Równowaga konsumenta (optimum konsumenta)

Równowaga konsumenta (optimum
konsumenta)
ilość dobra Y
B
D
E
O
C
A
ilość dobra X
Punkt styczności linii ograniczenia budżetowego z możliwą do osiągnięcia krzywą obojętności (punkt E)
wyznacza strukturę konsumpcji przy której konsument maksymalizuje użyteczność całkowitą.
Na wykresie konsument maksymalizuje użyteczność całkowitą spożywając O c dobra X i Od dobra Y.
Sytuacja ta oznacza równowagę konsumenta (jego optimum).
Maksimum użyteczności całkowitej konsument osiąga wówczas, gdy spełniony jest warunek określony w
drugim prawie GOSSENA t z. gdy stosunek użyteczności krańcowych dóbr zrówna się ze stosunkiem
tych dóbr.
U m dobra X
UM dobra Y
=
P dobra X
P dobra Y
P - cena
PRZEDSIĘBIORSTWO
Przedsiębiorstwo to instytucja systemu ekonomicznego, w której zostały zorganizowane zasady
produkcyjne w celu pomnażania wyłożonego kapitału (osiągnięcie zysku).
Przedsiębiorstwo to podmiot gosp. prowadzący na własny rachunek działalność produkcyjną lub
usługową polegającą na przetwarzaniu czynników wytwórczych w dobra służące zaspokajaniu potrzeb
społecznych GT, motywem prowadzenia tej działalności jest chęć osiągnięcia zysków.
Przedsiębiorstwo to jednostka gosp. wyodrębniona pod względem techniczno – produkcyjnym,
organizacyjnym, ekonomicznym i prawnym.
Posiadanie majątku produkcyjnego przystosowanego do wytwarzania określonych dóbr.
Odrębność organizacyjna.
Przedsiębiorstwa zorganizowane są wg. określonej struktury organizacyjnej, która określa stopień
podwładności i wyznacza zakres obowiązków oraz odpowiedzialności poszczególnych pracowników.
Odrębność ekonomiczna oznacza, że przedsiębiorstwo podejmuje decyzje ekonomiczne we własnym
zakresie na własny koszt i ryzyko pokrywa wszystkie wydatki przychodami z własnej działalności.
Prawnym wyrazem odrębności ekonomicznej przed. jest osobowość prawna i zdolność do czynności
prawnych.
Funkcje przedsiębiorstwa:
 inicjowanie i uruchamianie dział. gosp.
 podejmowanie decyzji związanych z dział. gosp.
 wdrażanie innowacji techniczno – organizacyjnych
 podejmowanie ryzyka związanego z dział. gosp. oraz innowacjami
Cechy przed. rynkowego (funkcje w gosp. rynkowej):
 celem działalności jest zysk
 ryzyko
 opiera decyzje na zasadach racjonalnego gospodarowania
 równowaga finansowa (płynność finansowa)
 przed. jest instytucją niezależną, która posiada autonomię wewnętrzną i zewnętrzną (nie mogą
ingerować w sprawy firmy)
 wewnętrzne wyłączne prawo właściciela lub osób przesz niego upoważnionych do podejmowania
decyzji dotyczących przed.
Cele przedsiębiorstwa:
 przed. realizuje współcześnie określoną wiązkę celów jednak w gosp. rynkowej podstawą wyborów
producenta, a zarazem celem działania jest zysk.
Zysk określa możliwości samofinansowania przedsięwzięć produkcyjnych oraz możliwość rozwoju i
ekspansji przedsiębiorstwa.
Cele działalności przed.:
1.cele efektywnościowe
 wielkość zysku
 rentowność obrotu
 stopa zysku
2.cele związane z rynkiem
 wielkość udziału w rynku
 dynamika obrotów
 wejście na nowy rynek i jego opanowanie
3.cele finansowe
 zdolność kredytowa
 przepływy pieniężne
 płynność płatnicza
4.cele socjalne
 zadowolenie pracowników z warunków pracy i płacy
 stabilność zatrudnienia
 integracja pracowników z celami firmy
 zapewnienie każdemu pracownikowi możliwości rozwoju osobowego
5.cele prestiżowe i związane ze środowiskiem
 misja społeczna
 misja finansowania dział. przed.
- wewnętrzne finansowanie dział. przed. np. sprzedaż towarów, zbędnych składników majątkowych,
amortyzacja, zysk
- zewnętrzne źródła finansowania dział. przed. np. kredyty, dotacje, akcje, obligacje, lizing
Klasyfikacja przed.:
1.z punktu widzenia rodzaju prowadzonej dział.
 wytwarzające dobra materialne (produkty) przedsiębiorstwa produkcyjne np. przed. wydobywcze,
przetwórcze, budowlane
 świadczące usługi – przed. usługowe np. przed. handlowe, transportowe, ubezpieczeniowe,
gastronomiczne
 mieszane
2.z punktu widzenia ................................... można podzielić przed. na:
 małe (do 50)
 średnie (50-100)
 duże (powyżej 100)
Kryterium wg. form własności (formy organizacyjno – prawne przed.)
Własność prywatna
Przed. indywidualnego
właściciela
Własność grupowa
Spółka
osobowa
kapitałowa
Spółka
Własność społeczna (publiczna)
państwowe
komunalne
(municypalne)
pracowników
konsumencka
Cechy przed. indywidualnej własności:
 przedsiębiorca jest właścicielem kapitału pieniężnego i rzeczowego ulokowanego w środkach produkcji
 przedsiębiorca jest właścicielem wytwarzanego produktu – produkuje na sprzedaż
 przedsiębiorca zatrudnia wolną siłę roboczą
 przedsiębiorca jest równocześnie kierownikiem produkcji, gł. księgowym i gł. inżynierem
 sam ponosi całe ryzyko prowadzenia dział. gosp.
Ograniczenia w rozwoju przed. indywidualnego właściciela (koniec XIX w.)
- ograniczone możliwości prowadzenia kapitału, przed. nie jest w stanie wchłonąć przyspieszonego
postępu naukowo – technicznego wynikającego z II rewolucji naukowo – technicznej
- narastająca stabilność warunków gospodarowania
KONCENTRACJA I STABILIZACJA KAPITAŁU.
Koncentracja kapitału to proces powiększania posiadanego przez przed. kapitału na drodze jego
akumulacji t z. przeznaczania części zysku na rozwój i zwiększenie zdolności produkcyjnych przed.
Proces centralizacji kapitału polega na łączeniu wolnych kapitałów pieniężnych niezaangażowanych
dotychczas w dział. gosp. np. poprzez emisję akcji lub kapitałów już zainwestowanych kilku lub
kilkunastu przed.
Skutki koncentracji i centralizacji kapitałów:
- wzrost zaangażowanych kapitałów w sferę produkcyjną
- powiększenie się rozmiarów przed.
- konieczność wyjścia poza formę własności jednoosobowej i rozwój nowych form przedsiębiorstw
własności grupowej (spółek)
- upadek przedsiębiorstw, które nie są w stanie sprostać wzrastającej konkurencji
SPÓŁKA
Spółka to forma organizacji przed., powstaje w wyniku umowy zawartej przez 2 lub więcej wspólników
na mocy której podejmują się oni prowadzić działalność mającą na celu osiągnięcie wspólnego celu.
Spółki osobowe
- sp. jawna to forma prowadzenia dział. gosp. przez 2 lub więcej wspólników na zasadzie pełnej i
solidarnej odpowiedzialności każdego z nich za działanie spółki
- sp. komandytowa – występują 2 rodzaje wspólników
+ KOMPLEMENTARIUSZE odpowiadający za zobowiązania sp. całym swoim majątkiem tz. nie tylko
wniesionym do niej ale również osobistym
+ KOMANDYTARIUSZE odpowiedzialność jest ograniczona tylko do wysokości wniesionych udziałów
tzw. kwoty komandytowej. Prawo prowadzenia spraw sp. i reprezentowania jej na zewnątrz przysługuje
komplementariuszom.
Spółki kapitałowe
- sp. akcyjna – stanowi główną formę organizacyjną dużych przed. działających na zasadzie udziałów
zwanych akcjami .
Akcjonariusze stają się właścicielami spółki i odpowiadają za zobowiązania sp. do wysokości
wniesionego kapitału.
Za bieżącą działalność sp. odpowiada zarząd, przy podejmowaniu decyzji strategicznych duży udział
ma Rada Nadzorcza, niektóre decyzje zatwierdzane są na Walnych Zgromadzeniach Akcjonariuszy.
- spółka z o.o.- wspólnicy odpowiadają za zobowiązania sp. tylko do wysokości wniesionych udziałów.
Od sp. akcyjnej różni ją mniejszy na ogół zasób kapitału, mniejsza liczba udziałowców oraz znacznie
większa trudność w odsprzedaży swoich udziałów – wymaga zgody pozostałych wspólników.
PRZEDSIĘBIORSTWO
Przed. państwowe to przedsiębiorstwa, które są własnością Skarbu Państwa, przeważnie zorganizowane
w formie sp. akcyjnej, gł. decydentem jest odpowiednia instytucja państwowa, najczęściej funkcję
właściciela sprawuje Minister właściwy dla gałęzi wytwarzania, w której prowadzi działalność gosp.
Najczęściej Sektor Państwowy składa się z 2 części:
1.nie komercyjna – w części tej przedsiębiorstwa świadczą usługi za darmo lub po cenie pokrywającej
tylko koszty albo część kosztów np. oświata, służba zdrowia
2.komercyjna – tą część stanowią przedsiębiorstwa, które dostarczają dobra i usługi po cenie pokrywającej
koszty plus umiarkowany zysk
Jakie są przyczyny rozwoju gosp. światowej (po II wojnie światowej)?
- państwo przejmowało na własność nierentowne gałęzie produkcji lub gałęzie kapitałochłonne o dużym
znaczeniu gosp. narodowej np. górnictwo, hutnictwo, przemysł naftowy
- druga grupa przyczyn wiąże się z postępem rozwoju nauki, który wymaga inwestycji państwowych aby
określone dziedziny mogły się rozwijać
- sektor państwowy jest bardziej odporny na załamania koniunktury, aniżeli sektor prywatny
Przed. komunalne – własność społeczności lokalnej, przyjmuje formę sp. akcyjnej, funkcjonuje głównie
w sferze użyteczności publicznej np. przed. wodociągowe, gazownie.
Przed. spółdzielcze – to forma organizacyjna przed., która zrzesza udziałowców tz. członków
spółdzielni, którzy solidarnie partycypują w stratach i odpowiadają za jego zobowiązania. Zasady
działania spółdzielni określa statut, który jest uchwalony demokratycznie przez jej członków.
PRODUKCJA
Funkcja produkcji przedstawia zależność między wielkością poniesionych nakładów czynników
produkcji a osiągniętym efektem w postaci wytworzonej produkcji.
Wieloczynnikowa funkcja produkcji
Q = f(F1, F2,F3, .........., Fn)
Q – wielkość produkcji
F – czynniki produkcji
Funkcja produkcji to maksymalne rozmiary produkcji jakie można osiągnąć przy danym poziomie
nakładów. Jest zbiorem efektywnych metod wytwarzania.
W krótkim okresie czasu czynniki produkcji dzielimy na:
 stałe czynniki produkcji to czynniki, których ilość wykorzystywana przez przed. nie ulega zmianie
wraz ze zmianami wielkości produkcji np. budynki, maszyny, hale fabryczne
 zmienne czynniki produkcji to takie środki produkcji, których ilość zmienia się wraz ze zmianami
wielkości produkcji np. surowce, materiały, energia, liczba pracowników
Długi okres to taki podział czasu, w którym przed. może zmieniać nakłady wszystkich czynników
produkcji, zastosować nową technikę wytwarzania, inwestować.
Krótki okres to taki podział czasu, w którym rozmiary przed. nie zmieniają się. Przed. dysponuje
określoną, niezmienną techniką wytwarzania, nie ma możliwości swobodnego kształtowania w procesie
produkcji nakładów wszystkich czynników produkcji.
W krótkim okresie nakłady tylko niektórych czynników mogą być zmienione, natomiast w długim
okresie czasu wszystkie są zmienne.
Technika (metoda) wytwarzania to sposób łączenia i wykorzystania w procesie produkcji, w określonych
ilościowo proporcjach (kombinacjach) czynników produkcji, w celu wytworzenia określonej ilości
danego produktu.
Zależność między produktem całkowitym a przeciętnym i produktem krajowym a marginalnym.
Produkt całkowity – to całkowita ilość produktów wytwarzanych w określonym czasie z poniesionych
nakładów czynników wytwórczych.
Produkt przeciętny – to ilość produktu całkowitego przypadająca na jednostkę nakładu czynnika
wytwórczego. Wyraża go stosunek wielkości produktu całkowitego do wielkości nakładów danego
czynnika produkcji.
Produkt marginalny (krańcowy) – to zmiana produktu całkowitego spowodowana zwiększeniem lub
zmniejszeniem jednego z czynników produkcji o jednostkę.
ZALEŻNOŚĆ MIĘDZY PRODUKTEM CAŁKOWITYM, PRZECIETNYM, MARGINALNYM.
PC
I etap
II
III etap
PC
nakład czynnika zmiennego
PP
PM
PP
nakład czynnika zmiennego
PM
Produkt marginalny osiąga zero gdy produkt całkowity .....................................................................
Prawo nieproporcjonalnego przychodu (prawo nieproporcjonalnej wydajności) – jeśli zwiększamy
nakłady niektórych tylko czynników produkcji, pozostawiając inne czynniki w ilości niezmienionej to
otrzymamy produkt będzie wzrastał.
Początkowo więcej niż proporcjonalnie – proporcjonalnie - i wreszcie mniej niż proporcjonalnie w
stosunku do nakładów czynników zmiennych. Kiedy wysokość nakładów czynnika zmiennego
przekroczy określoną granicę produkt całkowity zaczyna maleć.
Prawo malejących przychodów(prawo malejącego produktu marginalnego) – oznacza zmniejszenie się
wielkości produktu marginalnego w wyniku powiększenia nakładu jednego czynnika produkcji przy
równocześnie niezmiennych innych czynnikach. Zależność ta pojawia się po przekroczeniu pewnego
poziomu nasycenia stałego wyposażenia firmy w zmienne czynniki produkcji.
Izokwanta produkcji jest graficzna ilustracją (prezentacją) funkcji produkcji.
Izokwanta to inaczej krzywa jednakowego produktu.
Jest to krzywa obrazująca jednakowy poziom produkcji przy różnych kombinacjach czynników
produkcji, o ile czynniki te są w stosunku do siebie substytucyjne i komplementarne. Każdy punkt na niej
ukazuje inną technikę lub metodę wytwarzania charakteryzującą się określoną relacją między nakładami
czynników produkcji.
Zbiór izokwant przedstawiających różne potencjalne poziomy produkcji przedsiębiorstwa nazywany jest
mapą krzywych jednakowego produktu.
KRZYWA JEDNAKOWEGO PRODUKTU.
P2
V2
P1
A2
A1
B2
B1
C2
C1
D2
D1
P2
P1
V1
O
Izokwanta (linia jednakowego kosztu) przedstawia wszystkie kombinacje ilościowe nakładów czynników
produkcji służących do wytwarzania danej ilości produkcji, których koszt całkowity jest taki sam.
Nachylenie izokwanty zależy od stosunku cen wykorzystywanych czynników wytwórczych, a jej
położenie od maksymalnego poziomu kosztów jakie przedsiębiorstwo jest skłonne ponieść..
LINIA JEDNAKOWEGO KOSZTU
V2
IC3
IC2
IC1
V1
Optymalna kombinacja czynników produkcji jest to najkorzystniejsze ustawienie nakładów
czynników wytwórczych, służące do otrzymania danej wielkości produkcji tz. dające najniższy poziom
kosztów.
Kombinację tą wyznacza punkt styczności danej izokwanty z możliwie najniżej położoną izokosztą.
V2
ścieżka produkcji
C
B
A
P3
IC3
IC2
IC1
P2
P1
O
V1
Kombinacja najniższych kosztów i zwiększenie produkcji firmy
P1 P2 P3 – izokwanty
IC1 IC2 IC3 – izokoszty
A B C – kombinacja najniższych kosztów
V2
IC1
P1
IC2
P2
O
V1
Wpływ zmian czynników wytwórczych na wybór techniki produkcji.
Przychody ze sprzedaży (utargi):
- utargi całkowite (UC) – pieniężny dochód ze sprzedaży danej ilości produktów (Q) po określonej cenie
(P).
UC = Q – P
- utarg przeciętny (UP jednostkowy) – iloraz utargu całkowitego i ilości sprzedanych produktów.
UC
UP = Q
UC
QP
UP = Q = Q
=P
- utarg marginalny (UM krańcowy) – zmiana utargu całkowitego spowodowana zmianą sprzedaży o
kolejną jednostkę.
UM =
UC
Q
Koszty księgowe to zarejestrowane w księgach rachunkowych przed. jego wydatki na wytworzenie
określonych rozmiarów produkcji. Obejmuje te wydatki, które znajdują odzwierciedlenie w zapisach
księgowych.
Koszty ekonomiczne to suma kosztów księgowych i kosztów alternatywnych czynników wytwórczych
wykorzystywanych w dział. gosp.
Koszty alternatywne czynników wytwórczych są równoważne przychodom jakie mógłby uzyskać ich
właściciel z alokacji tych czynników inne przedsięwzięcie najkorzystniejsze z pośród pozostałych
dostępnych dla niego.
Koszty w krótkim okresie czasu .......................................................................
Kryterium powiązania kosztów z rozmiarami produkcji:
- koszty stałe
- koszty zmienne
KOSZTY PRODUKCJI
-
koszty stałe
płace pracowników administracji i
usług
amortyzacja maj. trwałego
koszty kredytów
koszty użytkowania ziemi, najmu
lokali
koszty zmienne
- płace pracowników bezpośrednich
- koszty surowców, materiałów i półfabrykatów
- koszty energii, wody
KOSZTY CAŁKOWITE
koszty
KC
KZ
KS
Wielkość produkcji
Koszty przeciętne
KC
KP = Q
Koszty marginalne
KM =
KC
Q
PKZ =
KZ
Q
Przeciętny koszt zmienny
Przeciętny koszt stały
KS
PKS = Q
Koszty marginalne – faktyczny koszt wytworzenia danej jednostki produktu.
T – techniczne optimum produkcji – to taka wielkość produkcji przy której przedsiębiorstwo ponosi
najniższe koszty.
W długim okresie czasu koszty całkowite są równe kosztom zmiennym. (w jakim czasie i w jakim celu?)
KOSZTY PRZECIĘTNE I MARGINALNE W KRÓTKIM OKRESIE CZASU
koszty
KM
PKC
PKZ
T
PKCT
QT
wielkość produkcji
UPROSZCZONY SCHEMAT RACHUNKU KOSZTÓW I ZYSKU
Zysk
alternatywny
KOSZTY
Koszty
alternatywne
Koszty
księgowe
D
O
C
H
O
D
Y
Zysk
księgowy
Koszty
księgowe
Dodatni zysk ekonomiczny oznacza, że przed. wybrało najlepszy sposób wykorzystania czynników
wytwórczych.
Zerowy zysk ekonomiczny – jakiekolwiek inne wykorzystanie czynników wytwórczych przyniesie co
najmniej takie same zyski księgowe.
Zerowy zysk ekonomiczny to minimalny poziom zysku, który uzasadnia powstanie w danej gałęzi czy
działalności którą prowadzimy.
Ujemny zysk ekonomiczny oznacza, że istnieje lepsze, alternatywne wykorzystanie czynników
wytwórczych.
PRZYKŁAD;
Osoba X prowadzi dział. gosp., w ciągu roku uzyskuje dochód ze sprzedaży w wysokości 100 000.
Koszty (w ujęciu księgowym) związane z prowadzeniem dział. gosp. wynoszą 40 000. Gdyby osoba X
nie prowadziła dział. gosp. podjęłaby pracę w przed. Y otrzymując z tego tytułu wynagrodzenie roczne w
wysokości 30 000. Lokal w którym obecnie prowadzi dział. gosp. zostałby wynajęty, a dochód z najmu
wyniósłby 10 000. Kapitał pieniężny zostałby ulokowany w banku, roczna stopa procentowa 10%. Czy
osoba X prowadząc dział. gosp. wybrała najlepszy sposób wykorzystania czynników wytwórczych?
ANALIZA EKONOMICZNA
UC (dochód ze sprzedaży)
100 000
KC (księgowe)
40 000
Zysk księgowy
60 000
UC
KC (w ujęciu ekonomicznym)
KC (księgowe)
K. alternatywne
- wynagrodzenia
- czynsz
- odsetki
Zysk ekonomiczny
100 000
84 000
40 000
30 000
10 000
4 000
84 000
16 000
Przed. realizuje współcześnie określoną wiązkę celów, jednak w gospodarce rynkowej podstawą
wyborów producenta a zarazem celem działania jest zysk.
Zysk określą:
 możliwości inwestycyjne firmy
 możliwości samofinansowania przedsięwzięć produkcyjnych
Kategorie zysku przedsiębiorstwa:
przychody ze sprzedaży
- koszty produkcji
= ZYSK BRUTTO
zysk brutto
- podatki
= ZYSK NETTO
T: Podstawy decyzji ekonomicznych producenta w warunkach konkurencji doskonałej.
1.Formy rynku:
Rynek strony podaży (sprzedający)
Czysta konkurencja
Konkurencja
monopolistyczna
Rynek od strony popytu (kupujący)
R
Y
Czysta konkurencja
Konkurencja
monopolistyczna
Oligopol
N
Oligopson
Monopol
(wyłączność sprzedawcy)
E
Monopson
(wyłączność nabywcy)
K
2.Cechy charakterystyczne (założenia) rynku konkurencji doskonałej:
- jednorodność produktu (produkt homogeniczny, standaryzowany)
- producent jest cenobiorcą (akceptuje cenę ustaloną przez mechanizm rynkowy – wzajemne
oddziaływanie popytu i podaży)
- pełna mobilność czynników (brak barier wejścia/wyjścia z rynku) tendencja do wyrównywania
poziomu zysków w różnych gałęziach wolnokonkurencyjnych
- duża liczba producentów i konsumentów
- pełna, doskonała informacja o rynku
3.Równowaga przedsiębiorstwa – optimum ekonomiczne.
Przedsiębiorstwo znajduje się w równowadze gdy wielkość produkcji którą wytwarza zapewnia mu
maksymalny zysk.
Warunki równowagi przedsiębiorstwa:
- UM = KM jest rosnący lub malejący lecz wolniej niż UM
lub
- różnica między UC i KC jest największa
UTARGI W WARUNKACH KONKURENCJI DOSKONAŁEJ
Wielkość sprzedaży Cena P
Utarg całkowity
Utarg przeciętny
Utarg marginalny
1
2
3
4
5
10
10
10
10
10
UC
10
20
30
40
50
10
10
10
10
10
10
10
10
10
10
10
=
Q
= 10
1
Tylko na rynku konkurencji doskonałej UP = P = UM
utargi
UC
P
UP = UM
Wielkość produkcji Q
Funkcja utargu marginalnego jest również funkcją popytu na produkty indywidualnego przedsiębiorstwa.
Popyt jest doskonale elastyczny czyli elastyczność cenowa ..........................................................................
ZMIANA CENY RYNKOWEJ A KSZTAŁTOWANIE SIĘ UTARGÓW PRZEDSIĘBIORSTWA.
P
UC
UC1
UC2
P1
P2
UM1
UM2
Q
Q
P1 > P2
UC1 > UC2
I.Wyznaczenie równowagi przed. poprzez porównanie utargu całkowitego i kosztu całkowitego.
utargi
koszty
KC UC
UC – KC => MAX
Q
Q1
Q2
II.wyznaczenie równowagi przed. poprzez porównanie kosztu marginalnego i utargu marginalnego.
utargi
KM
E
P
UP = UM
Q1
Q2
OP
KM = UM
Q
OP – optimum produkcji
III.Równowaga przed. w warunkach dodatniego zysku ekonomicznego.
koszty
utargi
KM
PKC
P
E
UM = P
ZYSK
K
A
QE
O Q2 EP => UC
IV.Równowaga przed. przy występowaniu straty.
Q
O Q2 A1K => KC
utargi
koszty
PKC
KM
PKZ
E1
P1
UM1
P2
E2
UM2
Q
Q2
Q1
KOSZTY CAŁKOWITE (KC)
20 000
KOSZTY STAŁE (KS)
5 000
KOSZTY ZMIENNE (KZ)
15 000
Utarg całkowity (UC) = 17 000
1 firma zaprzestaje produkcji
STRATA jest równa kosztom stałym – 5 000
2 firma kontynłuje proces produkcji
ZYSK = UC – KC = 17 000 – 20 000 = - 3 000
Strata wynosi: – 3 000
Cena po której przed. może sprzedawać swoje produkty jest niższa od PKC, wytwarzana wielkość
produkcji przynosi straty, ale są one mniejsze niż w przypadku zamknięcia przed.
Firma kontynłując działalność pokrywa w całości koszty zmienne oraz część kosztów stałych, których
...................................................
Celem działania firmy w krótkim okresie czasu jest:
- max zysku krótkookresowego
- min strat krótkookresowych
4.Graniczne punkty rentowności przedsiębiorstwa.
Punkt niwelacji przed. – górny punkt opłacalności produkcji, firma osiąga zerowe zyski ekonomiczne,
zysk osiągany jest dodatni.
KM =UM = PKC
Punkt zamknięcia przed. – dolny punkt opłacalności produkcji.
KM – UM = PKZ
5.Krzywa
doskonałej.
podaży
przed.
i
podaży
rynkowej
w
warunkach
konkurencji