polityka pieniężna - haniastankiewicz

polityka pieniężna.doc
(122 KB) Pobierz
Polityka pieniężna – jest częścią polityki gospodarczej państwa realizowana przez niezależny Bank Centralny,
polegająca na wyborze makroekonomicznych celów pieniężnych oraz instrumentów za pomocą których cele te będą
realizowane.
Podział polityki pieniężnej:
- Polityka pieniężna ustrojowa – polega na kreowaniu ustroju monetarnego na danym obszarze (np. system
kursowy), stosunki pieniężne z innymi podmiotami, czy jest swoboda przepływu walut, ustalenie roli Banku
Centralnego i jego celu.
- Polityka pieniężna procesowa – wypełnia postanowienia podjęte w ramach polityki ustrojowej, dopracowuje się
cele, strategie, instrumenty.
- Okres oddziaływania: krótki, średni i długi.
Okres krótki – okres dostosowań po szoku.
Średni okres – Bank Centralny realizuje cel inflacyjny.
Długi okres – analiza polityki pieniężnej w kontekście zapewnienia długofalowo niskich stóp inflacji.
Okres pełnego przełożenia impulsu monetarnego na gospodarkę to okres od 4 do 6 kwartałów.
Szok – niespodziewana zmiana określonych parametrów w gospodarce.
Kierunek oddziaływania polityki pieniężnej na gospodarkę:
- polityka ekspansywna – BC pobudza gospodarkę, obniżka stóp %
- polityka neutralna – BC nie ma przesłanek do pobudzania lub schładzania gospodarki, pieniądz pełni funkcję
pasywną
- polityka restrykcyjna – zbyt wysoka inflacja, podniesienie stóp %, hamowanie aktywności gospodarczej.
Naturalna stopa % - czysto teoretyczny twór, taki poziom stopy %, przy którym inflacja będzie na niezmienionym
poziomie
pol. ekspansywna – stopy % BC >naturalnej
pol. restrykcyjna – stopy % BC < naturalnej
Amerykańska systematyka polityki monetarnej:
- antycypowana (przewidywalna) – możemy przewidzieć reakcje BC, poziom cen w gospodarce jest jaki jak
oczekujemy
- nieantycypowana – nie potrafimy przewidzieć ruchu władz monetarnych, inflacja jest różna od oczekiwanej, BC
zmienia funkcję reakcji
- systematyczna – parametry funkcji są znane
- niesystematyczna – w funkcji reakcji składnik losowy ma decydujące znaczenie, podejmowane decyzje mają
charakter losowy (doczytać)
Cel
Wykonawcy
Instrumenty
Polityka gospodarcza
Polityka fiskalna
wzrost gospodarczy, funkcjonowanie państwa,
dobrobyt społeczny, niskie bezrobocie,
wygładzenie cykli koniunkturalnych
politycy ze wsparciem ekspertów
podatki, redystrybucja
Polityka pieniężna
Inflacja jest punktem skupienia na poziom
wysokości cen, słaby poziom cen = inflacja=0,
inflacja powinna być bliska 0, ale wyższa od 0
ekonomiści, eksperci, specjaliści
instrumentami stopa % i kurs walutowy
Pierwotna wersja krzywej Philipsa sugerowała istnienie stałej wymiernej rynkowej relacji między inflacją a
bezrobociem. Ekspansja monetarna (zwiększenie ilości pieniądza w obiegu) mogła w każdym momencie przesunąć
gospodarkę z punktu A do B.
Wzrost podaży pieniądza skutkował wzrostem cen jaki przedsiębiorcy interpretowali
jako wzrost popytu na swoje dobra i usługi. Zwiększali produkcję, inwestycje, zatrudniali nowych pracowników,
czyli spadało bezrobocie. Z drugiej strony osoby pozostające bez pracy zauważały wzrost płac i decydowały się na
podjęcie zatrudnienia.
Restrykcyjna polityka pieniężna – zmniejszenie podaży pieniądza, mogła tę sytuację odwrócić.
Stagflacja – rosnąca inflacja przy stałym bezrobociu.
Monetaryzm – przyznawano, że dostosowania przedstawione na krzywej Philipsa będą miały miejsce, ale tylko w
krótkim okresie. Podmioty nie utożsamiają bowiem zmian realnych z nominalnymi, a w przypadku przesunięcia z
pkt. A do B dały się tylko czasowo oszukać nieoczekiwanej inflacji. W momencie gdy zorientują się że zmiany
nominalne nie przełożyły się na zmiany realne (ceny i płace wzrosną w tym samym stopniu) uruchomią procesy
dostosowawcze. Nowo zatrudnieni pracownicy zrezygnują z pracy, pracodawcy ograniczą zatrudnienie. Gospodarka
przesunie się do punktu C, czyli bezrobocie wzrośnie do Ua, ale utrzyma się wyższa inflacja, której nie da się
odwrócić.
U monetarystów okres krótki mógł trwać długo. Podmioty gosp. dały się czasowo oszukać, bo formułą oczekiwania
w sposób adaptacyjny, odnoszą się do danych z przeszłości.
Nowa ekonomia klasyczna wprowadziła do makroekonomii hipotezę racjonalnych oczekiwań. Zakłada ona, że
podmioty formułują oczekiwania na podstawie wszystkich otrzymanych informacji, mają doskonałą wiedzę o
gospodarce, jej strukturze-modele ją opisujące. W związku z tym stawiają tak samo prognozy jak np. BC.
Nawet jeśli gospodarka przesunie się do punktu B to tylko na chwile. AB to chwilowa krzywa Philipsa, bo podmioty
racjonalnie formułujące oczekiwania nie dały się oszukać i gospodarka bardzo szybko przesunie się do pkt. C.
Krzywa Philipsa w krótkim i długim okresie ma kształt pionowy, jest to krzywa AC, a polityka monetarna jest
całkowicie nieskuteczna w realizacji celi ogólnogospodarczych.
Nowa synteza neoklasyczna utrzymuje hipotezę racjonalnych oczekiwań nawet jeśli czasami ją urealnia, mimo
wszystko krzywa Philipsa ma kształt przybliżony do krzywej monetarystycznej wersji. Nie ma chwilowych
krzywych. Krzywa AB jest krzywą krótkoterminową. Okres krótki trwa kilka lat.
Czasowe przebywanie gospodarki w pkt. B jest związane z istnieniem sztywności nominalnych i realnych. Niekiedy
łatwiej zareagować zmianą wielkości produkcji bądź zatrudniania niż zmianą cen i płac. Zgodnie z przesłaniem tej
szkoły polityka monetarna jest nieskuteczna w długim okresie i co najwyżej może wpływać na bezrobocie.
Zgodnie z konsensusem wypracowanym w ramach nowej syntezy neoklasycznej polityka pieniężna w długim
okresie jest nieskuteczna w realizacji celi ogólnogospodarczych, w związku z tym jej jedynym celem powinny być
cele pieniężne, cel inflacyjny.
Inflacja w Polsce 2,5 +/- 1 pkt. %
Prioryteryzacja celi – możliwość wspierania polityki gospodarczej rządu jest celem drugorzędnym, może być
realizowany tylko wówczas gdy cel podstawowy jest zrealizowany.
Funkcje Banku Centralnego:
- emisyjna – monopol na emisję pieniądza gotówkowego (pieniądz bezgotówkowy emituje zarówno BC jak i banki
komercyjne)
- bank państwa – obsługa rachunków państwa, zarządzanie rezerwami dewizowymi, w przeszłości kredytowanie
państwa (dziś niestosowane)
- bank banków – prowadzenie rachunków banków komercyjnych, wspomaganie zarządzania płynnością,
kredytodawca ostatniej instancji, organizuje system rozliczeń międzybankowych, w niektórych krajach pełni nadzór
bankowy, ma udział w tworzeniu prawa, ale nie jest prawodawcą.
Pieniądz – na mocy prawa powszechnie akceptowany środek płatniczy, tezauryzacji, miernik wartości.
Barter – wymiana towaru za towar, musi być podwójna zgodność potrzeb.
PKB – miara wszystkich dóbr i usług wyprodukowanych w ciągu roku.
Popyt na pieniądz – to pożądany przez podmioty niebankowe stan ich zasobów kasowych.
Ilościowa teoria popytu na pieniądz (wersja monetaryzmu)-teoria preferencji płynności keynesa:
- motyw transakcyjny – dotyczy pieniądza jako środka płatniczego
- motyw ostrożnościowy – związany z pieniądzem jako środkiem płatniczym, ale utrzymujemy zasoby jako rezerwę
powyżej normalnego stanu
- motyw spekulacyjny (funkcja skarbienia) – podmioty gospodarcze w zależności od poziomu stóp % decydują czy
wolą utrzymywać gotówkę, czy alternatywne formy aktywów (dłużne pap. wartościowe).
Podaż pieniądza – to należności podmiotów niebankowych do sektora bankowego, ale tylko te które pełnia funkcję
środka płatniczego.
agregaty pieniądza (miary pieniądza)
M3
M2
M1
gotówka w obiegu (poza kasami banku)
depozyty bieżące
depozyty z terminem pierwotnym do 2 lat
depozyty niezależne od terminu z 3-miesięcznym terminem wypowiedzenia
operacje z przyrzeczeniem odkupu
jednostki uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego
dłużne pap. wart. z terminem zapadalności do 3 lat
M0 – baza monetarna-gotówka w obiegu i płynne rezerwy banków-podstawa kreacji pieniądza, pieniądz wielkiej
mocy.
Źródła kreacji pieniądza
Aktywa
Pasywa
rezerwy walutowe
gotówka (zobowiązania BC)
kredyty udzielone bankom
rezerwy banków
kredytu udzielone rządowi (hipotetyczne)
środki na rachunkach rządu
Zmienna zależna – egzogeniczna – BC niezależnie od potrzeb sfery realnej decyduje o podaży pieniądza.
Zmienna niezależna – endogeniczna – na ilość pieniądza w obiegu ma wpływ popyt na pieniądz zgłaszany przez
sferę realną, BC ma ograniczony wpływ na podaż pieniądza.
Mechanizm kreacji pieniądza:
- kreacja pierwotna – główną rolę pełni BC, który ma monopol na emisję pieniądza gotówkowego, a także może
zwiększyć płynne rezerwy banków przyczyniając się do emisji pieniądza bezgotówkowego.
- kreacja wtórna – leży w rękach systemu bankowego, polega na wprowadzaniu do obiegu dodatkowych ilości
pieniądza bezgotówkowego, ograniczana jest przez to stopa rezerwy obowiązkowej i skala wykorzystania w
gospodarce pieniądza gotówkowego.
Rezerwa obowiązkowa – odsetek zwrotnych pasywów banku, jaki musi on obowiązkowo utrzymywać na kontach w
BC (wysokie koszty).
Rezerwy nadwyżkowe – dążą do zera ponieważ nie są wynagradzane (koszty alternatywne).
Wskaźnik zmiany depozytu
∆D=1/stopa rezerwy obowiązkowej * depozyt pierwotny
Autarkia – gospodarka zamknięta, nie ma powiązań z zagranicą, nie ma przepływu osób, kapitału.
PKB = konsumpcja (C) + inwestycje (I) + wydatki rządowe (G)
w gospodarkach otwartych: PKB = C + I + G + NX
NX – eksport netto jest różnicą między eksportem a importem, eksporterzy otrzymują wpływy w walutach obcych, a
importerzy płacą w walutach obcych.
Mała gospodarka otwarta – uczestniczy w wymianie międzynarodowej, ale jest zbyt mała w porównaniu z
gospodarkami swoich partnerów by prowadzona w niej polityka gospodarcza wpływała na ceny, stopy % i dochód
światowy.
Duża gospodarka otwarta – gospodarka której polityka gosp. wpływa na światowe ceny, stopy % i dochody.
Kurs walutowy – to cena jednej jednostki waluty wyrażona w innej walucie.
Metody kwotowa (kursów bilateralnych):
- bezpośrednia – nazywana kursem prostym, 4 PLN=1 EUR – zmienna ilość jednostek waluty krajowej jaką płaci
się za 1 jednostkę waluty obcej; waluta bazowa = waluta obca, waluta notowana = waluta krajowa
- pośrednia – kurs odwrócony, jest to cena 1 jednostki waluty krajowej określona przez zmienną liczbę jednostek
waluty obcej 1 PLN=0,25 EUR
deprecjacja (osłabienie złotego)
aprecjacja (umocnienie złotego)
metoda bezpośrednia 1eur = 4pln
wzrost kursu 1eur = 5pln
spadek kursu 1eur = 3pln
metoda pośrednia 1pln = 0,25eur
spadek kursu 1pln = 0,20eur
...
Plik z chomika:
haniastankiewicz
Inne pliki z tego folderu:


audyt wewnetrzny.docx (60 KB)
 FINANSE.docx (58 KB)
polityka pieniężna.doc (122 KB)
Inne foldery tego chomika:

Dokumenty
 Galeria
 Prywatne
Zgłoś jeśli naruszono regulamin







Strona główna
Aktualności
Kontakt
Dla Mediów
Dział Pomocy
Opinie
Program partnerski




Regulamin serwisu
Polityka prywatności
Ochrona praw autorskich
Platforma wydawców
Copyright © 2012 Chomikuj.pl