07-Etyka zawodowa polityków

Etyka zawodowa polityków
Specyfika etyki zawodowej
moralności ogólnoludzkiej:
na
tle
rygorów
Określenie wymagań (nakazów i zakazów)
dotyczących
warunków
spełnienia
funkcji
społecznych przypisanych do danego zawodu i
stanowiska =>
Koncentracja na warunkach profesjonalizmu,
rzetelności zawodowej, na zapobieganiu przejawom
dyletantyzmu,
niekompetencji,
nadużyciom
uprawnień i wyposażenia. W myśl założenia, że
nieudolność lub nierzetelność zawodowa względnie
lekkomyślność i niedbalstwo w działalności
decydującej o losach innych ludzi jest szczególną
postacią postawy nieuczciwej.
Specyfika etyki profesjonalnej w zawodach zaufania
publicznego:
Koncentracja na gwarancjach społecznej służebności,
przejrzystości
i
kontroli
społecznej
oraz
samokontroli i samoograniczenia
2
Kodyfikacja norm etyki zawodowej:
 zwyczajowe kodeksy honorowe
 sformalizowane
kodeksy
korporacyjne itp.
 autorskie „dekalogi”
środowiskowe,
3
Kardynalne Weberowskie rozróżnienie:
etyka przekonań a etyka odpowiedzialności.
Etyka przekonań –
Postępowanie w
moralnej),
poczuciu powinności (ideowej, religijnej,
oczywistej słuszności, dziejowej konieczności itp.
Niejako przymus (wewnętrzny i zewnętrzny) postępowania w
określony
sposób,
tj.
zgodnie
z
uznawanymi
zasadami,
wymaganiami i oczekiwaniami własnego środowiska, wspólnoty,
realizacji założonych celów. Poczucie słuszności związane z
poczuciem i założeniem bezalternatywności (=> zignorowanie
kwestii szans i ryzyka, kosztów własnych i społecznych).
Poczucie odpowiedzialności raczej przed ideą niż przed ludźmi,
których reprezentujemy, którymi kierujemy
Etyka odpowiedzialności –
Postępowanie w poczuciu odpowiedzialności za losy ludzi
zależnych od naszych decyzji i czynów, za wszelkie możliwe (a
przynajmniej – możliwe do przewidzenia) skutki własnego
działania. Rozumowanie w kategoriach dylematów (moralnych i
pragmatycznych),
alternatyw,
w
kategoriach
wyboru
brzemiennego w skutki. Podejmowanie decyzji o działaniu na
podstawie bilansowej analizy szans i ryzyka, przewidywanych
(prawdopodobnych)
kosztów
własnych
świadomością, że ktoś będzie nas rozliczał.
i
społecznych;
ze
4
Kontekst tego rozróżnienia:
4 podejścia do kryteriów moralnej oceny działań oraz w
ogóle uznania decyzji, zachowań, postępków, czynów za
moralne lub amoralne
- etyka intencji
(kryterium: dobre lub złe intencje)
- etyka konsekwencji
(kryterium: skutki i koszty postępowania)
- etyka rzetelności
(kryterium: sposób postępowania zgodny z regułami
obowiązującymi w danej dziedzinie i sprawie)
- etyka sytuacjonistyczna
(kryterium: adekwatność postępowania do okoliczności,
postępowanie
na
miarę
istniejących
niebezpieczeństw i sytuacyjnych konieczności)
barier,