskazówek przydatnych w planowaniu i interpretacji badań neuropsychologicznych oraz zajęć psychoedukacyjnych. Poglądy. Do głównych zadań neuropsychologa zajmującego się HD należą diagnoza neuropsychologiczna osób z HD (w stadium przedklinicznym oraz klinicznym) oraz psychoedukacja skierowana głównie do opiekunów osób chorych. Proces otępienny, tradycyjnie uznawany za podkorowy, jest w HD nieunikniony. W HD dominują zaburzenia funkcji wykonawczych oraz pamięci operacyjnej. Diagnoza neuropsychologiczna osoby z HD wymaga wiedzy na temat specyfiki objawów, współpracy z lekarzem prowadzącym (neurologiem i/lub psychiatrą), jak i uwzględnienia w interpretacji wyników badania wszystkich czynników zakłócających wykonanie zastosowanych testów. Wnioski. Neuropsycholog obok neurologa i psychiatry pełni istotną rolę w opiece nad pacjentem z chorobą Huntingtona i jego rodziną, jego obecność w zespole leczącym jest niezbędna. Badania neuropsychologiczne należą do istotniejszych badań diagnostycznych (obok neurologicznych, psychiatrycznych, genetycznych oraz neuroobrazowych), pozwalających ocenić stopień zaawansowania choroby, tempo progresji, jak i skuteczność leczenia. Ponadto mogą stanowić podstawę oddziaływań psychoedukacyjnych. SUMMARY Objectives. The paper presents the role of the neuropsychologist in care of patients with Huntington’s disease (HD), the profile of cognitive dysfunction in HD, as well as suggestions for neuropsychological assessment planning, interpretation of test results, and for psychoeducational interventions. Review. The major tasks of the neuropsychologist working with HD patients include the neuropsychological assessment of the patient (both in the clinical and preclinical stages) and psychoeducational interventions for his/her caregivers. The dementing process, traditionally considered to be subcortical, is inevitable in HD. Executive dysfunction and working memory impairment predominate in the clinical picture. Neuropsychological assessment in HD requires knowledge about the symptom specificity, cooperation with the doctor in charge of the patient (a neurologist and/or psychiatrist) as well as taking into account in the interpretation of test results all factors that may affect the patient’s performance. Conclusions. Neuropsychologists, besides neurologists and psychiatrists, are essential members of the HD care team. The neuropsychological assessment, if properly conducted, belongs among the most important diagnostic procedures (complementary to the neurological, psychiatric, genetic and neuroimaging examinations) allowing to evaluate the disease severity, progression rate and treatment efficacy. The neuropsychological assessment may also provide grounds for psychoeducational intervention planning. Słowa kluczowe: choroba Huntingtona / zaburzenia funkcji poznawczych / diagnoza neuropsychologiczna / psychoedukacja Key words: Huntington’s disease / cognitive dysfunction / neuropsychological assessment / psychoeducation 3 Praca poglądowa Review © Instytut Psychiatrii i Neurologii Udar mózgu u chorych z przewlekłą chorobą nerek Stroke in patients with chronic kidney disease PIOTR SOBOLEWSKI Sandomierski Ośrodek Neurologii z Oddziałem Neurologii i Oddziałem Udarowym, Sandomierz STRESZCZENIE Cel. Celem pracy było wykazanie i omówienie wzajemnych korelacji pomiędzy czynnikami ryzyka udaru mózgu i przewlekłej choroby nerek (PChN), omówienie powikłań sercowo-naczyniowych u chorych dializowanych oraz problemu nefropatii pokontrastowej. Poglądy. Jako wspólne czynniki ryzyka udaru niedokrwiennego i PChN wymieniono: podeszły wiek chorych, rasę afroamerykańską, płeć męską, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, migotanie przedsionków i palenie tytoniu. Natomiast jako wspólne czynniki ryzyka udaru krwotocznego i PChN: podeszły wiek chorych, rasę afroamerykańską, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, angiopatię amyloidową i palenie tytoniu. Wnioski. Dokładna analiza wszystkich czynników i zagadnień związanych z naczyniowymi chorobami mózgu i PChN, pozwala na wybranie właściwego procesu diagnostycznego i terapii w tej grupie chorych. SUMMARY Objectives. The aim of the study was to report and discuss intercorrelations between stroke risk factors and chronic kidney disease (CKD), cardiovascular complications in dialyzed patients, and the problem of post-contrast nephropathy. Review. The following risk factors common for ischemic stroke and CKD were reported: the patients’ advanced age, Afro-American race, male sex, hypertension, diabetes, atrial fibrillation, and smoking, while the common risk factors for hemorrhagic stroke and CKD included: advanced age, AfroAmerican race, hypertension, diabetes, amyloid angiopathy, and smoking. Conclusion. A thorough analysis of all factors and problems associated with cerebrovascular diseases and CKD allows to choose appropriate diagnostic methods and treatment approaches in this group of patients. Słowa kluczowe: udar mózgu / przewlekła choroba nerek / korelacje Key words: stroke / chronic kidney disease / correlation 4 Praca poglądowa Review © Instytut Psychiatrii i Neurologii Ocena skuteczności fototerapii w leczeniu niesezonowych zaburzeń afektywnych Evaluation of phototherapy effectiveness in the treatment of non-seasonal affective disorders MAGDALENA CHOJNACKA, ŁUKASZ ŚWIĘCICKI II Klinika Psychiatryczna, Instytut Psychiatrii i Neurologii, Warszawa STRESZCZENIE Cel. W artykule przedstawiono wyniki prac poświęconych ocenie skuteczności i tolerancji leczenia niesezonowych zaburzeń afektywnych światłem. Poglądy. Fototerapia (ekspozycja na białe, jaskrawe światło) jest metodą o potwierdzonej skuteczności w leczeniu choroby afektywnej sezonowej. Jest to metoda niefarmakologiczna, dobrze tolerowana, względnie bezpieczna i dość łatwa w zastosowaniu. Może stanowić alternatywę u pacjentów, którzy nie akceptują lub źle tolerują leki lub u których zachodzą przeciwwskazania do farmakoterapii. Wnioski. Pojawiają się coraz liczniejsze doniesienia o zastosowaniu fototerapii również w innych postaciach depresji - jako monoterapii lub jako leczenia dodatkowego. Wnioski są niejednoznaczne. Konieczne są dalsze badania w celu wyjaśnienia wątpliwości. SUMMARY Objectives. The paper reviews studies on effectiveness and tolerability of phototherapy in nonseasonal affective disorders. Review. Efficacy of phototherapy (involving exposure to bright, white light) was confirmed in the treatment of seasonal affective disorders. This non-pharmacological treatment method is well-tolerated, relatively safe and simple to use. Its side effects are rare. The method provides a viable alternative for patients who cannot accept or tolerate medication, or in whom pharmacotherapy may be contraindicated. Conclusions. More and more reports are published on the use of phototherapy also in non-seasonal depression, either as monotherapy or as an adjuvant to conventional antidepressants. The results are inconclusive. Further research is needed to explain the doubts. Słowa kluczowe: zaburzenia afektywne niesezonowe / depresja / fototerapia Key words: non-seasonal affective disorder / depression / phototherapy 5 Praca kazuistyczna Case report © Instytut Psychiatrii i Neurologii Zaburzenia lękowe i depresja w przebiegu guza chromochłonnego nadnerczy – opis przypadku Anxiety disorder and depression in the course of adrenal pheochromocytoma – a case report BERTRAND JANOTA1, LUCYNA PAPIERSKA3, MARIA ZAŁUSKA2, KATARZYNA JANOTA3, ANDRZEJ 4 5 CICHOCKI , ELŻBIETA PIASECZYŃSKA 1. Oddział Psychiatrii, Szpital Bielański. Warszawa 2. IV Klinika Psychiatryczna, Instytut Psychiatrii i Neurologii, Warszawa 3. Klinika Endokrynologii i Oddział Chorób Wewnętrznych, Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego, Szpital Bielański, Warszawa 4. Oddział Chirurgii, Klinika Instytutu Onkologii, Warszawa 5. Poradnia Zdrowia Psychicznego NZOZ, Biała Podlaska STRESZCZENIE Cel. Analiza objawów lękowych, depresyjnych i innych objawów somatycznych w przebiegu guza chromochłonnego nadnerczy (pheochromocytoma). Guz jest nowotworem spotykanym stosunkowo rzadko, przeważnie łagodnym, hormonalnie czynnym. Wydzielając nadmiar katecholamin guz może się ujawniać zwyżkami ciśnienia tętniczego krwi, tachykardią, niespecyficznymi dolegliwościami brzusznymi, a niekiedy objawami lęku i depresji. Wczesne rozpoznanie i chirurgiczne usunięcie guza w większości przypadków prowadzi do całkowitego wyleczenia. Opis przypadku. Pacjentkę aktualnie nieobciążoną stresem i bez nadciśnienia tętniczego leczono nieskutecznie ambulatoryjnie za pomocą farmakoterapii z powodu lęku i depresji, Ostry epizod bólu brzucha i nudności doprowadził do ujawnienia w badaniu ultrasonograficznym guza prawego nadnercza. Podwyższony poziom metoksykatecholamin w moczu wskazywał na pheochromocytoma, co potwierdzono histopatologicznie. Po chirurgicznym usunięciu guza i zaprzestaniu farmakoterapii objawy lękowe i depresyjne ustąpiły całkowicie. W toku dwuletniej obserwacji nie było nawrotu. Wnioski. Guz chromochłonny nadnerczy należy zawsze brać go pod uwagę w różnicowaniu przyczyn lęku i depresji, gdyż nierozpoznany i nie leczony w porę, prowadzi do zgonu wskutek powikłań naczyniowych lub przerzutów. Opisany przypadek zwraca uwagę na konieczność różnicowania zaburzeń lękowych i depresyjnych z pheochromocytoma także wtedy, gdy nie stwierdza się nadciśnienia tętniczego, zwłaszcza gdy farmakoterapia jest nieskuteczna, a nie występują istotne czynniki stresu. Należy pamiętać, że nie tylko tachykardia, zwyżki ciśnienia, tętniczego, bóle głowy ale także objawy brzuszne (bóle, nudności, dyspepsja) interpretowane jako somatyczne przejawy lęku, mogą być objawami pheochromocytoma, a więc wymagają badania przesiewowego w tym kierunku. SUMMARY Background. The aim of the paper was to outline anxiety and depression symptoms and well as other somatic ailments in the course of pheochromocytoma of adrenal glands. This type of tumor is relatively rare, mostly benign, and hormonally active. Secreting excessive amounts of catecholamines the tumor may manifest itself in elevated blood pressure, tachycardia, nonspecific abdominal complaints, and sometimes symptoms of anxiety and depression. Early diagnosis and surgical removal of pheochromocytoma lead to full recovery in a majority of cases. Case report. A female patient, not stressed and with no hypertension, had been unsuccessfully pharmacologically treated for anxiety and depression on the outpatient basis. Following an episode of acute abdominal pain and nausea her USG examination revealed a tumor in the right adrenal gland. Elevated urinary metoxycatecholamines suggested the diagnosis of pheochromocytoma, confirmed histopathologically. After surgical removal of the tumor and discontinuation of pharmacotherapy the patient’s depressive and anxiety symptoms completely abated. No recurrence of the tumor was found within a 2-year follow-up period. Commentary. Pheochromocytoma should always be taken into account in the differential diagnosis of anxiety and depression causes, since this condition if not recognized in time and left untreated may be fatal due to vascular complications and metastases. The reported case highlights the necessity of including pheochromocytoma in the differential diagnosis of anxiety and depressive disorders in the absence of hypertension, particularly if pharmacotherapy is ineffective and there are no significant stress factors. It should be remembered that signs and symptoms of pheochromocytoma include not only tachycardia, elevated blood pressure and headaches, but also abdominal complaints (pain, nausea, dyspepsia). The latter, interpreted as anxiety symptoms, may be actually manifestations of pheochromocytoma, and therefore require relevant screening procedures. Słowa kluczowe: pheochromocytoma / zaburzenia lękowe / depresja Key words: pheochromocytoma / anxiety disorder / depression 6 Praca kazuistyczna Case report © Instytut Psychiatrii i Neurologii Rola czynników psychologicznych w przebiegu zespołu tików u dwudziestoletniego mężczyzny – opis przypadku The role of psychological factors in the course of tic syndrome in a 20-year-old male – a case report AGNIESZKA SKRZYPULEC, SEWERYN SEGIET, ADAM SZUŚCIK, KRZYSZTOF KRYSTA, IRENA KRUPKAMATUSZCZYK Katedra i Klinika Psychiatrii i Psychoterapii, Śląski Uniwersytet Medyczny, Katowice STRESZCZENIE Cel. Celem pracy jest przedstawienie przypadku dwudziestoletniego mężczyzny z zespołem tików oraz roli czynników psychologicznych w rozwoju jego choroby. Przypadek. Pacjent, u którego w trzecim roku życia rozpoznano zespół Tourette’a, był wielokrotnie hospitalizowany w oddziałach psychiatrii i neurologii dziecięcej. Z powodu zaostrzenia tików, został trzykrotnie wprowadzony w śpiączkę tiopentalową. Różnoraka farmakoterapia przynosiła krótkotrwałe efekty. U pacjenta nie stosowano psychoterapii. Mężczyznę cechowała osobowość niedojrzała z zachowaniami depresyjno-lękowymi i niskim poziomem samoakceptacji. Dwukrotnie podejmował próby samobójcze, nadużywał leków. W sytuacji stresu pacjent reagował wzmożeniem symptomów fizycznych. Komentarz. Podczas ostatniej hospitalizacji postulowano znaczącą rolę zaburzeń psychicznych w rozwoju i zaostrzeniu zespołu tików. W diagnostyce i leczeniu niezbędna jest dyskusja między różnymi specjalistami, szczególnie psychiatrami, psychoterapeutami, neurologami. SUMMARY Objectives. A case of a 20-year-old man with tic disorder is presented and the role of psychological factors in the development of his condition is discussed. Case report. The patient diagnosed with the Tourette syndrome at age 3 was repeatedly hospitalized in child psychiatry and neurology departments. Due to tics exacerbation he was submitted to tiopentalinduced coma thrice. Differentiated pharmacotherapy resulted in transient outcomes. No psychotherapy has ever been attempted. The patient was diagnosed with immature personality, manifested anxiety and depressive behaviors and a low self-acceptance level. He had two suicide attempts and was a medication abuser. He responded to stressful situations with aggravation of somatic symptoms. Commentary. During the patient’s most recent hospitalization a significant role of mental disorders in the development and exacerbation of his tic disorder was postulated. Cooperation between various health professionals, particularly psychiatrists, psychotherapists and neurologists is necessary both in the diagnostic process and treatment. Słowa kluczowe: tiki / zespół Tourette’a / czynniki psychologiczne Key words: tics / Tourette’s syndrome / psychological factors 7 Praca kazuistyczna Case report © Instytut Psychiatrii i Neurologii Czy zdanie „czuję się obserwowany” – zawsze znaczy to samo? Znaczenie kliniczne błędnego opisu i atrybucji swoich stanów przez pacjentów leczonych z rozpoznaniem schizofrenii – opis przypadku Does the sentence „I feel I am being watched” always have the same meaning? Clinical significance of erroneous description and attribution of their states by patients treated for schizophrenia – a case report MACIEJ KARASZEWSKI, SŁAWOMIR MURAWIEC, MAŁGORZATA SOSNOWSKA Centrum Zdrowia Psychicznego, Instytut Psychiatrii i Neurologii, Warszawa STRESZCZENIE Cel. Celem pracy jest dyskusja zjawiska przejściowego wypowiadania przez pacjentów leczonych z powodu schizofrenii treści odnoszących się do niepożądanych działań leków lub treści sprawiających wrażenie wypowiedzi urojeniowych, które pojawiają się w związku z doświadczaniem przez tych pacjentów sytuacji stresowych. Przypadek. Opisano 35-letnia pacjentkę leczoną od kilku lat z rozpoznaniem schizofrenii, aktualnie w okresie remisji. Pacjentka ta w sytuacjach trudności co do decyzji o podjęciu pracy lub w sytuacjach stresogennych relacjonowała przemijające, krótkotrwałe epizody „uciekania oczu” przypominające ostre dyskinezy poneuroleptyczne lub analogiczne krótkotrwałe stany z wypowiedziami stwierdzającymi, że jest obserwowana przez inne osoby, co przypominało urojenia odnoszące. Komentarz. Nagłe pojawienia się relacji o niepożądanych działaniach leków lub o krótkich objawach psychotycznych u pacjentów stabilnej remisji wymaga zwrócenia uwagi na psychologiczne podłoże tych skarg i uzyskania przez pacjenta adekwatnego rodzaju pomocy. SUMMARY Objectives. The aim of the paper was to discuss the phenomenon of statements occasionally made by patients treated for schizophrenia – such comments concerning undesirable side effects of medication, or resembling paranoid ideation are related to stressful situations currently experienced by the patient. Case report. A case is presented of a 35-year old female patient diagnosed with schizophrenia and treated for the past few years, currently in remission. When confronted with difficulties connected with her decision-making about getting a job or in other stressful situations the patient reported brief, transitory episodes of her “eyes skittering away” (which resembles post-neuroleptic acute tardive dyskinesia), or similarly short-lasting feelings of being watched by other people (resembling delusions of reference). Commentary. If patients in stable remission suddenly report side effects of their medication, or develop short-term psychotic symptoms, psychological background of their complaints should be explored and appropriate help provided to the patient. Słowa kluczowe: schizofrenia / farmakoterapia / psychologia / deficyty kognitywne Key words: schizophrenia / pharmacotherapy / psychology / cognitive deficits 8 Praca kazuistyczna Case report © Instytut Psychiatrii i Neurologii Przypadek silnego wzburzenia – problemy kompetencyjne i orzecznicze A case of extreme emotional agitation – competence and forensic expertise problems EWA WASZKIEWICZ1, ANNA PILSZYK2 1. III Klinika Psychiatryczna, Instytutu Psychiatrii i Neurologii, Warszawa 2. Klinika Psychiatrii Sądowej, Instytut Psychiatrii i Neurologii, Warszawa STRESZCZENIE Cel. Przedstawiono charakterystykę stanu silnego wzburzenia w kontekście psychologicznym, medycznym i prawnym. Omówiono szczegółowo uregulowania prawne dotyczące zastosowania pojęcia silnego wzburzenia, kryteria opisu jego rozpoznawania i trudności diagnostyczne biegłych. Przypadek. Przedstawiono przypadek mężczyzny, który dokonał podwójnego zabójstwa pod wpływem silnych emocji. Komentarz. Na przykładzie przypadku przeanalizowano szereg wątpliwości dotyczących silnego wzburzenia i podjęto próbę przedstawienia propozycji ich rozwiązania. SUMMARY Objectives. The state of extreme emotional agitation was characterized from the psychological, medical and legal perspectives. The paper presents a detailed outline of legal regulations concerning the use of the notion of “extreme emotional agitation”, criteria for diagnosing this state, and diagnostic difficulties of forensic experts. Case report. A case is reported of a male perpetrator of a double homicide committed under the influence of extreme emotional agitation. Commentary. On the grounds of the case report a number of doubts concerning “extreme emotional agitation” were presented and an attempt was made to propose possible solutions for their clarification. Słowa kluczowe: silne wzburzenie / afekt fizjologiczny / zabójstwo / opinia sądowo-psychologiczna Key words: extreme emotional agitation / physiological affect / homicide / forensic-psychological expertise 9 Praca kazuistyczna Case report © Instytut Psychiatrii i Neurologii Rzadki przypadek bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu jako pierwszego objawu szpiczaka mnogiego A rare case of bacterial encephalomeningitis as a preliminary symptom of multiple myeloma MAŁGORZATA WISZNIEWSKA¹, MARCIN ROGOZIEWICZ¹, ANNA SZMYDT¹, PAWEŁ WISZNIEWSKI² 1. Oddział Neurologii Szpitala Specjalistycznego im. Stanisława Staszica, Piła 2. Oddział Chorób Wewnętrznych i Hematologii Szpitala Specjalistycznego im. Stanisława Staszica, Piła STRESZCZENIE Cel. Celem pracy jest przedstawienie rzadkiego przypadku bakteryjnego zapalenia opon m-r, które okazało się pierwszym objawem szpiczaka mnogiego. Szpiczak mnogi jest nowotworem, który cechuje się klonalną proliferacją atypowych plazmocytów. Najbardziej typowymi objawami choroby są: niedokrwistość, ogniska osteolityczne, hiperkalcemia, niewydolność nerek oraz ból kostny. Wśród objawów neurologicznych dominują objawy uszkodzenia rdzenia kręgowego, korzeni nerwów rdzeniowych, nerwów obwodowych oraz czaszkowych. W chorobie dochodzi do defektu odporności humoralnej, co predysponuje do infekcji bakteryjnych, wśród których może pojawić się zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (m-r). Przypadek. U 69-letniego pacjenta rozpoznano ciężkie bakteryjne zapalenie opon m-r, które było pierwszą manifestacją kliniczną szpiczaka mnogiego. Po zastosowaniu skojarzonej antybiotykoterapii i leczenia wspomagającego objawy zapalenia ustąpiły. Do leczenia szpiczaka zastosowano talidomid skojarzony z deksametazonem z dobrym efektem. Pacjent pozostaje pod opieką hematologa i neurologa. Komentarz. Przedstawiamy ten przypadek, aby zwrócić uwagę, iż bakteryjne zapalenie opon m-r sporadycznie może stanowić pierwszą manifestację kliniczną szpiczaka. Szybkie i pełne rozpoznanie jest bardzo ważne ze względu na możliwość szybkiego wdrożenia kompleksowego leczenia zarówno bakteryjnego zapalenia opon m-r, jak również szpiczaka. Takie postępowanie zwiększa szanse nie tylko na przeżycie, ale i na lepszą jakość życia po leczeniu. Pragniemy również podkreślić, że w takich przypadkach konieczna jest dobra współpraca neurologa i hematologa. SUMMARY Background. The aim of this article is to present a rare case of bacterial meningitis which turned out to be the first symptom of multiple myeloma.Multiple myeloma is a neoplasm characterised by clonal proliferation of atypic plasmocytes. Anemia, osteolytic lesions, hypercalcemia, renal failure, and osteal pain are the most common symptoms of the disease. Spinal cord lesions, radiculopathy, as well as cranial and peripheral nerve palsy predominate among neurological disorders associated with multiple myeloma. The illness leads to humoral immunity impairment and increases the patients’ vulnerability to bacterial infections, including bacterial meningitis. Meningeal and cerebral involvement is very rare as an initial manifestation of myeloma. Case report. A 69-year-old male was diagnosed with severe acute bacterial meningitis that proved to be the first clinical manifestation of multiple myeloma. Combined antibiotic therapy with a supplementary treatment ameliorated the signs of meningitis. Combined treatment of multiple myeloma with thalidomide and dexamethasone was successful. The patient remains under the care of a hematologist and neurologist. Commentary. We present this case to emphasize that bacterial meningitis occasionally may be a first manifestation of multiple myeloma. It is very important to make an accurate and rapid diagnosis that allows to initiate complex treatment of both meningitis with antibiotics and subsequently of myealoma with immunosuppressive agents. Such management increases the patient’s chance not only of survival, but also of a better quality of life after treatment completion. We would like to emphasize that a good collaboration between neurologists and hematologists is necessary in such cases. Słowa kluczowe: szpiczak mnogi / bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych / leczenie Key words: multiple meyloma / bacterial meningitis / treatment 10 Recenzja książki Book review © Instytut Psychiatrii i Neurologii Sobów T. Praktyczna psychogeriatria. Rozpoznawanie i postępowanie w zaburzeniach psychicznych u chorych w wieku podeszłym. Wydawnictwo Continuo: Wrocław; 2010, s. 364. ISBN 978-83-62182-08-4. AGNIESZKA ZAGÓRSKA, ALDONA KRAWCZYK I Klinika Psychiatryczna IPiN