Monoclonal Mouse

FLEX
Monoclonal Mouse
Anti-Human CD15
Klon Carb-3
Ready-to-Use
(Link)
Nr kat. IR062
Przeznaczenie
Do stosowania w diagnostyce in vitro.
Przeciwciało FLEX Monoclonal Mouse Anti-Human CD15, klon Carb-3, Ready-to-Use, (Link) jest przeznaczone
do stosowania w immunohistochemii w aparatach Autostainer Link. Przeciwciała te są przydatne w identyfikacji
dojrzałych ganulocytów, jednojądrzastych komórek Hodgkina i komórek Reed-Sternberga w chłoniaku Hodgkina (1).
Interpretacja kliniczna dodatniego lub ujemnego odczynu musi być uzupełniona przez ocenę morfologiczną,
wykonanie odpowiednich prób kontrolnych i interpretowana przez doświadczonego patologa w kontekście historii
choroby pacjenta i innych badań diagnostycznych.
Synonimy antygenu
Antygen Lewisa X (Lex) (2, 3), 3-fukozylo-N-acetylazoamina [3-FL] (4), X-hapten (3, 5), swoisty antygen
embrionalny-1 [SSEA-1] (2, 3), lakto-N-fukopentaoza III [LNFP III] (3)
Streszczenie
i informacje ogólne
Ekspresję CD15 stwierdzono w komórkach Reed-Sternberga choroby Hodgkina i innych różnych typach
komórek, w tym komórkach szpiku i nabłonka (3–6). Przeciwciało przeciwko CD15 rozpoznaje sekwencję
pentasacharydów występującą w ceramidzie lakto-N-fukopentaozy III (odnosi się także do X hapten Lex) w
wyższych glikolipidach i glikoproteinach (2, 5).
Zobacz dokument Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych firmy Dako lub
następujące części instrukcji do systemu detekcji IHC: 1) Zasady procedury, 2) Niezbędne materiały
niedostarczone z zestawem, 3) Przechowywanie, 4) Przygotowanie preparatu, 5) Wykonanie odczynu,
6) Kontrola jakości, 7) Rozwiązywanie problemów, 8) Interpretacja wyniku odczynu, 9) Ograniczenia metody.
Dostarczany
odczynnik
Gotowe do użycia mysie przeciwciała monoklonalne są dostarczane w postaci ciekłej w buforze zawierającym
białko stabilizujące i roztwór NaN3 o stężeniu 0,015 mol/L.
Klon: Carb-3
Izotyp: IgM, kappa
Immunogen
Fragment oligopeptydu X-haptenu wyizolowany ze względu na powinowactwo z komórek białaczki
mielomonocytarnej
Swoistość
W testach Western blot lizatów komórkowych HL60 przeciwciało barwi główny prążek o masie cząsteczkowej
~220 kDa, odpowiadający oczekiwanej masie cząsteczkowej CD15 (7).
Środki ostrożności
1.
2.
3.
4.
5.
Odczynniki przeznaczone dla przeszkolonych Użytkowników.
Opisywany produkt zawiera silnie toksyczny związek — azydek sodu (NaN3), w czystej postaci. Stężenie
NaN3 występujące w produkcie nie jest klasyfikowane jako niebezpieczne. Jednak w wyniku reakcji NaN3 z
ołowiem lub miedzią, wchodzącymi w skład instalacji kanalizacyjnych, mogą powstawać silnie wybuchowe
azydki metali. Przy usuwaniu resztek odczynnika używać dużych ilości wody do przepłukiwania, aby
uniknąć gromadzenia się azydków w instalacji kanalizacyjnej.
Podobnie jak w przypadku każdego produktu otrzymywanego z materiału biologicznego, należy stosować
odpowiednie procedury postępowania.
Należy stosować właściwe wyposażenie ochronne, zabezpieczające przed kontaktem odczynnika ze skórą
bądź oczami.
Niewykorzystany odczynnik należy usuwać zgodnie ze stosownymi przepisami lokalnymi i krajowymi.
Przechowywanie
Przechowywać w temperaturze 2–8°C. Nie stosować po upływie terminu ważności podanego na opakowaniu.
Jeżeli odczynniki są przechowywane w warunkach innych niż podane na ulotce dołączanej do opakowania,
Użytkownik powinien je zweryfikować. Nie ma jednoznacznych oznak świadczących o niestabilności tego
produktu. Z tego względu jednocześnie z badaniem próbek pochodzących od pacjentów, należy wykonywać
dodatnie i ujemne próby kontrolne. W wypadku nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie można wyjaśnić
różnicami w procedurach laboratoryjnych, gdy podejrzewa się problem z przeciwciałem, należy się skontaktować
z działem wsparcia technicznego firmy Dako.
Przygotowanie próbek
oraz materiały
wymagane, ale
niedostarczane
Przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania utrwalonych formaliną skrawków zatapianych w parafinie.
Preparaty tkankowe należy pociąć na skrawki o wymiarach 4 µm.
Wymagane jest poddanie preparatów cieplnemu odmaskowaniu antygenu. Optymalne wyniki uzyskuje się w
wyniku wstępnej obróbki tkanek przy użyciu roztworu EnVision FLEX Target Retrieval Solution, High pH (10x)
(Link) (nr kat. K8000/K8004).
(117494-001)
307139PL_001 s. 1/3
Odparafinowane skrawki: Zaleca się wstępną obróbkę utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie
skrawków tkankowych przy użyciu Dako PT Link (nr kat. PT100/PT101). Szczegółowe instrukcje zawiera
Instrukcja użytkownika aparatu PT Link.
Postępować według procedury wstępnej obróbki tkanek zamieszczonej w ulotce roztworu EnVision FLEX
Target Retrieval Solution, High pH (10x) (Link) (nr kat. K8000/K8004). Dla aparatów PT Link należy stosować
następujące parametry: Temperatura wstępnego ogrzewania: 65°C; temperatura i czas odmaskowania antygenu:
97°C przez 20 (±1) minut; ochłodzić do 65°C. Przepłukać skrawki rozcieńczonym roztworem o temperaturze
pokojowej EnVision FLEX Wash Buffer (10x) (Link) (nr kat. K8000).
Skrawki zatapiane w parafinie: W celu odmiennego przygotowania próbek zarówno odparafinowanie, jak i
odmaskowanie można wykonać w aparacie PT Link z zastosowaniem zmienionej procedury. Informacje można
znaleźć w Instrukcji użytkownika aparatu PT Link. Po zakończeniu wykonywania odczynu skrawki tkankowe
należy poddać odwodnieniu, oczyszczeniu i nakryć za pomocą środka do trwałego zatapiania.
W trakcie przygotowywania oraz podczas procedury znakowania immunohistochemicznego skrawki nie powinny
wyschnąć. W celu uzyskania lepszego przylegania skrawków do szkiełek podstawowych zaleca się stosowanie
szkiełek Dako Silanized Slides (nr kat. S3003).
Wykonanie odczynu
oraz materiały
wymagane, ale
niedostarczane
Zalecanym system wizualizacji jest EnVision FLEX, High pH (Link) (nr kat. K8000). W oprogramowaniu
Autostainer Link wstępnie zaprogramowano etapy odczynu i czasy inkubacji. Szczegółowe informacje dotyczące
wkładania szkiełek mikroskopowych i odczynników przedstawiono w Instrukcji użytkownika aparatu Autostainer
Link. Jeśli protokoły nie są dostępne w używanym systemie Autostainer, należy skontaktować się z działem
wsparcia technicznego firmy Dako. Wszystkie procedury inkubacji należy również przeprowadzać w
temperaturze pokojowej.
Optymalne warunki mogą się zmieniać w zależności od rodzaju materiału oraz sposobu jego przygotowania i
powinny być określone indywidualnie w każdym laboratorium. Aby możliwe było wykonanie oceny przez
patologów z różnym nasileniem odczynu preparatów, należy skontaktować się z działem obsługi/obsługą
techniczną firmy Dako w celu uzyskania informacji dotyczącej zmiany programowania protokołu. Należy upewnić
się, że działanie zmodyfikowanego protokołu jest prawidłowe — w tym celu należy ocenić, czy odczyn jest taki
jak opisany w części „Charakterystyka wydajnościowa”.
Zalecane jest barwienie kontrastowe hematoksyliną za pomocą EnVision FLEX Hematoxylin (Link) (nr kat.
K8008). Zaleca się stosowanie bezwodnego, trwałego środka do zatapiania.
Równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów należy wykonywać dodatnie i ujemne próby
kontrolne z użyciem identycznego protokołu. Dodatnia kontrola tkankowa powinna obejmować neutrofile,
eozynofile i makrofagi w ośrodkach rozmnażania, natomiast we wszystkich dodatnich preparatach
komórki/struktury powinny wskazywać odczyn reakcji taki jak opisany dla tej tkanki w części „Charakterystyka
wydajnościowa”. Zalecana kontrola ujemna to FLEX Negative Control, Mouse (Link) (nr kat. IR750).
Interpretacja odczynu
Odczyn komórkowy ma charakter cytoplazmatyczny i/lub błonowy (1, 5).
Charakterystyka
wydajnościowa
Tkanki prawidłowe:
Rodzaj tkanki (liczba
Składniki komórkowe dające dodatni odczyn
testowanych przypadków)
Nadnercza (3)
3/3 Komórki endokrynne kory nadnerczy (100%), cytoplazmatyczny
2/3 Mielocyty (100%), cytoplazmatyczny
Szpik kostny (3)
1/3 Wszystkie komórki (100%), cytoplazmatyczny
Gruczoły sutkowe (2)
2/2 Nabłonek przewodowy (25–100%), cytoplazmatyczny
Mózg/móżdżek (3)
3/3 Istota biała, istota szara (100%), rozlany
Mózg/mózgowie (3)
3/3 Istota biała, istota szara (100%), rozlany
Szyjka macicy (2)
0/2
Jelito grube (2)
1/2 Nabłonek gruczołowy błony śluzowej (50%), głównie
cytoplazmatyczny
1/2 Nabłonek błony śluzowej (20%), głównie cytoplazmatyczny
Przełyk (2)
2/2 Komórki inne niż podstawne nabłonka płaskiego (100%),
cytoplazmatyczny
Serce (3)
0/3
Nerki (3)
3/3 Nabłonek cewek nerkowych w strefie korowej (100%),
cytoplazmatyczny
2/3 Nabłonek w strefie korowej i rdzenia (100%), cytoplazmatyczny
(117494-001)
Wątroba (3)
1/3 Komórki zatok naczyniowych (40%), cytoplazmatyczny
Płuca (3)
Komórki międzybłonka
(3)
Nerwy (3)
Jajniki (3)
0/3
2/3 Komórki międzybłonka (100%), cytoplazmatyczny
0/3
0/3
307139PL_001 s. 2/3
Trzustka (3)
2/3 Komórki zrazików (25–50%), cytoplazmatyczny
Przytarczyce (3)
0/3
Przysadka mózgowa (3)
Gruczoł krokowy (2)
Ślinianki (3)
Mięśnie szkieletowe (3)
3/3 Komórki endokrynne części gruczołowej (75–100%),
cytoplazmatyczny
2/3 Włókna nerwowe w przednim płacie przysadki (75–100%),
rozlany
1/2 Nabłonek gruczołowy (50%), cytoplazmatyczny
1/3 Nabłonek przewodowy (100%), głównie cytoplazmatyczny
1/3 Nabłonek gruczołowy (20%), cytoplazmatyczny
0/3
Skóra (3)
0/3
Jelito cienkie (3)
1/3 Nabłonek błony śluzowej (20%), głównie cytoplazmatyczny
Śledziona (3)
3/3 Komórki szpikowe (100%), cytoplazmatyczny
Żołądek (3)
3/3 Błona śluzowa żołądka (100%), cytoplazmatyczny
Jądra (3)
0/3
Grasica (3)
2/3 Ciałka Hassela (100%), niekomórkowy
Tarczyca (2)
0/2
Migdałki (3)
2/3 Nabłonek płaski pokrywający (50–100%), cytoplazmatyczny
Macica (2)
2/2 Nabłonek gruczołowy (15–75%), cytoplazmatyczny
Tkanki nieprawidłowe:
Dane podane przez Arbera i innych donoszą, że przeciwciała przeciwko CD15 potwierdzają dodatni odczyn w
87% chorób Hodgkina, w tym w formach ze stwardnieniem guzowatym, mieszanokomórkowych i z
ograniczeniem liczby limfocytów, natomiast w postać z przewagą limfocytów wykazuje niższy wskaźnik
dodatniego odczynu (37%). W przypadku chłoniaka nieziarniczego 13% wykazuje ekspresję CD15, w tym 4,1%
komórek B, 21% komórek T i 17% komórek typu null. Stwierdzono ekspresję CD15 także w przypadkach ostrej
białaczki szpikowej (65%) i w przewlekłej białaczce szpikowej (96% faza przewlekła i 54% faza blastyczna).
Stosunkowo słabą ekspresję białka CD15 stwierdzono w ostrej białaczce limfoblastycznej (ogólnie 5,7%l) z
odczynem dodatnim zaobserwowanym w 7,7% komórek wspólnych lub prekursorowych komórek B, 0% komórek
B, 7,7% komórek T i 17,3% komórek typu null. Tkanki raków pochodzące z różnych narządów także wykazały
odczyn dodatni CD15 (56%), w tym raki gruczołowe, raki płaskonabłonkowe, niezróżnicowane raki
drobnokomórkowe i wielkokomórkowe (5).
Piśmiennictwo
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Pileri SA, Ascani S, Leoncini L, Sabattini E, Zinzani PL, Piccaluga PP, Pileri A, Jr., Giunti M, Falini B, Bolis
GB, Stein H: Hodgkin's lymphoma: the pathologist's viewpoint, J Clin Pathol 2002, 55:162-176
Ball ED. CD15 cluster workshop report. In: Schlossman SF, Boumsell L, Gilks W, Harlan JM, Kishimoto T,
Morimoto C, Ritz J, Shaw S, Silverstein R, Springer T, Tedder TF, Todd RF (eds). Leucocyte Typing V.
White cell differentiation antigens. Oxford: Oxford Univ Press 1993;1:790-805
Kannagi R. CD15 Workshop Panel report. In: Kishimoto T, Kikutani H, von dem Borne AEGK, Goyert SM,
Mason DY, Miyasaka M, Moretta L, Okumura K, Shaw S, Springer TA, Sugamura K, Zola H (eds).
Leucocyte Typing VI. White Cell Differentiation Antigens. Garland Publishing Inc. New York, 1998;348-51
Gocht A, Struckhoff G, Löhler J. Invited review. CD15-containing glycoconjugates in the central nervous
system. Histol Histopathol 1996;11:1007-28
Arber DA, Weiss LM. CD15: a review. Applied Immunohistochem 1993;1(1):17-30
Kornstein MJ, Bonner H, Gee B, Cohen R, Brooks JJ. Leu M1 and S100 in Hodgkin’s disease and nonHodgkin’s lymphomas. AJCP 1986;85(4):433-7
Unpublished (Dako)
Wydanie 09/07
(117494-001)
307139PL_001 s. 3/3