Nazwa skały: MELAFIR Rys. 1. Makroskopowy widok melafiru (http://home.agh.edu.pl/~bartus) Opis petrograficzny skały: Typ skały1: wylewna, chemizm: zasadowy do obojętnego Barwa: brunatna, brunatno-czerwona, czarna, (zmienna – zależna od mineralizacji wtórnej) Struktura2: pełnokrystaliczna, porfirowa, afirowa (intersetralne) Tekstura2: porowata lub migdałowcowa lub fluidalna bezładna Skład mineralny3: pirokseny (augit), i plagioklazy (labrador-bytownit), minerały żelaziste: hematyt magnetyt, czasem oliwiny, czerwonobrunatne pseudomorfozy iddingsytu*. Wypełnienie pęcherzyków to najczęściej: kalcyt, opal, chalcedon, chloryty, minerały ilaste. *Iddingsyt - agregaty minerałów z grupy chlorytu i goethytu (wodorotlenek żelaza) o rdzawoczerwonej barwie stanowiące efekt zastępowania oliwinów Środowisko powstawania skały (strefa głębokościowa), chemizm skały (zawartość krzemionki) Opisano najczęściej występujące struktury i tekstury w skale (wg podziału Grubenmana) 3 Określono minerały występujące w skale zaczynając od tych, których jest najwięcej, a kończąc na minerałach, których jest najmniej. Podany skład mineralny jest uśredniony – możliwe są pewne odstępstwa lub inne proporcje składników 1 2 1 Pozycja skały na diagramach klasyfikacyjnych: Rys. 2. Diagram (dydaktyczny) (http://home.agh.edu.pl/~szydlak) skał magmowych prezentujący Dodatkowe zdjęcia: Rys. 3. Makroskopowy widok melafiru (http://home.agh.edu.pl/~bartus) 2 ich skład mineralny Rys. 4. Melafir ze zbiorów Muzeum Mineralogicznego im. Kazimierza Maślankiewicza we Wrocławiu (http://pl.wikipedia.org/wiki/Melafir) Opis skały: Melafir jest skałą cechującą się chemizmem zasadowym, przechodzącym do obojętnego, zaliczaną do klasy gabra i bazaltu. Nie ma on odpowiednika swojej nazwy w języku angielskim, gdyż został zdyskredytowany przez IUGS (Międzynarodowa Unia Nauk Geologicznych) – jest to typowa polska nazwa, za granicą melafiry zaliczane są do grupy bazaltów. Melafiry, w odróżnieniu od bazaltów, cechują się migdałowcową strukturą i większym bogactwem mineralogicznym. Pory w skale najczęściej wypełnione są minerałami wtórnymi. Nazywane są niekiedy paleobazaltami wieku paleozoicznego, petrograficznie są odpowiednikiem trachybazaltu i trachyandezytu. Melafiry bywają czarne, brunatne lub czerwonawe, fioletowoszare. Wypełnienia pustych przestrzeni są barwy białej, zielonawej lub żółtawej. Czerwone mealfiry występują przy powierzchni terenu, a swoją barwę zawdzięczają związkom żelaza i domieszce iddingsytu. Czarne melafiry występują przeważnie na większych głębokościach. Występowanie: Dolny Śląsk w otoczeniu z porfirami z Niecki Śródsudeckiej i Północnosudeckiej Rejon Krakowski: Krzeszowice – Alwernia: Rudna, Regulice, Poręba Żegoty Przeznaczenie: kruszywo łamane 3