zasady_oceniania_z_etyki_kl._1

advertisement
ZASADY OCENIANIA
Z ETYKI W KLASACH I-VI
W SZKOLE PODSTAWOWEJ W DĄBRÓWCE
2015/2016
Zasady Oceniania z przedmiotu Etyka są zgodne z Wewnątrzszkolnymi Zasadami Oceniania
Szkoły Podstawowej w Dąbrówce.
1. Wymagania programowe klasa I-III
Uczeń:
 rozumie, co oznacza bycie dobrym kolegą/koleżanką, dobrym synem/córką,
uczniem/uczennicą; zna zasady koleżeństwa i stara się stosować je w praktyce; podaje
przykłady z własnego doświadczenia,
 określa swoje mocne i słabe strony, przedstawia propozycje doskonalenia swoich
relacji z bliskimi, a także z kolegami, nauczycielami i innymi dorosłymi, podaje
przykłady
z własnego doświadczenia,
 określa
reguły
panujące
w
zespole
klasowym,
przedstawia
propozycje
bezkonfliktowego współdziałania w grupie,
 charakteryzuje dobrego przyjaciela, dzieli się refleksjami na temat przyjaźni i
wynikających z niej zobowiązań,
 prezentuje właściwą postawę wobec gości, zna wagę przyjacielskiego gestu, jakim jest
prezent – wyraz sympatii i przywiązania a nie siły pieniądza,
1
 dostrzega różnice w kolorze skóry, stroju, obyczajach; akceptuje różnice rasowe i
kulturowe; znajduje podobieństwa, ocenia wagę różnic i podobieństw; z szacunkiem
odnosi się do innych,
 ocenia
postawę
bohaterów
baśni,
przedstawia
własne
propozycje
pomocy
potrzebującym,
 rozumie wagę słów, które wypowiada, ma świadomość, że słowa mogą ranić i
krzywdzić,
 prezentuje właściwą postawę wobec osób podlegających osądowi, wskazuje trudności
w formułowaniu sprawiedliwych ocen; z szacunkiem odnosi się do innych,
 rozumie, że widoczna niepełnosprawność nie przeszkadza w przyjaźni i wzajemnych
zrozumieniu, ukazuje bariery i trudności w życiu osób mnie pełnosprawnych i
wskazuje sposoby ich pokonywania, podaje przykłady sytuacji, w których może
okazać pomoc, wie, jak pomóc potrzebującym,
 wie, na czym polega trudna sytuacja bycia nowym, taktownie i z wyczuciem odnosi
się do kolegów, wypracowuje sposoby zachowania wobec osób niepełnosprawnych,
 wie o istnieniu ludzi niewidomych i słabo widzących, rozumie, że brak wzroku nie
oznacza, że ktoś mniej wie, rozumie i czuje,
 poszukuje odpowiedzi zawartej w temacie, poszukuje treści moralnej w utworach
literackich, wypowiada się na temat problemu samotności i mądrości w wyborze
życiowych celów,
 wie, co sprawia, że czuje się szczęśliwy, wypowiada się na temat swoich uczuć i
pragnień,
 jest wrażliwy na smutek i przygnębienie innych, znajduje formy pomocy ludziom
smutnym, dostrzega ważna rolę radosnej postawy w stosunku do spraw codziennych.
 jest otwarty na innych; szanuje bliskie osoby, dostrzega rolę drobnych serdecznych
gestów w relacjach z innymi,
 jest świadomy możliwości wyboru, dokonuje wyborów zgodnych z sumieniem i z
obowiązującymi w społeczności regułami,
 rozumie pojęcie własności; podaje przykłady naruszenia cudzej własności; wie, że
niewolno zabierać i niszczyć cudzych rzeczy, a pożyczone należy oddać w ustalonym
terminie,
2
 rozumie,
dlaczego
kłamstwo
jest
czymś
niewłaściwym;
podaje
przykłady
negatywnych skutków kłamania z własnego doświadczenia, ocenia bohaterów
literackich mówiących nieprawdę,
 zna pojęcie: oszustwo; rozumie, dlaczego oszukiwanie jest niewłaściwe, wie, że
ściąganie jest oszustwem,
 jest asertywny; wie, dlaczego powinien być posłuszny rodzicom i nauczycielom, nie
ulega negatywnym wpływom rówieśników,
 rozumie, dlaczego należy przestrzegać przepisów, jest odpowiedzialny za swoje
bezpieczeństwo.
Wymagania programowe klasa IV-VI
Wstęp – co to jest etyka?
 narodziny etyki: greckie rozumienie cnoty. Szczęście jako dążenie do doskonałości.
Waga wyboru drogi życiowej. Cnota wg Arystotelesa;
 postępowanie: jak bym postąpił w danej sytuacji. Ocenianie postępowania innych.
Powinność i jej znaczenie;
 etyka w życiu codziennym: zadawanie pytań. Dokonywanie wyborów. Nawyki i
zwyczaje;
 normy: normy etyczne i prawo;
 czym jest wartość? Obiektywizm wartości. Życiowe wybory między wartościami;
Poznawanie siebie, dostrzeganie cech indywidualnych własnych i najbliższych osób.
 poznawanie samego siebie: opisywanie postaci. Tożsamość. Zagadnienie tego, kim
jesteśmy. Jak oceniają nas inni i na jakiej podstawie. Jak ważne jest imię. Co to
znaczy „być sobą”? Trudności z ustaleniem odpowiedzi na pytanie: „Jak być sobą?”.
Waga poznania samego siebie;
Wyjaśnianie prawdziwego znaczenia własnych zachowań oraz ich przyczyn i konsekwencji.
 konsekwencje. Stawianie warunków. Wyrządzanie krzywdy i jej doznawanie. Etyczny
wybór;
 kłamstwo i prawda. Wydawanie sądów. Czy dobro i zło zależą od sytuacji? Pojęcia:
dobra, odwagi, bohaterstwa. Moralność jako coś, co musimy wydobyć z siebie;
 dlaczego postępuję w jakiś sposób? Nasze zachowanie wobec kogoś. Poczucie winy,
lekceważenie;
3
Człowiek jako osoba, godność człowieka.
 człowieczeństwo: próba zdefiniowania człowieka. Natura człowieka;
 rozważania o śmierci: dzieci chore i najbliżsi, śmierć w mediach i filmach. Oswajanie
się ze śmiercią bliskich osób. W jakim sensie śmierć czyni nas istotami ludzkimi?
 miłość: moc miłości. Potrzeba miłości. Miłość w literaturze i sztuce. Rodzaje miłości;
 prawda: różne znaczenia słowa „prawda”. Zdania prawdziwe. Paradoksy i zagadki
związane z prawdą;
 tolerancja: inność w grupie. Pozytywny ideał tolerancji. My i nietolerancja. Tolerancja
a obojętność;
 zło: istnienie zła. Pojęcie zła moralnego. Szukanie usprawiedliwień. Niezawinione
cierpienie.
Przyjmowanie odpowiedzialności za siebie.
 odpowiedzialność:
różne
rodzaje
odpowiedzialności.
Sumienie.
Granice
odpowiedzialności.
Prawa i obowiązki, zasady i reguły postępowania, w tym także w ruchu drogowym.
 lista praw i obowiązków (szkolne, prawa człowieka i dziecka, prawo karne, ruch
drogowy, dekalog, obowiązki domowe);
 prawa a zasady;
 szczegółowe prawa;
 prawa: znaczenie posiadania prawa do czegoś. Różne sposoby walki o prawa. Lista
praw powszechnych – Konwencja Praw Dziecka, Deklaracja Praw Człowieka.
Uczestnictwo w grupie, porozumiewanie się z innymi;
 klimat grupowy. Sposoby przedstawiania się. Wyrażanie swoich uczuć. Symbolika
grupy;
 porozumiewanie się. Wymiana myśli. Aktywne słuchanie. Komunikowanie się. Język
ciała;
 asertywność;
 współdziałanie. Wspólne budowanie i opowiadanie;
Wolność i jej różne rozumienie, autorytety i wzory osobowe.
 wybór wzorców moralnych – kryteria;
 lista autorytetów, wzorców – osoby publiczne, z najbliższego otoczenia, z filmu lub
literatury;
4
 autorytet: pojęcie autorytetu. Autorytet moralny i religijny. Potrzeba autorytetu.
Krytyka;
 wolność: wolność jako wartość. Niewolnictwo. Wolna wola. Wolność jako istota
człowieczeństwa. Ograniczenia wolności.
Praca i jej wartość dla człowieka.
W świecie wartości: pokój, szacunek, szczęście, pokora, uczciwość, prostota, jedność.
Uzasadnianie opinii, wydawanie sądów, kryteria ocen, między innymi w odniesieniu do
zjawisk społecznych na poziomie małej grupy, społeczności szkolnej i społeczności lokalnej
 wątpienie jako metoda poznawcza;
 uzasadnianie przekonań: konieczność uzasadniania. Sposoby uzasadniania swoich
poglądów lub działań;
Problematyka wybranych zagadnień bioetycznych i związanych z ochroną środowiska.
 przyroda i jej znaczenie dla człowieka: stosunek człowieka do przyrody. Ochrona
przyrody i jej konieczność. Relacje człowiek- zwierzęta. Postępowanie człowieka
wobec zwierząt.
2. Zasady Oceniania z Etyki
a. Ocena semestralna i końcowa wystawiona jest na podstawie ocen za:
 aktywne uczestnictwo w lekcji,
 wypowiedzi ustne i pisemne (klasy IV-VI),
 przygotowanie materiałów do lekcji, przygotowanie argumentów do dyskusji,
prezentacje,
 prowadzenie zeszytu,
 prace domowe. prace dodatkowe,
b. Uczniowie za nieprzygotowanie do lekcji otrzymują „minusy”, a za prace dodatkowe
„plusy”.
Plusy i minusy przeliczane są na oceny. Cztery „plusy” = bd, cztery „minusy” = ndst.
c. Uczeń może poprawić ocenę semestralna/roczną uzupełniając zaległe prace, zaliczając
sprawdziany lub poprosić nauczyciela o wyznaczenie prac dodatkowych i odrobić je
w terminie wyznaczonym przez nauczyciela.
5
d. Przy ocenianiu sprawdzianów pisemnych przyjmuje się następujące kryteria oceniania:
0 - 34 % - niedostateczny
35 - 50 % - dopuszczający
51 - 70 % - dostateczny
71 - 87 % - dobry
88 - 97 % - bardzo dobry
98 - 100 % - celujący
e. Oceny są jawne zarówno dla ucznia, jak i jego rodziców.
f. Pozostałe postanowienia reguluje Wewnątrzszkolny System Oceniania.
3. Wymagania na poszczególne oceny w szkole
Ocena celująca:
- wykazuje się wiadomościami wykraczającymi poza program nauczania etyki,
- zna terminy i pojęcia etyczne oraz poglądów filozoficznych dotyczących etyki,
rozumie istotę problemów etycznych,
- formułuje dojrzałe wnioski (w obrębie programu przewidzianego dla określonej
klasy),
- aktywność podczas lekcji, własne zainteresowania.
Ocena bardzo dobra:
- wykazuje dobra orientacja w zagadnieniach etycznych objętych programem (dla
odpowiedniej klasy),
- posiada umiejętność określania i precyzowania terminów etycznych,
- umiejętnie stosuje argumentacje etyczną w dyskusjach, rozumie istotę i zakres
problematyki moralnej (w obrębie programu przewidzianego dla określonej klasy).
6
Ocena dobra:
- posiada wiedze o podstawowych zagadnieniach etycznych omawianych w danej
klasie,
- rozumie problemy moralne,
- wykazywanie aktywności podczas dyskusji,
- wypowiada się płynnie oraz poprawnie.
Ocena dostateczna:
- zna główne terminy etyczne, zagadnienia i problemy moralne (objętych programem
dla odpowiedniej klasy),
- umiejętnie mówi o nich w sposób uporządkowany i sensowny,
- posługuje się językiem komunikatywnym o wysokim stopniu poprawności.
Ocena dopuszczająca:
- posiada minimum wiedzy o głównych zagadnieniach etycznych (objętych programem
określonej klasy),
- posługuje się językiem komunikatywnym z dopuszczonymi błędami.
Ocena niedostateczna:
- uczeń nie opanował w stopniu elementarnym wiedzy przedmiotowej,
- prezentuje zupełny brak rozumienia uogólnień i nieumiejętność wyjaśniania zjawisk.
mgr Weronika Wyrt
nauczyciel Etyki
7
Download