ADHD- OBJAWY: NADPOBUDLIWOŚĆ PSYCHORUCHOWA (dziecko niespokojne, ciągle w ruchu), ZABURZENIA KONCENTRACJI (dziecko ma rozproszoną uwagę, nie może na niczym się skupić), IMPULSYWNOŚĆ (częste wybuchy niekontrolowanej złości, nawet agresji). ADHD –DIAGNOZA: •od kiedy pojawił się problem? (nagle, czy od dłuższego czasu?) •w jaki sposób problem się nasilał? •co zrobili rodzice/opiekunowie by polepszyć sytuację? •czy korzystali z profesjonalnej pomocy? Specjalistyczna diagnoza obejmuje wywiad, zebranie informacji ze środowiska naturalnego dziecka (domu, szkoły), oraz informacji od specjalistów: pediatry, psychiatry, neurologa, a nawet okulisty i laryngologa. DZIECKO Z ADHD W SZKOLE: DZIECKO Z ADHD W SZKOLE: -zbyt wiele norm i zasad, do których on musi się dostosować i przyswoić w krótkim czasie, -brak akceptacji wśród grupy rówieśniczej (dzieci z reguły wybierają za towarzysza osoby spokojne, łatwo adoptujące się do grupy) DZIECKO Z ADHD W SZKOLE WYMAGA: -rutyny, regularności, -bezwzględnej konsekwencji -za dobre działanie lub podjęcie próbypochwały, -poświecenia czasu przez inne osoby, -bezpośredniego zaangażowania nauczycieli Terapia adhd Terapia rodziny warsztaty terapia całej rodziny wsparcie specjalistów (pedagoga i psychologa szkolnego, pedagogów specjalnychnauczycieli wspierających TERAPIA DZIECKA Z ADHD dziecko farmakoterapia psychoterapia Terapia behawioralnoPoznawcza, socjoterapia POMOC W SZKOLE PEDAGOG,PSYCHOLOG SZKOLNY DZIECKO RODZICE ZASADY WSPÓŁPRACY Z NADPOBUDLIWYM DZIECKIEM Pomoc w skupieniu się na jednej czynności Jasne zasady, uporządkowane otoczenie, zapowiedź zmian, Konstruktywne polecenia, Jedno polecenie naraz, Rozdzielenie poleceń na mniejsze, Zasada: zatrzymaj się- pomyśl- powtórz, Każdorazowe wzmacnianie konstruktywnych zachowań, Pamięć o zaletach i zasobach dziecka. Dekalog szczęśliwego dziecka i rodzica: Każde dziecko jest stworzone do bezwarunkowej miłości ,by je kochać nie za coś, ale wbrew wszystkiemu. Wyrazem miłości jest pokazanie dziecku na własnym przykładzie właściwej drogi postępowania w życiu . Ucząc dziecko ponoszenia konsekwencji za swoje nieprzemyślane działania, uczymy je odpowiedzialności za siebie i innych teraz i w przyszłości. Opracowała Marta Jędryka-Plesińska