Projekt współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Funduszu Spójności w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007-2013 Plan Gospodarki Niskoemisyjnej dla Gminy Korzenna „Niska emisja" i „gospodarka niskoemisyjna" to pojęcia często mylone, szczególnie, jeśli mamy na myśli ograniczenie emisji zanieczyszczeń do powietrza atmosferycznego. „Niska emisja" to zanieczyszczenia pochodzące z niewysokich źródeł tak jak np. kotłownie domków jednorodzinnych, indywidualne źródła ogrzewania w budynkach wielorodzinnych, spaliny z silników samochodowych i inne źródła emisji, których wysokość nie przekracza kilku lub kilkunastu metrów. „Gospodarka niskoemisyjna" to szerokie pojęcie obejmujące zespół działań ograniczających emisję zanieczyszczeń ze źródeł ciepła indywidualnych i zbiorowych (kotłownie zdalaczynne, elektrociepłownie, ...), ograniczenie zużycia energii elektrycznej poprzez racjonalizację zużycia i stosowanie urządzeń energooszczędnych (np. energooszczędne źródła światła, żarówki LED, urządzenia o wysokiej klasie energooszczędności), rozwój transportu zbiorowego, rozwój źródeł energii odnawialnej (wiatrowej, solarnej, geotermicznej, itd.), selektywna zbiórka odpadów umożliwiająca odzysk surowców wtórnych, produkcję energii z odpadów biodegradowalnych czy też produkcję paliwa alternatywnego z odpadów, które nie nadają się do recyklingu, ale są palne. Jest to zespół działań, które mają za zadanie ograniczenie zużycia energii w szerokim znaczeniu i nie tylko lokalnym, mających na celu ograniczenie emisji zanieczyszczeń w szczególności tzw. gazów cieplarnianych, z których najważniejszym jest dwutlenek węgla (CO 2). Jest to zmiana filozofii podejścia do korzystania ze wszelkiego rodzaju energii mające za cel minimalizację jej zużycia a co za tym idzie, zmniejszenie emisji zanieczyszczeń. Te działania nie wynikają tylko z naszych potrzeb. Są to działania przyszłościowe, mające na celu poprawę stanu środowiska oraz ograniczenie zmian klimatycznych o znaczeniu globalnym. Jest to także wymóg mający na celu oszczędność tradycyjnych źródeł energii, które nie są ograniczone. Na szczycie Rady Europejskiej w 2007 r. przyjęto plan działań mających na celu integrację działań energetycznych i klimatycznych, tzw. 3 × 20%. Obejmuje on do 2020 r.: 1. Zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych, w szczególności dwutlenku węgla, o co najmniej 20% w porównaniu do 1990 r., 2. Racjonalizacja wykorzystania energii i w konsekwencji ograniczenie jej zużycia, o co najmniej 20%, 3. Zwiększenie udziału odnawialnych źródeł energii, o co najmniej do 20% w całkowitego zużycia energii. Chcąc zmieniać gospodarkę i sposób podejścia do korzystania z energii należy zacząć planować na szczeblu lokalnym, bo tam odbywa się prawdziwy rozwój gospodarczy i tu można zaplanować odpowiednie działania. W 2013 r. w Ministerstwie Gospodarki powstała koncepcja przygotowania lokalnych planów gospodarki niskoemisyjnej (PGN), nawiązujących do Narodowego Planu Rozwoju Gospodarki Niskoemisyjnej, celem realizacji unijnej polityki energetyczno-klimatycznej na poziomie lokalnym (realizacja pakietu 3 × 20%). Plan Gospodarki Niskoemisyjnej to dokument strategiczny, którego celem jest określenie wizji rozwoju gminy w kierunku szeroko rozumianej oszczędności energii. Jego kluczowym elementem jest wyznaczenie celów strategicznych i szczegółowych, realizujących określoną wizję gminy, które winne być uwzględnione w innych dokumentach strategicznych określających kierunki rozwoju gminy (np. miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego) a także firm i przedsiębiorstw. Działania te powinny objąć także zasoby mieszkaniowe (budynki zamieszkania zbiorowego i indywidualne oraz poszczególne mieszkania), budynki użyteczności publicznej oraz wszelkiego rodzaju obiekty gdzie zużywana jest energii i powstają odpady, bo ich odzysk i sposób gospodarowania ma znaczący wpływ na gospodarkę niskoemisyjną. Powinny one być konkretnie określone, mierzalne, ambitne, realne i określone w czasie. Głównym celem PGN jest ograniczenie emisji i musi być on jasno i mierzalnie zdefiniowane. Plan ma również za zadanie określić, jak gmina zrealizuje wyznaczone cele. Należy więc opisać działania planowane (inwestycyjne i nie inwestycyjne), sposób ich finansowania oraz metodę monitoringu realizacji planu w kolejnych latach (okres 20142020, z możliwością wydłużenia perspektywy czasowej). Podstawą opracowania dobrego planu jest wykonanie rzetelnej inwentaryzacji emisji gazów cieplarnianych z obszaru gminy, opartej na jej bilansie energetycznym. Należy w niej ująć budynki publiczne i mieszkalne, transport, gospodarkę odpadami oraz przemysł i usługi.