pobierz

Nazwą ADHD określamy zespół
nadpobudliwości psychoruchowej z
zaburzeniami koncentracji uwagi.
Jest to zaburzenie występujące
częściej u chłopców niż u
dziewczynek. Jego przyczyna nie
została w pełni wyjaśniona, jednak
wiadomo, że znaczącą rolę
odgrywają czynniki genetyczne.
Udowodniono, że nadpobudliwość
jest zaburzeniem przekazywanym z
pokolenia na pokolenie czyli
uwarunkowanym genetycznie.
Nie są znane dokładne
przyczyny ADHD.
Zidentyfikowano jednak
szereg czynników, które
mogą przyczynić się do
lub nasilać ADHD.
Wskazywane czynniki to:
genetyczne, dieta i
środowisko społeczne.
Wyróżnia się:
• Zaburzenia opozycyjno buntownicze
• Zaburzenia zachowania
• Zaburzenia lękowo depresyjne
• częste wybuchy złości
• poczucie krzywdy
• cechy okrucieństwa, agresji
• celowe niszczenie przedmiotów
• kłótnie i sprzeciwianie się
dorosłym
• kłamstwa, oszustwa, potem
kradzieże
• wagary, ucieczki z domu
• dręczenie innych
• obrażanie się, mściwość
• przenoszenie winy na inne osoby
• czynny sprzeciw i
nieposłuszeństwo
• wszystko „na nie”
• uderzanie głową o podłogę
• niszczenie zabawek
SYSTEM WSPARCIA DZIECI Z
ADHD W SZKOLE
DYREKCJA
|
WSPÓŁPRACA Z RODZICAMI
|
ZASOBY SZKOŁY - UKRYTE
MOŻLIWOŚCI
|
PEDAGOG/PSYCHOLOG
SZKOLNY
|
NAUCZYCIEL W KLASIE
• Uczeń cierpiący na ADHD powinien siedzieć w pierwszych ławkach po
czujnym okiem nauczyciela.
• Dzieci z ADHD pomimo wysokich lub przeciętnych możliwości
intelektualnych z reguły osiągają niskie wyniki w nauce. Powodem są
objawy ich choroby (niska koncentracja, impulsywność,
nadruchliwość, zaburzenia pamięci i uwagi).
• W pracy z dzieckiem z ADHD nieoceniona zatem będzie
dokładna obserwacja postępów ucznia i częste ich
komentowanie.
• Nauczyciel ma wiele okazji do tego, by rozbudzić motywację
dziecka z ADHD do systematycznej nauki. W większości
przypadków wystarczy, że nagradzać je będzie po prostu za
każdy mały sukces słownie i włączy je do aktywnego udziału w
lekcji.
Nasilenie objawów ADHD
zmniejsza się z upływem
czasu. Mimo to według
badaczy od 30% do 70%
dzieci ze
zdiagnozowanym ADHD
posiada co najmniej
niektóre jego symptomy
(lub też wszystkie) także
w życiu dorosłym.
Cechy dorosłego człowieka z
ADHD mogą objawiać się w
następujących zachowaniach:
• Częste przerywanie
wypowiedzi innych,
• Niedostatecznie rozwinięta
pamięć robocza (krótkotrwała)
• Brak cierpliwości
• Gwałtownie zmiany
emocjonalne,
• Zapominanie ustalonych
terminów,
• Intensywne, lecz często
nietrwałe relacje z innymi.
Uważa się, że ADHD występuje u
4-8% dzieci w wieku
wczesnoszkolnym (6–9 lat),
głównie chłopców, niezależnie od
rasy i kultury. Następnie częstość
występowania zmniejsza się o
50% na każde 5 lat, jednakże u
60% dorosłych utrzymują się
niektóre lub wszystkie cechy
zespołu (zwłaszcza dotyczące
deficytów uwagi).