Zajęcia specjalistyczne

Terapia SI
(integracji sensorycznej)
Terapia SI wykorzystywana jest w pracy z dziećmi:
- z zaburzeniami integracji sensorycznej (nadwrażliwością lub podwrażliwością
np. dotykową, wzrokową, słuchową, przedsionkową, niepewnością grawitacyjną,
nietolerancją ruchu, dyspraksją)
- z opóźnieniem i zaburzeniami rozwoju mowy
- ze specyficznymi trudnościami szkolnymi, takimi jak: dysleksja, dysgrafia,
dysortografia, dyskalkulia
- z opóźnieniem rozwoju psychoruchowego
- z niepełnosprawnością umysłową
- niedowidzącymi i niedosłyszącymi
- z ADHD, ADD
- z autyzmem i Zespołem Aspergera
- z zespołem Downa, Aspergera, Reta, Williamsa, Turnera, Kinefertera
- z MPD (mózgowym porażeniem dziecięcym)
Terapia SI
(integracji sensorycznej)
Celem terapii SI jest poprawa połączeń synaptycznych centralnego układu
nerwowego dziecka czyli poprawa jakości przesyłania i organizacji informacji
odbieranych przez różne jego zmysły: (przedsionkowy - odpowiada za
równowagę i rejestrację ruchu ciała, propriocepcji - czucia własnego ciała,
dotyku, wzroku, słuchu, węchu, smaku).
Głównym natomiast zadaniem terapii SI jest dostarczenie dziecku, podczas
jego aktywności ruchowej, kontrolowanej przez terapeutę ilości bodźców
sensorycznych, wywołujących w konsekwencji poprawę integracji bodźców
docierających do dziecka z otoczenia, jak i jego ciała.
Terapia SI
(integracji sensorycznej)
Terapia SI polega na aktywności i ćwiczeniach ruchowych stymulujących
powyższe układy zmysłów. Do terapii wykorzystywany jest specjalistyczny sprzęt
taki jak: podwieszane platformy, hamaki, deskorolki, równoważnie, a także
materiały różnej faktury do stymulacji dotykowej, materiały do stymulacji
wzrokowej, węchowej, smakowej itp.
Terapia SI poprawia:
- funkcjonowanie centralnego układu nerwowego (mózgu) dziecka
- wpływa na zmianę jego zachowania w sferze motorycznej (kształtuje prawidłowe
napięcie mięśniowe i koordynację ruchową) oraz emocjonalnej
- poprawia umiejętności językowe i poznawcze
- wpływa na lepszą efektywność uczenia się przez dziecko.