kosmonautka - Bank wiedzy i pomysłów

KOSMONAUTKA/KOSMONAUTA
1. Uczestniczyliśmy w zajęciach szkoły kosmonautów i treningu kosmicznym.
2. Zbudowaliśmy rakietę, kosmodrom, stację kosmiczną.
3. Podróżowaliśmy rakietą na inną planetę.
4. Obserwowaliśmy niebo.
5. Zorganizowaliśmy wieczór w planetarium lub byliśmy w planetarium.
6. Spotkaliśmy się z mieszkańcami innej planety.
7. Zorganizowaliśmy turniej międzyplanetarny.
8. Obchodziliśmy „święto kosmonauty”.
9. Badaliśmy przestrzeń międzygwiezdną.
10. Szukaliśmy niezidentyfi kowanych pojazdów kosmicznych.
11. Zorganizowaliśmy pokazy mody kosmicznej, pokazy modeli, obiektów latających.
12. Badaliśmy inną planetę. Zbieraliśmy próbki ziemi, wykonaliśmy mapę planety, obserwowaliśmy i
badaliśmy istniejące na tej planecie formy życia.
Uwagi
Sprawność „kosmonauty” zaspokaja dziecięcą ciekawość, dostarcza wiedzy o wszech- świecie, wyrabia
dyscyplinę, kształci spostrzegawczość, rozwija sprawność fi zyczną. Przy realizowaniu cyklu powstaje problem
właściwego wyważenia proporcji między fantastycznymi a realistycznymi treściami zabawy (im starsze zuchy,
tym bardziej zbliżona do realiów musi być zabawa). Dawniej drużynowy musiał wymyślać gawędy o
niesamowitych przygodach kosmicznych albo przynajmniej szukać do nich pomysłów w literaturze
fantastycznonaukowej. Dzisiaj rozmaite media dostarczają nam nieomal gotowych gawęd o prawdziwych
przygodach człowieka w kosmosie. Wyłania się więc nowe zadanie dla dru- żynowego: zdobyć i uporządkować
wiadomości niezbędne dla zaspokojenia poznawczej ciekawości zuchów, a także dla zorganizowania atrakcyjnej
zabawy w kosmonautów. Zuch „kosmonauta” powinien umieć wskazać na niebie wybrane gwiazdozbiory, np
Wielki Wóz, Mały Wóz. Podczas zdobywania sprawności zuchy często będą majsterkować, wykonają hełmy
kosmiczne, kosmodrom, zbudują rakietę. Cała majsterka musi być użyteczna, ma służyć zabawie. Sprawność
można zdobywać o każdej porze roku. Wskazówki bibliografi czne ▪ B. Arct, U progu kosmosu. ▪ Atlas nieba −
gwiazdy, planety. ▪ S. Becklade, Budowa Wszechświata. ▪ Był sobie kosmos, serial animowany. ▪ P. Elsztein, W
kosmosie. ▪ A. Machalski, Od młota kamiennego do rakiety kosmicznej. ▪ S. Parker, Planeta Ziemia. ▪ S. Parker,
Statki powietrzne. ▪ Z. Uchman, Lecimy na Księżyc. ▪ W. Zonn, E. Milewska, Astronomia. ▪ W. Zonn, Loty
kosmiczne. ▪ „Zuchowe Wieści” 1986, nr 1,9 i 10; 1993, nr 11.
Zbiórka1
1. ORZ
2. Gawęda o kosmosie i chłopcu , który od dziecka marzył o zostaniu komsonautą
3. Ponieważ, każdy kosmonauta nosi specjalny kask uczymy się : Mój kask on ma 4 rogi.
4. list od ufoludka z wierszykiem do nauczenia
Merkury w blasku słonecznym się chowa,
Wenus rano lub wieczorem świecić jest gotowa.
Ziemia ma Księżyc, co błyszczy nocami
tylko tam ludzie dotarli swymi rakietami.
Może na Marsa wyprawa się uda
i zobaczymy tam pustynne cuda?
Pas planetoid dalej się rozpościera,
i duże planety od małych oddziela.
Olbrzymi Jowisz ma plamę czerwoną,
a Saturn się szczyci pierścieni koroną.
Urana i Neptuna, dzieci jeśli chcecie,
moŜecie zobaczyć jedynie w lunecie.
A blade Komety, gdy nadejdą chmury
wiszą nad Szopkami warkoczem do góry.
Wszystkie te obiekty, od początku do końca,
krążą sobie razem dookoła Słońca!
5. Próba na kosmonautę :
- podnoszenie na krześle
-próba mądrości- rebus, krzyżówka
-próba sprawności- tor przeszków
- wybranie ekwipunku kosmonauty
6. Budowa rakiety
7. Nauka okrzyku – rakieta
8. Krąg rady
9. OZZ
Zbiórka2. Układ Słoneczny
1.ORZ
2.Gawęda o Mikołaju Koperniku
3.Układanka – zdjecie Mikołaja Kopernika, układ słoneczny
4. GIĆ.Ratuj planetę
Zuchy – galaktyki krążą we wszechświecie. Jedna z galaktyk trzyma gwiazdę (piłkę) i ucieka przed goniącą ą
inną galaktyką, wyznaczoną przez prowadzącego. Zuch, który trzyma gwiazdę, uciekając, po chwili rzuca ją do
innej osoby wołając „ratuj gwiazdę!”. Ta, uciekając, rzuca do następnej, itd. Zadaniem goniącego jest złapać
gwiazdę. Gdy się to uda, następuje zmiana ról.
5. Grawitacja-sprawdzamy jak działa grawitacja na różne przedmioty. Z ok. 1,5 metra puszczamy piórko, klucz,
balonik. Podsumowujemy co zaobserwowaliśmy
6. Raz, dwa trzy Słońce patrzy
7.Tworzenie układu słonecznego- na zasadzie sałatki owocowej
8.Z gazet robimy model układu słonecznego
9.KR
10.OZZ
Zbiórka3. Podróż przez Układ Słoneczny. Wizyta na Merkury, Wenus
1.ORZ
2. Rakieta-wyruszamy w podróż
3. Gawęda
Patrzcie! Patrzcie, dzieci! Przed nami Merkury. Czy Merkury waszym zdaniem jest do czegoś podobny? ( jest
podobny do Księżyca!).
Ta planeta to niezmierzona górska kraina, cała pokryta kraterami bardzo podobnymi do księżycowych. Na dnie
niektórych z nich widać pagórki. Prawdopodobnie w przeszłości część wulkanów na Merkurym była czynna. Ta
mała planeta znajduje się bardzo blisko Słońca.
Jak to dobrze, że na Merkurym chmury nie zasłaniają nam widoku na góry i urwiska.
Tu po prostu nie ma chmur – a to dlatego, że na tej planecie nie ma właściwie powietrza. To niebezpieczna
planeta. Nie ma na niej powietrza, nie ma wody i w dzień jest bardzo gorąco.
Czy to dlatego, że słońce jest bardzo blisko?
Nie tylko dlatego. Musicie wiedzieć, że jeden dzień na Merkurym równa się ok. 88 dniom na Ziemi. Kiedy na
Ziemi minie pół roku, na Merkurym upłynie zaledwie doba. W ciągu długiego dnia Słońce bardzo silnie
nagrzewa planetę.
Więc na Merkurym nigdy nie jest zimno?
Zdarza się, oczywiście, ale tylko nocą. Noc jest tak samo długa jak dzień, i w trakcie jej trwania robi się coraz
zimniej. Merkury nie posiada mocnej atmosfery, która działa jak koc przytrzymujący ciepło. Z tych
wymienionych powodów w ciągu dnia temperatura na planecie wzrasta do ok. 467 °C, w nocy spada do – 183
°C.
4. Ciepło-zimno szukamy informacji o następnej planecie
5.Rakieta podróż na Wenus
6. Gawęda o Wenus. Tak, To Wenus. Wenus obraca się w kierunku przeciwnym niż pozostałe planety.
Przylatujemy z tej strony planety, która nie jest oświetlona przez Słońce i dlatego Wenus jest ciemna.
Ale tam przez cały czas coś się świeci!
Na Wenus trwa teraz silna burza. Szaleją tu wichry, przelatują błyskawice. Na Wenus nigdy nie ma deszczu….
Uf! Uf! Jak gorąco! Niech wam nie przyjdzie do głowy lądować na tej strasznej planecie. Powietrza jest tu pod
dostatkiem, ale ludzie nie mogą nim oddychać, gdyż jest zatrute. Składa się przede wszystkim z dwutlenku
węgla. Jest to gaz, który wydychamy przy każdym oddechu i w którym człowiek żyć nie może. Ten dwutlenek
węgla jest jak szkło szklarni – stanowi pułapkę dla cieplnego promieniowania słonecznego. Teraz polecę na tę
stronę planety, która jest oświetlona przez Słońce, może tam coś zobaczę.
Z tej strony planety jest dużo jaśniej. Niebo jest czerwonawe, ale Słońca nie widać spoza chmur. Zbliżam się do
samej powierzchni…
7. Robimy stroje i maski
8. Pokaz kosmicznej mody
9. scenki : dzień z życia mieszkańca Wenus
10. Krąg rady
11.OZZ
Zbiórka 4 Poszukiwanie wody na Marsie
1.ORZ
2. Rakieta podróż na Marsa- gawęda o Marsie.
Macie szczęście. Na Marsie właśnie skończyła się burza pyłowa, która trwała wiele dni. Czerwony pył
uniesiony w powietrze stopniowo opada na powierzchnię planety. Nie jest czerwony od gorąca. Po prostu na
Marsie jest dużo pyłu i kamieni bogatych w tlenki żelaza, czyli rdzę. A w ogóle jest tu dość zimno. Na planecie
widać ogromne pustynie usypane kamieniami. Jest tu też przeogromna góra! Kiedyś z tej góry wydobywały się
płomienie i chmury popiołu, wylatywały kamienie, a teraz to tylko martwy wulkan.
Na Merkurym i Księżycu nie ma wiatrów, a marsjańskie wiatry już zniszczyły niektóre kratery …
Właśnie przelatujemy nad czapką polarną Marsa. Polarne czapki Marsa są niewielkie, a latem stają się jeszcze
mniejsze.
Na marsjańskich pustyniach można dostrzec wiele zagadkowych rzeczy. Osądźcie sami: wody na Marsie nie ma.
To znaczy, że nie ma także oceanów ani rzek. Tymczasem przez iluminatory rakiety można zauważyć
prawdziwe rzeki! No, może nie całkiem prawdziwe: są to bowiem rzeki bez wody. A może to wyschnięte rzeki?
Mars posiada dwa księżyce, które kształtem przypominają ziemniaki.
4.Ladujemy na Marsie, spotykamy Marsjanina który uczy nas pląsu i piosenki:
Ufo
Jam jest ufo, tyś jest ufo
My nie mamy nic takiego
Jedno czułko, drugie czułko
I coś zielonego
Ułakłakła, Ułakłakła
My nie mamy nic takiego
Jedno czułko, drugie czułko
I coś zielonego
Piosenka
Ja jestem ufoludek, ufoludek,
Na Marsie mam ogródek, mam ogródek.
Gdy chodzę na spacery, na spacery,
To przedziwne mam maniery.
Ref. Ti, ti ta, ti, ti, ta,
Tańczę sobie na dwa pas.
Ti, ti ta, ti, ti, ta,
Tańczę na dwa pas.
2. Na ziemi mam wakacje, mam wakacje,
Tu wszędzie są akacje, są akacje.
Pachnące barwne kwiaty, barwne kwiaty,
A w ogóle świat jest w łaty.
5. Badamy planetę. Zwiad- robimy mapę planety, poszukujemy wody, form życia.
6. Podsumowanie zwiadu
7. Krąg rady
8 .OZZ
Zbiórka5 Jowisz, Sturn Uran , Neptun i Pluton
1.ORZ
2.Dzisiaj wyruszamy bardzo daleko, dlatego przećwiczymy pewne rzeczy
- kosmiczny posiłek : jedzenie jabłka przywiązanego do sznurka ( bez użycia rąk)
-stan nieważkości- kto dłużej utrzyma równowage na jednej nodze
- błądzenie w kosmosie- z zawiązanymi oczami trzeba znaleźć wyjście z sali
3. Gawęda Jowisza, składającej się z samej planety i licznych jej satelitów, jest teraz bardzo niespokojnie.
Jowisz tak szaleje, że nawet ja nie mogę się do niego zbliżyć. Na niektórych satelitach Jowisza srożą się dyszące
ogniem wulkany … Jowisz ma 63 księżyce.
Tam nie ma gdzie lądować: pojazd kosmiczny nie zatrzyma się na obłokach, a twardej powierzchni nikt jeszcze
na Jowiszu nie odkrył. Bardzo możliwe, że na tym gigancie w ogóle jej nie ma. Planetę Jowisz nazywają
groźnym, bo cały jakby składa się z wichrów. Na powierzchni Jowisza powstają piękne wzory z wirujących
chmur gazów, które poruszane są przez silne wiatry. Charakterystyczna jest Wielka Czerwona Plama na
południowej stronie Jowisza. Jest to olbrzymia burza trwająca nieprzerwanie od ponad 300 lat.
Kolejną planetą w Układzie Słonecznym na którą nie zdążymy dzisiaj polecieć jest Saturn. Jest trochę mniejszy
od Jowisza. Wyróżnia się on pięknymi mieniącymi się pierścieniami. Są to skomplikowane układy wielu
płaskich „obręczy” złożonych z lodu, skał i pyłu kosmicznego. Saturn posiada 62 księżyce.
Inną planetą jest Uran. On także posiada swoje pierścienie. W 1986 obrazy z sondy Voyager 2 pokazały Urana
jako planetę praktycznie pozbawioną wyróżniających się cech powierzchni w świetle widzialnym, bez pasm
chmur i burz podobnych do istniejących na pozostałych planetach-olbrzymach. Jednak w ostatnich latach
obserwacje prowadzone z Ziemi ukazały oznaki zmian pór roku i zwiększonej aktywności zjawisk pogodowych,
gdy Uran zbliżył się do równonocy.
Następną planetą jest Neptun. Swój niebieski kolor planeta zawdzięcza metanowi – gazowi zawartemu w
zewnętrznych warstwach atmosfery.
Muszę wspomnieć, że oprócz planet mamy jeszcze wiele obiektów, które wliczają się do Układu Słonecznego.
Takimi elementami są komety i planetoidy.
5.Astronauci
6.Meteory
7.KR
8.OZZ
Zbiórka 6.
1.ORZ
2. Gawęda
3. Wybieramy najpiękniejsze miejsce na Ziemi , które chcielibyśmy pokazać przyjacielom z innych planet
4. Ratuj planetę
Zuchy – galaktyki krążą we wszechświecie. Jedna z galaktyk trzyma gwiazdę (piłkę) i ucieka przed goniącą ą
inną galaktyką, wyznaczoną przez prowadzącego. Zuch, który trzyma gwiazdę, uciekając, po chwili rzuca ją do
innej osoby wołając „ratuj gwiazdę!”. Ta, uciekając, rzuca do następnej, itd. Zadaniem goniącego jest złapać
gwiazdę. Gdy się to uda, następuje zmiana ról.
5. Co to za planeta? Każda szóstka wybiera sobie jedną Planetę . Zadaniem zuchów z poza danej szóstki jest
odgadnąć planetę poprzez zadawanie pytań, na które odpowiedź może brzmieć tylko "tak" lub "nie".
6. Jednym z zadań sprawdzających wiedzę przyszłych kosmonautów jest sprawdzian znajomości planet naszego
Układu Słonecznego. Drużynowy stoi w środku koła, na obwodzie którego stoją zuchy. Prowadzący rzuca piłkę
do któregoś z zuchów wymieniając nazwę jakiejś planety. Na hasło nazw planet wewnętrznych (Merkury,
Wenus, Ziemia, Mars) zuchy łapią piłkę, a nie łapią jej, gdy drużynowy powie nazwę którejś z planet
wewnętrznych (Jowisz, Saturn, uran, neptun, Pluton). Kto źle wykona zadanie – odpada z gry.
7. Teleturniej o planetach
7.Apel . Przyznanie sprawności.
8. Krąg rady
9 .OZZ
Worek z Tworzywem
Gawędy z :J. Lewitan „ Historie niezwykłe o gwiazdach i planetach”, 1988
Zuchmistrz nr 23 , Warszawa 2008