Praca magisterska,Inwestycje zagraniczne

advertisement
Prace dyplomowe z ekonomii
Spis treści
Wstęp .................................................................................................................. 3
Rozdział I. Pojęcie i formy inwestycji zagranicznych ............................................ 6
1.1.
Pojęcie inwestycji zagranicznych ................................................................... 6
1.1.1.
Bezpośrednie inwestycje zagraniczne ..................................................... 8
1.1.2.
Inwestycje portfelowe ........................................................................... 11
1.2.
Joint venture (w tym fuzje)........................................................................... 13
1.3.
Umowy licencyjne jako pozostałe formy inwestycji zagranicznych............ 19
1.4.
Motywy i bariery występujące przy realizacji inwestycji zagranicznych .... 21
Rozdział II. Inwestycje zagraniczne w Polsce ..................................................... 32
2.1.
Regulacje prawne obowiązujące do roku 1989 ............................................ 33
2.2.
Regulacje prawne obowiązujące po roku 1989 ............................................ 35
2.3.
2.2.1.
Regulacje prawne tworzące rynek i instytucje kapitałowe ................... 38
2.2.2.
Regulacje prawne tworzące Specjalne Strefy Ekonomiczne ................ 39
2.2.3.
Instytucje monitorujące napływ inwestycji zagranicznych w Polsce ... 40
Prognoza na lata 2004 – 2007 ...................................................................... 43
Rysunek nr 9 ...................................................................................................... 44
Oszczędności wynikające z przeniesienia produkcji do polski dla inwestorów ..... 44
z poszczególnych krajów .................................................................................... 44
2.4.
Korzyści i utrudnienia występujące przy realizacji inwestycji zagranicznych
w Polsce ..................................................................................................................... 52
Rozdział III. Inwestycje zagraniczne w sektorze motoryzacji .............................. 66
3.1.
Uwarunkowania systemowe dla rozwoju przemysłu motoryzacyjnego w
Polsce 67
3.2.
Nakłady finansowe w sektorze poniesione przez inwestorów zagranicznych
w latach 1990 – 2003 ................................................................................................. 71
3.2.1.
Inwestorzy zagraniczni w grupie producentów samochodów .............. 75
3.2.2.
Inwestorzy
zagraniczni
w
grupie
producentów
komponentów
do produkcji i montażu samochodów ................................................................. 82
Prace dyplomowe z ekonomii
2
3.3.
Planowane inwestycje w 2004 roku i w latach następnych .......................... 87
3.4.
Bariery i zagrożenia powstrzymujące napływ inwestycji w sektor
motoryzacji ................................................................................................................. 90
Rozdział IV. Inwestycje koncernu Fiat w Polsce ................................................. 92
4.1.
Geneza powstania Koncernu Fiat ................................................................. 92
4.2.
Charakterystyka Koncernu Fiat .................................................................... 95
4.3.
Grupa Fiat w Polsce...................................................................................... 98
4.4.
Fiat Auto Poland S.A. ................................................................................. 101
Zakończenie ..................................................................................................... 105
Literatura ......................................................................................................... 109
Załączniki ........................................................................................................ 118
Prace dyplomowe z ekonomii
3
W S TĘ P
Wzrost roli inwestycji zagranicznych w Polsce spowodował liczne
publikacje oraz prace studialne dotyczące wpływu tych inwestycji na kształtowanie
procesów
gospodarczych
kraju.
Oprócz
prac
badawczych
prowadzonych
przez środowiska naukowe w Polsce, prowadzone są analizy sporządzane przez
Narodowy Bank Polski, Główny Urząd Statystyczny, Państwową Agencję
Informacji i Inwestycji Zagranicznych, Instytut Koniunktur i Cen Handlu
Zagranicznego oraz Ministerstwo Gospodarki i Pracy.
Niniejsza
praca
magisterska
ma
charakter
na dostępnych publikacjach naukowych oraz
opisowy
i
opiera
się
na analizach ekonomicznych
prowadzonych w tym zakresie przez Urzędy Centralne a także na artykułach
prasowych przedstawianych w prasie gospodarczej.
Obok głównej problematyki związanej z bezpośrednimi inwestycjami
zagranicznymi,
omówiono
również
inwestycje
portfelowe.
Przy
recesji
gospodarczej w latach 2000 – 2002 inwestycje portfelowe miały bowiem istotny
wpływ na gospodarkę (m.in. zakupy obligacji skarbowych).
Nie
omówiono
natomiast
skutków
makroekonomicznych
inwestycji
zagranicznych takich jak wpływ na rynki pracy, bilans płatniczy państwa, a także
relacje inwestycji zagranicznych z budżetem państwa. Nie zajmowano się również
skalą produkcji realizowanej przez podmioty gospodarcze z udziałem kapitału
zagranicznego a także strukturą jej rozmieszczenia.
Dynamika zmian zachodzących w tym segmencie gospodarki, a także
niemal dziewięciomiesięczny okres oczekiwań na sporządzenie analiz rocznych
spowodowało to, że przyjęto cezurę czasową zbierania danych do pracy
magisterskiej na dzień 31 grudnia 2003 roku. Późniejsze niepełne dane spływające
sukcesywnie zostały opisane jako planowane zamierzenia (prognozy). W
zakończeniu pracy zostaną podane zdarzenia, które są opisane w pracy, lecz
później zaistniały nowe fakty, zmieniające stan zapisanych informacji.
Prace dyplomowe z ekonomii
4
Praca magisterska składa się z czterech rozdziałów.
Rozdział pierwszy ma charakter teoretyczny. Zdefiniowane zostały pojęcia
inwestycji
zagranicznych
oraz
opisano
ich
główne
formy
(inwestycje
bezpośrednie, portfelowe, fuzje i przejęcia. Opisano również umowy licencyjne
jako alternatywne formy inwestycji zagranicznych, a także powody, dla których
kapitał zagraniczny jest przyjmowany oraz motywy, którymi kierują się inwestorzy
zagraniczni przy podejmowaniu decyzji.
Rozdział drugi stanowi zasadniczą część pracy. W kolejnych jego punktach
przedstawiono zmieniające się akty prawne regulujące napływ inwestycji
zagranicznych do Polski a także omówiono zasady ewidencjonowania przez
instytucje
zajmujące
zagranicznych
w
się
gromadzeniem
Polsce.
Pokazano
danych
przyczyny
dotyczących
rozbieżności
inwestycji
w
danych
publikowanych przez te instytucje. Następnie przedstawiono i skomentowano
wyniki przedstawiające napływ inwestycji zagranicznych w latach 1990 – 2003.
W tym punkcie opisano napływ inwestycji zagranicznych zarówno na podstawie
danych PAIiIZ a także NBP. Przedstawione ponadto zostały informacje dotyczące
inwestycji portfelowych. Na podstawie danych przygotowanych przez PAIiIZ
opisano strukturę napływu bezpośrednich inwestycji zagranicznych, grupę
największych firm inwestujących w danym roku a także najważniejsze kraje
bezpośredniego inwestowania. Z kolei analizy NBP zostały wykorzystane do
określenia komponentów finansowych, stanowiących napływ zagranicznych
inwestycji
bezpośrednich
zagranicznych
w
w
instytucje
danym
roku.
finansowe
Zaznaczono
jak
banki
udział
oraz
inwestycji
towarzystwa
ubezpieczeniowe. Przedstawione dane zostały skonfrontowane na tle gospodarki
światowej.
Zasygnalizowano ponadto informacje dotyczące planów kapitału
zagranicznego na polskim rynku na lata 2004-2007. Rozdział kończy prezentacja
wyników badań przeprowadzanych dla określenia wpływów i oczekiwań
inwestorów zagranicznych związanych z podejmowaniem decyzji w tym zakresie,
a także występujących barier dla już działających przedsiębiorstw zagraniczn ych.
Rozdział trzeci omawia tematykę bezpośrednich inwestycji zagranicznych
w
sektorze motoryzacji. Opisano uwarunkowania systemowe opracowane
Prace dyplomowe z ekonomii
5
przez rząd polski dla rozwoju przemysłu motoryzacyjnego, etapy jego realizacji.
Przedstawiono nakłady finansowe poniesione przez zagraniczny kapitał zarówno
w grupie producentów samochodów, jak również w grupie producentów
komponentów samochodowych, a także występujące ograniczenia dla inwestorów
zagranicznych.
Rozdział czwarty zajmuje się charakterystyką koncernu Fiat, zarówno
jego genezą powstania, jak również jego działalnością gospodarczą w Polsce.
Prace dyplomowe z ekonomii
6
ROZDZI AŁ I. POJĘCIE I FORMY INWESTYCJI
Z AGR ANICZNYCH
1.1.
Pojęcie inwestycji zagranicznych
Wytwarzany w bogatych krajach kapitał, w swojej nadwyżce jest
akumulowany i może być dalej eksportowany w skali międzynarodowej, stając się
jednym z najważniejszych czynników rozwoju gospodarki światowej.
Kraje, których rozwój gospodarczy jest ograniczony brakiem własnych
środków finansowych, zasilone kapitałem z zewnątrz, mogą czynić swoje
gospodarki bardziej konkurencyjne, o większym potencjale wzrostu. Migracje
(eksport) tego kapitału przyjmuje się jako inwestycje zagraniczne.
Eksport kapitału w wąskim ujęciu oznacza wywóz środków rzeczowych
i/lub finansowych, żeby służył za granicą do wytwarzania produktów materialnych
lub usług, przynosząc eksporterowi dochód z tytułu ich wykorzystania. Wywóz
kapitału rzeczowego różni się od eksportu towarów tym, że ten drugi stanowi
przeniesienie prawa własności i przynosi dochód ze sprzedaży. (Płatnoś ć może być
przesunięta w czasie i wtedy eksportowi towarów towarzyszy eksport kapitału
pożyczkowego.)
Eksport kapitału w szerszym rozumieniu obejmuje dodatkowo pomoc
kapitałową, np. jednostronny transfer środków rzeczowych lub fundusz, nisko
oprocentowane kredyty. Od wąskiego ujęcia, definicja szersza różni się tym, że
według niej wywóz kapitału nie musi koniecznie przynosić dochodu; może on
nastąpić z przyczyn altruistycznych (pomoc dla krajów, w których wstąpiły klęski
żywiołowe) lub politycznych 1.
Wywóz kapitału za granicę zaczął się na szeroką skalę w okresie
kapitalizmu
wolnokonkurencyjnego
i
był
wówczas
stymulowany dwiema
Cytowane za L. Balcerowicz, Międzynarodowe przepływy gospodarcze, Praca zbiorowa, PWN,
Warszawa 1987, s. 100.
1
Prace dyplomowe z ekonomii
7
zasadniczymi przesłankami: możliwością osiągnięcia za granicą wyższej stopy
zysku niż w kraju oraz dążeniem eksporterów kapitału do zapewnienia sobie
dostaw zagranicznych surowców, niezbędnych do szybko rozrastającej się
masowej produkcji przemysłowej.
Po drugiej wojnie światowej do podejmowania produkcji wyrobów
przemysłowych za granicą, a nie w macierzystym kraju, zmuszała przede
wszystkim konieczność zapewnienia zbytu rosnącej masy wyrobów. W warunkach
ostrej walki konkurencyjnej, jaka toczy się między producentami, lepszą pozycję
ma ten, kto wytwarza bezpośrednio na rynkach swych potencjalnie największych
odbiorców. Może on bowiem wówczas szybko reagować na zmiany popytu
klientów, a jeszcze częściej – może sam kształtować ten popyt przez odpowiednią
kampanię marketingową swoich produktów.
Procesom integracji regionalnej
na świecie towarzyszą po drugiej wojnie
światowej nowe możliwości wywozu kapitału. Określa je wysoki stopień
koncentracji kapitału.
Ważnym czynnikiem wywozu kapitału produkcyjnego jest też możność
zwiększenia korzyści ze skali produkcji – za pomocą podziału pracy w ramach
przedsiębiorstw transnarodowych. Nie mniejszą rolę odgrywa dążenie do
zminimalizowania ryzyka działalności gospodarczej, związanego z wahaniami
koniunktury, poprzez rozdzielenie produkcji między filie działające w różnych
krajach. Trzeba przy tym dodać, że maksymalizując zysk w długim okresie i w
skali globalnej (tj. całego przedsiębiorstwa transnarodowego, łącznie z filiami),
przedsiębiorstwa te mogą zadowolić się mniejszymi zyskami w jednym kraju, jeśli
prowadzi to do zwiększenia korzyści dla całej firmy 2.
Skutkiem globalizacji gospodarki światowej obserwuje się intensywny
rozwój sfery nieprodukcyjnej, czyli międzynarodowych przepływów kapitałowych.
Każdego dnia w gospodarce światowej dochodzi do transakcji szacowanych
na kwoty 1 500 2 000 mld USD3.
Ibidem, s. 127 – 128.
M. Niemiec, M. Wróblewski, Międzynarodowe
Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2003, s. 42.
2
3
stosunki
gospodarcze,
Wydawnictwo
Prace dyplomowe z ekonomii
8
Przepływy kapitału nie są kategorią jednorodną. Rozróżnia się następujące
formy inwestycji zagranicznych:

bezpośrednie inwestycje zagraniczne (w tym kapitały pożyczkowe);

inwestycje portfelowe.
1.1.1.
Bezpośrednie inwestycje zagraniczne
W literaturze przedmiotu nie występuje uniwersalna definicja inwestycji
bezpośrednich. Różnice dotyczą zarówno samej natury i również co do granicy
między różnymi typami międzynarodowych przepływów kapitału.
Główne cechy bezpośrednich inwestycji zagranicznych stanowią o tym, że 4:

mają charakter międzynarodowy – w procesie dokonywania inwestycji
bezpośrednich biorą udział przynajmniej dwa kraje,

powodują przeniesienie części lub całości praw do zarządzania
przedsiębiorstwem będącym celem inwestycji,

przenoszą prawa własności,

są jednym ze źródeł finansowania lokalnych inwestycji w kraju
docelowym.
Wprawdzie dosłownie bezpośrednie inwestycje zagraniczne określa się
w skrócie
jako
działania
mające
na
celu
zakup
lub
budowę
nowych
przedsiębiorstw za granicą, przypisując dobie prawo do kontroli powstałego
podmiotu, to można się spotkać z innymi interpretacjami.
Według definicji Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD)
oraz Międzynarodowego Funduszu Walutowego (IMF) 5 inwestycje bezpośrednie
cechują się tym, że podejmowane są w celu osiągnięcia trwałego zaangażowania
jednostki zagranicznej w jednostce znajdującej się w kraju docelowym. W tym
przypadku określenie „trwałe zaangażowanie” oznacza długookresową współpracę
pomiędzy
inwestorem
bezpośrednim
a przedsiębiorstwem
będącym
celem
E. Nojszewska, Wprowadzenie do biznesu międzynarodowego, Praca zbiorowa, WSiP, Warszawa
2002, s. 132.
5
E. Nojszewska, Wprowadzenie do biznesu międzynarodowego, op. cit., s. 131.
4
Prace dyplomowe z ekonomii
9
inwestycji oraz znaczący wpływ inwestora na decyzje dotyczące zarządzania
przedsiębiorstwem. Z kolei pojęcie „znaczący wpływ” OECD precyzuje
zaleceniem, aby zagraniczny inwestor dysponował przynajmniej 10% udziałem
głosów przy podejmowaniu decyzji.
NBP zestawia inwestycje bezpośrednie zgodnie z definicją opracowaną
przez OECD. Inwestycją bezpośrednią za granicą określona jest inwestycja
dokonana przez rezydenta jednej gospodarki (inwestora bezpośredniego) w celu
osiągnięcia długotrwałej korzyści z kapitału zaangażowanego w przedsiębiorstwo
– rezydenta innej gospodarki (przedsiębiorstwo bezpośredniego inwestowania).
Przedsiębiorstwem bezpośredniego inwestowania jest przedsiębiorstwo, w którym
inwestor bezpośredni posiada co najmniej 10% akcji zwykłych (tzn. udziału w
kapitale) lub uprawnienia do 10% głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy
lub udziałowców 6.
Definicja OECD i IMF różni od tradycyjnych definicji bezpośrednich
inwestycji tym, że nie wymaga, aby inwestor zagraniczny przejmował całkowitą
kontrolę nad przedsięwzięciem – odbiorcą inwestycji.
Amerykański Departament Handlu za bezpośrednie inwestycje zagraniczne
uznaje
z
kolei
powiązania
amerykańskich
właścicieli
z
zagranicznymi
organizacjami gospodarczymi, w których posiadają oni co najmniej 10% akcji
dających prawo głosu, lub też równorzędnych prawem własności w zagranicznej
firmie filialnej nie będącej spółką akcyjną 7.
Określenie bezpośrednich inwestycji zagranicznych przez K. Kojimę
obejmuje formę własności kapitału firmy i udział w zarządzaniu poprzez 8:

nabycie udziału w istniejących firmach za granicą, celem zdobycia
wpływu na jej kierowanie lub całkowite przejęcie,

założenie nowej filii za granicą,

nabycie nieruchomości za granicą w celu rozszerzenia dotychczasowej
działalności.
NBP, Bilans płatniczy na bazie transakcji oraz bilans aktywów i pasywów zagranicznych RP za
rok 2003, Warszawa 2004, s. 74.
7
K. Budzowski, Ekonomika handlu zagranicznego, WSZiB, Kraków 1999, s. 155.
8
K. Budzowski, Ekonomika handlu zagranicznego, op. cit.
6
Prace dyplomowe z ekonomii
Reasumując,
10
bezpośrednie
inwestycje
zagraniczne
można
ogólnie
zdefiniować jako rodzaj obrotu kapitałowego, polegającego na dokonywaniu
nakładów pieniężnych lub rzeczowych z zagranicy w celu ustanowienia trwałych
i bezpośrednich więzi ekonomicznych, przejawiających się w prowadzeniu
przedsiębiorstwa przez podmiot dokonujący takich nakładów lub w wywieraniu
przez niego skutecznego wpływu na przedsiębiorstwo prowadzone przez inne
osoby, a także na rozporządzaniu majątkiem posiadanym w wyniku prowadzenia
przedsiębiorstwa lub w wyniku dokonywanych w nim nakładów, którego
przedmiotem jest w szczególności 9:
a) nabywanie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, tworzenie
i prowadzenie przedsiębiorstwa oraz dokonywanie nakładów na rozszerzenie
prowadzonego przedsiębiorstwa,
b) obejmowanie
bądź
nabywanie
akcji
lub
udziałów
w
spółkach
zapewniających łączenie co najmniej 10% głosów na zgromadzeniu wspólników,
c) świadczenia na rzecz spółki przed jej zarejestrowaniem oraz wypłata
przez spółkę wynagrodzeń za te świadczenia,
d) dokonywanie i zwrot dopłat oraz udzielanie spółce przez wspólników
posiadających akcje lub udziały w ilości, o której mowa w punkcie b, pożyczek i
kredytów, a także zaciąganie przez spółkę takich pożyczek i kredytów oraz ich
spłata,
e) nabywanie własności i innych praw na nieruchomości w związku
z prowadzonym przedsiębiorstwem,
f) udzielanie i zaciąganie kredytów lub pożyczek o terminie spłaty nie
krótszym niż pięć lat oraz ich spłata,
g) uzyskiwanie przychodów z likwidacji spółki, a także z rozporządzania
udziałami lub akcjami w spółce bądź ich umorzenia, z rozporządzania
przedsiębiorstwem lub jego zorganizowaną częścią, a także z likwidacji
przedsiębiorstwa; z rozporządzania własnością i innymi prawa na nieruchomości.
Eksporter kapitału dysponuje kontrolą nad zagranicznym przedsiębiorstwem.
B. Jeliński, Polska polityka handlu zagranicznego w warunkach członkostwa w UE ,
Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2003, s. 32.
9
Prace dyplomowe z ekonomii
11
Do inwestycji bezpośrednich zalicza się również udzielanie kredytów
zagranicznym
przedsiębiorstwom
lub
zlokalizowanym
za
granicą
przedsiębiorstwom z udziałem własnym a także wyposażanie ich w dobra
inwestycyjne.
Jako bezpośredniego inwestora zagranicznego określa się każdą osobę
fizyczną lub podmiot posiadający lub nie osobowość prawną; dotyczy to również
rządów,
przedsiębiorstw
ze
sobą
powiązanych,
jeżeli
posiadają
oni
przedstawicielstwo bezpośredniego inwestora, filię, spółkę afiliowaną lub oddział
działające w kraju innym, aniżeli siedziba inwestora 10.
1.1.2.
Inwestycje portfelowe
Polegają one na nabywaniu przez osoby fizyczne, firmy, instytucje
publiczne (np. władze centralne lub lokalne) zagranicznych instrumentów
finansowych
w
postaci
papierów
udziałowych
(akcje
przedsiębiorstw)
oraz papierów dłużnych (np. obligacje skarbowe) 11. Inwestycje portfelowe mają
zazwyczaj
charakter
krótkookresowy
i
noszą
nazwę
tzw.
„kapitału
spekulacyjnego”. Celem tego typu inwestycji nie jest udział w zarządzaniu
podmiotem, którego akcje lub udziały zostały zakupione, lecz osiąganie zysków
wynikających ze wzrostu wartości tych walorów lub z tytułu oprocentowania
czy też wypłacanej dywidendy.
Należy zaznaczyć, że przy inwestycjach portfelowych eksporter kapitału nie
sprawuje kontroli nad przedsiębiorstwem zagranicznym, w którym posiada udział
lub akcje. Zasada pełnej kontroli nad przedsiębiorstwem zagranicznym stanowi
kryterium rozróżnienia pomiędzy zagranicznymi inwestycjami bezpośrednimi a
zagranicznymi inwestycjami portfelowymi.
NBP definiuje inwestycje zagraniczne jako nabyte przez zagraniczne osoby
prawne i fizyczne udziałowe papiery wartościowe obejmujące wszystkie typy
M. K. Nowakowski, Biznes międzynarodowy, Praca zbiorowa, Key Text, Warszawa 2000, s.
110.
11
J. Świerkowski, Zarys międzynarodowych stosunków gospodarczych, PWE, Warszawa 2004,
s. 93.
10
Prace dyplomowe z ekonomii
12
zbywalnych akcji i udziałów, w tym certyfikaty inwestycyjne (akcje) funduszy
zbiorowego inwestowania. Obejmują również jednostki uczestnictwa w funduszach
zbiorowego inwestowania i kwity depozytowe (np. ADR i GDR).
Dłużne papiery wartościowe obejmują wszystkie rodzaje długoterminowych
(okres
zapadalności
powyżej
jednego
roku) i
krótkoterminowych
(okres
zapadalności do jednego roku) papierów dłużnych, w tym obligacje skarbowe,
obligacje korporacyjne, bony skarbowe, krótkoterminowe korporacyjne papiery
dłużne, zbywalne certyfikaty depozytowe. Do kategorii dłużnych papierów
wartościowych NBP zalicza również papiery dłużne z wbudowanymi pochodnymi
instrumentami finansowymi (np. obligacje zamienne lub obligacje z opcją
wcześniejszego wykupu) 12.
Rozmiary i kierunki transferu kapitału w formie inwestycji portfelowych
są związane
z
procentowych,
międzynarodowymi
wysokością
różnicami
podatków,
w
wahaniami
kształtowaniu
kursów
się
stóp
walutowych,
utrudnieniami w obrocie kapitałowym 13. W przeciwieństwie do inwestycji
bezpośrednich, gdzie inwestor często ponosi koszty związane z założeniem
lub budową od podstaw podmiotu zagranicznego i tym samym wydłuża
oczekiwania na zyski, to inwestycje portfelowe są nastawione na szybki zysk.
Jednocześnie kraj przyjmujący musi ponosić ryzyko odpływu kapitału w ramach
inwestycji portfelowych, co w niektórych krajach spowodowało załamanie się
rynków finansowych.
Dominującą
rolę
w
inwestycjach
portfelowych
stanowią
akcje
zagranicznych przedsiębiorstw. Ten kierunek działania jest powodowany faktem
pewnej stabilizacji gospodarek krajów rozwiniętych. Elementem szczególnie
istotnym dla technicznej strony realizowanych operacji finansowych jest postęp
w telekomunikacji, zwłaszcza powstanie Internetu 14.
Obecnie wiele krajów jest jednocześnie importerami i eksporterami
inwestycji portfelowych, gdyż uzyskanie struktury portfela inwestycyjnego tylko
NBP, Bilans płatniczy na bazie transakcji oraz bilans aktywów i pasywów zagranicznych RP za
rok 2003, op. cit., s. 75 – 76.
13
W. Karaszewski, Bezpośrednie inwestycje zagraniczne, TNOiK- Dom Organizatora, Toruń
2004, s. 21.
14
A. Budnikowski, Międzynarodowe stosunki gospodarcze, PWE, Warszawa 2003, s. 137.
12
Prace dyplomowe z ekonomii
13
kupując papiery wartościowe w kraju inwestora może być nieopłacalne lub też
nierealne z uwagi na brak akcji określonych spółek 15.
Warunkiem niezbędnym do realizacji tego typu inwestycji jest istnienie
rynku
kapitałowego
nie dysponuje
w
kraju
możliwościami
goszczącym.
nadzoru
ani
Jednak
także
inwestor
portfelowy
bezpośredniego
wpływu
na zarządzanie zainwestowanymi środkami.
Inwestor portfelowy obok pewnych zalet, jak możliwość szybkiej
dywersyfikacji swojego portfela inwestycyjnego oraz stosunkowo niskich kosztów
transakcji, musi przed podjęciem decyzji o tej formie inwestowania uwzględnić
czynniki związane z kontrolą i ograniczeniami dewizowymi, możliwych
niekorzystnych
uregulowań
prawnych
rynku
kapitałowego
oraz
polityką
podatkową państwa goszczącego.
1.2.
Joint venture (w tym fuzje)
Istnieją również inne, aniżeli pełna własność kapitału, możliwości ekspansji
inwestycji za granicę. Są to alternatywne rozwiązania, takie jak: joint venture
i fuzje.
Istotą joint venture jest decyzja prowadzenia wspólnego przedsięwzięcia
przez kilku partnerów, gdzie firma zostaje umiejscowiona w kraju jednego
ze wspólników. Wymierne korzyści z tego typu działalności można określić
poprzez 16:

zmniejszenie nakładów a pośrednio kosztów ponoszonych przez
wspólników,

możliwość wykorzystania sieci dystrybucyjnej kraju goszczącego,

ograniczenie ryzyka w dziedzinie technologii, zarządzania, kapitału
poprzez wzajemne uzupełnianie się wspólników,

15
16
zachowanie przez partnerów niezależności,
A. Budnikowski, Międzynarodowe stosunki gospodarcze, op. cit. s. 138.
M. K. Nowakowski, Biznes międzynarodowy, op. cit., s. 123.
Prace dyplomowe z ekonomii

14
możliwość działania przez partnerów na terenie kraju, który nie pozwala
na pełną własność kapitału zagranicznego.
Jednak
tego
typu
rozwiązanie
obarczone
jest
również
ryzykiem,
a mianowicie17:

występuje możliwość wyboru niewłaściwego partnera,

trudności z przyjęciem jednolitej wartości przy wycenie aktywów,

możliwość nieoczekiwanych zmian lokalnych przepisów podatkowych,
prawnych dotyczących działalności spółek.
Joint ventures w swoim założeniu są tworzone dla zrealizowania przyjętego
projektu. Również joint ventures są zakładane dla prowadzenia działalności
gospodarczej na ściśle określony czas lub bez wyznaczenia terminu trwania tego
przedsięwzięcia.
Koncepcja joint ventures po raz pierwszy została zrealizowana w USA18.
W pierwszym okresie spółki te były traktowane jako osobowe (partnerships),
co w orzecznictwie sądów amerykańskich określa się jako spółkę bez osobowości
prawnej, będącej odpowiednikiem polskiej spółki cywilnej. Później występowały
także w formie korporacji , posiadające osobowość prawną a jej odpowiednikiem
w prawie polskim jest spółka akcyjna. W chwili obecnej w Stanach Zjednoczonych
joint ventures mogą występować w postaci różnych spółek.
W Polsce, zwłaszcza w początkowej fazie przekształceń ustrojowych, joint
ventures miały większe ograniczenia prawne i kapitałowe od międzynarodowych
przedsięwzięć tego typu.
Międzynarodowe
joint
ventures
definiowane
są
jako19:
wspólne
przedsięwzięcie dwóch lub więcej niezależnych podmiotów gospodarczych
mających siedzibę w różnych krajach i zmierzających do skoordynowania
wysiłków w celu osiągnięcia zamierzonych rezultatów. W większości sytuacji
podmioty te są tworzone z podmiotami gospodarczymi kraju goszczącego.
Daje to handicap w postaci wiedzy partnera lokalnego na temat kontaktów
handlowych, znajomość rynku itp.
M. K. Nowakowski, Biznes międzynarodowy, op. cit.
R. Ludwikowski, Regulacje handlu i biznesu międzynarodowego, tom II, Dom Wydawniczy
ABC, Warszawa 1998, s. 367.
19
R. Ludwikowski, Regulacje handlu i biznesu międzynarodowego, op. cit., s. 368.
17
18
Prace dyplomowe z ekonomii
Kraje
o
rozwiniętej
15
gospodarce
rynkowej
zasady
funkcjonowania
międzynarodowych joint ventures w zasadzie regulują fragmentarycznie. Dotyczy
to przepisów eksportowych, importowych, związanych z uczciwą konkurencją,
a także regulacji antymonopolowych.
Wprowadzanie ograniczenia dotyczą jedynie względów bezpieczeństwa
państwa przyjmującego oraz ochronę strategicznych gałęzi przemysłu. Natomiast
w krajach rozwijających się, a także postsocjalistycznych będących w trakcie
transformacji, zasady regulujące działania firm joint ventures najczęściej
są określone osobnymi, szczegółowymi aktami prawnymi. Kraje rozwijające się
liberalizują te przepisy z uwagi na profity związane z napływem kapitału
i ich pozytywnego wpływu na rozwój miejscowej gospodarki.
Joint
ventures
w
Polsce
jest
określana
jako
spółka
mieszana,
zorganizowana jako spółka z o.o. lub spółka akcyjna, gdzie jeden z udziałowców
lub akcjonariuszy jest podmiotem zagranicznym. Taką formułę narzuciła ustawa
o spółkach z udziałem zagranicznym z 1986 roku20.
Zmiany ustrojowe po 1989 roku spowodowały dalsze otwarcie na kapitał
zagraniczny mające odzwierciedlenie w nowelizowanych kolejnych ustawach
o działalności gospodarczej. Ustawy te stopniowo dawały coraz większe
uprawnienia
dla
zagranicznych
inwestorów,
jak:
likwidacja
obowiązku
uzyskiwania pozwoleń na utworzenie spółki imożliwość transferu zysków za
granicę.Szczególne warunki dla tworzenia joint ventures w Polsce zarezerwowano
dladziałalności gospodarczej w sektorach; bankowym, telekomunikacyjnym,
radiowo-telewizyjnym.
Cechą fuzji jest dobrowolne i zgodne działanie partnerów obrotu
gospodarczego polegającego na połączeniu operacji i aktywów dwóch lub więcej
niezależnych podmiotów w jedną całość pod jednym zarządem, która staje się
współwłasnością dotychczasowych akcjonariuszy 21.
Proces łączenia (fuzji) może przebiegać w dwojaki sposób:
Ustawa z dnia 23 kwietnia1986r., o spółkach z udziałem zagranicznym, Dz.U.nr.17 z 1986r.,
poz. 88.
21
M. K. Nowakowski, Biznes międzynarodowy, op. cit., s. 123.
20
Prace dyplomowe z ekonomii
16
1) Zakłada on, że łączone podmioty ulegają rozwiązaniu a na ich miejsce
powstaje nowy podmiot gospodarczy. Akcjonariusze (udziałowcy) tych firm
otrzymują w odpowiednich proporcjach akcje (udziały) w nowoutworzonej spółce.
Taki proces nosi nazwę „konsolidacji”.
2) W
przypadku,
gdy
jeden
z
podmiotów
zostaje
przyłączony
(inkorporowany) do drugiego, podmiot przyłączony zostaje rozwiązany. Formę
rekompensaty stanowią akcje (udziały) pochodzące z nowej emisji wydawane
akcjonariuszom inkorporowanego podmiotu. Z kolei taki proces nosi nazwę
„wcielenia” lub „inkorporacji”.
Przejęcia firm z kolei są zjawiskiem ekonomicznym, które polegają
na nabyciu
ponad
50%
wartości
podmiotów
(aktywa
przedsiębiorstwa)
lub na przejęciu nad tym podmiotem przewagi decyzyjnej 22. Najogólniej zachodzi
transfer kontroli, czyli przeniesienie kontroli nad działalnością gospodarczą firmy
z
jednej
grupy inwestorów
do
drugiej.
Następuje
to
za pośrednictwem
następujących procesów 23.

zakupu akcji (udziałów),

zakupu majątku (aktywów),

uzyskania pełnomocnictwa, co daje możliwość uzyskania przewagi
głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy (zgromadzeniu wspólników)
działając w imieniu udzielonych pełnomocnictw przez pozostałych właścicieli,

prywatyzacji, która polega na wykupie akcji spółki publicznej i
wycofanie tych akcji z obrotu publicznego, przejmując tym samym pełną kontrolę
nad tym podmiotem,

tytułu
dzierżawy podmiotu wraz z przejętymi równocześnie uprawnieniami z
prawa
do
akcji
(udziałów),
które
to
uprawnienia
pozwalają
na
podejmowanie strategicznych decyzji,

wspólnych przedsięwzięć, polegających na wydzieleniu na bazie
istniejących aktywów wspólnego przedsięwzięcia gospodarczego, gdzie jeden
ze współwłaścicieli
obejmuje
pozycję
większościowego
(udziałowca).
22
23
P. J. Szczepankowski, Fuzje i przejęcia, PWN, Warszawa 2000, s. 84.
W. Frąckowiak, Fuzje i przejęcia przedsiębiorstw, PWE, Warszawa 1998, s. 20.
akcjonariusza
Prace dyplomowe z ekonomii
17
Wspólną cechą wszystkich sposobów przejęcia, która odróżnia je
od procedur związanych z fuzją jest to, że przejmowane przedsiębiorstwo nie traci
podmiotowości prawnej, jedynie jego dotychczasowa działalność gospodarcza jest
kontrolowana przez innych właścicieli 24.
Wyróżnikiem odmienności przejęć od fuzji jest też stosowana inna
procedura przygotowania ich realizacji. Bowiem o ile fuzje zachodzą pomiędzy
podmiotami tych samych branż, sektorów, to w przypadku przejęcia może to mieć
różną strukturę produkcji.
Fuzje i przejęcia winny stanowić świadome działania o charakterze
inwestycyjnym, zmierzające do realizacji przyjętych celów, przede wszystkim
generowaniem zysków, pomnażaniem majątku podmiotu gospodarczego 25.
Fuzje
charakteryzują
się
różnymi
typami
procesów
zachodzących
w poszczególnych jej formach. Wyróżnia się następujące typy procesu łączenia 26:
─
fuzje horyzontalne (poziome), gdyż mechanizm łączenia się firm
dokonywany jest pomiędzy partnerami tej samej branży celem zwiększenia udziału
ich produktów na rynku lub zwiększenia rentowności produktów w oparciu o
wspólne know-how;
─
fuzje wertykalne, gdzie scalanie się firm odbywa się pomiędzy
przedsiębiorstwami z pokrewnych dziedzin działalności. Zachodzące operacje
polegają na łączeniu się firm z dostawcami lub kooperantami oraz na łączeniu się
firm z sieciami dystrybucyjnymi swoich produktów lub usług;
─
fuzje konglomeratowe, które wyróżniają się tym, że przedsiębiorstwa
działające w różnych branżach i na różnych rynkach łączą się kapitałowo
i organizacyjnie.
Ponadto wyróżnia się fuzje produktowe oraz fuzje geograficzne.
Przejęcia przedsiębiorstw mają również określoną ich formę. W przypadku,
gdy przejęcie następuje w związku z nastawieniem na specjalizację produkcji
wyróżnia się dwie formy przejęć, a mianowicie 27:
P. J. Szczepankowski, Fuzje i przejęcia, op. cit., s. 56.
Z. Pierścionek, Strategie firmy, PWN, Warszawa 1996, s. 14.
26
P. J. Szczepankowski, Fuzje i przejęcia, op. cit., s. 76.
27
P. J. Szczepankowski, Fuzje i przejęcia, op. cit., s. 85.
24
25
Prace dyplomowe z ekonomii
18
przejęcia tworzące specjalizację przedmiotową charakteryzujące się

zawężaniem oferty podobnych produktów wytwarzanych przez firmy przejmowane
celem ograniczenia konkurencji dla produktu wiodącego;
przejęcia tworzące specjalizację technologiczną, gdzie nabywane firmy

dla potrzeb koncentrują się w jednym zarządzie technologii wytwarzania
albo polega to na tym, że część fazy produkcji wykonuje się w macierzystym
oddziale, a pozostałe fazy realizuje się w firmach przejmowanych.
Natomiast,
gdy
przejęcia
firmy
dokonuje
się
dla
procesu
zdywersyfikowania produkcji, wyróżnia się następujące strategie przejęć przyjęte
jako formy realizacji 28:
Dywersyfikacja inwestycyjna, która może być realizowana t ylko przez
firmy mające dobrą pozycję konkurencyjną i wolne środki finansowe. W
zależności od siły finansowej przedsiębiorstwa-nabywcy, poszukuję ono takiego
obszaru przyszłej działalności (celu akwizycji), który przy danych możliwościach
inwestycyjnych najszybciej zapewni największy zysk.
Kolejna ze strategii dywersyfikacji jako forma przejęć przedsiębiorstw to
dywersyfikacja schodzenia z branży. Jest to strategia przejęcia godna polecenia
tym przedsiębiorstwom, które w działalności produkcyjnej osiągnęły „wiek
dojrzały”, co oznacza, że wytworzone wyroby będą powoli wycofywane z rynku.
Spodziewana luka powinna być wcześniej wypełniona. Pożądane jest więc
wcześniejsze zaplanowanie i wprowadzenie decyzji kierunku potencjalnego
branży.
Głównym celem kolejnej ze strategii – dywersyfikacja podtrzymującej jest
wzmocnienie dotychczasowej działalności firmy. Ma ona polegać na uzyskaniu
efektu synergicznego dzięki przeprowadzeniu inwestycji przejęcia. Dlatego
potencjalny cel przejęcia powinien być wybierany przy uwzględnieniu tego
kryterium.
Ostatnią ze wspomnianych strategii jest dywersyfikacja zapewniająca
przeżycie. Jest to strategia ofensywnego przeżycia, którą zaleca się stosować w
sytuacjach krytycznych przedsiębiorstwa-potencjalnego nabywcy. Delikatność
28
P. J. Szczepankowski, Fuzje i przejęcia, op. cit., s. 88-89.
Prace dyplomowe z ekonomii
19
tego przedsięwzięcia polega na tym, że z jednej strony jest obrona przed
bankructwem, z drugiej zapewnienie sobie rozwoju.
Umowy licencyjne jako pozostałe formy inwestycji
1.3.
zagranicznych
Udzielenie licencji wiąże się z prawną zgodą na wytworzenie produktu,
korzystanie z zastrzeżonego znaku towarowego lub nowej technologii w zamian
za pobieraną tzw. opłatę licencyjną.
Stanowi to alternatywę dla inwestycji bezpośrednich, gdy 29:

władze kraju goszczącego ograniczają możliwość bezpośredniego
inwestowania,

licencjodawca ma zbyt małe możliwości kapitałowe jak również
organizacyjne do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej za granicą,

produkt
będący
przedmiotem
licencjonowania
znajduje
się
wg
nomenklatury marketingowej w tzw. schyłkowej fazie dojrzałości.
Umowy licencyjne są w pewnym sensie inną formą transferu nowej
technologii. Transakcje te pozwalają na przepływ postępu technologicznego
do innego kraju. Umowy licencyjne są umowami ze względów prawniczych bardzo
skomplikowanymi.
Muszą
bowiem
określić
wszystkie
warunki
związane
z przedmiotem umowy (technologie) jak również precyzyjnie zabezpieczyć
interesy stron.
Jednak zawsze istnieje prawdopodobieństwo utraty kontroli nad posiadaną
technologią, know-how, poprzez niezamierzone wykreowanie potencjalnego
konkurenta,
niekorzystną
modyfikację
licencji
lub
opracowanie
innego
konkurencyjnego rozwiązania 30.
Przedmiotem transakcji w obrocie licencyjnym są tzw. niematerialne dobra
przemysłowe, których główne rodzaje to 31: wynalazki chronione patentem, znaki
M. K. Nowakowski, Biznes międzynarodowy, op. cit., s. 124.
M. K. Nowakowski, Biznes międzynarodowy, op. cit., s. 125.
31
J. Rymarczyk, Handel zagraniczny, PWE, Warszawa 2002, s. 24.
29
30
Prace dyplomowe z ekonomii
20
towarowe chronione rejestracją, wzory użytkowe i wzory zdobnicze chronione
rejestracją.
Kolejnym
elementem
obrotu
licencyjnego
wartości
niematerialnych
i prawnych jest wiedza technologiczna, tzw. „know-how”, czyli wiedza „wiem jak
to zrobić”. Obrót know-how nie jest uwarunkowany poprzez prawnie chronione
zasady, lecz tylko przez szczególne zapisy ochronne w umowie know-how.
Trzecią
formą
czyli samodzielne,
ale
obrotu
według
licencyjnego
wskazówek
i
jest
tzw.
nadzoru
„franchising”,
strony
użyczającej
prowadzenie działalności gospodarczej. Wytworzone w trakcie tego procesu
produktu mogą być sprzedawane w ściśle określonym obszarze.
Przedmiotem franchisingu może być procedura działalności usługowej,
receptura i organizacja produkcji (know-how), marka firmy oraz inne elementy.
Umowy
doświadczenie
know-how
i
wiedza,
są
taką
szczególną
umiejętności
o
formą
transakcji,
charakterze
gdzie
technicznym,
administracyjnym, finansowym lub innego rodzaju umiejętności nadają się
do wykorzystania w pracy lub w trakcie wykonywania zawodu 32. Umowy te winne
zapewnić dostęp do korzystania również z poufnych projektów wynalazczych.
W warunkach gospodarki rynkowej zwyciężają bowiem na rynku te firmy, które
mają dobre know-how, tzn. wiedzą jak szybciej i lepiej wdrażać nowe pomysły,
robić coś w sposób sprawny i skuteczny. Know-how jest przedmiotem obrotu
ekonomicznego poprzez sprzedaż lub użyczenie licencji a także franchising.
Franchising jest definiowany jako odstępowanie opatentowanej technologii
produkcji lub systemu usług. Szerszą definicję franchisingu zaproponowała w
1991 r. Europejska Federacja Franchisingu. Została ona zamieszczona w kodeksie
etyki franchisingu. Według kodeksu, franchising jest systemem sprzedaży dóbr i
usług lub technologii, polegającym na ścisłej i stałej współpracy między
odrębnymi
i
niezależnymi
pod
względem
prawnym
i
finansowym
przedsiębiorstwami franchise-dawcy i franchise-biorcy, w ramach którego
franchise-dawca
przyznaje
franchise-biorcy
prawo
i
nakłada
obowiązek
prowadzenia działalności gospodarczej zgodnie z jego koncesją, używaj ąc jego:
32
R. Ludwikowski, Regulacje handlu i biznesu międzynarodowego, op. cit., s. 295.
Prace dyplomowe z ekonomii
21
nazwy handlowej, znaku towarowego lub usług know-how, metod gospodarowania
i technologii, przy stałej pomocy franchise-dawcy. W zamian za to franchisedawca otrzymuje bezpośrednie lub pośrednie wynagrodzenie
33
.Na podstawie
umowy franchisingowej jedna strona zobowiązuje się do stałej i ciągłej – w
ustalonym czasie – sprzedaży określonych produktów, po preferencyjnych zwykle
cenach zakupu, z uzyskaniem kredytu, informacji, środków promocji itp. W
zamian uzyskuje od swego kontrahenta opłatę licencyjną za swe świadczenia,
zobowiązanie zakupu ustalonych ilości produktów oraz ich sprzedaży przy
zachowaniu wymaganej jakości, sposobu i poziomu obsługi, ceny i przestrzeganiu
innych ustalonych warunków. Drugi uczestnik tej umowy działa pod firmą
franchisera i zyskuje pewne i atrakcyjne źródło zakupu nie ponosząc znacznego
własnego ryzyka, korzysta natomiast z renomy firmy producenta i z doświadczeń
jego działalności marketingowej 34.
Motywy i bariery występujące przy realizacji inwestycji
1.4.
zagranicznych
Przedsiębiorstwa zbywające znaczną część produkcji za granicę muszą
dokonać wyboru między eksportem towarowym a inwestycjami bezpośrednimi
za granicą. Podjęcie decyzji w tej sprawie musi być poprzedzone analizą korzyści
i niekorzyści wynikających z tych inwestycji.
Do korzystnych przesłanek inwestowania za granicą można zaliczyć 35:
─
niższe koszty płac za granicą niż w kraju,
─
obecność na rynku zbytu za granicą,
─
długofalowe zwiększenie zdolności konkurencyjnej,
─
zdobycie nowych rynków zbytu lub poszerzenie dotychczasowej
obecności,
─
ograniczenie ryzyka walutowego,
Cytowane za M. Skazk, E. Wojtaszek, Reguły konkurencji a franchising, Warszawa 1995, s. 35.
[Dok. elektr.] (2004). Franchising. http//www.wiem.onet.pl/wiem/001da5.html,2004.18.17.
35
B. Jeliński, Polska polityka handlu zagranicznego w warunkach członkostwa w UE, op. cit.,
s. 34.
33
34
Prace dyplomowe z ekonomii
22
─
dostęp do tańszych surowców,
─
niższe koszty transportu do odbiorców,
─
preferencje podatkowe w kraju inwestowania,
─
wyeliminowanie problemów związanych z wwozem towarów,
─
tańszy import wyrobów z kontrolowanego przedsiębiorstwa,
─
liberalniejsze przepisy dotyczące ochrony środowiska.
Z kolei niekorzystne przesłanki podejmowania inwestycji bezpośrednich
to między innymi 36:
ograniczenia, w niektórych okolicznościach, okresowy zakaz transferu
─
zysków,
─
ryzyko polityczne, np. groźba wywłaszczenia,
─
możliwa dyskryminacja, jeśli przedsięwzięcie staje się konkurencyjne
wobec produkcji własnej kraju inwestowania,
─
stosowany czasem
warunek udziału mniejszościowego, co może
prowadzić do krępowania działalności inwestora,
─
w niektórych sytuacjach utrata miejsc pracy w kraju.
Wymienione korzyści i niekorzyści pozwalają na ustalenie czterech grup
motywów inwestowania za granicą 37:

motyw zbytu (zdobywanie nowych lub zachowanie dotychczasowych
rynków zbytu),

motyw zaopatrzenia (np. pewniejsze zaopatrzenie w surowce),

motyw obniżki kosztów (np. tańsza siła robocza),

motyw ochrony środowiska (np. niższe wymogi w tym zakresie w kraju
inwestowania).
Z obserwacji zachowań inwestorów z krajów zachodnich wynika,
że dominującym motywem jest motyw rynków zbytu, a w drugiej kolejności
motyw ochrony środowiska we własnym kraju.
Wśród tych motywów istotną rolę odgrywa chęć poszerzenia rynków zbytu.
Znaczenie tego motywu jest tym większe, im mocniej dają się odczuwać skutki
B. Jeliński, Polska polityka handlu zagranicznego w warunkach członkostwa w UE, op. cit.,
s. 35.
37
B. Jeliński, Polska polityka handlu zagranicznego w warunkach członkostwa w UE, op. cit.,
s. 35.
36
Prace dyplomowe z ekonomii
23
nasycenia rynku wewnętrznego lub im bardziej zmniejsza się popyt na tym rynku,
bądź rosną wymagania administracyjne dotyczące np. ochrony środowiska,
których respektowanie musiałoby powodować wzrost kosztów lub ograniczanie
produkcji.
Motyw poszerzania rynków zbytu zwykle łączy się z oczekiwaniem
inwestorów zagranicznych, że kraj przyjmujący kapitał produkcyjny będzie
stosował ochronę swojego rynku, utrudniając przy pomocy ceł i innych
instrumentów protekcyjnych dostęp do niego konkurencyjnym dostawcom
towarów, których działalność pomniejszałaby rozmiary tego rynku dla inwestorów
zagranicznych 38.
Jeśli kraj będzie usiłował wdrażać zbyt liberalną koncepcję polityki
handlowej, nie mając wystarczających kapitałów własnych, powinien się liczyć
z trudnościami w przyciąganiu inwestorów zagranicznych. Firmom zagranicznym
może się wtedy bardziej opłacać wchodzenie na rynek tego kraju z towarami,
a nie z inwestycjami bezpośrednimi.
Drugim motywem zachęcającym inwestorów bezpośrednich do eksportu
kapitału jest tańsza siła robocza. Należy jednak pamiętać, że prawidłowa ocena
tego czynnika jest możliwa tylko w połączeniu z analizą poziomu wydajności
pracy potencjalnych pracowników zagranicznych w porównaniu z wydajnością
wewnątrz kraju inwestora. Jeśli bowiem płaca jest za granicą niższa np. o 50%,
a wydajność pracowników także niższa, lecz aż o 75%, to faktycznie łączny koszt
pracy za granicą będzie znacznie wyższy aniżeli w kraju. Inwestor zagraniczny
powinien jednak uwzględnić korzystny wpływ jego nowocześniejszej technologii
oraz know-how na wydajność pracowników zagranicznych. W tym przypadku
jednak może także wystąpić odwrotna zależność, tj. trudności absorpcyjne
w zakresie nowych technologii, jeśli będą one zbyt wyrafinowane w porównaniu
z poziomem wiedzy specjalistycznej zagranicznych
pracowników w danej
dziedzinie.
Następne motywy podejmowania inwestycji poza granicami kraju obejmują:
ulgi podatkowe i inne formy zachęt finansowych w kraju przyjmującym,
M. Guzek, Międzynarodowe stosunki gospodarcze, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bankowej,
Poznań 2004, s. 145.
38
Prace dyplomowe z ekonomii
24
ułatwienia w pokonywaniu barier w handlu zagranicznym (np. montowanie
wyrobów gotowych z części dostarczanych do kraju po niższych stawkach celnych
aniżeli na wyroby gotowe), niższe koszty surowców, energii i materiałów 39.
Przedsiębiorstwo szukające swojej szansy na rynkach międzynarodowych
może zaistnieć tam rozpoczynając eksport, sprzedawać odbiorcom zagranicznym
technologie lub dokonać inwestycji bezpośredniej.
Pokazany na rys. nr 1 model ekspansji zagranicznej uwidacznia etapy
stopniowego wchodzenia na nowe rynki zagraniczne. Rozpoczynając od eksportu
można zapoznać się z rynkiem, kulturą danego kraju, istniejącą konkurencją
i kanałami dystrybucji, warunkami płatności a także, co jest bardzo ważnym
czynnikiem, poznanie zasad działania lokalnych instytucji finansowych
Rysunek nr 1.
Etap ekspansji zagranicznej
Licencjonowanie
Produkcja
krajowa
Przedstawicielstwo
handlowe
Eksport
Sieć
dystrybucji
Punkty
serwisowe
Produkcja
za granicą
Źródło: A. Buckley, Inwestycje zagraniczne, składniki wartości i ocena, PWN,Warszawa 2002, s.
97.
Rozpoczynając
w dowolnej
kolejności
swój
marsz,
swoje
firma
eksportująca
przedstawicielstwa
lub
może
ustanawiać
punkty
serwisowe.
Da to możliwość bezpośredniej komunikacji z klientami, co przekłada się
na większą wiedzę firmy o rynku. Pozwala to równocześnie na eliminację
pośredników
39
realizujących
eksport.
Można
też
M. Guzek, Międzynarodowe stosunki gospodarcze, op. cit., s. 146.
zamiast
tworzenia
Prace dyplomowe z ekonomii
25
przedstawicielstw handlowych sprzedawać licencje i czerpać zyski z opłat
licencyjnych.
Jednakże niemożność pełnego wykorzystania potencjału produktu jest
główną wadą zarówno eksportu jak i licencjonowania. Dodatkowo licencjonowanie
może wykreować w krótkim czasie nieuczciwą konkurencję.
Dlatego też, aby uniknąć takich przypadków eksporter decyduje się
na zainwestowanie kapitału w budowę zakładu produkcyjnego 40.
Przedsiębiorstwa narodowe angażując się w działalność międzynarodową
przechodzą zatem z prostych do bardziej złożonych jej form.
Klasyczny model składa się z pięciu faz ewolucji przedsiębiorstw 41:
faza pierwsza – rozwój w skali kraju, gdzie przedsiębiorstwo uznaje

za satysfakcjonujące rozmiary produkcji w swoim kraju;
faza druga – wzrost działalności eksportowej, gdzie przedsiębiorstwo

uzyskało zdolność wytwarzania przewyższającą zdolność pochłaniania przez rynki
krajowe;

faza trzecia – produkcji za granicą, następuje przemieszczanie się jej
za granicę;

faza czwarta – internacjonalizacji przedsiębiorstwa, gdzie następuje
umiędzynarodowienie przedsiębiorstwa; zakłada się powiązania pomiędzy filiami
zagranicznymi a jednostką macierzystą;

faza piąta – globalizacji przedsiębiorstwa – oznacza, że przyjęto w
centrali firmy strategię unifikacji produktów we wszystkich rynkach, na których
dotychczas zaistniano.
Motywacji przedsiębiorstw, które decydują się na inwestycje w innym kraju
należy szukać w warunkach panujących zarówno na zagranicznych rynkach,
jak również krajowych, gdzie zdobyta i ugruntowana pozycja na rynku
wewnętrznym swojego kraju, a w szczególności 42:
─
osiągnięta skala działalności,
─
ekspertyzy w dziedzinie zarządzania,
A. Buckley, Inwestycje zagraniczne, składniki wartości i ocena, op. cit., s. 98.
W. Karaszewski, Bezpośrednie inwestycje zagraniczne, op. cit., s. 26.
42
M. K. Nowakowski, Biznes międzynarodowy, op. cit., s. 120.
40
41
Prace dyplomowe z ekonomii
26
─
posiadanie know-how i nowoczesne technologie,
─
silna pozycja finansowa,
─
zdywersyfikowana lista produktów,
─
konkurencyjne warunki panujące na rynku krajowym,
pozwala skutecznie zabiegać o nowe zagraniczne rynki.
Czynniki
skłaniające
przedsiębiorstwo
zagraniczne
do
inwestycji
zagranicznych są przedmiotem wielu rozważań teoretycznych.
Rysunek nr 2.
Czynniki wpływające na decyzję o internacjonalizacji
produkcji przedsiębiorstwa
Walory przedsiębiorstwa
możliwe do
spożytkowania za
granicą kraju - siedziby
– wielkość przedsiębiorstwa
– pozycja monopolistyczna
– marka
– unikatowa technologia
– potencjał badawczy
– zasoby kwalifikowanej siły
roboczej
– zasoby wysoko kwalifikowanej
kadry menedżerskiej
Korzyści z możliwości
internalizacji procesu
gospodarowania
– obniżenie kosztów produkcji w
wyniku zwiększenia skali
produkcji
– obniżenie kosztów w wyniku
rozłożenia niektórych kosztów
(np. marketingu) ma większą
produkcję
– uniknięcie kosztów prawnej
ochrony własności (np. przy
transferze technologii)
– możliwość manipulowania
cenami w obrocie między filią
a centralą (np dla uniknięcia czy
zmniejszenia podatków)
Korzyści i zagrożenia
związane z lokalizacją
części działalności
przedsiębiorstwa
za granicą
– ceny czynników produkcji
(płaca i stopa procentowa)
– jakość czynników produkcji
(np. kwalifikacje i wydajność siły
roboczej)
– dostępność komunikacyjna
i koszty transportu
– ustawodawstwo regulujące
działalność obcego kapitału
– wielkość rynku i możliwość
lokowania na nim produktu
finalnego
– polityka handlowa prowadzona
w kraju ewentualnej filii
– stopień podobieństwa
kulturowego (język, alfabet,
religia)
– stosunek społeczeństwa
do obecności obcego kapitału
Źródło: A. Budnikowski. Międzynarodowe stosunki gospodarcze, PWE,Warszawa 2003, s. 145.
Najpełniej opisuje te motywy teoria eklektyczna angielskiego ekonomisty Johna H.
Dunninga, która określa, że rozpoczęcie bezpośrednich inwestycji zagranicznych
Prace dyplomowe z ekonomii
jest
wynikiem
lokalizacji,
splotu
trzech
internalizacji
.W
27
współzależnych
niepełnej
i
okoliczności, tj. 43:własności,
skróconej
wersji
została
ona
przedstawiona na rys.2.
Formuła
J. Dunninga
przedsiębiorstwo
podsumowuje
wchodzące
na
wielość
rynki
korzyści,
które
międzynarodowe
odnosi
(proces
internacjonalizacji). Takie przedsiębiorstwo to podmiot o silnej i ustabilizowanej
pozycji na rynku swojego kraju, dysponujące takimi atrybutami jak: duże zasoby
finansowe, nowoczesna technologia itp.
Przedsiębiorstwo
to zakłada w swojej strategii rozwój swojej sieci za
granicą, co pozwoli osiągnąć wymierne korzyści z tym związane.
Przygotowywane analizy oceniają z jednej strony szanse związane z
lokalizacją oddziału w danym kraju a z drugiej strony związane z tym zagrożenia.
Inwestycje zagraniczne, zawsze związane są z obawami o mogące wystąpić
zagrożenia zarówno od strony organizacyjnej, jak również przede wszystkim
ekonomicznej. Oceniając warunki ekonomiczne działania firm na rynkach
zagranicznych, należy wyeksponować bariery i ograniczenia występujące w tym
zakresie44:

bariery popytowe – które obejmują mały popyt na rynku lub dość duży
import innych podmiotów konkurencyjnych;

bariery podażowe – dotyczące braku wykwalifikowanej siły roboczej,
niedobór surowców, materiałów, przestarzały park maszynowy;

bariery finansowe – związane z niekorzystnymi warunkami kredytowania
a także ewentualnymi dużymi obciążeniami na rzecz budżetu;

bariery systemowe – gdzie głównym elementem są niejasne, niespójne
przepisy prawne, obowiązujący system opłat oraz uciążliwą biurokrację.
Lokując swój kapitał poza granicami swojego kraju, każdy inwestor winien
zakładać możliwość, że przyjęty biznes plan może się rozminąć z rzeczywistością.
Tym samym zdarza się sytuacja, że planowane przedsięwzięcie okaże się
nietrafioną inwestycją.
43
44
A. Budnikowski, Międzynarodowe stosunki gospodarcze, op. cit. s. 144.
M. K. Nowakowski, Biznes międzynarodowy, op. cit., s. 114 – 115.
Prace dyplomowe z ekonomii
28
Występujące ryzyka związane z realizacją projektów inwestycyjnych można
określić jak 45:
─
ryzyko ogólne,
─
ryzyko specjalne.
Ryzyko ogólne wynika z różnego oddziaływania różnych grup czynników,
które są ze sobą powiązane w sposób wzajemny. Przykładowy schemat określający
te grupy czynników został pokazany na rys. nr 3.
Rysunek nr 3.
Zagrożenia projektów inwestycyjnych
Źródła zagrożeń
projektów inwestycyjnych
Cechy
projektu
Personel
zarządzający projektem
Duży zakres
rzeczowy
i wartości
Znaczna
złożoność
Unikatowość
i innowacyjność
Pośpiech
w planowaniu
i wdrażaniu
Brak kompetencji
menedżera
projektu
oraz niewłaściwe
postrzeganie
swojej roli
Brak wymagalnych
umiejętności
członków zespołu
zarządzającego
i wdrażającego
projekt
Podmiot
podejmujący
projekt
Osiągalność
zasobów
Zbyt małe poparcie
dla projektu ze
strony
kierownictwa
podmiotu
Trudności
w pozyskiwaniu
odpowiednich
zasobów
Niewłaściwe
wbudowanie
projektu
w strukturę
organizacyjną
podmiotu
Otoczenie
projektu
Zagrożenia
w otoczeniu
– konkurencyjnym
– ekonomicznym
– prawnym
– politycznym
– społecznym
– technologicznym
– przyrodniczym
– wykonawczym
Nadmiar
biurokracji
Źródło: W. Karaszewski, Bezpośrednie inwestycje zagraniczne, TNOiK- Dom Organizatora,
Warszawa 2004, s. 59.
45
W. Karaszewski, Bezpośrednie inwestycje zagraniczne, op. cit., s. 7.
Prace dyplomowe z ekonomii
29
Z kolei w ramach ryzyka specjalnego wyróżnia się ryzyko polityczne
i gospodarcze oraz makroekonomiczne i mikroekonomiczne.
Ryzyko polityczne obejmuje 46:
─
ryzyko wywłaszczeń i konfiskaty dóbr,
─
ryzyko dyskryminacyjnej polityki cenowej, podatkowej,
─
ryzyko związane z transferem i wymienialnością waluty,
─
ryzyko rozruchów i konfliktów w obszarze inwestowania,
─
ryzyko graniczeń w handlu zagranicznym,
Ryzyko gospodarcze związane z brakiem prawidłowej oceny inwestora co do
warunków w kraju przyjmującym w skali makroekonomicznej (dotyczy całej
gospodarki) jest związane z 47:
─
ryzykiem kursowym,
─
ryzykiem inflacji,
─
ryzykiem stóp procentowych,
─
ryzykiem koniunktury rynku zagranicznego.
Ryzyko
gospodarcze
o
charakterze
mikroekonomicznym
(dotyczy
branż,
regionów) to przede wszystkim 48:
─
ryzyko związane z zapewnieniem powiązań kooperacyjnych,
─
ryzyko dotrzymywania warunków umowy,
─
ryzyko związane ze zdobyciem lokalnego rynku,
─
ryzyko związane ze sprawnością systemów komunikacyjnych oraz
transportowych,
─
ryzyko związane z dyspozycyjnością siły roboczej, zaopatrzenia w
media, półfabrykaty.
Ponadto występuje również zagrożenie w obszarze 49:
46
W.
W.
48
W.
49
W.
47
─
niewydolności administracji publicznej,
─
braku komunikacji kulturowej w sferze językowej i obyczajowej,
─
stabilności prawa.
Karaszewski,
Karaszewski,
Karaszewski,
Karaszewski,
Bezpośrednie
Bezpośrednie
Bezpośrednie
Bezpośrednie
inwestycje
inwestycje
inwestycje
inwestycje
zagraniczne,
zagraniczne,
zagraniczne,
zagraniczne,
op.
op.
op.
op.
cit., s. 60.
cit., s. 60.
cit.
cit., s. 61.
Prace dyplomowe z ekonomii
30
Stąd ważnymi elementami sytuacji, sprzyjającymi napływowi inwestycji
do krajów zainteresowanych nimi są 50:

ustabilizowana sytuacja polityczna, ekonomiczna, społeczne,

klarowny system prawny i ekonomiczny,

przejrzyste, stabilne ustawodawstwo, umożliwiające swobodny transfer
zysków i kapitałów w oparciu o umowy wg standardów międzynarodowych,

przestrzeganie umów międzynarodowych w zakresie ochrony własności
intelektualnej,

gwarancje rządowe w zakresie ochrony podmiotów zagranicznych przed
działaniami nacjonalizacyjnymi.
Istotnym czynnikiem dla potencjalnych inwestorów jest sprawa swobodnego
transferu wypracowanego zysku.
Zarobione pieniądze za granicą, bez możliwości ich swobodnego transferu
dla inwestora nie przedstawiają wartości, jeżeli nie mogą być w ostatecznym
rozrachunku przejęte przez przedsiębiorstwo macierzyste i tam rozdzielone wśród
akcjonariuszy lub udziałowców.
Cechą wyróżniającą międzynarodowe budżetowanie kapitałowe, jest
prawdopodobieństwo wystąpienia zakłóceń wymianie walut pomiędzy krajem
inwestowania a krajem inwestora. Niektóre kraje stosują w tym względzie
restrykcje. Stwarzają one ograniczenia dla inwestorów zagranicznych, ich prawa
do posiadania aktywów w walutach obcych, a także do dokonywania transakcji
kupna – sprzedaży walut obcych. Tak występujące ograniczenia wymienialności
walut, przybierające różne formy, mają wpływ na transakcje międzynarodowe.
Ograniczenia walutowe dotykają firmy w różnym stopniu, w zależności
od rodzaju transakcji i dotyczą51:

importu, że względu na konieczność otrzymania niezbędnych walut
i ewentualnych pozwoleń z tym związanych,
50
51

eksportu i późniejszego dysponowania otrzymanymi walutami,

usług, ubezpieczeniowych, bankowych, przewozowych,
M. K. Nowakowski, Biznes międzynarodowy, op. cit., s. 116.
A. Buckley, Inwestycje zagraniczne, składniki wartości i ocena, PWN, Warszawa 2002, s. 196.
Prace dyplomowe z ekonomii
31

inwestycji zagranicznych (bezpośrednich i portfelowych),

operacji objętych preferencyjnymi kursami walut,

zaciągania pożyczek za granicą,

obowiązkowe uzyskiwanie pozwoleń przez inwestorów na zakładanie
rachunków bankowych,
wypływu (transferu) środków pieniężnych za granicą.

Wiele państw, wśród nich Polska (od 2002 roku), pozwala na wolny
przepływ zysków i kapitałów, wtedy zyski mogą być przekazywane swobodnie.
Jednak wiele państw stosuje restrykcje walutowe i wtedy odzyskiwanie
zainwestowanego kapitału jest możliwe, jednak transfer zysków jest ograniczony
lub wręcz niemożliwy. Wtedy to inwestorzy próbują różnych rozwiązań, które
zmierzają do „obejścia” zastosowanych ograniczeń. Najczęściej stosowane metody
stosowane w tym względzie to:
─
obciążanie spółek zależnych opłatami licencyjnymi,
─
narzucanie kosztów tzw. prac rozwojowych,
─
opłaty za zarządzanie,
─
opłaty za know-how,
─
używanie tzw. „fałszywych” cen transferowych.
Państwa
stosują
restrykcje
walutowe,
przeciwdziałają
tym
samym
pogorszeniu swojego bilansu płatniczego. Stosują one limit y lub w ogóle zakazują
transferu zysków za granicę. Zmusza to inwestora do reinwestowania zysków
w danym kraju. Zasady dystrybucji zysków są różne, złożone, często zmieniające
się. Inwestorzy zmuszeni są zatem przed podjęciem decyzji do analizy krajów
inwestowania pod względem regulacji prawnych, próbując negocjować specjalne
przywileje dla zaplanowanych projektów inwestycyjnych, w zakresie transferu
zysków i kapitału. Nie zawsze jest to wystarczające zabezpieczenie. Bowiem
w trakcie
realizacji
zadań
władze
mogą
takie
klauzule
unieważnić
lub
wypowiedzieć. Dlatego bezpieczne są te kraje, które wprowadziły pełną
wymienialność walut, bez potrzeby uzyskiwania zezwoleń.
Prace dyplomowe z ekonomii
32
ROZDZI AŁ II. INWESTYCJE ZAGR ANICZNE W POLSCE
W Polsce, w okresie międzywojennym kapitał zagraniczny zaangażowany był
głównie w przedsięwzięcia związane z sektorem przemysłu ciężkiego, a mianowicie52:
─
górnictwo i hutnictwo, gdzie udział przekroczył 50% kapitału,
─
przemysł petrochemiczny, gdzie udział przekroczył 85% kapitału,
─
energetyka, gdzie udział wynosił 75% kapitału.
Ponadto w sferze ubezpieczeń 60% kapitału stanowiły kapitały zagraniczne.
W okresie powojennym kapitał zagraniczny, w formie bezpośrednich inwestycji
zagranicznych zaczął napływać dopiero w połowie lat siedemdziesiątych. Impulsem do
tego były próby pierwszego otwierania gospodarki, głównie z powodu gasnącego
wzrostu gospodarczego. W tym czasie należy wyróżnić, jak gdyby, dwa okresy, gdzie
tematyka napływu kapitału w różnej formie inwestycji zagranicznych zaczęła być
ważnym elementem rozwoju gospodarki.
1. Pierwszy okres do roku 1989, gdzie rozpoczęto próby rozwiązań
legislacyjnych umożliwiających przyszłym inwestorom zagranicznym zagwarantowanie
ich praw majątkowych na terytorium Polski.
2. Drugi okres po roku 1989, gdzie na szeroką skalę regulacje prawne,
dostosowały prawo do wymagań i oczekiwań potencjalnych inwestorów. W tym czasie
tworzono rozwiązania, które dotyczyły:
52
─
form organizacyjnych i prawnych,
─
tworzenie systemu podatkowego,
─
reorganizacji systemu bankowego
─
reorganizacji i tworzenia struktur tworzących i regulujących rynek kapitałowy,
─
tworzenia Specjalnych Stref Ekonomicznych.
K. Budzowski, Ekonomika handlu zagranicznego, WSZiB, Kraków 1999, s. 159.
Prace dyplomowe z ekonomii
2.1.
33
Regulacje prawne obowiązujące do roku 1989
W roku 1976 ukazało się Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie
wydawania zagranicznym osobom prawnym i fizycznym zezwoleń na prowadzenie
niektórych rodzajów działalności gospodarczej 53. Rozporządzenie to dawało
możliwość zakładania głównie przez Polonię zagraniczną drobnych podmiotów
gospodarczych zwanych potocznie „firmami polonijnymi”. Zainteresowanie tym
rozwiązaniem jak na oczekiwania władz państwowych nie okazały się duże.
Głównym powodem były rozwiązania ekonomiczne, uniemożliwiające swobodny
transfer zysków, jak również konieczność uzyskiwania zezwoleń ówczesnego
Ministerstwa Rynku Wewnętrznego na wywóz towarów. Transfer potencjalnych
zysków ustalono na poziomie 9% do wartości zainwestowanego kapitału liczonego
w walutach wymienialnych. Ponadto wprowadzone były ograniczenia czasowe
prowadzenia tej działalności w Polsce oraz konieczność składania kwot
depozytowych na poziomie 30% wartości kosztorysowej inwestycji a także brak
swobody w wydatkowaniu pozostałej kwoty zysku dopełniało przyczyny braku
zainteresowania potencjalnych oraz zniechęcało już funkcjonujących inwestorów
zagranicznych do dokonywania transferu kapitału do Polski. Tak więc pierwszą
próbą włączenia inwestorów zagranicznych do działań na rzecz intensyfikacji
gospodarki Polski okazała się niezbyt udana 54
W roku 1982 wprowadzono ustawowe gwarancje dla inwestorów 55. Nowa
ustawa uchwalona przez Sejm obejmowała inwestycje zagraniczne gwarancjami
państwowymi. Ograniczała działalność zagranicznych osób prawnych i fizycznych
do sfery drobnej wytwórczości (produkcja wyrobów oraz świadczenie usług w
obrocie towarowym oraz eksport własnej produkcji i usług). Ustal ono też rygory
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 maja 1976 r., o wydawaniu zezwoleń zagranic znym
osobom fizycznym na prowadzenie niektórych rodzajów działalności gospodarczej, Dz.U. nr 19 z
1976 r., poz. 123.
54
W. Karaszewski, Bezpośrednie inwestycje zagraniczne, TNOiK,-Dom Organizatora, Toruń
2004, s. 181.
55
Ustawa z dnia 6 lipca 1982 r., o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej
Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby
prawne i fizyczne, Dz.U. nr 19 z 1982 r., poz. 146.
53
Prace dyplomowe z ekonomii
34
organizacyjno-finansowe, ograniczając zatrudnienie do 200 osób oraz kapitał
zainwestowany do 50 000 USD. W rok wejścia tych przepisów powstały w Polsce
292 zagraniczne przedsiębiorstwa, a do końca 1988 roku ich liczba systematycznie
rosła56. Ustawa ta była dwukrotnie nowelizowana w roku 1983 i 1985 znacznie
pogarszając warunki funkcjonowania tych podmiotów w Polsce 57. W roku 1989
ujednolicono tekst ustawy z dnia 6.07.1982 r. na podstawie obwieszczenia
Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą58. Ustawą z dnia 28.12.1989 r.
dokonano kolejnej nowelizacji 59. W 1986 roku Sejm przyjął ustawę o zasadach
działania spółek z udziałem zagranicznym 60, która umożliwiła tworzenie
wspólnych
przedsiębiorstw
zagranicznych
inwestorów
z
wyłącznie
przedsiębiorstwami państwowymi lub podmiotami spółdzielczymi. W roku 1987 w
ustawie z dnia 23.10.1987 r.61 wprowadzono nowe reguły funkcjonowania
gospodarki narodowej. Obie te ustawy w swoich przepisach ograniczały udział
zagranicznego kapitału we wspólnym przedsięwzięciu do poziomu 49% kapitału
zakładowego.
Również poziom ograniczeń finansowych był niekorzystny. Należało
bowiem zapłacić 50% podatek dochodowy oraz odsprzedać państwu 15 do 25%
wpływów z eksportu produkcji w walutach wymienialnych.
W. Karaszewski, Bezpośrednie inwestycje zagraniczne, TNOiK,-Dom Organizatora, Toruń
2004, s. 182.
57
K. Budzowski, Ekonomika handlu zagranicznego, WSZiB, Kraków 1999, s. 159.
58
Obwieszczenie Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 28 kwietnia 1989 r., w
sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy z dnia 6 lipca 1982 r., o zasadach prowadzenia na
terytorium PRL działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne
osoby prawne i fizyczne, Dz.U. nr 27 z 1989 r., poz. 148.
59
Ustawa z dnia 28 grudnia 1989 r., o zmianie ustawy o zasadach prowadzenia na terytorium PRL
działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i
fizyczne oraz ustawy o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych Dz.U. nr
74 z 1989 r., poz. 442.
60
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1986 r., o spółkach z udziałem zagranicznym, Dz.U. nr 17 z 1986 r.,
poz. 88.
61
Ustawa z dnia 23 października 1987 r., o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady
funkcjonowania gospodarki narodowej, Dz.U. nr 33 z 1987 r., poz. 181.
56
Prace dyplomowe z ekonomii
2.2.
35
Regulacje prawne obowiązujące po roku 1989
Ustawa z dnia 23.12.1988 r.62, potocznie zwana ustawą „joint ventures”, weszła w
życie z 1.01.1989 r., wprowadzając „nowy ład gospodarczy Rzeczpospolitej
Polskiej. Zniosła ona nałożone w ustawie z dnia 23.04.1986 r. ograniczenia. W
tym akcie prawnym ustalono minimum wkładu inwestora zagranicznego i
określono go na poziomie 20% kapitału zakładowego, przy czym minimalny wkład
wynosił 50 000 USD. Ustawa ta przyznawała tzw. „wakacje podatkowe” jak
również ulgi celne.
Z drugiej strony ustalała obowiązek uzyskania zezwolenia przy transferze
zysków. Bardzo ważnym czynnikiem była gwarancja państwowa, że w latach 1990
– 1995 niezmienne były zasady opodatkowania oraz transferu zysków za granicą.
Ustawa powołała Urząd Centralny, Agencję ds. Inwestycji Zagranicznych,
która w oparciu o określone zasady zajmowała się wydawaniem zezwoleń na
prowadzenie
działalności
podmiotom
zagranicznym,
wydając
około
5000
zezwoleń.
W
latach
1989
–
1991
największe
zainteresowanie
działalnością
gospodarczą w Polsce wykazały firmy z Niemiec, USA, Szwecji, Holandii i
Francji. Jednak kapitał nie przekraczał 100 000 USD63. W pierwszym roku
obowiązywania ustawy rozpoczęło działalność 247 takich Spółek a w następnym
już 73464.
Po roku 1990 uchwalono tzw. pakiet „prawa stanu przejściowego do
gospodarki rynkowej”. Powstały ustawa z dnia 13.07.1900 r.65 o prywatyzacji
przedsiębiorstw państwowych oraz druga ważna z tego pakietu ustawa z dnia
14.06.1991 r.66 o spółkach z udziałem zagranicznym. Przepisy o prywatyzacji
określały prawo podmiotów zagranicznych do nabywania od Skarbu Państwa
udziałów lub akcji w jednoosobowych Spółkach Skarbu Państwa, powstałych w
Ustawa z dnia 23 grudnia 1988 r., o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów
zagranicznych, Dz. U. nr 41 z 1988 r., poz. 325.
63
Informator PAiZ, Firmy joint ventures, Warszawa 1992, s. 7 – 10.
64
GUS, Wyniki gospodarcze podmiotów w 1994, Warszawa 1995, s. 70, 71.
65
Ustawa z dnia 13 lipca 1990 r., o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, Dz.U. nr 51 z
1990 r., poz. 298.
66
Ustawa z dnia 14 czerwca 1991 r., o spółkach z udziałem zagranicznym, Dz.U. nr 60 z 1991 r.,
poz. 253.
62
Prace dyplomowe z ekonomii
36
wyniku tej ustawy oraz stworzyła ramy prawne do przystępowania tych podmiotów
do
tak
powstałych
spółek.
prywatyzacjiprzedsiębiorstw
Nowa
państwowych
ustawa
o
z
roku 67
1996
komercjalizacji
precyzowała
i
i
rozszerzała te przepisy. Umożliwiała ona firmom krajowym komercjalizację z
konwersją wierzytelności.
Druga ustawa z tego pakietu, o spółkach z udziałem zagranicznym, była w
latach dziewięćdziesiątych wielokrotnie nowelizowana.
Skoordynowano w niej zasady funkcjonowania inwestorów zagranicznych
w Polsce. Ustawa wprowadziła kilka rozstrzygnięć o ważnym znaczeniu dla istoty
sprawy68:
uchyliła obowiązek uzyskiwania zezwoleń na utworzenie każdej spółki z
─
udziałem podmiotu zagranicznego, z wyjątkiem określonych ważnych dziedzin
życia gospodarczego Polski,
umożliwiła zawiązanie spółki z udziałem zagranicznego inwestora z
─
istniejącą spółką z kapitałem polskim,
zniosła obowiązek przedkładania tzw. „feasibility study” przy tworzeniu
─
spółki,
zniosła należne z mocy prawa tzw. „wakacje podatkowe” dla spółek z
─
udziałem zagranicznym,
rozszerzyła
─
zakres
dopuszczalnych
źródeł
pochodzenia
kapitału
zagranicznych udziałowców spółki,
umożliwiła swobodny transfer zysków, oraz kwot ze sprzedaży udziałów
─
lub akcji.
Ustawa ta powodowała to, że liberalizowano procedury dopuszczenia
kapitału zagranicznego, jednocześnie dążyła do wyrównania statusu prawnego
spółek z udziałem zagranicznym z innymi podmiotami.
Należy uzupełnić, że istotną nowelizację ustawy z dnia 14.06.1991 r.
dokonano w dniu 26.03.1996 r.69 Wynikało to z obowiązku regulacji norm i
Ustawa z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw
państwowych, Dz.U. nr 118 z 1996 r., poz. 561.
68
W. Karaszewski, Bezpośrednie inwestycje zagraniczne, TNOiK,-Dom Organizatora, Toruń
2004, s. 183, 184.
67
Prace dyplomowe z ekonomii
37
przepisów prawnych w związku z negocjacjami Polski dotyczącymi członkostwa w
Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD). Nowelizacja ta
prowadziła
do
dalszego
zrównania
warunków
działalności
gospodarczej
wszystkich podmiotów. Ujednolicono przepisy z ustawy o spółkach z udziałem
kapitału zagranicznego ze zmienionymi ustawami dotyczącymi przepisów
dewizowych, podatkowych, o publicznym obrocie papierami wartościowymi i
funduszami powierniczymi
Regulacje prawne dotyczące usług ubezpieczeniowych zostały określone w
przepisach z roku 1990 [ L 128
zagranicznym do prowadzenia
] , które umożliwiały dostęp podmiotom
takiej działalności bez konieczności tworzenia
spółek prawa polskiego.
Ważnym elementem kodyfikacji prawnej dające podstawy zaistnienia
inwestycji zagranicznych w Polsce były ustawy regulujące system bankowy.
Ustawa z dnia 29.08.1997 roku o Narodowym Banku Polskim 70 oraz ustawa z dnia
29.08.1997 r. Prawo Bankowe 71, jako ustawy
kompatybilne weszły w życie z
dniem 1.01.1999 r. Przepisy prawa bankowego określały zasady prowadzenia
działalności
bankowej,
organizacji
na terenie RP
banków, oddziałów i
przedstawicielstw banków zagranicznych oraz zliberalizowały procedury dostępu
inwestycji zagranicznych do krajowego sektora bankowego.
Ustawa z dnia 20.11.1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od
osób prawnych 72 spowodowała skonsumowanie umów międzynarodowych o
podwójnym opodatkowaniu.
Ustawa z dnia 18.12.1998 r. Prawo dewizowe 73, znowelizowana ustawą z
dnia 27.07.2002 r. 74, która dostosowywała polskie prawo do wymagań Unii
Europejskiej, umożliwiając tym samym swobodny przepływ kapitału i płatności
pomiędzy członkami Unii. Na równi z państwami Unii Europejskiej traktowane są
Ustawa z dnia 29 marca 1996 r., o zmianie ustawy o spółkach z udziałem zagranicznym oraz
zmianie niektórych ustaw Dz.U. nr 45 z 1996 r., poz. 199.
70
Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r., o Narodowym Banku Polskim, Dz.U. nr 140 z 1997 r., poz.
938.
71
Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r., Prawo Bankowe, Dz.U. nr 140 z 1997 r., poz. 939.
72
Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r., o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
Dz.U. nr 144 z 1998 r., poz. 931.
73
Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r.,O prawie dewizowym, Dz.U. nr 160 z 1998 r., poz. 1063.
74
Ustawa z dnia 27 lipca 2002 r., Prawo dewizowe, Dz.U. nr 141 z 2002 r., poz. 1178.
69
Prace dyplomowe z ekonomii
38
kraje OECD oraz Norwegia, Islandia, Lichtenstein. Ustawa jednak w art. 9
wprowadza pewne ograniczenia, które mogą być znoszone w drodze zezwoleń
dewizowych wydawanych przez Ministra Finansów.Ustawa z dnia 19.11.1999 r. o
działalności gospodarczej 75 zniosła ograniczenia formy organizacyjno-prawne i
ustaliła, że inwestorzy zagraniczni mogą funkcjonować nie tylko jako podmi oty
zorganizowane w spółki kapitałowe. Zmiana ta obowiązuje od 1.01.2001 r.
Potocznie ustawa nazwana jest „konstytucją gospodarczą”. Art. 5 tej ustawy
stanowi, że „podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej jest wolne
dla każdego na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych w
przepisach prawa”. Powoduje to zrównanie przedsiębiorców zagranicznych i
krajowych na tych samych warunkach.
2.2.1.
Regulacje prawne tworzące rynek i instytucje kapitałowe
Ustawa z dnia 22.03.1991 r. Prawo o publicznym obrocie papierami
wartościowymi
i
funduszach
powierniczych 76
stworzyła
podwaliny
pod
funkcjonowanie warszawskiej Giełdy Papierów Wartościowych i powołała
Komisję Papierów Wartościowych. Jednocześnie wraz z wydanymi aktami
wykonawczymi uruchomiła proces powstawania funduszy powierniczych jako
jednostek organizacyjnych, które mogły służyć do lokowania środków pieniężnych
w papierach wartościowych.
Ustawa, która ma obecnie podstawowe znaczenie dla obrotu giełdowego
jest to ustawa z dnia 21.08.1997 r. 77 Prawo o publicznym obrocie papierami
wartościowymi. Zmieniła ona ustawę z dnia 22.03.1991 r. i zmieniła nazwę
Komisji Papierów Wartościowych na Komisję Papierów Wartościowych i Giełd.
W roku 1997 uchwalona została ustawa o funduszach inwestycyjnych, która
stworzyła nowe możliwości zarówno z punktu widzenia inwestorów, jak również
Ustawa z dnia 19 listopada 1999 r., o działalności gospodarczej, Dz.U. nr 101 z 1999 r., poz.
1178.
76
Ustawa z dnia 22 marca 1991 r., o publicznym obrocie papierami wart ościowymi i funduszach
powierniczych, Dz.U. nr 35 z 1991 r., poz. 155.
77
Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r., Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi,
Dz.U. nr 118 z 1997 r., poz. 754.
75
Prace dyplomowe z ekonomii
39
podmiotów zajmujących się zarządzaniem portfelami inwestycyjnymi. W stosunku
do ustawy z dnia 22.03.1991 r. zaszły kluczowe zmiany dotyczące wyposażenia
funduszy inwestycyjnych w osobowość prawną, stworzenie nowych typów
funduszy a w szczególności funduszu inwestycyjnego zamkniętego, mieszanego i
poszerzenie katalogu dopuszczalnych lokat funduszu inwestycyjnego otwartego.
Jednocześnie ustawa zachowała podstawowe instytucje funduszy powiernicz ych,
mające na celu ochronę uczestników funduszy.
Ustawą z 30.04.1993 r. 78 utworzono narodowe fundusze inwestycyjne oraz
określono zasady ich prywatyzacji. Fundusze te zostały utworzone przez Skarb
Państwa w ramach Programu Powszechnej Prywatyzacji. Majątek Narodowych
Funduszy Inwestycyjnych stanowią akcje byłych przedsiębiorstw państwowych
przekształconych w spółki akcyjne i wniesionych do Funduszy przez Skarb
Państwa. W roku 1995 utworzono 15 Narodowych Funduszy Inwestycyjnych
zarządzanych przez tzw. firmy zarządzające wyspecjalizowane w działalności
doradczej i finansowej. Przepisy tej ustawy wprowadziły pewne ograniczenia dla
przedsiębiorców zagranicznych.
2.2.2.
Regulacje prawne tworzące Specjalne Strefy Ekonomiczne
Ustawa z 1994 roku79 o specjalnych strefach ekonomicznych stworzyła
instrumenty gospodarcze stymulujące rozwój inwestycji zagranicznych w Polsce.
Specjalne Strefy Ekonomiczne (SSE) zostały stworzone w celu:

przyspieszania rozwoju gospodarczego polskich regionów,

rozwoju
i
wykorzystania
nowych
rozwiązań
technicznych
i
technologicznych w gospodarce narodowej,
78

zwiększenia konkurencyjności produktów i usług,

zagospodarowania majątku poprzemysłowego i infrastruktury,

tworzenia nowych miejsc pracy.
Ustawa z dnia 30 kwietnia 1993 r., o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji,
Dz.U. nr 44 z 1993 r., poz. 202.
79
Ustawa z dnia 20 października 1994 r., o specjalnych strefach ekonomicznych , Dz.U. nr 123 z
1994 r., poz. 600.
Prace dyplomowe z ekonomii
40
Przyjęto zasadę beneficjowania inwestorów zwolnieniami z podatku
dochodowego od dochodów uzyskiwanych w nowoutworzonych podmiotach
gospodarczych na obszarach tych stref. Ustawa delegowała na Radę Ministrów
decyzję
o
powoływaniu
obszarów
tych
stref.
Rada
Ministrów
swoimi
rozporządzeniami utworzyła w latach 1995 – 1997 17 Specjalnych Stref
Ekonomicznych, z czego funkcjonowało 15. W roku 2001 zlikwidowane zostały
dwie strefy: mazowiecka i częstochowska, w których nie ulokował się żaden
inwestor. W tym samym roku połączono strefę tczewską z żarnowiecką, tworząc
Pomorską Specjalną Strefę Ekonomiczną. Aktualnie funkcjonuje 14 specjalnych
stref ekonomicznych, których wykaz określono w załączniku nr 1.
Obserwując w powojennej Polsce ewolucję zmian prawa dotyczącego
działalności gospodarczej z udziałem inwestorów zagranicznych, można uznać, że
powoli następowało otwarcie polskich rynków. Można wyodrębnić cztery jego
fazy80, takie jak; faza wstępnego otwierania dla kapitału, lata 1976 – 1985, faza
umiarkowanego otwierania gospodarki dla inwestorów zagranicznych, lata 1986 –
1989,faza otwierania gospodarki dla inwestorów zagranicznych, lata 1990 – 2000
oraz faza otwarcia gospodarki dla inwestorów zagranicznych po roku 2001.
2.2.3.
Instytucje monitorujące napływ inwestycji zagranicznych
w Polsce
Monitorowaniem inwestycji zagranicznych w Polsce zajmują się głównie
trzy instytucje:
–
Narodowy Bank Polski,
–
Główny Urząd Statystyczny,
–
Państwowa Agencja Informacji i Inwestycji Zagranicznych.
Każda z wymienionych instytucji stosuje inną metodykę zbierania
informacji o napływie kapitału zagranicznego. Stwarza to obraz różnych danych w
W. Karaszewski, Bezpośrednie inwestycje zagraniczne, TNOiK,-Dom Organizatora, Toruń
2004, s. 186.
80
Prace dyplomowe z ekonomii
41
zależności od źródła pochodzenia, zarówno w stosunku do skali przedsięwzięć, jak
również struktury napływającego do Polski kapitału.
Narodowy Bank Polski (NBP) swoją metodykę statystyki oparł na tzw.
definicji wzorcowej określonej przez OECD 81. W wartościach napływu kapitału
uwzględnia się zakup udziałów lub akcji za gotówkę, kapitał wnoszony aportem,
dopłaty do kapitału, niewypłacone zyski (dywidenda), obrót kredytowy pomiędzy
zagranicznymi inwestorami bezpośrednimi a przedsiębiorstwami bezpośredniego
inwestowania.
Kapitał inwestycji bezpośrednich obejmuje kapitał podstawowy (akcyjny
lub udziałowy) wnoszony w postaci pieniężnej lub jako aport rzeczowy, dopłaty do
kapitału, reinwestowane zyski oraz inne należności i zobowiązania związane z
zadłużeniem między przedsiębiorstwami powiązanymi kapitałowo (głównie
kredyty inwestorów, tzw. intercompany loans). Mianem reinwestowanego zysku
określana jest przypadająca na inwestora bezpośredniego tę część zysku, która
pozostaje w przedsiębiorstwie bezpośredniego inwestowania i jest przeznaczona na
jego rozwój 82.
Napływ kapitału obliczony jest na bazie netto. NBP prezentuje wyniki w
USD, stosując się do przeliczenia na tę walutę strumieni z innych walut obcych i
PLN kursy średnio narastające. Ewidencja inwestycji zagranicznych prowadzona
przez NBP uwzględnia ich podział według kraju siedziby inwestora zagranicznego,
województw, sektorów działalności gospodarczej.
Dodatkowym źródłem informacji dla NBP, służącymi głównie do ich
weryfikacji są sprawozdania składane przede wszystkim przez Warszawską Giełdę
Papierów Wartościowych, Ministerstwo Skarbu Państwa, Komisję Papierów
Wartościowych i Giełd.
Dane NBP jako jedyne obejmują obok napływu kapitału do Polski również
straty i zobowiązania polskich Spółek wobec zagranicznego inwestora. NBP w
bilansie
płatniczym
ogłaszanym
corocznie
uwzględnia
również
obok
bezpośrednich inwestycji zagranicznych również inwestycje portfelowe.
W. Karaszewski, Bezpośrednie inwestycje zagraniczne, TNOiK,-Dom Organizatora, Toruń
2004, s. 179.
82
Narodowy Bank Polski, Bilans płatniczy na bazie transakcji oraz bilans aktywów i pasywów
zagranicznych RP za rok 1999, Warszawa 2000.
81
Prace dyplomowe z ekonomii
42
Główny Urząd Statystyczny (GUS) swoją ewidencją obejmuje wszystkie
Spółki gdzie udziałowcami lub akcjonariuszami są inwestorzy zagraniczni. Jak o
formy inwestowania GUS uznaje wniesione wkłady pieniężne lub aporty, patenty,
prawa autorskie, pożyczki krótkoterminowe lub długoterminowe udzielane przez
międzynarodowe instytucje finansowe.
Źródłem danych do oceny wielkości kapitału zagranicznego napływającego
do Polski są sprawozdania spółek z udziałem kapitału zagranicznego oraz roczne
sprawozdania finansowe.
Słabością tych sprawozdań jest to, że dane w nich zawarte pochodzą od
połowy zarejestrowanych przedsiębiorstw z kapitałem zagranicznym. Ponadto
GUS zbiera informacje od wszystkich firm niezależnie czy spełniają one kryterium
OECD. Taki stan rzeczy nie pozwala w informacji GUS oddzielić inwestycji
bezpośrednich od portfelowych.
Państwowa Agencja Informacji i Inwestycji Zagranicznych (PAIiIZ),
dla której źródłem danych o inwestycjach napływających do Polski jest rejestr
projektów inwestycyjnych składany dobrowolnie przez inwestorów zagranicznych
za pośrednictwem ankiet. Dane te są zatem mniej wiarygodne aniżeli dane NBP
czy GUS. PAIiIZ skupia się na inwestorach, którzy zainwestowali co najmniej 1
mln USD. Na bazie tych informacji przygotowuje co pół roku listę największych
inwestorów w Polsce. Nakłady inwestorów mniejszych (poniżej 1 mln USD)
oblicza się szacunkowo i wykazuje łącznie w przedstawionych informacjach.
PAIiIZ
nie
dysponuje
żadnymi
delegacjami
prawnymi
do
weryfikacji
otrzymywanych informacji.
Reasumując należy wyraźnie podkreślić, że między danymi NBP i PAIiIZ
występują różnice metodologiczne. NBP podaje stan zobowiązań zagranicznych z
tytułu inwestycji bezpośrednich w bilansie pasywów zagranicznych na podstawie
sprawozdań podmiotów gospodarczych. Natomiast PAIiIZ zbiera dane metodą
ankietową: rozsyła zapytania na temat BIZ do poszczególnych inwestorów
zagranicznych, koncentrując swoją uwagę na inwestycjach dużych (powyżej 1 mln
USD) Uzyskane odpowiedzi służą do określenia wielkości BIZ. Bywa że nie
wszystkie zarejestrowane przez PAIiIZ w danym roku inwestycje są realizowane w
tym roku i w deklarowanej wysokości. W rezultacie oceny PAIiIZ mają charakter
Prace dyplomowe z ekonomii
43
szacunkowy i są wyższe od danych NBP oraz GUS. Ocenia się jednak, że dane
PAIiIZ oddają prawidłowo dynamikę przypływu bezpośrednich inwestycji
zagranicznych do Polski 83.
Ponadto obok urzędów państwowych instytucją obliczającą napływ
bezpośrednich inwestycji zagranicznych do Polski jest United Nations Conference
on Trade and Develepment (UNTCAD). Prezentuje on swoje dane w publikacji –
Światowy Raport Inwestycyjny (WIR) ukazujący się raz do roku we wrześniu.
2.3.
Prognoza na lata 2004 – 2007
Prognozy dotyczące wysokości nakładów inwestycyjnych w świecie, w tym
w Polsce, na lata 2005-2007 opracowały EIU (Economist Inteligence Union) BCG
(Boston Consulting Group) oraz UNTCAD.
Zgodnie ze strategią lizbońską przyjętą w 2000 roku Unia Europejska za 10
lat winna być najbardziej konkurencyjną gospodarką świata. Opracowaia Boston
Consulting Graup (BCG) wskazują, że Polska może stać się krajem atrakcyjnym
dla potencjalnych inwestorów.
W wymienionym raporcie BCG stwierdza się, że Polska stwarza
korzystniejsze przesłanki pod wieloma względami aniżeli np. Chiny. Według BCG
w
najbliższych
latach
Polska
może
pozyskać
30
mld
euro
inwestycji
przemysłowych 84.
Przeprowadzone przez BCG analizy pokazują oszczędności dla krajów
takich, jak Niemcy, Włochy, Wielka Brytania, Francja i inne w przypadku, gdyby
zdecydowały się przenieść swoje zakłady produkcyjne do Polski. Poziom obniżki
kosztów jest pokazany na rysunku 9
83
Ministerstwo Gospodarki, Raport o stanie gospodarki w roku 2000, opracowany przez
Departament Analiz i Prognoz,Warszawa 2001, s. 76.
84
M. Przybylski (2004), Bliżej czołówki, „Rzeczpospolita”, 13.08.2004, nr 189(6872).
Prace dyplomowe z ekonomii
44
Rysunek nr 9
Oszczędności wynikające z przeniesienia produkcji do polski dla inwestorów
z poszczególnych krajów
30 %
30
29
28
27 %
27
26 %
26 %
26
25 %
25
24 %
24
23
22
21
20
Niemcy
Włochy
W.Brytania
Francja
Irlandia
Hiszpania
Źródło: M. Przybylski, W Polsce lepiej niż w Chinach, „Rzeczpospolita”,
15.VII.2004 r., nr 164(6847).
W branżach takich jak produkcja metalowa, sprzęt AGD, motoryzacja,
produkcja mebli, Polska jest bardziej konkurencyjna aniżeli Chiny. Gdyby
wymienione na rys. nr 9 kraje zdecydowałyby się ulokować produkcję w Chinach
oszczędności wynikające z niższych kosztów pracy, zostałyby przekroczone w
wyniku wyższych kosztów transportu. Dodatkowo zaletą naszego kraju jest
bliskość rynków europejskich, wykwalifikowana kadra oraz lepsza aniżeli w
Chinach stabilizacja polityczna85.
Nie uda się jednak Polsce wygrać z Chinami wyścigu o inwestorów w
branżach elektroniki (komputery, baterie, telewizory) oraz sprzęt sportowy.
Wyroby te są bowiem lekkie, a zatem również koszty transportu niskie.
M. Przybylski (2004), W Polsce lepiej niż w Chinach, „Rzeczpospolita”, 15.07.2004, nr 164
(6847)
85
Prace dyplomowe z ekonomii
45
Z kolei raporty Konferencji ONZ ds. Handlu i Rozwoju (UNCTAD)
sygnalizują, że po zdecydowanym spadku wartości inwestycji w świecie w latach
2001-2003 następuje powolny wzrost zainteresowań zagranicznymi rynkami 86.
Zdaniem tej agendy ONZ inwestorzy ożywili swoje działania, gdyż po fali
restrukturyzacji i obniżce kosztów, nadchodzi obecnie dobra koniunktura. Szybko
wzrasta rozwój takich krajów jak Chiny, Indie, Brazylia, Rosja.
W latach 2004-2007 największe zainteresowanie winny budzić branże z
sektora usług jak usługi biznesowe, turystyka, budownictwo, bankowość i
ubezpieczenia, transport.
W
ciągu
nadchodzących
trzech
lat
największym
zainteresowaniem
korporacji inwestorów będą się cieszyły kraje rozwijające się w Europie
Środkowo-Wschodniej. Polska ma szansę ściągnąć więcej inwestycji aniżeli
Rosja87.
UNTCAD w swoich raportach przedstawia, że Polska jest krajem, który w
latach 2002 i 2003 uzyskał mniejszą ilość zagranicznych inwestycji aniżeli nasi
sąsiedzi, jak Czechy, Słowacja (rysunek nr 10)
86
87
K. Kuźmicz (2004), Wracają wielkie pieniądze, „Gazeta Wyborcza”, 16.11.2004, nr 272. 4778.
K. Kuźmicz (2004), Wracają wielkie pieniądze…,op.cit.
Prace dyplomowe z ekonomii
46
Rysunek nr 10
Kraje Europy Środkowej i Wschodniej, które pozyskały najwięcej inwestycji
zagranicznych
2002 r.
2003 r.
9
8
7
w mld USD
6
5
4
3
2
1
0
Polska
Czechy
Węgry
Chorwacja
Rumunia
Ukraina
Bułgaria
Serbia i
Czarnogóra
Rosja
Estonia
Źródło: UNCTAD, Światowy Raport Inwestycyjny 2004
Oceny Economist Inteligence Union (EIU) dotyczące prognoz wysokości
inwestycji zagranicznych w Polsce w latach 2004 – 2008 są przedstawione na
rysunku nr 11
Prace dyplomowe z ekonomii
47
Rysunek nr 11
Wysokość inwestycji zagranicznych w Polsce
2008 r.;
5,8 mld $
2002 r.;
4,1mld $
2003 r.;
4,2 mld $
2007 r.;
5,8 mld $
2004 r.;
5,1 mld $
2006 r.;
5,6 mld $
2005 r.;
5,5 mld $
Prognoza Economist Inteligence Union, na lata 2004 - 2008
Źródło: PAIiIZ
P. Maciejewicz, (2004) Popłynie rzeka dolarów, „Gazeta Wyborcza”, 16.11.2004, nr 268.
Należy podkreślić, że różnice w sposobie liczenia poziomu inwestycji
powodują to, że oceny i prognozy przedstawiane przez EIW, UNCTAD, NBP lub
PAIiIZ są różne. Prognozy PAIiIZ szacują, że napływ bezpośrednich inwestycji
zagranicznych w Polsce w roku 2004 utrzyma się na poziomie 6 – 7 mld USD88.
Przedstawiane są też prognozy, że w Polsce firmy zagraniczne zainwestują 89:
–
w roku 2004 – 7 – 8 mld USD,
–
w roku 2005 – 10 mld USD.
W najbliższych latach w Polsce będą inwestować firmy Bosch, Siemens,
Gillette, Whirlpool, Alberico i inne 90. Możliwa jest również fala inwestycji ze
Wschodu.
M. Przybylski (2004), Polska lepsza od Czech, Słowacji, „Rzeczpospolita”, 23.09.2004, nr 224
(6907).
89
M. Przybylski (2004), Rząd zapowiada zmiany i przyspieszenia, „Rzeczpospolita”, 12.03.2004 r.
nr 61(6744).
90
M. Czekański (2004), Kto chce robić interesy w Polsce, „Rzeczpospolita”, 22.01.2004 r. nr
18(6701).
88
Prace dyplomowe z ekonomii
48
Swój zakład rozwinie w Łodzi koncern Siemens Bosch, który posiada tam
fabryki pralek, zmywarek oraz centrum logistycznego.
Do inwestycji w Łodzi przygotowuje się producent maszynek do golenia
Gillette. Gillette posiada już w Łodzi fabrykę oraz magazyn.
Kwotę 132 mln euro inwestycji planuje wydać koncern Whirlpool (do
którego należy Polar) na budowę fabryki kuchenek w okolicach Wrocławia, oraz
rozbudowę linii chłodziarek i zmywarek 91. Budowę zakładu przewidziano na okres
dwóch lat. Przyjmuje się, że zatrudnienie znajdzie
1000 osób. W to
przedsięwzięcie zaangażowane jest państwo w formie pomocy publicznej. Na
podstawie danych Państwowej Agencji Informacji i Inwestycji Zagranicznych
pomoc ta w formie zwolnień podatkowych i grantów wyniesie łącznie 50 mln
euro92.
Hiszpański
koncern
Allberico
specjalizujący
się
w
przetwórstwie
aluminium i stali wybuduje w Tomaszowie Mazowieckim fabrykę i zainwestuje w
nią 35 mln euro 93. Na terenie wykupionych po byłym Zakładzie Włókien
Chemicznych Wistom produkowane będą bębny aluminiowe i stalowe do sprzętu
AGD i niektórych typów samochodów. Do tej inwestycji włączy się włoski
przemysłowiec Giovanni Galli właściciel fabryki „Galli Poland”.
Firma Intercell S.A. należąca w 66% do szwedzkiej Spółki Interpaper
Holding AB planuje wydać na inwestycje w ciągu najbliższych lat 160 mln euro.
Przewidywane jest wybudowanie od podstaw zakładu przetwórstwa opakowań w
Mosinie k/Poznania. Drugą inwestycją tej firmy jest rozbudowa fabryki
produkującej pudełka z tektury zlokalizowanej w Tychach.
Według założeń PAIiIZ wielkość nakładów inwestycyjnych zgłoszonych do
realizacji w I półroczu 2004 r. może zamknąć się w kwocie 3,8 mld USD 94.
Przygotowane lub realizowane projekty inwestycyjne otwierają firmy z branż
papierniczej, AGD i developerzy:
M. Przybylski(2004), Nowe zakłady – 167 mln euro. „Rzeczpospolita”, 3/4.04.2004 r. nr
80(6763).
92
M. Przybylski (2004), Nowe zakłady – 167 mln euro… op. cit.
93
M. Przybylski (2004), Nowe zakłady – 167 mln euro… op. cit.
94
M. Przybylski (2004), Bliżej czołówki…, op.cit.
91
Prace dyplomowe z ekonomii
49
Polsko-brytyjska firma Poland Central, chce wybudować centrum logistyczne pod
Piotrkowem Trybunalskim za kwotę 240 mln USD. Międzynarodowy producent
opakowań i tektury Intercell wybuduje za 192 mln USD zakład przetwórstwa
opakowań w Mosinie oraz zamierza dokonać rozbudowy zakładu w Tychach
(kwota 48 mln USD). Koncern ten planuje dalsze inwestycje lecz jeszcze nie
ujawnia szczegółów. Niemiecka firma Häring przeznaczy 126 mln USD na budowę
fabryki pomp w Łodzi. International Paper Kwidzyn zainwestuje co najmniej 100
mln USD. BDN przeznaczy
102 mln USD na drukarnię zlokalizowaną w
Kamiennogórskiej specjalnej strefie ekonomicznej a Fabryka leków LEK za 84
mln USD wybuduje zakład produkcyjny pod Łodzią.
Trzeci kwartał winien przynieść 1,9 mld USD inwestycji, wynika z
deklaracji 69 zagranicznych firm 95. Założenia PAIiIZ przewidują, że wartość
projektów inwestycyjnych zagranicznych podmiotów przekroczy 6,4 mld USD.
Największe inwestycje w III kwartale 2004 zamierzają realizować takie
podmioty zagraniczne jak96:
Brytyjskie Konsorcjum DCT Poland, które za kwotę 200 mln USD zamierza
wybudować w obrębie Portu Gdańskiego terminal kontenerowy. Parkridge CE
Developments wraz z funduszem Marley Fund Management chce przeznaczyć
244,3 mln USD na budowę Centrów logistycznych (Nadarzyn, Dąbrowa Górnicza,
Wrocław, Piotrków Trybunalski, Września). Koncern Saint Gobain za kwotę 100
mln euro na terenie zakładu w Dąbrowie Górniczej wybuduje nową linię
produkcyjną szkła płaskiego, a czeska spółka Kofola wybuduje w Kutnie fabrykę
napojów bezalkoholowych za kwotę 92 mln zł.
Z kolei następujące branże znajdą swoich inwestorów w sygnalizowanym
okresie czasu 97:

Łopaty i turbiny przemysłowe – LM Glasfiber na kwotę 73,3 mln USD
(Goleniów).

Budownictwo – Steico AG na kwotę 73,3 mln USD (Czarnków), Röben
Tanbaustffe GmbH na kwotę 42,75 mln USD. (Środa Śląska).
M. Przybylski (2004), Polska bardziej atrakcyjna, „Rzeczpospolita”, 25.10.2004, nr 251 (6934)
M. Przybylski (2004), Polska bardziej atrakcyjna…,op.cit.,
97
M. Przybylski (2004), Polska bardziej atrakcyjna…, op. cit.
95
96
Prace dyplomowe z ekonomii
50

Logistyka - Tiner na kwotę 51,3 mln USD (Kąty Wrocławskie).

Papiernicza – DS. Smith na kwotę 25,66 mln USD (Kutno).

Metsa Tissue na kwotę 28,1 mln USD (Krapkowice).

Spożywcza – Royal Numico na kwotę 30,5 mln USD (Opole).
Zgoła ciekawym i dużym inwestorem jest
struktura NATO, które
przeznaczy na modernizację i rozbudowę instalacji wojskowych 2,5 mld zł 98. W
roku 2004 NATO na rozbudowę lotnisk, portów wojennych, ośrodków dowodzenia
przeznaczy kwotę ponad 1 mld zł. 99. Ogólnie program inwestycji NATO w Polsce
przewiduje budowę lub rozbudowę100, siedem lotnisk (Świdwin, Malbork, Mińsk
Mazowiecki, Łosk, Powidz, Krzesiny, Mirosławiec), dwa porty (Świnoujście,
Gdynia), pięć baz paliwowych (Wędrzyn, Porażyn, Łask, Gardeja, Cybowo), sześć
posterunków z wieżowymi radarami dalekiego zasięgu (Chruściel, Suwałki,
Roskosz, Zamość, Brzoskwinia, Wiewiórczyn),
cztery stanowiska obrony
powietrznej (Warszawa, Kraków, Poznań, Bydgoszcz) i morskie centrum
dowodzenia okrętami podwodnymi (Władysławowo).
Również rosyjskie i ukraińskie firmy przymierzają się do działalności w
Polsce. Odnotowywane przez PAIiIZ inwestycje realizowane przez firmy rosyjskie
dotyczą
tylko
inwestycji
bezpośrednich.
W
roku
2003
wyniosły
one
1,3 mlnd USD101.
Po niepowodzeniu koncernu naftowego Łukoil, który chciał wziąć udział w
prywatyzacji Rafinerii Gdańskiej, pierwszym poważnym inwestorem ze Wschodu
może stać się Związek Przemysłowy Donbasu, który jest zainteresowany nie
zakończoną jeszcze prywatyzacją Huty Częstochowa. Niezależnie od zamiarów
Związku Przemysłowego Donbasu przejął on już giełdową Spółkę „Pekpol” aby ją
użyć jako „wehikułu inwestycyjnego” w Polsce.
W Puławach w roku 2004 ma ruszyć budowa nowej instalacji do
przetwarzania melaniny o wartości 3,5 do 15 mln USD. Z kapitałem rosyjskim
kojarzona jest Spółka BorsodChem, która ogłosiła plany inwestycyjne związane z
Z. Lentowicz (2004), Ostatnia szansa na duże zamówienia, „Rzeczpospolita”, 2./3.10.2004, nr
232 (6915).
99
Z. Lentowicz (2004), Inwestycje za 1 mld zł, „Rzeczpospolita”, 20.08.2004, nr 195 (6879).
100
Z. Lentowicz (2004), Ostatnia szansa na duże zamówienia…,op. cit.
101
A. Michalski (2004), Czy kapitał przypłynie ze Wschodu. „Rzeczpospolita”, 11.02.2004 r. nr
35(6718).
98
Prace dyplomowe z ekonomii
51
dwoma spółkami chemicznymi, tj. Zakładami Azotowymi w Tarnowie i Dwory
Oświęcim.Nie jest wykluczone, że rosyjscy inwestorzy chcą zainwestować w sieć
dystrybucji paliw.
Ważnym elementem swoistego rodzaju marketingu inwestycyjnego staje się
fakt, że Warszawa jest się coraz bardziej atrakcyjnym miejscem do robienia
biznesu.Na podstawie ankiet firma doradcza Cushmann – Wakefield Healey –
Baker ocenia atrakcyjność inwestycyjną miast. Ocenia z zagadnień jak koszt pracy,
wynajem biura, transport, telekomunikacja i inne. W gronie miast Europy,
Warszawa w roku 2003 zajęła 20 pozycję, tj. przesunęła się o dwa miejsca w
stosunku do ocen z roku poprzedniego.
W trzech specjalnych strefach ekonomicznych winny się rozpocząć
realizacje kilku przedsięwzięć inwestycyjnych, o łącznej wartości 2,3 mld zł.
Czynnikiem warunkującym jest konieczność rozszerzenia tych stref lub stworzenia
systemu zachęt. Dotyczy to 102:
SSE Kostrzyńsko- Słubickiej – gdzie planuje się, że firma Krono-Inest chce
rozszerzyć zakres planowanych prac o dodatkowy zakres. Wartość inwestycji
ustalono na 400 mln zł. Nakłady powyżej 500 mln zł deklaruje niemiecka spółka
Petro Nowa na budowę zakładu przeróbki odpadów. Z kolei firma Barlinek
zainwestuje 200 mln zł w budowę zakładu produkcyjnego (drewniane okładziny
drewno podobne). SSE w Łodzi – w której Merloni, włoska firma jest
zainteresowana inwestycjami w kwocie do 200 mln zł. SSE WarmińskoMazurskiej – gdzie planowana jest inwestycja koncernu Michelin w rozbudowę
fabryki Stomil, oszacowana na kwotę 1 mld zł.
Piąta z największych firm na świecie General Electric (GE) jest
zainteresowana realizacją w Polsce kilka projektów o wartości kilka milionów
USD. Chodzi o produkcję części do silników lotniczych oraz serwis i produ kcję
lokomotyw. GE rozważa również budowę fabryki elektrowni wiatrowych 103.
Całość wartości inwestowanych środków może wynieść w 2005 r około 3 mld
USD a w roku 2006 nawet 8 mld USD. [L 70]. Jest to kwota bardzo duża, gdzie
A. Krakowiak (2004), Potrzebna decyzja rządu, „Rzeczpospolita”, 31.08.2004, nr 204 (6887).
M. Czekański (2004), GE chce inwestować w Polsce, „Rzeczpospolita”, 29,10.2004, nr 232
(6915).
102
103
Prace dyplomowe z ekonomii
dla
52
porównania według NBP wszystkie inwestycje w Polsce w roku 2003
osiągnęły poziom 4,2 mld USD 104.
Od 1992 roku GE zainwestował w Polsce 400 mln USD i dał zatrudnienie
5000 osobom 105.
Należy liczyć się z dalszymi korzyściami wynikającymi z akcesji Polski do
Unii Europejskiej, poprzez napływ inwestycji zagranicznych głównie w sektorze
usług. Daje się zauważyć wzrost nakładów w tym sektorze, z 2 971,4 mld USD w
roku 2002 do 3 402,6 mld USD w roku 2003 106. Zagraniczne firmy wykorzystując
wysokie kwalifikacje i wykształcenie polskich pracowników umysłowych, będą
przenosić swoje centra usługowe, głównie operacje księgowe, do Polski. Już to
uczyniły np. włoski koncern Indesit oraz Lufthansa dla swoich europejskich
oddziałów.
2.4.
Korzyści i utrudnienia występujące przy realizacji inwestycji
zagranicznych w Polsce
W przeprowadzonych dotąd badaniach, które obejmowały swoimi analizami
sprawy podejmowania działalności gospodarczej przez inwestorów zagranicznych,
istotną pozycję stanowiły motywy, którymi kierowali się inwestorzy lokując swoje
kapitały w Polsce.
Badania w tym zakresie zostały przeprowadzone m in. przez Centrum
Badań Marketingowych INDICATOR oraz Włodzimierza Karaszewskiego.
Największe badania czynników decydujących o podjęciu działalności
gospodarczej w Polsce przez inwestorów zagranicznych w Polsce zostało
przeprowadzone na zlecenie Państwowej Agencji Inwestycji Zagranicznych przez
centrum Badań Marketingowych INDICATOR. Badanie te przeprowadzono w
latach 1993, 1995, 1997, 2000 i 2003 roku
M. Czekański (2004), GE chce inwestować w Polsce…,op. cit.
M. Czekański (2004), GE chce inwestować w Polsce…,op. cit.
106
D. Walewska (2005), Więcej inwestycji dla Polski, „Rzeczpospolita”, 02.02.2005, nr 27(7016).
104
105
Prace dyplomowe z ekonomii
53
Uzyskane wyniki zostały przedstawione w tabelach nr 12 i 13. Ich
porównanie pozwala określić hierarchię ważności poszczególnych czynników.
Opisane w tabeli 12 motywy, którymi kierują się inwestorzy podejmując
działalność w Polsce pokazują, że od 1995 roku pięć podanych czynników jest
wykazywanych na najwyższych pozycjach w hierarchii ważności. Daje to
podstawy do przyjęcia założenia o przewadze czynników rynkowych przy
podejmowaniu decyzji.
Z kolei największe obawy inwestorów zagranicznych budzą zmiany
regulacji prawnych, zwłaszcza dotyczących podatków. Wśród obaw wymieniono
możliwość wystąpienia kryzysu finansowego trudności ze zbytem towarów,
wahania kursu złotego (tabela nr 13). W roku 2003, w porównaniu z 2000 wzrósł
wśród inwestorów odsetek obawiających się niekorzystnych zmian prawnych,
możliwości
wystąpienia
kryzysu
obawiających się wzrostu ceł.
finansowego,
zmalał
natomiast
odsetek
Prace dyplomowe z ekonomii
54
Tabela nr 12
Najważniejsze czynniki podejmowania działalności gospodarczej w Polsce przez Inwestorów zagranicznych
Badanie z 1993
Badanie z 1995
Badanie z 1997
Badanie z 2000
Badanie z 2003
Miejsce na
liście
rankingowej
% wskazań
Miejsce na
liście
rankingowej
% wskazań
Miejsce na
liście
rankingowej
% wskazań
Miejsce na
liście
rankingowej
% wskazań
Miejsce na
liście
rankingowej
% wskazań
Perspektywy wzrostu
gospodarczego
3
53,3
3
48,7
2
52,6
1
49,8
1
62,1
Koszty siły roboczej
3
44,7
1
60,8
1
57,6
2
46,4
2
61,5
Wielkość polskiego
rynku
2
47,5
2
49,1
3
47,3
3
44,6
3
59,4
Możliwość redukcji
kosztów prod.
5
31,6
5
37,2
5
40,0
5
38,0
4
53,9
Podaż siły roboczej
4
33,9
4
44,4
4
42,1
4
39,3
5
52,5
Czynniki
Źródło: PAIZ, Opinia inwestorów zagranicznych o społecznych i ekonomicznych warunkach działalności gospodarczej w Polsce, raport z badania
przeprowadzonego przez CBM INDICATOR pod kierownictwem J. Garlickiego i J. Błuszkowskiego, Warszawa 2003, s. 28
Prace dyplomowe z ekonomii
55
Tabela nr 13
Obawy inwestorów związane z działalnością spółek z kapitałem zagranicznym
(w%)
Udział Spółek wyrażających obawy w roku:
Wyszczególnienie
Możliwość wzrostu podatku i innych opłat na
szczeblu centralnym
1993
1995
1997
2000
2003
80.2
73.6
583
32.7
59.0
Możliwość wzrostu podatku i innych opłat
lokalnych
44.8
Niekorzystne zmiany przepisów prawnych
68.8
78.8
7.6
38,8
56,4
Możliwość wystąpienia kryzysu finansowego
80,2
73,6
58.3
28.3
38,8
Trudności ze zbytem towarów i usług
51.7
37.8
38.8
31.1
38,6
Wahania kursu złotego
-
-
-
-
335
Niestabilna sytuacja polityczna
-
50.4
36.6
30.5
01,0
31.5
34.9
39,1
23.8
31.0
-
-
-
-
23 ; 9
59.4
41.5
31,2
28,7
22.3
-
28,4
26,0
13,4
21,2
22.1
28.1
30,8
20.3
19.4
-
-
-
-
0.3
0.1
-
01
Nieuczciwa konkurencja ze strony polskich firm
Dojście do władzy partii radykalnych i
populistycznych
Wzrost ceł
Nastroje niechętne inwestorom zagranicznym
Nieuczciwa konkurencja ze strony zagranicznych
firm
Brak poczucia bezpieczeństwa
Preferencje dotyczące firm polskich
Stagnacja możliwości zakupu średniego Polaka
-
W badaniu wzięło udział: w 1993 r. – 515, w 1995 r. – 846, w 1997 r. – 877, w 2000 r. – 814 a w 2003 –
707 spółek.
Źródło: PAIZ, Opinia inwestorów zagranicznych o społecznych i ekonomicznych warunkach działalności
gospodarczej w Polsce, raport z badania przeprowadzonego przez CBM INDICATOR pod
kierownictwem J. Garlickiego i J. Błuszkowskiego, Warszawa 2003, s. 68.
Z kolei Włodzimierz Karaszewski przeprowadził w latach 1999 – 2000
badanie
oczekiwań
inwestorów
zagranicznych
związanych
z
podjęciem
działalności gospodarczej w Polsce oraz stopnia spełnienia tych oczekiwań 107.
W. Karaszewski, Przedsiębiorstwo z udziałem kapitału zagranicznego w Polsce w latach 1990
– 1999, TNOiK – Dom Organizatora, Toruń 2001, s. 266 – 294.
107
Prace dyplomowe z ekonomii
56
Badaniami objęto dwie grupy przedsiębiorstw.

Wszystkie przedsiębiorstwa usługowe i produkcyjne z listy PAIiIZ z
wyjątkiem sektora finansowego.

Przedsiębiorstwa o kapitale zakładowym (akcyjnym) poniżej 1 mln USD
określone mianem tzw. „grupy regionalnej”.
Dla potrzeb analiz badawczych ustalono wynik mierzony współczynnikiem
ważności dla motywów pogrupowanych w trzech obszarach, tj motywów
związanych z rynkiem, motywów kosztowych oraz motywów określanych jako
polityczne.
Wynik badań przeprowadzonych wśród spółek o kapitale zakładowym
powyżej 1 mln USD pokazują że inwestorzy określili motywy związane z rynkiem
jako ważniejsze argumenty aniżeli motywy kosztowe przy podejmowaniu decyzji o
zaangażowaniu kapitału w Polsce (rysunek nr 20).
Wśród motywów rynkowych akcentowali sytuacje związane z „tworzeniem
rynków zbytu”, „pewnością istniejących rynków zbytu” czy „niższy stopień
konkurencyjności lokalnych przedsiębiorstw”.
Wśród motywów kosztowych istotne znaczenie stanowią „niższe koszty
pracy”, „niższe ceny nieruchomości” oraz „niższe ceny surowców”.
Mniejsze znaczenie które motywują inwestorów mają tzw. motywy
polityczne( np. „mniej hamulców administracyjnych”). Najmniejszy współcz ynnik
ważności wśród motywów dla inwestorów zagranicznych stanowią „mniejsze
bariery importowe” oraz coraz „lepsze możliwości zaopatrzeniowe” .
Prace dyplomowe z ekonomii
57
Rysunek nr 20.
Główne motywy podjęcia działalności gospodarczej w Polsce przez
największych inwestorów zagranicznych
Tworzenie nowych rynków zbytu
0,80
Niższe koszty pracy
0,74
Pewność istniejących rynków zbytu
0,61
Niższy stopień konkurecyjności lokalnych przedsiębiorstw
0,52
Niższe obciążenia podatkowe
0,37
Niższe ceny nieruchomości
0,36
Niższe ceny surowców i półfabrykatów
0,35
Niższe ceny energii elektrycznej
0,32
Mniejsze nakłady na ochronę środowiska
0,25
Mniej hamulców administracyjnych
0,25
Dłuższe czasy pracy
0,23
Mniejsze bariery importowe
0,23
Lepsze możliwości zaopatrzeniowe
0,17
0
0,1
0,2
0,3
0,4
0,5
0,6
0,7
0,8
0,9
współczynnik ważności W
Źródło: W. Karaszewski, Przedsiębiorstwa z udziałem kapitału zagranicznego w Polsce w
latach1990 – 1999 (miejsce w gospodarce kraju, czynniki i perspektywy rozwojowe) ,TNOiK-Dom
Organizatora, Toruń 2001, s. 274.
Inne motywy kierują inwestorami skupionymi w tzw. „grupie regionalnej”
(rysunek nr 21). Istotną różnicę wskazywano sytuując na szóstym miejscu motyw
związany z „niższymi obciążeniami podatkowymi”.
Również mniej ważne dla mniejszych inwestorów są motywy określone jako
„mniejsze nakłady na ochronę środowiska” oraz „mniejsze bariery eksportowe”.
Niższe obciążenia podatkowe dla tej grupy są mniej ważne aniżeli, niższe ceny
nieruchomości
Prace dyplomowe z ekonomii
58
Rysunek nr 21.
Główne oczekiwania inwestorów zagranicznych tzw. „grupy regionalnej”
związane z podjęciem działalności gospodarczej w Polsce
Tworzenie nowych rynków zbytu
0,74
Niższe koszty pracy
0,70
Pewność istniejących rynków zbytu
0,63
Niższy stopień konkurecyjności lokalnych przedsiębiorstw
0,48
Niższe ceny nieruchomości
0,45
Niższe obciążenia podatkowe
0,40
Mniejsze nakłady na ochronę środowiska
0,32
Mniejsze bariery importowe
0,32
Niższe ceny energii elektrycznej
0,29
Niższe ceny surowców i półfabrykatów
0,28
Dłuższe czasy pracy
0,27
Mniej hamulców administracyjnych
0,25
Lepsze możliwości zaopatrzeniowe
0,20
0
współczynnik ważności W
0,1
0,2
0,3
0,4
0,5
0,6
0,7
0,8
Źródło: W. Karaszewski, Przedsiębiorstwa z udziałem kapitału zagranicznego w Polsce w latach
1990 – 1999 (miejsce w gospodarce kraju, czynniki i perspektywy rozwojowe) ,TNOiK-Dom
Organizatora, Toruń 2001, s. 282.
Ogólnie można stwierdzić, że obie badane zbiorowości inwestorów motywy
rynkowe oceniają jako ważniejsze od motywów kosztowych. Najmniej istotne są
motywy polityczne oraz motywy zaopatrzeniowe.
Opisane badania związane z głównymi motywami podjęcia działalności
gospodarczej przez inwestorów zagranicznych w Polsce, zostały rozszerzone o
analizy z badań dotyczących stopnia, w jakim te motywy zostały spełnione
zgodnie z oczekiwaniami zagranicznego kapitału.
Stopień spełnienia oczekiwań związanych z podjęciem działalności gospodarczej
w Polsce przez największych inwestorów przedstawiono na rysunku nr 14 .
Prace dyplomowe z ekonomii
59
Rysunek nr 14
Stopień spełnienia oczekiwań związanych z podjęciem przez największych
inwestorów zagranicznych działalności gospodarczej w Polsce
-1
-0,8
-0,6
-0,4
-0,2
0
0,2
0,4
Tworzenie nowych rynków zbytu
0,58
Pewność istniejących rynków zbytu
0,14
Niższy stopień konkurencyjności lokalnych przedsiębiorstw
-0,18
Niższe ceny nieruchomości
0,15
Niższe ceny surowców i półfabrykatów
0,09
Mniejsze nakłady na ochronę środowiska
0,09
Mniej hamulców administracyjnych
-0,24
-0,03
-0,14
Mniejsze bariery importowe
oczekiwanie niespełnione
Lepsze możliwości zaopatrzenia
0,8
0,47
Niższe koszty pracy
Dłuższy czas pracy
0,6
0,01
oczekiwanie spełnione
Źródło: W. Karaszewski, Przedsiębiorstwa z udziałem kapitału zagranicznego w Polsce w latach 19901999 (miejsce w gospodarce kraju, czynniki i perspektywy rozwojowe), TNOiK- Dom Organizatora,,
Toruń 2004, s. 284.
Poziom stopnia spełnienia oczekiwań związanych z poszczególnymi motywami obliczono jako średnią
arytmetyczną ważoną od wskazań: 1 – gdy oczekiwanie zostało spełnione; 0 – gdy oczekiwanie zostało
spełnione częściowo; -1 – gdy oczekiwanie nie zostało spełnione.
Jak pokazuje rysunek najwyższy stopień spełnienia oczekiwań przez inwestorów
dotyczył „niższych kosztów pracy” natomiast najniższy poziom spełnienia
oczekiwań miał motyw „mniej hamulców administracyjnych”. Wśród motywów
wyrażonych wartościami ujemnymi kolejne zajęły „niższe obciążenia podatkowe”
oraz „mniejsze bariery importowe ”.
Prace dyplomowe z ekonomii
60
Tabela nr 15
Stopień spełnienia oczekiwań związanych z podjęciem przez inwestorów
zagranicznych działalności tzw. „grupy regionalnej” działalności gospodarczej
w Polsce
-1
-0,8
-0,6
-0,4
-0,2
0
0,2
Tworzenie nowych rynków zbytu
0,4
0,6
Pewność istniejących rynków zbytu
0,25
Niższy stopień konkurencyjności lokalnych przedsiębiorstw
0,01
-0,16
Niższe ceny nieruchomości
Niższe ceny surowców i półfabrykatów
0,3
0
0,03
Mniej hamulców administracyjnych
0,09
Dłuższy czas pracy
Mniejsze bariery importowe
oczekiwanie niespełnione
Mniej hamulców administracyjnych
0,8
0,26
Niższe koszty pracy
Mniejsze nakłady na ochronę środowiska
0,6
-0,32
-0,32
oczekiwanie spełnione
Źródło: W. Karaszewski, Przedsiębiorstwa z udziałem kapitału zagranicznego w Polsce w latach 19901999 (miejsce w gospodarce kraju, czynniki i perspektywy rozwojowe),TNOiK-Dom Organizatora,
Toruń 2004, s. 293.
Poziom stopnia spełnienia oczekiwań związanych z poszczególnymi motywami obliczono jako średnią
arytmetyczną ważoną od wskazań: 1 – gdy oczekiwanie zostało spełnione; 0 – gdy oczekiwanie zostało
spełnione częściowo; -1 – gdy oczekiwanie nie zostało spełnione.
Badania dla „grupy regionalnej” pokazują różnice w ocenie stopnia
spełnienia oczekiwań dla motywów, którymi kierują się zagraniczni przedsiębiorcy
w tej grupie inwestorów(rysunek nr 15).
Prace dyplomowe z ekonomii
61
W tej grupie inwestorów w znacznie mniejszym stopniu zostało spełnione
oczekiwanie związane z motywem „tworzenie nowych rynków zbytu”, „niższe
ceny nieruchomości” a więc motywów należących do grupy motywów rynkowych.
Natomiast większy stopień spełnienia oczekiwań dotyczy motywu „niższe koszty
pracy”.
Polska jest atrakcyjnym krajem dla inwestorów. To duży i chłonny rynek.
Polacy
są
bardzo
dobrze
wykształceni,
potrafią
dostosowywać
się
do
zmieniających warunków otoczenia. Również istotną przesłanką z punktu widzenia
inwestorów zagranicznych, dla której warto u nas inwestować, jest fakt integracji
naszego kraju z Unią Europejską.
Po 15 latach transformacji został przyjęty rządowy program zwany strategią
zdobywania kapitału. Jednak w praktyce niezbędny jest urząd lub agencja, które to
instytucje mogłyby obsługiwać inwestorów z zagranicy. Najbardziej dziś
prestiżowe inwestycje jak centra finansowe i księgowe „zainstalowały” swoje
przedsięwzięcia bez zachęt ze strony kraju 108. W Polsce nie ma instytucji mającej
kompetencje i możliwości profesjonalnej obsługi inwestorów.
Wprawdzie funkcjonuje w Polsce Państwowa Agencja Informacji i
Inwestycji Zagranicznych (PAIiIZ) jednak rzadko z uwagi na swoje kompetencje i
posiadane środki może być partnerem dla potencjalnych inwestorów.
Na przykład PAIiIZ nie zajmował się poszukiwaniem inwestora dla
Daewoo, gdy koreański właściciel zbankrutował. Jest wiele przykładów, gdy
„ścieżka decyzyjna” w tym zakresie jest niewydolna i tym samym uniemożliwia
działanie. Brak jest koncepcji jakie firmy chcemy sprowadzać do Polski, a przede
wszystkim sprawdzonych narzędzi do samodzielnego działania, marketingu
inwestycyjnego.
Dla
przykładu
nasi
sąsiedzi
(Czechy,
Słowacja)
posiadają
wyspecjalizowane agencje, które samodzielnie bez upoważnień swoich rządów
mogą zaoferować potencjalnym inwestorom pakiet zachęt ekonomicznych, podjąć
przyspieszające inwestycje, decyzje itp.
D. Walewska, M. Przybylski(2004), 15 lat na wymyślenie strategii,
31.08.2004, nr 204 (6887).
108
„Rzeczpospolita”,
Prace dyplomowe z ekonomii
62
Z tego m.in. powodu Polska straciła ostatnio na rzecz tych krajów ważne i
kluczowe inwestycje jak 109:

Hyundai/Kia – fabrykę aut wybuduje na Słowacji,

PSA Peugeot Citroen – buduje fabrykę aut w Czechach,

Toyota – buduje fabrykę aut w Czechach,

Samsung – przeniósł na –Słowację fabrykę odtwarzaczy video z zakładu
pod Barceloną oraz z Katalonii fabrykę kuchenek mikrofalowych i monitorów
komputerowych,
Snappon – przeniósł produkcję części samochodowych do Czech.

Od niedawna do strategii pozyskiwania kapitału przygotowano również strategię
funkcjonowania PAIiIZ.
PAIiZ jest spółką prawa handlowego, czyli w
bezpośrednich rokowaniach nie może oferować inwestorom żadnych np. grantów,
przynależnych decyzjom rządowym.
Dla porównania należy wyróżnić sytuację wspomnianych naszych sąsiadów,
gdzie na Słowacji agencja SARIO i w Czechach Czech Inwest mogą rozmawiać i
decydować o przywilejach, gdyż są agencjami zgodnymi .
W Sejmie znajduje się projekt zmiany ustawy o PAIiIZ. Nowa ustawa
powoła nową agencję o nazwie Państwowa Agencja Promocji Gospodarczej
(PAPG).
Nowo powołana PAPG w swej kompetencji ma promować eksport i ściągać
inwestorów zagranicznych. Jednak projektowana ustawa w dalszym ciągu nie daje
narzędzi nowej instytucji do pełnej realizacji zadań. Oczekiwania kierownictwa
dotychczasowej PAIiIZ w stosunku do nowego podmiotu dotyczą przyznania
kompetencji w zakresie na przykład 110:

samodzielnego oferowania zachęt inwestycyjnych w zależności od skali
inwestycji i branż działania,

możliwości przesuwania granic istniejących stref ekonomicznych,

dyspozycji takim budżetem aby istniała możliwość dostawania działek
pod inwestycje zgodnie z oczekiwaniami firm,
109
110
D. Walewska, M. Przybylski (2004), 15 lat na wymyślenie strategii.., op. cit.
D. Walewska, M. Przybylski (2004), 15 lat na wymyślenie strategii.., op. cit.
Prace dyplomowe z ekonomii
63
dysponowania narzędziami przyznawanymi w specjalnych programach

rządowych.
W założeniach co do konieczności uzyskania ww. szerszych kompetencji
przyszłej Agencji określona jest strategia kierunków inwestowania. Obecnie
przyjęto, że do Polski należy ściągać firmy 111 motoryzacyjne, metalowo-lotnicze,
świadczące usługi finansowe i księgowe, zajmujące się obsługą konsumentów i
kadr, świadczące usługi medyczne, które pochodzą przede wszystkim USA, Unii
Europejskiej, Japonii, Rosji oraz Chin.
Ostatnie niepowodzenia w pozyskaniu bardzo dużych inwestycji, które
miały być realizowane przez koncerny samochodowe Toyota i Hunday, uwypuklił
następujące przeszkody występujące w Polsce dla potencjalnych dużych
inwestycji112:
–
warunki zatrudnienia,
–
regulacje dotyczące inwestycji zagranicznych,
–
istniejąca sieć poddostawców,
–
koszty logistyki,
–
system prawny,
–
system księgowy,
–
niedostateczna infrastruktura.
Istotnym brakiem jest niedostateczna ilość powierzchni biurowych. Brakuje
również uzbrojonych działek o powierzchni 30-120 ha z mediami i ustalonym
stanem prawnym gruntów 113.
Inwestycje zagraniczne omijają Polskę także, gdyż występuje114 przeregulowanie
sektora
przedsiębiorstw,
skomplikowany
system
podatkowy,
niewydolne
sądownictwo, brak czytelnego ładu korporacyjnego, zły klimat do prywatyzacji,
zbyt duży udział państwa w zakresie procesu inwestycyjnego (np. zamówienia
publiczne).
D. Walewska, M. Przybylski (2004), 15 lat na wymyślenie strategii.., op. cit.
M. Przybylski (2004), Rząd zapowiada zmiany i przyspieszenia, „Rzeczpospolita”, 12.03.2004,
nr 61(6744).
113
M. Przybylski (2004), Potrzebne biuro i działka, „Rzeczpospolita”, 11.06.2004, nr 135 (6818).
114
K. Bień (2004), Dlaczego omijają Polskę, „Rzeczpospolita”, 11/12.09.2004, nr 214 (6897).
111
112
Prace dyplomowe z ekonomii
64
O wielkich inwestorów należy zabiegać. Takie motto zaczyna głębiej
zakorzeniać się w kraju. Bardzo ważnym czynnikiem rywalizacji o inwestora są
dotacje dla firmy oferujące zwiększanie miejsc pracy.
W świetle prawa unijnego pomoc publiczna winna mieć charakter
wyjątkowy, gdyż zakłóca wolną konkurencję 115. Jednak w Polsce z uwagi na małe
środki finansowe w budżecie państwa przeznaczone na ten cel, nie stwarza
niebezpieczeństwa interwencji Unii Europejskiej. Duże inwestycje zwiększają
atrakcyjność regionów, gdyż tym samym powoduje, że firmy kooperujące również
wzmagają swoją aktywność. Dlatego doświadczenia unijne wskazują, że duża
inwestycja nie zawsze jest umiejscowiona w kraju, gdzie ze względu na
perspektywy rozwoju byłaby najpotrzebniejsza, lecz lokowana jest tam gdzie ma
szansę największego wsparcia dotacjami.
W Polsce w latach 2002-2003 na dotowanie inwestycji zagranicznych
przeznaczono tylko kwoty od 90-113 mln zł rocznie 116.
Jak ważną sprawę stanowią zachęty finansowe, świadczy decyzja firmy Whirlpool,
która wybuduje w Polsce fabrykę sprzętu AGD, stwarzając ponad 1000 nowych
miejsc pracy, z uwagi na fakt zaoferowania jej 10 mln euro dotacji a także inne
zachęty (ulgi podatkowe).
Rząd polski przyjął projekt ustawy o wspieraniu inwestycji o dużym
znaczeniu dla gospodarki, skierowanej do inwestorów realizującej projekt o
wartości ponad 40 mln euro lub gdy utworzą minimum nowych 500 miejsc
pracy117.
Przy dofinansowaniu mniejszych inwestycji można wykorzystać unijne
fundusze
z
programu
„Sektorowego
programu
operacyjnego
–
wzrost
konkurencyjności przedsiębiorstw”
Ważnym elementem, który oddziałuje na decyzję potencjalnych inwestorów jest
obowiązujące w naszym kraju prawo pracy a także silna pozycja związków
zawodowych w polskich przedsiębiorstwach. Znowelizowany w 2002 roku Kodeks
J. Kachel, M. Sienkiewicz (2004), O wielkich warto zabiegać, „Rzeczpospolita”, 8/9.05.2004,
nr 107 (6970)
116
J. Kachel, M. Sienkiewicz (2004), O wielkich warto zabiegać…,op. cit.
117
J. Kachel, M. Sienkiewicz (2004), O wielkich warto zabiegać…,op.cit.
115
Prace dyplomowe z ekonomii
65
pracy wprowadził do stosunków pracy w Polsce wiele pozytywnych rozwiązań, jak
zwiększenie elastyczności czasu pracy, likwidacja części obciążeń pracodawcy,
ułatwienia dla sektora małych i średnich przedsiębiorstw a także rozwiązania
systemowe ograniczające presję płacową118.
Przed Polską stoi przyjęcie postanowień unijnej dyrektywy (2002’/14/WE)
o informacji i konsultacji z pracownikami, co może okazać się niełatwym
wyzwaniem.
H. Bochniarz (2004), Przyciągnąć zagranicznych inwestorów, „Rzeczpospolita”, 18.11.2004, nr
270 (6953)
118
Prace dyplomowe z ekonomii
66
ROZDZI AŁ III. INWESTYCJE ZAGR ANICZNE
W SEKTORZE MO TORYZ ACJI
Przełom
lat
osiemdziesiątych
i
dziewięćdziesiątych
był
okresem,
gdy branża motoryzacyjna w Polsce przeżywała kryzys. Otwarcie rynków polskich
dla zagranicznych
towarów spowodowało masowy napływ
zagranicznych
samochodów. Samochody te posiadały wyższy standard oraz wyższą jakość
od samochodów produkowanych w Polsce. Polska produkcja samochodów stała się
nieatrakcyjna dla klienta.
W latach 1990 – 1993 nastąpiło załamanie polskiego przemysłu
motoryzacyjnego, gdyż wystąpiły czynniki niekorzystne, determinujące ten stan
rzeczy, takie jak 119:
─
brak nowoczesnego produktu oraz technologii wytwarzania,
─
stary i wysłużony park maszynowy,
─
wzrost
oprocentowania
kredytów
bankowych,
co
wiązało
się
z upadkiem wielu zakładów,
─
spadek nakładów inwestycyjnych,
─
kadra menedżerska nie posiadała doświadczenia i przygotowania
do działalności w gospodarce wolnorynkowej.
W roku 1990 w pierwszym okresie przemian gospodarczych ilość
deficytowych przedsiębiorstw tego sektora wynosił tylko 5% ogólnej liczby
przedsiębiorstw. Lecz już w roku 1991 odsetek przedsiębiorstw nierentownych
sięgał poziomu 46%, a w roku 1992 już 48,5%.
Od 1993 roku zaczęła wzrastać liczba rentownych przedsiębiorstw i tak w
roku 1995 odsetek firm przynoszących straty zmalał do 31,2%, a w roku
następnym do 27,7% 120.
119
Sektor motoryzacyjny w Polsce, Samar s.c., Warszawa 2004, s. 6.
W. Drzewicki, J. Kipigroch, S. Ulicki, Rocznik polskiego rynku motoryzacyjnego 1999 r.,
Wydawnictwo Samar s.c., Warszawa 2000, s. 50.
120
Prace dyplomowe z ekonomii
67
Uwarunkowania systemowe dla rozwoju przemysłu
3.1.
motoryzacyjnego w Polsce
Polski rynek samochodowy mimo problemów stanowił jednak istotny
potencjał,
który
mógł
zainteresować
znanych
światowych
producentów
samochodów do inwestycji zagranicznych w Polsce. Lokalizacja kapitału
zagranicznego w ten przemysł dawała nadzieję, że przy jego pomocy
będzie
można dokonać restrukturyzacji sektora motoryzacji. Przyjmując założenie, że
zagraniczni inwestorzy w pierwszym okresie nie będą zainteresowani sektorem
produkcji części i komponentów samochodowych, lecz eksportem produkcji, rząd
polski zdecydował się na wdrożenie długofalowej polityki przemysłowej dla tego
sektora, realizowanej do chwili obecnej. Program ten podzielono na dwa etapy 121:
Etap I polityki – prywatyzacja i restrukturyzacja istniejących przedsiębiorstw
produkujących samochody
─
Sprzedaż całych przedsiębiorstw (lub wydzielonych ich części)
inwestorom strategicznym.
─
Tworzenie
rozwojowych
spółek
joint-ventures
z
partnerami
zagranicznymi.
─
Tworzenie grup przemysłowych opartych o polski kapitał oraz
zachodnie techniki wytwarzania i konstrukcji wyrobów.
Etap
II
–
zapewnienie
rozwoju
polskiego
przemysłu
komponentów
motoryzacyjnych oraz pozyskiwanie inwestycji typu „greenfield”
─
Stymulowanie
strategicznych
zagranicznych
producentów
do rozwijania
współpracy
(w
inwestorów
oraz
komponentów
tym
kapitałowej)
renomowanych
motoryzacyjnych
z
istniejącymi
przedsiębiorstwami motoryzacyjnymi.
─
Wspieranie producentów pojazdów samochodowych oraz komponentów
motoryzacyjnych
121
zainteresowanych
realizacją
inwestycji
typu
W. Drzewicki, J. Kipigroch, S. Ulicki, Rocznik polskiego rynku motoryzacyjnego 1999 r.,
Wydawnictwo Samar s.c., Warszawa 2000, s. 39.
Prace dyplomowe z ekonomii
„greenfield”,
68
zachęcanie
do
inwestycji
kapitałowych
(inwestor
pasywny) w sektorze motoryzacyjnym.
Rząd mając na uwadze fakt, że tworzenie nowoczesnego przemysłu
motoryzacyjnego
wymaga
dużych
nakładów
inwestycyjnych,
a
Polska
nie dysponuje środkami finansowymi, które mogłaby użyć na pomoc publiczną
dla restrukturyzacji przedsiębiorstw motoryzacyjnych, postanowił wprowadzić
system zachęt dla inwestorów zagranicznych. Uznano, że pierwszym elementem
tworzenia przyjaznych warunków dla pozyskania inwestorów dla polskiej branży
motoryzacyjnej jest ochrona polskiego rynku przed konkurencją zewnętrzną.
W tym celu zastosowano m.in. następujące instrumenty 122:
1. wysoka bazowa stawka celna na sprowadzane samochody – 35% (w tym
na samochody sprowadzane z UE),
2. ograniczenie importu pojazdów używanych poprzez wprowadzenie
zakazu:
─
importu samochodów ciężarowych starszych niż 3 lata,
─
importu samochodów osobowych starszych niż 10 lat,
─
importu
silników
dwusuwowych
i
samochodów
z
silnikami
dwusuwowymi (np. Trabant, Wartburg).
Następnie
wprowadzono
dalsze
instrumenty
ochrony
oraz
zachęty
dla inwestorów strategicznych. Takimi zachętami w owym czasie były:
1. utrzymanie jak najdłużej wysokiej stawki celnej na import pojazdów
samochodowych z krajów UE – w umowie stowarzyszeniowej z UE określono
stopniową redukcję ceł tak, aby w 2002 roku osiągnąć 0 stawkę celną na pojazdy
samochodowe z UE.
2. wydłużenie do dnia wejścia Polski do UE bazowej stawki celnej
na import pojazdów samochodowych na poziomie 35% (kraje spoza UE).
3. stopniowe podnoszenie wysokości bezcłowych kontyngentów na import
pojazdów samochodowych – uzgodniono z UE, że rocznie kontyngenty
będą zwiększane o 1 760 szt. pojazdów samochodowych, w tym samochody
osobowe – o 1 750 szt., samochody dostawcze i ciężarowe – o 10 szt.
122
Sektor motoryzacyjny w Polsce, Samar s.c., Warszawa 2004, s. 7 – 8.
Prace dyplomowe z ekonomii
69
4. ustanowienie kontyngentów taryfowych wartościowych na maszyny
i urządzenia
inwestycyjne
dla
producentów
samochodów
i
zakładów
produkujących komponenty motoryzacyjne.
5. zwolnienia podatkowe (wynikające z ogólnych przepisów w odniesieniu
do realizowanych inwestycji).
6. wprowadzenie tzw. preferencji krajowych do ustawy o zamówieniach
publicznych.
Powyższe działania spowodowały, że w Polsce zainwestowały takie firmy,
jak Fiat, General Motors, Daewoo, Volkswagen oraz Zasada S.A.
Następnym
ważnym
krokiem,
powodującym
przyciągnięcie
nowych
poważnych inwestycji było wprowadzenie w roku 1966 zerowej stawki celnej przy
imporcie
części
i
zespołów
do
montażu
przemysłowego
pojazdów
samochodowych. Stworzyło to sytuację, że obok kontyngentu bezcłowego zaistniał
drugi sposób na sprzedaż tańszych aut bez cła. Z tych opłat zwolniono pojazdy
składane z kilku tylko podstawowych podzespołów. Powstawały popularne
montownie. Z tej „furtki prawnej” skorzystały: Ford, Volvo, Scania, MAN,
Neoplan.
Jednak montaż przemysłowy był wykorzystywany do omijania wysokich
barier
celnych
przez
podmioty,
które
nie
miały
poważnych
zamierzeń
do lokowania swoich zakładów produkcyjnych w Polsce (np. Ford). W związku
z taką sytuacją od roku 1968 wprowadzono ograniczenia w imporcie części
do montażu, by w roku 2000 znieść całkowicie możliwość korzystania z tych
preferencji.
Równolegle koncerny zaczęły stopniowo przechodzić z montażu na pełną
produkcję aut (General Motors, Daewoo, Volkswagen, Fiat).
Realizowany w tym czasie II etap polityki przemysłowej wobec tego
sektora zmierzał do wspierania rozwoju krajowego przemysłu komponentów
samochodowych, w tym także inwestycji „greenfield”. Zakładano, że trwałe
zaistnienie producentów samochodów w Polsce spowoduje napływ do kraju
inwestorów będących tradycyjnie dostawcami komponentów dla Fiata, Daewoo,
General Motors, Volvo. Efektem tych działań były inwestycje praktycznie
wszystkich liczących się światowych producentów komponentów motoryzacyjnych
Prace dyplomowe z ekonomii
70
na świecie jak m.in. Delphi Automotiv System, Michelin, Goodyear, Bridgestone,
Visteon, Mahle, Bosch i inne.
Istotnym czynnikiem, który zachęcił te podmioty do inwestowania było
utworzenie Specjalnych Stref Ekonomicznych, gdzie przewidziano szczególnie
korzystne rozwiązania dla branży motoryzacyjnej.
Dynamiczny napływ inwestycji
do sektora motoryzacyjnego został
zahamowany w roku 1999, gdy na światowych rynkach motoryzacyjnych
rozpoczęła
się
recesja.
Spowodowało
to,
że
koncerny
samochodowe
zintensyfikowały prace nad redukcją potencjały produkcyjnego i obniżką kosztów
wytwarzania, co wpłynęło także na ograniczenie napływu inwestycji do Polski.
Jednocześnie, w związku z coraz szerszym dostępem do polskiego rynku
(redukcja ceł) podstawowa zachęta inwestycyjna – chroniony duży rynek
wewnętrzny – utraciła na znaczeniu, dlatego też Rząd RP dla zwiększenia
atrakcyjności Polski, jako miejsca pod nowe inwestycje, podjął działania, których
celem
było
stworzenie
korzystnych
warunków
dla
nowych
inwestycji,
a najważniejsze z nich to 123:
1. wdrożenie Ustawy o finansowym wspieraniu inwestycji – zgodnej
z przepisami UE – regulującej sposoby udzielania zachęt inwestycyjnych,
2. uzgodnienie z UE zasad dalszego istnienia i funkcjonowania Specjalnych
Stref Ekonomicznych,
3. zapewnienie inwestorom możliwości uzyskania od władz lokalnych
preferencyjnych stawek na zakup ziemi oraz ulg w podatkach lokalnych,
4. utrzymanie kontyngentów taryfowych dla przemysłu motoryzacyjnego,
5. utworzenie agencji rządowej (Państwowa Agencja Informacji i Inwestycji
Zagranicznych) dla kompleksowej obsługi inwestorów,
6. zmniejszenie obciążeń finansowych dla inwestorów poprzez zmianę
w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych (obniżenie stawki z 27%
do 19%).
Zapowiadane obniżenie kosztów działalności zostało dobrze odebrane przez
inwestorów, co przełożyło się bezpośrednio – mimo utrzymującej się nadal recesji
Ministerstwo Gospodarki i Pracy, Informacja sporządzona przez R. Zwolińskiego – specjalistę
w Departamencie Polityki Przemysłowej, Warszawa 2005, s. 6 – 7.
123
Prace dyplomowe z ekonomii
71
na rynkach motoryzacyjnych świata – na zapowiedzi nowych inwestycji w polskim
sektorze motoryzacyjnym.
3.2.
Nakłady finansowe w sektorze poniesione przez inwestorów
zagranicznych w latach 1990 – 2003
Polska stanowi największy spośród państw Europy Centralnej wewnętrzny
rynek samochodowy. Przemysł motoryzacyjny wywiera istotny wpływ na sytuację
ekonomiczną i poziom zatrudnienia w innych sektorach przemysłu produkujących
na potrzeby rynku motoryzacyjnego oraz na inne sfery działalności, takie
jak usługi czy handel. Szacuje się, że jedno miejsce pracy u finalnego producenta
samochodów tworzy 2 – 7 miejsc u jego dostawców, w sieci dystrybucji i obsługi
technicznej 124.
Do roku 1998 w przemysł samochodowy zainwestowano 3,6 mld USD125
zagranicznych inwestycji. Udział tego sektora w całości inwestycji w Polsce
wyniósł w tamtym czasie 15,5%. Stopniowo wzrost zaangażowania środków
w motoryzację zwiększał się do kwoty 5,1 mld zł w roku 2001 by osiągnąć poziom
6,58 mld zł w roku 2003 (np. Rysunek nr 12).
Ministerstwo Gospodarki, Raport o stanie przemysłu w roku 2000, opracowany przez
Departament Analiz i Prognoz, Warszawa 2001, s. 252.
125
PAIiIZ, Lista największych inwestorów zagranicznych w Polsce w latach 1996 -2003,płyta CD,
Warszawa 2005.
124
Prace dyplomowe z ekonomii
72
Rysunek nr 12.
Skumulowana wartość zagranicznych inwestycji w sektorze motoryzacja
za lata 1998 - 2003
6219,4
7000
6581,2
5395,0
6000
4961,9
4406,6
5000
3627,9
4000
3000
2000
1000
0
1998
1999
2000
2001
2002
2003
Źródło: Opracowanie własne w oparciu o listę największych inwestorów zagranicznych w Polsce
za lata 1998-2003 sporządzoną przez PAIiIZ, płyta CD, Warszawa 2005.
Dynamiczny napływ zagranicznych inwestycji do polskiego sektora
motoryzacji został zahamowany w roku 1999, gdy na światowych rynkach tego
przemysłu rozpoczęła się recesja. Spowodowało to, że koncerny samochodowe
zintensyfikowały prace nad redukcją potencjału produkcyjnego i obniżką kosztów
wytwarzania, co wpłynęło również na ograniczenie napływu inwestycji do Polski
(Rysunek nr 13).
Prace dyplomowe z ekonomii
73
Rysunek nr 13.
Napływ inwestycji zagranicznych do sektora motoryzacyjnego
w latach 1997 - 2003 (mln USD)
3000
2510,5
2500
2000
1500
1117,4
776,7
1000
725,2
557,3
361,8
500
236,0
0
1997
1998
1999
2000
2001
2002
2003
Źródło: PAIiIZ. [Dok. Elektr.] (2005) www.paiz.gov.pl. Inwestycje w Polsce/inwestycje
bezpośrednie/szeregi czasowe/sektor prod. motoryzacyjnej, 2005.02.12.
Inwestycje w sektor motoryzacji odznaczają się wysoką kapitałochłonnością
(50,7 tys. USD na 1 pracującego) i są
skoncentrowane
w zakładach dużych
zarówno pod względem wartości nakładów inwestycyjnych, jak i liczby
zatrudnionych. Dwie trzecie kapitału zagranicznego przypada na cztery wielkie,
kilkusetmilionowe inwestycje w fabrykach samochodów w Tychach, BielskuBiałej, Warszawie i Gliwicach, a w pięciu dalszych zakładach zainwestowano od
50 do 100 mln USD (w tym w dwóch fabrykach produkujących części). W sumie
inwestycje przekraczające 20 mln USD mają miejsce w 20 zakładach, w 51 –
ponad 5 mln USD. Oprócz nich znajdujemy 29 inwestycji średniej wielkości (1 – 5
mln USD), stosunkowo niewiele jest natomiast inwestycji mniejszych) 126.
B. Domański, Kapitał zagraniczny w przemyśle Polski, Instytut Geografii i Gospodarki
Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2001 , s. 339.
126
Prace dyplomowe z ekonomii
74
W roku 1999 około 80% kapitału obecnego w tym sektorze trafiło
do 19 fabryk samochodów i silników, co spowodowało dominację zagranicznych
koncernów w zakresie produkcji samochodów osobowych. Natomiast ilościowo
dominują fabryki części i akcesoriów samochodowych, których jest 62, w które
zainwestowano 568,7 mln USD, w tym 53,9 mln USD przypada na zakłady
produkujące nadwozia (Tabela nr 16).
Tabela nr 16.
Inwestycje zagraniczne w sektorze motoryzacji
Liczba
zatrudn.
Śr. inw.
w jednym
zakładzie
3090,1
59989
34,3
667
19
2467,6
37150
129,9
1955
p. nadwozi pojazdów
34.2 mechanicznych, produkcja
przyczep i naczep
9
53,9
24,28
6
270
p. części i akcesoriów do
34.3 pojazdów mechanicznych
i ich silników
62
568,7
20411
9,2
329
Klas.
EKD
Dział
34
produkcja pojazdów
mechanicznych, przyczep
i naczep
90
p. pojazdów
mechanicznych
34.1
Liczba
zakładów
Wartość
inwestycji
(mln USD)
Śr. zatrudn.
w jednym
zakładzie
Źródło: B. Domański, Kapitał zagraniczny w przemyśle Polski, Instytut Geografii i Gospodarki
Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2001, s. 340.
Do roku 2000 rosła liczba inwestycji typu „greenfield”, gdzie powstało
30 nowych zakładów, które wchłonęły 681 mln USD. Połowa nakładów
to wybudowana w Gliwicach przez General Motors fabryka Opla, która to fabryka
jest największym obiektem wybudowanym przez zagranicznego inwestora
w Polsce (Tabela nr 17).
Prace dyplomowe z ekonomii
75
Tabela nr 17.
Inwestycje zagraniczne w nowe zakłady produkcji pojazdów mechanicznych
Klas.
EKD
Dział
Liczba
zakładów
34
produkcja pojazdów
mechanicznych, przyczep
i naczep
Wartość
inwestycji
(mln USD)
Liczba
zatrudn.
Śr. inw.
w jednym
zakładzie
Śr. zatrudn.
w jednym
zakładzie
30
681,0
5633
22,7
188
9
450,6
3485
60,1
387
p. nadwozi pojazdów
34.2 mechanicznych, produkcja
przyczep i naczep
2
1,0
164
0,5
82
p. części i akcesoriów do
34.3 pojazdów mechanicznych
i ich silników
19
139,4
1984
7,3
104
34.1
p. pojazdów
mechanicznych
Źródło: B. Domański, Kapitał zagraniczny w przemyśle Polski, Instytut Geografii i Gospodarki
Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2001, s.
Listę inwestorów w branży motoryzacyjnej z określeniem ich pozycji wśród
wszystkich
inwestorów
zagranicznych
w
Polsce
na
dzień
31.12.2003
przedstawiono załącznik nr 9.
3.2.1. Inwestorzy zagraniczni w grupie producentów samochodów
Pierwszym koncernem samochodowym, który zaangażował swój kapitał
w Polsce był Fiat. W roku 1992 przejął zespół zakładów FSM w Bielsku -Białej
wnosząc do spółki 180 mln USD. W umowie prywatyzacyjnej zobowiązał się
również do spłaty zobowiązań FSM oraz do zainwestowania w ciągu 5 lat kwoty
830 mln USD.
Szczegółowo o działalności Grupy Fiata napisano w Rozdziale IV niniejszej pracy
magisterskiej.
W 1996 roku koreański konglomerat Daewoo przygotował program
inwestycji oparty na restrukturyzacji dwóch polskich wytwórni samochodów,
Prace dyplomowe z ekonomii
76
a mianowicie Fabryki Samochodów Osobowych na Żeraniu oraz Fabryki
Samochodów w Lublinie. Na Żeraniu w roku 1977 uruchomiono produkcję
samochodów Lanos oraz montaż samochodów Nubia i Leganza, a rok później
montaż samochodów Matiz. W Lublinie Daewoo w roku 1988 rozpoczął montaż
samochodów terenowych Komando i Musso, modernizowano samochód dostawczy
Lublin. Planowane na rok 2000 uruchomienie produkcji następcy Lublina modelu
LD-100 wobec problemów całej grupy Daewoo zostało zaniechane. Daewoo
zakupiło
pakiet
akcji
Wytwórni
Silników
Wysokoprężnych
Andoria
w Andrychowie. W Nysie w tamtejszym Zakładzie Samochodów Dostawczych
produkowano Polonezy Truck i Cargo oraz prowadzono montaż samochodów
dostawczych marki Citroen C15, a od roku 1998 także Citroen Berlingo. Koreański
inwestor zobowiązał się zainwestować do 2001 roku kwotę 1 121 mln USD,
co zostało zrealizowane. Natomiast w Lublinie kilka miesięcy przed przejęciem
FSO zainwestowano 70 mln USD 127.
General Motors Corporation i Adam Opel AG utworzyli w roku 1996
spółkę joint venture General Motors Poland, która to spółka na wydzielonej części
FSO na Żeraniu rozpoczęła montaż samochodów Opel Astra oraz Opel Vectra.
General
Motors
nie
był
zainteresowany
przejęciem
tej
części
fabryki,
lecz zdecydował się w roku 1998 na wybudowanie w Gliwicach nowoczesnej
fabryki europejskiej za kwotę 360 mln USD. Zakład w kolejnych latach
był rozbudowywany. Do roku 2003 General Motors zainwestował w Polsce
1 010 mln USD. Obecnie produkuje się tam nowe modele Opla Astry, Opla Vectry
i Opla Agiry128.
W Poznaniu w roku 1993 Volkswagen AG utworzył na bazie Fabryki
Samochodów Rolniczych Tarpan spółkę Volkswagen Poznań, która obecnie
w całości należy do strony niemieckiej. Początkowo montowano na eksport
samochody dostawcze Transporter T-4. Od jesieni 1994 roku zaczęto montować
modele Skody, a następnie innych marek wchodzących w skład Grupy
Volkswagena (Skoda, Seat, Audi, VW Polo, VW Passat). Obecnie produkowane
127
Ibidem, s. 347.
W. Drzewicki, J. Kipigroch, S. Ulicki, Rocznik polskiego rynku motoryzacyjnego 1999 r.,
Wydawnictwo Samar, Warszawa 2000, s. 14.
128
Prace dyplomowe z ekonomii
77
są samochody użytkowe Volkswagena, dostawczy T5 oraz Candy. Do roku 2000
Niemcy zainwestowali kwotę 186 mln USD. Na koniec 2003 roku wielkość
nakładów poniesionych to kwota 390,7 mln USD 129.
Grupa kapitałowa Sobiesław Zasada Centrum (aktualnie Zasada S.A.) objął
większościowe pakiety akcji w Zakładach Samochodowych Jelcz S.A. w Jelczu –
Laskowicach. Autosan S.A. w Sanoku, Zakładach Starachowickich Star S.A.
w Starachowicach, FSS SHL w Kielcach oraz w Fabryce Przekładni S.A.
w Tczewie. W 1998 roku rozwiązana została umowa, na mocy której inwestor ten
uznany został za inwestora strategicznego w sektorze samochodów użytkowych.
W Grupie Zasada nadal produkowane i montowane były samochody użytkowe
różnych typów. W grudniu 1999 roku część ZS Star została sprzedana niemieckiej
firmie MAN. Powstała nowa spółka Star Trucks Sp. z o.o., należąca w 100%
do MAN, która kontynuować będzie produkcję samochodów pod marką Star.
Wcześniej sprzedano inwestorom strategicznym fabryki w Kielcach (włoskiej
firmie MAC) i Tczewie (amerykańskiemu koncernowi Eaton). Poszukiwani są
inwestorzy dla Jelcza i Autosanu 130.
Utworzone przez Rząd RP warunki dla inwestorów strategicznych poprzez
wprowadzenie jako kolejnej zachęty, możliwości korzystania z zerowej stawki
celnej przy imporcie części i zespołów do montażu przemysłowego samochodów,
spowodowała, że następujący producenci zagraniczni uruchomili w Polsce montaż
swoich samochodów. Wśród nich zainwestowały 131:

Volvo utworzyło w roku 1995 spółkę Volvo Truck Poland, która
uruchomiła we Wrocławiu montaż samochodów ciężarowych oraz spółkę Volvo
Bus Poland montującą autobusy. W roku 1998 koncern podjął decyzję
o zlokalizowaniu w Polsce swoich zakładów rozmieszczonych w niektórych
krajach
Unii
Europejskiej.
W
efekcie
realizowanych
inwestycji
z akłady
we Wrocławiu staną się europejskim centrum produkcji autobusów marki Volvo.
PAIiIZ, Lista największych inwestorów zagranicznych w Polsce w latach 1996 -2003,płyta CD,
Warszawa 2005.
130
W. Drzewicki, J. Kipigroch, S. Ulicki, Rocznik polskiego rynku motoryzacyjnego 1999 r.,
Wydawnictwo Samar, Warszawa 2000, s. 14
131
W. Drzewicki, J. Kipigroch, S. Ulicki, Rocznik polskiego rynku motoryzacyjnego 1999 r.,
Wydawnictwo Samar, Warszawa 2000, s. 15.
129
Prace dyplomowe z ekonomii
78
Produkcja samochodów ciężarowych uzależniona będzie od rozwoju rynku
krajowego. Do roku 2003 Volvo poniosło nakłady rzędu 80 mln USD 132.

Ford
zainwestował
w
budowę
w
Płońsku
wytwórni
tapicerki
samochodowej, przerabiając w efekcie ten zakład na montownię samochodów
osobowych i dostawczych. W oparciu o przepisy dotyczące bezcłowego przewozu
zestawów montażowych składane były samochody osobowe: Ford Fiesta, Ford
Eskort, Ford Modeno, KA, Ford Fokus oraz dostawcze, jak: Ford Transit i Ford
Fourier. Do roku 1998 Ford zainwestował około 60 mln zł. W połowie 2000 roku
w ramach ograniczania działalności produkcyjnej w Europie,. Ford wycofał się
z montażu samochodów w Polsce 133.

Szwedzka firma Scania utworzyła z przedsiębiorstwem remontującym
autobusy Kapena w Słupsku spółkę joint venture Scania – Kapena prowadzącą
montaż samochodów ciężarowych i autobusów. Nakłady szwedzkich inwestorów
były niewielkie, rzędu 2,2 mln USD 134.

MAN uruchomił w Poznaniu montownię samochodów ciężarowych
i wybudował w Tarnowie Podgórnym fabrykę autobusów. W grudniu 1999 roku
wykupił część Zakładów Starachowickich Star S.A. od Grupy Zasada, obejmującą
cały kompleks związany z produkcją ciężarówek 135.

Neoplan uruchomił fabrykę autobusów Neoplan w Bolechowie
pod Poznaniem, gdzie wytwarzano zarówno niskopodłogowe autobusy miejskie,
jak również wyższej klasy autobusy turystyczne. W roku 1999 wprowadzono nową
markę Solaria.
Do branży motoryzacji zalicza się również producentów specjalistycznych
nadwozi oraz producentów kontenerów. Produkcję specjalistycznych nadwozi
przeznaczonych dla pożarnictwa, policji oraz produkcję wywrotek i cystern ,które
PAIiIZ, Lista największych inwestorów zagranicznych w Polsce w latach 1996 -2003, płyta CD,
Warszawa 2005.
133
Ministerstwo Gospodarki, Raport o stanie przemysłu w roku 2000, opracowany przez
Departament Analiz i Prognoz, Warszawa 2001, s. 256 – 257.
134
Ministerstwo Gospodarki, Raport o stanie przemysłu w roku 1999, opracowany przez
Departament Analiz i Prognoz, Warszawa 2000, s. 263.
135
Ministerstwo Gospodarki, Raport o stanie przemysłu w roku 1999, opracowany przez
Departament Analiz i Prognoz, Warszawa 2000, s. 262.
132
Prace dyplomowe z ekonomii
79
prowadzi włoska firma MAC, która za 37 mln USD 136 zakupiła kieleckie zakłady
SHL (poprzedni właściciel Zasada S.A.)
Marcam Koegel wytwarza w Pruszczu Gdańskim naczepy i przyczepy skrzyniowe
oraz kontenerowe. Spółka Enerco w swoich zakładach w Warszawie i Stąporkowie
produkuje autocysterny oraz naczepy. Norweska firma BNS jest producentem
kontenerów, które wytwarza w fabryce w Szczecinie.
Nakłady inwestycyjne niektórych producentów samochodów w Polsce
za lata 1996 – 2002 pokazuje tabela nr 18, natomiast stan na dzień 31.12.2003 r.
zamieszczono w załączniku nr 9.
Tabela nr 18.
Nakłady inwestycyjne producentów samochodowych w Polsce
za lata 1996 - 2002 (wartości skumulowane) (mln USD)
Lata
Lp.
1996
1997
1998
1999
2000
2001
2002
129,5
1011,3
1348,4
1552,3
1552,3
1552,3
1552,3
18,6
100,0
360,0
500,0
800,0
800,0
800,0
3. Volkswagen AG
6,2
114,1
186,0
186,0
4. Toyota
5,0
54,0
60,3
Inwestor
1. Daewoo
2. General Motors/Opel
5. Volvo AB
23,1
6. Neoplan
41,2
7. Peugeot
1,0
8. Ford
54,0
390,7
Źródło: Opracowanie własne na podstawie listy największych inwestorów zagranicznych w Polsce
za lata 1996 – 2002 sporządzonej przez PAIiIZ, płyta CD, Warszawa 2005.
Malejąca opłacalność prostego montażu wobec znikających barier celnych
stała się przyczyną stopniowej od 2000 roku likwidacji montowni.
B.Domański, Kapitał zagraniczny w przemyśle Polski, Instytut Geografii i Gospodarki
Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2001, s. 347.
136
Prace dyplomowe z ekonomii
80
W 2000 roku nastąpiło zahamowanie kilkuletniego rozwoju rynku
motoryzacyjnego
w
Polsce,
zanotowano
gwałtowny
spadek
sprzedaży
samochodów (o 25,2% w stosunku do roku 1999), na który złożyło się wiele
czynników, takich jak: zmiany preferencji konsumentów, wzrost kosztów
użytkowania pojazdów (w tym kosztów paliw, ubezpieczeń, parkingów), wzr ost
stóp procentowych, wzrost akcyzy, spadek zatrudnienia, wzrost inflacji 137.
Bardzo
ważną
przyczyną
spadku
sprzedaży
samochodów
nowych
na polskim rynku był również nadmierny import samochodów używanych (wzrost
o 87% w stosunku do doku 1999). W przypadku samochodów osobowych import
ten wyniósł 213,6 tys. sztuk samochodów, co w porównaniu ze sprzedażą nowych
samochodów stanowiło ponad 45%.
Nie można też pominąć upadku koreańskiego koncernu Daewoo, mającego
negatywny wpływ na sprzedaż samochodów tej firmy.
W 2000 roku sprzedano w Polsce 478,8 tys. samochodów osobowych
(w tym 290,9 tys. wyprodukowanych/zmontowanych w Polsce, 50,2
tys.
samochodów dostawczych i ciężarowych oraz 1,9 tys. autobusów). Polski
przemysł samochodowy wytworzył (łącznie produkcja i montaż): 576,8 tys.
samochodów osobowych, 51,4 tys. samochodów dostawczych i ciężarowych
oraz 2,6 tys. autobusów 138.
W latach następnych sprzedaż pojazdów samochodowych w różnych
segmentach przedstawia tabela nr…
Struktura dostaw samochodów zmieniła się gwałtownie od roku 2000. Jeszcze
wciąż więcej aniżeli połowa wszystkich sprzedanych samochodów osobowych na
polskim rynku była zaopatrywana przez polskie fabryki.
Zmiana nastąpiła w roku 2001, gdy przeważyła sprzedaż samochodów
importowanych. W roku 2002 3 z 4 sprzedanych samochodów osobowych było
importowanych
137
138
Ministerstwo Gospodarki, Raport o stanie przemysłu w roku 2000, Warszawa 2001,s. 252.
Ibidem, s. 253.
Prace dyplomowe z ekonomii
81
Tabela
Sprzedaż pojazdów samochodowych w latach 2000 – 2003 (tys. szt.)
Wyszczególnienie
2000
Samochody osobowe
2001
2002
2003
478,8
327,3
308,2
358,4
Samochody dostawcze
43,7
28,4
25,0
30,1
Samochody ciężarowe
6,5
6,0
6,2
8,3
Autobusy
1,9
1,4
1,2
1,0
Źródło: PAIiIZ, Automotive and transport equipment in Poland, Warszawa 2004, s. 3.
Ocenia się, że wpływ na tę sytuację ma obniżka opłat celnych na importowane
samochody
oraz
zmiana
cech
nabywczych
konsumentów,
większe
zapotrzebowanie na tańsze produkowane poza Polską samochody(rysunek )
Rysunek
Struktura dostaw samochodów osobowych w latach 1995 – 2003 (%)
[%] 90
85,6
79,3
80
74,1
73,2
71,1
74,6
66,2
70
60,8
57,1
60
42,9
39,2
50
33,8
40
28,9
30
26,8
25,8
25,4
20,7
14,4
20
10
0
1995
1996
1997
1998
1999
produkcja lokalna
2000
2001
2002
2003
import
Źródło: PAIiIZ, Automotive and transport equipment in Poland, Warszawa 2003, s. 4.
Prace dyplomowe z ekonomii
82
Inwestorzy zagraniczni w grupie producentów komponentów
3.2.2.
do produkcji i montażu samochodów
Zaangażowanie wielkich koncernów w Polsce, jak Fiat, General Motors,
Volkswagen
i
inne
spowodowało
wzrost
zainteresowania
zagranicznych
producentów komponentów motoryzacyjnych możliwością uruchomienia swojej
produkcji w Polsce. Napływ do Polski firm zachodnich rozpoczął się w roku 1992
wraz z wejściem Fiata do FSM w Bielsku-Białej. Jako pierwsi pojawili się Teksid,
Gilardini, Magneti Marelli, Polowat. Z tej grupy najwięcej zainwestował Magneti
Marelli, tj. kwotę 60 mln USD 139.
Fiat w latach 1995 – 1997 sprzedał wytwórnię hamulców w Chełstówku
amerykańskiej firmie Allied Signal, która następnie przeszła w ręce niemieckiego
Boscha.
Zakład Przekładni Kierowniczych w Czechowicach-Dziedzicach zakupił
amerykański TWR, a Zakład Produkcji Zaworów Silnikowych w Bielsku-Białej
również amerykańska firma Eaton. Już wcześniej obie te firmy zainwestowały
w Polsce. TWR w produkcję pasów bezpieczeństwa i worków poduszek
powietrznych w Częstochowie, a Eaton w Fabrykę Przekładni Samochodowych
w Tczewie.
Włoska firma CF Gomma wybudowała nową wytwórnie wyposażenia
do samochodów Fiata w Sosnowcu a w specjalnej strefie ekonomicznej
w Ozorkowie, firma Orsa.
Koncern Daewoo skoncentrował wokół swojej działalności kilkanaście firm
południowokoreańskich, które stały się udziałowcami spółek powstałych na bazie
wydzielonego majątku przejętego przez Daewoo na Żeraniu oraz w Lublinie.
Największe inwestycję zrealizowały: 140
Spółka Koram ZZM w Warszawie produkująca zderzaki, tablice oraz inne
przyrządy, Spółka Kwangjin ZPP w Siedlcach produkująca mechanizmy
opuszczania szyb, wahacze, tylne osie, Spółka Hanyang ZAS w Elblągu
B. Domański, Kapitał zagraniczny w przemyśle Polski, Instytut Geografii i Gospodarki
Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, s. 349.
140
Ibidem, s. 350.
139
Prace dyplomowe z ekonomii
83
produkująca deski rozdzielcze oraz Seojin ZS i Dongwan ZS w Kożuchowie, które
produkowały części sprzęgła, tłumiki, ramy drzwiowe.
Wymienione Spółki poniosły nakłady rzędu 10 – 30 mln USD. Ponadto produkcję
komponentów podjęły inne firmy umiejscowione w filiach Daewoo w Wyszkowie,
Ciechanowie, Żurawinie, Pułtusku, Grójcu i Markach. Z kolei w rejonie fabryki
Daewoo, Motor Polska w Lublinie produkowane są następujące komponenty
umiejscowione w Lublinie (felgi i resory), Świdniku (elementy z tworzyw).
Łączne nakłady Daewoo oraz jej partnerów w produkcję części samochodowych
wyniosły w obszarze związanym z Daewoo – Motor na Żeraniu i Daewoo Motor w
Lublinie kwotę 200 mln USD. Z tej kwoty ponad 160 mln zł zainwestowano
poza Warszawą141.
Delphi Automotive System, która do 1999 była częścią General Motors,
w latach 1996 – 1997 zakupiła najważniejszą polską fabrykę amortyzatorów
w Krośnie (Polmo – SHL), gdzie poniosła nakłady rzędu 50 mln USD 142. Ponadto
Delphi
zakupiła
Wielkopolskim,
fabrykę
natomiast
chłodnic
w
i
wymienników
Tychach
wybudowano
ciepła
zakład
w
Ostrowie
przekładni
kierowniczych i półosi napędowych. Ponadto Delphi zainwestowała w wytwórnię
wiązek elektrycznych w Jeleśni oraz w zakład zbiorników paliwa w Błoniu.
Ford za pośrednictwem swojej spółki zależnej Eaton zakupił w roku 1998
za kwotę 35 mln USD fabrykę w Praszce, gdzie wytwarzane są zespoły
hamulcowe, pompy wodne, pompy olejowe, sprężyny zawieszenia. Ford „ściągnął”
również innych amerykańskich inwestorów, jak: 143
Dana produkująca filtry w Gostyniu, Wabca produkująca układy pneumatyczne we
Wrocławiu,
Findlay
produkująca
obicia
drzwi
i
foteli
w
Tomaszowie
Mazowieckim, oraz elementy z tworzyw sztucznych w Istebnej, pierścieni i tulejek
w Gdańsku.
Niemiecki kapitał zainwestował w sektor komponentów motoryzacyjnych w Polsce
w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych.
141
Ibidem.
Ibidem.
143
Ibidem.
142
Prace dyplomowe z ekonomii
84
Działalność rozpoczęły następujące podmioty gospodarcze: 144
Petri produkująca kierownice z poduszkami powietrznymi w Krzeszowie. Petri
wybudowało również w Specjalnej Strefie Ekonomicznej w Wałbrzychu nową
fabrykę, Grosmann, który uruchomił w Specjalnej Strefie Ekonomicznej w
Wałbrzychu zakład okrywania kierownic skórą, Rogal również w tej strefie
zlokalizował wytwórnię felg.
W latach 1998 – 1999 kolejni inwestorzy niemieccy uruchomili nowe fabryki:
HP Chemie Pelzer w Gliwicach (elementy wygłuszające), Ieper w Tychach
(zagłówki), Stahl Schmidt i Maiworm w Stalowej Woli (felgi),Kirchhoff w Mielcu
(elementy karoserii),
Mercedes Benz w Międzyrzeczu (elementy układu
kierowniczego).
W roku 1999 w Wytwórni Sprzętu Mechanicznego w Krotoszynie produkującej
części do silników (tuleje do cylindrów, elementy rozrządu) strategicznym
inwestorem została niemiecka firma Mahle.
Obecność inwestorów francuskich i brytyjskich w polskim przemyśle
samochodowym jest ograniczona. Valeo wytwarza w podkrakowskich Zielonkach
chłodnice, przez pewien czas produkowało też sprzęgła w spółce z FSO
w Kożuchowie (pow. nowosądecki). Nowa fabryka koncernu powstaje w
Chrzanowie(woj. małopolskie). Dużą inwestycję „greenfield” (30 mln USD145)
stanowi zakład metalowych prowadnic i stelaży do siedzeń samochodowych
Bertrand Faure Automobil w Woli Worowskiej (pow. grójecki). Podobne nakłady
poniósł brytyjski GKN, który rozpoczął produkcję wałów korbowych i półosi na
terenie fabryki Boscha w Chełstówku, a następnie przeniósł ją do wybudowanego
od podstaw zakładu w Oleśnicy.
Duńska firma Roulunds została właścicielem fabryki okładzin ciernych
do hamulców i sprzęgieł.
W 1999 roku rozpoczęły produkcję nowe wytwórnie szwedzkich firm
Plastel (Electrolux) w Gliwicach (elementy z tworzyw sztucznych) i Autoliz
w Oławie (pasy bezpieczeństwa, poduszki powietrzne) oraz belgijskiego Solvaya
w Lublinie (plastikowe zbiorniki paliwa).
144
145
Ibidem.
Ibidem, s. 351.
Prace dyplomowe z ekonomii
85
Japońska Spółka Calsonic utworzyła w Kaliszu joint venture dla produkcji
klimatyzacji. W 2000 roku rozpoczęła się się w strefie ekonomicznej
w Wałbrzychu budowa fabryki skrzyń biegów Toyoty do modelu Saris
wytwarzanego we Francji (ponad 80 mln USD 146).
Warto zauważyć, że znaczącymi producentami różnych części są także
wymienione wcześniej fabryki i montownie pojazdów, w szczególności Fiat
w Bielsku-Białej, Daewoo w Warszawie i Lublinie, Volkswagen w Poznaniu, Opel
w Gliwicach (części nadwozia), Volvo we Wrocławiu (podwozia autobusów),
MAC w Kielcach (wytłoczki karoserii), MAN w podpoznańskich Sadach i Scania
– Kapena w Słupsku 147.
W
trzech
działających
w
Polsce
fabrykach
opon
w
2003
roku
wyprodukowano ich 32,4 mln sztuk, o 14,3% więcej niż rok wcześniej. Goodyear,
Michelin i Bridgestone to czołowi producenci opon na świecie. Te trzy firmy mają
w Polsce swoje zakłady produkcyjne. Michelin i Goodyear zainwestowały
w naszym kraju w grudniu 1995 roku, zaś Bridgestone wiosną 1998 roku. Michelin
kupił większościowy pakiet akcji Stomilu Olsztyn, zaś Goodyear – Firmy
Oponiarskiej
Dębica.
Bridgestone
powołał
spółkę
ze
Stomilem
Poznań
i od podstaw zbudował własną fabrykę, która rozpoczęła produkcję w kwietniu
1999 roku. Dziś Goodyear ma 59,9% akcji Dębicy, Michalin niemal wszystkie
udziały w Stomilu, zaś Bridgestone jest jedynym właścicielem fabryki w Poznaniu.
Biznesplan budowy fabryki Bridgestone w Poznaniu zakładał, że pełne moce
produkcyjne – 10 tys. opon dziennie – zakład uzyska w końcu 2001 roku. Stało się
to pół roku wcześniej, a inwestycje japońskiego koncernu wyniosły 12 0 mln USD.
Pod koniec 2002 roku władze spółki postanowiły umocnić pozycję w Europie,
zdecydowały więc rozbudować poznańską fabrykę. Do końca 2006 roku
Bridgestone zainwestuje tam jeszcze ponad 170 mln USD, dzięki czemu będzie
można produkować 23 tys. opon dziennie148.
Przedmiotem inwestycji zagranicznych w Polsce jest także produkcja
silników samochodowych, m.in. w fabrykach w Bielsku-Białej i Warszawie.
146
Ibidem, s. 352.
Ibidem
148
T. Świderek (2004), Zagraniczne koncerny zapowiadają inwestycje, „Rzeczpospolita”
1.12.2004, nr 281(6964).
147
Prace dyplomowe z ekonomii
86
Tabela nr 19.
Nakłady inwestycyjne wybranych producentów komponentów
samochodowych za lata 1996 - 2002 (wartość skumulowana) (mln USD)
Lata
Lp.
1996
1997
1998
1999
114,4
148,0
2000
2001
2002
Inwestor
1. Delphi A. System
2. Michelin
112,0
136,0
136,0
136,0
3. Goodyear
112,0
112,0
112,0
112,0
4. Bridgestone
45,0
5. Visteon
43,0
6. Mahle
35,2
7. Faurecia
30,0
8. GKN
31,0
9. Eaton
35,0
58,0
10. Valeo
11. Manuli Ruber
16,0
12. Exicle
15,0
13. Dana
14. Lear Corp.
15. Toyota Motor Corp.
16. TRW
17. Isuzu
35,7
192,7
Źródło: Opracowanie własne na podstawie listy największeych inwestorów zagranicznych w
Polsce za lata 1996-2003 sporządzonej przez PAIiIZ, płyta CD, Warszawa 2005.
W
2000 roku Fiat uzyskał włączenie terenu bielskiego zakładu do strefy
ekonomicznej, co ma umożliwić uruchomienie produkcji nowego silnika w ramach
aliansu strategicznego z General Motors. Do Daewoo należy Wytwórnia Silników
Wysokoprężnych Andoria w Andrychowie.
Prace dyplomowe z ekonomii
87
Po sto kilkadziesiąt milionów USD kosztowały fabryki silników Diesla
uruchomione w 1999 roku w specjalnych strefach w Tychach (japoński Isuzu) i
Polkowicach Dolnych (Volkswagen), zorientowane w całości na eksport 149.
W tabeli nr 19 przedstawiono listę większych inwestorów zagranicznych –
producentów komponentów samochodowych za lata 1996 – 2002. Stan na dzień
31.12.2003 r. przedstawia załącznik nr 9.
3.3.
Planowane inwestycje w 2004 roku i w latach następnych
Fakt praktycznego zakończenia etapu prywatyzacji sektora producentów
pojazdów samochodowych powoduje, że w najbliższym czasie Polska nie może
oczekiwać spektakularnych decyzji inwestorów. Jednak do naszego kraju
zapowiadane są dalsze napływy kapitału zagranicznego, zwłaszcza w segmencie
produkcji komponentów samochodowych. Wprawdzie Toyota fabrykę nowych aut
wybuduje w Czechach, to w Polsce kosztem 300 mln euro 150 zamierza rozszerzyć
działalność
swojej
fabryki
skrzyni
biegów
w
Wałbrzychu
o produkcję
samochodów małolitrażowych (do 250 tys. rocznie) i zautomatyzowanych skrzyń
biegów (do 300 tys. rocznie). Toyota zdecydowała również, że w Jelczu
Laskowicach powstanie fabryka nowej generacji silników Diesla.
Światowe koncerny branży oponiarskiej zapowiadają, że w najbliższych
latach zainwestują blisko 1,5 mld złotych. Godyear, Michelin, Bridgestone
posiadają już swoje zakłady produkcyjne w Polsce. Inwestycyjne plany Michelina
dotyczą budowy drugiej fabryki w Olsztynie lub budowy centrum logistycznego.
Konkurentem Polski są Węgry. Na lata 2005 – 2010 planowane są nakłady rzędy
253 mln euro151. Do końca 2006 roku Bridgestone zainwestuje w swoją fabrykę
opon w Poznaniu kwotę 170 mln USD 152. Nie jest wykluczona inwestycja
PAIiIZ, Lista największych inwestorów zagranicznych w Polsce w latach 1996 -2003, płyta CD,
Warszawa 2005.
150
A. Kubik [Dok. Elektr.] (2004), Przybywa inwestycji w polską motoryzację, http://www.
serwisy.gazeta.pl/metron/1,0,1731660.html, 2005.01.29.
151
PAIZ [Dok. Elektr.] (2005), Kolejna inwestycja Michelina w Polsce, http://www.paiz.gov.pl/
nowości, 2005.02.18.
152
T. Świderek (2004), Zagraniczne koncerny zapowiadają inwestycje, op. cit.
149
Prace dyplomowe z ekonomii
„greenfield”
kolejnego
88
potentata
oponiarskiego
Hankook,
bowiem
południowokoreański koncern chce zbudować w nowym regionie fabrykę
za przynajmniej 100 mln USD 153. Obok Polski rozważane są lokalizacje
w Czechach, Słowacji lub na Węgrzech.
W Gliwicach producent filtrów do silników Diesla – firma NGK-Insulator –
planuje wydać 66,5 mln USD.
Erics Polska, szwedzka spółka, chce zainwestować około 10 mln euro
w Lublinie. W upadłej fabryce Daewoo Motor Polska zamierza rozpocząć
produkcję elementów karoserii dla koncernu Volvo 154.
Bardzo dużym zainteresowaniem cieszą się inwestycje w Specjalnych
Strefach Ekonomicznych. Zamierzają tam zlokalizować swoje zamierzenia
gospodarcze producenci komponentów samochodowych:
Pierwszy w Europie producent siedzeń samochodowych, firma Faurecia, kosztem 7
mln euro155 rozpoczęła budowę nowej fabryki. Nowy zakład powstanie w
Wałbrzyskiej Strefie Ekonomicznej. Będzie to czwarta fabryka tej firmy w Polsce.
Powiązana z Toyotą spółka Tomeca, producent filtrów do olejów, paliw i
powietrza, planuje wydać 10 mln euro. Produkcja tych urządzeń ruszy
w Legnickiej Strefie Ekonomicznej.Fabrykę części do silników samochodowych
wybuduje za 250 mln zł 156 w Bielsku-Białej amerykański koncern Eaton
Corporation. Zakład powstanie w bielskiej części Katowickiej Specjalnej Strefy
Ekonomicznej. Produkcja ma ruszyć w 2006 roku. Portugalsko-francuska spółka
Simoldes Plasticos Polska zainwestuje na terenie strefy w Jelczu Laskowicach
kwotę 35 mln zł 157. Firma zajmie się obsługą przedsiębiorców branży
motoryzacyjnej. Należy ona do grupy Simoldes producenta form wtryskowych.
M. Przybylski (2005), Od kontaktów do kontraktów, „Rzeczpospolita”, 6.01.2005, nr 4(6993).
E. Południk (2005), Dobra kadra z tradycjami, „Rzeczpospolita”, 14.02.2005, nr 37(7026).
155
PAIZ [Dok. Elektr.] (2004), Kolejna inwestycja Faurecia w Polsce, http://www.paiz.gov.pl/
nowości, 2005.02.18.
156
Polska Agencja Prasowa [Dok Elektr.] (2005), Amerykański koncern otworzy w Bielsku-Białej
fabrykę, http://www.serwisy. gazeta.pl/metron/1,0,2319333.html, 2005.01.31.
157
Polska Agencja Prasowa [Dok Elektr.] (2005), Dwie nowe firmy w Wałbrzyskiej Specjalnej
Strefie Ekonomicznej, http:// www.serwisy. gazeta.pl/metron/1,0,1891525.html, 2005.01.31.
153
154
Prace dyplomowe z ekonomii
89
Pierwszą fabrykę poza terenem Japonii na świecie firma Yagi wybuduje w Żarowie
na terenie Wałbrzyskiej Strefy Ekonomicznej. Za kwotę 30 mln zł 158 wybuduje
zakład produkujący metalowe elementy do motoryzacji m.in. klimatyzacje i
łożyska. Fabrykę urządzeń i części zamiennych do klimatyzacji zamierza
wybudować firma Sanden. Planowana inwestycja ma wynieść ok. 60 mln euro 159 i
zostanie
zlokalizowana
w
Polkowicach
w
Legnickiej
Specjalnej
Strefie
Ekonomicznej. Sanden jest jednym z największych producentów urządzeń
klimatyzacyjnych dla motoryzacji na świecie. Zakład w Polkowicach stanie się
drugim zakładem tego koncernu w Europie.
Jeden z azjatyckich koncernów branży motoryzacyjnej jest poważnie
zainteresowany
wybudowaniem
fabryki
w
miejscowości
Kobierzyce
pod Wrocławiem. Nieznana jest nazwa inwestora, lecz na pewno nie chodzi o
Toyotę, która również rozważa budowę zakładu produkującego auta w Polsce.
Nieruchomość
Kobierzycach
jest
atrakcyjnie
usytuowana
i
przygotowana
na szybkie rozpoczęcie inwestycji.
Ukraiński Awto ZAZ z Zaporoża jest najpoważniejszym kandydatem
do przejęcia Żerańskiej FSO po wycofaniu się Daewoo. Prawdopodobieństwo, że
na Żeraniu zainwestują Brytyjczycy z MG Rover wspólnie z chińską firmą
Shanghai Automotive Industry Corporation, zmalało do zera z uwagi na kłopoty
finansowe Rovera. Decyzja w sprawie FSO nie ma charakteru ekonomicznego,
lecz polityczny. Ukraińska fabryka skupiła wszystkie wierzytelności FSO, których
wartość wg PKO S.A. wynosi 25 mln zł 160. Wejście ukraińskiej firmy byłoby
dla FSO korzystne z uwagi na fakt, że eksport produkowanych na Żeraniu
Lanosów na Ukrainę, gdzie cieszą się one wielką popularnością, pozwoli
na utrzymanie kilku tysięcy miejsc pracy w FSO i u kooperantów. Daewoo było
inwestorem zarówno w wałbrzyskim Daewoo – FSO, jak i Awto ZAZ z Zaporoża.
Obie
fabryki
przeżywały
podobne
problemy
związane
z
bankructwem
koreańskiego koncernu
Polska Agencja Prasowa [Dok Elektr.] (2005), Japońska firma Yagi zainwestuje w Żarowie,
http://www.serwisy.gazeta.pl/ metron/1,0,1688790.html, 2005.01.31.
159
A. Kublik [Dok. Elektr.] (2004), Japońska firma Sanden zainwestuje w Polkowicach, http://
www.serwisy.gazeta.pl/metron/1,0,1878623.html, 2005.01.31.
160
A. Mackiewicz (2004), Awto ZAZ skupił wszystkie długi FSO, „Rzeczpospolita”,
11/12.12.2004, nr 290(6973).
158
Prace dyplomowe z ekonomii
90
Bariery i zagrożenia powstrzymujące napływ inwestycji
3.4.
w sektor motoryzacji
Ostatnie
dziesięć
lat
XX
wieku,
to
czas
niesłychanego
boomu
motoryzacyjnego, liczba aut prawie się podwoiła. Na początku lat 90. po naszych
drogach jeździło nieco ponad 5 mln samochodów osobowych, gdy w roku 2000
już około 10 mln. W tym czasie również Polska byłą największym producentem
samochodów w Europie Środkowej, byłą tym samym najbardziej atrakcyjnym
miejscem dla koncernów motoryzacyjnych do realizacji zaplanowanych inwestycji.
Ostatnia
inwestycja
znanego
koncernu
miała
miejsce
w
roku
2002,
gdzie w Wałbrzychu i Jelczu – Laskowicach Toyota zainwestowała prawie
pół miliona euro. Od tego czasu nie udało się przyciągnąć nowych dużych
koncernów do produkcji aut w Polsce. Co gorsza, omijanie Polski przez te
koncerny w ostatnich latach zmniejsza szansę rozwoju przemysłu motoryzacyjnego
na kilkanaście czy nawet na kilkadziesiąt lat. Fabryka samochodów po 10 latach
działalności uchodzi bowiem za zakład przestarzały.
Tymczasem fabryki samochodów w Polsce są coraz starsze, albo mają
ograniczone możliwości na rozwój. Przykładowo Volkswagen produkuje nowy
model samochodu Caddy, lecz działka, na której leży zakład w Poznaniu jest
za mała, co uniemożliwia dalszą rozbudowę i tym samym nową inwestycję.
W ostatnich czterech latach Polska poniosła trzy spektakularne porażki
w walce o nowe fabryki samochodów:

Konsorcjum Toyoty i Peugeota
– Citroena (PSA) zdecydowały
wybudować nową fabrykę małolitrażowych samochodów w czeskim Kolinie,
mimo, że ekonomiczne warunki równie atrakcyjne oferowała Dąbrowa Górnicza.

Rywalizacja o nową fabrykę Peugeot – Citroen (PSA) przegrały
Radomsko i Krzywa ze słowackim miastem Tarnawa.

Koncern Hyunday zdecydował, że pierwsza fabryka w Europie aut,
powstanie na Słowacji.
Prace dyplomowe z ekonomii
91
W ślad za fabrykami aut u naszych sąsiadów powstaną wokół nich zakłady
kooperantów tworząc dużo więcej miejsc pracy aniżeli w samych fabrykach,
podtrzymując tym samym rozwój branży. Polska zaczyna przegrywać rywalizację
o nowe fabryki aut.
Koncerny nigdy nie podają precyzyjnych wyjaśnień dotyczących motywów
podjęcia decyzji. Nie zawsze istnieje ekonomiczne zrozumienie dla takiej sytuacji,
gdyż:

Infrastruktura w Polsce nie jest najlepsza, ale oferowane działki
znajdowały się w pobliżu gęstej sieci szlaków komunikacyjnych. W 2002 roku
niedostatki tej infrastruktury nie przeszkodziły Toyocie w budowie fabryki
silników i skrzyń biegów. Wejście Polski do UE, dzięki dostępowi do nowych
środków finansowych z funduszów strukturalnych, tworzy nowe możliwości
szybkiego nadrobienia zaległości w rozwoju infrastruktury.

Podatki w Polsce są wprawdzie wysokie, lecz wszystkie nowe
inwestycje zapewnione miały zwolnienia z podatku dochodowego.

Koszty robocizny są wprawdzie wyższe niż np. na Słowacji, lecz koszty
pracy w branży motoryzacyjnej raczej nie powinny przesądzać o wyborze miejsca
inwestycji.
Inwestorzy nie mają zaufania do krajów o słabej, niestabilnej legislacji.
Może też występować sytuacja, że wielki nienasycony rynek w Polsce już się
kończy.
W motoryzacji ważny jest występujący element zależności pomiędzy
samochodami nowymi a używanymi. Po roku 1990 praktycznie wszystkie rządy
nie rozwiązały problemu aut używanych z importu, tym samym nie sprzyja
to rynkowi nowo wyprodukowanych aut.
Prace dyplomowe z ekonomii
92
ROZDZI AŁ IV. INWESTYCJE KONCERNU FI AT
W PO L S C E
4.1.
Geneza powstania Koncernu Fiat
Fiat został założony 11 lipca 1899 roku przez dziewięciu udziałowców,
wśród których znajdował się Giovanni Agnelli, którego życie i działalność
zawodowa splotła się z historią Fiata.
Fabbrica Italiana Automobili Torino mająca swoją siedzibę przy Corso
Dante, taką bowiem przyjęła nazwę, powstała siedem lat później po narodzinach
Ford Motor Company w Detroit.
W pierwszym roku istnienia fabryki wyprodukowano pierwsze osiem
samochodów typu 4HP. W roku 1906 liczba ta urosła do ponad tysiąca
samochodów, z których dwie trzecie było przeznaczonych na eksport 161. Fiat
zaczął również produkcję autobusów, tramwajów oraz ciężarówek.
Rozważana już w roku 1915 budowa nowej fabryki, ze względu na trwającą
I wojnę światową została rozpoczęta w roku 1917. Oddano ją do użytku w roku
1922. W ten sposób na via Nizza na osiedlu Lingotto powstała nowoczesna
fabryka
obejmująca
teren
153 000
m2,
który
został
podwojony
w pięciokondygnacyjnych budynkach rozciągniętych na długości 2 km 162.
W roku 1926 eksport stanowił 70% całej produkcji samochodów. W roku
1927 Fiat wyprodukował 657 sztuk samochodów. Natomiast w okresie kryzysu
gospodarczego w 1929 roku produkcja spadła o połowę. Swoją pozycję na rynkach
światowych Fiat odzyskał w roku 1932 po wprowadzeniu do produkcji dwóch
modeli: 508 Balilla i 518 Avdita. Dzięki walorom ekonomicznym Balilla stała się
hitem lat 30.
161
162
Fiat [Dok. Elektr.] (2004), Swiat Fiata, http://www.fiat.pl, 2004.12.08.
Ibidem.
Prace dyplomowe z ekonomii
W
roku
1937
pada
93
nowy
rekord
produkcji,
gdzie
wytworzono
65 000 nowych samochodów.
Z uwagi na potrzebę dalszego rozwoju podjęto decyzję o budowie nowego
kompleksu fabrycznego w Mirafiori, otwartego w roku 1939. Na terenie Lignoti
produkcja aut była prowadzona do roku 1980, by później przekształcić
je w wielofunkcyjne centrum.
W Polsce za sprawą Balilli podjęto decyzję o współpracy z Fiatem.
Dwudziestego pierwszego
września 1931 roku podpisano umowę pomiędzy
Fiatem
Zakładami
a
Państwowymi
Inżynieryjnymi
w
Warszawie,
która
przewidywała produkcję samochodów marki Fiat. Ponadto powołana Spółka
Akcyjna „Polski Fiat” pomiędzy tymi partnerami, zajęła się koordynacją zaplecza
technicznego oraz obsługą i naprawami samochodów produkowanych na licencji
Fiata. Pierwszy samochód tej marki wyprodukowany przez Państwowe Zakłady
Inżynieryjne wyjechał z fabryki 6 sierpnia 1932 roku.
W roku 1937 sprzedaż wszystkich samochodów z marką Polski Fiat, łącznie
z importem, wyniosła 10 000 sztuk163. Była to pierwsza w historii Fiata licencja
z partnerem
zagranicznym.
W
załączniku
nr
najważniejsze daty istnienia Fiata na terenie Polski.
163
Ibidem.
10
zostały
przedstawione
Prace dyplomowe z ekonomii
94
Załącznik nr 10
Fiat w Polsce w datach
Lata
Wyszczególnienie
1906
Pierwsze Fiaty na ziemiach polskich.
1920
Utworzenie przedstawicielstwa Fiata w Polsce – „Polski Fiat” –
zarządzanego przez polską firmę Hermann Meyer.
1921
Pierwsze próby działalności produkcyjnej Fiata w Polsce.
1931
Podpisanie umowy pomiędzy Fiatem a rządem Polski na
produkcję m.in. modelu 508 (Balilla).
1937
Nowa linia montażowa Fiata w Warszawie, gdzie produkuje się
m.in. Fiata 500 (Topolino).
1939
II wojna świat, a później zimna wojna przerwała na blisko 30 lat
współpracę Fiata z polskim przemysłem.
1967
Pierwsze Polskie Fiaty 125 p na licencji włoskiego koncernu
produkowane na Żeraniu.
1971
Umowa na produkcję Fiata 126 p w Fabryce Samochodów
Małolitrażowych w Bielsku-Białej.
1973
Pierwsze Fiaty 126 p wyjeżdżają z FSM.
1981
FSM produkuje milionowego Fiata 126 p.
1987
Umowa licencyjna na produkcję Fiata Cinquecento.
1991
Początek produkcji modelu Cinquecento.
1992
Utworzenie spółki Fiat Auto Poland.
Rozpoczyna się nowy etap obecności Fiata w Polsce.
1994
Uruchomienie produkcji Fiata Uno.
Do 2002 roku wyprodukowano około 188 tys. sztuk tego modelu.
1996
Fiat Auto Poland jako pierwsze w Europie przedsiębiorstwo
motoryzacyjne rozumiane jako całość, otrzymuje Certyfikat
Zapewnienia Jakości na zgodność z normą ISO 9001.
Prace dyplomowe z ekonomii
95
Wyszczególnienie
Lata
1997
Milionowy Cinquecento.
Uruchomienie produkcji Fiata Siena i Palio Weekend, których
wyprodukowano ponad 84 tys. sztuk.
1998
Zakończono produkcję Fiata Cinquecento.
Całkowita produkcja tego modelu od roku 1991 wyniosłą ponad
1 164 000, z czego na eksport ponad 863 tys. sztuk.
Rozruch produkcji Fiata Seicento.
1999
Fiat Auto Poland wyeksportował milionowy samochód.
Zakończenie produkcji Fiata 126 wyprodukowanego w ponad
3 318 tys. sztuk.
2002
Uzyskanie certyfikatu Zintegrowanego Systemu Zarządzania
Jakością,
Ochroną Środowiska oraz
Bezpieczeństwa i Higieny Pracy.
2003
Wyprodukowanie milionowego Seicento i sprzedaż
3-milionowego samochodu.
Uruchomienie produkcji nowego Fiata Panda.
Źródło: Fiat Auto Poland, Fiat Polska Sp. z o.o., Warszawa 2004.
4.2.
Charakterystyka Koncernu Fiat
Fiat jako grupa przemysłowa, oprócz swojego sztandarowego produktu,
jakim są samochody, projektuje i produkuje:
─
samochody ciężarowe,
─
traktory i maszyny rolnicze,
─
maszyny do robót naziemnych,
─
silniki i komponenty motoryzacyjne,
─
środki i systemy produkcji.
Wokół
działalności
przemysłowej
Koncern
dla przedsiębiorstw związanych z branżą motoryzacyjną.
rozwinął
sieć
usług
Prace dyplomowe z ekonomii
96
Grupa Fiat prowadzi działalność poprzez swoje sektory operacyjne
grupujące się w 164:

Fiat Auto – samochody osobowe i dostawcze,

GNH Globar – maszyny rolnicze i budowlane,

Iveco – samochody ciężarowe,

Ferrari i Maserami – luksusowe samochody,

Magneti Marelli – komponenty do produkcji samochodów,

Comau – sprzęt i systemy produkcyjne,

Teksid – wyroby metalurgiczne,

Business Solutions – usługi,

Itedi – wydawnictwo i komunikacja.
Uproszczony schemat organizacyjny obrazujący strukturę Grupy Fiat przedstawia
rysunek nr 14.
Grupa Fiat posiada na całym świecie 216 zakładów produkcyjnych
oraz 127 ośrodków badawczo-rozwojowych. W latach 2002 – 2006 przeznaczono
na badania i rozwój kwotę 7,9 mld euro. Rok 2003 Koncern zamknął kwotą
47,3 mld euro przychodów ze sprzedaży165.
W roku 2000 Fiat podpisał umowę z General Motors, na mocy której 20 procent
jego akcji zostało przejętych przez ten amerykański koncern za kwotę 2,4
miliardów dolarów. Obecnie trwa spór prawny dotyczący podpisanej umowy. Od
roku 2001 koncern Fiata przeżywa poważne kłopoty, wynikające m.in. ze spadku
sprzedaży aut, także w Polsce. Główni udziałowcy Fiata oraz banki finansujące
przymierzają się do procesu restrukturyzacji spółki.
164
165
Fiat Auto Poland, Fiat Polska Sp. z o.o., Warszawa 2004.
Fiat [Dok. Elektr.] (2004), Grupa Fiat w Polsce, http://www.fiat.pl, 2004.12.08.
Prace dyplomowe z ekonomii
97
Rysunek nr 14.
Uproszczony schemat obrazujący strukturę Grupy Fiat
FIAT S.p.A.
sektory pojazdów
90%
100%
FIAT AUTO
85%
IVECO
56%
FERRARI
MASERATI
CNH
inne sektory przemysłowe
100%
100%
MAGNETI
MARELLI
80,50%
COMAU
100%
100%
CONTRO
RICERCHE
FIAT
TEKSID
ELASIS
sektory nieprzemysłowe
100%
100%
BUSINESS
SOLUTIONS
ITEDI
najważniejsze udziały Grupy Fiat
24,60%
ITALENERGIA
BIS
1,61%
MEDIOBANCA
9,81%
R.C.S.
MEDIAGROUP
Źródło: Fiat [Dok. Elektr.] (2004), Grupa Fiat w Polsce, http://www.fiat.pl, 2004.12.08.
Prace dyplomowe z ekonomii
4.3.
98
Grupa Fiat w Polsce
Grupa Fiat w Polsce jest jednym z największych inwestorów zagranicznych.
Za okres 1992 do 2003 roku zainwestowano kapitał w wysokości 1,9 mld zł 166.
Obroty całej grupy wyniosły w roku 2003 kwotę 8 mld euro 167. W 17 polskich
spółkach Grupy oraz w 6 spółkach joint-venture zatrudnionych jest 9 tys. osób.
Grupa Fiata w Polsce zorganizowana jest w następujące podmioty
gospodarcze168:
A. Fiat Polska Sp. z o.o. w Warszawie – Istnieje od roku 1995, a głównym
jej zadaniem jest reprezentowanie całej Grupy w Polsce, koordynacją działalności
poszczególnych jej sektorów oraz świadczeniem usług na ich rzecz. Ponadto Fiat
Polska Sp. z o.o. oferuje usługi audytorskie, a także szkolenia dla Spółek z Grupy
oraz na zewnątrz.
B. Fiat Auto Poland S.A. w Bielsku-Białej – Jest najważniejszym
podmiotem Grupy. Zajmuje się produkcją samochodów osobowych. Spółka
posiada zakłady produkcyjne w Bielsku-Białej i Tychach.
C. Iveco Poland Sp. z o.o. w Warszawie – Prowadzi import i sprzedaż
samochodów dostawczych i ciężarowych marki Iveco. Istnieje od 1955 roku,
jest kontynuacją wcześniej działającego biura przedstawicielskiego. Dysponuje
siecią 25 punktów sprzedaży oraz 35 punktów obsługi. W segmencie aut od 3,5
do 16 t posiada 9,6% udziału w rynku. Sprzedaż w roku 2003 zamknęła się kwotą
206 mln PLN.
D. CNH Polska Sp. z o.o. w Płocku – Zajmuje się produkcja maszyn rolniczych.
W strukturach Fiata CNH funkcjonuje od 15.11.1999 roku po fuzji kap itałowej
firmy New Holland oraz amerykańskiego przedsiębiorstwa Case IH. CNH Polska
posiada 40% udziału w rynku kombajnów, a sprzedaż w roku 2003 wyniosła
prawie 440 mln PLN.
166
Ibidem.
Ibidem.
168
Ibidem:
167
Prace dyplomowe z ekonomii
E.
99
Magneti Mirelli Poland w Sosnowcu – Rozpoczęła działalność w roku
1992 po przejęciu zakładów Komponentów Samochodowych od ówczesnej Fabryki
Samochodów Małolitrażowych w Bielsku-Białej. Magneti Mirelli Poland S.A.
jako spółka matka koordynuje działalność Magneti Mirelli w Polsce. Produkty
firmy są eksportowane m.in. do Włoch, Hiszpanii, Francji, Niemiec. W roku 2003
osiągnięto przychody 700 mln PLN, z czego 31% z eksportu. Funkcjonują
także cztery spółki córki:

Magneti Mirelli Exhaust Systems Polska Sp. z o.o. w Dąbrowie
Górniczej produkująca układy wydechowe;

Magneti Mirelli Supersion Systems Polska Sp. z o.o. w Bielsku-Białej
produkująca zawieszenia do samochodów;

Automotive Lighting Polska Sp. z o.o. w Sosnowcu produkująca
oświetlenia samochodowe;

Midas Polska Sp. z o.o. w Warszawie zajmująca się naprawą
samochodów i sprzedażą części zamiennych.
F. Teksie Iron Poland Sp. z o.o. w Skoczowie – Powstała na bazie Odlewni
w Skoczowie i w roku 1993 weszła w skład Grupy Fiat. Produkuje odlewy z żeliwa
szarego i sferoidalnego w średnich i dużych seriach. W roku 2003 przy sprzedaży
170 mln zł, poziom eksportu osiągnął 70% produkcji.
G. Comau Poland Sp. z o.o. w Bielsku-Białej – Działalność rozpoczęto
w roku 1998 a przedmiotem działalności jej jest utrzymanie ruchu maszyn
i urządzeń przemysłowych. Dodatkowo wykonuje części zamienne do maszyn.
Jej sprzedaż w roku 2003 wyniosła 172 PLN.
H. Fiat GM Powertrain Polska Sp. z o.o. w Bielsku-Białej – Genezą
jej powstania jest współpraca zawarta pomiędzy Fiatem a General Motors.
Powstała w roku 2000 na bazie byłego Zakładu Mechaniki Fiat Auto Poland S.A.
Bielska spółka jest jednym z siedemnastu zakładów spółki joint-venture Fiat – GM
Powertrain, które znajdują się w Europie i Ameryce Południowej. Jest spółką
produkującą skrzynie biegów oraz silniki samochodowe. W roku 2003 osiągnęła
sprzedaż 1,35 mld PLN.
Prace dyplomowe z ekonomii
100
W strukturze Grupy Fiat w Polsce prowadzą działalność trzy centra
usługowe obsługujące zarówno grupę Fiata, jak również świadczące usługi
na zewnątrz grupy169:
I.
Usługi
księgowe
i
administracyjne
realizujące
swe
działania
za pośrednictwem:

Business Solutions Polska Sp. z o.o. w Bielsku-Białej świadcząca
usługi za pośrednictwem dwóch oddziałów: Oddziału Fresco –
usługi finansowo-administracyjne
oraz
Oddziału
HRS
–
usługi
administrowania personelem oraz płac. Spółka Istnieje od roku 2001.

Sadi Polska Sp. z o.o. w Bielsku-Białej zajmująca się kompleksową
obsługą odpraw celnych.

Ingest Facility Polska Sp. z o.o. w Bielsku-Białej. Powstała w roku
2000. Spółka zarządza nieruchomościami Fiat Auto Poland S.A.
II. Usługi dla przemysłu prowadzone są za pośrednictwem:

Sirio Polska Sp. z o.o. W Bielsku-Białej; od 2001 roku zapewniająca
ochronę mienia zakładów Grupy Fiata w Polsce.

GM-Fiat Worldwide Purchasing Poland Sp. z o.o. w Bielsku-Białej.
Prowadzi działalność polegającą na dokonywaniu kompleksowych
zakupów
materiałów
pośrednich
i
bezpośrednich
do
produkcji
samochodów, koordynując te zakupy zarówno dla grupy Fiata,
jak również General Motors. Firma działa od roku 2001.
III. Usługi finansowe, które są realizowane poprzez cztery spółki:

Fidis Finance Polska Sp. z o.o. w Warszawie prowadząca usługi
faktoringowe dla Fiat Auto Poland S.A. i jej dealerów.

Fidis Faktoring Polska Sp. z o.o., która prowadzi usługi faktoringu
wierzytelności dla dostawców Grupy Fiat w Polsce.
Obie te spółki działają od roku 2003 i są w 100% własnością Grupy Fiata
w Polsce.
169
Ibidem.
Prace dyplomowe z ekonomii
101
Z kolei Spółka:

Fidis Leasing Polska Sp. z o.o. w Warszawie jest spółką joint-ventures
zawartą pomiędzy Grupą Fiata (49%) a konsorcjum banków Synesys
(51%). Zajmuje się leasingiem zarówno samochodów Fiata jak i innych
marek.
Usługi bankowe prowadzi:

Fiat Bank Polska S.A. w Warszawie. Prowadzi działalność operacyjną
od roku 1998 udzielając kredytów na zakupy samochodów Fiat.
4.4.
Fiat Auto Poland S.A.
Powstał 28 maja 1992 roku na bazie sprywatyzowanego przedsiębiorstwa
Fabryka Samochodów Małolitrażowych w Bielsku-Białej. Spółka posiada dwa
zakłady produkcyjne:

Zakład Karoserii w Bielsku-Białej,

Zakład Karoserii w Tychach.
Fiat wniósł do spółki 180 mln USD i zobowiązał się do spłaty zadłużenia
FSM oraz zainwestowania w ciągu 5 lat kwoty 830 mln USD. W roku 1994
nakłady Fiata wyniosły 260 mln USD, a w roku 1998 1 357,4 mln USD. [ L
127]Dodatkowo Bank EBOR wniósł 100 mln USD. W następnych latach Fiat
systematycznie zwiększał swoje zaangażowanie kapitałowe (tabela nr 20).
Prace dyplomowe z ekonomii
102
Tabela nr 20.
Nakłady inwestycyjne Fiata w Polsce w latach 1996 - 2002
(wartości skumulowane)
(mln USD)
Nakłady
Lata
Inwestycje
poniesione
Całość inwestycji
łącznie
z krajowymi
źródłami
Wartość
spłaconego
zadłużenia
1996
888,1
-
470,3
1997
1 141,9
-
569,7
1998
1 357,4
1 753,8
-
1999
1 470,1
1 900,0
-
2000
1 637,7
2 100,0
-
2001
1 698,8
ponad 2 100,0
-
2002
1 749,3
ponad 2 100,0
-
Źródło: Opracowanie własne na podstawie listy największych inwestorów zagranicznych w Polsce
za lata 1996 – 2002 opracowanej przez PAI.IZ, płyta CD, Warszawa 2005.
Przez pierwsze lata istnienia produkowano modele samochodów Fiat 126
oraz Cinquecento. Stopniowo rozszerzano produkowane modele aut, wprowadzając
kolejno fiaty: Uno, Palio Weekend, Siena, Seicento oraz wiele innych.
Na początku września 2003 roku wyprodukowano nowy model Fiata Panda.
Swoją mocną pozycję w Polsce Fiat zawdzięcza dwóm miejskim autom:
Panda i Seicento.
Podstawowe parametry handlowe ujęto w tabeli nr 21.
Prace dyplomowe z ekonomii
103
Tabela nr 21.
Podstawowe parametry handlowe Fiat Auto Poland S.A. w latach 2001 - 2003
Lata
Wyszczególnienie
2001
2002
2003
Produkcja (szt.)
197 018
158 516
203 630
Eksport (szt.)
140 951
119 755
159 602
82 718
60 025
70 974
Sprzedaż w Polsce (szt.)
Źródło: Fiat Auto Poland, Fiat Polska Sp. z o.o., Warszawa 2004, s. 2.
Fiat utrzymał pozycję lidera w sprzedaży aut na polskim rynku, lecz jego
sprzedaż stopniowo się zmniejsza (rysunek nr 15).
Rysunek nr 15.
Udział w rynku sprzedaży samochodów Fiata w Polsce
60%
52,0%
50%
42,0%
35,0%
40%
29,5%
28,0%
30%
25,6%
22,0%
17,6%
20%
17,2%
10%
0%
1995
1996
1997
1998
1999
2000
2001
2002
2003
lata
Źródło: Opracowanie własne na podstawie raportów o stanie gospodarki (przemysłu) za lata
1996– 2000 oraz analiz firmy Samar za lata 2001 – 2003.
Prace dyplomowe z ekonomii
104
W roku 1993 samochody Fiat były samochodami najtańszymi oraz
najpopularniejszymi. Polski Fiat 126p osiągnął pierwszą pozycję w sprzedaży z
ilością 66 412 szt., a na drugim miejscu znalazł się Polonez z ilością 63 247 szt.
Niewiele zmieniła się sytuacja w latach następnych, gdyż w roku 1994 największą
sprzedaż osiągnął Polonez 84 002 szt., natomiast drugie miejsce przypadło Fiatowi
Cinquecento z ilością 54 014 sprzedanych aut 170.
Również w roku 1995 Polonez był najlepiej sprzedającym się pojazdem –
68 933 szt. wraz z polskim Fiatem 126p – 54 704 szt.
W roku następnym pierwsze miejsce zajął polski Fiat 126p sprzedając
60 212 szt. swoich modeli, a w roku 1997 Fiat Cinquecento z wynikiem sprzedaży
54 467 szt.171
Przełomowym rokiem okazał się rok 1998, gdzie przyrost straciły dwa
modele Fiata oraz Polonez. Na czele rankingu pojawiło się Daewoo ze swoją
ofertą. Mimo wprowadzenia na rynek przez Fiata nowego modelu Seicento,
kosztem ograniczenia sprzedaży Fiata Cinquecento,. Fiat zaczął powoli tracić
swoją dominującą pozycję na polskim rynku.
W roku 1993 Fiat posiadał ponad 50% udziału w rynku samochodów
osobowych. Jednak już w roku 1998 tylko 29%, by w roku 2003 osiągnąć poziom
17,2% (rysunek nr 15).
170
W.
cit., s.
171
W.
cit., s.
Drzewiecki, J. Kipigroch, S. Ulicki, Rocznik polskiego rynku motoryzacyjnego 1999 r., op.
69.
Drzewiecki, J. Kipigroch, S. Ulicki, Rocznik polskiego rynku motoryzacyjnego 1999 r., op.
69.
Prace dyplomowe z ekonomii
105
Z AKOŃCZENIE
Przemieszczający się kapitał międzynarodowy, który lokalizował swoje
przedsięwzięcia inwestycyjne w Polsce stał się jednym z ważnych czynników
rozwoju polskiej gospodarki po roku 1989.
Sytuacja,
w
której
Polska
była
ograniczona
w
swoim
rozwoju
gospodarczym skalą posiadanych własnych środków finansowych, zmieniła się
z
chwilą
zasilenia
kapitałem
międzynarodowym
w
formie
inwestycji
zagranicznych i rozpoczęła przemiany gospodarcze. Inwestycje te stały się
czynnikiem
zmian
strukturalnych,
czynnikiem
wzrostu
i
poprawy
konkurencyjności gospodarki, a także rozpoczęła się rewolucja technologiczna w
przemyśle i usługach.
W omawianym w pracy magisterskiej okresie czasu napłynęło do Polski
wg szacunku PAIiIZ około 72 mld USD bezpośrednich inwestycji zagranicznych.
Natomiast wyliczenia NBP wykazują, że wartość inwestycji zagranicznych
zamknęła się kwotą ………….mln USD.
Pierwsze efekty wdrożonych reform pojawiające się w latach 1992 – 1993
spowodowały stopniowy przepływ inwestycji zagranicznych. Od roku 1994 tempo
wzrostu nakładów inwestycyjnych z roku na rok było coraz większe. Ta tendencja
wzrostowa trwała do roku 1998, gdzie pozyskano kwotę 9,5 mld USD
(dane PAIiIZ).
Po spadku napływu inwestycji zagranicznych w roku 1999, w 2000 roku
przypłynęło do Polski najwięcej kapitału, tj. kwota 10,6 mld USD, a skumulowana
wartość przypadająca za ten okres czasu wynosi 49,4 mld USD (dane PAIiIZ).
Osłabienie koniunktury gospodarczej w Polsce i na świecie wpłynęło
również na poziom nakładów inwestycyjnych, które po roku 2000 zaczęły
stopniowo się obniżać. Oprócz uwarunkowań zewnętrznych, przyczyną spadku
inwestycji
zagranicznych
w
Polsce
było
zahamowanie
procesów
Prace dyplomowe z ekonomii
106
prywatyzacyjnych, które w znacznym stopniu mobilizowały obcy kapitał
do inwestowania w naszym kraju.
Niepożądanym zjawiskiem stała się zachodząca dysproporcja pomiędzy
inwestycjami bezpośrednimi a portfelowymi. Spadł udziału bezpośrednich
inwestycji w ogólnej wartości inwestycji zagranicznych w Polsce z 70 – 80% w
latach 1998 – 2001 do 59% w roku 2002 i niespełna 53% w roku 2003.
Na koniec 2003 roku wartość kapitału zagranicznego w sektorach
bankowym i ubezpieczeniowym przekroczyła kwotę 10,5 mld PLN, z czego
na sektor bankowy przypadało 7,32 mld PLN. Kapitał zagraniczny kontroluje
46 z 58 banków prowadzących działalność operacyjną oraz 51 z 74 działających
w Polsce
towarzystw
ubezpieczeniowych.
Sytuacja
w
zakresie
napływu
bezpośrednich określana jest jako stabilna. Ożywienie gospodarcze oraz akcesja do
Unii Europejskiej nie stanowiła przełomu w napływie kapitału zagranicznego.
Znalezienie inwestorów strategicznych dla wszystkich przedsiębiorstw
państwowych produkujących samochody było celem rządu, który opracował
dwuetapowy program polityki przemysłowej dla sektora motoryzacji.
Inwestycje takich koncernów jak: Fiat, Daewoo, Volkswagen, General
Motors, Ford, Volvo, spowodowały, że bardzo dynamicznie zaczął się rozwijać
rynek komponentów samochodowych. Rozwój motoryzacji stanowi ważną
przyczynę dla rozwoju innych sektorów, będących dostawcami surowców,
półwyrobów dla tego przemysłu, jak przemysł paliw, przemysł chemiczny,
hutnictwo, tworzywa sztuczne, odlewnictwo, przemysł oponiarski i szereg innych.
Na koniec roku 2003 przemysł motoryzacyjny wchłonął 6,58 mld USD
zagranicznych inwestycji.
Aby można oczekiwać średniego poziomu gospodarczego na poziomie
przyrostu 6% PKB rocznie, inwestycje zagraniczne winny sięgać kwoty
10 mld USD. Zachodzi konieczność stworzenia warunków poprzez mobilizację
czynników i mechanizmów sprzyjających napływowi tych inwestycji w kolejnych
latach. Stąd ważną sprawą jest promocja Polski jako atrakcyjnego miejsca
dla lokalizacji tych inwestycji, jak również eliminowanie wszelkich barier
utrudniających prowadzenie działalności gospodarczej.
Prace dyplomowe z ekonomii
107
Najważniejsze bariery ograniczające napływ inwestycji zagranicznych
to słabe
przygotowanie
działek
oraz
brak
skutecznego
systemu
zachęt
(m.in. pomoc publiczna). Problemem jest również brak agencji, która w imieniu
inwestorów mogłaby załatwiać wszystkie sprawy. Obecnie w tym procesie
uczestniczy wiele instytucji odpowiedzialnych za wydawanie zezwoleń, o które
muszą się starać sami inwestorzy. Obecnie trwają prace nad ustawą o następcy
Państwowej Agencji Inwestycji i Informacji Zagranicznej. Dziś Agencja to spółka
prawa handlowego o ograniczonych kompetencjach. Na przykład w Czechach i
Słowacji są to agencje rządowe o szerokich prerogatywach. Następca PAIiIZ po
zmianie statusu odpowiadałby również za promocję gospodarczą i promocję
eksportu.
Po roku 2004 zostały podjęte pewne decyzje, których ze względów
czasowych nie ujęto w zasadniczej części niniejszej pracy.
Polska znalazła się w tzw. krótkiej liście państw (obok Słowacji), w
których może powstać za kwotę 500 mln euro fabryka opon koreańskiego
koncernu Hankook. Koreańczycy warunkują dodatkowo swoje zaangażowanie w
momencie otrzymania pomocy publicznej. Inwestycje NATO będą ograniczane. Z
650 mln euro, które miały być przeznaczone na rozbudowę infrastruktury
obronnej, do Polski ma trafić 220 mln euro. Koreański koncern LG Elektronics
wspólnie z holenderskim Philipsem zamierza rozbudować fabrykę telewizorów w
Mławie inwestując około100 mln USD. Z kolei Hewlett-Packard za kwotę 50 mln
USD rozbuduje swoje centrum usług finansowych we Wrocławiu. Mająca
strategiczne znaczenie dla polityki Toyoty budowana fabryka silników w Jelczu Laskowicach została oddana do eksploatacji w marcu 2003.
Półtora miliarda euro zapłaci General Motors
koncernowi Fiat by
zakończyć spór wokół podpisanej przed laty umowy.
Elementem porozumienia ma być podzielenie się przez koncerny wspólnymi
fabrykami silników. Tylko fabryka w Polsce ma pozostać wspólna. Z kolei
ukraiński
Awto ZAZ ma niebawem otrzymać zgodę na zakup 20 procent akcji
FSO należących do Skarbu Państwa.
Strategia lizbońska, przyjęta w 2000 roku, która zakładała przekształcenie
Zjednoczonej Europy w najbardziej konkurencyjny obszar świata do roku 2010,
Prace dyplomowe z ekonomii
108
została zmodyfikowana po niespełna pięciu latach. Unia Europejska nie ma już
ambicji dogonienia USA w tempie rozwoju gospodarczego.
Sytuacja ta będzie miała swoje „przełożenie” na napływ inwestycji do
Polski. Unia Europejska namawia kraje członkowskie do inwestowania w badania i
rozwój.
W Polsce największymi wyzwaniami pozostaje bezrobocie i niewielkie
wydatki na badania i rozwój. Stąd oczekiwać należy zwiększonych inwestycji
na dalszy rozwój sektorów o wysokiej technologii, bowiem Polska traci dystans do
najbardziej rozwiniętych krajów i możliwości jakie daje dostęp do nowoczesnych
technologii. Pod względem wykorzystania informatyki i telekomunikacji oraz
warunków ich rozwoju, wg raportu Światowego Forum Ekonomicznego Polska
wśród ponad 100 krajów zajmuje 72 pozycję.
Opublikowane przez PAIiIZ dane za rok 2004 potwierdzają prognozy przyjęte dla
Polski na ten rok. Wartość zagranicznych inwestycji bezpośrednich w tym czasie
wyniosła 7,86 mld USD. To wzrost w porównaniu z 2003 o 23 procent i zarazem
najwyższych poziom od czterech lat. Można wysnuć wniosek, że po kilku
spektakularnych porażkach w walce o inwestorów zwiększyła się atrakcyjność
Polski jako miejsca do prowadzenia działalności gospodarczej. W roku 2004
największym inwestorem w Polsce był amerykański fundusz Apollo Rida, który
kupił
nieruchomości za 800 mln USD. Na kolejnych miejscach znalazły się
France Telekom ( 450 mln USD w telekomunikację) oraz LNM Holding (390 mln
USD w hutnictwo).
Prace dyplomowe z ekonomii
109
LITER ATUR A
1.
L.Balcerowicz, Międzynarodowe przepływy gospodarcze, Praca zbiorowa,
PWN, Warszawa 1987.
2.
K. P. Białecki, Operacje handlu zagranicznego, PWE, Warszawa 2002.
3.
K. Bień (2004), Dlaczego omijają Polskę, „Rzeczpospolita”, 11/12.09.2004,
nr 214(6897).
4.
H. Bochniarz
(2004),
Przyciągnąć
zagranicznych
inwestorów,
„Rzeczpospolita”, 18.11.2004, nr 270(6953).
5.
A. Buckley, Inwestycje zagraniczne, składniki wartości i ocena, PWN,
Warszawa 2002.
6.
A. Budnikowski, Międzynarodowe stosunki gospodarcze, PWE, Warszawa
2003.
7.
K. Budzowski, Ekonomika handlu zagranicznego, WSZiB, Kraków 1999.
8.
M. Czekański (2004), Warszawa przyciąga coraz mniej, „Rzeczpospolita”,
29.09.2004, nr 229(6912).
9.
M. Czekański (2004), GE chce inwestować w Polsce,
„Rzeczpospolita”,
29.10.2004, nr 255(6938).
10.
B. Domański, Kapitał zagraniczny w przemyśle Polski, Instytut Geografii
i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2001.
11.
W.Drzewiecki,
J.Kipigroch,
S.Ulicki,
Rocznik
polskiego
rynku
motoryzacyjnego 1999 r., Wydawnictwo Samar 2000.
12.
B. Durka, Inwestycje zagraniczne w Polsce, Raport roczny 1995 r., Praca
zbiorowa, Instytut Koniunktury i Cen Handlu Zagranicznego, Warszawa
1996.
13.
B. Durka, Inwestycje zagraniczne w Polsce, Raport roczny 1996 r., Praca
zbiorowa, Instytut Koniunktury i Cen Handlu Zagranicznego, Warszawa
1997.
Prace dyplomowe z ekonomii
14.
110
B. Durka, Inwestycje zagraniczne w Polsce, Raport roczny 1997 r., Praca
zbiorowa, Instytut Koniunktury i Cen Handlu Zagranicznego, Warszawa
1998.
15.
B. Durka, Inwestycje zagraniczne w Polsce, Raport roczny 1998 r., Praca
zbiorowa, Instytut Koniunktury i Cen Handlu Zagranicznego, Warszawa
1999.
16.
B. Durka, Inwestycje zagraniczne w Polsce, Raport roczny 1999 r., Praca
zbiorowa, Instytut Koniunktury i Cen Handlu Zagranicznego, Warszawa
2000.
17.
B. Durka, Inwestycje zagraniczne w Polsce, Raport roczny 2000 r., Praca
zbiorowa, Instytut Koniunktury i Cen Handlu Zagranicznego, Warszawa
2001.
18.
B. Durka, Inwestycje zagraniczne w Polsce, Raport roczny 2001 r., Praca
zbiorowa, Instytut Koniunktury i Cen Handlu Zagranicznego, Warszawa
2002.
19.
B. Durka, Inwestycje zagraniczne w Polsce, Raport roczny 2002 r., Praca
zbiorowa, Instytut Koniunktury i Cen Handlu Zagranicznego, Warszawa
2003.
20.
B. Durka, J. Chojna, Inwestycje zagraniczne w Polsce, Raport roczny 2003 r.,
Praca zbiorowa, Instytut Koniunktury i Cen Handlu Zagranicznego,
Warszawa 2004.
21.
W. Drzewiecki, Sektor motoryzacyjny w Polsce, Samar s.c., Warszawa 2004.
22.
Fiat Auto Poland, Fiat Polska Sp. z o.o., Warszawa 2004
23.
W. Frąckowiak, Fuzje i przejęcia przedsiębiorstw, PWE, Warszawa 1998.
24.
J. Garlicki,
J. Błaszkowski,
Opinia
inwestorów
zagranicznych
i ekonomicznych w warunkach działalności w Polsce, PAIZ – CBM Indicato,
Warszawa 2003.
25.
M. Guzek, Międzynarodowe stosunki gospodarcze, Wydawnictwo Wyższej
Szkoły Bankowej, Poznań 2004.
26.
B. Jeliński, Polska polityka handlu zagranicznego w warunkach członkostwa
w UE, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2003.
Prace dyplomowe z ekonomii
27.
J. Kachel,
111
M. Sienkiewicz
(2004),
O
warto
wielkich
zabiegać,
„Rzeczpospolita”, 8/9.05.2004, nr 107(6970).
28.
Bezpośrednie
W. Karaszewski,
inwestycje
zagraniczne,
TNOIK-Dom
Organizatora, Toruń 2004.
29.
W. Karaszewski, Przedsiębiorstwo z udziałem kapitału zagranicznego w
Polsce w latach 1990 – 1999, TNOiK- Dom Organizatora, Toruń 2001
30.
K. Kłosiński, Międzynarodowy obrót usługami, Difin, Warszawa 2002.
31.
A. Krakowiak
rządu,
„Rzeczpospolita”,
K.Kuźmicz (2004), Kto chce robić interesy w Polsce,
„Rzeczpospolita”,
(2004),
Potrzebna
decyzja
31.08.2004, nr 204(6887).
32.
22.01.2004, nr 18(6701).
33.
K. Kuźmicz (2004), Wracają wielkie pieniądze,
„Gazeta Wyborcza”,
16.11.2004, nr 272.4778.
34.
Z. Lentowicz
(2004),
Ostatnia
szansa
na
duże
zamówienia,
„Rzeczpospolita”, 2/3.10.2004, nr 232(6915).
35.
Z. Lentowicz (2004), Inwestycje za 1 mld zł, „Rzeczpospolita”, 20.08.2004,
nr 195(6879).
36.
R. Ludwikowski, Regulacje handlu i biznesu międzynarodowego, tom II,
Dom Wydawniczy ABC, Warszawa 1998.
37.
P. Maciejewicz (2004), Popłynie rzeka dolarów, „Gazeta Wyborcza”,
16.11.2004, nr 268.
38.
A.
Mackiewicz
(2004),
Awto
ZAZ
skupił
wszystkie
długi
FSO,
„Rzeczpospolita”, 11/12.12.2004, nr 290(6973).
39.
D. Marciniak-Neider, Rozliczenia w handlu zagranicznym, PWE, Warszawa
2004.
40.
A. Michalski (2004), Czy kapitał przypłynie ze Wschodu, „Rzeczpospolita”,
11.02.2004, nr 35(6718).
41.
Ministerstwo
Gospodarki
R.Zwolińskiego-
specjalistę
i
Pracy,
w
Informacja
Departamencie
sporządzona
Polityki
Warszawa 2005.
42.
M. Multan, Połączenia i przejęcia, „Parkiet”, 1995, nr 140.
przez
Przemysłowej,
Prace dyplomowe z ekonomii
43.
M. Niemiec,
112
M. Wróblewski,
Międzynarodowe
stosunki
gospodarcze,
Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2003.
44.
Wprowadzenie
E. Nojszewska,
do
biznesu
międzynarodowego,
Praca
zbiorowa, WSiP, Warszawa 2002.
45.
M. K. Nowakowski, Biznes międzynarodowy, Praca zbiorowa, Key Text,
Warszawa 2000.
46.
Z. Pierścionek, Strategie rozwoju firmy, PWN, Warszawa 1996.
47.
E.
Południk
(2005),
Dobra
kadra
z
„Rzeczpospolita”,
tradycjami,
14.02.2005, nr 37(7026).
48.
R. Przasnyski (2004), Rekordowe zakupy obligacji, „Rzeczpospolita”,
21.09.2004, nr 222(6905).
49.
M.Przybylski
Rząd
(2004),
Zapowiada
zmiany
i
przyspieszenia,
„Rzeczpospolita”, 12.03.2004, nr 61(6744).
50.
M.Przybylski (2004), Sezon na dobre wiadomości, „Rzeczpospolita”,
5.02.2004, nr 31(6714).
51.
M.Przybylski (2004), Nowe zakłady – 167 mln euro, „Rzeczpospolita”,
3/4.04.2004, nr 80(6763).
52.
M. Przybylski
(2004),
Polskie doliny inwestycyjne, „Rzeczpospolita”,
5.04.2004, nr 81(6764).
53.
działka,
„Rzeczpospolita”,
M. Przybylski (2004), W Polsce lepiej niż w Chinach,
„Rzeczpospolita”,
M.Przybylski
(2004),
Potrzebne
biuro
i
11.06.2004, nr 135(6818).
54.
15.07.2004, nr 164(6847).
55.
M. Przybylski (2004), Polska lepsza od Czech, Słowacji, „Rzeczpospolita”,
23.09.2004, nr 224(6907).
56.
M. Przybylski (2004), Bliżej czołówki, „Rzeczpospolita”, 13.08.2004, nr
189(6872).
57.
atrakcyjna,
„Rzeczpospolita”,
M. Przybylski (2005), Od kontaktów do kontraktów,
„Rzeczpospolita”,
M. Przybylski
(2004),
Polska
bardziej
25.10.2004, nr 251(6934).
58.
6.01.2005, nr 4(6993).
59.
J. Rymarczyk, Handel zagraniczny, PWE, Warszawa 2002.
Prace dyplomowe z ekonomii
113
60.
M. Skazk, E. Wojtaszek, Reguły konkurencji a franchising, Warszawa 1995.
61.
P. J. Szczepankowski, Fuzje i przejęcia, PWN, Warszawa 2000.
62.
T. Świderek (2004),
Zagraniczne
koncerny
zapowiadają inwestycje,
„Rzeczpospolita”, 1.12.2004, nr 281(6964).
63.
J. Świerkowski, Zarys międzynarodowych stosunków gospodarczych, PWE,
Warszawa 2004.
64.
D. Walewska, M. Przybylski (2004), 15 lat na wymyślenie strategii,
„Rzeczpospolita”, 31.08.2004, nr 204(6887).
65.
D. Walewska (2004), Niechciany kapitał, „Rzeczpospolita”, 31.08.2004, nr
204(6887).
66.
D. Walewska (2005), Więcej inwestycji dla Polski, „Rzeczpospolita”,
02.02.2005, nr 27(7016).
67.
Z. Wysokińska, Konkurencyjność w międzynarodowym i globalnym handlu
technologiami, PWN, Warszawa 2001.
68.
Z. Wysokińska, J. Witkowska, Integracja Europejska, PWN, Warszawa –
Łódź 2002.
Źródła statystyczne
69.
„Biuletyn Informacyjny NBP” 2003/3, Bilans Płatniczy NBP.
70.
GUS, Wyniki gospodarcze podmiotów w 1994, Warszawa 1995.
71.
GUS, Rocznik Statystyczny Handlu Zagranicznego 2002, Warszawa 2002.
72.
Informator PAiZ, Firmy joint ventures, Warszawa 1992.
73.
Ministerstwo Gospodarki, Raport o stanie przemysłu w roku 1996,
opracowany przez Departament Analiz i Prognoz, Warszawa 1997.
74.
Ministerstwo Gospodarki, Raport o stanie przemysłu w roku 1997,
opracowany przez Departament Analiz i Prognoz, Warszawa 1998.
75.
Ministerstwo Gospodarki, Raport o stanie przemysłu w roku 1998,
opracowany przez Departament Analiz i Prognoz, Warszawa 1999.
76.
Ministerstwo Gospodarki, Raport o stanie przemysłu w roku 1999,
opracowany przez Departament Analiz i Prognoz, Warszawa 2000.
77.
Ministerstwo Gospodarki, Raport o stanie przemysłu w roku 2000,
opracowany przez Departament Analiz i Prognoz, Warszawa 2001.
Prace dyplomowe z ekonomii
78.
114
Ministerstwo Gospodarki, Raport o stanie gospodarki w roku 2000,
opracowany przez Departament Analiz i Prognoz, Warszawa 2001.
79.
NBP, Bilans płatniczy na bazie transakcji oraz bilans aktywów i pasywów
zagranicznych RP za rok 1999, Warszawa 2000
80.
NBP, Zagraniczne inwestycje bezpośrednie w Polsce w 2002, Warszawa
2003.
81.
NBP, Bilans płatniczy na bazie transakcji oraz bilans aktywów i pasywów
zagranicznych RP za rok 2003, Warszawa 2004.
82.
NBP, Międzynarodowa pozycja inwestycyjna Polski w 2003 roku, Warszawa
2004.
83.
NBP, Zagraniczne inwestycje bezpośrednie w Polsce w 2003, Warszawa
2004.
84.
PAIiIZ, Automotive and transport eguipment in Poland 2002, Warszawa
2003.
85.
PAIiIZ, Automotive and transport eguipment in Poland2003, Warszawa
2004.
86.
Rządowe
Centrum
Studiów
Strategicznych,
Przegląd
koniunktury
gospodarczej na świecie 2000 – 2002, Warszawa 2003.
Źródła internetowe
87.
B. Durka [Dok. Elektr.] (2004), Seminarium Instytutu Koniunktur i Cen
Handlu Zagranicznego, „Napływ bezpośrednich inwestycji zagranicznych w
latach
2001
–
2003,
po
przystąpieniu
Polski
do
UE”,
http://ikchz.warszawa.pl/demianium inwestycje.html, 2004.03.16.
88.
B. Durka
[Dok.
Elektr.]
(2004),
Inwestycje
zagraniczne
w
Polsce,
http://handelwe.pl.ikchz.pl/?id=100, 2004.12.05.
89.
Fiat [Dok. Elektr.] (2004), Świat fiata, http://www.fiat.pl, 2004.12.08.
90.
Fiat [Dok. Elektr.] (2004), Grupa Fiata w Polsce, http://www.fiat.pl,
2004.12.08.
91.
A. Kondratowicz [Dok. Elektr.] (2005), Nowa inwestycja motoryzacyjna
w Legnicy,
2005.01.31.
http://www.serwisy,gazeta.pl/metron/1,0,2024000,html,
Prace dyplomowe z ekonomii
92.
115
A. Kublik [Dok. Elektr.] (2004), Przybywa inwestycji w Polską motoryzację,
http://www.serwisy.gazeta.pl/metron/1,0,1731660.html, 2005.01.29.
93.
A. Kublik [Dok Elektr.] (2004), Japońska firma Sanden zainwestuje
w Polkowicach,
http://www.serwisy.gazeta.pl/metron/1,0,1878623.html,
2005.01.31.
94.
Money
[Dok.
Elektr.]
(2004),
Franchising,
http//www.wiem.onet.pl/wiem/001da5. html, 2004.08.17.
95.
Money [Dok. Elektr.] (2004), W 2001 spadły inwestycje zagraniczne
http://www.money.pl/gospodarka/wiadomości/20020408/10838/
w Polsce,
2004.02.09.
96.
PAIiIZ
[Dok.
Elektr.]
Dodatkowe
(2004),
źródła
informacji,
http://www.paiz.gov. pl/index/, 2005.01.03.
97.
PAIiIZ [Dok. Elektr.] (2005), Kolejna inwestycja Michelina w Polsce,
http://www.paiz.gov.pl/nowości, 2005.02.18.
98.
PAIiIZ (Dok. Elektr.] (2004), Kolejna inwestycja Faurecia w Polsce,
http://www.paiz.gov.pl/nowości, 2005.02.18.
99.
PAIiIZ [Dok.Elektr.] (2005), sektorowy podział BIZ,
http:/www.paiz.gov.pl/index/?id=52720e003547c705615f5e03b95aa99f,2005
.02.19
100. Polska Agencja Prasowa [Dok. Elektr.] (2005), Amerykański Koncern
otworzy
w
fabrykę,
Bielsku-Białej
http://www.serwisy.gazeta.pl/metron/1,0,2319333.html, 2005.01.31.
101. Polska Agencja Prasowa [Dok. Elektr.] (2004), Dwie nowe firmy w
Wałbrzyskiej
Specjalnej
Strefie
Ekonomicznej,
http://www.serwisy.gazeta.pl/metron/1,0,1891525. html, 2005.01.31.
102. Polska Agencja Prasowa [Dok. Elektr.] (2004), Japońska firm Yagi
zainwestuje
w
Żarowie,
http://www.serwisy.gazeta.pl/metron/1,0,1688790.html, 2005.01.31.
103. Stosunki Międzynarodowe [Dok. Elektr.] (2004), Inwestycje zagraniczne
w Polsce, http://www.stosunki.pl/teksty/inwestycje_zagr.html
104. Wrocławski Serwis Internetowy [Dok. Elektr.] (2004), Specjalne Strefy
Ekonomiczne, http://www.wroclaw.pl/p, 2004.03.16
Prace dyplomowe z ekonomii
116
Wykaz aktów normatywnych
105. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 maja 1976 r., o wydawaniu
zagranicznym osobom fizycznym zezwoleń na prowadzenie niektórych
rodzajów działalności gospodarczej Dz.U. nr 19 z 1976 r., poz. 123.
106. Ustawa z dnia 6 lipca 1982 r., o zasadach prowadzenia na terytorium
Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej
w zakresie
drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne, Dz.U. nr19
z 1982 r., poz. 146.
107. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1986 r., o spółkach z udziałem zagranicznym,
Dz.U. nr 17 z 1986 r., poz. 88.
108. Ustawa z dnia 23 października 1987 r., o zmianie niektórych ustaw
regulujących zasady funkcjonowania gospodarki narodowej, Dz.U. nr 33 z
1987 r., poz. 181.
109. Ustawa z dnia 23 grudnia 1988 r., o działalności gospodarczej z udziałem
podmiotów zagranicznych, Dz. U. nr 41 z 1988 r., poz. 325.
110. Obwieszczenie Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 28
kwietnia 1989 r., w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy z dnia 6
lipca 1982 r., o zasadach prowadzenia na terytorium PRL działalności
gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby
prawne i fizyczne, Dz.U. nr 27 z 1989 r., poz. 148.
111. Ustawa z dnia 28 grudnia 1989 r., o zmianie ustawy o zasadach prowadzenia
na
terytorium
PRL
działalności
gospodarczej
w
zakresie
drobnej
wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne oraz ustawy o
działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych Dz.U. nr 74
z 1989 r., poz. 442.
112. Ustawa z dnia 13 lipca 1990 r., o prywatyzacji przedsiębiorstw
państwowych, Dz.U. nr 51 z 1990 r., poz. 298.
59 z 1990 r., poz.344.
113. Ustawa z dnia 27 lipca 1990 r., O działalności ubezpieczeniowej, Dz.U. nr 59
z 1990 r., poz. 344.
114. Ustawa z dnia 22 marca 1991 r., Prawo o publicznym obrocie papierami
wartościowymi i funduszach powierniczych, Dz.U nr 35 z 1991 r., poz.155
Prace dyplomowe z ekonomii
117
115. Ustawa z dnia 14 czerwca 1991 r., o spółkach z udziałem zagranicznym,
Dz.U. nr 60 z 1991 r., poz. 253.
116. Ustawa z dnia 30 kwietnia 1993 r., o narodowych funduszach inwestycyjnych
i ich prywatyzacji, Dz.U. nr 44 z 1993 r., poz. 202.
117. Ustawa
z
dnia
20
października
1994
r.,
o
specjalnych
strefach
ekonomicznych, Dz.U. nr 123 z 1994 r., poz. 600.
118. Ustawa z dnia 29 marca 1996 r., o zmianie ustawy o spółkach z udziałem
zagranicznym oraz zmianie niektórych ustaw Dz.U. nr 45 z 1996 r., poz. 199.
119. Ustawa z dnia 30 sierpnia 1996 r., o komercjalizacji i prywatyzacji
przedsiębiorstw państwowych Dz.U. nr 118 z 1996 r., poz. 561.
120. Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r., Prawo o publicznym obrocie papierami
wartościowymi, Dz.U. nr 118 z 1997 r., poz. 754.
121. Ustawa z 28 sierpnia 1997 r., o funduszach inwestycyjnych Dz.U nr 139 z
1997 r., poz.933.
122. Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r., o Narodowym Banku Polskim, Dz.U. nr
140 z 1997 r., poz. 938.
123. Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r., Prawo Bankowe, Dz.U. nr 140 z 1997 r.,
poz. 939.
124. Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r, o zmianie ustawy o podatku dochodowym
od osób prawnych, Dz.U. nr 144 z 1998 r., poz. 931
125. Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r., Prawie dewizowym, Dz.U. nr 160
z 1998 r., poz. 1063.
126. Ustawa z dnia 19 listopada 1999 r., Prawo Działalności gospodarczej, Dz.U
nr 101 z 1999 r., poz.1178.
127. Ustawa z dnia 27 lipca 2002 r., Prawo dewizowe, Dz.U. nr 141 z 2002 r.,
poz. 1178.
Elektroniczne nośniki informacji
128. PAIiIZ, Lista największych inwestorów zagranicznych w Polsce w latach
1996-2003, płyta CD, Warszawa 2005.
Prace dyplomowe z ekonomii
118
Z AŁ ĄC ZNIKI
Prace dyplomowe z ekonomii
119
Załącznik Nr 1
Specjalne strefy ekonomiczne w Polsce
1.
Specjalne strefy ekonomiczne na terenie Polski.
2.
W Polsce funkcjonują następujące specjalne strefy ekonomiczne:
3.
Specjalna Strefa Ekonomiczna „Euro-Park” Mielec,
Spółka zarządzająca: Agencja Rozwoju Przemysłu S.A. w Warszawie
ul. Partyzantów 25, 39-300 Mielec; tel. 0-17/788-72-36, 788-77-94
4.
Katowicka Specjalna Strefa Ekonomiczna,
Spółka zarządzająca: Katowicka Specjalna Strefa Ekonomiczna S.A.
ul. J. Lompy 13, 40-032 Katowice; tel. 0-32/51-07-36, 51-09-58
5.
Suwalska Specjalna Strefa Ekonomiczna,
Spółka zarządzająca: Suwalska Specjalna Strefa Ekonomiczna S.A. w
Suwałkach
ul. Noniewicza 49, 16-400 Suwałki; tel. 0-87/565-24-49
6.
Legnicka Specjalna Strefa Ekonomiczna,
Spółka zarządzająca: Legnicka Specjalna Strefa Ekonomiczna S.A.
ul. Kardynała B. Kominka 9, 59-220 Legnica; tel. 0-76/85-22-446
7.
Łódzka Specjalna Strefa Ekonomiczna,
Spółka zarządzająca: Łódzka Specjalna Strefa Ekonomiczna S.A.
ul. Tymienieckiego 22/24, 90-349 Łódź; tel. 0-42/676-27-53
8.
Wałbrzyska Specjalna Strefa Ekonomiczna „Invest-Park”,
Spółka zarządzająca: Wałbrzyska Specjalna Strefa Ekonomiczna Sp. z o.o.
ul. Uczniowska 21, 58-306 Wałbrzych; tel. 0-74/41-35-00
9.
Kamiennogórska Specjalna Strefa Ekonomiczna Małej Przedsiębiorczości,
Spółka zarządzająca: Specjalna Strefa Ekonomiczna Małej
Przedsiębiorczości S.A.
ul. Papieża Jana Pawła II 11a, 58-400 Kamienna Góra; tel. 0-75/645-15-03
do 06
10.
Kostrzyńsko - Słubicka Specjalna Strefa Ekonomiczna,
Spółka zarządzająca: Kostrzyńsko - Słubicka Specjalna Strefa Ekonomiczna
S.A. w Kostrzyniu
ul. Kopernika 4a, 66-470 Kostrzyń nad Odrą; tel. 0-95/752-41-66
11.
Słupska Specjalna Strefa Ekonomiczna,
Spółka zarządzająca: Pomorska Agencja Rozwoju Regionalnego S.A.
ul. Poznańska 1a, 76-200 Słupsk; tel. 0-59/841-28-92
Prace dyplomowe z ekonomii
120
12.
Specjalna Strefa Ekonomiczna „Starachowice”,
Spółka zarządzająca: Specjalna Strefa Ekonomiczna „Starachowice” S.A. w
Starachowicach,
ul. Radomska 29, 27-200 Starachowice; tel. 0-47/275-41-01,
13.
Tarnobrzeska Specjalna Strefa Ekonomiczna „Euro-Park Wisłosan”,
Spółka zarządzająca: Agencja Rozwoju Przemysłu S.A. w Warszawie,
ul. Domaniewska 41, 02-672 Warszawa; tel. 0-22/874-36-15,
14.
Pomorska Specjalna Strefa Ekonomiczna,
ul. Władysława IV 9, 81-703 Sopot; tel.0-58/555-97-00
15.
Warmińsko – Mazurska Specjalna Strefa Ekonomiczna,
Spółka zarządzająca: Warmińsko – Mazurska Specjalna Strefa Ekonomiczna
S.A.
ul. Długi Targ 39/40, 80-830 Gdańsk; tel. 0-58/301-86-81 do 85
16.
Specjalna Strefa Ekonomiczna „Krakowski Park Technologiczny”,
Spółka zarządzająca: Centrum Zaawansowanych Technologii – Kraków Sp. z
o.o.
ul. Studencka 7/3a, 31-116 Kraków; tel. 0-12/422-65-23
Źródlo: Wrocławski Serwis Internetowy [Dok. Elektr.] (2004), Specjalne strefy ekonomiczne,
http://www.wroclaw.pl/p, 2004.03.16
Prace dyplomowe z ekonomii
121
Załącznik Nr 2
Bezpośrednie inwestycje zagraniczne w sektorze bankowym z krajów U E
Kwota (min PLN)
Lp
Kraj
Ogółem
1
Niemcy
2
z tego:
w 2002 roku
% inwestycji
zagranicznych
ogółem
Udział w kapit.
zakł. banków
komercyjnych
(%)
1 776,7
468,5
26,4
16,7
Holandia
738:0
199,1
10,9
6,9
3
Irlandia
514,1
0,0
7,6
4,8
4
Belgia
460,1
161,4
6,8
4,3
5
Francja
445,2
0,0
6,6
4,2
6
Portugalia
424,6
-85,6
6,3
4,0
7
Szewcja
344,3
37.9
5,1
3,2
8
Austria
332,0
-92,1
4,9
3,1
9
Włochy
126,6
0,0
1,9
1,2
10
Dania
42,2
0,0
0,6
0,4
11
Wlk. Brytania
38,2
0,0
0,6
1,4
RAZEM kraje UE
5 242,0
689,2
77,7
49,2
Źródło: B Durka [Dok.elektr.] (2004). Seminarium Instytutu Koniunktur i Cen Handlu
Zagranicznego nt. Napływ bezpośrednich inwestycji zagranicznych w latach 2001-2003 i po
przystąpieniu Polski do UE http://www.ikchz. Warszawa.pl/seminanumjnwestycje.html. 2004.03.16.
Prace dyplomowe z ekonomii
122
Załącznik Nr 3
Liczba banków komercyjnych w Polsce w latach 1997-2001
Lata
Wyszczególnienie
1997
1998
1999
2000
2001
Banki ogółem
81
83
77
74
69
w tym: publiczne
18
13
7
7
brak
danych
1
1
1
1
j.w
63
70
70
67
j.w
9
11
11
11
11
Banki z przeważającym udziałem kapitału
polskiego
53
52
38
27
23
Banki z przeważającym udziałem kapitału
zagranicznego
28
31
39
47
46
15
19
19
18
17
15
16
16
16
16
Banki samochodowe
-
4
5
6
6
Banki hipoteczne
-
-
-
-
3
w tym: zrzeszające *
Prywatne
w tym: regionalne i zrzeszające*
w tym ze 1 00% udziałem
kapitału zagranicznego
Banki notowane na WGPW
Źródło. W. Karaszewski, Bezpośrednie inwestycje zagraniczne, Dom Organizatora TNOiK 2004,
s. 202.
Prace dyplomowe z ekonomii
123
Załącznik Nr 4
Udział bezpośrednich inwestycji zagranicznych w sektorze bankowym w BIZ w Polsce w latach 1996 -2001
1996
1997
sektor
sektor
ogółem banWyszczególnienie ogółem ban(min
kowy b:a
(min
kowy
USD)
(min
USD)
(min
USD)
USD)
a
B
c
Napływ kapitału w
formie zakupu
udziałów lub akcji,
aportów rzeczowych
oraz dopłat do
kapitału
3198
438
Reinwestowane zyski
netto*
244
Kredyty od
inwestorów
Razem
1998
b:a
a
b
c
13,9
3166
608
19,5
151
61,9
25
206
1095
55
5,0
1767
4498
644
14,3
4908
sektor
ogółe banm (min kowy
USD)
(min
USD)
a
1999
b:a
b
c
4604
476
10,3
82
-264
268
25
1,4
2025
26
839
17,1
6365
770
2000
sektor
sektor
ogółe
ogółe banbankowy
m (min
b:a m (min kowy
(min
USD)
USD)
(min
USD)
USD)
a
b
c
34,6
2001
b:a
ogółe
m (min
USD)
sektor
bankowy
(min
USD)
b:a
b
c
a
b
c
8418
753
8,9
4924
1146
-1040
390
a
5546
1919
-453
304
-400
390
1,3
1259
-19
949
47
5,1
1453
-42
12,1
7270
2227
9342
1190
12,7
5713
1494
30,6
* Reinwestowane zyski netto stanowią różnice pomiędzy reinwestowanymi zyskami a stratami bilansowymi przypadającymi na udział owca zagranicznego.
Źródło: W.Karaszewski, Bezpośrednie inwestycje zagraniczne, Dom Organizatora TNOiK 2004 s.205
23,3
26,2
Prace dyplomowe z ekonomii
124
Prace dyplomowe z ekonomii
125
Załącznik Nr 5
Struktura kapitału własnego instytucji ubezpieczeniowych w Polsce (w %)
Kapitały własne ogółem
W tym: kapitał podstawowy
Wyszczególnienie
1998
Ogółem
1999
2000
2001
2002
1998
1999
2000
2001
2002
100,0
100,0
100.0
100,0
100,1
100,0
100,0
100,0
100,0
100,1
Z przeważającym udziałem
kapitału polskiego
59,9
65,9
62,6
52,7
55,6
61.6
49,4
40,8
31,2
27,1
Z przeważającym udziałem
kapitału zagranicznego
40,1
34,1
37,4
47,3
44,4
39,4
50,6
59,2
68,8
72,9
Źródło: W. Karaszewski , Bezpośrednie inwestycje zagraniczne ,TNOiK- Dom Organizatora, 2004, s.207
Prace dyplomowe z ekonomii
126
Załącznik nr 6.
Inwestorzy zagraniczni w bankach giełdowych (stan na 31 grudnia 2003 r.)
Lp
Bank
Kapitały
własne
(min PLN)
Kapitał
zakładowy
(min PLN)
Inwestor strategiczny
1
Bank Pekao SA
7 155,3
166,1 UniCrcdito Italiano S. p. A
2
Bank Handlowyz
w Warszawie SA
5 940,9
522,6
3
BPH PBK SA
5 302,2
143,6 HVB Group, w tym:
Citibank Overseas Irwestment
Corporation*"
Bank Austria Creditansialt AG
Udział
inwestora
strategiczne
go w
kapitale
zakładowym
53,05%
89.33%
71,24%
71.21%
4
1NGBSKSA
2 723,7
130,1 1NGBankN.V.
87.77%
5
BZ WBK SA
2 542,7
729,6 AIB European liwestments Ltd
70,50%
6
Bank Millennium SA
1 734,9
849,2 Banco Comercial Portugues
50,00%
7
BRE Bank SA
1 588,2
8
Kredyt Bank SA
659,2
9
BOSSA
570,8
10
Fortis Bank Polska
514,8
11
Nordea Bank Polska
499,4
166,1 Nordea Bank Sweden AB
98,35%
12
DZ Bank Polska^
207,8
123,0 DZ Bank AG
99,99%
13
Deutsche Bank PBC
189,5
336,3 DB PBC AG
95,02%
91,9 Commerzbank AG
1 056,5 KBCBank N.V
132,0 Skandinaviska Enskilda Bankcn
30,2 Fortis Bank*
72,16%
81,40%
47.04%
99,10%
Źródło: Raporty finansowe banków za IV kwartał 2003 roku, komunikaty giełdowe
B. Durka, J. Chojna, Inwestycje zagraniczne w Polsce, Raport roczny 2003, Praca zbiorowa,
Instytut Koniunktury i Cen Handlu Zagranicznego, Warszawa 2004, s. 109.
Prace dyplomowe z ekonomii
127
Załącznik nr 7
Kapitał zagraniczny w polskim sektorze ubezpieczeniowym według krajów pochodzenia i jego zmiany w 2003 roku
31 12 2003 (min zł)
ogółem
dział I
31.1 2.2002 (min zł)
dział II
ogółem
dział I
Udz. w kapit. zakł. Sektora
(w %)
Zmiana (min zł)
dział II
ogółem
dział I
dział II
ogółem
dział I
dział II
Niemcy
1 325,8
370,2
955,6
1 206,3
334,6
871,7
119,5
35,6 0,0
83,9
30,1
16,7
43,9
Austria
337,9
150,7
187,2
325,0
150,7
174,3
12,9
0,0
12,9
7,7
6,8
8,6
USA
305,5
228,0
77,5
339,5
264,0
75,5
-34,0
-36,0
2,0
6,9
10,3
3,6
Holandia
262,1
169,2
92,9
197,3
122,2
75,1
64,8
47,0
17,8
6,0
7,6
4,3
Finlandia
259,0
259.0
0,0
241,0
241.0
0,0
18,0
18,0
0,0
5,9
11,7
0,0
Wlk. Brytania
166,5
143,0
23,5
164,2
141,2
23,0
2,3
1,8
0,5
3,8
6,4
1,1
Dania
153,6
100,0
53,6
151,8
100,0
51.8
1,8
0,0
1,8
3,5
4,5
2,5
Szwajcaria
127,8
40,0
129,5
89,5
40,0
-1,8
-1,8
0,0
2,9
3,9
1,8
Belgia
121,7
121,7
51,6
0,0
51,6
70,1
0,0
70,1
2,8
0,0
5.6
Włochy
87,5
61,5
87,5
26,0
61,5
0,0
0,0
0,0
2,0
1,2
2,8
Francja
53,4
46,9
6,5
41,0
34,5
6,5
12,4
12,4
0,0
1,2
2,1
0,3
0,4
37,5
37,9
0,4
37,5
0,1
0,1
0,0
0,9
0,0
1,7
1 581,2
1 657,6
2 972,6
1 504,1
1468,5
266,3
77,2
189,1
73,6
71,2
76,1
Szwecja
RAZEM
3 238,8
0,026,0
Źródło: KNUiFE, B. Durka, J. Chojna, Inwestycje zagraniczne w Polsce,
Zagranicznego, Warszawa 2004, s. 115.
Raport roczny 2003, Praca zbiorowa, Instytut Koniunktury i Cen Handlu
Prace dyplomowe z ekonomii
128
Prace dyplomowe z ekonomii
129
Załącznik nr 8
Lista największych inwestorów zagranicznych w Polsce (stan na 31 grudnia 2003 r.)
Lp.
Inwestor
Inwestycje
poniesione (w
min USD)
1.
2.
3.
Zobowiązania
(w min
USD)
Kraj pochodzenia
Przedmiot działalności
Główni partnerzy polscy
4.
5.
6.
7.
1.
France Telecom
4 020,3
Francja
transport, gospodarka
magazynowa, łączność
33,9% udziałów w Telekomunikacji Polska SA
(Warszawa). 34% udziałów w PTK - Centertel
Sp. z o.o. (Warszawa). Equant Polaiid
(Warszawa). France Telecom Polska
(Warszawa). Sofrecom Warszawa (Warszawa)
2.
Europejski Bank
Odbudowy i
Rozwoju (EBOR)
2 695.0
międzynarodowy
pośrednictwo finansowe
Projekty BIZ obejmujące: BPH PBK SA, Dalkia
lennika, Fiat/FSM. Kredyt Bank, Kruszwica SA,
Lafarge Polska. PKP projekty modernizacyjne i
prywatyzacyjne, Pekao S.A.. Polska Telefonia
Cyfrowa Sp. z o.o.
3.
Fiat
I 768,7
Wiochy
produkcja sprzętu
transportowego,
pośrednictwo finansowe
Fiat Auto Poland S.A.. Teksid Poland SA.
Magneti Marelli (Magneti Marelli After Market
Magneti Marelli Suspension System, Magneti
Marelli Thermal System). New Holland Bizon.
Comau, Fenice. Fiat Bank Polska SA. Fiat
Finance Polska SA, Fiat Ubezpieczenia
Majątkowe SA. Fiat Ubezpieczenia Życiowe
SA. Toro Poland Investments Sp. z o.o..
Business Solutions Polska. Ingest Segim
Polska 1TS-GSA Polska
Prace dyplomowe z ekonomii
1.
2.
130
3.
4.
5.
6.
7.
4.
HVB
1 336.0
Niemcy
pośrednictwo finansowe
Bank Przemyslowo-Handiowy PBK SA. NFI
Hetman SA (Warszawa). CAIB Financial
Advisers Sp. z o.o. (Warszawa). CAIB
Inwestment Management SA (Warszawa), CAIB
TFI SA (Warszawa). CAIB Fund Management
SA (Warszawa)
5.
Citigroup
1 300.0
USA
pośrednictwo finansowe
Citibank Bank Handlowy w Warszawie SA
(Warszawa)
6.
KBC Bank N. V.
1 290,0
Belgia
pośrednictwo finansowe
KBC Reprresentative Office Polska (Warszawa),
66,5% udziałów w Kredyt Banku SA, 70,1 1%
udziałów w Agropolisie SA - (Warszawa), 75,
13% udziałów w Warcie SA
7.
OAO Gazprom
1 283,8
Rosja
transport, gospodarka
magazynowa, łączność
48% udziałów w Europol Gaz SA (Warszawa),
32% udziałów Polgazie Telekom SA
8.
Vivendi Universal
1 243,4
Francja
transport gospodarka
magazynowa, łączność,
obsługa nieruchomości,
handel hurtowy i
detaliczny
49% udziałów w Elektrimie Telekomunikacja SA.
50% udziałów Carcom Warszawa Sp. z o.o.
(Warszawa). 10% udziałów w Elektrimie SA
9.
United PanEurope
Communications
N.V.
1 200.0
Holandia
pozostała działalność
usługowa, komunalna i
socjalna (media i
rozrywka)
UPC Polska (Warszawa), 25% udziałów w UPC
Telewizja Kablowa (Warszawa), 25% w Canal +
Cyfrowy
10.
UniCredito Italiano
1 200,0
Wiochy
pośrednictwo finansowe
53,2% udziałów w Pekao SA
1.
2.
3.
254,0
100,0
4.
5.
6.
7.
Prace dyplomowe z ekonomii
131
11.
Metro Group AG
1 156,0
12.
Kronospan Holding
Ltd.
1 061,6
13.
General Motors
Corporation
1 010,0
14.
ING Group NV
990.0
15.
Daewoo
936.4
Niemcy
180,0
handel hurtowy i
detaliczny
Metro Group SA, Makro Cash&Carry Polska SA.
Real Sp. z o.o., Praktiker Sp. z o.o.. Media Marki
Sp. z o.o. –sieć supermaketów
Cypr
produkcja drewna i
wyrobów z drewna
Kronospan PL Sp. / o.o.. Poispan Sp. z o.o.,
Krono – Chem Sp. z o.o. (Szczecinek), Melno\
Sp. z o.o., Krono- Wood Sp. z o.o. (Mielec),
Maltadecor SA, Malta Trading Sp. z o.o.
(Poznań), Rudawadecor Sp. z o.o. (Rudawa).
Kronocrg Sp. z o.o. (Pustków), Kronoplus Sp. z
o.o. (Jasio)
USA
produkcja sprzętu
transportowego
Opel Polska (Gliwice) – produkcja
samochodów. General Motors Poland Sp. z o.
o.
Holandia
pośrednictwo finansowe,
obsługa nieruchomości
1NG Bank NV (Warszawa). ING Baring
Securities SA (Warszawa). NationaleNederlanden Polska SA (Warszawa), 1NG
131stet Polska (Warszawa), 50% udziałów w
FNG BSK 131steta Management SA
(Warszawa). ING BSK Towarzystwo Funduszy
Inwestycyjnych SA (Katowice), ING Real
131steta Sp. z o.o. (Warszawa). 54% udziałów
w Bank Śląski SA (Katowice). 80% udziałów w
PTE Nationale-Nederlanden Polska SA
(Warszawa)
Korea Południowa
produkcja sprzętu
transportowego,
produkcja urządzeń
elektrycznych i
optycznych,
pośrednictwo finansowe
Daewoo FSO Motor SA (Warszawa),
DaewooElectronics Manutacturing Poland Sp.
z o.o., Daewoo Motor Polska. Daewoo
Towarzystwo Ubezpieczeniowe SA
Prace dyplomowe z ekonomii
1.
2.
132
3.
4.
16.
Tesco Plc.
850.0
17.
Carrcfour
814.7
18.
Casino
801.0
19.
BP Internationa!
B.V.
800,0
5.
169,4
27,0
6.
7.
Wielka Brytania
handel hurtowy i
detaliczny
sieć supermarketów
Francja
handel hurtowy i
detaliczny
1 2 hipermarketów i 57 supermarketów (Globi.
Champion)
Francja
handel hurtowy i
detaliczny
Gcant Polska Sp. z o.o. (Warszawa) - 1 5
supermarketów. Leader Price - 1 16
supermarketów'
Wielka Brytania
(zarejestrowany
w Holandii)
handel hurtowy
BP Poland Sp. z o.o. (Kraków), BP Gaś
Poland Sp. z o.o.
i detaliczny
(Swarzędz), BP Express Sp. z o.o.
(Kraków), Castro!
Lubricants Sp. z o.o. (Warszawa), Aral
Polska Sp. z o.o.
20.
Allied Irish Bank
Plc.
746,7
Irlandia
pośrednictwo
finansowe
60,1% udziałów w Bank Zachodni WBK SA,
WBK AIB Asset
Management
Prace dyplomowe z ekonomii
1.
2.
133
3.
4.
5.
6.
7.
21.
Credit Agricole
740,0
Francja
bankowość
Lucas Bank S.A. (Wrocław), EFL
S.A. (Wrocław)
22.
Enterprise Investors
737,0
USA
inwestycje
kapitałowe
fundusze zarządzane przez
Enterprise Invertos: Polish
Enterprise Fund, Polish Private
Equity Fund I & II, Polish American
Enterprise Fund; główne inwestycje
w Polsce: ZML Kęty S.A., Lukas
S.A., Polfa S.A., Polska Grupa
Farmaceutyczna S.A., Stomil Sanok
S.A., Eldorado S.A., Stolica S.A.
23.
Saint-Gobain
690,0
Francja
produkcja wyrobów
z pozostałych
surowców
niemetalicznych
Saint-Gobain Glass Polska
(Dąbrowa Górnicza), Huta Szkła
Jaroszowiec, Glaspol (Jarosławiec),
Aurys Lustra (Namysłów), SaintGobain-Sekurit Hangals Polska
(Dąbrowa Górnicza), Autover Polska
(Łódź), Saint-Gobain Euroveder
Polska (Żary), Saint-Gobain Isover
Polska (Gliwice), Saint-Gobain
Ecophon (Piaseczno), Saint-Gobain
Velimat Polska (Gorlice), Saint
Gobain Abrasives (Koło), SaintGobain Weber Terranova (Gdynia),
Saint-Gobain Wik (Łomianki), Raab
Karcher Materiały Budowlane
(Wrocław), La Platforme Polska
(Warszawa), Okfens (Czeladź)
Prace dyplomowe z ekonomii
1.
2.
134
3.
4.
5.
6.
7.
24.
Lafarge
690,0
Francja
produkcja wyrobów
z pozostałych
surowców
niemetalicznych
Lafarge Polska S.A. w Warszawie;
udziały w Kombinacie CementowoWapiennym KUJAWY w Bielawie
(woj. kujawsko-pomorskie),
cementowni w Małogoszczy (woj.
świętokrzyskie), cementowni w
Wierzbicy (woj. mazowieckie),
Lafarge Cement Polska S.A.,
Lafarge Gips Polska S.A., 134RAS
Polska Sp. z o.o. – produkcja
dachówek i gontów
25.
134hilip S.A.
672,2
Francja
handel detaliczny
134hilip Polska Sp. z o.o., Elea
Polska Sp. z o.o., Leroy-Merlin Sp.
z o.o., Przedsiębiorstwo HandlowoUsługowe Robert
Sp. z o.o.
26.
Vattenfall AB
643,0
Szwecja
dostawy energii,
gazu i wody
45% udziałów w
Elektrociepłowniach Warszawskich
S.A., 75% udziałów w Górnośląskim
Zakładzie Elektroenergetycznym
27.
Electricite de France
International (EDF)
600,0
Francja
energia elektryczna,
gaz, zaopatrzenie
134hilips134iepłownia Kraków S.A.
(Kraków), Zespół Elektrociepłowni
“Wybrzeże” S.A. (Gdańsk),
Elektrownia Rybnik S.A. (Rybnik),
Zespół Elektrociepłowni
Wrocławskich Kogeneracja S.A.
(Wrocław), 45% udziałów w
Elektrociepłowni Toruń S.A., EDF
Prace dyplomowe z ekonomii
135
Polska Sp. z o.o. (Warszawa)
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
28.
Philip Moris Holland B.V.
525,7
USA
przemysł tytoniowy
99% udziałów w 135hilips Moris
Polska S.A., Fabryki w Krakowie,
Leżajsku (w budowie)
29.
CC HBC (Coca-Cola
Hellenic Botting
Company)
513,0
USA
produkcja żywności
rozlewnie napojów bezalkoholowych
Radzymin, Niepołomice, Łódź,
Środa Śląska
30.
Eureko B.V.
503,0
Holandia
ubezpieczenia
20% udziałów PZU S.A.
31.
Imperial Tabacco Plc
500,0
Zjednoczone
Królestwo
32.
CBR Balic BV
496,5
Holandia
zakup 96,4% akcji zakładu
Reemtsma Polska S.A. w
Jankowicach k/Tarnowa
Podgórnego
Górażdże Cement S.A.,
Cementownia Proszowice
Sp. z o.o. (Opole), Cementownia
Wiek S.A. (Ogrodzieniec),
Zielonogórskie Kopalnie Surowców
Mineralnych
Sp. z o.o., Górażdże Beton Polska
Sp. z o.o., Górabet Sp. z o.o.,
Górażdże Trade Sp. z o.o.,
Zakład Transportu Samochodowego
Górażdże
Sp. z o.o., Górażdże Trans
Sp. z o.o., Górażdże Mix
Sp. z o.o., Górażdże Wapno
Sp. z o.o., Górażdże Sabinów Sp. z
Prace dyplomowe z ekonomii
136
o.o., Scancem Polska Sp. z o.o.,
Przedsiębiorstwo Spedycji Jastrowie
Sp. z o.o.
1.
2.
33.
Thomson Tubes and
Displays S.A.
34.
3.
4.
5.
6.
7.
sprzęt elektryczny
Thompson Multimedia Polska Sp. z
o.o. (Piaseczno)
przemysł
papierniczy
International Paper Poland
(Warszawa), International
Paper – Kwidzyn S.A., Impas
Sp. z o.o., Tor-Pal Sp. z o.o.
(Kwidzyn), Bartorex Sp. z o.o.
(Kwidzyn)
476,00
Francja
IPC
450,9
USA
35.
Fiat – GM Powertrain B.V.
432,3
Włochy/USA
36.
Statoil
430,0
Norwegia
handel detaliczny
produktami
naftowymi
Statoil Poland Sp. z o.o.
(Warszawa)
37.
Rogal Philips Electronics
N.V.
411,4
Holandia
produkcja maszyn
elektrycznych i
aparatury
Philips Lighting Poland (Piła),
Philips Consumer Electronics
Industries Poland (Kwidzyn), Philips
DAP Industries Poland Sp. z o.o.
(Białystok), Philips Lighting Farel
Mazury (Kętrzyn), Philips Lighting
Bielsko Sp. z o.o. (Bielsko), Philips
Lighting Pabianice Sp. z o.o.
(Pabianice), Philips Poland Sp. z
o.o. (Warszawa), Philips Ferpol Sp.
Fiat GM Powertrain Polska Sp. z
o.o. (Bielsko-Biała)
Prace dyplomowe z ekonomii
137
z o.o. (Skierniewice)
Prace dyplomowe z ekonomii
1.
2.
138
3.
4.
5.
6.
7.
38.
Krono-Holding AG
400,0
Szwajcaria
przemysł meblarski,
przemysł
papierniczy
Kronopol Sp. z o.o. (Żary)
39.
RWE Plus AG
400,0
Niemcy
elektryczność, gaz,
woda
Stoen S.A. (Warszawa)
40.
Volkswagen AG
390,7
Niemcy
przemysł
samochodowy
Volkswagen Poznań Sp. z o.o.
(Poznań), Volkswagen Motor –
Polska Sp. z o.o. (Polkowice), 51%
udziałów w Sitech Sp. z o.o.
(Legnica SEZ), Volkswagen
Ubezpieczenia Sp. z o.o.
(Warszawa), Volkswagen Leasing
Polska Sp. z o.o. (Warszawa),
Volkswagen Bank Polska S.A.
(Warszawa)
41.
Jeronimo Martins Holding
386,3
Portugalia
handel detaliczny
Jeronimo Martins Dystrybucja Sp. z
o.o. (Poznań)
42.
Glaxo SmithKline
380,5
Zjednoczone
Królestwo
przemysł
farmaceutyczny
Glaxo SmithKline w Poznaniu
(dawniej Polfa Poznań) – produkcja
leków, składowanie i pakowanie w
Duchnicach (woj. mazowieckie)
43.
Nestle S.A.
365,0
Szwajcaria
produkcja żywności
Nestle Polska (Warszawa, Słupsk),
Goplana S.A. (Poznań), Winiary
S.A. (Kalisz), Toruń Pacific Sp. z
o.o. (Toruń), Nałęczowianka Sp. z
o.o. (Nałęczów)
Prace dyplomowe z ekonomii
1.
2.
139
3.
4.
5.
6.
7.
bankowość, sprzęt i
maszyny
elektroniczne
General Electric International, Inc –
Representative Office w Warszawie,
GE Capital Bank (Gdańsk), GE
Bank Mieszkaniowy (Warszawa),
GE Power Controls (Bielsko-Biała,
Kłodzko, Łódź), GE Medical
Systems Polska Sp. z o.o.
(Warszawa), GEAircraft Engines
(Warszawa), GE Power Systems
(Warszawa), Bently Nevada Poland
Sp. z o.o. (Poznań), GE Wind
Energy (Warszawa), GE Oil & Gas
(Warszawa), GE Transportation
Systems (Rzeszów), EST Energy
Sp. z o.o. (Otwock), GE Rail
Services (Warszawa), GE TIP
(Gądki), GE Capital Europe
(Warszawa), GE Frankona Re
(Warszawa), GE Consumer
Products (Warszawa), GE Interlogix
Polska (Gdańsk), GE Plastics
(Warszawa), GE Multikin (Gliwice),
GE Betz (Warszawa)
przemysł tytniowy
Scandinavian Tobacco S.A.
(Myślenice)
44.
General Electric
Corporation (GE)
360,0
USA
45.
Mouse of Prince Denmark
A/S
348,0
Dania
46.
Delphi Automotive
Systems
345,0
USA
Delphi Automotive Systems Poland
Sp. z o.o. (Kraków), Dlephi Polska
Automotive Systems Sp. z o.o.
(Tychy), Delphi Krosno S.A.
Prace dyplomowe z ekonomii
140
(Krosno)
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
47.
Telia AB
340,0
Szwecja
telekomunikacja,
wydawnictwa
Telia S.A., akcje w: Netia Telekom
S.A., Netia South, Eniro Polska Sp.
z o.o.
48.
Cement Readstone
Holding Plc (CRH)
333,0
Irlandia
przemysł
materiałów
budowlanych
akcje w: Cementownia Ożarów,
Olsztyńskie Kopalnie Surowców
Mineralnych Sp. z o.o. (Olsztyn),
85% akcji w Zakładach Przemysłu
Wapienniczego Trzuskawica S.A.
49.
ITI Media Group NV
330,0
Holandia
multimedia
Multikino Sp. z o.o. (M.
Investments), TVN, TVN 7,
TVN 24, TVN Meteo,
ITI Film Studio, Onet.pl,
Optimus Pascal Multimedia,
Tenit.pl, DRQ
50.
Harbin B.V.
325,9
Holandia
budownictwo
30,8% akcji w Grupa Żywiec S.A.
(Żywiec)
51.
Deutsche Bank AG
319,9
Niemcy
bankowość
Deutsche Bank Polska S.A.
(Warszawa), Dil Polska
Baumanagement Sp. z o.o.
(Warszawa), Deutsche Bank 24 S.A.
(Kraków), Dil Polska Real Esteta
Leasing Sp. z o.o. (Warszawa),
DWS Polska TFI S.A. (Warszawa),
Deutsche Basset Management S.A.
(Warszawa), DB Securities S.A.,
Prace dyplomowe z ekonomii
1.
2.
141
3.
4.
5.
6.
7.
DBG Ekstern Europe (Polska) Sp. z
o.o., Europaische Hypotjenbank der
Deutsche Bank, Deutsche
Grundbesitz Sp. z o.o., Deutsche
Real Esteta Sp. z o.o., 12,4% akcji
w Orbis S.A.
52.
Alstom
316,8
Francja
sprzęt transportowy,
maszyny
i urządzenia
Alstom T & D Transformers
Mikołów, Alstom T & D S.A.
Świebodzice, Alstom Kostal
Chorzów, Alstom Polska
Sp. z o.o., Alstom Power
Generators, Alstom Power
FlowSystems
53.
IKEA
315,0
Szwecja
przemysł meblowy,
handel detaliczny
IKEA International A/S, IKEA Polska
S.A., IKEA Hanim Poland S.A.,
IKEA Retail Sp. z o.o. supermarket
chain, IKEA Trading & Design AG
(Janki koło Warszawy), 80% akcji w
Szczecińskim Przemyśle Drzewnym
S.A.
54.
Commerzbank AG
300,1
Niemcy
bankowość
50% akcji w BRE Bank S.A.
55.
British – American
Tobacco GmbH
300,0
Zjednoczone
Królestwo/USA
przetwórstwo
tytoniu
British – American Tobacco Polska
S.A., (Augustów)
56.
Pilkington International
Holdings B.V.
295,0
Wielka Brytania
hutnictwo szkła
Pilkington Polska Sp. z o.o.
(Sandomierz), Pilkington Automotive
Poland Sp. z o.o. (Sandomierz),
Prace dyplomowe z ekonomii
142
Pilkington IGP S.A. (Warszawa),
Pilkington AGR Polska (Warszawa)
1.
2.
3.
4.
5.
6.
hotelarstwo I
gastronomia
7.
57.
Accor SA
280,0
Francja
Accor Polska Sp. z o.o.
(Warszawa), 29,3% udziałów w
Orbis S.A. (Warszawa)
58.
EUROPOLIS INVEST
279,8
Austria
59.
Nordea Bank Sweden AB
(Nordea Group)
279,0
Szwecja
bankowość,
ubezpieczenia
Nordea Bank Polska S.A. (Gdynia),
NORDEA Polska Towarzystwo
Ubezpieczeń na Życie S.A.,
NORDEA FINANCE POLSKA S.A.,
LG Petro Bank S.A.
60.
PepsiCo
275,0
PepsiCo
wyroby
czekoladowe,
napoje
bezalkoholowe,
produkcja chipsów,
gastronomia
Wedel S.A.; rozlewnie napojów:
Łódź, Białystok, Gdańsk, Kraków,
Poznań, Szczecin, Wrocław,
Żywiec, Leżajsk, Pniewy; fabryka
słonych przekąsek w Grodzisku
Mazowieckim; sieć barów Pizza Hut,
Taco Bell, KFC
61.
Skanska Kraft AB
255,2
Szwecja
budownictwo,
nieruchomości
Skanska Project Development
Europe AB – Atrium Centrum Sp. z
o.o., Skanska Oeresund AB –
Atrium Plaza Sp. z o.o. (obydwie
firmy zarządzane przez Skanska
Europoils Incest Sp. z o.o.
(Warszawa) Alliance Logistics
Center, Bitwy Warszawskiej, Saki
Point, Sienna Center, Warszawa
Towers
Prace dyplomowe z ekonomii
143
Property Poland w Warszawie),
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Skanska International Building AB –
Skanska Polska Sp. z o.o. w
Warszawie, 94% udziałów w
Exbudzie S.A. w Kielcach
62.
GE Capital Real
Esteta/Hetman Cetral
Europe Property Partners
254,7
międzynarodowa
nieruchomości
galerie, Wiśniowy Park (Janki)
63.
Rodamco
240,0
Holandia
nieruchomości
Złote Tarasy (Warszawa), 50%
udziałów w Galerii Mokotów
w Warszawie
64.
Electrabel S.A.
232,9
Belgia
energia, gaz, woda
99,6% udziałów w Elektrowni im. T.
Kościuszki (Połaniec), Electrabel
Polska Sp. z o.o. (Katowice)
65.
Heineken International
B.V.
220,8
Holandia
budownictwo
Heineken Polska Sp. z o.o.
(Warszawa), 61,8% udziałów
w Grupie Żywiec S.A.
66.
British Oxygen
Corporation (BOC Group)
220,0
Wielka Brytania
produkcja
chemiczna
BOC Gazy Sp. z o.o. (Warszawa,
Poznań, Siewierz, Wrocław), Piła),
Proxair Polska (Warszawa)
67.
GATX Rail Overseas
Holding Corporation
202,3
USA
transport
Dyrekcja Eksploatacji Cystern
(DEC) Sp. z o.o. (Warszawa)
68.
Sampo
200,0
Finlandia
ubezpieczenia
Sampo Towarzystwo Ubezpieczeń
S.A., Sampo S.A., Sampo
Prace dyplomowe z ekonomii
144
Towarzystwo Ubezpieczeń na Życie
S.A. (Warszwa),
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Sampo Powszechne Towarzystwo
Emerytalne S.A.
produkcja żywności,
chemia
przemysłowa
Unilever Polska (Warszawa),
Pollena Bydgoszcz (Banino),
Centrala Rybna Bydgoszcz,
70% udziałów w Zakładach
Przemysłu Tłuszczowego
Olmex
USA
budownictwo
Epstein Development Sp. z o.o.
(Warszawa), Warsaw Corporate
Center, Warsaw Financial Center
200,0
Hiszpania
budownictwo
59% udziałów w Budimex S.A.,
Budimex Dromex, Budimex
Nieruchomości, Budimex Projekt
(Warszawa)
Ispol – IMG Holdings B.V.
192,7
Holandia
produkcja części
samochodowych
Isuzu Motor Polska Sp. z o.o.
(Tychy)
73.
Investment Fund for
Central and Ekstern
Europe
191,8
Dania
inwestycje
kapitałowe
148 investment project in Poland –
contribution to equity of companies
and loans
74.
Procter & Gamble Co.
190,0
USA
środki higieny
osobistej
Procter & Gamble Polska
Sp. z o.o., PROCTER & GAMBLE
Operations Polska
69.
Marga B.V.
200,0
Holandia
70.
Epstein
200,0
71.
Ferrovial
72.
Prace dyplomowe z ekonomii
145
S.A.
Prace dyplomowe z ekonomii
1.
2.
146
3.
4.
5.
6.
7.
75.
Avila Plc.
188,0
Wielka Brytania
ubezpieczenia,
inwestycje
kapitałowe
Commercial Union Polska –
Towarzystwo Ubezpieczeń
Ogólnych S.A., Commercial Union
Polska – Towarzystwo Ubezpieczeń
na Życie S.A., Commercial Union
Powszechne Towarzystwo
Emerytalne BPH CU WBK S.A.,
Commercial Union Investment
Management (Polska) S.A.
76.
Goodyer Luxemburg S.A.
181,0
USA
produkcja opon
59,9% akcji w Dębica S.A.
77.
Seita
180,0
Francja
produkcja żywności
Altadis Polska S.A. (Radom)
78.
Toyota
180,0
Japonia
produkcja części do
samochodów
Toyota Motor Poland Co. Ltd.
(Warszawa), Toyota Motor
Manufacturing Poland Sp. z o.o.
(Wałbrzych), Toyota Motor
Industries Poland Sp. z o.o. (JelczLaskowice)
79.
Fortis Bank NV/S.A.
178,5
Belgia
inwestycje
kapitałowe
99,1% udziałów w Fortis Bank
Polska S.A. (Warszawa), Fortis
Securities Polska (Warszawa),
Fortis 146ease Polska (Warszawa)
80.
Bates Telecom Ltd.
176,4
Wielka Brytania
transport, logistyka
Energis Polska Sp. z o.o., Cel
Polska Sp. z o.o., Tetrise
Sp. z o.o.
Prace dyplomowe z ekonomii
1.
2.
147
3.
4.
5.
81.
AVON International
Operations INC.
176,3
USA
82.
Plaza Center Europe B.V.
175,0
83.
Allianz AG
84.
6.
7.
handel detaliczny
kosmetyków
Avon Cosmetics Polska Sp. z o.o.
(Warszawa), Avon Operations
Polska (Garwolin)
Holandia
nieruchomości
50% udziałów w Sadybie Best –
Mall, Plaza Centres Poland
(Kraków), Klasa Plaza Sp. z o.o.,
Ruda Śląska Plaza Sp. z o.o.
175,0
Niemcy
bankowość,
ubezpieczenia
TU Allianz Polska S.A., TU Allianz
Życie Polska S.A., udziały w Pekao
S.A.
ERGO International
Aktiengessel-schaft
167,8
Niemcy
ubezpieczenia
99,4% udziałów w Sopockim
Towarzystwie Ubezpieczeniowym
Ergo Hestia S.A.
85.
Esso Deutschland GmbH
164,5
Niemcy
handel detaliczny
Exxonmobil Sp. z o.o. (Warszawa)
86.
Michelin
161,3
Francja
produkcja opon
Stomil Olsztyn S.A. (Olsztyn),
Michalin Polska Sp. z o.o.
(Warszawa)
87.
Mars Inc.
160,0
USA
produkcja żywności,
napojów, tytoniu
Master Foods Polska Sp. z o.o.
(Sochaczew)
88.
Pliva d.d.
154,0
Chorwacja
przemysł
farmaceutyczny
Pliva Kraków Zakłady
Farmaceutyczne S.A.
89.
Innova Capital
150,0
USA
inwestycje
kapitałowe
Innova Capital Sp. z o.o.
(Warszawa), Carman Polska Sp. z
o.o. (Warszawa)
Prace dyplomowe z ekonomii
1.
2.
148
3.
4.
5.
90.
Alcatel
150,0
Francja
91.
Guardian Industries
Corporation
150,0
92.
McDonald’s
93.
6.
7.
produkcja
elektroniki,
telekomunikacja
Alcatel Polska S.A.. Alcatel
Business Systems Poland Sp. z
o.o., Alcatel Setel Sp. z o.o.
(Warszawa), Alcatel CIT Polska Sp.
z o.o. (Poznań)
USA
produkcja wyrobów
niemetalowych
Guardian Industries Poland Sp. z
o.o. (Częstochowa)
148,0
USA
hotele, restauracje
Mc Donald’s Polska Sp. z o.o.
(Warszawa)
Bridgestone Corporation
148,0
Japonia
produkcja opon
Bridgestone Poland Sp. z o.o.
(Poznań)
94
Dyckerhoff AG
148,0
Niemcy
produkcja cementu
Cementownia Warszawa Sp. z o.o.
(Warszawa), udziały w Cementowni
Sitkówka k/Kielc
95.
Framondi NV
144,0
Holandia
produkcja papieru
71,3% udziałów w Frantschach
Świecie S.A. (Świecie), Franpack
CEE Świecie Sp. z o.o., Świecie
Box Sp. z o.o., Bystrzyckie Zakłady
Wyrobów Papierowych S.A.
(Bystrzyca Kłodzka), Frantschach
Świecie Recykling Sp. z o.o., Papier
Świecie Sp. z o.o.
96.
Wm. Wrigley Jr. Company
144,0
USA
produkcja żywności
99,9% akcji w Wrigley Poland Sp. z
o.o. (Poznań)
Prace dyplomowe z ekonomii
149
Prace dyplomowe z ekonomii
1.
2.
150
3.
4.
5.
6.
7.
produkcja części do
samochodów
Faurecia Fotele Samochodowe Sp.
z o.o. (Grójec), Faurecia Wałbrzych
Sp. z o.o. (Wałbrzych), Faurecia
Gorzów (Gorzów Wielkopolski),
Faurecia SAI Legnica (Legnica)
maszyny, aparaty
elektryczne
Lucent Technologies Poland S.A.
(Warszawa i Bydgoszcz)
97.
Faurecia Investments
140,0
Francja
98.
Lucent Technologies
Network Systems
Netherlands BV
139,0
Holandia
99.
United Technologies
Holding S.A.
136,8
USA
transport
92,1% udziałów w WSK „PZL –
Rzeszów” S.A.
100.
Apollo – Rida Poland Llc.
136,0
USA
budownictwo,
nieruchomości
Apollo – Rida Poland Sp. z o.o.
(Warszawa)
Źródło: PAIZ [Dok. Elektr.] (2005), Lista inwestorów bezpośrednich, http://www.paiz.gov.pl/inwestycje zagraniczne, 2005.01.25.
Prace dyplomowe z ekonomii
151
Załącznik nr 9
Wykaz inwestorów w sektorze motoryzacyjnym z uwzględnieniem miejsc wśród ogółu inwestycji zagranicznych
(inwestycje powyżej 1 mln USD)
(stan na dzień 31.12.2003)
Lp.
Miejsce wśród
wszystkich
inwestycji
Inwestor
Wartość
inwestycji
(USD mln)
Kraj
Fabryki/Spółki
1.
2.
3.
4.
5.
6.
1.
3
2.
13
Fiat
1 568,90
Włochy
Fiat Auto Poland S.A., Teksie Poland S.A.,
Magneti Mareli (Magneti Mirelli After Market,
Magneti Mirelli Suspencion System, Magneti
Mirelli Thermal System), New Holland Bizon,
Comau, Fenice, Fiat Bank Polska, Fiat Finance
Polska S.A., Fiat Ubezpieczenia Majątkowe
S.A., Fiat Ubezpieczenia Życiowe S.A., Toto
Poland, Investments Sp. z o.o., Business
Solutions Polska, Incest Selim Polska, ITS –
GSA Polska
General Motors
Corporation
1 010,00
USA
Opel Polska Sp. z o.o. (Gliwice), General
Motors Poland Sp. z o.o. (Warszawa)
Prace dyplomowe z ekonomii
152
1.
2.
3.
4.
5.
6.
3.
15
Daewoo
936,38
Korea Poł.
Daewoo FSO Motor S.A. (Warszawa), Daewoo
Electronics Manufacturing Poland Sp. z o.o.,
Daewoo Motor Polska, Daewoo Towarzystwo
Ubezpieczeniowe S.A.
4.
35
Fiat – GM
Powertrain B.V.
432,32
Holandia
Fiat GM Powertrain Polska Sp. z o.o. (BielskoBiała)
5.
40
Volkswagen AG
390,70
Niemcy
Volkswagen Poznań Sp. z o.o. (Poznań),
Volkswagen Elektrosystemy Sp. z o.o. (Gorzów
Wielkopolski), Volkswagen Motor – Polska Sp.
z o.o. (Polkowice), 51% udziałów w Sitech Sp. z
o.o. (Legnica SEZ), Volkswagen Ubezpieczenia
Sp. z o.o. (Warszawa), Volkswagen Leasing
Polska Sp. z o.o. (Warszawa), Volkswagen
Bank Polska S.A. (Warszawa)
6.
46
Delphi Automotive
Systems
345,00
USA
Delphi Automotive System Poland Sp. z o.o.
(Kraków), Delphi Polska Automotive Systems
Sp. z o.o. (Tychy), Delphi Krosno S.A. (Krosno),
zakłady w Jeleśni, Ostrowie, Błoniu i Gdańsku
7.
52
Alstom
316,80
Francja
Alstom T & D Transformers Mikołów, Alstom T
& D S.A. Świebodzice, Alstom Konstal
Chorzów, Alstom Polska Sp. z o.o., Alstom
Power Generators, Alstom Power Flow Systems
8.
72
Ispol – IMG
Holdings B.V.
192,70
Holandia
Isuzu Motors Polska Sp. z o.o. (Tychy)
Prace dyplomowe z ekonomii
153
1.
2.
3.
4.
5.
6.
9.
78
Toyota
180,00
Belgia
Toyota Motor Poland Co. Ltd. (Warszawa),
Toyota Motor Manufacturing Poland Sp. z o.o.
(Wałbrzych), Toyota Motor Industries Poland
Sp. z o.o. (Jelcz-Laskowice)
10.
86
Michelin
161,30
Francja
Stomil Olsztyn S.A., 153ujitsu153 Polska Sp. z
o.o. (Warszawa)
11.
93
Bridgestone
Corporation
148,00
Japonia
Bridgestone Poland Sp. z o.o. (Poznań)
12.
97
Faurecia
Investments
140,00
Francja
Faurecia Fotele Samochodowe Sp. z o.o.
(Grójec), Faurecia Wałbrzych Sp. z o.o.
(Wałbrzych), Faurecia Gorzów (Gorzów
Wielkopolski), Faurecia SAI Legnica (Legnica)
13.
99
United
Technologies
Holding S.A.
136,80
Francja
92,03% udziałów w WSK „PZL – Rzeszów” S.A.
14.
108
Eaton
125,00
USA
98% udziałów w Eaton Truck Components S.A.
(Tczew), Eaton Automotive Sp. z o.o. (BielskoBiała)
15.
110
Siemens AG
124,00
Niemcy
Siemens Sp. z o.o., Siemens Center, OSRAM,
Bosch – Siemens Huesgerete, Siemens
Finance Sp. z o.o., Westinghouse Modelpol Sp.
z o.o., Alamcom Bielski Sp. z o.o., Siemens
Fabryka Izolatorów Polska Sp. z o.o., 153ujitsu
Polska Sp. z o.o., 153ujitsu Siemens
Competers Sp. z o.o., VW Elektro-Systemy
Prace dyplomowe z ekonomii
154
1.
2.
3.
4.
5.
6.
16.
137
Lear Corporation
89,50
USA
Lear Automotive (154eeds) Poland Sp. z o.o.
(Mielec), Lear Corporation Poland Sp. z o.o.
(Tychy, Gliwice, Mysłowice, Warszawa)
17.
140
Valeo
85,70
Francja
Valeo Autosystemy Sp. z o.o. (Kraków,
Skawina), Valeo Dystrybucja (Warszawa),
Valeo Sylea Poland (Czechowice-Dziedzice)
18.
149
NSK Europe Limited
81,80
Japonia
93,2% udziałów w NSK Iskra S.A., Iskra
Zakłady Precyzyjne Sp. z o.o., Iskra Zakłady
Łożysk Specjalnych Sp. z o.o., Iskra Centrum
Narzędzi Specjalnych Sp. z o.o., Iskra ZBM Sp.
z o.o., Iskra ZUS Sp. z o.o. (Kielce)
19.
154
Volvo AB
80,00
Szwecja
Volvo Polska Sp. z o.o. (Wrocław), Volvo
Polska Sp. z o.o. (Warszawa), Truck and Bus
Sernice Sp. z o.o. (Długołęka), Volvo Polska
Sp. z o.o.
20.
168
Hydro Central
Europe B.V.
69,00
Norwegia
Hydro Poland Sp. z o.o. (Warszawa), Hydro
Aluminium Chrzanów Sp. z o.o. (Chrzanów),
Hydrogas Polska Sp. z o.o. (Gdańsk), 49%
udziałów w Wicowe Sp. z o.o. (Warszawa)
21.
181
Metzeler
Automotive Hose
Systems
62,90
Niemcy
Saling Systems Polska Sp. z o.o., Metzeler
Automotive Hose Systems Sp. z o.o. (SEZ
Wałbrzych)
22.
187
Robert Bosch
GmbH
60,15
Niemcy
Bosch Układy Hamulcowe Sp. z o.o. (Mirków)
Prace dyplomowe z ekonomii
155
1.
2.
3.
4.
5.
6.
23.
192
Daimler Chrysler
AG
60,00
Niemcy
Daimler Chrysler Automotive Polska Sp. z o.o.
(Warszawa, Sosnowiec), Daimler Chrysler
Services, Bank Polska S.A. (Warszawa),
Daimler Chrysler Leasing Services Sp. z o.o.
(Warszawa), Daimler Chrysler Fleet
Management, Daimler Chrysler Aerospace
(Świdnik), EvoBus Polska Sp. z o.o.
(Warszawa), Systemy Układu Kierowniczego i
Podwozia LSM Sp. z o.o.
24.
214
Stahlschmidt &
Maiworm
51,13
Niemcy
Stahlschmidt & Maiworm Sp. z o.o. (Stalowa
Wola), inwestycja w Tarnobrzeg SEZ
25.
229
Visteon Automotive
Systems
46,00
USA
Visteon Poland S.A. (Praszka), Polmot ZEM
(Duszniki)
26.
237
MAN Nutzfahrzeuge
AG
45,00
Niemcy
MAN Pojazdy Użytkowe Polska Sp. z o.o., Star
Trucks Sp. z o.o. (Starachowice), Man Star
Truck Sp. z o.o.
27.
246
Robert Bosch
Investment
Nederland B.V.
42,00
Holandia
Robert Bosch Sp. z o.o. (Warszawa), Bosch
Rexroth Sp. z o.o. (Pruszków), Bosch Security
(Warszawa)
28.
269
MAHLE
35,20
Niemcy
Mahle Krotoszyn S.A., Mahle Sp. z o.o.
29.
277
Federal Mogul
Holding
Deutschland GmbH
33,65
Niemcy
92,54% udziałów w Federal – Mogul Gorzyce
S.A. (Gorzyce)
Prace dyplomowe z ekonomii
156
1.
2.
3.
30.
281
GKN Driveline
International GmbH
31.
286
Same Deutz Fahr
Holding and
Finance B.V.
32.
287
33.
4.
5.
6.
32,50
Niemcy
GKN Driveline Polska Sp. z o.o. (Oleśnica)
31,7
Włochy
Same Deutz – Fahr Polska Sp. z o.o. (Mełgiew)
Tokai Rubber
Industries Ltd.
31,60
Japonia
67,4% udziałów w TRI Poland Sp. z o.o.
(Wałbrzych)
290
Simest
31,00
Włochy
j.ventures Fiat Auto Poland (Bielsko-Biała)
34.
297
Aktiebolaget SKF
30,00
Szwecja
SKF Poznań S.A.
35.
299
Hutchinson S.A.
30,00
Francja
Hutchinson Poland S.A. (Żywiec, Łódź)
36.
315
WABCO Europe
B.V.
27,800
Holandia
99,8% udziałów w Wabco Polska Sp. z o.o.
(Wrocław)
37.
328
Findlay Industries
Inc.
25,30
USA
Findlay Industries Polska Sp. z o.o. (Tomaszów
Mazowiecki)
38.
329
Sumitomo Electric
Wiring, System
Europe Ltd.
25,00
Japonia
SEWS Polska Sp. z o.o. (Leszno), SEWS
Cabind Poland Sp. z o.o. (Żywiec)
39.
343
Exide Technologies
24,40
USA
96,8% udziałów w Centra S.A. (Poznań)
40.
350
VALIN
Participations
23,00
Francja
Snecma Polska Sp. z o.o. (Sędziszów
Małopolski)
Prace dyplomowe z ekonomii
157
1.
2.
3.
4.
5.
6.
41.
353
Teksie Aluminium
Luxemburg S.a.r.l.
S.C.A
22,60
USA
Teksie Aluminium Poland Sp. z o.o. (BielskoBiała)
42.
359
Bombardier
Transportation
22,00
Kanada
90% akcji Bombardier Transportation Polska
Sp. z o.o. (Wrocław, Katowice)
43.
361
Autoliz AB
22,00
Szwecja
Autoliz Polska Sp. z o.o. (Oława, Jelcz)
44.
368
Pratt & Whitney
Canada
20,00
Kanada
Pratt & Whitney Kalisz Sp. z o.o. (Kalisz),
Aerotech Kalisz Sp. z o.o. (Kalisz)
45.
370
Tenneco
Automotive
20,00
USA
Tenneco Automotive Polska Sp. z o.o.
(Warszawa), zakłady w Rybniku
i Gliwicach
46.
380
Greenbrier Europe
B.V.
20,00
Holandia
98,3% udziałów w Wagony Świdnica S.A.
47.
390
Kimball Electronics
Manufacturing Inc.
18,60
USA
Kimball Electronics Poland Sp. z o.o. (Poznań)
48.
396
NGK Insulators
18,30
Japonia
NGK Ceramics Polska Sp. z o.o.
49.
410
M. 157utych
Projestgesell-schaft
17,20
Niemcy
Kirchoff Polska Sp. z o.o. (SEZ Mielec)
50.
413
Plastal Group AB
16,90
Szwecja
Plastal Sp. z o.o. (Gliwice), SEZ Katowice
51.
415
Goodrich Aerospace
Canada
16,65
Kanada
BF Goodrich Krosno Sp. z o.o. (Krosno)
Prace dyplomowe z ekonomii
158
1.
2.
3.
4.
5.
6.
52.
420
Manoli Rubber
Industries
16,40
Włochy
Manoli Auto Polska (Katowice SEZ), Manoli
Hydraulics Polska S.A. (Mysłowice)
53.
453
Renault Group B.V.
14,50
Francja
Renault Polska Sp. z o.o., Magazyny Święcice
54.
458
Dana Corporation
14,00
USA
WIX – Filtrom Sp. z o.o. (Gostyń)
55.
462
Takata Petri AG
13,90
Niemcy
Takata Petri Sp. z o.o. (Wałbrzych SEZ),
Takata Petri Parts Polska Sp. z o.o. (Krzeszów)
56.
479
TRW
12,50
USA
TRW Steering Systems Poland Sp. z o.o.
(Częstochowa), TRW Polska Sp. z o.o.
(Częstochowa), TRW Safety Systems Poland
Sp. z o.o. (Częstochowa)
57.
543
Rostra Morse SpA
Torino
9,40
Włochy
Rostra Morse Poland Sp. z o.o. (Sosnowiec)
58.
550
BOS Automotive
Products Belgie NV
9,00
Belgia
BOS Automotive Products Polska Sp. z o.o.
(Tychy)
59.
561
Toyo Seal
Industries Co. Ltd.
8,60
Japonia
Toyo Seal Poland (Tychy)
60.
563
Lisa Draeximaier
GmbH
8,50
Niemcy
DSE Draeximaier Systemy Elektryczne Sp. z
o.o. (Jelenia Góra)
61.
564
inerty Automotive
Systems
8,50
Francja
Inerty Automotive Systems Poland Sp. z o.o.
(Lublin)
62.
595
HP – Pelzer
International GmbH
7,50
Niemcy
HP Polska (Gliwice, Katowice SEZ)
Prace dyplomowe z ekonomii
159
1.
2.
3.
4.
5.
6.
63.
601
Karosseriewerke
Dresden GmbH
7,20
Niemcy
49% udziałów w Sitech Sp. z o.o. (Legnica
SEZ)
64.
640
Summie Motors
Investment U.K.
6,00
Wielka Brytania
159ummie Motors Poland Sp. z o.o.
(Warszawa)
65.
650
Ulstein Holding
5,60
Norwegia
Ulstein Fama Sp. z o.o. (Gniew)
66.
651
Nichimen Corp.
5,60
Japonia
4,5% akcji w NSK Iskra S.A.
67.
687
Plati
Electroforniture SpA
5,00
Włochy
Plati Polska Sp. z o.o. (Kwidzyn)
68.
691
CF Gomma
Nederland
4,80
Holandia
CF Gomma Sp. z o.o. (Częstochowa)
69.
726
Berger Breitgewebe
International GmbH
3,80
Niemcy
Berger Sp. z o.o. (Częstochowa)
70.
739
BMW Group
3,60
Niemcy
BMW Polska Sp. z o.o.
71.
740
A/S Roulunds
Fabriker
3,60
Dania
80% udziałów w Fabryce Okładzin Ciernych
Fomar Roulunds S.A.
72.
747
Hanyang Precision
Co. Ltd.
3,50
Korea Poł.
Hanyang Sp. z o.o. (Świdnik)
73.
753
Metallurgica
Assemblaggi
Carpenterie (MAC)
3,40
Włochy
udziały w Zakładach Wyrobów Metalowych SHL
S.A. (Kielce)
Prace dyplomowe z ekonomii
160
SpA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
74.
754
IVECO N.V.
3,40
Holandia
IVECO Poland Sp. z o.o. (Warszawa)
75.
784
CF Gomma SpA
3,00
Włochy
CF Gomma Sp. z o.o. (Częstochowa)
76.
800
Sylen Italia Srl
2,80
Włochy
Sylen Poland Sp. z o.o. (CzechowiceDziedzice)
77.
819
SAIAG SpA
2,60
Włochy
SAIAG Polska Sp. z o.o. w Piotrkowie
Trybunalskim
78.
821
Metzeler Italy
2,60
Włochy
Metzeler Automotive Profile Systems Piotrków
Sp. z o.o. (Piotrków Trybunalski)
79.
822
Grossmann GmbH
2,6
Niemcy
Grossmann Polska Sp. z o.o. (Wałbrzych SEZ)
80.
827
Biotron International
SA
2,60
Luxemburg
Biotron Polska Sp. z o.o.
81.
842
Carrus
2,50
Finlandia
45% udziałów w Volvo Bus Poland Sp. z o.o.
(Wrocław)
82.
843
Marubeni Co.
2,50
Japonia
Nissan Polska Sp. z o.o. (Warszawa), Marubeni
Construction Machinery Poland S.A.
(Warszawa)
83.
846
Delfo SpA
2,4
Włochy
udziały w Zakładach Wyrobów Metalowych SHL
S.A. (Kielce)
84.
857
Scania CV AB
2,20
Szwecja
Scania Production Słupsk S.A. (Słupsk)
Prace dyplomowe z ekonomii
161
Leonische
Drathwerke
930
1.
2.
86.
948
Mitsui & Co.
Deutschland
1,20
Japonia
15% akcji w TRI Poland Sp. z o.o.
87.
950
Toho Kogyo Co.
Ltd.
1,20
Japonia
Toho Poland Sp. z o.o. (Radom, SEZ
Tarnobrzeg)
88.
968
Aligator Ventil
1,10
Niemcy
STOMIL Sp. z o.o. (Środa Wlkp.)
89.
975
Peugeot
1,00
Francja
Peugeot Polska Sp. z o.o. (Warszawa)
3.
1,40
Leoni Autokabel Polska Sp. z o.o. (Ostrzeszów)
85.
Niemcy
4.
5.
6.
Źródło: PAIZ [Dok. Elektr.] (2005), Lista inwestorów bezpośrednich, http://www.paiz.gov.pl/publikacje/transport, 2005.01.25.
Download