J_M Keynes - e

John Maynard Keynes
1) John Maynard Keynes (1883 – 1946), był synem ekonomisty Johna Neville’a
Keynesa. Uzyskał gruntowne wykształcenie w King’s College w Cambridge
studiując matematykę, filozofię i ekonomię. Pracował w administracji rządowej
W 1918 r. został reprezentantem ministerstwa na konferencji pokojowej w
Wersalu. Był szefem brytyjskiej delegacji na konferencję w Bretton Woods. W
1923 r. opublikował A Tract on Monetary Reform (Traktat o reformie
monetarnej). W 1930 r. Keynes wydał pracę A Treatise on money (Traktat o
pieniądzu)¸ Największą popularność przyniosła mu Ogólna teoria zatrudnienia
procentu i pieniądza (1936).
2) Warunki towarzyszące powstaniu Ogólnej teorii... :
 Wielki kryzys 1929 – 1933.
 Polityka „New Deal” Franklin Delano Roosevelt’a (prezydent 1933 – 1945)
wprowadził: świadczenia społeczne – zasiłki, organizował roboty publiczne,
pomoc finansową farmerom, wprowadził kontrole nad giełdą.
 Popieranie koncepcji Keynesa przez partię demokratyczną, związki
zawodowe i część inteligencji.
3) Przyczyny sukcesu koncepcji Keynesa:
 Koncepcja miała charakter realistyczny a nie analityczny (jak w TRO).
Generowała szereg wniosków dla polityki gospodarczej.
 Lepsze wyjaśnienie przyczyny występowania bezrobocia w okresie
Wielkiego Kryzysu (stopa bezrobocia ok. 25%)
Rynek pacy w ujęciu klasycznym i keynesowskim
W
P
W
SL
(
W
)1
P
A
SL
B
A
(
W
)2
P
B
W0
DL
0
QL
Ujęcie klasyczne
DL’
DL
0
QL
Ujęcie keynesowskie
1
4) Problem równowagi w ekonomii klasycznej a krytyka Keynesa
Ekonomia klasyczna i neoklasyczna K-N
Ekonomia Keynesowska
1) Dlaczego Keynes twierdził, że stworzył teorię ogólna a teoria klasyczno – neoklasyczna
jest przypadkiem szczególnym równowagi?
Powołując się na prawo J. B. Say’a
Keynes był przekonany że równowaga +
przedstawiciele ekonomii klasycznej i
pełne wykorzystanie czynników produkcji
neoklasycznej (K-N) twierdzili, że
jest przypadkiem szczególnym
występującym w gospodarce. Podważał
równowaga kształtuje się przy pełnym
prawo rynków Say’a wskazując na
wykorzystaniu czynników produkcji
możliwość występowania kryzysów
nadprodukcji
W tradycji K-N spełniony jest zawsze
Keynes twierdził że spełnienie warunku S=I
warunek równowagi makroekonomicznej
na ogół nie występuje (jest to przypadek
szczególny)
S=I
S=I
S>I
S<I
2) Jaki mechanizm odpowiada za transformowanie się oszczędności w inwestycje ( S= I )
Mechanizmem stopy procentowej
W ekonomii K-N stopę procentową określały Dla Keynesa stopę procentową określały
czynniki realne, polegające na tym, że podaż czynniki pieniężne: popyt na pieniądz zależał
funduszy pożyczkowych jest rosnącą funkcją od preferencji płynności (która to z kolei
stopy procentowej natomiast popyt na nie jest wynikała z motywów: transakcyjnego,
malejącą funkcją stopy procentowej.
spekulacyjnego i przezornościowego), oraz
podaży pieniądza regulowanej przez władze
monetarne. Zatem w tym przypadku
determinanty określające popyt na pieniądz
mają inna naturę niż determinanty
decydujące o podaży pieniądza. W tym
przypadku możemy napotkać tzw. pułapkę
Sr
r
Ir
płynności.
M
r
rr
M’
M’’
LSP
0
I =S
I ,S
0
Gdzie: r – stopa procentowa
I - Inwestycje
S - oszczędności
LSP
Gdzie: LSP –Popyt na pieniądz spekulacyjny
M, M’, M’’- podaż pieniądza
2
5) Zmienne zależne i niezależne w modelu Keynesa
Zatrudnienie
(N)
dochód narodowy
(Y)
Oszczędności
(S)
Psychologiczna
skłonność do
konsumpcji
konsumpcja
(C)
krańcowa
rentowność
kapitału
Inwestycje
(I)
zmienne zależne
stopa
procentowa
zmienne niezależne
6) Środki interwencji:
Środki pośrednie
 Obniżenie stopy procentowej. (stopa procentowa zależy od ilości pieniądza i
preferencji płynności. Dodatkowo zwiększenie ilości pieniądza zmniejsza
preferencje płynności.)
 Progresywne opodatkowanie dochodów przy jednoczesnym zwiększeniu
świadczeń społecznych na rzecz najuboższych.
Środki bezpośrednie
 Program inwestycji publicznych (drogi, mosty, regulacja rzek, szkoły).
Finansowanie tych działań powinno się odbywać drogą powiększenia długu
publicznego bądź z kredytów bankowych bądź z emisji papierów
wartościowych.
3