Administracja publiczna i reformy w administracji

advertisement
Samorząd
Dr Ryszard Balicki
Budowa nowoczesnej
administracji
Rok 1989
Polska rozpoczyna swoją drogę ku demokracji
(budowa nowego ustroju – zarówno na szczeblu
administracji centralnej jak i lokalnej)
Przywrócenie samorządu gminnego - 27 maja
1990 roku, po pół wieku odbyły się pierwsze w
Europie Środkowej i Wschodniej w pełni wolne
wybory
Działania formalne
• w 1992 roku powołano Zespół ds.
Reorganizacji Administracji Publicznej,
• powołanie Pełnomocnika Rządu do spraw
Reformy Administracji Publicznej (prof.
Michał Kulesza)
• w roku 1995 zapoczątkowano tzw.
reformę centrum administracyjnego i
gospodarczego rządu
Działania formalne c.d.
• Ustawa o działach administracji rządowej
(ustawa uchwalona w 1997 roku, wejście
w życie w roku 1999)
• Reforma samorządowa premiera Jerzego
Buzka
(wejście w życie od 1 stycznia 1999 r.)
Główne cele reformy
samorządowej
• Uporządkowanie organizacji terytorialnej
państwa.
• Zbudowanie jednolitej, ponadgminnej struktury
organizacyjnej
• Doprowadzenie do sytuacji, w której problemy
społeczności lokalnej będą rozwiązywane przez
lokalną administrację powołaną w wolnych
wyborach przez ludność danego regionu
Ustrój administracji
publicznej po reformie
• Art. 10 Konstytucji RP
(zasada trójpodziału)
• władza ustawodawcza - Sejm i Senat
• władza wykonawcza – Prezydent RP i
Rada Ministrów
• władza sądownicza - sądy i trybunały
Wykonywanie
zadań
administracji
publicznej
Podmioty
scentralizowane
(administracja
państwowa)
Podmioty
zdecentralizowane
Zadania zlecone
na rzecz
organizacji, instytucji
i innych podmiotów,
Podmioty administracji publicznej
UPOWAŻNIONE PODMIOTY PRAWA
PRYWATNEGO
ADMINISTRACJA RZĄDOWA
ADMINISTRACJA ZDECENTRALIZOWNA
ADMINISTRACJA CENTRALNA
FUNDACJE
ZAKŁADY PUBLICZNE
SAMORZĄD
SPECJALNY
TERENOWA ADMINISTRACJA RZĄDOWA
SAMORZĄD
ZAWODOWY
ADMINISTRACJA
ZESPOLONA
ADMINISTRACJA
NIEZESPOLONA
SAMORZĄD
GOSPODARCZY
SAMORZĄD
TERYTORIALNY
SAMORZĄD
WOJEWÓDZTWA
SAMORZĄD
POWIATOWY
SAMORZĄD GMINNY
Scentralizowana
administracja państwowa
• Administracja centralna
• Administracja terenowa
Wojewoda i administracja zespolona
Administracja niezespolona
(terenowa administracja specjalna, podległa bezpośrednio
ministrom lub centralnym organom administracji
rządowej)
Podmioty zdecentralizowane
administracji publicznej
• To przede wszystkim formy korporacyjne. Takie jak:
•
•
•
•
terytorialne,
zawodowe,
gospodarcze czy też
rolnicze
• Organy dysponujące samodzielnym statusem w sferze
prawa publicznego (jak np. KRRiTV).
• Obok form powyżej określonych występują również
instytucje oparte przede wszystkim na czynniku
majątkowym (kapitałowym), zarówno instytucje wyższej
użyteczności publicznej jak i instytucje kapitałowe (np.
Fundusz Pracy czy też Agencja Rynku Rolnego).
Zadania zlecane
• Zadania administracji publicznej może być również zlecane
„na zewnątrz”, poza formalne struktury władzy.
• Zlecenie może być skierowane do podmiotów
• działających na podstawach prywatnoprawnych (fundacje,
stowarzyszenia czy tez spółki prawa handlowego)
• lub też na podstawie prawa publicznego (np. samorząd terytorialny).
• W konsekwencji możemy mieć do czynienia z zadaniami
zlecanymi
• wewnątrz administracji publicznej (zazwyczaj podmiotom
zdecentralizowanym); lub też
• na zewnątrz administracji (mówimy wówczas o prywatyzacji zadań z
zakresu administracji publicznej).
• Zlecenie zadań może się odbywać na podstawie ustaw lub
w drodze czynności indywidualnej
Reforma administracji
w Polsce
Podział terytorialny
W procesie historycznym wytworzyły się trzy typy podziałów
terytorialnych:
• zasadniczy - tworzony w związku z koniecznością
wykonywania na określonym obszarze zadań publicznych,
korzystają z niego terenowe orany administracji rządowej
oraz organy samorządu terytorialnego,
• specjalny – podział kraju tworzony na potrzeby organów
nie należących do systemu ogólnych organów administracji
rządowej ani samorządu terytorialnego,
• pomocniczy – ma na celu uzupełnienie podziału
zasadniczego lub specjalnego, tworzony w związku z
wykonywaniem zadań przez organy o kompetencjach
niewładczych
Organizacja administracji
terytorialnej
• Konstytucja RP z 1997 r. nie określała, jaki ma
być w Polsce podział administracyjny, zawierała
jedynie określenie funkcji władzy terytorialnej
(samorząd lokalny - regionalny).
• Sytuacja taka umożliwiała wprowadzenia
zarówno podziału trójstopniowego jak i
dwustopniowego
• Obecnie podział terytorialny państwa opiera się
na trzech szczeblach: gminie, powiecie i
województwie.
Założenia reformy państwa
• zasada unitarności państwa (art. 3)
• zasada podziału i równoważenia się
władz (art. 10)
• klauzula korporacyjna (art. 16 ust. 1)
• zasada decentralizacji władzy publicznej
(art. 16)
Zasada unitarności kontrowersje
• utworzenie dużych województw może prowadzić do
kolejnego „rozbicia dzielnicowego” państwa i zaniku
związków z centrum administracyjnym kraju
• a w efekcie - szczególnie w odniesieniu do województw
Polski zachodniej i północnej:
- do zaniku jednolitości państwa.
• Aby rozwiać zgłaszane obawy i zapobiec potencjalnemu
niebezpieczeństwu, ustrojodawca konstytucyjny i twórcy
reformy strojowej przygotowali odpowiednie rozwiązania
prawne:
• norma konstytucyjną art. 3 Konstytucji RP („Rzeczpospolita
Polska jest państwem jednolitym”),
• postanowienia ustawy samorządowej (np. art. 76 i 77).
• Rolę strażnika interesów państwa w województwie otrzymał
wojewoda
Decentralizacja
• Współcześnie jednak niemal wszystkie państwa jednolite
są zdecentralizowane
• Decentralizacja jest to urzeczywistnienie w skali lokalnej
demokracji, polegającym na przeniesieniu kompetencji
administracyjnych z władzy centralnej na wspólnoty
terenowe
• Zbiorowości terytorialne podlegają więc kontroli
państwa, gdyż nie są od niego całkowicie niezależnego
• Wspólnoty samorządowe nie posiadają – tak jak części
składowe federacji — własnych egzekutyw,
ustawodawstwa czy odrębnego wymiar sprawiedliwości
• Decentralizacja ma zawsze wyłącznie administracyjny
charakter
Kryteria podziału
administracyjnego kraju
• Założenie reformy ustrojowej sprowadzało się
do wprowadzenia przejrzystej, trzystopniowej
struktury administracyjnej państwa:
• samorządowych gmin,
• samorządowych powiatów i
• rządowo – samorządowych województw.
• Priorytetowe było również założenie, iż
wprowadzenie nowych szczebli samorządu nie
może naruszać dotychczasowych kompetencji
(oraz posiadanych środków finansowych) gmin
Definicja
• Samorząd oznacza publiczną administrację
wykonywaną samodzielnie przez odrębne od
państwa, posiadające osobowość prawną
wspólnoty osób (korporacje, związki
publicznoprawne).
• Pojęcie samorządu wywodzi się z niemieckiego
Selbstverwaltung, (samodzielny zarząd,
samorząd), używanego dla określenia lokalnej
administracji publicznej nie sprawowanej przez
państwo.
Rodzaje samorządu
• terytorialny – dotyczący wspólnoty osób
zamieszkujących dane terytorium
• specjalny – dotyczący wspólnoty osób opartej
na więzi pracy, wykonywania zawodu lub innej
działalności (samorząd adwokacki , samorząd
radców prawnych, samorząd sędziowski,
samorząd prokuratorski, samorząd notarialny,
samorząd lekarski, samorząd rzemieślniczy,
samorząd akademicki, samorząd rolniczy itp.).
1 stycznia 1999 r.
• terytorium Polski zostało podzielone na 16
województw,
• 308 powiatów ziemskich,
• (od stycznia 2003 - 314)
• 65 powiatów grodzkich, oraz
• 2489 gmin (od stycznia 2003 - 2478).
• (306 miejskich; 591 miejsko-wiejskich oraz
1 581 wiejskich).
1 stycznia 1999 r.
• 2808 jednostek samorządu terytorialnego
(według stanu z 1 stycznia 2003 r.) to:
województwa, powiaty gminy, przy czym:
• W Polsce jest 881 miast, w tym jedyne miasto,
które nie jest siedzibą władz samorządowych Siechnice w gminie Święta Katarzyna z siedzibą
we wsi Święta Katarzyna
Podział Polski na
49 województw
Podział na 16
województw
Gmina
• Mieszkańcy gminy tworzą z mocy prawa gminną
wspólnotę samorządową
• Zadania gmin pozostały – praktycznie - bez zmian
• W kompetencji gmin jest: szkolnictwo podstawowe i
przedszkola, opieka społeczna, ulice i drogi gminne,
gospodarka komunalna, gospodarka lokalowa i
budownictwo mieszkaniowe, gospodarka terenami oraz
tzw. sprawy obywatelskie
• W wyniku reformy sposób zarządzania gminą nie uległ
zmianie
Powiat
• Mieszkańcy powiatu tworzą z mocy prawa lokalną wspólnotę samorządową
• Do głównych zadań powiatu należy wykonywanie zadań publicznych o
charakterze ponadgminnym, w zakresie m.in.:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
szkolnictwa ponadpodstawowego,
pomocy społecznej i polityki prorodzinnej,
wspierania osób niepełnosprawnych,
komunikacji i transportu oraz dróg powiatowych,
kultury i ochrony jej dóbr,
kultury fizycznej i turystyki,
geodezji i gospodarki gruntami,
zagospodarowania przestrzennego i nadzoru budowlanego,
gospodarki wodnej i ochrony środowiska,
rolnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego,
porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli,
ochrony przeciwpowodziowej i przeciwpożarowej,
przeciwdziałania bezrobociu i aktywizacji lokalnego rynku pracy,
ochrony praw konsumenta,
współpracy z organizacjami pozarządowymi
Rządowo-samorządowe
województwo
• Mieszkańcy województwa tworzą regionalna
wspólnotę samorządową.
• Nowe województwo jest całkiem nową struktura
administracyjną.
• W ramach województwa przenikają się dwie
struktury:
• rządowa (z wojewodą) i
• samorządowa (z marszałkiem województwa i
sejmikiem wojewódzki).
Warszawa – podział administracyjny
• od 2002 roku Warszawa (zgodnie z
obowiązującymi przepisami) jest gminą
mającą status miasta na prawach powiatu w
województwie mazowieckim.
• Warszawa podzielona jest na 18 dzielnic
(pomocniczych jednostek administracyjnych).
Warszawa – podział administracyjny
• W latach 1990-1994 Warszawa stanowiła
związek siedmiu (a od 1993 r. ośmiu)
dzielnic-gmin (o statusie gmin,
nazywanych dzielnicami).
• W latach 1994 - 2002, Warszawa
stanowiła związek komunalny
następujących 11 gmin;
SAMORZĄD
SPECJALNY
SAMORZĄD
GOSPODARCZY
SAMORZĄD
ZAWODOWY
• Istnienie samorządów zawodowych ma
swoją podstawę w Konstytucji RP, której
art. 17 ust. 1 stanowi:
• w drodze ustawy można tworzyć samorządy
zawodowe, reprezentujące osoby wykonujące
zawody zaufania publicznego sprawujące
pieczę nad należytym wykonywaniem tych
zawodów.
SAMORZĄD ZAWODOWY
• Jest organizacyjną formą zrzeszania się
obywateli opartą na wspólnocie zawodowej,
powstałą w celu reprezentowania interesów osób
wykonujących zawody wymagające
szczególnego zaufania społecznego wobec
instytucji państwa, prowadzenia doskonalenia
zawodowego oraz ochrony socjalnej swoich
członków
SAMORZĄD ZAWODOWY
Z Konstytucji wynika więc, że samorząd
zawodowy ma do spełnienia dwa
podstawowe zadania:
• reprezentowanie osób wykonujących zawód
zaufania publicznego,
• sprawowanie pieczy nad należytym
wykonywaniem tego zawodu w granicach
interesu publicznego i dla jego ochrony.
• Z treści art. 17 ust. 1 wynika również charakterystyka
podmiotowej strony samorządów zawodowych.
• Samorząd jest zrzeszeniem osób fizycznych wykonujących
określoną działalność zawodową osobiście, co wyklucza
skupienie w ramach samorządu osób prawnych.
• Cechami osób wchodzących w skład samorządu zawodu
zaufania publicznego są dwa rodzaje zdolności:
• zdolność zawodowa, tzn. przygotowanie do wykonywania tego
samego, co inni członkowie korporacji zawodu i
• zdolność do wykonywania go na poziomie i w zakresie, który może
być uznany za wystarczający, aby spełniał kryteria zaufania
publicznego
Samorządy zawodowe w
Polsce:
• adwokatów
• aptekarzy
• architektów
• Biegłych
rewidentów
• Doradców
podatkowych
• Diagnostów
laboratoryjnych
• Inżynierów
budownictwa
• komorników
• Kuratorów
sądowych
• Lekarzy i
lekarzy
dentystów
• Lekarzy
weterynarii
• Notariuszy
• Pielęgniarek
i położnych
• Prokuratorów
• Psychologów
• Radców
prawnych
• Referendarzy
sądowych
• Rzeczników
patentowych
• Sędziów
• Urbanistów
Obecnie dyskutuje się o
samorządach:
• zarządców nieruchomościami,
• pośredników w obrocie
nieruchomościami,
• rzeczoznawców majątkowych.
• o status samorządu zawodowego starali
się również kominiarze
Samorząd zawodowy jest instytucjonalnie upoważniony
do nadawania i odbierania prawa do wykonywania
zawodu oraz do stosowania sankcji dyscyplinarnych
wobec osób naruszających normy etyczne i zawodowe.
Samorząd gospodarczy
• Jest organizacyjną formą zrzeszania się
przedsiębiorców i podmiotów
gospodarczych w celu reprezentowania
ich interesów wobec władz państwowych i
samorządu terytorialnego oraz
organizowanie rozmaitych działań
sprzyjających rozwojowi
przedsiębiorczości.
• Podstawy prawne samorządu
gospodarczego zostały określone w art. 17
ust. 2 Konstytucji, zgodnie z którym w
drodze ustawy można tworzyć inne, obok
samorządu terytorialnego i zawodowego
rodzaje samorządu, pod warunkiem, że
• nie narusza to wolności wykonywania
zawodu ani
• nie ogranicza wolności podejmowania
działalności gospodarczej.
W Polsce jedyną obligatoryjną formą
samorządu gospodarczego są Izby Rolnicze.
Członkami samorządu rolniczego
z mocy prawa są:
• osoby fizyczne i prawne, będące podatnikami podatku
rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym,
• - osoby fizyczne i prawne, będące podatnikami
podatku dochodowego z działów specjalnych
produkcji rolnej w rozumieniu przepisów o podatku
dochodowym od osób fizycznych i podatku
dochodowym od osób prawnych,
• - członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych
posiadających w tych spółdzielniach wkłady gruntowe.
Organizacja i zasady działania
• Każdy samorząd zawodowy ma określoną
strukturę organizacyjną. Podstawową zasadą
jest korporacyjność, która oznacza, że
przynależność do struktur samorządu jest
obowiązkowa.
• Samorząd gospodarczy ma charakter
dobrowolny i nie realizuje żadnych uprawnień
władczych w stosunku do osób zrzeszonych
Samorząd gospodarczy
•
•
•
•
Do podstawowych aktów ustawowych regulujących
zasady funkcjonowania samorządu gospodarczego w
Polsce można zaliczyć następujące przepisy:
ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych,
ustawa z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych,
ustawa z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle,
ustawa z dnia 30 maja 1989 r. o samorządzie
zawodowym niektórych przedsiębiorców
Izby gospodarcze
• Zgodnie z ustawą o izbach gospodarczych, izba
gospodarcza jest organizacją samorządu gospodarczego,
reprezentującą interesy gospodarcze zrzeszonych
podmiotów w zakresie ich działalności wytwórczej,
handlowej, budowlanej lub usługowej, w szczególności
wobec organów państwowych.
• Mogą się w niej zrzeszać podmioty prowadzące
działalność gospodarczą za wyjątkiem osób fizycznych
wykonujących taką działalność jako uboczne zajęcie
zarobkowe.
Samorząd rzemieślniczy
• Ustawa o rzemiośle określa warunki dla
funkcjonowania samorządu gospodarczego
rzemiosła.
• Stanowi ona, iż samorząd gospodarczy rzemiosła
jest niezależny w wykonywaniu swoich zadań.
• Do organizacji samorządu gospodarczego
rzemiosła ustawa zalicza
• cechy,
• izby rzemieślnicze oraz
• Związek Rzemiosła Polskiego,
Zrzeszenia handlu, usług i
transportu
• Zasady tworzenia i działania samorządu
zawodowego przedsiębiorców prowadzących
działalność gospodarczą w zakresie handlu,
gastronomii, usług, transportu oraz innych
działalności reguluje ustawa o samorządzie
zawodowym niektórych przedsiębiorców.
• Nie dotyczy ona osób, które uzyskały status
rzemieślnika.
Zrzeszenia handlu, usług i
transportu
• Przedsiębiorcy mogą dobrowolnie zrzeszać się
w zawodowych samorządowych organizacjach,
takich jak zrzeszenia handlu i usług, zrzeszenia
transportu oraz inne organizacje
przedsiębiorców.
• Warunkiem utworzenia zrzeszenia jest
powzięcie takiej inicjatywy przez co najmniej
50 osób, a w przypadku prowadzenia
działalności w zakresie transportu – co
najmniej 200 osób.
Organizacje pracodawców
• Organizacje pracodawców funkcjonują w oparciu o ustawę z 23 maja
1991 r. o organizacjach pracodawców.
• Umożliwia ona pracodawcom tworzenie związków według swego
uznania, jak również przystępowanie do tych organizacji.
• Związki pracodawców, ich federacje i konfederacje są samorządne i
niezależne w swej działalności statutowej od organów administracji
rządowej, samorządu terytorialnego oraz innych organizacji.
• Związek pracodawców powstaje z mocy uchwały o jego założeniu ,
podjętej na zgromadzeniu założycielskim przez co najmniej 10
pracodawców.
• Związki pracodawców mogą tworzyć federacje i konfederacje (jak
również przystępować do nich), z tym, że liczba założycieli nie może być
w takim przypadku mniejsza niż 3.
Organizacje pracodawców
• Podstawowym zadaniem organizacji pracodawców
jest ochrona praw i reprezentowanie interesów
zrzeszonych członków wobec związków
zawodowych, organów władzy i administracji
rządowej oraz organów samorządu terytorialnego.
• Organizacje pracodawców, reprezentatywne w
rozumieniu ustawy z 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej
Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i
wojewódzkich komisjach dialogu społecznego,
mają prawo opiniowania założeń i projektów aktów
prawnych w zakresie praw i interesów związków
pracodawców, za wyjątkiem projektu budżetu
państwa oraz projektu ustawy budżetowej.
Organizacje pracodawców
• Reprezentatywnym organizacjom pracodawców
przysługuje również prawo opiniowania, w zakresie
objętym zadaniami związków pracodawców,
dokumentów konsultacyjnych Unii Europejskiej, w
szczególności białych ksiąg, zielonych ksiąg i
komunikatów oraz projektów aktów prawnych Unii
Europejskiej.
• Związki pracodawców uczestniczą również w
zawieraniu układów zbiorowych pracy oraz innych
porozumień w zakresie objętym ich zadaniami
statutowymi.
Dziękuję
Download