Nazwa skały: PEGMATYT Rys. 1. Makroskopowy widok pegmatytu (http://home.agh.edu.pl/~bartus) 1 Rys. 2. Makroskopowy widok pegmatytu (http://geology.com/rocks/pegmatite.shtml) Typ skały1: żyłowa, kwaśna Barwa: biało-różowo-czarna, różowo-biało-czarna, zmienna Struktura2: pełnokrystaliczna, grubokrystaliczna lub bardzo grubokrystaliczna Tekstura2: zbita, bezładna Skład mineralny3: zmienny - kwarc, skalenie (skalenie alkaliczne i/lub plagioklazy), miki, minerały maficzne: amfibole, biotyt, pirokseny. W pegmatytach obecnych jest wiele minerałów pobocznych i akcesorycznych, niekiedy ich liczba dochodzi do 200, z czego makroskopowo można wyróżnić maksymalnie kilkanaście Środowisko powstawania skały (strefa głębokościowa), chemizm skały (zawartość krzemionki) Opisano najczęściej występujące struktury i tekstury w skale (wg podziału Grubenmana) 3 Określono minerały występujące w skale zaczynając od tych, których jest najwięcej, a kończąc na minerałach, których jest najmniej. Podany skład mineralny jest uśredniony – możliwe są pewne odstępstwa lub inne proporcje składników 1 2 2 Pozycja skały na diagramach klasyfikacyjnych: Rys. 3. Diagram (dydaktyczny) skał magmowych prezentujący ich skład mineralny. Pegmatyt jest skałą pochodzenia żyłowego, mającą skład petrograficzny zbliżony do granitu (http://home.agh.edu.pl/~szydlak) Rys. 4. Diagram QAPF dla skał plutonicznych o indeksie M<90. Oznaczenia: A – skalenie alkaliczne, Q – kwarc, P – plagioklazy, F – skaleniowce. Pegmatyt jest skałą pochodzenia żyłowego, mającą skład petrograficzny zbliżony do granitu (http://home.agh.edu.pl/~szydlak) 3 Opis skały: Pegmatyt jest skałą żyłową, kwaśną o składzie petrograficznym zbliżonym do granitu. Cechą charakterystyczną skały jest występowanie dużych kryształów, najczęściej skalenia alkalicznego. Pegmatyty cechują się bogactwem mineralogicznym. Zawierają koncentrację wielu pierwiastków słabiej rozpowszechnionych, łącznie z ich fazami krystalicznymi, np. bywają zasobne w minerały litu (lepidolit i in.), rubidu i cezu (zawartość Rb w lepidolicie dochodzi do 4,9%, a Cs do 1,9% wag.), berylu (beryl, fenakit i in.), strontu (apatyt strontowy), skandu, ziem rzadkich (REE), cyrkonu, hafnu i niobu, tantalu oraz boru (turmaliny). Pegmatyty mogą zawierać pierwiastki radioaktywne uranu i toru. Istnieje wiele odmian pegmatytów, krańcowo różniących się składem mineralogicznym i chemicznym. Pegmatyty tworzą się w szerokim zakresie temperatur: 100-700ᵒC właściwych dla etapu pegmatytowo-pneumatolitycznego (procesy pomagmowe). Procesem prowadzącym do ich tworzenia jest metasomatoza (proces, w którym pierwotne minerały zostają zastąpione przez wtórne w wyniku wymiany jonowej pomiędzy płynami krążącymi w skale a składnikami skały). 4