Program szkolenia

Program szkolenia
„KOMPLEKSOWA DIAGNOSTYKA I TERAPIA DYSFAGII W
PEDIATRII”- prowadząca Anna Maria Pękacka
Anatomia i rozwój układów/struktur odpowiedzialnych za połykanie
1. Prenatalny rozwój połykania (struktury i funkcje)
2. Anatomia układów/struktór odpowiedzialnych za połykanie
Fizjologia połykania i zdolnośc jedzenia
1. Ssanie – połykanie - oddychanie
2. Reakcje odruchowe wieku dziecięcego
3. Rozwój podstawowych funkcji motorycznych oraz rozwój umiejętności orofacjalnych
4. Fazy odżywiania
Karmienie
1. Karmienie – w zasadzie więcej niż tylko jedzenie
2. Ssanie i połykanie – rozwój obszaru orofacjalnego
3. Praktyka karmienia
4. Pomoc w karmieniu
Aspekty neurologiczne połykania
1. Podstawowa wiedza neuroanatomiczna
2. Przodomózgowie, pień mózgu, połykanie
3. Deficyty nerwów czaszczkowych
4. Połączenia nerwowo-mięsniowe i mięśnie związane z połykaniem, gardłem i krtanią
5. czuciowa i sensoryczna opieka nad twarzą, nosem, jamą ustną,
6. Embriologia obszarów mózgu odpowiedzialnych za połykanie
Etiologia pediatrycznych zaburzeń połykania/ Etiologia zaburzeń połykania u
dzieci
1. Definicja i klasyfikacja/e dysfagii
2. Przyczyny lokalne wzgl. anatomiczne
3. Przyczyny gastroenterologiczne
4. Przyczyny neurogenne w centralnym i obwodowym uk. nerwowym
5. Przyczyny neuro-mięśniowe
6. Przyczyny neurometaboliczne
7. Zespoły genetyczne jako przyczyny
8. Inne choroby jako przyczyny zaburzeń połykania
Dysfagie orofaryngalne
1. Zaburzenie połykania
2. Zaburzenie połykania a problemy z odżywianiem
3. Główne symptomy dysfagii orofaryngalnej
Zaburzenia odżywiania wieku wczesnodziecięcego i odzwyczajanie od sondy
1. Powstawanie i utrzymywanie się zaburzeń odżywiania oraz konieczność odżywiania za
pomocą sondy
2. Zaburzenia odżywiania wieku wczesnodziecięcego czy zaburzone przyjmowanie
pokarmów?
3. Interdyscyplinarna diagnostyka zaburzeń odżywiania
4. Terapia zaburzeń odżywiania i odzwyczajanie od sondy
Kliniczna diagnostyka połykania
1. Ciągłe obserwowanie dziecka
2. Bezpośrednie i pośrednie oznaki dysfagii
3. Podstawy/kolumny diagnostyki klinicznej dysfagii
4. Kliniczna diagnostyka dysfagii wg grup wiekowych
Założenia Dysphagiemanagement w pediatrii
1. Zespół interdyscyplinarny
Endoskopowe badania połykania (FEES) u dzieci
1. Warunki brzegowe badania
2. Przygotowanie endoskopowego badania połykania
3. Przebieg badania
4. Ocena procesu/prób/aktów połykania
5. Badanie ambulatoryjne
6. Badanie stacjonarne
Badania wideofluroroskopijne połykania u niemowląt i małych dzieci
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Czym jest wideofluoroskopia?
Wskazówki do przeprowadzenia VFSS
Ogólne informacje nt. VFSS
Przebieg VFSS
Zalety i wady VFSS
Ocena i interpretacja wyników badania
Rekomendacja do planowania postępowania
Stan badań
Symptomy – przegląd
1.
2.
3.
4.
5.
Preoralne
Przygotowanie oralne
Transport oralny
Faza faryngalna (gardłowa)
Przełykowa
Podstawowe terapie pediatryczne dysfagii
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Praca z dziećmi
Komunikacja z dziećmi
Postrzeganie i uwaga
Normalny tonus podstawy i normalne ruchy
Planowanie terapii i wyznaczanie celów terapeutycznych
Przebieg jednostki terapeutycznej
Rola rodziców
1.
2.
3.
Ogólne rozważania/Informacje nt. pracy rodziców
Sytuacja rodziców
Przebieg pracy rodziców
Środki terapeutyczne
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
Przegląd środków terapeutycznych
Położenie/pozycjonowanie
Pozycjonowanie niemowląt i małych dzieci
Adaptacja żywieniowa
Techniki połykania
Zmiany postawy
Regulacja tonusu mięsni
Facylitacja ruchów
Stabilizacja szczęki
Palpacja krtani
Desensibilizacja
Ruchliwość języka
Stymulacje termalna/cieplna
Funkcje gardła
Saliwacja/ślinienie
Stymulacja ssania
Facylitacja połykania
Środki w sytuacji pogotowia
Koncepty terapeutyczne (przeglad)
Stymulacja bazalna
Bobath
Castillo Morales®
F.O.T.T.® – terapia traktu facjooralnego
Terapia miofunkcjonalna
NMK – kontrola neuromotoryczna wg Brondo
Osteopatia i pediatryczna Dysphagiemanagement
Pediatryczna terapia dysfagii wg Pörnbacher
Terapia Vojty jako zał. ustawiczne w zaburzeniach połykania
Przybory pomocnicze (karmienie, jedzenie, picie)
1. Butelka ze smoczkiem
2. Specjalna butelka z końcówką do ssania
3. Butelki do picia
4. Kubeczek
5. Łyżka
6. Inne
W trakcie szkolenia jego uczestnicy poszerzą swoją wiedzę w zakresie metod
diagnostycznych dysfagii u niemowląt i małych dzieci oraz nabędą umiejętność
prowadzenia kompleksowej rehabilitacji pacjentów pediatrycznych w różnych
podejściach terapeutycznych stosowanych z powodzeniem w krajach anglo- i
niemieckojęzycznych. Szkolenie przygotowuje do pracy diagnostycznej i terapeutycznej
z pacjentami pediatrycznymi z dysfagią oraz współpracy terapeutycznej z rodzinami
chorych i personelem medycznym.
Uczestnicy kursu w trakcie zajęć uzyskują wiedzę na temat:
a) normalnego procesu połykania u niemowląt i małych dzieci oraz zachodzących w
nim zmian wraz z postępującym wiekiem dziecka,
b) rozpoznawania patologicznych wzorców połykania u pacjentów pediatrycznych, w
tym uczą się rozpoznawania pacjentów wysokiego ryzyka,
c) podstaw prowadzenia badania wideofluroroskopijnego połykania u pacjentów
pediatrycznych,
d) karmienia pacjenta pediatrycznego z dysfagią, w tym odzwyczajania go od sondy,
e) podstawowych konceptów terapeutycznych w przypadku pacjentów pediatrycznych
z dysfagią,
f) roli, jaką w terapii odgrywają rodzice pacjenta pediatrycznego z dysfagią
Uczestnicy kursu uczą się i wypróbowują na swoim partnerze ćwiczeniowym
przedstawione w trakcie zajęć metody terapeutyczne.
W trakcie pracy grupowej oceniają na zademonstrowanych przykładach ( case studies)
możliwości diagnostyki instrumentalnej (asysta wykładowcy).
Razem z partnerem:
a) ćwiczą i prowadzą podstawową stymulację terapeutyczną i opiekuńczoterapeutyczną,
b) uczą się podstawowego postępowania (w tym karmienie) w przypadku pacjentów
pediatrycznych z sondą/bez sondy (ze szczególnym uwzględnieniem postępowania
mającego na celu uniknięcie powikłań).
Razem z partnerem przeprowadzają ćwiczenia terapeutyczne mające na celu
normalizację funkcji połykania niemowląt i małych dzieci we wszystkich fazach tego
procesu.
Poznają podstawy prawne i medyczne postępowania mającego na celu zachowanie
bezpieczeństwa pacjenta i terapeuty.