analiza finansowa jako podstawa oceny sytuacji

advertisement
ANALIZA FINANSOWA JAKO
PODSTAWA OCENY SYTUACJI
FINANSOWEJ PRZEDSIĘBIORSTWA
SPIS TREŚCI
Wstęp...........................................................................................................................4
Rozdział I – Pojęcie i rola analizy finansowej w ocenie działalności
przedsiębiorstwa........................................................................................................6
1.1 Istota, przedmiotu i zakresu analizy finansowej przedsiębiorstwa..........................6
1.2 Rodzaje analiz.......................................................................................................10
1.3 Źródła informacji do oceny finansowej..................................................................12
1.3.1 Rachunek zysków i strat..............................................................................14
1.3.2 Bilans...........................................................................................................19
1.3.3 Sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych........................................22
Rozdział
II
–
Analizy
wskaźnikowa
jako
metoda
oceny
działalności
przedsiębiorstwa......................................................................................................25
2.1 Wstępna analiza bilansu.......................................................................................25
2.2 Wstępna analiza rachunku wyników.....................................................................29
2.3 Zasady analizy wskaźnikowej...............................................................................30
2
2.3.1 Wskaźniki płynności.....................................................................................31
2.3.2 Wskaźniki zadłużenia i obsługi długu...........................................................33
2.3.3 Wskaźniki efektywności (wykorzystania) aktywów.......................................36
2.3.4 Wskaźniki rentowności.................................................................................39
2.3.5 Wskaźniki wartości rynkowej........................................................................42
2.4 Analiza metoda Du Ponta.....................................................................................44
Rozdział III –
Ocena kondycji finansowej Zakładów Naprawczych Taboru
Kolejowego „Mińsk Mazowiecki” S.A....................................................................48
3.1 Charakterystyka działalności Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego
„Mińsk Mazowiecki” S.A.............................................................................................48
3.1.1 Zasoby ludzkie........................................................................................50
3.1.2 Struktura organizacyjna..........................................................................51
3.1.3 Przedmiot działalności Spółki.................................................................53
3.1.4 Rynki zbytu.............................................................................................54
3.1.5 Konkurencja............................................................................................55
3.2 Wstępna analiza sprawozdań finansowych Zakładów Naprawczych Taboru
Kolejowego „Mińsk Mazowiecki” S.A za lata1998 – 2000........................................57
3.2.1 Analiza dynamiki i struktury aktywów......................................................58
3.2.2 Analiza dynamiki i struktury pasywów ....................................................61
3.2.3 Analiza dynamiki i struktury rachunku zysków i strat..............................64
3.2.4 Analiza sprawozdania z przepływów środków pieniężnych....................68
3. 6 Analiza wskaźnikowa Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego
„Mińsk
Mazowiecki” S.A.........................................................................................................70
3.6.1 Wskaźnikowa ocena płynności finansowej.............................................70
3.6.2 Wskaźnikowa ocena zadłużenia i obsługi długu.....................................72
3.6.3 Wskaźnikowa ocena efektywności aktywów...........................................74
3.6.4 Wskaźnikowa ocena rentowności...........................................................80
Zakończenie..............................................................................................................85
Spis rysunków..........................................................................................................87
Spis tabel...................................................................................................................88
Załączniki..................................................................................................................89
Bibliografia................................................................................................................90
3
WSTĘP
Analiza finansowa stanowi najstarszy historycznie dział analizy ekonomicznej.
Początkowo opierała się tylko na analizie bilansu oraz rachunku wyników. Pierwsze
próby oceny wskaźników finansowych przedsiębiorstwa zostały dokonane już w
drugiej połowie XIX stulecia. Porównanie bilansu zapoczątkował w 1870 r.
L.Cohstaedt twórca dziennikarskiej krytyki bilansu.1
W obecnej praktyce gospodarczej analiza finansowa jest tą częścią analizy
ekonomicznej, która stanowi najwyższy stopień jej uogólnienia. Obejmuje ona swym
zakresem
całokształt
zagadnień
związanych
z
działalnością
gospodarczą
przedsiębiorstwa. Wpływ na to ma wybitnie syntetyczny charakter wskaźników
będących jej przedmiotem.
Do zagadnień leżących w sferze zainteresowania analizy finansowej należą:
wynik finansowy i związana z tym ocena efektywności gospodarowania 1
T. Waśniewski, Analiza finansowa w przedsiębiorstwie, FRR w Polsce, Warszawa 1997,s. 14
4
rentowności, koszty i przychody ze sprzedaży, sytuacja majątkowa oraz finansowa,
analiza i pozycji finansowej przedsiębiorstwa.
Syntetyczne ujęcie tych zagadnień pozwala na szybki pomiar, ocenę wyników i
sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstwa.
Dzięki tym walorom, a także ze względu na duże zapotrzebowanie w otoczeniu
przedsiębiorstwa (akcjonariusze, banki, dostawcy, odbiorcy) ta część analizy
ekonomicznej, a więc analiza finansowa znajduje powszechne zastosowanie w życiu
gospodarczym.
Celem niniejszej pracy jest próba przedstawienia przydatności analizy
finansowej dla oceny kształtowania sytuacji finansowej wybranego przedsiębiorstwa
3 – letnim okresie jego działalności.
Praca składa się z trzech części.
W pierwszym rozdziale pracy omówiłam pojęcie analizy i jej rolę w ocenie
działalności przedsiębiorstwa.
Drugi
rozdział
pracy
zawiera
omówienie
podstawowych
wskaźników
wykorzystywanych do oceny sytuacji finansowej oraz przedstawienie analizy
wstępnej.
Rozdział
trzeci
dotyczy
analizy
wstępnej
oraz
analizy
wskaźnikowej
przeprowadzonej na podstawie sprawozdań finansowych Zakładów Naprawczych
Taboru Kolejowego „Mińsk Mazowiecki” S.A..
Praca napisana została w oparciu o literaturę z zakresu analizy finansowej oraz
zarządzania finansami przedsiębiorstw.
5
ROZDZIAŁ I
POJĘCIE I ROLA ANALIZY FIANSOWEJ W
OCENIE DZIAŁALNOŚCI PRZEDSIEBIORSTWA
1.1 Istota, przedmiot i zakres analizy finansowej
przedsiębiorstwa
Analiza jest to metoda badawcza polegająca na rozbiorze, rozłożeniu określonej
całości na składniki i badaniu poszczególnych cech, właściwości przedmiotu 2.
Analizę stanów i procesów ekonomicznych nazywa się analizą ekonomiczną. Jest
6
ona instrumentem służącym do poznania rzeczywistości gospodarczej. Analiza
ekonomiczna to również metoda badania procesów gospodarczych, polegająca na
rozpatrywaniu
związków
najczęściej
ilościowych,
zachodzących
pomiędzy
poszczególnymi elementami tych procesów. Może być stosowana zarówno do
badania zjawisk i procesów gospodarczych zachodzących w skali gospodarki
(analiza makroekonomiczna3), jak również zjawisk i procesów występujących w
ramach
poszczególnych
jednostek
gospodarczych
i
instytucji
(analiza
mikroekonomiczna4). Analiza ekonomiczna umożliwia stawianie diagnoz, ułatwia
podejmowanie decyzji, a także sprzyja racjonalizacji procesów gospodarczych,
zarówno w skali makroekonomicznej, jak i mikroekonomicznej.
Wyniki analizy ekonomicznej stanowią podstawę weryfikacji decyzji podjętych w
przeszłości oraz ustalenie zamierzeń na teraz i na przyszłość. Przez wiele lat analiza
ekonomiczna przekształcała się w odrębną dyscyplinę naukową. Jest ściśle
powiązana z wieloma dyscyplinami naukowymi takimi jak:
-
statystyka,
-
rachunkowość,
-
finanse,
-
marketing,
-
matematyka,
-
planowanie,
-
technologia.
Jest ona, zatem nie tylko dyscypliną naukową, ale i działaniami praktycznymi.
Stale wzrasta przydatność oraz atrakcyjność analizy ekonomicznej w procesach
zarządzania
przedsiębiorstwem,
bowiem
łączy
ona
teraźniejszą
działalność
przedsiębiorstwa z jego przyszłymi rezultatami.
Celem przeprowadzenia analizy ekonomicznej jest5:
Z. Leszczyński, A. Skowronek –Mielczarek, Analiza ekonomiczno – finansowa firmy, Difin,
Warszawa 2000, s.13.
3Pojęcie „analiza makroekonomiczna” obejmuje badanie i ocenę wielkości ekonomicznych i
zagregowanych, a więc ujmowanych dla całej gospodarki.Zob. L. Bednarski, Analiza finansowa w
przedsiębiorstwie, PWE, Warszawa 2000, s.7..
4 Pojęcie „analiza mikroekonomiczna” dotyczy badania i oceny działalności takich podmiotów
gospodarczych, jak przedsiębiorstwo, gospodarstwo domowe czy pojedyncze osoby. Zob. L.
Bednarski, Analiza finansowa..., s.7.
5 Z. Leszczyński, A. Skowronek –Mielczarek, Analiza ekonomiczno – finansowa firmy, Difin,
Warszawa 2000, s.13.
2
7

sporządzanie
charakterystyki
liczbowej
ilustrującej
działalność
przedsiębiorstwa oraz pozwalającej na ocenę uzyskiwanych wyników,

wykrycie i ustalenie czynników mających wpływ na realizację podjętych
przedsięwzięć gospodarczych,

określenie przewidywanych wyników na podstawie informacji o stanie
czynników wytwórczych, jakimi dysponuje przedsiębiorstwo oraz o zmianach
w jego otoczeniu,

podejmowanie decyzji zarządczych, służących podnoszeniu efektywności
działania przedsiębiorstwa i jego rozwoju.
Ze względu na dużą różnorodność zagadnień wchodzących w zakres badań
analitycznych przyjmuje się najczęściej podział analizy ekonomicznej, zwany również
klasycznym na dwa zasadnicze działy 6:
1) analizę techniczno – ekonomiczną,
2) analizę finansową.
Analiza techniczno – ekonomiczna skupia się na ocenie rzeczowych i
osobowych aspektów funkcjonowania przedsiębiorstwa. Ocenia ona poszczególne
odcinki działalności gospodarczej przedsiębiorstwa. Analizie poddaje się ilość, jakość
i
strukturę
działalności
wytwórczej,
stopień
nowoczesności
wytwarzania,
wyposażenie w majątek trwały, proces zaopatrzenia w surowce i materiały,
magazynowanie, gospodarowanie zatrudnieniem, itp. Analizę stopnia wykorzystania
poszczególnych czynników wytwórczych przeprowadza się z punktu widzenia ich
wpływu na wyniki finansowe przedsiębiorstwa.
Analiza finansowa zajmuje się natomiast wielkościami ekonomicznymi w ujęciu
pieniężnym, w tym stanem majątkowo – kapitałowym, wynikiem finansowym oraz
ogólną sytuacją finansową przedsiębiorstwa. Dotyczy ona całokształtu finansowych
aspektów działalności przedsiębiorstwa. Z tego powodu trudny jest do precyzyjnego
określenia obszar tej analizy. Zagadnienia należące do analizy finansowej to:

wstępna i rozwinięta analiza sprawozdań finansowych (bilansu, rachunku
wyników, rachunku przepływów pieniężnych),

analiza wskaźnikowa,

wynik finansowy i czynniki go kształtujące,

koszty działalności,
T. Waśniewski, Analiza finansowa w przedsiębiorstwie, Fundacja Rozwoju Rachunkowości w Polsce, Warszawa
1997, s.15.
6
8

dochody ze sprzedaży,

rentowność,

płynność,

kapitał obrotowy,

ocena procesów inwestycyjnych,

źródła finansowania.
Przedmiot i zakres analizy finansowej w gospodarce rynkowej nie ma
charakteru jednolitego, gdyż zależy to od:

szczegółowości danych,

możliwości pozyskania informacji,

podmiotu oceniającego
Przedmiotem analizy finansowej w przedsiębiorstwie jest jego działalność
gospodarcza oparta na angażowanych zasobach majątkowo – kapitałowych i
osobowych. W gospodarce rynkowej celem tej działalności jest
nade wszystko
przysporzenie właścicielom przyrostu kapitałów własnych przez osiąganie zysków, a
pośrednio zwiększanie wartości firmy7.
W działalności gospodarczej każdego przedsiębiorstwa powinna być stosowana
zasada racjonalnego gospodarowania8. Istotą tej zasady jest zapewnienie takiego
gospodarowania, aby przy danym nakładzie środków otrzymać maksymalny stopień
realizacji celu, albo przy danym stopniu realizacji celu użyć minimalnego nakładu
środków.
Przypatrując się przedmiotowi analizy finansowej w przedsiębiorstwie jako
złożonej całości, wyróżnić możemy dwa podstawowe jego elementy9:
1) wyniki finansowe,
2) stan finansowy
Wyniki finansowe są ujęciem dynamicznym i ustalane są za pewien okres jako
suma wyników narastających w ciągu miesiąca, kwartału lub roku. Wyniki finansowe
to zyski lub straty ujęte w wielkościach brutto lub netto. Wpływają na nie:

przychody ze sprzedaży,

koszty własne,

rozliczenia w formie podatków,
L. Bednarski, Analiza Finansowa w przedsiębiorstwie, PWE, Warszawa 2001, s. 9.
Tamże, s. 10.
9 Tamże, s. 11.
7
8
9

dotacje,

dywidendy, itp.
Efekty finansowe są określane przez wskaźniki rentowności jako relacje wyniku
finansowego do obrotu, zaangażowanych zasobów osobowych, majątkowych lub
kapitałowych.
Osiągnięty wynik finansowy prowadzi do dodatnich lub ujemnych zmian stanu
finansowego
przedsiębiorstwa.
Jest
to
ścisła
zależność
statystycznego
i
dynamicznego ujęcia przedmiotu analizy.
Natomiast stan finansowy jest ujęciem statycznym przedmiotu analizy. Ustala
się go na określony moment. W jego skład wchodzą:

stan wyposażenia przedsiębiorstwa w składniki majątku trwałego i obrotowego,

środki zaangażowane w inwestycje i wartości niematerialne,

finansowe pokrycie tych składników z kapitałów własnych lub obcych.
Wiąże się to z kształtowaniem pozycji finansowej przedsiębiorstwa, jego
zdolnością płatniczą i kredytową, efektywnym lokowaniem środków pieniężnych, w
tym zagospodarowaniem osiągniętych nadwyżek finansowych.
1.2 Rodzaje analiz
Analizę ekonomiczną jak również finansową możemy podzielić według różnego
rodzaju kryteriów. Kryteria te to między innymi10:
-
przeznaczenie analizy,
-
czas, którego dotyczą,
-
zastosowane metody badawcze,
-
szczegółowość opracowań.
Zaczynając od pierwszego kryterium, czyli przeznaczenia analizy możemy
wyróżnić:
10
-
analizę zewnętrzną,
-
analizę wewnętrzną.
M. Sierpińska, T. Jachna, Ocena przedsiębiorstwa według standardów światowych, PWN, Warszawa 2000,
10
Analizę zewnętrzną sporządza się dla osób i instytucji z poza przedsiębiorstwa
zwykle w układzie rocznym. Wykonywana jest w sposób kompleksowy. Dostosowana
jest do potrzeb szeroko rozumianego otoczenia przedsiębiorstwa.
Analiza ta może być przeznaczona dla:

banków w związku z ubieganiem się o kredyt,

udziałowców i akcjonariuszy,

ubezpieczycieli,

właścicieli i inwestorów w procesie prywatyzacji przedsiębiorstwa
państwowego oraz innych odbiorców z jego otoczenia.
Natomiast
analiza
wewnętrzna
zajmuje
się
uwzględnieniem
potrzeb
decyzyjnych kierownictwa i innych szczebli zarządzania w przedsiębiorstwie. Analiza
wewnętrzna jest wykonywana w sposób bardziej szczegółowy i zajmuje się
wybranymi
obszarami
działalności
przedsiębiorstwa.
Zawiera
ona
analizę
podstawowych sprawozdań finansowych bilansu i rachunku wyników oraz ocenę
kondycji finansowej i czynników ją determinujących11.
Kolejne kryterium, które przedstawię to czas, którego dotyczą analizy:

analiza retrospektywna,

analiza bieżąca,

analiza prospektywna.
Przedmiotem analizy retrospektywnej są zjawiska i procesy, które działy się w
przeszłości. Polega ona na ocenie racjonalności minionych działań gospodarczych
oraz weryfikacji słuszności podjętych wcześniej decyzji. Wyznacz punkt wyjścia dla
przyszłych zamierzeń.
Analiza bieżąca zwana także operatywną zajmuje się wybranym wąskim
odcinkiem działalności przedsiębiorstwa. Może również stać się przedmiotem
wnikliwego i szczegółowego badania. Ma na celu teraźniejszą ocenę zadań. Analizę
bieżącą prowadzi się w trakcie realizacji określonych zadań i procesów12.
Analiza prospektywna skierowana jest na przyszłość. Posługuje się ona
rachunkiem ekonomicznym, traktowanym jako sposób wyboru najlepszych rozwiązań
ze zbioru różnych wariantów.
Ze względu na przyjętą metodę badań rozróżnia się13:
11
Tamże. 16.
J. Duraj, Analiza ekonomiczna przedsiębiorstwa, PWE, Warszawa 1993, s. 14.
M. Sierpińska, T. Jachna, Ocena przedsiębiorstwa według standardów światowych, PWN,
Warszawa 2000, s. 15.
12
13
11

analizę funkcjonalną,

analizę kompleksową,

analizę decyzyjną.
Analiza funkcjonalna polega na badaniu działalności przedsiębiorstwa w
podziale
na
części
planu
techniczno
–
ekonomicznego
oraz
na
działy
sprawozdawczości rzeczowej i finansowej lub poszczególnych funkcji czy służb 14.
Szybkie i kompleksowe opracowanie tej analizy,
możliwość dostrzeżenia
w pewnym stopniu zmniejsza
niedoskonałości. Analizę funkcjonalną przeprowadza
jednocześnie wiele osób, co umożliwia skrócenie czasu jej wykonywania.
Analiza kompleksowa zajmuje się całościowym badaniem danego przedmiotu
lub podmiotu. Dostarcza informacji o zjawiskach gospodarczych, które przedstawione
są za pomocą wskaźników oraz zależności, jakie występują pomiędzy nimi.
Analiza decyzyjna nastawiona jest głównie na problemowe i szczegółowe
badania. Polega na grupowaniu zjawisk dotyczących określonej decyzji. Przy tej
analizie bardzo ważna jest znajomość nowoczesnych technik obliczeniowych.
Ostatni podział analizy to podział ze względu na stopień szczegółowości badań.
Wyróżniamy:

analizę ogólną,

analizę szczegółową.
Analiza ogólna dotyczy oceny całokształtu działalności przedsiębiorstwa i do
badania
wykorzystuje
wąską
grupę
odpowiednio
dobranych
wskaźników
syntetycznych. Jest ona przydatna szczególnie do ogólnej oceny działalności
przedsiębiorstwa,
ponieważ
brak
w
niej
badań
wzajemnych
zależności
występujących między zjawiskami gospodarczymi. Analiza ogólna może obejmować
badanie poziomu i dynamiki rentowności sprzedaży oraz udziału przedsiębiorstwa na
danym rynku.
Analiza szczegółowa zajmuje się badaniem określonego problemu działalności
przedsiębiorstwa w sposób dokładny i szczegółowy za pomocą wskaźników
umożliwiających dostrzeżenie zależności przyczynowo – skutkowych miedzy
badanymi zjawiskami. Przykładem tej analizy może być ocena wpływu zmian stawek
amortyzacji na produktywność środków trwałych.
14
J. Duraj, Analiza ekonomiczna przedsiębiorstwa, PWE, Warszawa 1993, s. 15.
12
1.3 Źródła informacji do oceny finansowej
Wyniki analizy finansowej uzależnione są w dużym stopniu od materiałów
źródłowych.
Możemy wyszczególnić trzy podstawowe grupy informacji wykorzystywanych
dla potrzeb analizy finansowej15:
1. Ze względu na źródła pozyskania:

wewnętrzne – zawierające dane o przedsiębiorstwie,

zewnętrzne – informujące o otoczeniu przedsiębiorstwa.
2. Ze względu na sposób uzyskania:

pierwotne – nieprzetworzone, gromadzone dla określonych problemów
decyzyjnych,

wtórne – przetworzone, opracowane przez innych.
3. Ze względu na charakter podejmowania decyzji:

operacyjne – dla rutynowych i powtarzających się problemów,

strategiczne – dla podejmowania decyzji o dłuższym niż operatywny
horyzoncie czasowym
Do podstawowych źródeł oceny przyszłej i bieżącej sytuacji finansowej
przedsiębiorstwa wymagane są raporty finansowe w postaci:

rachunku zysków i strat,

bilansu firmy,

sprawozdania z przepływu środków pieniężnych.
Do pozostałych sprawozdań finansowych potrzebnych do oceny finansowej
przedsiębiorstwa należy:

pozostała sprawozdawczość sporządzana głównie na rzecz GUS (np. o stanie
i ruchu środków trwałych).

księgi rachunkowe przedsiębiorstwa, szczególnie zestawienia obrotów i sald
na kontach syntetycznych

15
dokumenty dotyczące różnych obszarów funkcjonowania przedsiębiorstwa
Z. Leszczyński, A. Skowronek – Mielczarek, Analiza ekonomiczno – finansowa firmy, Difin, Warszawa 2000, s. 19
13

oświadczenia
podatkowe,
sprawozdania
i
wnioski
pokontrolne,
wyniki
inwentaryzacji,

plany gospodarcze przedsiębiorstw, ich programy rozwojowe, wykonywane
wcześniej bieżące analizy odcinkowe i okresowe,

rozmowy i dyskusje z przedstawicielami kadry kierowniczej,

informacje zewnętrzne dotyczące otoczenia przedsiębiorstwa pochodzące ze
źródeł: GUS i WUS, publikacje w prasie fachowej, wyniki prowadzonej analizy
rynku, itp.16
Bardzo ważny jest dobór i weryfikacja materiałów źródłowych, ponieważ są
jednymi z podstawowych elementów mówiących o jakości przeprowadzonej analizy.
Zły i niekompletny dobór materiałów może stać się przyczyną błędnych ustaleń, co
może spowodować podjęcie nieskutecznego działania.
Informacje do sporządzania analizy powinny dotyczyć kilku okresów, ponieważ
wtedy będzie zachowany warunek porównawczy badanych zjawisk oraz będzie
istniała możliwość określenia tendencji rozwoju poszczególnych zjawisk.
1.3.1 Rachunek zysków i strat
Głównym celem rachunku zysku i strat jest zestawienie poszczególnych
rodzajów przychodów uzyskiwanych przez osobę prawną
według źródeł ich
powstawania oraz elementów składających się na koszty uzyskania przychodów,
strat związanych z prowadzeniem działalności, a także obciążeń podatkowych.
Końcowym rezultatem przeprowadzonego rachunku zysków i strat jest ujawnienie
zysku lub straty, która wykazana jest w bilansie. Główny nacisk w rachunku nakłada
się
na
oddzielenie
działalności
gospodarczej,
która
stanowi
podstawę
funkcjonowania przedsiębiorstwa od sytuacji wyjątkowych, nadzwyczajnych a także
w dużej mierze niezależne od samego przedsiębiorstwa. W ramach działalności
gospodarczej należy rozgraniczyć działalność operacyjną i finansową. Podstawę
takiego rozgraniczenia działalności gospodarczej jest różnorodność form powiązań
osoby prawnej z otaczającym go rynkiem. Działalność operacyjna wiąże
16
Z. Leszczyński, A. Skowronek-Mielczarek, Analiza ekonomiczno – finansowa firmy, Difin, Warszawa 2000, s.
20.
14
przedsiębiorstwo z rynkami dóbr materialnych i czynników produkcji – natomiast
działalność finansowa z rynkiem finansowym. U podstaw działalności operacyjnej
leżą procesy gospodarcze, które są podstawą działań powołanych do tego celu
przedsiębiorstw. Jej rezultatem jest sprzedaż towarów, produktów usług i
materiałów.
Podstawowa działalność operacyjna ma charakter ciągły, powtarzalny w czasie
i w określonych cyklach produkcji i sprzedaży. Natomiast pozostała działalność
operacyjna
charakteryzuje
się
działaniami
okazjonalnymi,
występującymi
sporadycznie np. sprzedaż majątku trwałego. Prowadzenie działalności operacyjnej
wiąże się ściśle z ponoszeniem kosztów np. materiały, surowce, energia,
wynagrodzenia, amortyzacja oraz koszty sprzedaży.
Działalność finansowa skupia się na kreowaniu przychodów oraz kosztów z
tytułu pozyskiwania oraz posiadania kapitału – w tym odsetki od kredytów, obligacji,
udziały, akcje oraz udzielnie pożyczek, które winny być zaliczone w działalność
inwestycyjną. Działalność inwestycyjna nie znajduje odzwierciedlenia w rachunku
zysków i strat. W rachunku zysków i strat wykazuje się zarówno zyski i straty
nadzwyczajne jak i obciążenia podatkowe tj. świadczenia przedsiębiorstwa na rzecz
podmiotów prawa publicznego. Oprócz podatków obligatoryjnych występują także
inne obciążenia wyniku finansowego tj. koszty i straty nie uznawane dla celów
podatkowych.
W konstrukcji rachunku można wyróżnić trzy szczeble tworzenia wyniku
finansowego tj. eksploatacyjny (tzw. operacyjny), finansowy, a także nadzwyczajny.
Suma wyniku eksploatacyjnego oraz finansowego jest rezultatem działalności
gospodarczej osoby prawnej. Punktem wyjścia w rachunku jest przychód ze
sprzedaży (tj. praktyczny przychód netto ze sprzedaży bez uwzględnienia podatków
od wartości dodanej, akcyzowego czy też zryczałtowanego) natomiast końcowym
rezultatem jest wynik finansowy netto. Zadaniem rachunku zysku i strat jest
wykazanie,
w jakim stopniu wynik finansowy jest zależny od działalności
operacyjnej, a w jakim warunkowany jest przez przychody i koszty finansowe,
sytuacje nadzwyczajne oraz obciążenia podatkiem dochodowym.
W oparciu o ustawę o rachunkowości wykazuje się dwa sposoby prezentacji
rachunku zysku i strat : dwustronny (scalony) oraz szeregowy (łańcuchowy). W
rachunku dwustronnym
oddzielnie wskazuje się koszty (po lewej stronie
15
zestawienia)
i oddzielnie przychody (po prawej stronie). Natomiast w rachunku
szeregowym przychody i koszty uporządkowane są kolejno w jednym ciągu.
Uzyskiwanie dodatniego wyniku ze sprzedaży przez osobę prawną oznacza
pozytywną rentowność podstawowej działalności operacyjnej, produkty wytwarzane
przez przedsiębiorstwo znajdują nabywców, a ono posiada określoną pozycję na
rynku.
Wypracowanie zysku netto
przez przedsiębiorstwo wskazuje, iż jest ono
rentowne przy uwzględnieniu innych poza podstawową działalnością operacyjną
czynników takich jak: pozostała działalność operacyjna, przychody i koszty
finansowe, straty i zyski nadzwyczajne, podatek dochodowy a także inne
obligatoryjne obciążenia wyniku finansowego. Informacja o osiągniętym zysku netto
jest bardzo ważną informacją dla właścicieli oraz inwestorów, ponieważ stanowi ona
podstawę do określenia stopy zwrotu z kapitału, a także wskazuje na możliwości
wypłaty dywidend.
Rachunek zysków i strat może być sporządzony w wersji porównawczej lub
kalkulacyjnej. Wersja porównawcza różni się od wersji kalkulacyjnej odmiennym
sposobem rozliczenia kosztów działalności operacyjnej tj. traktuje koszty działalności
operacyjnej jak jedną zbiorową pozycję, w której wyodrębnia się poszczególne
rodzaje kosztów w układzie rodzajowym np. wartość sprzedanych towarów i
materiałów, koszty zużycia usług obcych, surowców, materiałów, amortyzacji oraz
wynagrodzeń. Natomiast w rachunku kalkulacyjnym koszty związane z podstawową
działalnością operacyjną podlegają rozdzieleniu na koszty sprzedanych towarów i
produktów, koszty sprzedaży i koszty ogólnego zarządu.
W praktyce rachunek zysków i strat jest uzupełniany o dane dotyczące podziału
zysku netto lub też sposobu pokrycia straty netto. Część firm sporządza też
sprawozdanie z podziału zysku, które jest wykorzystywane przy zatwierdzaniu
sprawozdań finansowych i podejmowaniu decyzji o podziale zysku.
16
Tabela 1
Układ rachunku zysków i strat w wariancie porównawczym (Wersja I)
KOSZTY I STRATY
A. Koszty działalności operacyjnej
I. Wartość sprzedanych towarów i
materiałów
II. Zużycie materiałów i energii
III. Usługi obce
IV. Podatki i opłaty
V. Wynagrodzenia
VI. Świadczenia na rzecz
pracowników
VII. Amortyzacja
VIII. Pozostałe
B. Zysk ze sprzedaży
C. Pozostałe koszty operacyjne
I. Wartość sprzedanych składników
majątku trwałego
II. Pozostałe koszty operacyjne
PRZYCHODY I ZYSKI
A. Przychody ze sprzedaży i zrównane
z nimi
I. Przychód ze sprzedaży produktów
II. Zmiana stanu produktów
(zwiększenie – wartość dodatnia
zmniejszenie – wartość ujemna)
III. Przychód ze sprzedaży towarów i
materiałów
IV. Koszt wytworzenia świadczeń na
własne potrzeby jednostki
B. Strata ze sprzedaży
C. Pozostałe przychody operacyjne
I. Przychody ze sprzedaży składników
majątku trwałego
II. Dotacje
II. Pozostałe przychody operacyjne
D. Strata na działalności operacyjnej
D. Zysk na działalności operacyjnej
E. Przychody finansowe
E. Koszty finansowe
I. Dywidendy z tytułu udziałów
I. Odpisy aktualizujące wartość
II. Odsetki uzyskane
finansowego majątku trwałego oraz
III. Pozostałe
krótkoterminowych papierów
wartościowych
II. Odsetki do zapłacenia
III. Pozostałe
F. Strata brutto na działalności
17
F. Zysk brutto na działalności
Gospodarczej
G. Straty nadzwyczajne
H. Zysk brutto
I. Obowiązkowe obciążenia wyniku
finansowego
I. Podatek dochodowy
II. Inne obowiązkowe obciążenia
J. Zysk netto
gospodarczej
G. Zyski nadzwyczajne
H. Strata brutto
I. Strata netto
ŹRÓDŁO: Z. Kołaczyk, Rachunkowość przedsiębiorstw, Wyd. eMPi2 Poznań 1997, s. 97.
Tabela 2
Układ rachunku zysków i strat w wariancie porównawczym (Wersja II)
18
WYSZCZEGÓLNIENIE
ROK
ROK
UBIEGŁY SPRAWOZD
AWCZY
A. Przychody ze sprzedaży i zrównane z nimi
I. Przychód ze sprzedaży produktów
II. Zmiana stanu produktów
III. Przychód ze sprzedaży towarów i materiałów
IV. Koszt wytworzenia świadczeń na własne potrzeby
Jednostki
B. Koszty działalności operacyjnej
I. Wartość sprzedanych towarów i materiałów
II. Zużycie materiałów i energii
III. Usługi obce
IV. Podatki i opłaty
V. Wynagrodzenia
VI. Świadczenia na rzecz pracowników
VII. Amortyzacja
VIII. Pozostałe
C. Zysk (strata) ze sprzedaży (A–B)
D. Pozostałe przychody operacyjne
I. Przychody ze sprzedaży składników majątku trwałego
II. Dotacje
III. Pozostałe przychody operacyjne
E. Pozostałe koszty operacyjne
I. Wartość sprzedanych składników majątku trwałego
II. Pozostałe koszty operacyjne
F. Zysk (strata) na działalności operacyjnej (C+D–E)
G. Przychody finansowe
I. Dywidendy z tytułu udziałów
II. Odsetki uzyskane
III. Pozostałe
H. Koszty finansowe
I. Odpisy aktualizujące wartość finansowego majątku
trwałego oraz krótkoterminowych papierów
wartościowych
II. Odsetki do zapłacenia
III. Pozostałe
I. Zysk (strata) brutto na działalności gospodarczej (F+G-H)
J. Zyski nadzwyczajne
K. Straty nadzwyczajne
L. Zysk (strata) brutto (I+J-K)
M. Obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego
I. Podatek dochodowy
II. Pozostałe obowiązkowe obciążenia
N. Zysk (strata) netto (L-M)
ŻRÓDŁO: Z. Kołaczyk, Rachunkowość przedsiębiorstw, Wyd. eMPi2, Poznań 1997, s.98.
19
1.3.2 Bilans
Bilans przedsiębiorstwa jest sprawozdaniem statystycznym, które zawiera
poszczególne składniki majątku przedsiębiorstwa oraz źródła jego finansowania.
Sporządzany jest na określony dzień (zwany moment bilansowym), przedstawia,
więc stan zasobów będących w posiadaniu firmy. Uznany on został jako podstawowe
sprawozdanie finansowe. W sposób uproszczony przedstawia to poniższe
zestawienie:
Tabela 3
Uproszczone zestawienie bilansu
AKTYWA
PASYWA
MAJĄTEK TRWAŁY
KAPITAŁ WŁASNY
REZERWY
MAJĄTEK OBROTOWY
ZOBOWIĄZANIA DŁUGOTERMINOWE
ROZLICZENIA MIĘDZYOKRSOWE
ZOBOWIĄZANIA KRÓTKOTERMINOWE
CZYNNE
ROZLICZENIA MIĘDZYOKRSOWE
BIERNE
PRZYCHODY PRZYSZŁYCH OKRESÓW
AKTYWA OGÓŁEM
PASYWA OGÓŁEM
ŹRÓDŁO: Opracowanie własne
Za szczególną cechę bilansu można uznać, że wykazany stan końcowy staje
się równocześnie stanem początkowym w bilansie otwarcia w następnym okresie
obrachunkowym. Układ bilans prezentuje tabela 4:
Tabela 4
20
Struktura bilansu
AKTYWA
PASYWA
A. Majątek trwały
I. Wartości niematerialne i prawne
1. Koszty organizacji poniesione przy
założeniu lub późniejszym
rozszerzeniu spółki akcyjnej
2. Koszty prac rozwojowych
3. Wartość firmy
4. Inne wartości niematerialne i prawne
5. Zaliczki na poczet wartości
niematerialnych i prawnych
II. Rzeczowy majątek trwały
1. Grunty własne
2. Budynki i budowle
3. Urządzenia techniczne i maszyny
4. Środki transportu
5. Pozostałe środki trwałe
6. Inwestycje rozpoczęte
7. Zaliczki na poczet inwestycji
III. Finansowy majątek trwały
1. Udziały i akcje
2. Papiery wartościowe
3. Udzielone pożyczki długoterminowe
4. Inne składniki majątku trwałego
IV. Należności długoterminowe
B. Majątek obrotowy
I. Zapasy
1. Materiały
2. Półprodukty i produkty w toku
3. Produkty gotowe
4. Towary
5. Zaliczki na poczet dostaw
II. Należności i roszczenia
1. Należności z tytułu dostaw i usług
2. Należności z tytułu podatków
3. Należności wewnątrzzakładowe
4. Pozostałe należności
5. Należności sądowe
III. Papiery wartościowe przeznaczone do
obrotu
1. Udziały lub akcje własne do zbycia
2. Inne papiery wartościowe
IV. Środki pieniężne
1. Środki pieniężne w kasie
2. Środki pieniężne w banku
3. Inne środki pieniężne (weksle, czeki)
C. Rozliczenia międzyokresowe
1.Czynne rozliczenia międzyokresowe
2. Inne rozliczenia międzyokresowe
A. Kapitał (fundusz) własny
I. Kapitał (fundusz) podstawowy
II. Należne, lecz nie wniesione wkłady na
poczet kapitału podstawowego
(wielkość ujemna)
III. Kapitał (fundusz) zapasowy
1. Ze sprzedaży akcji powyżej ich
wartości nominalnej
2. Tworzony ustawowo
3. Tworzony zgodnie ze statutem lub
umową
4. Z dopłat wspólników
5. Inny
IV. Kapitał (fundusz) rezerwowy z
aktualizacji wyceny
V. Pozostałe kapitały (fundusze)
rezerwowe
VI. Nie podzielony wynik z lat ubiegłych
1. Zysk (wielkość dodatnia)
2. Strata (wielkość ujemna)
VII. Wynik finansowy netto roku
obrotowego
1. Zysk netto (wielkość dodatnia)
2. Strata netto (wielkość ujemna)
3. Odpisy z wyniku finansowego
bieżącego roku obrotowego
B. Rezerwy
1. Rezerwy na podatek dochodowy
2. Pozostałe rezerwy
C. Zobowiązania długoterminowe
1. Długoterminowe pożyczki, obligacje i
inne papiery wartościowe
2. Długoterminowe kredyty bankowe
3. Pozostałe zobowiązania
długoterminowe
D. Zobowiązania krótkoterminowe i
fundusze specjalne
I. Zobowiązania krótkoterminowe
1. Pożyczki, obligacje i papiery
wartościowe
2. Kredyty bankowe
3. Zaliczki otrzymane na poczet dostaw
4. Zobowiązania z tytułu dostaw
5. Zobowiązania wekslowe
6. Zobowiązania z tytułu podatków,
ceł, ubezpieczeń społecznych
7.Zobowiązania z tytułu wynagrodzeń
8.Zobowiązania wewnątrzzakładowe
9. Pozostałe zobowiązania
krótkoterminowe
II. Fundusze specjalne
E. Rozliczenia międzyokresowe i
21
przychody przyszłych okresów
1. Bierne rozliczenia międzyokresowe
2. Przychody przyszłych okresów
SUMA PASYWÓW
SUMA AKTYWÓW
ŹRÓDŁO: Z. Kołaczyk – „Rachunkowość przedsiębiorstw”, Wydawnictwo eMPi2, Poznań1997, s.94.
W polskiej praktyce księgowej majątek przedsiębiorstwa przyjęto nazywać
„aktywami”, a źródła finansowania tego majątku „pasywami”. Aktywa wykazane są
po lewej stronie bilansu natomiast pasywa, po jego prawej stronie. Zarówno strona
aktywów jak i pasywów są uporządkowane w pewien sposób, aktywa według stopnia
płynności, tzn. możliwości zamiany poszczególnych składników majątku na środki
pieniężne, pasywa według terminu wymagalności. System podwójnego zapisu
księgowego, na którym opiera się konta, sprawia, że dla każdego składnika
pasywów, tworzy się korespondujący z nim składnik aktywów17.
Aktywa to różnego rodzaju składniki majątkowe, różniące się między sobą
postacią, cechami fizycznymi i użytkowymi, okresem eksploatacji i stopniem zużycia.
Zasób
majątku
zależy
od
charakteru
i
rozmiarów
działalności
podmiotu
gospodarczego. W aktywach figurują składniki majątku, które przedstawiają wartość
gospodarczą18.
Natomiast pasywa są to zobowiązania spółki wobec właścicieli, którzy
zainwestowali w tę spółkę pieniądze kupując jej akcje oraz wobec jej wierzycieli.
Udzielają one odpowiedzi na pytanie: kto, w jakim charakterze i w jakiej wysokości
ma prawo do majątku firmy. Pasywa to kapitał własny i obcy.
J. Ellis, D. Williams, Strategia przedsiębiorstwa a analiza finansowa, Fundacja Rozwoju Rachunkowości w
Polsce, Warszawa 1997, s. 162.
18
A. Malewicz, Rachunkowość i finanse, Polska Fundacja Promocji Kadr, Bytom 1999, s. 27.
17
22
1.3.3 SPRAWOZDANIE Z PRZEPŁYWU ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH
Sprawozdanie
z
przepływu
środków
pieniężnych
jest
obowiązkowym
dokumentem finansowym sporządzanym od roku 1995 w tych firmach, które mają
obowiązek badania i ogłaszania sprawozdań finansowych. Obowiązek ten dotyczy
banków, ubezpieczycieli, spółek akcyjnych oraz pozostałych jednostek, które w
poprzedzającym roku obrotowym, za który sporządzono sprawozdanie finansowe,
osiągnęły lub przekroczyły granicę dwóch z trzech następujących wielkości 19:
-
średnioroczne zatrudnienie – 50 osób,
-
suma bilansowa – 1 mln EURO,
-
przychód netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych, –
3 mln EURO.
Pozostałe firmy nie są zobowiązane do sporządzania tego dokumentu, choć
mogą to zrobić na własne potrzeby.
Omawiane
sprawozdanie
odzwierciedla
przepływy
gotówkowe
w
trzech
podstawowych obszarach działalności przedsiębiorstwa, tj. obszarze:
-
operacyjnym,
-
inwestycyjnym,
- finansowym.
Celem opracowania analizy sprawozdań z przepływu środków pieniężnych jest
pełniejsza charakterystyka sytuacji finansowej, a szczególnie zyskowności i zdolności
płatniczej. Bilans oraz rachunek zysków i strat nie zawsze odzwierciedlają realne
przepływy gotówki, natomiast rachunek przepływów środków pieniężnych pokazuje
efekty funkcjonowania przedsiębiorstwa właśnie bazujące na krążeniu pieniądza w
firmie, na zmianach zasobów gotówkowych będących w jej dyspozycji.
Sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych zawiera informacje jakościowo
różne od zawartych w bilansie oraz rachunku wyników. Są to przede wszystkim
wartości pieniężne, odzwierciedlające wpływy i wypływy gotówki z przedsiębiorstwa.
Co daje nam obraz finansowy firmy. Zestawienie przepływu środków pieniężnych
sporządza się o różnym horyzoncie czasowym:
-
miesięcznym,
-
kwartalnym,
23
-
półrocznym,
- rocznym.
Sprawozdanie to udziela nam odpowiedzi na kilka ważnych pytań z zakresu
zarządzania finansami firmy. A mianowicie:
-
jakie obszary działalności generują najwięcej środków pieniężnych, a jakie je
najbardziej wchłaniają ?
-
czy działalność finansowa jest w drodze podwyższenia kapitałów własnych,
czy też zaciągnięcia kredytów i pożyczek ?
Układ sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych przedstawia poniższa tabela
5:
Z. Leszczyński, A. Skowronek – Mielczarek , Analiza ekonomiczno – finansowa firmy, Difin, Warszawa 2000,
s.80.
19
24
Tabela 5
Układ sprawozdania z przepływu środków pieniężnych
WYSZCZEGÓLNIENIE
A. Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej
I. Wynik finansowy netto (zysk – strata)
II. Korekty o pozycje:
1. Amortyzacja
2. Zyski (straty) z tytułu różnic kursowych
3. Odsetki i dywidendy otrzymane i zapłacone
4. Rezerwy z należności
5. Inne rezerwy
6. Podatek dochodowy od zysku brutto
7. Podatek dochodowy zapłacony
8. Wynik na sprzedaży i likwidacji składników działalności inwestycyjnej
9. Zmiana stanu zapasów
10. Zmiana stanu należności i roszczeń
11. Zmiana stanu zobowiązań krótkoterminowych
12. Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych
13. Zmiana stanu przychodów przyszłych okresów
14. Pozostałe pozycje
III. Środki pieniężne netto z działalności operacyjnej (I +/- II)
B. Przepływy środków pieniężnych z działalności inwestycyjnej
I. Nabycie (sprzedaż) wartości niematerialnych i prawnych
II. Nabycie (sprzedaż) składników rzeczowego majątku trwałego
III. Nabycie (sprzedaż) akcji i udziałów w jednostkach zależnych
IV. Nabycie (sprzedaż) akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszeniowych
V. Nabycie (sprzedaż) innych akcji, udziałów i papierów wartościowych
VI. Udzielone (zwrócone) pożyczki
VII. Otrzymane (zwrócone) dywidendy
VIII. Otrzymane (zwrócone) odsetki
IX. Pozostałe pozycje
X. Środki pieniężne netto z działalności inwestycyjnej
(I +/- II +/-III +/- IV +/- V +/- VI +/- VII +/- VIII +/- IX)
C. Przepływy środków pieniężnych z działalności finansowej
I. Zaciągnięcie (spłata) długoterminowych kredytów bankowych
II. Zaciągnięcie (spłata) długoterminowych pożyczek, emisja (wykup
obligacji lub innych papierów wartościowych
III. Zaciągnięcie (spłata) krótkoterminowych kredytów bankowych
IV. Zaciągnięcie (spłata) krótkoterminowych pożyczek, emisja (wykup)
obligacji lub innych papierów wartościowych
V. Płatności dywidend i innych wypłat na rzecz właścicieli
VI. Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego
VII. Wpływy z emisji akcji i udziałów oraz dopłat do kapitału
VIII. Zapłacone (zwrócone) odsetki
IX. Pozostałe pozycje
X. Środki pieniężne netto z działalności finansowej
(I +/- II +/- III +/- IV +/- V +/- VI +/- VII +/- VIII +/- IX)
D. Zmiana stanu środków pieniężnych netto (III A +/- X B +/- X C)
E. Środki pieniężne na początek roku obrotowego
F. Środki pieniężne na koniec roku obrotowego (D + E)
KWOTA
ŹRÓDŁO: J. Gajdka, E. Walińska – „Zarządzanie finansowe”, F. R. R. w P., Warszawa 1998, s.185
25
ROZDZIAŁ II
ANALIZA WSKAŹNIKOWA JAKO METODA
OCENY DZIAŁALNOŚCI PRZEDSIĘBIORSTWA
2.1. Wstępna analiza bilansu
Wstępna analiza bilansu przeprowadzana jest w ujęciu statycznym i
dynamicznym.
Analiza
w
ujęciu
stycznym
zajmuje
się
badaniem
struktury
majątku
przedsiębiorstwa i źródeł jego finansowania w wybranym momencie. Natomiast
analiza w ujęciu dynamicznym zajmuję się również oceną kierunku zmian tej
struktury oraz dynamiki poszczególnych elementów aktywów i pasywów poprzez
porównanie danych z kilku kolejnych lat. Wstępna analiza bilansu zajmuje się
badaniem:
-
struktury majątkowej na podstawie wskaźników struktury aktywów,
-
struktury kapitałowej, poprzez ustalenie wskaźników struktury pasywów,
-
struktury kapitałowo – majątkowej.
Do przeprowadzenia wstępnej analizy bilansu w ujęciu dynamicznym potrzebne
są następujące mierniki:
-
wskaźniki dynamiki, które określają kierunek i stopień zmian poszczególnych
elementów bilansu, w porównaniu do ich poziomu w bilansach wcześniejszych,
-
wskaźniki struktury, które wskazują na udział poszczególnych pozycji majątku i
źródeł ich finansowania w ogólnych ich wielkościach.
Struktura majątku w przedsiębiorstwie
Struktura
majątkowa
informuje
o
sposobie
zaangażowania
kapitału
przedsiębiorstwa. W badaniu tej struktury podstawowe znaczenie mają wskaźniki
26
wyposażenia przedsiębiorstwa w określone środki gospodarcze. Najważniejsze z
nich to wskaźniki wyposażenia przedsiębiorstwa w trwałe i obrotowe składniki
majątku. Udział trwałych składników w majątku przedsiębiorstwa w sposób istotny
zależy od rodzaju branży. Udział ten pozostaje w bezpośrednim związku z kwotą
osiąganych przez przedsiębiorstwo przychodów. Im większy jest udział trwałych
składników majątku w jego strukturze, tym mniejsza jest zdolność przedsiębiorstwa
do wypracowania przychodu20.
Wskaźniki wyposażenia przedsiębiorstwa w środki gospodarcze21:
1. Udział trwałych składników majątku w aktywach ogółem = Error!
2. Udział rzeczowych składników majątku w aktywach ogółem = Error!
3. Udział niematerialnych składników majątku w aktywach ogółem = Error!
4. Udział majątku obrotowego w aktywach ogółem=Error!
5. Udział zapasów w aktywach ogółem = Error!
6. Udział należności w aktywach ogółem = Error!
7. Udział środków pieniężnych w aktywach ogółem=Error!
8. Udział krótkoterminowych papierów wartościowych w aktywach ogółem =
Error!x100%
H. Błoch, Controlling, Rachunkowość zarządcza, CIM, Warszawa 1992, s. 37.
M. Sierpińska, T. Jachna, Ocena przedsiębiorstwa według standardów światowych, PWN, Warszawa 2000, s.
52.
20
21
27
Struktura kapitału w przedsiębiorstwie
W badaniu struktury kapitałów (pasywów) podstawowe znaczenie mają
wskaźniki wyposażenia przedsiębiorstwa w kapitały własne i obciążenia kapitałami
obcymi.
Wskaźniki wyposażenia przedsiębiorstwa w kapitały własne i obciążenia
kapitałami obcymi:
1. Wyposażenie przedsiębiorstwa w kapitały własne = Error!
2. Obciążenie przedsiębiorstwa zobowiązaniami długoterminowymi = Error!
3. Wyposażenie przedsiębiorstwa w kapitał stały = Error!
4. Obciążenie przedsiębiorstwa kredytem krótkoterminowym = Error!
5. Obciążenie przedsiębiorstwa zobowiązaniami bieżącymi = Error!
Pionową strukturę kapitałów finansujących majątek przedsiębiorstwa można
właściwie ustalić posługując się wskaźnikami wyposażenia przedsiębiorstwa w
kapitał własny oraz wskaźnikami obciążenia zobowiązaniami długoterminowymi i
krótkoterminowymi.
Struktura kapitałowo – majątkowa w przedsiębiorstwie
Przy wstępnej analizie bilansu
występują również powiązania poziome
pomiędzy poszczególnymi pozycjami aktywów i pasywów. Analiza ta pozwala na
określenie poprawności zastosowania źródeł finansowania oraz ewentualnych
rozbieżności sytuacji faktycznej przedsiębiorstwa w stosunku do zaleceń teorii w
zakresie kształtowania struktury bilansu.
28
Na początku tej analizy trzeba ustalić udział kapitału własnego w finansowaniu
majątku trwałego przedsiębiorstwa. Udział ten ustala się według poniższej relacji 22:
Wskaźnik pokrycia majątku trwałego kapitałem własnym=Error! x 100%
Wskaźnik ten pokazuje, w jakiej części majątek trwały jest finansowany
kapitałem własnym. Według „złotej reguły bilansowania” majątek trwały powinien być
w całości, a jeszcze lepiej z pewną nadwyżką, finansowany kapitałem stałym, tj.
sumą kapitału własnego i zadłużenia długoterminowego. Bardziej konserwatywna
odmiana tej reguły wymaga finansowania majątku trwałego w całości kapitałem
własnym. W takim przypadku wartość wskaźnika wynosiłaby 1,0. Z reguły kapitał
własny finansuje całość majątku trwałego i część majątku obrotowego. Typowa
wartość tego wskaźnika zawiera się w przedziale 1,0 – 1,523.
Stopień pokrycia majątku trwałego kapitałem stałym można wyrazić poniższą
relacją:
Wskaźnik pokrycia majątku trwałego kapitałem stałym = Error! x 100%
Jeśli w przedsiębiorstwie jest prawidłowo prowadzona polityka finansowa to
kwota kapitałów stałych powinna przekraczać wartość majątku trwałego o bardzo
niskim stopniu płynności finansowej, zapewniając także pewne pokrycie tymi
kapitałami środków obrotowych. W przeciwnym wypadku przedsiębiorstwo może
bardzo łatwo stanąć w obliczu niemożności bieżącego regulowania zobowiązań
płatniczych.
Pozostałe
środki
obrotowe
finansowane
są
kapitałami
krótkoterminowymi (zobowiązaniami i kredytami). Stopień tego finansowania określa
poniższa relacja:
Wskaźnik pokrycia kapitałami
krótkoterminowymi majątku obrotowego = Error! x 100%
M. Sierpińska, T. Jachna, Ocena przedsiębiorstwa według standardów światowych, PWN,
Warszawa 2000, s. 53.
23 M. Nowak, Praktyczna Ocena kondycji finansowej przedsiębiorstwa. Metody i ograniczenia, FRR w
Polsce, Warszawa 1998,s. 131.
22
29
Jeśli kapitał krótkoterminowy w pełni pokrywa majątek obrotowy, wówczas
zachowana jest złota reguła bilansowania w stosunku do obrotowych składników
majątku. W tym przypadku stwierdza się, że z uwagi na krótki czas związania, mogą
być one finansowane z krótkoterminowego kapitału obcego.
Przestrzeganie wyżej wymienionych reguł finansowania sprzyja utrzymaniu
równowagi finansowej przedsiębiorstwa, warunkującej bieżącą i przyszłą jego
egzystencję.
2.2 Wstępna analiza rachunku wyników
Wstępna analiza rachunku wyników obejmuje24:
-
ustalenie
i
ocenę
zmian
w
wielkościach
strumieni
pieniężnych
reprezentujących przychody ze sprzedaży, koszty, wynik finansowy i inne
wielkości ekonomiczne w kolejnych latach badanego okresu,
-
badanie
relacji
zachodzących
pomiędzy
poszczególnymi
wielkościami
ekonomicznymi w rachunku wyników.
Analiza dynamiki danych analitycznego rachunku zysków i strat pozwala ustalić
ogólne źródła osiągniętego wyniku finansowego przedsiębiorstwa. W przypadku
wzrostu bądź spadku zysku netto wiąże się, bowiem ze zmianami poszczególnych
elementów wyniku finansowego oraz czynników na nie oddziałujących. Na przykład
wzrost zysku na działalności operacyjnej wynika głównie z wyższej dynamiki
przychodów ze sprzedaży niż kosztów ich uzyskania, zysku brutto – z korzystnego
salda przychodów i kosztów finansowych, zaś zysku netto – z wysokości
obowiązkowych obciążeń zysku. Odchylenia ujemne tych wskaźników mogą być
źródłem zmniejszenia zysku netto bądź powstania straty.
Ocena struktury analitycznego rachunku zysków i strat polega na ustaleniu
udziału poszczególnych jego składników w ogólnej wielkości przychodów ze
sprzedaży.
30
2.3 Zasady analizy wskaźnikowej
Rozwinięciem wstępnej analizy podstawowych dokumentów finansowych,
dających
ogólny
obraz
sytuacji
finansowej
przedsiębiorstwa
jest
analiza
wskaźnikowa. Jest ona jednym z podstawowych elementów analizy finansowej.
Przedmiotem
badania analizy wskaźnikowej są relacje zachodzące pomiędzy
poszczególnymi elementami bilansu, w przekroju pionowym i poziomym oraz
rachunku wyników. Dla tego celu konstruuje się różnego rodzaju wskaźniki
posługujące się danymi opartymi na sprawozdaniach finansowych.
Analiza wskaźnikowa (Ratio Analysis) obejmuje następujące etapy badań25:
-
wybór dziedziny działalności gospodarczej przedsiębiorstwa, która ma być
przedmiotem oceny,
-
dobór wskaźników i współczynników ekonomicznych reprezentatywnych dla
badanej dziedziny,
-
weryfikację wskaźników i współczynników,
-
skorygowanie sposobu mierzenia wskaźnika i współczynnika lub ustalenie
dodatkowych wskaźników i współczynników, pozwalających uzyskać dokładny i
obiektywny obraz analizowanych zjawisk,
-
obliczenie wskaźnika i/lub współczynnika na podstawie zweryfikowanych
mierników oraz postawienie diagnozy i sformułowanie decyzji.
Wskaźniki finansowe konstruowane i klasyfikowane mogą być w różny sposób.
Na świecie jak i w naszym kraju najszersze zastosowane zyskała poniżej
przedstawiona klasyfikacja26:
-
wskaźniki płynności,
-
wskaźniki zadłużenia i obsługi długu,
-
wskaźniki efektywności (wykorzystania) aktywów,
-
wskaźniki rentowności (zyskowności),
-
wskaźniki reakcji rynkowej.
W analizie wskaźnikowej największą rolę odgrywa analiza porównawcza oraz
analiza trendu27.
M. Sierpińska, T. Jachna, Ocena przedsiębiorstwa według standardów światowych, PWN,
Warszawa 2000, s. 68.
25 J. Duraj, Analiza ekonomiczna przedsiębiorstwa, PWE, Warszawa 1993, s.16.
26 J. . Gajdka, E. Walińska, Zarządzanie finansowe, F. R. R. w P., Warszawa 1998, s. 303.
27 Tamże, s.203.
24
31
Analiza porównawcza polega na wyliczeniu wskaźników na podstawie
sprawozdań finansowych (lub innych danych, jeżeli są one powszechnie dostępne) i
porównywaniu ich z wartością wskaźników uzyskiwanych przez inne podmioty w tej
samej branży lub porównywanie ze średnimi branżowymi.
Analiza trendu natomiast polega na porównywaniu wartości wskaźników
uzyskiwanych
w kolejnych okresach przez badany podmiot. Analiza taka
dokonywana jest zarówno w okresach obejmujących kilka lub kilkanaście lat, jak
również w układzie horyzontalnym obejmującym następujące po sobie lata.
Analiza wskaźnikowa pozwala nam w szybki i efektywny sposób uzyskać wgląd
w funkcjonowanie firmy.
2.3.1 Wskaźniki płynności
Wskaźniki płynności finansowej wyrażają zdolność do upłynnienia aktywów, to
znaczy mierzą zdolność podmiotu do wywiązania się ze zobowiązań, które ciążą na
nim w najbliższym okresie (do1 roku). W praktyce do oceny płynności finansowej
firmy wykorzystuje się wskaźniki28:
-
bieżącej płynności,
-
podwyższonej płynności – szybki.
Wskaźnik bieżącej płynności (current ratio)
Wskaźnik ten mierzy stopień pokrycia zobowiązań bieżących bieżącymi
aktywami.
WBP = Error!
Aktywa bieżące to składniki majątkowe, które we względnie krótkim okresie
mogą być zamienione na gotówkę. Zobowiązania bieżące (krótkoterminowe)
natomiast powinny być we względnie krótkim okresie spłacone. Poziom wskaźnika
bieżącej płynności zależy od szeregu czynników, wśród których najistotniejsze to:
28 Tamże,
s. 205.
32
specyfika branży, zmieniające się warunki otoczenia oraz przyjęta przez firmę
strategia finansowania (m.in. cykl inkasa należności i regulowania zobowiązań).
Optymalny poziom wskaźnika, dający realne zapewnienie spłaty zobowiązań,
powinien utrzymywać się w granicach od 1,5 do 2,0.Jeśli wskaźnik spadnie poniżej
1,2 będziemy mieli styczność z zagrożeniem bezpieczeństwa finansowego firmy.
Wskaźnik podwyższonej płynności – szybki (quick ratio)
Wskaźnik
ten
odnosi
aktywa
najbardziej
płynne
do
bieżących
(krótkoterminonowych) zobowiązań.
WPP = Error!
Wskaźnik określa zdolność firmy do regulowania swoich zobowiązań najbardziej
płynnym
majątkiem
obrotowym
tj.
środkami
pieniężnymi,
należnościami
i
krótkoterminowymi papierami wartościowymi. Wartość wskaźnika płynności szybkiej
powinna kształtować się w okolicach jedności, jednak jest to poziom idealny, rzadko
spotykany w praktyce. Za zadowalające uznaje się wskaźniki, których wartości
mieszczą się w przedziale 1-1,2. Z chwilą, gdy wartość wskaźnika płynności
przyspieszonej spada poniżej jedności, pojawia się zagrożenie bieżącej zdolności
firmy do terminowego regulowania jej zobowiązań. W takiej sytuacji jednostka może
szukać pomocy na zewnątrz. Może to oznaczać konieczność zaciągnięcia kredytu,
sprzedaży aktywów lub akceptacji stopniowego wzrostu zobowiązań.
2.3.2 Wskaźniki zadłużenia i obsługi długu
Za pomocą wskaźników zadłużenia i obsługi długu można badać stan
zadłużenia przedsiębiorstwa i określać zdolność przedsiębiorstwa do wywiązywania
się z zobowiązań kredytowych.
Do oceny zadłużenia oraz obsługi długu wykorzystuje się dwie grupy
wskaźników finansowych. Pierwsza grupa oparta jest na danych z bilansu i pozwala
ocenić, w jakim stopniu zobowiązania zostały wykorzystana do finansowania
aktywów. Druga natomiast opiera się na danych z rachunku wyników i pozwala
33
określić, w jakim stopniu koszty obsługi długu pokryte są przez zyski operacyjne
przedsiębiorstwa29.
Do wskaźników zadłużenia i obsługi długu najczęściej używanych możemy
zaliczyć:
-
wskaźnik ogólnego zadłużenia,
-
wskaźnik zadłużenia kapitału własnego,
-
wskaźnik pokrycia odsetek zyskiem,
-
wskaźnik obsługi długu,
-
wskaźnik obsługi długu strumieniami pieniężnymi.
Powyższe wskaźniki dotyczące zadłużenia określają je zarówno w stosunku do
majątku firmy, jak i osiąganych przychodów.
Relacje odnoszące się do majątku dotyczą zazwyczaj wielkości zadłużenia w
danym okresie w stosunku do wszystkich aktywów przedsiębiorstwa lub ich części,
na przykład - do składników majątku firmy o w miarę stałej w czasie wartości lub
wyłącznie do tej części majątku, która jest finansowana ze środków własnych.
Wskaźnik ogólnego zadłużenia (stopa zadłużenia- Debt Ratio)
Wskaźnik ten jest relacją wielkości zadłużenia do aktywów ogółem. Obliczany
jest według formuły30:
WOZ = Error!
Wskaźnik ten określa udział środków obcych w finansowaniu działalności
przedsiębiorstwa. Wyrażana jest opinia, że każde przedsiębiorstwo posiada swój
charakterystyczny poziom wartości tego wskaźnika. Inaczej mówiąc każde
przedsiębiorstwo posiada optymalną strukturę kapitału, która zapewnia jej względnie
wysoki,
stabilny
dochód.
Wskaźnik
ten
jest
miarą
ryzyka
działalności
przedsiębiorstwa. Im wyższy udział zobowiązań, tym przedsiębiorstwo jest bardziej
podatne na niekorzystne zmiany w otoczeniu, np. załamanie popytu. Zbyt wysoki
poziom wskaźnika ogólnego zadłużenia może wzbudzać zastrzeżenia, co do
wiarygodności finansowej firmy. Według standardów, wskaźnik ten powinien wahać
się w przedziale 0,57 – 0,67.
29J.
Gajdka, E. Walińska, Zarządzanie finansowe, F. R. R. w P., Warszawa 1998, s.211
34
Wskaźnik zadłużenia kapitału własnego (capital gearing)
Wskaźnik zadłużenia kapitału własnego określa stopień zaangażowania kapitału
obcego w stosunku do kapitałów własnych. Obliczany jest według wzoru 31:
WZKW = Error!
Wzrost
wskaźnika
oznacza
większe
zaangażowanie
obcych
źródeł
finansowania w stosunku do źródeł własnych, a więc zwiększenie stopnia
zadłużenia. Oddziałuje to bezpośrednio na poziom ryzyka finansowego z powodu
wyższych rat kapitałowych i odsetek. Wartością graniczną dla małych firm jest
proporcja 3:1. Dla firm średnich i dużych wymogi są ostrzejsze - relacja 1:1.
Wskaźnik pokrycia odsetek zyskiem
Wskaźnik pokrycia odsetek zyskiem obliczany jest przez podzielenie sumy
zysku przed opodatkowaniem plus odsetki przez kwotę odsetek32:
WPZO = Error!
Do ustalenia tego wskaźnika przyjmuje się zysk brutto, ponieważ odsetki
płacone są kredytodawcy przed odprowadzeniem podatku dochodowego do budżetu.
Wskaźnik ten informuje nas ile razy odsetki płacone mieszczą się w zysku, jaki byłby
osiągnięty przy sfinansowaniu całości majątku własnymi kapitałami.
Zadowalającym poziomem tego wskaźnika jest, jeśli utrzymuje się on w
przedziale od 4 – 5, gdyż wówczas skala ryzyka finansowego przy udzieleniu spółce
nowych kredytów mieści się w granicach dopuszczalnych. Przedsiębiorstwo będzie w
stanie regulować odsetki również w przyszłości nawet w przypadku pewnego
zmniejszania zysków33.
Tamże, s. 212.
M. Sierpińska, T. Jachna, Ocena przedsiębiorstwa według standardów światowych, PWN,
Warszawa 2000, s. 90.
32 W. Bień, Ocena efektywności finansowej Spółek Prawa Handlowego, FINANS – SERVIS,
Warszawa 1997, s. 74
33 Tamże, s. 74.
30
31
35
Wskaźnik obsługi długu
Wskaźnik obsługi długu uwzględnia nie tylko obciążenia przedsiębiorstwa z
tytułu odsetek, ale również z tytułu spłaty raty kapitałowej. Liczony jest według
formuły34:
WOD = Error!.
Do obliczania tego wskaźnika używa się zysku przed uwzględnieniem podatków
i odsetek, czyli EBIT.
Wskaźnik obsługi długu mówi nam, w jakim stopniu zysk operacyjny
przedsiębiorstwa mógłby ulec obniżeniu zanim przedsiębiorstwo nie będzie wstanie
spłacić odsetek i raty kapitałowej od zaciągniętego długu.
Wskaźnik obsługi długu strumieniami pieniężnymi
Wskaźnik obsługi długu strumieniami pieniężnymi jest miarą ukazującą sposób,
w jaki Cash Flow z działalności operacyjnej obliczany według uproszczonej formuły
umożliwia spłacenie przez przedsiębiorstwo odsetek i raty kapitałowej od
zaciągniętego długu35:
WODSP = Error!
Jeśli wartość wskaźnika jest niższa od średniej branżowej, to przedsiębiorstwo
może mieć kłopoty z otrzymaniem nowych kredytów.
2.3.3 Wskaźniki efektywności (wykorzystania) aktywów
Kolejna grupa wskaźników finansowych dotyczy efektywności wykorzystania
aktywów, przyjmują one także nazwę wskaźników rotacji, obrotu, produktywności.
Ukazują one stopień efektywności wykorzystania przez firmę posiadanych zasobów.
34
35
J. Gajdka, E. Walińska, Zarządzanie finansowe, F. R. R. w P., Warszawa 1998, s.213.
Tamże, s. 214.
36
Analiza przeprowadzona za pomocą tych wskaźników powinna odpowiedzieć na
pytanie, czy ilość aktywów zgromadzonych przez podmiot gospodarczy jest
właściwa, zbyt wysoka lub też zbyt
niska w stosunku do skali prowadzonej
działalności. Trzeba jednak pamiętać, że zarówno zbyt duża, jak i zbyt mała ilość
aktywów może mieć negatywny skutek dla wyników osiągniętych przez podmiot.
Możemy wyróżnić cztery podstawowe i najczęściej stosowane rodzaje
wskaźników efektywności36:
-
wskaźnik rotacji zapasów,
-
wskaźnik rotacji należności,
-
wskaźnik efektywności wykorzystania majątku trwałego,
-
wskaźnik efektywności wykorzystania majątku ogółem.
Wskaźnik rotacji zapasów (Stock Turnover )
Wskaźnik rotacji zapasów obliczany jest jako iloraz sprzedaży oraz zapasów:
WRZ = Error!
Wskaźnik ten udziela nam odpowiedzi na pytanie ile razy w ciągu badanego
okresu nastąpi „odnowienie” stanu zapasów.
Im wyższy jest wskaźnik, tym krótszy cykl obrotu zapasami, a więc również
mniejszy koszt ich utrzymania. Wzrost wskaźnika może świadczy, zatem o poprawie
efektywności gospodarowania zapasami przez przedsiębiorstwo, pod warunkiem, że
nie spowodowało to zakłóceń w prawidłowości przebiegu procesów produkcyjnych i
ograniczeń w wykonywaniu opłacalnych zamówień składanych przez odbiorców.
Natomiast spadek wielkości tego wskaźnika, oznacza wydłużenie cyklu
sprzedaży zapasów, wzrost zapasów w przedsiębiorstwie świadczący np. o
przygotowaniach firmy do zaplanowanego wzrostu sprzedaży w przyszłości lub też o
powstaniu zapasów trudno zbywalnych, zbędnych.37
Do oceny efektywności gospodarowania zapasami stosowany jest również
wskaźnik rotacji zapasów w dniach wyliczany według formuły:
Tamże, s. 207.
Z. Leszczyński, A. Skowronek –Mielczarek , Analiza ekonomiczno – finansowa firmy, Difin,
Warszawa 2000, s.95.
36
37
37
WRZ w dniach = Error!
Wskaźnik ten mówi nam, jaki jest średni czas regulowania zobowiązań w
przedsiębiorstwie. Im czas ten jest dłuższy, tym mniejsze są potrzeby w zakresie
kapitału obrotowego.
Wskaźnik rotacji należności ( Debtor Turnover)
Określa, ile razy w ciągu roku przedsiębiorstwo odtwarza stan swoich
należności. Obliczany jest według wzoru:
WRN = Error!
Zadowalający poziom tego wskaźnika powinien oscylować w przedziale 7,0 do
10,0. W przypadku, gdy wskaźnik będzie mniejszy niż 7,0 to oznaczać to może, że w
stosunku do ogólnie przyjętych norm przedsiębiorstwo zbyt długo kredytuje swoich
klientów, co świadczy o tym, że środki pieniężne są zbyt długo zamrożone w
należnościach38.
Wskaźnik rotacji należności często liczony jest w dniach. Oblicza się go jako
iloraz należności oraz przeciętnej dziennej wielkości sprzedaży:
WRN w dniach = Error!
Wskaźnik ten informuje, ile dni przedsiębiorstwo przeciętnie czeka od momentu
sprzedaży na uregulowanie należności z tego tytułu. Należności krótkookresowe są
jednym z bardziej płynnych aktywów. Przedsiębiorstwo posługuje się kredytem
towarowym w celu zwiększenia swojej sprzedaży, pozyskania nowych rynków zbytu.
Wskaźnik ten informować może o niewłaściwych tendencjach występujących w tym
okresie. Przykładowo może to wystąpić w sytuacji, gdy okres ściągania należności w
kolejnych okresach znacznie się wydłuża. Dodatkowe zaniepokojenie może budzić
fakt, gdy okres oczekiwania na spłatę jest dłuższy, niż termin kredytu towarowego.
Świadczy to o niewywiązywaniu się odbiorców ze swych zobowiązań finansowych.
J. Ostaszewski, Analiza finansowa i wycena firmy według standardów EWG, CIM, Warszawa 1992,
s. 53.
38
38
Stanowi to podstawę do podjęcia przez przedsiębiorstwo szeregu decyzji w tym
obszarze. Brak właściwej relacji prowadzić może do utraty przez przedsiębiorstwo
płynności finansowej.
Wskaźnik efektywności
wykorzystania majątku trwałego (Fixed Assets
Turnover Ratio lub Fixed Assets Utilizattion Ratio)
Wskaźnik
ten
określa
sposób
wykorzystania
majątku
trwałego
przez
przedsiębiorstwo. Obliczany jest według formuły:
WRŚT = Error!
Poziom tego wskaźnika jest uzależniony od kapitałochłonności procesu
wytwarzania. Środki trwałe w tej formule są ujęte według wartości netto.Wskaźnik
pokazuje nam, ile razy sprzedaż jest większa od środków trwałych zaangażowanych
w działalność przedsiębiorstwa. Im wyższa jest wartość wskaźnik tym wyższa jest
efektywność wykorzystania majątku trwałego.
Wykorzystanie tego wskaźnika jest szczególnie istotne dla przedsiębiorstw, w
których środki trwałe stanowią ważny element majątku, natomiast mniejsze
znaczenie ma w przedsiębiorstwach, w których sprzedaż w mniejszym stopniu zależy
od wielkości środków trwałych zaangażowanych w ich działalność.
Wskaźnik efektywności wykorzystania majątku ogółem ( Total AssetsTurnover
Ratio lub Total Assets Utilization Ratio)
Wskaźnik ten obrazuje, jaka wartość sprzedaży przypada na jednostkę
zaangażowanego majątku. Stanowi miarę efektywności wykorzystania aktywów
przedsiębiorstwa. Obliczany jest według wzoru:
WRMO = Error!
Wskaźnik efektywności wykorzystania majątku ogółem jest wskaźnikiem o
największej pojemności. Mierzy on efektywność aktyw generujących sprzedaż.
Wielkość tego wskaźnika w dużym stopniu zależy od specyfiki branży. W
przemysłach o wysokiej kapitałochłonności jest niski, zaś w przemysłach o dużym
39
udziale pracy ludzkiej i niskiej kapitałochłonności jest wysoki. Wskaźnik ten nie może
być zbyt niski, aby nie prowadził do zachwiania rytmiczności produkcji i sprzedaży
oraz pogorszenia stopnia wykorzystania środków trwałych. Jeśli jest znacznie niższy
niż średni w branży, to należy szukać przyczyny tych różnic39. Istnieje możliwość, że
w przedsiębiorstwie
powstały nadmierne
zapasy materiałów bądź wadliwa
organizacja produkcji zwiększa zapasy produkcji niezakończonej itp. .
2.3.4 Wskaźniki rentowności
Za pomocą wskaźników rentowności ( zyskowności) bada się zazwyczaj
rentowność prowadzonej przez przedsiębiorstwo działalności oraz zaangażowanego
w nią kapitału. Źródłami do obliczania tych wskaźników są roczne sprawozdania
finansowe.
Wskaźniki rentowności trudno się interpretuje ponieważ dla większości z nich
nie ma wartości granicznych. Są to miary względne, ich poziom zależy od branży i
rodzaju działalności.
Wskaźniki rentowności można podzielić na40:
-
wskaźnik rentowności sprzedaży,
-
wskaźnik rentowności aktywów,
-
ogólna stopa zwrotu,
-
wskaźnik rentowności kapitału własnego.
Wskaźnik rentowności sprzedaży (profit margin)
Wskaźnik rentowności sprzedaży (marża zysku)
to relacja zysku netto do
wartości sprzedaży netto:
WRS = Error!  100%.
Wskaźnik ten informuje o wielkości zysku, jaka przypada na jednostkę
sprzedaży.
Niższy
poziom
wskaźnika
rentowności
sprzedaży
informuje
M. Sierpińska, T. Jachna, Ocena przedsiębiorstwa według standardów światowych, PWN,
Warszawa 2000, s. 98.
40
J. Gajdka, E. Walińska, Zarządzanie finansowe, F. R. R. w P., Warszawa 1998, s. 215.
39
40
o
konieczności zrealizowania odpowiednio większej sprzedaży w celu osiągnięcia
uprzednio zamierzonego zysku. Poziom ten będzie charakterystyczny dla firmy o
materiałochłonnej produkcji. Natomiast im wyższy poziom tego wskaźnika, tym
wyższa efektywność osiąganych przez firmę dochodów. Wyższy poziom będą miały
przedsiębiorstwa, których produkcja wymaga sporego nakładu pracy.
Aby ocena wskaźnika była odpowiednio przeprowadzona trzeba porównać go
również ze wskaźnikami osiąganymi przez inne przedsiębiorstwa tej samej branży
oraz ze wskaźnikami średniobranżowymi.
Wskaźnik rentowności aktywów
Wskaźnik rentowności aktywów (Stopa zwrotu z aktywów - ROA) określa
stosunek wielkości zysku netto, wypracowanego przez jednostkę, do wartości
zaangażowanego w firmie majątku:
ROA = Error!  100%.
Powyższy wskaźnik mierzy zdolność aktywów do generowania zysku. Wskaźnik
ten informuje o zdolności przedsiębiorstwa (a konkretniej - jego aktywów) do
generowania zysku. Pokazuje, jak efektywnie firma zarządza swoim majątkiem. Im
wyższy
poziom
rentowności
aktywów,
tym
lepsza
sytuacja
finansowa
przedsiębiorstwa.
Wielkością wskaźnika zainteresowani są szczególnie kredytodawcy firmy, gdyż
stanowi on cenne źródło informacji o zdolności majątku do przynoszenia dochodów,
będących źródłem rat i odsetek od zaciągniętych kredytów. Zachodnie banki
oczekują, aby wskaźnik ten osiągał poziom 2-6 proc., przy czym w małych firmach
powinien on być wyższy niż w dużych. Niski poziom wskaźnika na tle przedsiębiorstw
z tej samej branży oznacza zazwyczaj niewykorzystanie pełnych mocy wytwórczych
firmy.
Ogólna stopa zwrotu
41
Wskaźnik ten mierzy zdolność aktywów do generowania zysku. W relacji tej
odnosimy wygospodarowany w danym okresie zysk operacyjny (zysk przed
odsetkami i opodatkowaniem – EBIT) do średniej wartości aktywów:
OSZ = Error!  100%.
Ma on za zadanie pokazać efektywność wykorzystania zasobów firmy. Zasoby
te mogą pochodzić z własnych źródeł lub też są finansowane środkami obcymi, np.
kredytem. Informuje on o efektywności gospodarowania powierzonymi środkami.
Użyteczny jest przy porównywaniu spółek (podmiotów gospodarczych), działających
w różnych systemach podatkowych oraz
o różnej strukturze kapitału 41.
Wskaźnik rentowności kapitału własnego
Wskaźnik rentowności kapitału własnego ( Stopa zwrotu z kapitału własnego ROE) obliczany jest według formuły:
ROE = Error!  100%.
Wskaźnik rentowności kapitału własnego informuje o wielkości zysku netto,
przypadającego na jednostkę kapitału zainwestowanego przez właścicieli w
przedsiębiorstwie. Jest on
miarą efektywności wykorzystania kapitału własnego
przez przedsiębiorstwo w danym okresie.
Poziomem tego wskaźnika i jego tendencją zmian w czasie zainteresowani są
szczególnie
akcjonariusze
(inwestorzy)
przedsiębiorstwa.
Wysoki
poziom
zyskowności kapitału własnego jest dla nich wyznacznikiem właściwej alokacji
kapitałów. Pozwala przypuszczać, że przedsiębiorstwo rozwija się, co stwarza
możliwości uzyskania wyższych dywidend.
Wielkość
wskaźnika
jest
zazwyczaj
porównywana
z
bankową
stopą
oprocentowania depozytów długoterminowych. Stopa wyższa od poziomu wskaźnika
zyskowności kapitałów własnych sugeruje, że inwestowanie w daną firmę jest mniej
efektywne od lokat w banku. Dlatego też poziom tego wskaźnika powinien
41
Gajdka, E. Walińska, Zarządzanie finansowe, FRR. W Polsce, Warszawa 1998, s.217.
42
przewyższać
oprocentowanie
długoterminowych
depozytów
bankowych.
2.3.5 Wskaźniki wartości rynkowej
Ostatnią grupą wskaźników, na którą warto zwrócić uwagę to wskaźniki wartości
rynkowej.
Wskaźniki
te
stosowane
są
do
oceny
efektywności
funkcjonowania
przedsiębiorstw działających w formie spółek akcyjnych, których akcje są
przedmiotem publicznego obrotu na giełdzie papierów wartościowych. Informują one
zarząd przedsiębiorstwa, co inwestorzy myślą o przeszłej, a także jak oceniają
perspektywy przyszłej działalności. Wykorzystuje się je do badania opłacalności
lokowania kapitału w akcjach danej spółki
-
w porównaniu z akcjami innych
przedsiębiorstw, jak zakup obligacji czy terminowy depozyt bankowy.
Do najważniejszych wskaźników wartości rynkowej należą42:
-
wskaźnik ceny rynkowej akcji do wartości księgowej,
-
wskaźnik ceny rynkowej akcji do zysku na jedną akcję
Wskaźnik ceny rynkowej akcji do wartości księgowej (Price / Book Value)
Wskaźnik ten informuje, ile razy wartość spółki na rynku jest większa
(mniejsza) od jej wartości księgowej.
Wskaźnik ceny rynkowej akcji
do wartości księgowej
= Error!
Analizując ten wskaźnik zakładamy, że sprzedajemy spółkę w danej chwili.
Wartość firmy obrazuje jej wartość księgowa, jednak cena musi być realna. Stąd też
realna wartość firmy to różnica między posiadanym przez nią majątkiem a
zaciągniętymi zobowiązaniami.
Wskaźnik poniżej jedności oznacza, że cena rynkowa akcji znajduje się na
poziomie niższym niż jej wartość księgowa, sugeruje problemy finansowe spółki.
Należy jednak pamiętać, że taki poziom wskaźnika może oznaczać, że akcje zostały
wycenione zbyt nisko w stosunku do ich faktycznej wartości. Taka sytuacja zachęci
43
potencjalnych inwestorów do kupna akcji (chyba, że na rynku mamy do czynienia z
głęboką bessą).
Wskaźnik ceny rynkowej akcji do zysku na jedną akcję (Price Earning Ratio)
Wskaźnik ten informuje, ile razy wartość rynkowa firmy przewyższa wartość
zysku, wypracowanego w ciągu roku. Odzwierciedla stosunek inwestorów do firmy:
Wskaźnik ceny rynkowej akcji
do zysku na jedną akcję
= Error!
Wzrost tego wskaźnika informuje o tym, że inwestorzy decydują się płacić za
akcje danej firmy więcej niż poprzednio. Wynika to zwykle z faktu, że firma wykazuje
sporą zyskowność. Niski poziom wskaźnika sugeruje, że inwestycja w dane akcje
jest atrakcyjna ze względu na fakt osiągania sporych zysków przez spółkę, przy
relatywnie niskiej wycenie rynkowej.
Zbyt niski poziom wskaźnika ceny rynkowej do zysku na jedną akcję oznacza,
że akcje przedsiębiorstwa są niedowartościowane, co stwarza możliwość taniego
nabycia firmy. Z kolei wysoki poziom wskaźnika w porównaniu z firmami z branży
może oznaczać, że akcje firmy oceniane są zbyt wysoko i należy się ich pozbyć, bo
ich kurs spadnie. Analiza trendu tego wskaźnika pozwala na ocenę efektywności
lokowania kapitału w akcjach danej spółki, przy uwzględnieniu alternatywnych
inwestycji w akcje innych firm.
2.4 Analiza metodą Du Ponta
Analiza wskaźnikowa opiera się na podziale poszczególnych wskaźników na
grupy i omówieniu, każdej z osobna. Istnieje również inna metoda analizy
wskaźnikowej, która pozwala nam na kompleksową ocenę przedsiębiorstwa a także
42
Tamże, s. 217.
44
wykorzystuje związki pomiędzy poszczególnymi wskaźnikami. Jest to analiza metodą
Du Ponta. Szczególną zaletą modelu jest to, że poza rentownością majątku i jego
udziałem w pokryciu zobowiązań uwzględnia działanie tzw. sił specjalnych,
przejawiających się w dźwigni operacyjnej i dźwigni finansowej.
Dźwignia operacyjna odzwierciedla stopień, w jakim majątek trwały i związane
z nim koszty stałe są wykorzystywane w działalności przedsiębiorstwa, oraz jaki ma
na to wpływ na rentowność sprzedaży. Obliczana jest według formuły:
Dźwignia operacyjna = Error!
lub
EBIT
EBIT
Dźwignia operacyjna =
S
S
Dźwignia finansowa przejawia się w efekcie zmiany struktury kapitału a
szerzej mówiąc, w zwiększeniu zysku na jedna akcję przy określonym wzroście
zysku operacyjnego. Obliczana jest według formuły:
Dźwignia finansowa= Error!
lub
Dźwignia finansowa = Error!
Analiza ta koncentruje się na uporządkowaniu i zhierarchizowaniu istniejących
wskaźników a także wskazaniu wzajemnych powiązań pomiędzy nim. Została
opracowana głównie z myślą o potrzebach spółek, w których koszt kapitału i jego
zwrotność należą do zagadnień podstawowych.43
43
Marian Walczak, Prospektywna analiza finansowa w przedsiębiorstwie, PWE, Warszawa 1998, s.96.
45
Rysunek 1
SCHEMAT ANALIZY METODĄ DU PONTA
ROE
Mnożnik kapitału
własnego
ROA
Wskaźnik marży
zysku netto
Wskaźnik rotacji
zysków
X
Sprzedaż
:
Zysk netto
Aktywa
ogółem
:
Koszty
całkowite
-
Sprzedaż
Aktywa trwałe
+
Sprzedaż
Aktywa
obrotowe
Inne koszty
Odsetki
Gotówka
Płynne papiery
wartościowe
Amortyzacja
Podatki
Należności
Zapasy
Źródło: CzekajJ., Dresler Z., Podstawy zarządzania finansami firmy, PWN, Warszawa 1995,s. 218.
Najważniejszym ze wskaźników analizy metodą Du Ponta jest wskaźnik
rentowności kapitału własnego (ROE). Jest on ważny zarówno z punktu widzenia
właścicieli
przedsiębiorstwa
i
potencjalnych
inwestorów.
Schemat
pokazuje
zależności tego wskaźnika od wskaźnika rentowności aktywów (ROA) i od mnożnika
kapitału własnego, który jest relacją aktywów do kapitału własnego. Jeśli natomiast
spojrzymy na wskaźnik rentowności aktywów to zauważymy, zależność tego
46
wskaźnika od poziomu wskaźnika marży zysku netto oraz poziomu wskaźnika rotacji
aktywów. Wskaźnik marży zysku netto jest relacją zysku netto do sprzedaży.
Wskaźnik rotacji aktywów natomiast jest relacją sprzedaży do aktywów. Schemat Du
Ponta może być rozbudowany w dół w zasadzie do dowolnego stopnia
szczegółowości.
Warto zauważyć, że obliczenie wartości wskaźnika rentowności aktywów
przebiega dwutorowo: od strony wskaźnika marży zysku netto oraz od strony
wskaźnika rotacji aktywów, a więc odpowiednio: od strony rachunku zysków i strat
oraz bilansu. Tak, więc metoda Du Ponta łączy ze sobą analizę rachunku zysków i
strat i analizę bilansu.
47
ROZDZIAŁ III
OCENA KONDYCJI FINANSOWEJ ZAKŁADÓW
NAPRAWCZYCH TABORU KOLEJOWEGO
„MIŃSK MAZOWIECKI” S.A
3.1 Charakterystyka działalności Zakładów Naprawczych
Taboru Kolejowego „Mińsk Mazowiecki” S.A
Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego „Mińsk Mazowiecki” Spółka Akcyjna,
skrócona nazwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
mieszczą się w Mińsku
Mazowieckim przy ulicy Gen. K. Sosnkowskiego 34.
Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego w Mińsku Mazowieckim powstały z
Zarządzenia Ministra Kolei Nr 374 z dnia 29 listopada 1952 r.. Zostały utworzone
jako przedsiębiorstwo państwowe, które rozpoczęło swoją działalność produkcyjną
wykonując naprawy maszyn i urządzeń taboru kolejowego.
Zmiana sytuacji prawnej przedsiębiorstwa nastąpiła z dniem 1 lipca 1982 r.,
kiedy to Zarządzeniem Nr 55 Ministra Komunikacji z dnia 26 czerwca 1982 r.
Przedsiębiorstwo Państwowe Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego w Mińsku
Mazowieckim
zostało
wcielone
w
skład
przedsiębiorstwa
„Polskie
Koleje
Państwowe”. Przedsiębiorstwo państwowe stało się jednostką organizacyjną
(zakładem) PKP, działającym według zasad pełnego wewnętrznego rozrachunku
gospodarczego,
podporządkowanym
Ministrowi
Generalną PKP..
48
Komunikacji
przez
Dyrekcję
Połączenie przedsiębiorstwa spowodowało przejęcie przez Przedsiębiorstwo
PKP personelu, zobowiązań, uprawnień i całego majątku przedsiębiorstwa ZNTK
Mińsk Mazowiecki.
Kolejna zmiana sytuacji prawnej przedsiębiorstwa nastąpiła z dniem 01.08.1991
r. , kiedy to Minister Transportu i Gospodarki Morskiej zarządzeniem Nr 113 z dnia 24
lipca 1991 roku, wydzielił z Przedsiębiorstwa „Polskie Koleje Państwowe”, zakłady
produkcyjno – naprawcze zaplecza kolejowego. Wydzielone również zostają Zakłady
Naprawcze Taboru Kolejowego w Mińsku Mazowieckim.
Zarządzeniem nr 124 z dnia 24.07.1991 r. Minister Transportu i Gospodarki
Morskiej utworzył z dniem 01.08.1991 r.
Przedsiębiorstwo Państwowe
Zakłady
Naprawcze Taboru Kolejowego w Mińsku Mazowieckim.
Przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego w Jednoosobowa Spółkę
Skarbu Państwa nastąpiło 02 stycznia 1996 r. aktem notarialnym repertorium A Nr
16475/95.Dokonano również
wpis do rejestru handlowego Sądu Rejonowego w
Siedlcach, Wydział Gospodarczy – Sekcja Rejestrów pod numerem RHB 1007.
W dniu 4 czerwca 1996 roku Skarb Państwa dokonał wniesienia 60% akcji Spółki do
Narodowych
Funduszy
Inwestycyjnych.
Struktura
akcjonariatu
Zakładów
Naprawczych Taboru Kolejowego „Mińsk Mazowiecki” S.A bezpośrednio
po
wniesieniu do Narodowych Funduszy Inwestycyjnych przedstawia poniższy rysunek
2:
Rysunek 2
STRUKTURA AKCJONARIATU ZNTK "MIŃSK
MAZOWIECKI" S.A PO WNIESIENIU DO NFI
25%
33%
FOKSAL NFI
Pozostałe NFI
15%
27%
Pracownicy
Skarb Państwa
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
49
Z Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego „Mińsk Mazowiecki” S.A. zostały
wydzielone cztery spółki zależne:
1. ZP "Mechanika" Sp. z o.o.,
2. PPH "LuxRemont" Sp. z o.o.,
3. "ZNTK Mińsk Mazowiecki" Maszyny Elektryczne Sp. z o.o.,
4. "ZNTK Mińsk Mazowiecki" Zakład Podwozi Sp. z o.o..
3.1.1 Zasoby ludzkie
Od kilku lat wraz ze zmniejszeniem się ilości zamówień nastąpił spadek
zatrudnienia w firmie. Struktura zatrudnienia zmieniła się na niekorzyść, gdyż
następował odpływ osób z wyższym wykształceniem oraz najlepszych fachowców z
grupy pracowników bezpośrednio produkcyjnych. Na dzień 31.12.2000r. w ZNTK
„Mińsk Mazowiecki” S.A zatrudnionych było ogółem 403 pracowników tj. o 179 osób
mniej niż w roku 1999 i o 359 osoby mniej niż w 1998 roku, przy zwiększonej
jednocześnie produkcji. Zmiany ilości zatrudnionych przedstawia tabela 6.
Zatrudnienie w 2000 roku uległo stopniowemu zmniejszeniu. Jest to efekt
wydzielenia spółek, ale również działań ograniczających liczbę pracowników
pośrednio produkcyjnych i umysłowych.
Koniecznym będzie w stosunkowo krótkim czasie zatrudnienie pracowników z
wyższym wykształceniem do służb technicznych, marketingowych i ekonomicznych
oraz w grupie pracowników fizycznych: spawaczy, elektryków i ślusarzy.
Biorąc pod uwagę średni staż pracy w Zakładzie można powiedzieć, że pomimo
dysproporcji i braków w zatrudnieniu załoga jest ustabilizowana i doświadczona.
Szczególny nacisk został obecnie położony na dokształcanie kadry kierowniczej
celem dostosowania ich do nowych zadań i obowiązków.
Tabela 6
Struktura zatrudnienia w ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A. lata 1998-2000
Lp.
Wyszczególnienie
1.
Pracownicy
1998
na 625
1999
2000
474
318
stanowiskach roboczych
2.
Pracownicy umysłowi
137
108
85
Razem
762
582
403
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
50
Rysunek 3
osoby
ZATRUDNIENIE OGÓŁEM W LATACH 1998-2000
900
800
700
600
500
400
300
200
100
0
1998
1999
2000
lata
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
3.1.2 Struktura organizacyjna
Struktura organizacyjna Spółki opiera się na strukturze uzgodnionej w 1997
roku. Strukturę organizacyjną ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A przedstawia rysunek 4.
Rysunek 4
51
52
3.1.3 Przedmiot działalności Spółki
ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
jest zakładem specjalizującym się w
wykonywaniu remontów i modernizacji szerokiego zakresu taboru kolejowego tj.:
1) Naprawy i modernizacji elektrycznych zespołów trakcyjnych (EZT) wszystkich
typów;
2) Naprawy i modernizacji elektrowozów, przede wszystkim ET21 ET22;
3) Naprawy maszyn elektrycznych i innych podzespołów, z których najważniejsze to:
a) naprawy silników,
b) naprawy przetwornic,
c) naprawy zestawów kołowych,
d) naprawy pantografów,
e) naprawy sprężarek,
f) naprawy sprzęgów międzywagonowych i czołowych,
g) naprawy regulatorów, zaworów, zderzaków, amortyzatorów itp.,
h) naprawy poszczególnych części w/w. maszyn i podzespołów,
i) naprawy akumulatorów.
4) Produkcja wyrobów nowych
a) cewki,
b) komutatory,
c) części zamienne do taboru kolejowego,
d) cięgna izolacyjne,
e) uszczelki gumowe,
f) grzejniki do wagonów samowyładowawczych 250W – 300V.
Podstawowymi produktami spółki są naprawy rewizyjne i naprawy główne
taboru szynowego. W aktualnej sytuacji rynkowej są to naprawy elektrycznych
zespołów trakcyjnych (EZT), które obsługują przewozy aglomeracyjne i regionalne
PKP do naprawy, których spółka jest najlepiej przygotowana, bowiem zakład w
Mińsku Mazowieckim był budowany z założeniem wykonywania napraw tego typu
53
taboru. Elektryczne zespoły trakcyjne występują jako jednostki trzywagonowe (EN57)
oraz czterowagonowe (EN71 lub ED72). Podstawowe produkty spółki można
zdefiniować w sposób następujący:
-
naprawa rewizyjna jest to naprawa okresowa o zakresie prac obejmujących
przegląd
podzespołów
i
zespołów,
połączonych
z
częściowym
ich
demontażem z pojazdu i wymianie zużytych elementów na nowe lub
zregenerowane.
-
naprawa główna jest to naprawa o zakresie prac obejmujących demontaż
podzespołów i zespołów z pojazdu w celu ich szczegółowego sprawdzenia
oraz wymiany uszkodzonych
i zużytych elementów na nowe lub
zregenerowane w celu przywrócenia ich do stanu technicznego pierwotnego
lub zbliżonego do pierwotnego.
Tabela 7
Wykonanie napraw rewizyjnych EZT oraz napraw głównych w latach
1998 – 2000
Lp.
Typ – rodzaj napraw
1998
1999
2000
1
Naprawa rewizyjna EN
211
221
214
2
Naprawa główna EN
23
41
49
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
Poza naprawami i modernizacją taboru kolejowego, przedsiębiorstwo wykonuje
również inne usługi i towary tj.:
1) Naprawy pudeł tramwajowych;
2) Naprawy wagonów metra:
a) naprawy zestawów kołowych,
b) produkcja części zamiennych,
3) Azotonasiarczanie;
4) Konstrukcje spawane.
5) System informacji wizualnej dla podróżnych typu FRS 701/P
3.1.4 Rynki zbytu
54
Remonty taboru i podzespołów dla PKP stanowi średnio 95% sprzedaży tak jak
przedstawia rysunek nr 5. Przez najbliższe lata usługi dla PKP będą stanowiły nadal
główne źródło przychodów Spółki.
Innymi klientami ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A są obecnie firmy nie działające
w strukturze PKP, takie jak Metro Warszawskie, Kopalnia Piasku „Maczki Bór” czy
Dyrekcja Eksploatacji Cystern. Szerokie możliwości daje współpraca z innymi
kopalniami, portami morskimi i innymi dużymi zakładami posiadającymi wewnętrzną
sieć kolejową.
W roku 2000 Spółka pozyskała klienta z Chorwacji – „HŽ” Koleje Chorwackie.
Po zakończeniu napraw dla tego klienta Spółka będzie się starać o pozyskanie
kolejnych zamówień.
Rysunek 5
RYNKI ZBYTU OGÓŁEM
1%
2%
2%
PKP
Metro Warszawskie
Inne
HŽ Koleje Chorwackie
95%
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
3.1.5 Konkurencja
Udział spółki w rynku napraw EZT jest w dalszym ciągu dominujący, choć w
przypadku napraw rewizyjnych działa dwóch konkurentów.
Obok Spółki Pojazdy Szynowe PESA Bydgoszcz S.A Holding Bydgoszcz (dawniej
ZNTK „Bydgoszcz”), pojawiła się spółka utworzona przez PKP, tj. Zakład Usług
Transportowych „REMTRAK” Sp. Z o.o (95% udziałów posiada PKP).
55
Ilości napraw wykonywanych przez obu konkurentów są znacznie niższe niż, w
ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A, są to również tylko naprawy rewizyjne EN.
Dla Spółki Pojazdy Szynowe PESA Bydgoszcz naprawa EZT jest produktem
dodatkowym gdyż specjalizują się w naprawie wagonów osobowych, towarowych
oraz lokomotyw elektrycznych i spalinowych w związku z powyższym mają
ograniczone moce produkcyjne. W przypadku zmniejszenia ilości napraw ich
produktu głównego mogą stać się bardzo poważnym konkurentem dla spółki ZNTK
„Mińsk Mazowiecki” S.A
Dla Zakładu Usług Transportowych „REMTRAK” Sp. Z o.o naprawa EZT jest
podstawowym profilem produkcji, ale ze względu na brak własnej linii naprawy
maszyn elektrycznych oraz podwozi, mają ograniczone możliwości produkcyjne.
Naprawy tego asortymentu dla spółki „REMTRAK” wykonuje ZNTK „Mińsk
Mazowiecki” S.A, do tego dochodzi brak stanowisk naprawczych, jak i fachowej siły
roboczej.
Przewagi spółki ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A wobec konkurentów:
-
większe doświadczenie w naprawach,
-
wyższa jakość napraw,
-
niższa cena napraw,
-
samowystarczalność w naprawie podzespołów do naprawianego taboru,
-
możliwość
elastycznego
zwiększenia
ilości
napraw
produkcyjne w tym asortymencie).
Udział spółki w rynku przedstawia poniższy rysunek 6.
Rysunek 6
56
(
większe
moce
UDZIAŁ SPÓŁKI W RYNKU NAPRAW REWIZYJNYCH
I GŁÓWNYCH
100%
100%
83.50%
100%
85.50%
80%
100%
80%
60%
Naprawy rewizyjne EN 57
Naprawy główne EN 57
40%
20%
0%
1998
1999
2000
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
Ze względu na znaczący spadek ogółu zamówień na naprawy taboru
kolejowego rośnie w każdym z asortymentów konkurencja. Jest to szczególnie
niebezpieczne ze względu na:
-
zbyt dużą ilość zakładów naprawczych na rynku ze zbyt dużymi mocami
produkcyjnymi,
-
zaniżanie cen na produkty – naprawy przez zakłady, które chcą wejść na dany
rynek w celu pozyskania nowego portfela zamówień,
-
ograniczenie przez PKP
przewidywanych środków na naprawy i nie
rozstrzyganie przetargów w przypadkach, gdy złożone oferty są wyższe (ceny)
od założonych prze zamawiającego,
-
brak jasnej polityki PKP dotyczącej tego, z którymi zakładami naprawczymi
chce współpracować.
W zakresie podstawowych produktów spółki do konkurentów już wyżej
wymienionych należy zaliczyć jeszcze ZNTK „Nowy Sącz” S.A. ,który napraw takich
nie wykonywał, ale w ostatnich przetargach składał oferty. Zachowania tego
konkurenta w najbliższym czasie mogą być trudne do przewidzenia.
W zakresie dodatkowych produktów Spółki tj. maszyny elektryczne, zestawy kołowe
do konkurencji należy jeszcze zaliczyć ZNTK „ Oleśnica” S.A., ZNLE „Gliwice” S.A.,
ZNTK „Poznań” S.A., ZNTK „Opole” S.A..
57
Udział Spółki w rynku europejskim ze względu na profil produkcji jest bardzo
znikomy, w roku 2000 wykonane zostały dwie naprawy główne wraz z modernizacją
dla kolei chorwackich, które otworzyły Spółce drogę na w/w rynek.
3.2 Wstępna analiza sprawozdań finansowych Zakładów
Naprawczych Taboru Kolejowego „Mińsk Mazowiecki” S.A
za lata1998 - 2000
Do dokonania wstępnej analizy sprawozdań finansowych ZNTK
Mazowieckim” S.A za lata 1998 – 2000
„Mińsku
posłużyłam się sprawozdaniami
sporządzonymi przez Spółkę:
1) Bilansem ( Załącznik nr 1, Załącznik nr 2, Załącznik nr 3, Załącznik nr 4)
2) Rachunkiem zysków i strat ( Załącznik nr 5, Załącznik nr 6)
3) Sprawozdaniem z przepływów środków pieniężnych (Załącznik nr 7, Załącznik
nr 8 , Załącznik nr 9 )
3.2.1 Analiza dynamiki i struktury aktywów
W celu przeprowadzenia wstępnej analizy aktywów bilansu przekształciłam
Załącznik nr 1 i Załącznik nr 2, Załącznik nr 3.Tabela nr 8 przedstawia analizę
aktywów bilansu ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A , ukazujący odchylenia, dynamikę
oraz strukturę poszczególnych pozycji w badanym okresie.
Analiza dynamiki aktywów przeprowadzona na podstawie obliczonych odchyleń
i wskaźników dynamiki pozwala stwierdzić, iż w latach 1998-2000 nastąpił spadek
całości majątku z 92,8% do 91,5% tj. 1,3%. Również majątek trwały uległ
zmniejszeniu z 92,6% do 87,0% tj. 5,6% duży wpływ na spadek majątku trwałego
miały wartości niematerialne i prawne z 5,4% do 6,8% tj. o 51,6% oraz finansowy
majątek trwały z 100,0% do 200,0%. Natomiast wartość majątku obrotowego uległa
zwiększeniu z 93,0% do 95,2%tj. tj. 2,2%, przy czym wartość zapasów zmalała z
92,2% do 45,6% tj. 46,6%, należności i roszczenia wzrosły z 119,1% do 148,3% tj.
29,2% oraz środki pieniężne uległy nieznacznemu zmniejszeniu z 8,7% do 2,8% tj.
5,9%.
58
Analizując zmiany w strukturze zachodzące w majątku ZNTK „Mińsk
Mazowiecki” S.A, należy zauważyć nieznaczny spadek udziału majątku trwałego w
aktywach ogółem a mianowicie z 45,4% do 43,2% tj. o 2,2% przy takim samym
wzroście udziału majątku obrotowego z 54,6% do 56,8% tj. również o 2,2%. W
majątku trwałym spadek ten wiązał się ze spadkiem udziału wartości niematerialnych
i prawnych z 0,3% do 0,1% tj. o 0,2 oraz rzeczowego majątku trwałego z 45,0% do
43,1% tj. o 1,9%. Natomiast wzrost udziału majątku obrotowego w strukturze
aktywów wynika ze zwiększenia udziału należności i roszczeń z 32,2% do 49,0% tj. o
16,8% min. Ze zwiększenia udziału należności z tytułu dostaw i usług o 20,2%.
59
Tabela 8
Bilans analityczny przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A za lata 1998-2000 (aktywa)
STAN NA 31.12
ODCHYLENIA
AKTYWA
1998
A. Majątek trwały
1999
2000
12376427 11464655 10764506
1999-
2000-
1998
1998
DYNAMIKA
STRUKTURA
(w %)
(w %)
1999
2000*
1998
1999
2000
-911772
-1611921
92,6
87,0
45,4
45,3
43,2
I. Wartości niematerialne i
prawne
88239
51501
6005
-36738
-82234
58,4
6,8
0,3
0,2
0,1
88239
51501
6005
-36738
-82234
58,4
6,8
0,3
0,2
0,1
12268189 11393154 10718502
-875035
-1549687
92,9
87,4
45,0
45,0
43,1
1. Inne wartości
niematerialne i prawne
II. Rzeczowy majątek trwały
1. Budynki i budowle
7874791
7679788
7646339
-195003
-228452
97,5
97,1
28,9
30,2
30,6
4257211
3641612
3027481
-615599
-1229730
85,5
71,1
15,6
14,5
12,1
57583
51027
30143
-6556
-27440
88,6
52,3
0,2
0,2
0,1
4. Pozostałe środki trwałe
8769
20727
14539
11958
5770
236,4
165,8
0,1
0,1
0,2
5. Inwestycje rozpoczęte
69834
-
-
-69834
-69834
-
-
0,2
-
-
III. Finansowy majątek trwały
20000
20000
40000
0
20000
100,0
200,0
0,1
0,1
0,1
1. Udziały i akcje
20000
20000
40000
0
20000
100,0
200,0
0,1
0,1
0,1
14895005 13850741 14180431
-1044264
-714574
93,0
95,2
54,6
54,7
56,8
2. Urządzenia techniczne i
maszyny
3. Środki transportu
B. Majątek obrotowy
I. Zapasy
4130758
3807945
1883566
-322813
-2247192
92,2
45,6
15,1
15,0
7,6
1. Materiały
3126837
2886709
1735324
-240128
-1391513
92,3
60,1
11,5
11,4
7,0
970507
911993
148243
-58514
-822264
94,0
15,3
3,5
3,5
0,6
33414
9243
-
-24170
-
27,7
-
0,1
0,1
-
8244442
9823582 12225283
1579140
3980841
119,1
148,3
32,2
38,8
49,0
7631567
9677837 12038537
2046271
4406971
126,8
157,7
28,0
38,2
48,2
2. Półprodukty i produkty w
toku
3. Produkty gotowe
II. Należności i roszczenia
1. Należności z tyt. Dostaw i
usług
2. Należności z tyt.podatków,
dotacji i ubezp. społ.
3. Pozostałe należności
III. Środki pieniężne
1.Środki pieniężne w kasie
2. Środki pieniężne w banku
SUMA
-
-
147767
-
147767
-
-
-
-
0,6
612875
145745
38980
-467130
-573896
23,8
6,4
2,2
0,6
0,2
2519805
219213
71581
-2300592
-147632
8,7
2,8
9,3
0,9
0,3
567
1002
1211
435
644
176,7
213,6
0,1
0,1
0,1
2519237
218211
70360
-2301026
-244877
8,7
2,8
9,2
0,8
0,2
27271432 25315396 24944937
-1956036
-2326495
92,8
91,5
100,0
100,0
100,0
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A *
61
1998=100%
3.2.2 Analiza dynamiki i struktury pasywów
Analityczne zestawienie pasywów bilansu wraz z obliczonymi wskaźnikami
zawiera tabela nr 9.
Z analizy dynamiki pasywów wynika, że w latach 1998 – 2000 przedsiębiorstwo
zanotowało znaczny spadek poziomu kapitałów własnych z 73,5% do 55,8% tj. o
17,7% przy czym strata netto uległa zmniejszeniu o 21,5% , przy równoczesnym
spadku zobowiązań długoterminowych z 93,0% do 75,3% tj. o 17,7% oraz rozliczeń
międzyokresowych i przychodów przyszłych okresów z 70,9% do 52,3% tj. o 18,6% .
Natomiast zobowiązania krótkoterminowe i fundusze specjalne wzrosły z 115,8% do
142,1% tj. o 26,3%.
Analiza struktury pasywów wykazuje poważny spadek udziału kapitałów
własnych w pasywach ogółem, z 45,6% do 27,8% (tj. o 17,8%) przy czym udział
kapitału podstawowego
w pasywach ogółem wzrósł o 1,4%, udział kapitału
zapasowego w pasywach ogółem zmalał o 28,9%, udział straty netto w pasywach
ogółem zmalał o 9,7%. Udział rezerw w pasywach ogółem nieznacznie wrósł z 1,1%
do 1,8% tj. o 0,7% jak również udział zobowiązań krótkoterminowych i funduszy
specjalnych z 36,8% do 57,2% tj. o 20,4%.Udział zobowiązań długoterminowych w
pasywach ogółem zmalał o 2,6% jak również udział rozliczeń międzyokresowych i
przychodów przyszłych okresów o 0,8%.
Tabela 9
Bilans analityczny przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A za lata 1998-2000 (pasywa)
STAN NA 31.12
ODCHYLENIA
PASYWA
1998
A. Kapitały własne
1999
2000
1999-
2000-
1998
1998
DYNAMIKA
STRUKTURA
(w%)
(w %)
1999
2000*
1998
1999
2000
12468801
9142329
6935135
-3294472
-5501666
73,5
55, 8
45,6
36,1
27,8
3999100
3999100
3999100
-
-
-
-
14,6
15,8
16,0
II. Kapitał zapasowy
13486313
8437701
5143229
-5048612
-8343084
62,5
38,1
49,5
33,3
20,6
1. Tworzony ustawowo
13486313
8437701
5143229
-5048612
-8343084
62,5
38,1
49,5
33,3
20,6
-5048613 -3294472 -2207194
-1754141
-2841419
-65,2
-43,7
-18,5
-13,0
-8,8
-
-
-
-
-
-
-
-
-5048613 -3294472 -2207194
-1754141
-2841419
-65,2
-43,7
-18,5
-13,0
-8,8
I. Kapitał podstawowy
III. Wynik finansowy netto
roku obrotowego
1. Zysk netto
2. Strata netto
-
-
B. Rezerwy
301215
471680
465930
170465
164715
156,6
151,7
1,1
1,9
1,8
1. Pozostałe rezerwy
301215
471680
465930
170465
164715
156,6
151,7
1,1
1,9
1,8
4039629
3756894
3041508
-282735
-998121
93,0
75,3
14,8
14,8
12,2
4039629
3756894
3041508
-282735
-998121
93,0
75,3
14,8
14,8
12,2
C. Zobowiązania
długoterminowe
1. Długoterminowe pożyczki,
obligacje i inne pap. Wartościowe
D. Zobowiązania krótkoterm.
i fundusze specjalne
I. Zobowiązania krótkoterminowe
10037954 11621488 14263868
1583534
4198914
115,8
142,1
36,8
45,9
57,2
9612143 11204955 13840133
1592812
4227990
116,6
144,0
35,3
44,3
55,5
1. Pożyczki, obligacje i papiery
wartościowe
2. Kredyty bankowe
493931
536699
519695
42768
25764
108,6
105,2
1,8
2,1
2,1
-
1232500
1900000
1232500
190000
-
-
-
4,9
7,6
7479537
6922965
7759517
-556572
279980
92,5
103,7
27,5
27,3
31,1
877597
1700741
2715957
82314
1838360
193,8
247,9
3,2
6,7
10,9
681350
425531
318599
-255819
-362751
62,4
46,7
2,5
1,8
1,3
79729
386519
626366
306790
546637
484,8
785,6
0,3
1,5
2,5
425811
416532
423735
-9279
-2076
97,8
99,5
1,5
1,6
1,7
455832
323005
238496
-132827
-217336
70,9
52,3
1,7
1,3
0,9
453492
310132
238223
-143360
-215269
68,4
52,5
1,6
1,2
0,9
2341
12873
273
10533
-2068
549,9
11,7
0,1
0,1
0
27271432 25315394 24944937
-1956036
-2326495
92,8
91,5
100,0
2. Zobowiązania z tyt. dostaw i
usług
3. Zobowiązania z tyt. podatków,
ceł i ubezpieczeń społ.
4. Zobowiązania z tyt.
Wynagrodzeń
5. Pozostałe zobowiązania
krótkoterminowe
II. Fundusze specjalne
E. Rozliczenia międzyokres. i
przychody przyszłych okresów
1. Bierne rozliczenia
międzyokresowe kosztów
2. Przychody przyszłych okresów
SUMA
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
64
*1998=100%
100,0 100,0
3.2.3 Analiza dynamiki i struktury rachunku zysków i strat
Tabela nr 10 przedstawia analityczny rachunek zysków i strat ZNTK „Mińsk
Mazowiecki” S.A, ukazujący odchylenia, dynamikę oraz strukturę poszczególnych
pozycji w badanym okresie oraz ich udział w przychodach netto.
Z analizy dynamiki rachunku zysków i strat wynika, że w latach 1998 – 2000
przedsiębiorstwo zanotowało wzrost przychodów ze sprzedaży towarów i produktów
z 118,2% do 130,8 % tj. o 12,6%. Przychód ze sprzedaży towarów i materiałów
wzrósł znacznie z 121,0% do 481,7 % tj. o 360,7%. Natomiast koszt sprzedanych
towarów i produktów w dużym stopniu zmalał z 651,2% do 142,0% tj. o
509,2%.Znacznie zmalał również zysk brutto na sprzedaży, bo aż o 99,4%.Pozostałe
koszty operacyjne
wzrosły o
25,6%
jak
również przychody finansowe
o
91,3%.Przedsiębiorstwo zanotował również spadek straty netto z 65,2% do 47,4% tj.
o17,8%.
Analiza struktury rachunku zysków i strat wykazuje poważny wzrost udziału
przychodów ze sprzedaży towarów i materiałów w przychodach ze sprzedaży
towarów i produktów z 7,8% do 28,6% tj. o 20,8% jak również wzrost udziału kosztu
sprzedanych towarów i produktów w przychodach ze sprzedaży towarów i produktów
z 91,8% do 99,6% tj. o 7,8% znacznie zmalał udział straty brutto w przychodach ze
sprzedaży towarów i produktów z 12,1% do 4,3% tj. o 7,8%.
Tabela 10
Analityczny rachunek zysków i strat przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A za lata 1998 – 2000
STAN NA 31.12.
1998
1999
ODCHYLENIA
2000
1999-
2000-
1998
1998
DYNAMIKA
STRUKTURA
(w%)
(w %)
1999
2000*
1998
1999
2000
A. Przychody ze sprzedaży
towarów i produktów
41664654 49235375 54508376
7570721 12843722
118,2
130,8 100,0 100,0 100,0
679571 12369867
121,0
481,7
7,8
8,0
28,6
473856
117,9
101,2
92,2
92,0
71,4
6511661 16049066
651,2
142,0
91,8
90,9
99,6
678873 11599247
67,9
591,7
5,7
6,2
25,6
I. Przychód ze sprzedaży
towarów i materiałów
3240536
3920107 15610403
II. Przychody ze sprzedaży
produktów
38424117 45315268 38897973 68911151
B. Koszt sprzedanych towarów i
produktów
38235417 44747078 54284483
I. Wartość sprzedanych towarów i
materiałów
2359071
3037944 13958318
II. Koszt wytworzenia
sprzedanych produktów
35876346 41709135 40326165
5832789
4449819
116,2
112,4
86,1
84,7
74,0
C. Zysk brutto na sprzedaży
3429236
4488297
223894
1059061
-3205342
105,9
6,5
8,2
9,1
0,4
D. Koszty ogólnego zarządu
8111672
5880488
1564967
-2231184
-654675
72,5
19,3
19,5
11,9
2,9
-4682436 -1392191 -1341074
-3290245
-3341362
-29,7
-28,6
11,2
2,8
2,5
E. Strata na sprzedaży
F. Pozostałe przychody
operacyjne
4006688
1051823
1354186
-2954865
-2652502
26,2
33,8
9,6
2,1
2,5
3045380
53618
216561
-2991762
-2828819
1,8
7,1
7,3
0,1
0,4
961308
998205
1137625
36897
176317
103,8
118,3
2,3
2,0
2,1
3160219
1244493
2055683
-1915726
-1104536
39,4
65,0
7,6
2,5
3,8
2251093
-
-
-2251093
-2251093
-
-
5,4
-
-
909126
1244493
2055683
335367
1146557
136,9
226,1
2,2
2,5
3,8
-3835967 -1584861 -2042570
-2251106
-1793397
41,3
53,2
9,2
3,2
3,7
I. Przychody ze sprzedaży
składników majątku trwałego
II. Pozostałe przychody
operacyjne
G. Pozostałe koszty operacyjne
I. Wartość sprzedanych
składników majątku trwałego
II. Pozostałe koszty operacyjne
H. Strata na działalności
operacyjnej
I. Przychody finansowe
1567450
1917610
3347866
350160
1780416
122,3
213,6
3,7
3,9
6,1
I. Odsetki uzyskane
1301738
1606948
8790
305210
-1292948
123,4
0,7
3,1
3,3
0,1
265712
310662
3339075
44950
3073363
116,9 1256,6
0,6
0,6
6,0
2780096
3627221
3512489
847125
732393
130,5
126,3
6,7
7,4
6,4
2361877
3048757
2564883
686880
203006
129,1
108,6
5,7
6,2
4,7
418219
578464
947606
160245
529387
138,3
226,6
1,0
1,2
1,7
-5048613 -3294472 -2394141
-1754141
-2654472
65,2
47,4
12,1
6,7
4,3
II. Pozostałe
J. Koszty finansowe
I. Odsetki do zapłacenia, w tym
od jedn. Zależnych stowarzyszeń
II. Pozostałe
K. Strata brutto na działalności
gospodarczej
67
L. Strata brutto
-5048613 -3294472 -2394141
-1754141
-2654472
65,2
47,4
12,1
6,7
4,3
M. Strata netto
-5048613 -3294472 -2394141
-1754141
-2654472
65,2
47,4
12,1
6,7
4,3
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
68
*1998=100%
3.2.4 Analiza sprawozdania z przepływów środków pieniężnych
Do
analizy
sprawozdania
z
przepływów
pieniężnych
wykorzystałam
sprawozdania z przepływów środków pieniężnych ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A za
lata 1998 –2000 ( Załącznik nr 7, Załącznik nr 8, Załącznik nr 9)
W roku obrotowym 1998 w Spółce odnotowane zostały następujące
przepływy pieniężne:
1) przepływy środków z działalności operacyjnej
+654368,28 zł
2) przepływy środków z działalności inwestycyjnej
+2828456,20 zł
3) przepływy środków z działalności finansowej
-1126161,83 zł
Efektem tych przepływów jest wzrost stanu środków pieniężnych w roku
obrotowym o kwotę 2356622,65 zł do wartości 2519237,72 zł.
Spółka odnotowała wzrost środków pieniężnych z działalności operacyjnej:
1) amortyzacja
+ 1432051,35 zł
2) zwiększenie stanu zapasów
+ 1105437,22 zł
3) zwiększenie stanu zob. krótkoterm. oraz fund. spec.
+ 1185512,42 zł
Dodatnia wartość przepływów na działalności inwestycyjnej jest wynikiem
likwidacji środków trwałych:
1) sprzedaż środków trwałych
+ 2828456,20 zł
Na zmniejszenie środków pieniężnych z działalności finansowej wpłynęły
następujące operacje:
1) zaciągnięcie kredytu krótkoterminowego
+ 5245000,00 zł
2) spłata kredytu krótkoterminowego
- 5373557,53 zł
3) zapłacone odsetki od kredytu
- 516197,35 zł
4) spłata rat kapitałowych
- 481406,95 zł
W roku obrotowym 1999 w Spółce odnotowane zostały następujące
przepływy pieniężne:
1) przepływy środków z działalności operacyjnej
- 2028730,99 zł
2) przepływy środków z działalności inwestycyjnej
- 387120,99 zł
3) przepływy środków z działalności finansowej
- 115259,75 zł
Efektem tych przepływów jest zmniejszenie stanu środków pieniężnych w roku
obrotowym o kwotę 2300592,23zł do wartości 219212,99 zł.
Spółka odnotowała spadek środków pieniężnych z działalności operacyjnej:
69
+ 1333403 ,43 zł
1) amortyzacja
2) zmiana stanu zapasów
+ 322812,14 zł
3) zmiana stanu należności i roszczeń
- 2248077,75 zł
Ujemny przepływ na działalności inwestycyjnej jest wynikiem:
1) zakupu środków trwałych
- 375820,99 zł
2) zakupu wartości niematerialnych i prawnych
- 11300,00 zł
Na zmniejszenie środków pieniężnych z działalności finansowej wpłynęły
następujące operacje:
1) zaciągnięcie kredytu krótkoterminowego
+ 16107400,00 zł
2) spłata kredytu krótkoterminowego
- 14874900,00 zł
3) zapłacone odsetki od kredytu
- 485367,05 zł
4) spłata rat kapitałowych
- 507769,03 zł
W roku obrotowym 2000 w Spółce odnotowane zostały następujące
przepływy pieniężne:
1) przepływy środków z działalności operacyjnej
+ 1000062,12 zł
2) przepływy środków z działalności inwestycyjne
- 395798,42 zł
3) przepływy środków z działalności finansowej
- 751895,43 zł
Efektem tych przepływów jest zmniejszenie stanu środków pieniężnych w roku
obrotowym o kwotę 147631,73 zł do wartości 71581,26 zł.
Spółka odnotowała spadek środków pieniężnych z działalności operacyjnej:
1) amortyzacja
+ 1309952,61 zł
2) zmiana stanu zapasów
+ 1924379,06 zł
3) zmiana stanu należności i roszczeń
- 1638456,27 zł
Ujemny przepływ na działalności inwestycyjnej jest wynikiem:
1) zakupu środków trwałych
- 610131,13 zł
2) zakupu wartości niematerialnych i prawnych
- 998,79 zł
Na zmniejszenie środków pieniężnych z działalności finansowej wpłynęły
następujące operacje:
1) zaciągnięcie kredytu krótkoterminowego
+ 19740500,00 zł
2) spłata kredytu krótkoterminowego
- 17840500,00 zł
3) zapłacone odsetki od kredytu
- 424430,32 zł
4) spłata rat kapitałowych
- 545444,08 zł
70
3.6 Analiza wskaźnikowa Zakładów Naprawczych Taboru
Kolejowego „Mińsk Mazowiecki” S.A
Analiza wskaźnikowa, którą przedstawiam daje ogólny obraz sytuacji finansowej
przedsiębiorstwa. Przedmiotem jej badania są relacje zachodzące pomiędzy
poszczególnymi elementami bilansu, w przekroju pionowym i poziomym oraz
rachunku wyników na przełomie lat 1998 – 2000 . Dla tego celu konstruuje się
różnego rodzaju wskaźniki posługujące się danymi opartymi na sprawozdaniach
finansowych.
Dokonując analizy wskaźnikowej ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A opierałam się
na sprawozdaniach finansowych takich jak:
1) Bilans ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A za lata 1997 – 2000 (Załącznik nr 2 ,
Załącznik nr 2, Załącznik nr 3)
2) Rachunek zysków i strat ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A za lata 1997 – 2000
(Załącznik nr 5, Załącznik nr 6)
3.6.1 Wskaźnikowa ocena płynności finansowej
Do oceny płynności finansowej posłużyłam się wskaźnikami:
1) bieżącej płynności,
2) podwyższonej płynności – szybki.
Wskaźnik bieżącej płynności
WBP = Error!
W 1998 r.
14895004,91
= 1,5
9612143,32
W 1999 r.
13850740,54
= 1,2
11204955,43
W 2000 r.
14180430,86
=1,0
13840133,04
Rysunek 7
71
WSKAŹNIKI BIEŻĄCEJ PŁYNNOŚCI
1.6
1.4
1.2
1
WBP 0.8
0.6
0.4
0.2
0
1998
1999
2000
LATA
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
Jak widać z przedstawionych wskaźników z roku na rok wskaźnik bieżącej
płynności ulega pogorszeniu, co stanowi sygnał poważnego zagrożenia przyszłej
egzystencji firmy. Poziom, na jakim utrzymuje się wskaźnik oznacz, że firma działa z
dnia na dzień i nie posiada wystarczających zasobów gotówkowych do spłacania
bieżących
zobowiązań.
Możemy
stwierdzić
z
całą
stanowczością,
że
przedsiębiorstwo ZNTK ”Mińsk Mazowiecki” S.A ma problemy z utrzymaniem
bieżącej płynności.
Wskaźnik podwyższonej płynności - szybki
WPP = Error!
W 1998 r.
14895004,91  4130757,51
= 1,1
9612143,32
W 1999 r.
13850740,54  3807945,37
= 0,9
11204955,43
W 2000 r.
14180430,86  1883566,31
= 0,9
13840133,04
Rysunek 8
72
WSKAŹNIKI PODWYŻSZONEJ PŁYNNOŚCI - SZYBKI
1.2
1
0.8
WPP 0.6
0.4
0.2
0
1998
1999
2000
LATA
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
Analiza wskaźnika podwyższonej płynności pozwala nam stwierdzić, że
przedsiębiorstwo w roku 1998 mogło szybko sprostać bieżącym zobowiązaniom.
Niestety wskaźnik w roku 1999 jak i 2000 utrzymywał się na poziomie, który nie jest
zadawalającym
i
daje
nam
sygnał
o
zagrożeniu
zdolności
płatniczej
przedsiębiorstwa.
3.6.2 Wskaźnikowa ocena zadłużenia i obsługi długu
Aby zanalizować zadłużenie przedsiębiorstwa dokonałam obliczeń wskaźników:
1) ogólnego zadłużenia,
2) zadłużenia kapitału własnego,
3) pokrycia odsetek zyskiem.
Wskaźnik ogólnego zadłużenia
WOZ = Error!
W 1998 r.
4039629,30  10037954,45
= 0,5
27271432,06
W 1999 r.
3756893,66  11621487,52
= 0,6
25315395,62
W 2000 r.
3041507,65  14263868,26
= 0,7
24944937,44
Rysunek 9
73
WSKAŹNIKI OGÓLNEGO ZADŁUŻENIA
0.7
0.6
0.5
0.4
WOZ
0.3
0.2
0.1
0
1998
1999
2000
LATA
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
Wartość wskaźnika ogólnego zadłużenia z roku na rok wzrasta. Nie jest to
dobre zjawisko, ponieważ odzwierciedla to spadek samofinansowania firmy oraz
pogorszenie bezpieczeństwa finansowego. W roku 2000 blisko 70% całości
kapitałów zaangażowanych w przedsiębiorstwo miało swe pokrycie w kapitale
obcym. Wzrost udziału zobowiązań w całkowitym kapitale wpłynął również na
pogorszenie zdolności i wiarygodności kredytowej przedsiębiorstwa.
Wskaźnik zadłużenia kapitału własnego
WZKW = Error!
W 1998 r.
4039629,30  10037954,45
= 1,1
12436800,85
W 1999 r.
3756893,66  11621487,52
= 1,7
9142328,99
W 2000 r.
3041507,65  14263868,26
= 2,5
6935134,89
Rysunek 10
74
WSKAŹNIKI ZADŁUŻENIA KAPITAŁU WŁASNEGO
2.5
2
WZKW
1.5
1
0.5
0
1998
1999
2000
LATA
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
Jak widać z analizy wskaźnika zadłużenia kapitału własnego z roku na rok
wzrasta wartość wskaźnika oznacza to coraz większe zaangażowanie obcych źródeł
finansowania w stosunku do źródeł własnych, a więc zwiększenie stopnia
zadłużenia. Oddziałuje to bezpośrednio na poziom ryzyka finansowego z powodu
wyższych rat kapitałowych i odsetek.
Wskaźnik pokrycia odsetek zyskiem
WPZO = Error!
W przedsiębiorstwie ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A nie dokonuję obliczenia
wskaźnika pokrycia odsetek zyskiem, ponieważ analizowane przedsiębiorstwo
przynosi straty a wiec nie może pokrywać odsetek zyskiem.
3.6.3 Wskaźnikowa ocena efektywności aktywów
Przy analizie efektywności aktywów posłużyłam się wskaźnikami:
1) rotacji zapasów,
2) rotacji należności,
3) efektywności wykorzystania majątku trwałego,
4) efektywności wykorzystania majątku ogółem.
75
Wskaźnik rotacji zapasów
WRZ = Error!
W 1998 r.
41664653,69
= 9,0
5236194,73  4130757,51  2
W 1999 r.
49235375,43
= 12,4
4130757,51  3807945,37  2
W 2000 r.
54508376,25
= 19,1
3807945,37  1883566,31  2
Rysunek 11
WSKAŹNIKI ROTACJI ZAPASÓW
20
15
WRZ 10
5
0
1998
1999
2000
LATA
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
Im wyższa wartość wskaźnika rotacji zapasów, tym krótszy cykl obrotu
zapasami, a więc również mniejszy ich koszt utrzymania. Jak widać w analizowanym
przedsiębiorstwie wskaźnik wzrasta z roku na rok, a w roku 2000 jest większy aż o
10,1 w stosunku do roku 1998. Wzrost ten świadczy o poprawie efektywności
gospodarowania zapasami przez ZNTK ”Mińsk Mazowiecki” S.A. Sytuacja ta jest
korzystna, ponieważ zmniejszają się koszty magazynowania zapasów oraz
następuje uwolnienie kapitału obrotowego zaangażowanego w zapasach.
Wskaźnik rotacji zapasów w dniach
WRZ w dniach = Error!
76
W 1998 r.
W 1999 r.
W 2000 r.
5236194,73  4130757,51  2
41664653,69  360
4130757,51  3807945,37  2
49235375,43  360
3807945,37  1883566,31  2
54508376,25  360
= 40
= 29
= 19
Rysunek 12
WSKAŹNIKI ROTACJI ZAPASÓW W DNIACH
40
35
30
25
WRZ w dniach 20
15
10
5
0
1998
1999
2000
LATA
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
Analizy wskaźnika rotacji zapasami w dniach pozwala nam określić, co ile dni w
roku odnawiają się zapasy. Jak widać cykl ten ulega skróceniu z 40 dni do 19 tj. o 21
dni, co należy uznać za pozytywną sytuację.
Wskaźnik rotacji należności
WRN = Error!
W 1998 r.
41664653,69
= 4,5
10132087,94  8244442,18  2
W 1999 r.
49235375,43
= 5,4
8244442,18  9823582,18  2
W 2000 r.
54508376,25
= 4,9
9823582,18  12225283,29  2
77
Rysunek 13
WSKAŹNIKI ROTACJI NALEŻNOŚCI
6
5
4
WRN 3
2
1
0
1998
1999
2000
LATA
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
Analizując wskaźnik rotacji należności możemy stwierdzić, że ZNTK ”Mińsk
Mazowiecki” S.A zbyt długo kredytuje sowich klientów, co świadczy, że środki
pieniężne są zbyt długo zamrożone w należnościach. Wskaźnik w1999 roku wynosił
5,4 i był większy o 0,9 w stosunku do roku 1998 natomiast w roku 2000 wynosił 4,9 i
zmalał o 0.5 w stosunku do 2000 roku.
Wskaźnik rotacji należności w dniach
WRN w dniach = Error!
W 1998 r.
W 1999 r.
W 2000 r.
10132087,94  8244442,18  2 = 79
41664653,69  360
8244442,18  9823582,18  2
49235375,43  360
= 66
9823582,18  12225283,29  2 = 73
54508376,25  360
Rysunek 14
78
WSKAŹNIKI ROTACJI NALEŻNOŚCI W DNIACH
80
75
WRN w dniach
70
65
60
55
1998
1999
2000
LATA
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
Również przy analizie wskaźnika rotacji należności w dniach daje się zauważyć
skacząca tendencja wskaźnika. W roku 1999 spółka doprowadziła do skrócenia
przeciętnego inkasa należności, co mogło być wynikiem m.in. ograniczenia
sprzedaży
na
kredyt
lub
wyegzekwowania
albo
spisania
na
straty
przeterminowanych należności. Należy to ocenić pozytywnie, ponieważ jednocześnie
uzyskano wzrost sprzedaży. Niestety w roku 2000 cykl inkasa należności wzrósł, co
nie jest pozytywnym zjawiskiem.
Wskaźnik efektywności wykorzystania majątku trwałego
WRŚT = Error!
W 1998 r.
41664653,69
= 3,0
15700053,74  12268188,63  2
W 1999 r.
49235375,43
= 7,8
1226188,63  11393153,73  2
W 2000 r.
54508376,25
= 4,9
11393153,73  10718501,97  2
Rysunek 15
79
WSKAŹNIKI EFEKTYWNOŚCI WYKOŻYSTANIA MAJĄTKU
TRWAŁEGO
8
7
6
5
WEWMT 4
3
2
1
0
1998
1999
2000
LATA
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
Analiza wskaźnika efektywności wykorzystania majątku trwałego wykazuje
tendencję wahającą się . W roku 1998 wskaźnik wynosił 3,0 w roku 1999 wzrósł o
4,8 natomiast w roku 2000 zmalał o 2,9 w stosunku do 1999 r. . Może to świadczyć,
iż środki trwałe nie są wykorzystywane przez spółkę efektywnie.
Wskaźnik efektywności wykorzystania majątku ogółem
WRAO = Error!
W 1998 r.
41664653,69
= 1,4
31233633,06  27271432,06  2
W 1999 r.
49235375,43
= 1,9
27271432,06  25315395,62  2
W 2000 r.
54508376,25
= 2,2
25315395,62  24944937,44  2
Rysunek 16
80
WSKAŹNIKI EFEKTYWNOŚCI WYKOŻYSTANIA
MAJĄTKU OGÓŁEM
2.5
2
WEWMO
1.5
1
0.5
0
1998
1999
2000
LATA
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
Wskaźnik efektywności wykorzystania majątku ogółem wykazuje tendencją
rosnącą, co świadczy o wyższej efektywności wykorzystania zasobów majątkowych.
Efektywność ta zależy w szczególności od szybkości obrotu zasobów majątkowych
oraz ich struktury wewnętrznej. Wzrost wskaźnika z 1,4 w roku 1998 do 2,2 w roku
2000 może być skutkiem zwiększenia sprzedaży oraz pozbycia się części aktywów.
3.6.4 Wskaźnikowa ocena rentowności
W badanym okresie działalność Spółki przynosiła straty, które w kolejnych
latach były pokrywane kapitałem zapasowym. Do zanalizować rentowność Spółki
dokonałam obliczeń wskaźników:
1) rentowności sprzedaży,
2) rentowności aktywów,
3) ogólna stopa zwrotu,
4) rentowności kapitału własnego.
Wskaźnik rentowności sprzedaży
WRS = Error! x 100%
81
W 1998 r.
 5048612,54
x 100% = - 12,0%
41664653,69
W 1999 r.
 3294471,86
x 100% = - 6,7%
49235375,43
W 2000 r.
 2394140,56
x 100% = - 4,4%
54508376,25
Rysunek 17
WSKAŹNIKI RENTOWNOŚCI SPRZEDAŻY
0.0%
-2.0%
-4.0%
-6.0%
WRS
-8.0%
-10.0%
-12.0%
-14.0%
1998
1999
2000
LATA
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
Najwyższa zyskowność sprzedaży wystąpiła w roku 2000. Złożyły się na to
zarówno najmniejsza strata netto jak i największe przychody ze sprzedaży.
Wskaźnik rentowności aktywów
ROA = Error! x 100%
W 1998 r.
 5048612,54
x 100% = - 18,5%
27271432,06
W 1999 r.
 3294471,86
x 100% = - 13,0
25315395,62
W 2000 r.
 2394140,56
x 100% = - 9,6
24944937,44
Rysunek 18
82
WSKAŹNIKI RENTOWNOŚCI AKTYWÓW
0.0%
-5.0%
ROA -10.0%
-15.0%
-20.0%
1998
1999
2000
LATA
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
Analiza
wskaźnika
rentowności
aktywów
pokazuje
stopniową
poprawę
efektywności gospodarowania majątkiem, wynikającą ze:
-
stale zmniejszającej się straty netto;
-
zmniejszeniu się wartości majątku w tempie niższym niż nastąpiła poprawa
wyniku finansowego.
Wartości wskaźnika rentowności aktywów w poszczególnych latach, mimo
korzystnego
trendu,
nie
są
satysfakcjonujące
i
świadczą
wykorzystaniu majątku spółki.
Ogólna stopa zwrotu
OSZ = Error! x 100%
W 1998 r.
 3835967,02
x 100% = - 14,1
27271432,06
W 1999 r.
 1584860,80
x 100% = - 6,3
25315395,62
W 2000 r.
 2042570,35
x 100% = - 8,2
24944937,44
Rysunek 19
83
nieefektywnym
OGÓLNA STOPA ZWROTU
0.0%
-2.0%
-4.0%
-6.0%
OSZ -8.0%
-10.0%
-12.0%
-14.0%
-16.0%
1998
1999
2000
LATA
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
Wskaźnik ogólnej stopy zwrotu najwyższą wartość osiągnął w 1999 roku, co
prawdopodobnie jest wynikiem niższych niż w roku następnym pozostałych kosztów
operacyjnych (przy podobnym wyniku na sprzedaży).
Porównanie wskaźnika z wskaźnikiem rentowności aktywów pokazuje na
znaczny wpływ wyniku na działalności finansowej na wynik finansowy spółki.
Wskaźnik rentowności kapitału własnego.
ROE = Error! x 100%
W 1998 r.
 5048612,54
x 100% = - 40,6
12436800,85
W 1999 r.
 3294471,86
x 100% = - 36,0
9142328,99
W 2000 r.
 2394140,56
x 100% = - 34,5
6935134,89
Rysunek 20
84
WSKAŹNIKI RENTOWNOŚCI KAPITAŁU WŁASNEGO
-30.0%
-32.0%
-34.0%
ROE -36.0%
-38.0%
-40.0%
-42.0%
1998
1999
2000
LATA
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
Rentowność kapitałów własnych uległa w analizowanym okresie poprawie i
świadczy o coraz lepszym wykorzystania kapitałów spółki.
Wskaźnik ten poprawia się jednak dużo wolniej niż rentowność aktywów,
ponieważ kapitał własny ZNTK Mińsk Mazowiecki ulega zmniejszeniu w znacznie
większym stopniu niż suma bilansowa.
85
ZAKOŃCZENIE
Celem mojej pracy była próba pokazanie przydatności analizy finansowej dla
oceny kształtowania sytuacji finansowej wybranego przedsiębiorstwa w 3 – letnim
okresie jego działalności.
W pracy starałam się przybliżyć problem analizy finansowej. Dokonałam
również próby analizy empirycznej na przykładzie Zakładów Naprawczych Taboru
Kolejowego „Mińsk Mazowiecki” S.A. Wykorzystałam do tego celu głownie analizę
porównawczą oraz wskaźnikową, które w tym przypadku wydały mi się najbardziej
adekwatnymi metodami analizowania.
Za pomocą analizy porównawczej można zaobserwować zmienność kosztów i
przychodów oraz szacunkowo określić ich wielkość w najbliższej przyszłości i
planować bieżące wydatki.
W roku 2000 koszty ogółem wzrosły w stosunku do roku 1998, o 17,5% co
wynika z:
1) większej produkcji,
2) kosztów operacji finansowych związanych z windykacją należności,
3) kar umownych w pozostałych kosztach operacyjnych.
W roku 2000 przychody ogółem
ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A wzrosły o
25,3% w stosunku do roku 1998 . Przyrost ten był związany z:
1) wydzieleniem spółek córek i realizacją dla nich zaopatrzenia materiałowego,
2) większym zaangażowaniem w poszukiwanie nowych zleceń,
3) poprawą imege spółek córek w rezultacie wyższej jakości i solidności
zleconych prac.
Na istotną uwagę zasługują przychody sfery finansowej, które wpłynęły na
przyrost przychodów ogółem. Powstały one głównie z tytułu:
1) rozwiązania rezerw na odsetki od należności,
2) odsetek od nieterminowej płatności należności,
Pomimo bardzo trudnych w ostatnich latach zewnętrznych warunków
działalności, szczególnie w branży kolejowej, Spółka z roku na rok osiąga coraz
mniejszą stratę, co wskazuje na znaczną poprawę sytuacji finansowej ZNTK „Mińsk
Mazowiecki” S.A.. Sytuację te obrazuje rysunek 21 :
86
Rysunek 21
KSZTAŁTOWANIE SIĘ WYNIKU
FINANSOWEGO W LATACH
1998-2000
0
-2000000
-4000000
-6000000
1998
1999
2000
ŹRÓDŁO: opracowanie własne na podstawie danych przedsiębiorstwa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
Niestety działalność Spółki nadal jest nierentowna, a zastosowany program
oszczędnościowy, na który złożyła się między innymi restrukturyzacja zatrudnienia,
nie jest na razie wystarczający do osiągnięcia zysku na działalności operacyjnej.
Ponadto stale rosnący udział kapitałów obcych w finansowaniu działalności spółki
niesie ze sobą duże ryzyko finansowe.
Jak widać rola analizy finansowej dla oceny kształtowania sytuacji finansowej
przedsiębiorstwa w okresie 3 lat jest bardzo znacząca. Bowiem informacje w niej
zawarte przedstawiają sytuację finansową firmy i pozwalają
na podjecie
odpowiednich kroków, aby ją poprawić lub utrzymać na odpowiednio dobrym
poziomie. Analiza pozwala także na szybkie wykrycie zbliżającego się zagrożenia i
podjęcie odpowiednich działań by mu zapobiec.
87
Spis rysunków
Rysunek 1
Schemat analizy metodą Du Ponta.................................................46
Rysunek 2
Struktura akcjonariatu ZNTK „Mińsk Mazowiecki”...........................49
Rysunek 3
Zatrudnienie ogółem w latach 1998-2000.......................................51
Rysunek 4
Schemat organizacyjny ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.....................52
Rysunek 5
Rynki zbytu ogółem.........................................................................55
Rysunek 6
Udział spółki w rynku napraw rewizyjnych i głównych....................56
Rysunek 7
Wskaźniki bieżącej płynności..........................................................71
Rysunek 8
Wskaźniki podwyższonej płynności –szybki...................................72
Rysunek 9
Wskaźniki ogólnego zadłużenia......................................................73
Rysunek 10
Wskaźniki zadłużenia kapitału własnego........................................74
Rysunek 11
Wskaźniki rotacji zapasów..............................................................75
Rysunek 12
Wskaźniki rotacji zapasów w dniach...............................................76
Rysunek 13
Wskaźniki rotacji należności...........................................................77
Rysunek 14
Wskaźniki rotacji należności w dniach............................................78
Rysunek 15
Wskaźniki efektywności wykorzystania
majątku trwałego.............................................................................79
Rysunek 16
Wskaźniki efektywności wykorzystania
majątku ogółem...............................................................................80
Rysunek 17
Wskaźniki rentowności sprzedaży..................................................81
Rysunek 18
Wskaźniki rentowności aktywów.....................................................82
Rysunek 19
Ogólna stopa zwrotu.......................................................................83
Rysunek 20
Wskaźniki rentowności kapitału własnego......................................84
Rysunek 21
Kształtowanie się wyniku finansowego
w latach 1998 – 2000......................................................................86
88
Spis tabel
Tabela 1
Układ rachunku zysków i strat
w wariancie porównawczym ( Wersja I)................................................17
Tabela 2
Układ rachunku zysków i strat
w wariancie porównawczym ( Wersja II)...............................................18
Tabela 3
Uproszczone zestawienie bilansu.........................................................19
Tabela 4
Struktura bilansu...................................................................................20
Tabela 5
Układ sprawozdania z przepływów
środków pieniężnych.............................................................................24
Tabela 6
Struktura zatrudnienia w ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A.
lata 1998-2000......................................................................................50
Tabela 7
Wykonanie napraw rewizyjnych EZT
oraz napraw głównych w latach 1998 – 2000.......................................54
Tabela 8
Bilans analityczny przedsiębiorstwa ZNTK
„Mińsk Mazowiecki” S.A za lata 1998 – 2000 (aktywa).........................59
Tabela 9
Bilans analityczny przedsiębiorstwa ZNTK
„Mińsk Mazowiecki” S.A za lata 1998-2000 (pasywa)..........................62
Tabela 10
Analityczny rachunek zysków i strat przedsiębiorstwa ZNTK
„Mińsk Mazowiecki” S.A za lata 1998 – 2000........................................65
89
Spis załączników
Załączniki 1
Bilans – Aktywa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
za lata 1997 – 1998
Załączniki 2
Bilans – Pasywa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
za lata 1997 – 1998
Załączniki 3
Bilans – Aktywa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
za lata 1999 –2000
Załączniki 4
Bilans – Pasywa ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
za lata 1999 – 2000
Załączniki 5
Rachunek zysków i strat ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
za lata 1997 – 1998
Załączniki 6
Rachunek zysków i strat ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A
za lata 1999 – 2000
Załączniki 7
Sprawozdanie z przepływów środków pieniężnych
ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A za rok 1998
Załącznik 8
Sprawozdanie z przepływów środków pieniężnych
ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A za rok 1999
Załącznik 9
Sprawozdanie z przepływów środków pieniężnych
ZNTK „Mińsk Mazowiecki” S.A za rok 2000
90
BIBLIOGRAFIA
1. Bednarski L., Analiza finansowa w przedsiębiorstwie, Warszawa, PWE, 2001
2. Bednarski
L.,
Waśniewski
T.,
Analiza
finansowa
w
zarządzaniu
przedsiębiorstwem, Fundacja Rozwoju Rachunkowości w Polsce, Warszawa
1996
3. Bień W., Czytanie bilansu przedsiębiorstwa, FINANS - SERWIS, Warszawa 1997
4. Bień W., Ocena efektywności finansowej Spółek Prawa Handlowego, FINANS SERWIS, Warszawa 1991
5. Bień W., Zarządzanie finansami przedsiębiorstwa, Difin, Warszawa 1998
6. Błoch H., Controlling, Rachunkowość zarządcza, CIM, Warszawa 1992
7. Borkowski M., Koc S., Sprawozdawczość finansowa. Zasady sporządzania i
analizy, FINANS - SERWIS, Warszawa 1995
8. Cenkier A., Gołębiowski G., Analiza finansowa w praktyce, CIM, Warszawa 1997
9. Czekaj J., Dresler Z., Zarządzanie finansami przedsiębiorstw, Wydawnictwo
Naukowe PWN, Warszawa 1998
10. Dębski
W.
„Zarządzanie
finansami”,
Centrum
Informacji
Menedżera,
Warszawa 1996
11. Dobija M., Rachunkowość zarządcza, PWN, Warszawa 19
12. Duraj J., Analiza ekonomiczna przedsiębiorstwa, PWE, Warszawa 1993
13. Duraj J., Analiza ekonomiczna w zarządzaniu przedsiębiorstwem, Łódź 1993
14. Ellis J., Williams D., Strategia przedsiębiorstwa a analiza finansowa, Fundacja
Rozwoju Rachunkowości w Polsce, Warszawa 1997
15. Fedorowicz Z., Finanse przedsiębiorstwa, Poltex, Warszawa 1997
16. Gabrusiewicz W., Analiza ekonomiczna przedsiębiorstwa, Zielona Góra 1994
17. Gajdka J., Walińska E., Zarządzanie finansowe, F. R. R. w P., Warszawa 1998
18. Rachunkowość finansowa – praca zbiorowa pod kier. M. Gmytrasiewicz, Difin,
Warszawa 1998
19. Jahna T., Sierpińska M., Ocena przedsiębiorstw według standardów światowych,
PWE, Warszawa 2000
20. Karlicek P., Podstawy gospodarowania finansami, Warszawa 1995
21. Kołczyk Z., Rachunkowość przedsiębiorstwa, Wyd. eMPi2, Poznań 1997
91
22. Leszczyński Z., Skowronek - Mielczarek A. , Analiza ekonomiczno – finansowa
firmy, Difin, Warszawa 2000
23. Malewicz A., Rachunkowość i finanse, Polska Fundacja Promocji Kadr, Bytom
1999
24. Malewicz A., Zarządzanie finansami w przedsiębiorstwach państwowych i
Spółkach, IOiZP „Orgmasz”, Warszawa 1993
25. Nowak M., Praktyczna ocena kondycji finansowej przedsiębiorstwa. Metody i
ograniczenia, FRR w Polsce, Warszawa 1998
26. Olszewski D.W., Podstawy analizy finansowej przedsiębiorstwa, Centrum
Edukacji i Rozwoju Biznesu, Warszawa 1993
27. Ostaszewski J., Analiza i wycena firmy według standardów EWG, CIM, ,
Warszawa 1992
28. Sasin W., Poradnik analityka czyli analiza ekonomiczno – finansowa w praktyce,
InterFart, Łódź 1992
29. Waśniewski J., Analiza finansowa, Fundacja Rozwoju Rachunkowości w Polsce,
Warszawa 1993
30. Walczak M., Prospektywna analiza w przedsiębiorstwie, PWN, Warszawa 1998
31. Waśniewski
T.,
Analiza
finansowa
przedsiębiorstwa,
Fundacja
Rozwoju
Rchunkowości, Warszawa 1997
32. Analiza finansowa – pod red. T. Zwierzyńskiej – Bubałło , PWE, Warszawa 1994,
Akty normatywne:
Ustaw o rachunkowości z dnia 29 września
92
93
Download