Wymagania odnośnie świadectw fitosanitarnych
advertisement
MIĘDZYNARODOWY STANDARD ODNOŚNIE ŚRODKÓW FITOSANITARNYCH FAO ISPM 12 WYTYCZNE DOTYCZĄCE ŚWIADECTW FITOSANITARNYCH Sekretariat Międzynarodowej konwencji Ochrony Roślin FAO Rzym, 2001 1 WYMAGANIA DOTYCZĄCE ŚWIADECTW FITOSANITARNYCH 1. Uwagi ogólne Artykuł V 2a znowelizowanego tekstu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin (IPPC) stanowi, że: „Inspekcje oraz inne związane z nimi czynności zmierzające do wydania świadectwa fitosanitarnego przeprowadzane są wyłącznie przez, lub za zgodą, urzędowej służby ochrony roślin. Wydanie świadectwa fitosanitarnego może być dokonane jedynie przez urzędową osobę, która jest odpowiednio wykwalifikowana oraz posiada zezwolenie urzędowej służby ochrony roślin na działanie w jej imieniu oraz pod jej kontrolą, przy odpowiednim stanie wiedzy i informacji, ażeby władze państwa, na teren którego są wprowadzane (importującego), mogły bez zastrzeżeń zaakceptować świadectwo fitosanitarne jako wiążący/urzędowy dokument.” (patrz: Międzynarodowy Standard Odnośnie Środków Fitosanitarnych Nr 7, System certyfikacji eksportowej). Artykuł V 3 IPPC stanowi, że: „Każde państwo-sygnatariusz Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin (IPPC) podejmuje się wymagać ażeby przesyłki roślin lub produktów pochodzenia roślinnego lub innych artykułów wymienionych w przepisach, importowanych na terytorium danego państwa, były zaopatrzone w świadectwa fitosanitarne zgodne z modelem określonym w załączniku do Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin. Jakiekolwiek wymagania dotyczące dodatkowych deklaracji muszą być technicznie uzasadnione.” Zgodnie z interpretacją przyjętą w czasie opracowywania nowego znowelizowanego tekstu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin (IPPC), pojęcie „urzędowa osoba, która jest odpowiednio wykwalifikowana oraz posiada zezwolenie urzędowej służby ochrony roślin na działanie w jej imieniu” oznacza inspektorów z urzędowej służby ochrony roślin. „Urzędowy” oznacza w tym kontekście osobę zatrudnioną przez rząd, a nie przez prywatne przedsiębiorstwo. Określenie „oznacza inspektorów z urzędowej służby ochrony roślin” stanowi, że inspektor może, ale nie musi, być bezpośrednio zatrudniony przez urzędową służbę ochrony roślin. 1.1 Cel wydawania świadectwa fitosanitarnego Świadectwo fitosanitarne wydawane jest w celu potwierdzenia, że przesyłka roślin, produktów roślinnych lub innych regulowanych przepisami przedmiotów, spełnia określone importowe wymagania fitosanitarne oraz ma 2 wobec niej zastosowanie odpowiednie zaświadczenie potwierdzające. Świadectwo fitosanitarne może zostać wydawane wyłącznie w tym celu. Model świadectwa zawiera standardowe zestawienie zwrotów i formatu, które powinny zostać uwzględnione przy przygotowywaniu urzędowych świadectw fitosanitarnych. Zastosowanie takich zwrotów i formatów jest niezbędne, celem zapewnienia ważności takiego dokumentu oraz jego łatwego rozpoznawania, a także zagwarantowania, że zawarte są w nim odpowiednie informacje. Państwa importujące powinny wymagać świadectwa fitosanitarnego jedynie dla regulowanych artykułów. Dotyczy to takich towarów jak: rośliny, cebule, bulwy, nasiona przeznaczone do rozmnażania, owoce i warzywa, kwiaty cięte i gałęzie, ziarno oraz podłoża uprawowe. Świadectwo fitosanitarne może być również użyte dla pewnych produktów roślinnych, które zostały przetworzone w przypadku, gdy te produkty ze względu na swoją naturę lub z uwagi na proces przetwarzania, mogą potencjalnie przenosić regulowane organizmy (np. drewno, bawełna). Świadectwo fitosanitarne może być również wymagane wobec innych regulowanych artykułów w przypadkach, gdy środki fitosanitarne są technicznie uzasadnione (np. puste opakowania, środki transportu oraz organizmy). Państwa importujące nie powinny wymagać świadectw fitosanitarnych dla produktów roślinnych, które zostały przetworzone w taki sposób, że nie są już zdolne do przenoszenia regulowanych organizmów lub dla innych artykułów, które nie wymagają zastosowania środków fitosanitarnych. W przypadku powstania rozbieżności odnośnie uzasadnienia, co do wymagania świadectwa, urzędowe służby ochrony roślin powinny ustalić tę kwestię na drodze rozmów dwustronnych. Przy wprowadzaniu zmian odnośnie wymagań, co do świadectw fitosanitarnych, powinny zostać uwzględnione zasady przejrzystości oraz braku dyskryminacji. 1.2 Sposób wydawania Świadectwo fitosanitarne stanowi oryginalny dokument lub, w wyjątkowych okolicznościach, poświadczona kopia (uwierzytelnionym odpisem) wydana przez urzędową służbę ochrony roślin, towarzyszący przesyłce oraz jest przedstawiany właściwym urzędnikom w chwili przybycia do państwa importującego. Alternatywne elektroniczne świadectwo może zostać użyte pod warunkiem, że: - sposób wydania oraz poziom bezpieczeństwa jest akceptowany przez państwo importujące, - zawarte w nim informacje są zgodne z odpowiednim modelem, 3 - cel, jaki mają spełniać świadectwa zgodny z Międzynarodową Konwencją Ochrony Roślin (IPPC), zostaje zachowany, - służba wydająca świadectwa jest łatwa do identyfikacji. 1.3 Załączniki Dołączanie urzędowych załączników do świadectwa fitosanitarnego powinno być ograniczone do przypadków, kiedy ilość informacji wymagana na świadectwie przekracza ilość miejsca dostępnego na świadectwie (patrz też punkt 2). Wszystkie załączniki zawierające informacje fitosanitarne powinny zawierać numer świadectwa oraz datę, a także powinny być podpisane i ostemplowane w taki sam sposób jak świadectwo. W odpowiednim punkcie na świadectwie powinna zostać umieszczona informacja o tym, że tekst został umieszczony w załączniku. Nie powinno zamieszczać się w załączniku informacji, które mieszczą się w danej rubryce. 1.3.1 Nieakceptowane świadectwa Państwa importujące nie powinny akceptować świadectw, które uznają za nieprawidłowe lub sfałszowane. Organ wydający świadectwa powinien zostać powiadomiony o nie zaakceptowanych lub podejrzanych dokumentach tak szybko, jak to możliwe (patrz Międzynarodowy Standard Odnośnie Środków Fitosanitarnych Nr 13 - Wytyczne odnośnie notyfikowania nie spełniania oraz podjętych działaniach). Służba ochrony roślin państwa eksportującego wydająca świadectwo powinna podjąć działania korygujące, jeśli jest to konieczne, oraz utrzymywać systemy nadzoru celem zapewnienia bezpieczeństwa oraz zapewnić wysoki poziom zaufania. 1.4.1. Nieprawidłowe świadectwa fitosanitarne Powody nieakceptowania/nieuznawania świadectw lub przypadki, w których można żądać dodatkowych wyjaśnień/informacji: - świadectwo jest nieczytelne, - świadectwo jest niekompletne, - okres ważności świadectwa minął lub nie został dotrzymany, - świadectwo zawiera nieautoryzowane poprawki lub skreślenia/wykreślenia, - świadectwo zawiera sprzeczne lub niespójne informacje, - w świadectwie użyte zostały niespójne sformułowania lub niezgodne z załączonym modelem świadectwa, 4 - świadectwo zostało wystawione na produkty wobec których istnieje zakaz importu, - jako świadectwo została przedstawiona jego nie potwierdzona kopia. 1.4.2. Sfałszowane świadectwa Za sfałszowane można uznać świadectwa, jeżeli: - świadectwo nie zostało wydane przez urzędową służbę ochrony roślin, - świadectwo wydano na formularzu nie autoryzowanym przez urzędową służbę ochrony roślin, - świadectwo zostało wydane przez osoby lub organizacje lub inne podmioty, które nie zostały upoważnione do tego przez urzędową służbę ochrony roślin, - świadectwo zawiera fałszywe lub mylące informacje. 1.5 Wymagania stawiane przez państwa importujące odnośnie przygotowania i wydawania świadectw fitosanitarnych Państwa importujące często określają wymagania odnośnie przygotowania i wydawania świadectw. Zwykle wymagania takie odnoszą się do: - języka (państwa mogą wymagać, ażeby świadectwa były wypełnione w określonym języku lub w jednym z listy określonych języków, państwa są zachęcane do używania jednego z oficjalnych języków FAO), - okres ważności (państwa mogą określać okres następujący po dokonaniu inspekcji, dokonaniu zabiegu, opuszczeniu przez przesyłkę kraju pochodzenia, w czasie którego świadectwo może być wydane; oraz okres ważności świadectw), - sposób wypełnienia (państwa mogą wymagać wypełniania świadectw poprzez druk lub przy pomocy pisanych drukowanych czytelnych liter), - jednostki (państwa mogą wymagać ażeby opis towaru oraz deklarowane ilości określone były w danych jednostkach). 2. Specyficzne zasady i wytyczne odnośnie przygotowania i wydania świadectw fitosanitarnych Świadectwa fitosanitarne i świadectwa fitosanitarne dla reeksportu powinny zawierać wyłącznie informacje związane ze sprawami fitosanitarnymi. Nie powinny zawierać informacji odnośnie faktu, iż wymagania zostały spełnione oraz informacji odnoszących się do spraw związanych ze zdrowiem zwierząt lub 5 ludzi, pozostałości pestycydów lub radioaktywności lub informacji handlowych jak listy polecające (akredytywy). Celem ułatwienia znalezienia powiązania pomiędzy świadectwem fitosanitarnym a dokumentami niezwiązanymi z zagadnieniami fitosanitarnymi (takimi jak np. listy polecające (akredytywy), świadectwa CITES, listy przewozowe (załadunkowe), do świadectwa może zostać dołączona notatka/kartka/informacja wskazująca na powiązanie świadectwa z dokumentami poprzez wskazanie kodów identyfikacyjnych, symboli lub numerów zawartych na tych dokumentach. Taką notatkę dołącza się jedynie w uzasadnionych przypadkach i nie powinna być ona uważana za urzędową część świadectwa fitosanitarnego. Wszystkie składniki świadectwa fitosanitarnego i świadectwa fitosanitarnego dla reeksportu powinny zostać wypełnione. Jeśli w danym punkcie informacja nie jest wprowadzana, powinien zostać tam umieszczony wyraz „none” (brak) lub puste rubryki powinny zostać wykreskowane celem uniknięcia fałszowania dokumentów. 2.1 Wymagania odnośnie wypełniania świadectwa fitosanitarnego Świadectwo fitosanitarne zawiera następujące komponenty: Numer (Nr) Oznacza indentyfikacyjny numer danego świadectwa fitosanitarnego, który powinien być niepowtarzalnym numerem seryjnym związanym z systemem identyfikacyjnym świadectw, pozwalającym ustalić pochodzenie świadectwa, przeprowadzanie kontroli oraz pozwalającym na właściwe katalogowanie dokumentów. Organizacja Ochrony Roślin Ten komponent powinien być uzupełniony o nazwę urzędowej organizacji oraz nazwę państwa wydającego świadectwo. Może zostać tu umieszczona nazwa urzędowej służby ochrony roślin, jeżeli nie jest częścią składową świadectwa drukowaną automatycznie. do Organizacji Ochrony Roślin W tym miejscu powinna zostać umieszczona nazwa państwa importującego. W przypadku, gdy przepisy państwa tranzytowego wymagają obecności świadectwa fitosanitarnego, nazwy obu państw, importującego i tranzytu mogą być umieszczone w tym miejscu. W takim przypadku należy zwrócić uwagę, czy wymagania obu tych państw zostały spełnione i odpowiednio wskazane. W przypadkach, gdy przesyłka jest importowana, a następnie re-eksportowana do innego państwa, nazwy obu państw importujących mogą zostać tu umieszczone, pod warunkiem spełnienia wymagań obu państw. 6 Sekcja I. Opis przesyłki Nazwa/Imię i nazwisko oraz adres eksportera Informacja tu zawarta wskazuje źródło przesyłki celem ułatwienia śledzenia pochodzenia przesyłki oraz przeprowadzania kontroli przez służbę ochrony roślin państwa eksportującego. Nazwa i adres powinien być zlokalizowany na trenie państwa eksportującego. W przypadku, gdy eksporterem jest międzynarodowa firma z siedzibą poza granicami państwa eksportującego, w tym miejscu należy umieścić nazwę i adres lokalnego agenta eksportera lub spedytora/firmy wysyłającej/załadowcy/nadawcy. Nazwa/Imię i nazwisko oraz adres odbiorcy Należy w tym miejscu wpisać nazwę i adres odbiorcy, które należy określić w taki sposób, ażeby służba ochrony roślin państwa importującego mogła zidentyfikować odbiorcę przesyłki. Państwo importujące może wprowadzić wymaganie ażeby adres odbiorcy był zlokalizowany na terenie państwa importującego. Liczba i rodzaj opakowań Informacje powinny zostać określone w taki sposób ażeby służba ochrony roślin państwa importującego mogła zidentyfikować przesyłkę oraz jej części składowe oraz sprawdzić ich wielkość, jeśli jest to konieczne. Cennym elementem informacji są numery kontenerów/opakowań lub numery wagonów, jeśli taka informacja jest dostępna. Cechy towaru Cechy towaru mogą zostać umieszczone w tym punkcie lub na załączniku potwierdzonym podpisem i pieczęcią. Wyróżniające cechy na workach, torbach, kartonach lub innych opakowaniach mogą zostać umieszczone w tym miejscu, pod warunkiem, że są pomocne w identyfikacji przesyłki. Jeśli żadne informacje nie są umieszczane w tym miejscu to należy wpisać słowo „none” (brak) lub wykreskować tę pozycję celem uniknięcia fałszerstw. Miejsce pochodzenia Miejsce pochodzenia oznacza miejsce lub miejsca, gdzie przesyłka nabyła swój fitosanitarny status, tzn. takie, gdzie mogła zostać ewentualnie narażona na ryzyko porażenia organizmami szkodliwymi. Jeśli przesyłka jest przechowywana lub przemieszczana, jej fitosanitarny status może zmieniać się na przestrzeni czasu, z uwagi na swoją nową lokalizację/miejsce pobytu. W takich przypadkach nowa lokalizacja może zostać uznana za miejsce pochodzeniach. W przypadkach, gdy ryzyko porażenia mogło wystąpić w więcej niż jednym miejscu, służba ochrony roślin powinna przy wyborze miejsca lub miejsc pochodzenia zdecydować, które z tych miejsc miało największy wpływ na jej fitosanitarny status. Każde miejsce, które miało wpływ na status przesyłki powinno zostać wpisane. W wyjątkowych przypadkach, takich jak mieszanki 7 partii nasion pochodzących z więcej niż jednego kraju, wymagane jest wskazanie wszystkich ewentualnych miejsc pochodzenia. Państwa mogą wprowadzić wymaganie, ażeby zostały wskazane, z podaniem odpowiednich szczegółów, „obszary wolne od organizmu” („pest free area”), „miejsca produkcji wolne od organizmu” („pest free place of production”) lub „miejsca/punkty/lokalizacje, w których odbywa się produkcja wolne od organizmu” („pest free production site”). W takich przypadkach powinno zostać wskazane, co najmniej państwo pochodzenia. Deklarowany środek transportu Określenia takie jak; morski (sea), powietrzny (air), drogowy (road), pocztowy (mail), kolejowy (rail) lub pasażerski (passenger) powinny zostać użyte. Nazwa statku i numer rejsu lub numer lotu powinien zostać umieszczony, o ile jest on znany. Deklarowane miejsce wwozu W tym miejscu powinno zostać wskazane pierwsze miejsce w państwie ostatecznego przeznaczenia, do którego przybywa przesyłka, lub jeśli nie jest ono znane nazwa państwa. Jeśli w rubryce „do Organizacji Ochrony Roślin ...” zostało wpisane więcej niż jedno państwo, punkt wwozu pierwszego państwa importującego powinien zostać wpisany. W przypadku jeśli przesyłka jedynie przejeżdża tranzytem przez dane państwo, powinien zostać wpisany jedynie punkt wwozu państwa ostatecznego przeznaczenia. Jeśli państwo tranzytu zostało również wpisane w rubryce „do Organizacji Ochrony Roślin ...” mogą zostać tu umieszczone zarówno miejsce wwozu w państwie tranzytu oraz państwie ostatecznego przeznaczenia (np. punkt A przez punkt B). Nazwa produktu roślinnego lub przedmiotu oraz deklarowana ilość Informacja wpisywana w tym miejscu powinna odpowiednio opisywać towar (tzn. określić rodzaj towaru, np. owoce, rośliny do sadzenia, itp.) oraz ilość wyrażoną jak najdokładniej, celem ułatwienia inspektorom państwa importującego skontrolowania zawartości przesyłki. Międzynarodowe kody (np. kody celne) mogą zostać użyte celem ułatwienia identyfikacji. Międzynarodowo uznane jednostki i terminy powinny zostać użyte, w przypadku, gdy jest to konieczne/odpowiednie. Różne wymagania fitosanitarne mogą mieć zastosowanie odnośnie różnego przeznaczenia produktu (np. konsumpcja w odróżnieniu do rozmnażania) lub stanu produktu (np. świeże w odróżnieniu do suszonych); przeznaczenie i stan produktu powinny zostać określone. Informacje nie powinny odnosić się do nazw handlowych, rozmiarów lub innych handlowych określeń. 8 Botaniczna nazwa rośliny Informacja zamieszczana w tym miejscu powinna identyfikować rośliny i produkty roślinne przy użyciu akceptowanych nazw naukowych, co najmniej do poziomu rodzaju, a najlepiej do poziomu gatunku. W przypadku produktów o złożonej naturze, jak np. pasze, podawanie nazwy botanicznej nie jest uzasadnione/możliwe. W takich przypadkach, służby ochrony roślin powinny na drodze dwustronnego porozumienia ustalić odpowiednią nazwę potoczną dla danego towaru lub ustalić używanie słów „ Nie dotyczy” („Not applicable lub N/A). Oświadczenie potwierdzające Zaświadcza się, że wyżej wymienione rośliny, produkty roślinne lub przedmioty zostały poddane kontroli lub badaniom laboratoryjnym zgodnie z odpowiednimi procedurami oraz są uważane za wolne od organizmów kwarantannowych określonych przez państwo, do którego są wprowadzane oraz odpowiadają obowiązującym przepisom fitosanitarnym tego państwa, w tym także tych dotyczących regulowanych organizmów nie kwarantannowych. ... są również praktycznie wolne od innych organizmów nie kwarantannowych. (umieszczanie tego zdania nie jest obowiązkowe) W przypadkach, gdy istnieją fitosanitarne wymagania importowe lub określona jest lista organizmów kwarantannowych, świadectwo potwierdza spełnienie przepisów i wymagań państwa importującego. W przypadkach, gdy wymagania takie ani listy kwarantannowe nie istnieją, państwo eksportujące poprzez wydanie świadectwa fitosanitarnego może stanowić potwierdzać wolność przesyłki od organizmów uznanych/zakładanych za ewentualnie regulowane. Państwa eksportujące mogą lub nie umieścić ostatnie zdanie nt. wolności od organizmów nie kwarantannowych. „... odpowiednie procedury...” odnoszą się do procedur stosowanych przez urzędową służbę ochrony roślin lub osoby przez nią upoważnione do wydawania świadectw. Takie procedury powinny być zgodne z normami Międzynarodowych Standardów Odnośnie Środków Fitosanitarnych, jeśli ma to zastosowanie. W przypadkach, gdy normy Międzynarodowych Standardów Odnośnie Środków Fitosanitarnych nie istnieją lub nie mają zastosowania, procedury takie mogą zostać określone przez urzędowa służbę ochrony roślin państwa importującego. „... są uważane za wolne od organizmów kwarantannowych...” odnosi się do wolności od organizmów w takiej liczbie i ilości, która możne zostać wykryta przy zastosowaniu procedur fitosanitarnych. To określenie nie powinno 9 oznaczać bezwzględnej całkowitej wolności, ale raczej powinno oznaczać przekonanie, że organizmów takich nie ma w przesyłce opierając się na wynikach procedur użytych do ich wykrycia lub eliminacji. Należy podkreślić, że procedury fitosanitarne obarczone sa pewnym błędem, istnieje pewne prawdopodobieństwo, że organizmy nie zostaną wykryte/stwierdzone lub wyeliminowane. Taka niepewność i prawdopodobieństwo powinny zostać wzięte pod uwagę przy określaniu/wymienianiu/ustalaniu odpowiednich procedur. „... fitosanitarne wymagania..” stanowią urzędowo określone warunki, które muszą być spełnione celem zapobieżenia wprowadzeniu lub rozprzestrzenieniu organizmów. Wymagania fitosanitarne powinny zostać z góry określone prze urzędową służbę ochrony roślin państwa importującego i zapisane w przepisach, regulacjach lub w inny sposób (np. w zezwoleniach importowych i dwustronnych porozumieniach). „...państwo do którego są wprowadzane...” odnosi się do państw, których władze ratyfikowały Międzynarodową Konwencję Ochrony Roślin (IPPC) w tym do członków Komisji ds. Środków Fitosanitarnych do czasu wejścia w życie nowelizacji Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin (IPPC) z 1997 r. Sekcja II. Dodatkowa deklaracja Dodatkowa deklaracja powinna składać się wyłącznie z informacji wymaganych przez państwo importujące, a nie potwierdzono/umieszczone na świadectwie w innym miejscu. Dodatkowe deklaracje powinny być zwięzłe i krótkie. Tekst dodatkowych deklaracji może zostać określony w np. wymaganiach fitosanitarnych, zezwoleniach importowych lub dwustronnych porozumieniach. Przeprowadzone zabiegi powinny być umieszczone w Sekcji III. Sekcja III. Zabiegi oczyszczania lub odkażania W tym miejscu należy wpisywać tylko te zabiegi, które są akceptowane przez państwo importujące oraz zostały przeprowadzone w państwie eksportującym lub tranzytowym, celem spełnienia wymagań fitosanitarnych państwa importującego. Zabiegi takie mogą oznaczać zabiegi zaprawiania nasion oraz zabiegi tłumienia kiełkowania. Pieczęć urzędowa Pieczęć urzędowa oznacza urzędową plombę, stempel lub znak identyfikacyjny służby ochrony roślin wystawiającej świadectwo. Może ona być nadrukowywana na świadectwie lub zamieszczana na świadectwie po wypełnieniu całego świadectwa. Należy zwrócić uwagę, ażeby pieczęć została umieszczona w taki sposób, ażeby inne ważne informacje pozostały czytelne. 10 Nazwisko i podpis osoby upoważnionej oraz data Nazwisko osoby oraz data powinny być wydrukowane lub naniesione ręcznie czytelnymi drukowanymi literami (tam, gdzie dotyczy). Skróty mogą zostać zastosowane jedynie w stosunku do miesięcy, ażeby miesiąc, dzień i rok można było prawidłowo odczytać. Aczkolwiek część świadectwa może być wypełniona wcześniej, data powinna odpowiadać dacie złożenia na nim podpisu. Świadectwa nie powinny być datowane wstecznie lub na przód, lub wydane po wysłaniu towaru chyba, że dwustronne porozumienia stanowią inaczej. Urzędowa służba ochrony roślin państwa eksportującego powinna być w stanie dokonać weryfikacji autentyczności podpisów osób upoważnionych, w razie zaistnienia takiej potrzeby. Oświadczenie odnośnie odpowiedzialności finansowej Umieszczenie takiego oświadczenia na świadectwie fitosanitarnym nie jest obowiązkowe. 3. Określone zasady i wytyczne odnośnie przygotowania i wydania świadectwa fitosanitarnego dla reeksportu Składniki świadectwa fitosanitarnego dla reeksportu jest taka sama jak dla eksportu (patrz Sekcja 2.1), za wyjątkiem sekcji odnośnie przedmiotu zaświadczania. W tej sekcji urzędowa służba roślin państwa eksportującego wskazuje poprzez zaznaczenie odpowiedniej rubryki, czy przesyłce towarzyszy oryginalne świadectwo fitosanitarne czy jego uwierzytelniony odpis, czy przesyłka została przepakowana czy nie, czy znajduje się w oryginalnych opakowaniach czy nowych i czy przeprowadzono dodatkową kontrolę. Międzynarodowy Standard Odnośnie Środków Fitosanitarnych Nr 7 (System certyfikacji eksportowej) stanowi wytyczne odnośnie ewentualnego przeprowadzenia dodatkowej kontroli. Jeśli przesyłka jest dzielona i powstałe części są eksportowane oddzielnie, wtedy muszą im towarzyszyć świadectwa fitosanitarne dla reeksportu oraz uwierzytelnione odpisy oryginalnego świadectwa fitosanitarnego. 3.1 Warunki wystawiania świadectwa fitosanitarnego dla reeksportu W przypadkach, gdy przesyłka jest importowana na teren danego państwa, a następnie eksportowana do innego, urzędowa służba ochrony roślin powinna wydać świadectwo fitosanitarne dla reeksportu. Świadectwo eksportowe powinno zostać wydane dla zaimportowanej przesyłki jedynie pod warunkiem, że istnieje pewność, że wymagania państwa importującego zostały spełnione. 11 Świadectwo dla reeksportu może zostać wydane w przypadkach, gdy przesyłka była przechowywana, dzielona, łączona z innymi lub przepakowana, pod warunkiem, że nie była narażona na porażenie organizmami. Oryginalne świadectwo fitosanitarne lub jego uwierzytelniony odpis powinny również towarzyszyć przesyłce. 3.2 Warunki wystawiania świadectwa fitosanitarnego dla zaimportowanej przesyłki Jeżeli przesyłka została narażona na porażenie organizmami lub straciła swoją integralność lub tożsamość, lub została przetworzona celem zmienienia swojej natury, urzędowa służba ochrony roślin powinna wystawić świadectwo fitosanitarne, a nie świadectwo fitosanitarne dla reeksportu. Jednakże państwo pochodzenia powinno nadal zostać wskazane na świadectwie fitosanitarnym. Urzędowa służba ochrony roślin musi mieć pewność, że wymagania państwa importującego zostały spełnione. Jeżeli rośliny zawarte w przesyłce rosły przez określony okres czasu (zależny od specyfiki danego towaru, ale zwykle za taki okres uważa się co najmniej jeden sezon wzrostu/wegetacyjny), można uznać, że przesyłka zmieniła swoje państwo pochodzenia. 3.3 Tranzyt Jeśli przesyłka nie została zaimportowana, ale jest przemieszczana tranzytem przez dane państwo bez narażenia na porażenie organizmami, urzędowa służba ochrony roślin nie musi wystawiać świadectwa ani fitosanitarnego ani fitosanitarnego dla reeksportu. Jednakże, jeżeli przesyłka jest narażona na porażenie, służba powinna wystawić świadectwo fitosanitarne. Jeżeli przesyłka jest dzielona, łączona z innymi przesyłkami lub przepakowana, służba powinna wystawić świadectwo fitosanitarne dla reeksportu. 12
