Polityka w ujęciu podmiotowym Ujęcie podmiotowe

Polityka:
1. Geneza polityki jako działalności społecznej:
 Ewolucyjne przystosowanie człowieka do uprawiana polityki
 Rola rewolucji rolniczej dla wyodrębnienia sfery politycznej
 Polityka powstała na wyższym etapie rozwoju ludzkości.
 Jest rezultatem ludzkiej skłonności i zdolności zmieniania
warunków swej egzystencji.
 Polityka
jest
stworzonym
przez
ludzi
i
podlegającym
przekształceniom dokonywanym przez ludzi tożsamo, jak
rolnictwo, przetwórstwo, medycyna informatyka i inne tego
typu formy ludzkiej działalności. (Gulczyński)
2. Ujecie potoczne:
 Współcześnie bardzo krytyczne i sceptyczne
 Kwestionuje się potrzebę i znaczenie polityki i polityków
 Krytycznie odbiera się wszystko co wiąże się z władzą
 Władza jest odbierana jako realizacja partykularnych interesów,
zbędna lub wręcz szkodliwa dla reszty społeczeństwa
 Potyka jest nieraz uznawana jako dziwaczna fanaberia gatunku
ludzkiego, można ją odesłać do lamusa
3. Ujęcia naukowe:
 Mogą eksponować stosowanie przemocy, wolę dominacji, chęć
podporządkowania innych
 Mogą politykę traktować jako dziedzinę zaspokajania potrzeb i
interesów, zapewnienia porządku, ładu stabilności. Polityka to
upodmiotowienie obywateli
4. Orientacje w definiowaniu pojęcia polityki:
 Działalność instytucji państwowych (orientacja formalnoprawna)
 Stosunek
władzy,
wpływu,
konfliktów
(orientacja
behawioralna)
 Funkcja w systemie społecznym:
 rozwiązywanie konfliktów,
 autorytarne decyzje podziału dóbr (dystrybucja)
 artykulacja interesów
 komunikacja
polityczna
i
socjalizacja
polityczna
(orientacja funkcjonalna)
 proces podejmowania decyzji w ramach „gry o władzę”
(orientacja racjonalna)
 rozwiązywanie problemów społecznych wynikających z
deficytu pożądanych dóbr (orientacja postbehawioralna)
5. Polityka w ujęciu podmiotowym
 Ujęcie podmiotowe:
 To czynności zbiorowe człowieka (choć także innych
gatunków, np.: małp człekokształtnych)
 Czynności te maja prowadzić do zamierzonego efektu,
rezultatu – są celowe
 Czynności te maja charakter świadomy

Czynności mają charakter ponadindywidualny )zbiorowy,
grupowy, ogólnospołeczny)
 Czynności są w wysokim stopniu instytucjonalizowane
(zorganizowane, sformalizowane)
 Działania polityczne mają charakter racjonalny
 Celem i istota działań politycznych jest często władza
Def: Polityka to dziedzina działań zbiorowych zmierzających przy pomocy
władzy politycznej do osiągnięcia celów społecznych zaspokajających
indywidualne i zbiorowe potrzeby i interesy.
Podmiotowość polityczna;
 Trwała zdolności – jednostki grup – do suwerennych decyzji politycznych
 Podmiotami polityki są ci, którzy regularnie i stale uczestniczą w życiu
politycznym
 To podmioty świadome, którzy podejmują niezależne i samodzielne
decyzje
 Podmiotowość jest cechą stopniowalną
6. Polityka jako konflikt:
 Uzasadnieniem polityki jest istnienie sprzecznych interesów
grupowych w społeczeństwie, których rozstrzygnięcie na poziomie
bezpośrednich negocjacji nie jest możliwe
 Polityka to uzgadnianie zachowań współzależnych społeczeństw o
sprzecznych interesach.
 Polityka to działalność polegająca na przezwyciężaniu sprzeczności
interesów
i
uzgadnianiu
zachowań
współzależnych
grup
społecznych i wewnątrz nich, służąca kształtowaniu i ochronie ładu
społecznego korzystnego dla tych grup stosownie do siły ich
ekonomicznej pozycji i politycznych wpływów.
 Polityka pozwala przezwyciężyć sprzeczności w sposób pokojowy
(Gulczyński)