Poradnia Zdrowia Psychicznego

Poradnia Zdrowia Psychicznego
Jak wygląda wizyta u psychiatry?
Lekarz podczas kilku pierwszych wizyt rozmawia z rodzicami dziecka i samym dzieckiem
(zbiera tzw. wywiad osobisty i rodzinny) po to, aby ostatecznie rozpoznać problem dziecka.
Podczas zbierania wywiadu osobistego będziecie Państwo pytani
o rozwój Waszego dziecka od okresu ciąży do dnia dzisiejszego. Wywiad rodzinny dotyczy
informacji nt. pozostałych członków najbliższej rodziny ( stan zdrowia, zawód,
wykształcenie itp.)
Ocena stanu psychicznego dziecka polega na rozmowie, czasami na zabawie z dzieckiem,
propozycji wykonania rysunku.
Na kolejnej wizycie lekarz rozmawia z rodzicami, przedstawia diagnozę uwzględniającą
kontekst rodzinny oraz społeczny dziecka, proponuje leczenie.
( psychoterapeutyczne, farmakologiczne). Jeżeli lekarz zaleci leczenie farmakologiczne,
wówczas może wcześniej zlecić badania krwi, EKG serca ( lub inne niezbędne badania
diagnostyczne), po to, aby ocenić stan somatyczny pacjenta. W trakcie leczenia konieczne jest
wykonywanie badań kontrolnych krwi, co 3-6 msc, jak również kontrolne wizyty u lekarza.
Ponieważ większość leków stosowanych w psychiatrii nie została zarejestrowana do leczenia
dzieci, przed rozpoczęciem leczenia wymagana jest od Państwa pisemna zgoda na włączenie
leków. Możecie Państwo zadawać lekarzowi wszelkie pytania dotyczące zalecanego
preparatu nt. mechanizmu działania, potencjalnych działań niepożądanych itp. Rozpoczynając
leczenie powinniście mieć Państwo wewnętrzne przekonanie, że lek jest niezbędny, że
chcecie podjąć próbę wsparcia farmakologicznego swojego dziecka.
Jak wygląda wizyta u psychologa?
Psycholog na I-szej wizycie rozmawia z rodzicami, aby uzyskać informacje nt. problemów
dziecka, dotychczasowych sposobów radzenia sobie z trudnościami, sytuacji rodzinnej,
historii edukacyjnej, zdrowotnej dziecka ( tzw. wywiad psychologiczny). Następna wizyta to
badanie psychologiczne dziecka. Dzięki
wykonaniu testów psychologicznych ( badających poziom rozwoju umysłowego,
opisujących strukturę osobowości, identyfikujących zaspokojone i niezaspokojone potrzeby
emocjonalne, pozwalających na stwierdzenie lub wykluczenie dysleksji, dysgrafii
rozwojowej) psycholog może ocenić potencjał dziecka, jak również jego ograniczenia,
przeżywane trudności, źródła frustracji. Kolejnym elementem badania psychologicznego jest
rozmowa z dzieckiem, wykonywanie rysunków, odpowiadanie na łatwe i bardziej
skomplikowane pytania, czasem pisanie i czytanie. Testy psychologiczne są zróżnicowane,
psycholog dostosowuje rodzaj testu do wieku i problemu dziecka. Na następnej wizycie
odbywa się spotkanie z rodzicami lub z pacjentem, aby przedstawić wyniki badań i ustalić
dalsze postępowanie terapeutyczne.
Na czym polega terapia?
Terapia indywidualna
W zależności od problemu pacjenta, terapeuta może zaproponować terapię krótkoterminową
(ok. 6 msc.) lub długoterminową ( ok. 1 roku lub dłuższą). Spotkania odbywają się 1 raz w tygodniu.
Podstawą sukcesu terapeutycznego m.in. jest zaangażowanie rodziców w proces diagnostyczny
i terapeutyczny. Dzieci w wieku szkolnym mają małą motywację do terapii, dlatego liczymy na
Państwa ścisłą współpracę z nami, motywowanie swojego dziecka do cotygodniowych spotkań
z psychologiem.
Regularność spotkań jest ważnym elementem skutecznej terapii.
Podczas sesji terapeutycznych psycholog może pracować z dzieckiem przy pomocy zabawek.
W trakcie obserwacji i zabawy z dzieckiem terapeuta stara się zrozumieć świat jego przeżyć. Podczas
spotkań z terapeutą wytwarza się bliska więź, zaufanie, co sprzyja rozwojowi dziecka, dlatego
systematyczność spotkań jest tak ważna w procesie terapeutycznym. Terapia umożliwia ujawnienie
i odreagowanie silnych, stłumionych emocji, poszerza jego horyzonty myślenia, umożliwia
wewnętrzną integrację, zmianę.
W przypadku starszych dzieci/młodzieży terapia polega głównie na rozmowie mającej na celu
identyfikację myśli, związanych z nimi emocji, następujących po nich zachowań. Terapia jest
procesem, w czasie, którego osoba może uzyskać większą wiedzę o samym sobie, wspólnie
z terapeutą poszukiwać odpowiedzi na powstające w procesie terapeutycznym pytania, odnaleźć inną
perspektywę rozumienia siebie i innych, w końcu umożliwia odkrycie w sobie potencjału, który daje
szansę na optymalny rozwój osobowości człowieka.
Jeżeli macie Państwo wątpliwości, obawy dotyczące terapii na bieżąco macie prawo zadawać pytania
terapeucie. Jeżeli będzie mógł na nie odpowiedzieć, nie naruszając tajemnicy dziecka, na pewno
udzieli Wam wyczerpującej odpowiedzi..
Terapia grupowa
Grupa składa się z 6-10 osób, 1-2 terapeutów. Spotkania odbywają się 1 raz w tygodniu przez 1,5-2
godziny.
Człowiek jest istotą społeczną, proces socjalizacji jest jednym z elementów rozwoju każdego
człowieka. Jeżeli ten proces zostaje zaburzony tzn., gdy młody człowiek ma duże trudności
w nawiązaniu relacji z rówieśnikami lub stroni od ich towarzystwa, wtedy, gdy odczuwa lęk
w sytuacjach społecznych, w takich sytuacjach grupa może stworzyć przestrzeń, w której pacjent
może skorygować swoje lęki, nabyć nowych umiejętności społecznych.
W skład grupy wchodzą różne osoby, z różną problematyką, doświadczeniami życiowymi, te cechy
decydują o istotnej zalecie grupy tzn. o jej różnorodności. Ta cecha daje możliwość uzyskania
w terapii grupowej rozmaitych doświadczeń, zwiększa potencjał terapeutyczny grupy. Możliwość
spotkania innych ludzi, posiadających podobne problemy daje poczucie łączności ze światem, wyjścia
z izolacji spowodowanej poczuciem „odmienności” od innych ludzi..
W psychoterapii grupowej pacjent korzysta najwięcej wtedy, gdy daje coś innym. Zyskuje nie tylko
ten, kto otrzymuje np. oparcie, sugestie, interpretacje od innych członków grupy. Także, a często
w jeszcze większym stopniu, zyskuje ten, kto doświadcza, ze potrafi udzielić skutecznej pomocy.
Terapia rodzinna
W spotkaniach rodzinnych uczestniczy cała rodzina pacjenta oraz 1-2 terapeutów.
Członkowie rodziny są zapraszani przez terapeutę do rozmowy, w czasie, której rodzina formułuje
problemy, trudności, z jakimi się zmaga. Poszukując odpowiedzi na pytania terapeuty rodzina
stopniowo poszerza swoją wiedzę nt. czynników podtrzymujących, warunkujących istniejące
trudności.
Ta terapia jest w zasadzie rozmową, podczas której członkowie rodziny mają możliwość słuchania
opowieści pozostałych osób, dzięki temu mają możliwość spojrzeć na problem z innej, czasem
całkiem odmiennej perspektywy. Okazuje się, że to samo wydarzenie, problem, sytuacja są
postrzegane przez kilka osób w różny sposób, dzięki temu istnieje szansa nadania nowego znaczenia
jednemu wydarzeniu, zakwestionowania dotychczas funkcjonującej w rodzinie „jedynej, słusznej
prawdy”. Spotkanie z rodziną dają szanse poddania pod wątpliwość wielu prawd, dotąd powszechnie
akceptowanych.
Spotkania z rodziną odbywają się 1x/2-4 tygodnie.