Prawo pracy w pigułce Prawo pracy – to gałąź prawa regulująca stosunki społeczne związane z pracą. Pracownik świadczy określoną pracę na rzecz pracodawcy na podstawie tzw. stosunku pracy. Pracodawcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka nie posiadająca osobowości prawnej. Pracownikiem jest osoba pełnoletnia. Pracowników młodocianych (osoby w wieku 16 –18 lat) można zatrudniać tylko w celu przygotowania zawodowego. Pracę można świadczyć na podstawie: – umowy o pracę – powołania – wyboru – mianowania – spółdzielczej umowy o pracę Kodeks pracy wyróżnia umowy o pracę: umowa zawarta na czas nieokreślony (bezterminowa) umowa zawarta na czas określony umowa zawarta na czas wykonywania danej pracy umowa na zastępstwo nieobecnego pracownika (na podstawie umowy o pracę na czas określony) umowa o pracę na okres próbny Praca może też być wykonywana na podstawie umów cywilno-prawnych. Zasady dotyczące tych umów reguluje kodeks cywilny. Rodzaje umów cywilnych: umowa zlecenie umowa o dzieło umowa agencyjna Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu przeznaczonym do wykonywania pracy. Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nie przekraczającym 4 miesięcy (poza pewnymi wyjątkami np. czas pracy w rolnictwie i hodowli). Wykonywanie pracy ponad ustalone normy oznacza pracę w godzinach nadliczbowych. Liczba godzin nadliczbowych dla pracownika, zgodnie z zasadami kodeksu pracy nie może przekroczyć 150 godzin w roku kalendarzowym i 4 godzin na dobę. Praca w godzinach nadliczbowych nie może być zlecana kobietom ciężarnym oraz pracownikom młodocianym. Pracownikowi w każdym tygodniu przysługuje prawo, do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku (co najmniej 11 godz. odpoczynku na dobę). Urlopy pracownicze: wypoczynkowy macierzyński wychowawczy okolicznościowy bezpłatny szkoleniowy na krótkie niedyspozycje tzw. urlop na żądanie, w wymiarze 4 dni roboczych Rozwiązanie umowy o pracę może nastąpić: na mocy porozumienia stron za wypowiedzeniem umowy przez jedną ze stron bez wypowiedzenia z upływem czasu, na który umowa została zawarta z dniem ukończenia pracy, dla której była zawarta z innych przyczyn np. śmierć pracownika lub pracodawcy W związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca musi niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy. W przypadku błędów w świadectwie pracy, pracownik może w ciągu 7 dni od jego otrzymania wystąpić z wnioskiem o sprostowanie świadectwa. W razie odmowy pracodawcy, pracownik może wystąpić z żądaniem sprostowania świadectwa do sądu pracy (w ciągu 7 dni od otrzymania odmowy). Autor: Ewa Chmielowska