Zaburzenia odżywiania

Zaburzenia odżywiania
Trochę informacji
Zaburzenia odżywiania (zaburzenia jedzenia) jednostki chorobowe charakteryzujące się
zaburzeniem łaknienia na podłożu psychicznym.
Zaburzenia odżywiania dzieli się na 2 grupy:
 zaburzenia specyficzne (anorexia nervosa,
bulimoreksja, bulimia nervosa)
 zaburzenia niespecyficzne (zespół jedzenia
nocnego, zespół objadania się, anarchia
żywieniowa, otyłość)
Anoreksja
Jadłowstręt psychiczny (anoreksja
z grec. anorexia nervosa) –
zaburzenie odżywiania polegające
na celowej utracie wagi wywołanej i
podtrzymywanej przez osobę
chorą. Obraz własnego ciała jest
zaburzony; występują objawy
dysmorfofobii. Lęk przybiera postać
uporczywej idei nadwartościowej,
w związku z czym chora osoba
wyznacza sobie niski limit wagi.
Największe zagrożenie
zachorowaniem dotyczy młodzieży
w wieku między 14 a 18 rokiem
życia. Po raz pierwszy opisał to
zaburzenie w XVII wieku Richard
Morton.
Bulimia
Bulimia – zaburzenie odżywiania
charakteryzujące się napadami objadania
się, po których występują zachowania
kompensacyjne. Do najczęstszych
zachowań należą: wywoływanie wymiotów,
głodówki, użycie diuretyków, środków
przeczyszczających, wykonywanie
lewatyw, nadmierne ćwiczenia fizyczne.
Otyłość
Otyłość – nagromadzenie się tkanki
tłuszczowej w organizmie, przekraczające
jego fizjologiczne potrzeby i możliwości
adaptacyjne, mogące prowadzić do
niekorzystnych skutków dla zdrowia.
Porównanie sylwetek osób: o prawidłowej masie
ciała, z nadwagą i otyłej
Zachowania chorego
Chorzy na zaburzenia odżywiania często cierpią
również na depresję. Dokonują innych działań
autodestrukcyjnych np. samookaleczenie się lub
są uzależnieni od innych środków jak alkohol,
narkotyki. Dzieje się tak, ponieważ zaburzenia
odżywiania to objawy tego, co przeżywa osoba
chora: ból, stres, strach, samotność, niska
samoocena itp. Mechanizmy choroby często są
niezrozumiałe dla samego chorego a jego
zachowania np. objadanie się i wywoływanie
wymiotów to najczęściej działania kompulsywne.
Przyczyny bulimii
 brak samoakceptacji
 konflikty rodzinne
 zaburzenia mechanizmów samoregulacji i
samokontroli
 uszkodzenie ośrodka sytości w mózgu
 emocjonalne zaniedbanie dziecka w
dzieciństwie
 brak akceptacji przez grupę rówieśniczą
(wiążący się często ze zmianą środowiska)
Przyczyny anoreksji
 niska samoocena, poczucie
beznadziejności i brak wiary w siebie,
 niezadowolenie ze swojej figury,
 zaburzone postrzeganie obrazu własnego
ciała,
 lęk przed dorosłością i dojrzewaniem
I na koniec wykres
Przygotował: Michał Byszewski