Kod przedmiotu/modułu Nazwa przedmiotu MT1_24/2013 MT1_25/2013 Podstawy psychiatrii Kierunek Kompozycja i Teoria Muzyki Specjalność Muzykoterapia Typ studiów I stopnia Wymagania wstępne Zdany egzamin wstępny na kierunek studiów „Kompozycja i teoria muzyki”, specjalność „Muzykoterapia”. Wymagania zostały określone w „Informatorze dla kandydatów na studia stacjonarne I stopnia”. wykład - egzamin obejmujący zakresem treści programu nauczania przedmiotu, ćwiczenia - zaliczenie ze stopniem obejmujące zakresem treści programu nauczania przedmiotu. Wymagania końcowe Cele przedmiotu/modułu • Dostarczenie wiedzy na temat psychiatrii. • Zapoznanie z koncepcją zaburzenia psychicznego, choroby psychicznej. • Zapoznanie z kryteriami normy i patologii psychicznej, definicją psychozy, nerwicy, zaburzeniami osobowości, uzależnieniami. • Zrozumienie do czego jest potrzebna psychiatria muzykoterapeucie. • Poznanie głównych nurtów współczesnej psychiatrii, założeń neuropsychiatrii, psychiatrii • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • środowiskowej oraz przekonywanie o pożytecznym udziale muzykoterapii w psychiatrii instytucjonalnej i środowiskowej. Uświadomienie znaczenia wyników badania psychiatrycznego (wywiad, badanie stanu psychicznego, badanie fizykalne, badania pracowniane) oraz nauczenie korzystania z tych wyników na ćwiczeniach z muzykoterapii. Dostarczenie informacji na czym polegają trudności pracy z pacjentem spowodowane brakiem wglądu i krytycyzmu oraz nauczenie jak im przeciwdziałać. Przekonywanie o fundamentalnym znaczeniu relacji z pacjentem w aktywności muzykoterapeutycznej dla poznania pacjenta oraz możliwości pomocy. Uświadomienie ważności roli przymierza terapeutycznego (więzi terapeutycznej), empatii, zaangażowania dla efektywnego postępowania terapeutycznego. Podkreślanie znajomości objawów podmiotowych i przedmiotowych w psychiatrii, która jest konieczna do efektywnej muzykoterapii. Zaznajomienie z przydatnością skal oceny stanu psychicznego i jego elementów jako próby obiektywizacji obserwacji klinicznej i oceny postępów terapii. Uwrażliwienie na systemy klasyfikacji zaburzeń psychicznych wykorzystywanych w pracy klinicznej i badawczej. Uświadomienie znaczenia piętnowania i wykluczania w psychiatrii oraz pokreślenie miejsca muzykoterapii w przeciwdziałaniu tym krzywdzącym chorych zjawiskom; wolontariat, organizacje pomocowe i samopomocowe. Zapoznawanie z problemem samobójstwa i samouszkodzenia, a więc sposobami rozpoznawania, czynnikami ryzyka, terapią (a w tym znaczenie muzykoterapią), obowiązkami muzykoterapeuty w postępowaniu z takim pacjentem. Uświadamianie, że zaburzenia osobowości nie są obarczone tak złym rokowaniem, jak to było jeszcze kilka lat temu, a to dzięki rozwojowi metod psychoterapii i farmakoterapii. Zapoznanie z obrazem klinicznym depresji, diagnostyką różnicową, przebiegiem, leczeniem i rokowaniem oraz etiopatogenezą tego zaburzenia. Uświadamianie znaczenia wpływu manii na samoocenę, funkcjonowanie, współpracę w terapii oraz z zadań muzykoterapeuty w postępowaniu z chorym. Uczenie wykrywania objawów najważniejszych zaburzeń psychotycznych (schizofrenii, zaburzenia urojeniowego, itd.) oraz utrzymania dialogu i współpracy z chorym. Zapoznawanie z informacjami o zaburzeniach związanych z nadużywaniem substancji psychoaktywnych (w tym alkoholu) i znaczeniu tych zaburzeń w muzykoterapii. Podkreślanie wagi niebezpieczeństw związanych z zaburzeniami odżywiania się, zapoznawanie z najważniejszymi postaciami klinicznymi oraz ich terapią. Przekonywanie o powadze klinicznej zaburzeń stresowych oraz o efektywnych metodach postępowania terapeutycznego w tych zaburzeniach. Dostarczanie informacji o najważniejszych zaburzeniach seksualnych. Uświadamianie, iż zaburzenia poznawcze, świadomości, pamięci, a więc majaczenie, a zwłaszcza otępienie można traktować jako poważny problem zdrowia publicznego, w który muszą się angażować różne instytucje i różni specjaliści, w tym także muzykoterapeuci. Dostarczanie informacji na temat problemów psychiatrycznych kobiet w ciąży i po porodzie oraz podkreślanie znaczenia profilaktyki muzykoterapeutycznej. Dostarczanie wiedzy na temat najważniejszych problemów psychiatrii wieku podeszłego oraz miejsce muzykoterapii w postępowaniu z tą kategorią pacjentów. Zapoznawanie z najważniejszymi zaburzeniami psychicznymi u dzieci i młodzieży. Zapoznawanie z ustawą o ochronie zdrowia psychicznego w zakresie niezbędnym do pracy w instytucjach opieki medycznej. Zapoznawanie ze strukturą i organizacją opieki psychiatrycznej. Uczenie zasad współpracy w zespole wielospecjalistycznym. Treści kształcenia • Psychopatologia ogólna: omamy, urojenia, lęk, dysforia, podniecenie psychoruchowe, • • • • • • • • • • • • • • • • Zamierzone efekty kształcenia Formy kształcenia (np. wykład/ćwiczenia/ inne) ! Punkty ECTS (nakład pracy studenta niezbędny do osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia) • • • dezorientacja, zaburzenia świadomości, zaburzenia pamięci, zaburzenia myślenia, mania, depresja, niedostosowanie afektu, wgląd, krytycyzm, całość zachowania i przeżywania. Muzykoterapia i psychiatria. Zespoły objawów psychopatologicznych, zaburzenia psychiczne, choroby psychiczne, kategorie diagnostyczne według Międzynarodowej Klasyfikacji Zaburzeń Psychicznych Światowej Organizacji Zdrowia oraz Podręcznik Diagnostyki i Statystyki Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Zachowania gwałtowne i podniecenie psychoruchowe: zasady postępowania, względy bezpieczeństwa. Główne kierunki współczesnej psychiatrii, powiązania z muzykoterapią. Zaburzenia nastroju, depresja, samobójstwo. Skale pomiaru depresji (Inwentarz Becka, Skala Depresji Hamiltona, Inwentarz Depresji Zunga). Psychofarmakoterapia i psychoterapia depresji. Psychozy: schizofrenia i inne zaburzenia psychotyczne: diagnostyka, leczenie, zapobieganie. Zaburzenia lękowe: uogólnione, paniczne, fobiczne, OCD, zaburzenie stresowe pourazowe. Zaburzenia osobowości: trzy wiązki, objawy wiodące, terapie. Zaburzenia psychiczne u dzieci i młodzieży. Zaburzenia psychiczne u kobiet. Psychiatria wieku podeszłego (gerontopsychiatria). Badanie psychiatryczne i jego znaczenie dla poznania problematyki pacjenta. Nowoczesne metody leczenia psychiatrycznego. Narodowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego. Koncepcja zespołu wielospecjalistycznego i jego zadania; miejsce muzykoterapeuty. Zaburzenia odżywiania się: żarłoczność psychiczna, jadłowstręt psychiczny i inne. Zaburzenia związane z nadużywaniem substancji psychoaktywnych i alkoholu; kryteria diagnostyczne, zasady pomiaru (skala CAGE, Wrocławski Inwentarz Zależności od Alkoholu). Podstawy seksuologii. Organizacja opieki psychiatrycznej; miejsce muzykoterapii. Podstawy prawa psychiatrycznego. Student po ukończeniu kursu w zakresie wiedzy: • zna powiązania i zależności pomiędzy teoretycznymi elementami muzykoterapii [K1_W11]; • zna powiązania i zależności pomiędzy praktycznymi elementami muzykoterapii [K1_W12]; • dysponuje podstawową wiedzą z zakresu dyscyplin pokrewnych pozwalającą na realizację zadań o charakterze interdyscyplinarnym związanych z wykonywaniem zawodu muzykoterapeuty [K1_W016]; w zakresie umiejętności: • potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje przy użyciu różnych źródeł i sposobów [K1_U17]; w zakresie kompetencji społecznych: • posiada umiejętność samooceny, konstruktywnej krytyki w stosunku do działań innych osób [K1_K06]; • posiada umiejętność podjęcia refleksji na temat społecznych, naukowych i etycznych aspektów związanych z wykonywaniem zawodu muzykoterapeuty [K1_K07]. wykład, zajęcia zbiorowe ćwiczenia, zajęcia grupowe Rok Semestr Punkty ECTS - wykład Ilość godzin w tygodniu wykład Rodzaj zaliczenia wykład Punkty ECTS - ćwiczenia Ilość godzin w tygodniu ćwiczenia Rodzaj zaliczenia ćwiczenia Legenda I II 1 2 1 1 1 1 zst egz 1 1 1 1 zal zst 3 zal - zaliczenie zst – zaliczenie ze stopniem egz – egzamin III 4 5 6 Kryteria oceny i sposoby weryfikacji Język wykładowy wykład: semestr 1 - zaliczenie ze stopniem, semestr 2 - egzamin, ćwiczenia: semestr 1- zaliczenie, semestr 2 - zaliczenie ze stopniem. • Cameron A. D., Psychiatria. Crash Course. Elsevier. Urban and Partner. Wrocław 2005. • Górska T i wsp., Mózg a zachowanie. Wydawnictwo Naukowe PWN 2012. • Hanley J., Zaburzenia psychiczne w ciąży i połogu. Elsevier Urban and Partner 2012. • Kępiński A., Poznanie chorego. PZWL, Warszawa 1978. • Kępiński A., Rytm życia. Wydawnictwo Literackie Kraków 1972. • Marcelli D., Psychopatologia wieku dziecięcego. Elsevier Urban and Partner Wrocław 2013. • Margo M. i wsp., Leczenie zaburzeń odżywiania się. Elsevier Urban and Partner, Wrocław 2013. • Petit J. R., Psychiatria ratunkowa. Elsevier Urban and Partner, Wrocław 2007. • Shorter E., Historia psychiatrii. Od zakładu dla obłąkanych po erę prozaku. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne S.A., Warszawa 2005. • Turkington D. i wsp., Terapia poznawcza psychoz. Powrót do życia i normalności. Elsevier Urban and Partner Wrocław 2013. • Woronowicz B. T., Uzależnienia. Geneza, terapia, powrót do zdrowia. Media Rodzina 2009. • Wright P., Stern J., Phelan M., Sedno Psychiatria. Elsevier. Urban and Partner Wrocław, 2008, tomy I i II. • Yudofsky S. C., Hales R. E., Neuropsychiatria. Elsevier Urban and Partner 2012. polski Prowadzący prof. AMKL dr hab. Sławomir K. Sidorowicz Literatura Uwagi