WARSZTATY 1. JĘZYK ŻYRAFY język serca, język szacunku Blok 1 Integracja, empatia, szacunek, asertywność Cele: budowanie w grupie dobrego klimatu dla kultury porozumienia (integracja grupy) kształtowanie postawy szacunku dla drugiego człowieka i zrozumienia dla jego i własnych potrzeb szczególnie w sytuacjach konfliktowych trening inteligencji emocjonalnej modelowanie zachowań i postawy asertywnej wprowadzenie i utrwalenie pojęć: empatia, empatyczny, szacunek, asertywność, język porozumienia, język żyrafy Metody: -pogadanka, burza mózgów, dyskusja, drama, praca w grupach, obserwacja, mapa myśli Środki dydaktyczne: Kolorowe plansze, samoprzylepne karteczki, karty pracy, balony, tasiemki, długopisy, klej Czas trwania: – 4 spotkania po 45 minut PRZEBIEG ZAJĘĆ I. Powitanie – inauguracja Akademii Porozumienia w klasie/grupie Prowadzący umieszczenie na tablicy planszę z napisem Akademia Porozumienia Klasy (tu dodajemy identyfikator klasy/grupy ) – pogadanka wprowadzająca na temat Akademii Porozumienia, np. Dziś otwieramy uroczyście i powołujemy do życia Akademię Porozumienia w klasie… Postaramy się lepiej poznać nawzajem, nauczymy rozpoznawać uczucia swoje i innych, stworzymy nowy język, którym będziemy się porozumiewać. II. Integracja 1. Moje imię Mój program (co lubię, co mnie charakteryzuje – imię w pionie, każdy uczestnik zabawy odczytuje zapisane informacje o sobie i przykleja karteczkę do planszy wzdłuż jej krawędzi. Przyklejone imiona uczestników tworzą łańcuch. 2. Kto tak samo jak ja (ustawiamy krzesła w kręgu umieszczając jedno krzesło mniej niż liczba uczestników, prowadzący rozpoczyna zabawę od stwierdzenia „Kto tak samo jak ja lubi, np. wakacje. Uczestnicy wstają i zmieniają krzesło. Zasada: nie siadamy na tym samym krześle). 3. Co mamy wspólnego? (karty pracy 1, 2, 3) Korzystając z ćwiczenia Kto tak samo jak ja dzielimy grupę na cztery zespoły wg urodzin i pór roku. Praca w grupach, karta nr 1 i 3. 1 Podsumowanie: prowadzący wypełnia i umieszcza na planszy wspólne dla całej grupy dane: karta 2 i 3. Karta pracy nr 1 Razem Razem Razem Razem Razem mamy mamy mamy mamy mamy ………………………………..braci. …………………………………siostry/sióstr. do szkoły około ………………………………… kilometrów. ………………………………..psów. ……………………………….. kotów, chomików, rybek i innych zwierząt. Karta pracy nr 2 Nasza Nasza Nasza Nasza Nasza klasa klasa klasa klasa klasa ma ma ma ma ma …………………….. braci. ……………………… siostry/sióstr. około ……………………………… kilometrów do szkoły. ……………………………….. psów. ………………………………... kotów, chomików, rybek i innych zwierząt. Karta pracy nr 3 Odpowiadając na poniższe pytania, uzgodnijcie wspólne stanowisko. 1. 2. 3. 4. 5. 6. Lubimy przedmioty humanistyczne/ścisłe. Wolimy odpowiadać/pisać klasówki. W czasie wolnym słuchamy muzyki/oglądamy telewizję. Wolimy wakacje/ferie zimowe. Najlepszym przyjacielem człowieka jest pies/kot. Smaczniejszym owocem jest jabłko/gruszka. III. Empatia Prowadzący proponuje grupie ćwiczenia i instruuje uczestników. 1. Ćwiczenie: zwierciadło Opis: dobieramy uczestników parami. W parze jeden uczeń jest lustrem, drugi przegląda się w nim, stroi miny, wykonuje różne gesty. Lustro stara się nadążyć za przeglądającym i powtarzać jego ruchy. Po 2 minutach zamiana rolami. 2. Ćwiczenie: IGLO ( Wyobraź sobie, że mieszkasz w iglo, wigwamie, w afrykańskiej chacie z gliny (ziemiance), co robisz, co widzisz, co czujesz?) Uczestnicy siedzą w kręgu i każdy z nich wypowiada jedno zdanie dotyczące tego jak się czuje, co widzi, co robi itd. w wymyślonej sytuacji. Każdy następny uczestnik ma za zadanie dopowiedzenie kolejnego zdania nawiązującego do poprzedniej wypowiedzi. 2 Podsumowanie: wprowadzenie definicji empatia Empatia czyli współodczuwanie, zrozumienie emocji drugiej osoby , np. postawienie własnej osoby na miejscu kolegi, koleżanki, mamy, taty, nauczyciela i wyobrażenie sobie siebie w jego sytuacji. Opis: na planszy zapisujemy słowo EMPATIA i umieszczamy obok rysunek(patrz: poniżej), oraz zapisujemy hasło: WIEM JAK SIĘ CZUJESZ! IV. Szacunek 1. Opis: prowadzący na planszy zapisuje słowo SZACUNEK i przykleja obok rysunek (patrz: poniżej). Możemy także użyć sformułowań: SZACUN RESPECT. 2. Burza mózgów: Co to jest szacunek? Opis: Prowadzący zapisuje na tablicy propozycje z sali, następnie podsumowuje propozycje i doprecyzowuje. Warto by na tablicy znalazły się sformułowania: Szacunek: · grzeczność, dobre maniery, · dbałość o uczucia innych, poszanowanie cudzej godności, 3 · dbałość o dobro innych, wzgląd na innych, · respektowanie inności/odmienności, · honor: poszanowanie własnej godności, dbałość o swe dobre imię, dotrzymywanie słowa, · dbałość o własne dobro i swój rozwój, · podziw, uznanie, docenianie. 3. Burza mózgów: Komy, czemu powinniśmy okazywać szacunek? Opis: Prowadzący zapisuje na tablicy propozycje z sali, następnie podsumowuje propozycje i doprecyzowuje. Warto by na tablicy znalazły się sformułowania: Komu/czemu powinniśmy okazywać szacunek? · wszystkim osobom – znajomym i nieznajomym, a także sobie, · cudzej własności (przedłużenie szacunku wobec właściciela), · dobrym tradycjom (przedłużenie szacunku wobec wcześniejszych pokoleń), · pracy i jej produktom (przedłużenie szacunku wobec jej wykonawców), · Ziemi, przyrodzie, zwierzętom, · prawu, które służy dobru ogólnemu, zasadzie równości ludzi, · sprawiedliwemu państwu i jego instytucjom. 4. Ćwiczenie: drama: Jaś szanuje i Jaś nie szanuje Opis: ta sama scena w dwóch wersjach Osoby: Jaś, Mama, Tata, Babcia/Dziadek, Pan Policjant Scena 1 – lekceważenie, agresja, konfrontacj: Mieszkanie, dom. Godzina 24.00 Zdenerwowani rodzice czekają na syna. Pukanie do drzwi. Jasia przyprowadza pan policjant i mówi, że chłopak jechał samochodem ojca bez prawa jazdy. Wjechał na chodnik i rozbił lusterko o lampę. – dajemy 5-10 min na rozegranie scenki Podsumowanie Jaś nie szanuje – dyskusja: prowadzący prosi grupę o wskazanie zachowań, które odczuwamy jako brak szacunku, lekceważenie. Spisuje propozycje z sali na tablicy. Warto by na tablicy znalazły się sformułowania: Brak szacunku (lekceważenie) przejawia się poprzez: wulgarny język przerywanie komuś wypowiedzi niezwracanie uwagi na osobę, która do nas mówi (słuchamy nie patrząc jej w oczy i nie przerywając swych zajęć) spóźnianie się niedotrzymywanie słowa 4 bałaganienie we wspólnym mieszkaniu, pokoju przekręcanie czyjegoś imienia i nazwiska krytykowanie, zwłaszcza publiczne nieodpowiedni do okazji strój brak higieny pozostawianie po sobie nieporządku krzyk, wyzwiska, obraźliwe określenia i epitety lekceważenie potrzeb innych ludzi pożyczanie sobie cudzej własności bez zgody właściciela czytanie cudzej korespondencji zaglądanie – pod nieobecność gospodarzy i bez ich zgody – do cudzych szaf, szuflad, toreb itd. Następnie prowadzący instruuje uczestników, którzy odgrywają tą samą scenkę w konwencji Jaś szanuje. Druga scena – mogą grać te same osoby lub inne wybrane z grupy. Scena jest ta sama ale dodajemy instrukcję: Teraz wszyscy zachowujcie się tak, że każdy dąży do najbardziej pokojowego rozwiązania sytuacji. Podsumowanie Jaś szanuje – dyskusja: prowadzący prosi grupę o wskazanie zachowań, które odczuwamy jako szacunek wobec nas lub innych ludzi. Spisuje propozycje z sali na tablicy. Warto by na tablicy znalazły się sformułowania: Szacunek okazujemy poprzez: uśmiech, przyjazne patrzenie w oczy osobie mówiącej do nas, spokojny i niezbyt głośny ton kulturalny język, mówienie dzień dobry, przepraszam itp., przedstawianie się (gdy my dzwonimy do kogoś) pytanie o zgodę osób we wspólnym pomieszczeniu (pokoju, autokarze), zanim zrobimy coś, co może zakłócić ich spokój lub komfort zapamiętywanie imienia i nazwiska i prawidłowe ich używanie grzeczne gesty: przepuszczanie przez drzwi, ustępowanie miejsca w środkach transportu, drobna pomoc, udzielanie informacji prawdomówność słuchanie bez przerywania punktualność, sprzątanie po sobie, dbanie o cudze dobro mówienie z życzliwością o innych powstrzymywanie się od krytykowania (siebie i innych) nieużywanie cudzych rzeczy bez zgody właściciela noszenie stroju stosownego do okazji. Podsumowanie: prowadzący umieszcza na planszy rysunek (patrz: poniżej) oraz zapisuje hasło SZANUJ RODZINĘ. 5 Podkreśla znaczenie SZACUNKU, który jest najważniejszy we wszystkich relacjach z innymi na co dzień i odczytuje DEKALOG SPRAWIEDLIWYCH (Karta pracy nr 4) oraz umieszcza go na planszy, (patrz: przykład poniżej) DEKALOG SPRAWIEDLIWYCH 1. Szanujemy się! 2. Szanujemy nasze uczucia! 3. Odnosimy się do siebie z szacunkiem! 4. Reagujemy na prośby o zmianę naszego zachowania, które przeszkadza lub krzywdzi innych. 5. Szanujemy potrzeby i zdanie innych, nawet wtedy gdy się z nimi nie zgadzamy. 6. Chcemy być traktowani sprawiedliwie. 8. Sprawiedliwie traktujemy innych. 9. Szanujemy swoje prawa i prawa innych. 10. Mamy prawo popełniać błędy. V. Asertywność Trening asertywności - założenia: Asertywność odnosi się do zachowań nie do ludzi. Wszyscy zachowujemy się w sposób asertywny, nieasertywny lub agresywny, w zależności od sytuacji. Zachowanie asertywne polega na obronie swoich prawa w sposób, który nie narusza praw innych ludzi. Asertywność prowadzi do uczciwego, szczerego wyrażenia swoich poglądów oraz zrozumienia drugiej osoby. Masz prawo mieć własne potrzeby! Asertywność nie polega na byciu lubianym, ale szanowanym!!! 1. Drama: Jak zachowują się ludzie? Zachowania agresywne, uległe i asertywne 6 Opis: prowadzący instruuje aktorów w jaki sposób powinni zachować się w danej sytuacji. Uczestnicy odgrywają scenki zgodnie z wytycznymi prowadzącego. Po każdej scence grupa zgaduje jakie to zachowanie. Przykłady: „Jesteś bardzo głodny. Stoisz w długiej kolejce w szkolnej stołówce. Nagle ktoś wpycha się przed Ciebie.” (3 osoby) – zachowanie agresywne „Na przerwie kolega głośno krzyczy. Denerwuje Cię to, bo chciałbyś jeszcze powtórzyć parę rzeczy przed sprawdzianem.” (2 osoby) – zachowanie uległe „Kolega zabrał Twój piórnik i rzuca nim po sali wraz z innymi osobami. Nie podoba Ci się to.” (4 osoby)- zachowanie asertywne Ewentualnie zamiast dramy ćwiczenie: – Balony Opis: przygotowujemy balony i sznurek. Uczestnicy przywiązują napompowane balony do kostki. Ich zadaniem jest przebić balony innych i chronić własny. Wygrywają Ci, którzy zachowają swoje balony. Podsumowanie: prowadzący podsumowuję ćwiczenie zadając pytania na temat emocji uczestników w trakcie ćwiczenia: Co czułeś, gdy pękł Twój balon?, Co wtedy zrobiłeś?, Jak się czułeś, gdy zniszczyłeś czyjś balon? Na koniec komentuje: Gdy rywalizujemy, mamy skłonność do zachowań agresywnych. 2. Podsumowanie – pogadanka wprowadzenie pojęć: agresja, asertywność, uległość Prowadzący zapisuje na planszy pojęcia asertywność, uległość, agresja wraz z piktogramami. (patrz: przykład poniżej) wraz z wyjaśnieniem: ja jestem ok., ty nie jesteś ok.; ja jestem ok., ty jesteś ok.; ja nie jestem ok., ty jesteś ok., Zachowanie agresywne: stając w obronie swoich prawa człowiek lekceważy, ignoruje i narusza prawa innego człowieka. Agresja opiera się na przekonaniu, że potrzeby agresora są ważniejsze od potrzeb innych. Przykłady zachowań agresywnych: obwinianie innych, okazywanie pogardy, wyższości, lekceważenie, wrogość. Ja ok – ty nie ok. 7 Zachowanie nieasertywne – wynikają z przekonania, że Twoje potrzeby są mniej ważne od potrzeb innych. Mamy z nim do czynienia, gdy nie bronisz swoich praw, lub robisz to zbyt „cicho”: skromność, ostrożność. Przykłady: uległość, dostosowanie się do czyjś potrzeb, długie wyjaśnianie dlaczego mamy takie potrzeby. Ja nie ok – ty ok. Zachowanie asertywne – ja ok – ty ok Zachowujemy się asertywnie, by: 1. bronić swoich praw i terytorium zarówno w sytuacji społecznej, np. wobec zespołu współpracowników, jak i w kontaktach osobistych, czy z osobą spostrzeganą jako tzw. autorytet. 2. wyrażać i przyjmować krytykę i pochwały. 3. wyrażać i przyjmować prośby, uczucia, opinie. Człowiek asertywny to taki, który jest pewny siebie i stanowczy, zachowuje się w sposób zdecydowany, bez lęku czy wahania, jest odporny na niepowodzenia, zdecydowanie mówi NIE lub TAK. 3. Dyskusja: asertywna odmowa Prowadzący zadaje pytani: Kiedy, w jakich sytuacjach trudno jest nam odmówić, powiedzieć nie? i wysłuchuje opowieści uczestników, dopytując z jakich powodów, dlaczego w opisywanych przez nich sytuacjach trudno jest być asertywnym. Następnie prowadzący na przykładzie z sali stosuje jedną z technik asertywnej odmowy. Podsumowanie: prowadzący zapisuje na planszy pod hasłem asertywność techniki asertywnej odmowy: NIE, NIE ZROBIĘ TEGO, BO…, oraz poszukiwanie krytyki: CO KONKRETNIE JEST ŹLE? 4. Ćwiczenie: rundka – uczestnicy na przemian używają techniki asertywnej odmowy lub poszukiwania krytyki i formułują w oparciu o nie swoje wypowiedzi. VI. „MAM PRAWO” Ćwiczenie: Prawo z kapelusza Opis: prowadzący przygotowuje i wycina liczne prawa asertywne i negatywne przykłady praw (Karta pracy nr 5). Uczestnicy losują z kapelusza i przyklejają do planszy sformułowania prawa, do których mają prawo i budują kartę praw asertywnych, mogą również dodawać swoje prawa. Odrzucamy negatywne prawa, które naruszają prawa innych. Podczas ćwiczenia prowadzący inicjuje dyskusję: Kiedy kończą się moje prawa? Podsumowanie: Język Żyrafy to empatia, szacunek i asertywność. Wiecie dlaczego właśnie żyrafa stała się symbolem języka szacunku i empatii? Stało się tak dlatego, że ma ogromne serce. Żyrafiego serca Wam życzę! Zakończenie bloku 1.Ćwiczenie: Gorące Chmurki – Twoje wrażenia 8 Opis: Prowadzący rozdaje 5 kart z gorącymi chmurkami (Karta pracy nr 6) i prosi uczestników o wpisanie krótkiego komentarza opisującego wrażenia z zajęć. 2. Wręczamy uczestnikom niewielkie karteczki z dekalogiem sprawiedliwych i kartą prawa asertywnych (Karta pracy nr 7) Ćwiczenia na wyobraźnię w miarę potrzeb w trakcie zajęć. Wiatrak – stajemy prosto na podłodze, rozciągamy ręce na boki na wysokość ramion. Mierzymy zasięg skrętu do tyłu najpierw w prawo, później w lewo. Następnie zamykamy oczy i zaczynamy wyobrażać sobie, że skręcamy się wokół własnej osi najpierw w lewo potem w prawo. Następnie otwieramy oczy i powtarzamy ćwiczenie raz jeszcze. Żyrafa- wizualizacja Wyobraźcie sobie że jesteście na łące pełnej kwiatów. Jest ciepło, przyjemnie, wieje delikatny wietrzyk, świeci słońce. Leżycie na trawie, oddychacie głęboko, wdychacie świeże pachnące powietrze. Rozluźniacie się. Dookoła latają ptaszki, szumi strumyczek, rosną kolorowe kwiaty, a krzaki uginają się od leśnych jeżyn i malin. A teraz NIE wyobrażajcie sobie, że z prawej strony od strumyka biegnie do Was żyrafa z uśmiechem na twarzy. I nie wyobrażajcie sobie że ma na szyi czerwoną kokardę i absolutnie nie wyobrażajcie sobie, że liże Was po policzku. A teraz pożegnajcie się z Żyrafą i wróćcie do mnie Załączniki: karty pracy 1, 2, 3, 4, 5, 6,7 Karta pracy nr 1 Razem mamy ………………………………..braci. Razem mamy …………………………………siostry/sióstr. Razem mamy do szkoły około ………………………………… kilometrów. Razem mamy ………………………………..psów. Razem mamy ……………………………….. kotów, chomików, rybek i innych zwierząt. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Karta pracy nr 2 Nasza klasa ma …………………….. braci. Nasza klasa ma ……………………… siostry/sióstr. Nasza klasa ma około ……………………………… kilometrów do szkoły. 9 Nasza klasa ma ……………………………….. psów. Nasza klasa ma ………………………………... kotów, chomików, rybek i innych zwierząt. ----------------------------------------------------------------------------------------------------Karta pracy nr 3 Odpowiadając na poniższe pytania, uzgodnijcie wspólne stanowisko. 1. Lubimy przedmioty humanistyczne/ścisłe. 2. Wolimy odpowiadać/pisać klasówki. 3. W czasie wolnym słuchamy muzyki/oglądamy telewizję. 4. Wolimy wakacje/ferie zimowe. 5. Najlepszym przyjacielem człowieka jest pies/kot. 6. Smaczniejszym owocem jest jabłko/gruszka. Karta pracy nr 4 DEKALOG SPRAWIEDLIWYCH 1. Szanujemy się! 2. Szanujemy nasze uczucia! 3. Odnosimy się do siebie z szacunkiem! 4. Reagujemy na prośby o zmianę naszego zachowania, które przeszkadza lub krzywdzi innych. 5. Szanujemy potrzeby i zdanie innych, nawet wtedy gdy się z nimi nie zgadzamy. 6. Chcemy być traktowani sprawiedliwie. 8. Sprawiedliwie traktujemy innych. 9. Szanujemy swoje prawa i prawa innych. 10. Mamy prawo popełniać błędy. --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------10 Karta pracy nr 5 „Mam prawo” (do rozcięcia) Posiadać i wyrażać własne opinie, odczucia. Do prywatności. Zmieniać się i korzystać ze swoich praw. Być samodzielnymi i niezależnym. Odpowiadać nie na prośby. Nie wiedzieć, nie znać, nie rozumieć. Popełniać błędy. Być asertywnym. Odnosić sukcesy. Nie zachowywać się w sposób asertywny. Być traktowanym z szacunkiem. Prosić o to czego się chce, ale nie wymagać tego. Zastanawiać się nad czymś, jeśli ma się wątpliwości. Mieć i wyrażać swoje zdanie. Zmieniać zdanie. Postępować nielogicznie i nie uzasadniać tego. Decydować, czy chce się angażować w problemy innych ludzi. Podejmować decyzje i ponosić ich skutki. Pożyczać rzeczy innych, których potrzebuję, nie pytając ich o zgodę. Wychodzić na spotkania ze znajomymi bez zgody rodziców. Wrzeszczeć na całe gardło, gdy jestem zdenerwowany/a. Nie szanować rodziców czy nauczycieli. Rozrzucać swoje rzeczy po pokoju. Kopnąć psa. 11 Bić się na pięści, gdy czuję się obrażony. Obgadywać innych. Pić alkohol. Rzucać w innych ogryzkami. Walić pięścią w stół, gdy się nie zgadzam ze zdaniem innych. Rzucać piórnikiem koleżanki/gi po klasie. Przeklinać, gdy jestem zdenerwowany. Obrażać innych. Ściągać na polskim. Robić zdjęcia kolegom i koleżankom bez ich zgody i zamieszczać w Internecie. Kłócić się i popychać siostrę/brata. Pokazywać wszystkim swój talent plastyczny, rysując na szkolnych ławkach i ścianach. Wychodzić z lekcji, gdy nie chce mi się dłużej tam siedzieć. Siedzieć na Faceboku całą noc. Wracać do domu po północy. Palić papierosy. Karta pracy nr 6 – załącznik PDF Karta pracy nr 7 – załącznik PDF 12