21:09:43 Katolickie Liceum Ogólnokształcące im. Cypriana Norwida w Białej Podlaskiej ŚREDNIOWIECZE Biała Podlaska 2006r. 1 21:09:43 Wstęp ................................................................................................................................ 3 Rozdział 1. Ramy czasowe: .............................................................................................. 4 1.1 Filozofia średniowieczna ........................................................................................... 5 1.2.Rycerstwo.................................................................................................................... 6 1.3 Reguła rycerska: ........................................................................................................ 7 Rozdział 2.1 Literatura..................................................................................................... 8 2.2 Uniwersytety ............................................................................................................... 9 2.3 Bogurodzica jako zabytek języka polskiego, historia utworu, walory literackie.... 10 2.4 Czy słusznie nazwano średniowiecze epoką ciemnoty i zabobonów?..................... 11 Rozdział 3. Gospodarka w średniowieczu ..................................................................... 13 3.1 Muzyka w średniowiecznej Polsce ........................................................................... 16 3.2 Taniec rytualny w średniowieczu ............................................................................ 17 3.3 Taniec religijny ........................................................................................................ 19 3.4 Historia zakonu krzyżackiego .................................................................................. 21 3.5 Odkrycia naukowe średniowiecza ........................................................................... 23 2 21:09:43 Wstęp Nazwa "średniowiecze" pochodzi od łacińskich słów media aetas, medium aevum, oznaczającym wieki, czasy pośrednie między starożytnością a renesansem. Określenie to pojawiło się w wiekach XVI-XVII w dziełach historyków. W XVIII w. zaczęto określać nim również epokę literacką. Początkowo nazwa ta była nacechowana negatywnie. Twórcy odrodzenia1 traktowali wieki średnie jako czasy barbarzyństwa i upadku kultury. Dopiero od XVIII w. nazwa straciła negatywny wydźwięk. 1 Ryc. Figurka Odrodzenie- okres w historii sztuki i kultury europejskiej rozciągający się od XIV wieku do XVI wieku. 3 21:09:43 Rozdział 1. Ramy czasowe: Epoki literackie nie oddzielają się ostro od siebie, ale nakładają. Schyłek średniowiecza zachodził równocześnie z początkiem Renesansu (np. w XVI w. nadal były popularne utwory średniowieczne, drukowano je w dużych nakładach). Wszystkie ramy czasowe mają więc charakter umowny. Z początkiem i końcem średniowiecza2 wiąże się kilka ważnych dat. Tabela : Średniowiecze w Europie Czas trwania: IV/V-XV wiek n.e. Początek: 303 r n.e. 313 r. n.e. 476 r n.e. wstąpienie na tron cesarza Konstantyna Wielkiego edykt mediolański, przyznający wolność wyznawania religii chrześcijańskiej zdobycie Rzymu przez plemiona germańskie pod wodzą Odoakra i upadek cesarstwa Koniec: 1450 r. 1453 r. 1492 r. wynalezienie druku przez Johanesa Gutenberga z Moguncji zdobycie przez Turków Konstantynopola i upadek cesarstwa wschodniorzymskiego odkrycie przez Krzysztofa Kolumba Ameryki, początek wielkich odkryć geograficznych i kolonizacji innych kontynentów przez Europejczyków Średniowiecze- to epoka w historii i kulturze europejskiej, obejmująca okres między starożytnością a czasami nowożytnym 2 4 21:09:43 1.1 Filozofia średniowieczna Średniowiecze jest okresem rozkwitu filozofii chrześcijańskiej.3 Pierwsze wieki średniowiecza nie wydały wielu twórczych filozofów, choć zdarzały się wyjątki (Alkuin, Jan Szkot Eriugena). Wiek XI przynosi rozwój dialektyki (tzw. sofistyka średniowieczna) i sporów wokół roli rozumu i logiki w życiu chrześcijańskim. Spory te prowadzą do bujnego rozwoju filozofii w wieku XII i XIII - w wieku XII przede wszystkim platonizmu i augustynizmu, w wieku XIII scholastyki. Wiek XII to także okres sporu o uniwersalia. Wiek XIII przynosi załagodzenie sporów filozoficznych, jest natomiast czasem budowania wielkich syntez, z których najważniejszą jest Suma teologiczna św. Tomasza. Wiek XIV to okres nominalizmu - od tego czasu scholastyka upada, dzieląc się na via antiqua (filozofia świętego Tomasza i Jana Dunsa Szkota) i via moderna (filozofia nominalistów, przede wszystkim Ockhama) i powoli ustępując miejsca humanizmowi i reformacji. Augustynizm Twórcą był św. Augustyn (354-430), syn św. Moniki. Pochodził z Afryki Północnej. Ukończył studia w Kartaginie. Przez pewien czas był zwolennikiem manicheizmu, następnie sceptycyzmu i neoplatonizmu. Prowadził też własną szkołę retoryki. W 387 r. przyjął chrzest, następnie święcenia kapłańskie, a w 396 r. został biskupem Hippony. Najważniejsze dzieło Augustyna to Wyznania (napisane ok. 400 r. n.e.). Augustynizm był popularny przede wszystkim we wczesnym okresie filozofii średniowiecznej. Podstawowe założenia: - (gr. Χριστιανισμóς , łac. christianitas ) religia monoteistyczna i rodzina związków wyznaniowych głoszących nauczanie o mesjaństwie i synostwie bożym Jezusa Chrystusa, jego męczeńskiej i odkupieńczej śmierci oraz zmartwychwstaniu. Świętą księgą chrześcijan jest Biblia. Chrześcijaństwo wywodzi się z judaizmu i wyłoniło się z niego ok. połowy I wieku. Największa religia na świecie pod względem liczby wyznawców, biorąc pod uwagę wszystkie odłamy wchodzące w jej skład. 3 5 21:09:43 W hierarchii bytów człowiek znajduje się między zwierzętami a aniołami4. Człowiek jest istotą rozumną. Zdolność do refleksji i umiejscowienie między bytami wyższymi i niższymi powoduje, że człowiek ma poczucie rozdarcia między cielesnością (typową dla zwierząt) a duchowością (charakterystyczną dla aniołów). Człowiek jest też rozdarty między dobrem a złem. Dzieje świata to historia walki dobra ze złem. Ryc. Rekonstrukcja księgi 1.2.Rycerstwo Rycerstwo - w średniowieczu warstwa społeczna trudniąca się służbą wojskową – rycerze. Często posiadali ziemię nadawaną im przez Anioł według większości religii, w których to pojęcie występuje, jest to byt duchowy, który na różne sposoby wspiera działania i służy Bogu 4 6 21:09:43 króla w zamian za hołd lenny5. Byli bezpośrednimi wasalami króla, oraz seniorami swoich rządców. W XIII i XIV w. przekształciło się w szlachtę. 1.3 Reguła rycerska: Trzy są rycerza przymioty święte: czystość w miłości i prawdzie; cześć rycerska moc uczynku rodząca; sprawność oręża, ku obronie silnych i przestrodze niesprawiedliwych. O sposobach czynienia, by prawym rycerzem zostać: o żywocie: o człeka wszelakiego szanować; o miłość w sercu nosić; o prawdę sercem i usty wyznawać; o dobra i prawości przed złem i niesprawiedliwością bronić; o słowu danemu wiernym być; o zapalczywości nie mieć, gniewu nierozważnym uczynkiem nie wykonywać; o zważać na dumę rycerską by pychą nie została splamiona; o nigdy, jako żyw, pleców swoich wrogowi nie ukazywać; o służbie: Hołd lenny- ceremonia uroczystego przekazania lenna przez seniora swojemu wasalowi. Podczas tej uroczystości następowało homagium - wasal klękał przed swoim seniorem i składał mu uroczystą przysięgę wierności na Pismo Święte, zobowiązując się do niesienia pomocy swojemu seniorowi w radzie (łac. consilium) i ofriarując pomoc zbrojną (łac. auxilium). Następowała wówczas inwestytura, czyli formalne przekazanie lenna wasalowi, czego symbolem była wręczana mu przez seniora chorągiew jego ziemi lennej. 5 7 21:09:43 o ducha swego i ciało doskonalić, w wierności powołaniu swemu pozostawić; o ciało swe w sprawności trzymać, być zawsze do broni gotowym; o majtek swój pomnażać i w należytym porządku trzymać, by godnie w pole wystpić, gdy zajdzie potrzeba; o w miłosierdziu swoim hojnym być, w złej przygodzie uczynkiem i majątkiem wspomagać; o porządku: o sprzeczek nie miłować; o ze skłóconymi pojednać się przed słońca zachodem; o rozkazaniu starszego we wszystkim być posłusznym; o oczu nie zamykać na grzechy występnych braci, lecz ku ich naprawie podążać; o nie być winu ponad miarę oddanym, umysł w trzeźwości trzymać; o do przyzwoitości się wdrażać, słów Złego w zwyczaju nie naśladować; o oręża pochopnie nie dobywać, w stanie gotowości utrzymywać; Rozdział 2.1 Literatura Charakterystyczną cechą literatury średniowiecznej jest jej szczególne zaangażowanie w kwestie religijne i świeckie, duchowe i społeczne. Literatura służyła określonym celom: pouczeniu i wychowaniu, 8 21:09:43 potępieniu zła i afirmacji6 dobra, poszerzeniu wiedzy, pokazywaniu wzorców osobowych. Dlatego tak chętnie tworzono zalecane do naśladowania ideały osobowe, np. świętego, rycerza, władcy. 2.2 Uniwersytety W większych miastach na podobieństwo rzemieślniczych cechów — powstawały związki (korporacje) mistrzów i uczniów, które dały początek szkołom wyższym, które nazywano początkowo studium generale, a potem uniwersitat7 Uniwersytety posiadały pewnego rodzaju autonomię, np. wyłączne prawo nadawania stopni naukowych i nauczania w całym świecie chrześcijańskim. Dysponowały także niezależnością prawną od władz miejskich. W XII-XIII wieku powstała większość najsławniejszych uniwersytetów europejskich: Uniwersytet Boloński Uniwersytet Paryski Uniwersytet Oksfordzki Uniwersytet w Cambridge Uniwersytet Padewski W XIV wieku: 6 7 uniwersytet w Rzymie (1307) uniwersytet we Florencji (1321) uniwersytet w Pizie (1343) uniwersytet w Pradze (Uniwersytet Karola) uniwersytet w Krakowie (Uniwersytet Jagielloński) Afirmacja - to potwierdzenie, zgoda, uznanie, aprobata. Uniwersitat inaczej Uniwersytet 9 21:09:43 2.3 Bogurodzica jako zabytek języka polskiego, historia utworu, walory literackie. "Bogurodzica" jest najwspanialszą i najstarszą polską pieśnią religijną. Nie znamy dokładnej daty jej powstania. Jej powstanie wiąże się z okresem pomiędzy wiekiem X i XIV, a najczęściej przyjmuje się pierwszą połowę wieku XIII. Z powstaniem Bogurodzicy w X wieku wiąże się legenda, przypisująca jej autorstwo świętemu Wojciechowi. Był on jednak biskupem przybyłym z Czech i prawdopodobnie nie znał dobrze języka polskiego. Autor pieśni jest nieznany, mógł nim być wykształcony mnich średniowieczny. Bogurodzica jest wzorowana na uroczystych tekstach łacińskich. Nie jest to jednak przekład, ale utwór oryginalny. Najstarszy zachowany odpis Bogurodzicy8 tzw. Krakowski pierwszy pochodzi z roku 1407. Obejmuje on dwie zwrotki. Pierwsza skierowana jest do Matki Bożej, druga do Jezusa za pośrednictwem Jana Chrzciciela. Z 1408 roku pochodzi odpis krakowski drugi. Liczy on już 14 zwrotek. Do dwóch pierwszych dołączono pieśni pasyjne (wielkanocne) i pieśni litaniczne skierowane do różnych świętych. O ogólnonarodowym znaczeniu Bogurodzicy świadczy umieszczenie jej we wstępie do Statutu Łaskiego z 1506 roku - także pierwszy drukowany. Statut Łaskiego był zbiorem praw polskich. Z kroniki Jana Długosza dowiadujemy się, że Bogurodzica była śpiewana przed bitwami pod Grunwaldem i Warną. Miała wtedy charakter pieśni patriotycznej. Był to hymn koronacyjny pierwszych Jagiellonów. Bogurodzica straciła swe znaczenie w drugiej połowie wieku XVI. 8 Bogurodzica – średniowieczna, najstarsza polska pieśń religijna i najstarszy polski tekst poetycki. 10 21:09:43 2.4 Czy słusznie nazwano średniowiecze epoką ciemnoty i zabobonów? Symbolem średniowiecza był krzyż, ponieważ cała sztuka i nauka koncentrowała się na religii, oraz miecz, bo w epoce tej toczyło się dużo wojen. Istnieje twierdzenie, że średniowiecze to epoka ciemnoty i zabobonów. W istocie nie został jeszcze wynaleziony druk i dlatego wszystkie książki musiały być pisane ręcznie. Z tego powodu bardzo dużo ludzi nie miało do nich dostępu, co utrudniało kształcenie się. Poza tym, w średniowieczu nauka nie była tak rozpowszechniona jak jest ona teraz. Prości chłopi nie potrzebowali chodzić do szkoły aby móc pracować. Nawet niektórzy królowie nie potrafili czytać ani pisać. Mogli polegać na doradcach. Jedynymi wykształconymi ludźmi byli księża, pisarze oraz tłumacze. Średniowiecze było teocentryczną9 epoką. Wszyscy ludzie żyli dla boga, i tak malarze w swoich dziełach wysławiali boga, a filozofowie udowadniali prawdy wiary. Brak prawdziwej wiedzy uzupełniała wiara w gusła i zabobony. Sytuacja taka bardzo dobrze pasowała do feudalnych stosunków panujących w średniowiecznym świecie. W interesie klasy rządzącej nie leżała oświata chłopów, którzy mieli pokornie wykonywać swoją pracę. Na tym ciemnym tle pojawiało się jednak trochę światła. Mimo, że nauka nie była tak rozpowszechniona, powstawało dużo szkół przyklasztornych oraz uniwersytetów. Jak na przykład Uniwersytet w Krakowie założony w 1364r. Szkoły przyklasztorne kształciły swoich Teocentryzm jest to pogląd filozoficzny uznający Boga za przyczynę, stwórcę, powód i cel istnienia wszystkiego na Ziemi i we Wszechświecie. Bóg uważany jest za byt zewnętrzny wobec Wszechświata, działający stale, wzywający do życia duchowego w łączności ze swoją osobą i reagujący na aktywność ludzi. 9 11 21:09:43 uczniów tylko w pewnych kierunkach. Albo mieli z nich być księża, filozofowie albo pisarze. W szkołach tych były nauczane takie przedmioty jak : gramatyka10, dialektyka, retoryka, arytmetyka, muzyka, geometria i astronomia. Powszechna wtedy Łacina miała za zadanie upowszechnić naukę i sztukę, na całym świecie. Jednakże poszczególne narody pragnęły posługiwać się też własnym językiem. Dlatego też w 1285 r. Jakub Świnka propagował teorię, że księża muszą znać język polski. Twierdzenie, że średniowiecze było epoką ciemnoty i zabobonów jest nie do końca prawdziwe. Na tle zabobonów rozwijała się nauka. Rodziły się wynalazki mające wpływ na cały dalszy rozwój ludzkości. Gramatyka-nauka, której przedmiotem jest opis języka. W zakres gramatyki wchodzą: fonetyka, morfologia, składnia, leksykologia i semantyka. Terminem tym określa się także zbiór reguł określających zasady rządzące użyciem języka, zatem można powiedzieć, że każdy język posiada własną gramatykę. Gramatyka jest częścią większej nauki, lingwistyki. 10 12 21:09:43 Rozdział 3. Gospodarka w średniowieczu Zanim przedstawię gospodarkę w średniowieczu należy omówić pokrótce same średniowiecze. Było ono zapoczątkowane upadkiem zachodniej części Imperium Rzymskiego w 476 roku przez wędrówki ludów i problemy gospodarcze tegoż kraju. Gospodarka w średniowieczu rozwijała się bardzo powoli. Z powodu licznych zmian ustrojowych nie była ona zbyt prężna i opierała się w znacznej części na produkcji rolnej i hodowli. Okres od IV do XIII wieku był uważany za okres pośredni między fascynacją starożytnością, a odrodzeniem. W średniowieczu ludzie nie inspirowali się osiągnięciami z czasów starożytności, lecz wykazali się własnymi osiągnięciami takimi jak system lenny, feudalizm11 czy zainicjowanie cechów i gildii. Średniowieczna gospodarka rozwijała się w swoim tempie, dopasowanym do potrzeb i życia ludzi żyjących głównie w folwarkach, później budujących miasta. Pomimo, że średniowiecze przez setki lat uznawane było za ponure i ciemne, znacznie wpłynęło na gospodarkę europejską. Europa była uboga w surowce takie jak złoto czy srebro, które były środkiem płatniczym, dlatego długo obowiązywał handel wymienny. Miała ona na dodatek słaby system komunikacyjny między słabo zaludnionymi miastami czy rozpierzchniętymi po całej europie grodami i folwarkami12. Do transportu najchętniej używano rzek, co pozwalało rozwijać się miastom portowym, ale to i tak nie poprawiało sytuacji gospodarczej chłopów, którzy byli najliczniejszym i najuboższym ze stanów. Byli oni raczej bezbronni i łatwo ulegali najeźdźcom. Dlatego też w IX wieku wykształcił się system feudalny. Na jego zasadach pan, Feudalizm (z łaciny feudum - prawo do rzeczy cudzej) - ustrój społeczno-polityczno-ekonomiczny opierający się na hierarchicznej zależności (wasalności) jednostek pomiędzy sobą. 12 Folwark - wielkie gospodarstwo rolne, lub rolno-hodowlane funkcjonujące od XIV wieku, nastawione na masową produkcję przeznaczoną na zbyt. Pierwsze folwarki powstawały w dobrach kościelnych i klasztornych, także gospodarstwa sołtysie miały zbliżony do folwarków charakter. 11 13 21:09:43 który nadawał ziemie chłopom, a sam posiadał ją najczęściej od króla, musiał bronić swoich pracowników przed najeźdźcami, a ci w zamian za obronę musieli na niego pracować. Polegało to na tym, że płacili oni podatki za swoje ziemie. Były cztery rodzaje takich opłat: danina, czyli płatność w naturze, pańszczyzna, najmniej efektywny sposób płacenia gdyż była to praca odrobkowa na ziemiach pana, dziesięcina, czyli dziesięć procent z dochodów, które chłop musiał oddać na kościół, ostatnim i najmniej popularnym sposobem płatności był czynsz. Taki stan rzeczy przyczynił się do powstania dwu i trój polówki, które pozwalały na pełne wykorzystanie ziem rolnych. System feudalny pociągną za sobą sieć zależności miedzy panami feudalnymi, drobną szlachtą, a chłopstwem. Dlatego też wykształcił się system Lenny. Społeczeństwo oprócz podziału na chłopstwo, rycerstwo i duchowieństwo podzieliło się na wasali i seniorów. Seniorami byli panowie z ziemią, którą nadawali swoim wasalom w akcie komendacji. I tak właśnie tworzyła się drabina zależności (feudalna). W europie działały dwa systemy zależności lennych (feudalnych). Pierwszym była zasada, że „wasal mego wasala nie jest moim wasalem”, co powodowało decentralizację władzy, a drugim, iż „wasal mego wasala jest moim wasalem”, co w efekcie dawało wzmocnienie władzy centralnej, gdyż ziemie były nadawane przez króla. W folwarkach stopniowo zaczęto używać żelaznych narzędzi takich jak pług czy kosa. Wtedy też zaczęły powstawać zakłady zwane manufakturami produkujące przedmioty codziennego użytku począwszy od ubrań na pługach czy broni kończąc. Zaczęła się wyodrębniać nowa gałąź gospodarki, jaką było rzemieślnictwo13, a co za tym szło rozwijał się handel gdyż powstał wewnętrzny rynek zbytu. Pod wpływem takiego podziału pracy osady zaczęły przekształcać się w ośrodki życia Wenecja (wł. Venezia), to miejscowość i gmina w północnych Włoszech nad Adriatykiem, stolica regionu Wenecja Euganejska Ludność: 271 tys. mieszk. (2001). 13 14 21:09:43 handlowego. Odradzały się zamarłe miasta rzymskie, ale i powstawały nowe. Wyrastały one najczęściej na skrzyżowaniach szlaków handlowych zarówno lądowych jak i wodnych (Wenecja) oraz na terenach bogatych w potrzebne surowce czy przydatnych do uprawy roli. Na ziemiach polskich było to możliwe dzięki nadawaniu immunitetów, procesowi zapoczątkowanemu podczas rozbicia dzielnicowego w XII-XIV wieku. Miasta i wsie były lokowane na prawie niemieckim, a co za tym szło przysługiwały im różne prawa. Dla miast najważniejszy był przymus drożny, czyli nakaz poruszania się określonymi szlakami handlowymi oraz prawo składu, czyli nakaz wykładania towaru na sprzedaż w mieście przez kupców. Na wsi ważnym prawem była tak zwana wolnizna, czyli czasowe zwolnienie z uiszczania opłat na rzecz feudałów, co pozwalało się szybciej rozwijać chłopom i całym folwarkom. W miastach powstawały cechy rzemieślnicze i gildie kupieckie na początku miały one dobry wpływ na rozwój miast gdyż przyspieszały i polepszały jakość produkcji. Potem, gdy zapotrzebowanie wzrosło cechy ograniczały produkcję, pojawili się wtedy partacze, czyli niezrzeszeni, zamieszkiwali oni najczęściej jurydyki14, czyli obrzeża miast, gdzie nie sięgała jurysdykcja miejska. Miasta i wsie przetrwały w takiej formie, aż do odrodzenia, w którym upadł feudalizm i cały system lenny. Ale nowopowstałe miasta wpisały się już na stałe w gospodarcze mapy europy. Patrząc na całą historię ludzkości okres średniowiecza nie był zbyt prężny pomimo tego, że trwał tyle lat. Na szczęście rozwinęła się wtedy technologia uprawy roli oraz rozpowszechnił się handel, a więc i użycie pieniądza. Miało też miejsce zapoczątkowanie rozwoju miast i wsi oraz wyrobienie się szlaków handlowych. Pod względem gospodarczym można powiedzieć, że średniowiecze było nastawione zdecydowanie na rolnictwo, ale dało też początek rzemiosłu i Jurydyka (łac. iuridicus = prawny) — osada obok miasta królewskiego, rzadziej enklawa na gruntach miejskich, nie podlegająca władzom miejskim i miejskiemu sądownictwu. 14 15 21:09:43 manufakturze, które w przyszłych wiekach przejmą prymarną pozycję w gospodarce. 3.1 Muzyka w średniowiecznej Polsce W Polsce śpiew chorałowy pojawił się wraz z przyjęciem chrześcijaństwa. Pielęgnowano go w zakonach i klasztorach. Do najstarszych i najcenniejszych zabytków polskiej muzyki należy Bogurodzica, religijna pieśń z XIII wieku.. Wincenty z Kielczy (ur. ok. 1200 roku), ksiądz i zakonnik, był pierwszym znanym z imienia kompozytorem polskim. Jego pieśń Gaude Mater 15Polonia (Raduj się, Matko Polsko) za czasów Władysława Łokietka była hymnem królewskim. Na Uniwersytecie Jagiellońskim wykładano muzykę. Najważniejsze utwory muzyki polskiej w okresie średniowiecza: Orędzie wielkanocne 1060 r. - chorał benedyktyński Bogurodzica Gaude Mater Polonia Wincentego z Kielczy, hymn pochodzący z oficjum rymowanego o św. Stanisławie, ok. 1253 r. Hymn ku czci św. Stanisława Weselą się wszyscy Hymn ku czci św. Jadwigi, żony Henryka Brodatego Hymn ku czci św. Kingi Hymn ku czci św. Wojciecha Pieśń o Wiklefie pieśń mieszczańska do słów Jędrzeja Gałki, 1447 r. Żółtarz Jezusów czyli 15 rozmyślań o Bożym umęczeniu Ładysław z Gielniowa, 1448 r. 15 Panis, panis pange patribus tantum Piotr z Grudziądza, XV w. Gaude Mater Polonia jest średniowieczną, polską pieśnią hymniczną napisaną w języku łacińskim 16 21:09:43 Breve regnum dwugłosowe, XV w. O najdroższy kwiatku XV w. Cracovia civitas trzygłosowe, drugi i trzeci głos instrumentalny Magnificat trzygłosowe, Mikołaj z Radomia Historyka bystrość umysłu Mikołaj z Radomia, na cześć królowej Zofii i jej syna Kazimierza do słów Stanisława Ciołka 3.2 Taniec rytualny w średniowieczu Taniec rytualny towarzyszył niektórym ceremoniom religijnym. Najlepiej znane są tradycje z terenów Hiszpanii. Tańce przed Świętym Sakramentem, w dniu Corpus Dei (Bożego Ciała), odbywały się w kościołach Toledo, Walencji czy Sewilli. Tańczono w tym czasie tzw. farsas santas y piadosas (obchody święte i pobożne), były to wczesne odmiany intermezzo wystawiane w kościołach i klasztorach. W hiszpańskiej Galicji tańczono Pela w formie procesji. Chór chłopięcy w katedrze w Sewilli16, zwany Seises, odgrywał regularnie rodzaj świętego baletu. Arcybiskup Don Jaime de Palafax, chciał go zabronić, wtedy chór pod dowództwem dyrygenta pojechał do samego Sewilla (Sevilla) – stolica i główne miasto Andaluzji, ośrodek adm. prowincji Sevilla, 704 tys. mieszk. Czwarte pod względem wielkości miasto Hiszpanii, nad Gwadalkiwirem, połączone żeglownymi kanałami z Atlantykiem. Uchodzi za stolicę andaluzyjskiego folkloru "flamenco". 16 17 21:09:43 Rzymu, odtańczył swój spektakl przed papieżem Eugeniuszem IV i otrzymał autoryzację na wykonywanie go nadal. Jeszcze w 1439 chór uzyskał przedłużenie tego zezwolenia. Dziś jeszcze w Sewilli, w czasie obchodów Bożego Ciała tańczone są te tańce przed Świętym Sakramentem. Stanowią one fenomen paraliturgii rytualnej. Wśród kleru17 istniał jednak silny opór przeciw tego rodzaju pobożności, przywodzącej na myśl rytuały pogańskie, szczególnie protestowano przeciw tańcom na cmentarzach, w Kościołach i w czasie procesji. Zakazywano je wielokrotnie, lecz często bezskutecznie. Pobożność ludowa była silniejsza. Biskupi więc posuwali się do nakładania kar, na winnych wykonywania takich tańców, szczególnie w czasie pogrzebów. Niektórzy historycy wiążą ich istnienie z tradycją tańców śmierci i danse macabre. Kler (łc. clerus z gr. kléros), Duchowieństwo - ogół duchowieństwa w danym kraju lub przynależącego do określonego Kościoła. 17 18 21:09:43 3.3 Taniec religijny Taniec religijny typu (fr.) baladoires lub (wł.) ambulatori stanowi grupę tańców świeckich o wyraźnym zabarwieniu religijnym. We Francji w Prowansji, w 1462 król René d'Anjou, w wigilię Bożego Ciała organizował procesję zwan Lou Gou, rodzaj baletu, bogatego w sceny alegoryczne, mimiczne i tańczone. Sam król komponował do niego muzykę i niektóre pieśni, z tego też powodu nazywano go monarcha poeta. Tradycja ta zachowała się przez trzy wieki. Sceny alegoryczne entremets i divertissements towarzyszyły wystawnym zabawom i bankietom, na dworach, były wystawiane w przerwach między jednym a drugim daniem. Później zaczęto je nazywać intermedes i w końcu intermezzi. Znamy opis jednego z takich spektakli na dworze księcia Urbino. Miał następujący scenariusz: faun na skrzydlatym koniu wjeżdżał na czele grupy rycerzy odzianych w zbroje; za nimi wjeżdżali książę i księżna na dwóch osiołkach; dalej grupa postaci mitologicznych, Minerwa, Mars, Pan, Selene, Pluton, Proserpina, otoczeni tańczącymi faunami, nimfami i trytonami, grającymi na fletach, piszczałkach, fujarkach i tamburynach; zamykał pierwszą część orszaku wóz olimpijski z Jowiszem, Junoną18, Wenerą, Amorem i Parkami. W drugiej części maszerowali Żydzi tańczący dookoła Złotego Cielca, Junona - (łac. Iuno) - bardzo ważna bogini italska, małżonka Jowisza. Zakresem swych możliwości i obowiązków przypominała Herę. Często jest z nią utożsamiana. Była opiekunką życia kobiet, w tym życia seksualnego i macierzyństwa. 18 19 21:09:43 królowa Saba z dworem, Magowie podążający za gwiazdą zawieszoną na długiej tyczce, za nimi postacie odtwarzające rzeź niewiniątek. Po nich wkraczały postacie z Nowego Testamentu, Jezus z krzyżem na plecach w towarzystwie Apostołów, tancerzy i żołnierzy, i na końcu Śmierć z ogromnym sierpem, która przegania wszystkich. W Portugalii z okazji kanonizacji świętego Karola Boromeusza, na wiele lat później, bo w 1610, w czasie odbywających się świąt, miała miejsce podobna procesja. W średniowieczu taniec zajął poczesne miejsce w zabawach związanych z karnawałem, hucznymi fetami ulicznymi, eksplozją powszechnej radości i swobody. Ale taniec wyzwalał także inne zachowania, często patologiczne. W 1373 we Francji i Flandrii rozprzestrzeniła się choroba zwana szałem tańca. Chorzy zrzucali z siebie odzienie, wychodzili na ulicę i ciągle tańcząc i śpiewając przebiegali ulice i place miasta. Brali się za ręce, tworzyli długie korowody i wkraczali do kościoła. W końcu wycieńczeni padali na podłogę. Wkrótce epidemia się rozszerzyła, udzielała się nawet postronnym widzom. Do historii przeszła pod nazwą tańca świętego Jana. W tym czasie powstała także sekta biczowników, którzy w pewnego rodzaju tańcu przemierzali ulice biczując się do krwi. Wiele lat później w Nowej Anglii, około 1800 zrodziła się herezja, którą wyznawali tzw. Jumpers (skoczkowie). Wierzyli, że taniec jest zasadą religijności, dlatego też śpiewając Psalmy19 tańczyli. Godzinami krążyli, aż do wycieńczenia, padali na ziemię w konwulsjach, poprzez Psalm (gr. ψαλμός psalmós, pochodzi od psallein i oznacza śpiew przy akompaniamencie instrumentu strunowego zwanego psalterion) – liryczny utwór modlitewny, rodzaj pieśni religijnej, o podniosłym, modlitewnym charakterze, którego adresatem jest zazwyczaj Bóg, rzadziej człowiek. Ze względu na treść wyróżnia się psalmy: dziękczynne, błagalne, pokutne, prorocze, pochwalne, patriotyczne, żałobne. 19 20 21:09:43 które pragnęli osiągnąć ekstazę. Kronikarze ówcześni opowiadali, że niektórzy z nich zdrowieli po wykonaniu egzorcyzmów. 3.4 Historia zakonu krzyżackiego Początki zakonu krzyżackiego to oblężenie Akki w 1190 r., w trakcie którego rycerze krzyżowi pochodzenia niemieckiego założyli przy szpitalu zorganizowanym przez mieszczan z Lubeki, nieformalne stowarzyszenie. Książę szwabski Fryderyk przekazał następnie cały szpital owemu stowarzyszeniu, wymuszając jednocześnie na jego członkach złożenie ślubów czystości. Szpital miał oficjalną nazwę Szpitala Najświętszej Marii Panny przy Domu Niemieckim w Jerozolimie i od jego nazwy powstała też nazwa bractwa szpitalnego, gdy w 1191 r. papież Klemens III oficjalnie zatwierdził jego istnienie. Po zdobyciu Akki20 papież przyznał bractwu rozległe dobra wokół tego miasta i instytucja ta zaczęła szybko powiększać swoje szeregi. Cesarz niemiecki Henryk IV postanowił wykorzystać bractwo do swoich celów i nadał mu kolejne ziemie w południowych Włoszech oraz wyjednał u papieża Celestyna III przyznanie bractwu statusu pełnego zakonu rycerskiego, co nastąpiło w 1198 r. Po śmierci Henryka IV i niepowodzeniach krucjaty, zakon zaczął przeżywać regres. Akka (właściwie Acre, hebr. ;עכוarab. (ع كا- miasto i port w Izraelu nad Morzem Śródziemnym. Zamieszkuje je 45 tysięcy osób. Stalownia, ośrodek turystyczny. 20 21 21:09:43 Regresowi temu zapobiegł czwarty z kolei wielki mistrz zakonu Herman von Salza, który drogą cierpliwych działań dyplomatycznych wyjednywał od kolejnych papieży i cesarzy Niemiec kolejne przywileje i dobra na terenie Włoch, Niemiec i Palestyny, dzięki czemu zakon stał się prawdziwą potęgą ekonomiczną i polityczną, znacznie wyprzedzając wpływami joannitów i templariuszy. Dla Hermana von Salza było to jednak wszystko za mało, gdyż jego ambicją było stworzenie niezależnego państwa zakonnego. Zdawał on sobie sprawę, że zdobycze na terenie Palestyny są nietrwałe i dlatego starał się znaleźć mu nowe lokum. Pierwszym takim miejscem był Siedmiogród, gdzie zaprosił zakon król węgierski Andrzej II dla obrony swoich wschodnich rubieży przed koczowniczymi plemionami Kumanów21. Z Siedmiogrodu Krzyżacy zostali jednak przegnani po tym, gdy podjęli w 1225 r. próbę wyłamania się spod zależności lennej od króla Węgier i przekazania swoich dóbr pod lenno papieży. Połowcy (zwani też Kumanami lub Kipczakami) - lud pochodzenia ałtajskiego który swoje pierwotne siedziby miał na stepach Azji Środkowej, stamtąd w IV-VIII wieku zostali wyparci przez Mongołów aż do wschodniej Europy (połowa XI w., gdzie zajęli stepy nadczarnomorskie między Dnieprem i Dońcem oraz półwysep krymski 21 22 21:09:43 3.5 Odkrycia naukowe średniowiecza Starożytność Średniowiecze wieki: XVI-XVIII wiek XIX wiek XX wiek XXI Ta strona opisuje odkrycia naukowe średniowiecza. IX – algebra22 1054 – supernowa – Chiny 1220 – zasada równowagi dźwigni – Jordanus 1250 – zjawisko magnetyzmu, własności magnesu – de Maricourt 1325-1382 - związek między drogą, prędkością a przyspieszeniem – Oresmius Zobacz też: odkrycie naukowe, wynalazek, historia nauki. Tematy dotyczące tego okresu: 22 Odkrycia archeologiczne średniowiecza Odkrycia geograficzne średniowiecza Odkrycia niesklasyfikowane średniowiecza Algebra – jeden z najstarszych działów matematyki powstały już w starożytności. 23 21:09:43 Wynalazki średniowiecza Dyskusja o tym cyklu artykułów: dyskusja:Historia wynalazków i wynalazczości 24 21:09:43 Wstęp ................................................................................................................................ 3 Rozdział 1. Ramy czasowe: .............................................................................................. 4 1.1 Filozofia średniowieczna ........................................................................................... 5 1.2.Rycerstwo.................................................................................................................... 6 1.3 Reguła rycerska: ........................................................................................................ 7 Rozdział 2.1 Literatura..................................................................................................... 8 2.2 Uniwersytety ............................................................................................................... 9 2.3 Bogurodzica jako zabytek języka polskiego, historia utworu, walory literackie.... 10 2.4 Czy słusznie nazwano średniowiecze epoką ciemnoty i zabobonów?..................... 11 Rozdział 3. Gospodarka w średniowieczu ..................................................................... 13 3.1 Muzyka w średniowiecznej Polsce ........................................................................... 16 3.2 Taniec rytualny w średniowieczu ............................................................................ 17 3.3 Taniec religijny ........................................................................................................ 19 3.4 Historia zakonu krzyżackiego .................................................................................. 21 3.5 Odkrycia naukowe średniowiecza ........................................................................... 23 25 21:09:43 Liczba ludnosci w milionach w średniowieczu 80 70 60 50 40 30 Serie1 20 10 0 400 lat 600 lat 1000 lat 1300 lat Liczba ludnosci w milionach w sredniowieczu 400 lat 600 lat 1000 lat 1300 lat 26 21:09:43 27 21:09:43 28 21:09:43 29 21:09:43 30 21:09:43 31 21:09:43 32 21:09:43 33 21:09:43 34