Proces szronienia i metody odszraniania wymienników

Efektem pracy urządzeń chłodniczych jest niska
temperatura chłodzonego powietrza, a to związane jest
najczęściej z tworzeniem się warstwy szronu na
powierzchni chłodnicy powietrza.
Tworzenie się szronu ma miejsce wówczas, gdy dochodzi do
kontaktu wilgotnego powietrza z powierzchnią o temp.
niższej od temperatury punktu rosy powietrza ją
omywającego oraz, gdy temperatura ta jest niższa od
temperatury zamarzania wykraplającej się z powietrza
wody.
W pracy urządzeń chłodniczych warunki te są najczęściej
spełnione.
Szronienie powierzchni chłodnic jest procesem niekorzystnym podczas
ich eksploatacji.
Początkowo szron poprawia wprawdzie wymianę ciepła pomiędzy
czynnikiem chłodniczym a powietrzem, jednak po dłuższym okresie
pracy parowników obecność szronu powoduje skutki negatywne, a
mianowicie:
- zmniejszenie współczynnika przenikania ciepła k, pomiędzy
chłodzonym powietrzem a czynnikiem chłodniczym
- zmniejszenie masowego natężenia przepływu chłodzonego
powietrza.
Skutkiem tych negatywnych efektów jest wydłużenie czasu pracy
sprężarki urządzenia chłodniczego, przez co zwiększa się jej pobór
energii elektrycznej.
Proces usuwania szronu z powierzchni chłodnicy
nazywany jest procesem odszraniania lub
odtajania.
Odszranianie polega na stopieniu narosłego na
chłodnicy szronu, względnie lodu i na odprowadzeniu
powstałej podczas tego procesu wody poza chłodnicę.
METODY ODSZRANIANIA:
1.
Najprostszą metodą odszraniania parowników o temperaturach
dodatnich i temperaturach parowania niewiele niższych od 0oC jest
wyłączenie sprężarki z ruchu, ręcznie lub automatycznie.
Włączenie następuje wtedy, kiedy ciśnienie w parowniku wzrośnie do
wartości
odpowiadającej temperaturze parowania wyższej niż 1 oC, po czym
przekaźnik ciśnienia lub termostat automatycznie przełącza układ do
normalnego położenia roboczego.
Wyłączenie sprężarki w określonych odstępach czasu, np. raz lub dwa
razy na dobę, może również nastąpić dzięki zastosowaniu przekaźnika
czasowego
Procesy odszraniania dzieli się ze względu na rodzaj
wykorzystywanego w nich źródła ciepła.
2.
Odszranianie za pomocą grzejników elektrycznych jest najpopularniejszym
sposobem usuwania szronu z powierzchni chłodnic powietrza.
Zaletą procesu odszraniania za pomocą grzejników
elektrycznych jest niski koszt urządzenia i niewielkie
wymagania techniczne, natomiast do wad należy
zaliczyć: znaczne zużycie energii, duży wzrost
temperatury w komorze chłodniczej i pomimo
technicznych środków bezpieczeństwa ryzyko
wystąpienia pożaru.
3.
Odszranianie za pomocą zraszania wodą
Metoda ta wyróżnia się dużą
prostotą, a równocześnie dużą
skutecznością.
4.
Odszranianie gorącymi parami czynnika chłodniczego.
Metoda ta wykorzystuje ciepło zawarte w sprężonych parach czynnika,
doprowadzonych przy pomocy specjalnego rurociągu „gorących par”,
bezpośrednio z przewodu tłocznego sprężarek do parownika.
Na czas odszraniania parownik zostaje przekształcony w skraplacz – grzejnik.
2
5
1
1 – sprężarka,
2 – skraplacz,
3 – zawór rozprężny,
4 – parowacz,
5 – elektromagnetyczny zawór odcinający
3
4
Koszt ciepła przy podgrzewaniu chłodnicy powietrza gorącymi parami czynnika w instalacjach
prostych jest trzykrotnie niższy niż przy podgrzewaniu energią elektryczną.