Opracowała : dr Danuta Rode

Opracowała : dr Danuta Rode
Program i organizacja specjalizacji: Psychologia kliniczna człowieka dorosłego
I uwagi wstępne.
Psychologię kliniczną określamy jako dziedzinę psychologicznych badań
i zastosowań, która zajmuję się opisem i wyjaśnieniem zdrowych i zaburzonych form
zachowania, przeżywania i funkcjonowania somatycznego.
Zadania praktyczne polegają na diagnozie zdrowia i/lub zaburzeń oraz na profesjonalnej
pomocy i interwencji ( H. Sęk 2003).
Przedmiot psychologii klinicznej określa się jako zespół twierdzeń opisujących zaburzenia
zachowania i funkcji somatycznych, wyjaśniających biopsychospołeczny mechanizm tych
zaburzeń oraz określających przyczyny i uwarunkowania zaburzeń i zdrowia.
Do przedmiotu psychologii klinicznej należy także wiedza o sposobach postępowania w celu
ochrony zdrowia i zapobiegania zaburzeniom oraz wiedza z zakresu psychologicznej terapii
zaburzeń. Przedmiot psychologii klinicznej obejmuje zawsze myśl teoretyczną i uogólniony
zapis doświadczenia klinicystów (H. Sęk .2003).
Zadania psychologów klinicznych to:
Zadania badawcze i zadania praktyczne.
Zadania badawcze polegają na tworzeniu nowej wiedzy teoretycznej i empirycznej.
Zadania praktyczne związane są z diagnozą zdrowia, zaburzeń oraz z działaniami
interwencyjnymi: promocją, prewencją, interwencją w kryzysie, poradnictwem i terapią.
Kształcenie w ramach specjalizacji: psychologia kliniczna człowieka dorosłego ma na celu
umożliwienie studentom zgromadzenia i poszerzenia wiedzy na temat postaci, pochodzenia
(etiologii) klasyfikacji i uwarunkowań zaburzonego zachowania osób dorosłych. Ma również
przygotować studentów do samodzielnego wykonywania podstawowych zadań zawodowych
psychologa klinicznego tj. diagnozy i pomocy psychologicznej.
Zajęcia realizowane w ramach kursów obowiązkowych (obligatoryjnych) dotyczy głównych
obszarów zainteresowań psychologii klinicznej:
Zaburzeń psychicznych, zaburzeń lękowych, zaburzeń nastroju, zaburzeń osobowości,
zaburzeń związanych z substancjami psychoaktywnymi , odmienności i dysfunkcji
seksualnych a także oceny klinicznej tych zaburzeń i pomocy psychologicznej.
W ramach zajęć obligatoryjnych znalazły się także zajęcia laboratoryjne pozwalające na
poznawanie i ćwiczenie specjalistycznych technik diagnostycznych, umiejętności
nawiązywania kontaktu z pacjentem, prowadzenia rozmowy psychologicznej.
Przewidziano również zajęcia z zakresu psychoterapii.
Praktyki realizowane są w placówkach klinicznych student pod opieką zatrudnionego tam
psychologa wykonuje badania diagnostyczne i inne zadania wynikające ze specyfiki danej
placówki.
II Możliwości zatrudnienia
Miejsce pracy psychologa klinicznego to wszelkie placówki lecznicze i terapeutyczne
lecznictwa otwartego i zamkniętego dla pacjentów z zaburzeniami zachowania, zaburzeniami
osobowości i zaburzeniami psychicznymi
Są to :
-
Ośrodki Leczenia Nerwic,
-
Ośrodki Leczenia Uzależnień,
-
Centra Pomocy Psychologicznej Osobom Uzależnionym i ich Rodzinom,
-
Odziały Psychiatryczne
-
Oddziały Neurologiczne
-
Poradnie Zdrowia Psychicznego,
-
Dzienne Ośrodki Leczenia Psychoz,
-
Poradnie Małżeńskie
-
Poradnie Rodzinne,
-
Poradnie Interwencji Kryzysowej,
-
Rodzinne Ośrodki Diagnostyczno-Konsultacyjne,
-
Placówki Pomocy i Opieki Społecznej.
III. Program specjalizacji:
Psychologia kliniczna człowieka dorosłego.
Spis treści.
1. Symbolika organizacyjna.
2. Zestawienie kursów – godzin specjalności.
3. Przedmioty objęte specjalnością:
a) O - obligatoryjne
270 godzin
b) F - fakultatywne
90 godzin
/ dodatkowe do wyboru/
Razem
360 godzin
c) Praktyki
150 godzin
Symbolika organizacyjna
1. Program specjalizacji – Psychologia kliniczna człowieka dorosłego.
O - obligatoryjny
F - fakultatywny do wyboru dodatkowego w ramach specjalizacji/
W – wykłady
C – ćwiczenia
S – seminarium
L – laboratorium
T – zajęcia terenowe
E – egzamin
Z – zaliczenie na stopień
P – praca pisemna
30h, 15h, - liczba godzin kursu.
2. Zestawienie kursów – godzin specjalności.
Uczestnik specjalności ma zrealizować 360 godzin
A. Kursów obowiązkowych
B. Kursy fakultatywne do wyboru
Razem:
270 godz.
90 godz.
360 godz.
C. Ponadto uczestniczyć w:
-
praktyce 1.
Praktyce 2
75 godz. semestr 6.
75 godz. semestr 8.
I
Psychologia kliniczna człowieka dorosłego – charakterystyka dyscypliny.
1. Wybrane koncepcje, działy, zadania i przedmiot psychologii klinicznej.
2. Wybrane klasyfikacje odchyleń od normy –WHO.
3. Diagnoza odchyleń od normy – koncepcje normy zdrowia psychicznego, wybrane
Koncepcje zdrowej osobowości.
4. Czynniki psychologiczne i organiczne w genezie zaburzeń zachowania. Pojęcie
Sytuacji trudnej, konsekwencje stresu, frustracja, normy psychiczne, mechanizmy
obronne.
5. Niedorozwój umysłowy – kryteria, charakterystyka epidemiologiczna przyczyny.
6. Zaburzenia psychiczne na podłożu organicznym i somatycznym.
7. Psychozy schizofreniczne i afektywne. Klasyfikacja, charakterystyka, przyczyny,
sposób postępowania.
8. Zaburzenia lękowe: nerwice, zaburzenia psychosomatyczne.
9. Zaburzenia zachowania i osobowości u osób dorosłych, młodzieży i dzieci.
10. psychologiczne i społeczne uwarunkowanie uzależnień. Zespół uzależnień od
alkoholu, narkotyków, środków stymulujących.
11. Zaburzenia psychoseksualne. Zaburzenia współżycia seksualnego. Nieprawidłowe
zachowania seksualne.
12. Pomoc psychologiczna – metody psychokorekcyjne, cele i rodzaje.
13. Etyczno - zawodowe problemy psychologa klinicznego.
3. Kursy obligatoryjne (0) z specjalności: psychologia kliniczna człowieka dorosłego
Kod
Przedmiot
h
Forma Dostępliwość Zalicz. Semestr
I
Psychologia kliniczna –
30
W
E
□
charakterystyka dyscypliny
II
Zaburzenia psychiczne. Psychozy
15
W
□
schizoferniczne, psychozy
30
S
Z
□
afektywne. Zaburzenia psychiczne na 45
podłożu organicznym i
somatycznym.
III
Zaburzenia lękowe: nerwice,
30
L
Z
□
zaburzenia łaknienia.
IV
Zaburzenia zachowania i osobowości
30
S
Z
□
V
Uzależnienie od środków
30
S
Z
□
psychoaktywnych i
współuzależnienia.
VI
Dysfunkcje i zaburzenia seksualne
15
S
Z
□
VII Upośledzenia umysłowe. Parcjalne
15
S
P
□
deficyty. Zespoły psychoograniczne
u dorosłych dzieci.
VIII Psychologiczna diagnostyka
30
L
P
□
różnicowa w praktyce klinicznej.
Specjalistyczne techniki
diagnostyczne. Problemy
metodologiczne i etyczne w procesie
diagnozowania i terapii.
IX
Kierunki pomocy psychologicznej i
45
L
Z
□
psychoterapii.
Osoby prowadzące