Cholesterol jest rodzajem tłuszczu obecnego we krwi, który odgrywa istotną rolę w niektórych czynnościach życiowych. Zbyt duża ilość cholesterolu we krwi może doprowadzić do rozwoju miażdżycy, którą charakteryzuje powstawanie blaszki miażdżycowej w tętnicach. Miażdżyca to choroba powstająca przede wszystkim ze złego odżywiania. Nadciśnienie tętnicze to choroba układu krążenia, która charakteryzuje się stale podwyższonym ciśnieniem tętniczym krwi. Zdecydowana większość (ponad 90%) przypadków nadciśnienia ma charakter pierwotny, tzn. bez znanej somatycznej przyczyny, którą da się usunąć interwencją medyczną. Etiologia nadciśnienia tętniczego pierwotnego nie została w pełni ustalona. Uważa się, że odgrywają w niej rolę czynniki genetyczne i środowiskowe. Pozostałe przypadki to choroba o charakterze wtórnym, czyli jest dobrze znana przyczyna choroby, np. choroby nerek, miażdżyca, choroby gruczołów dokrewnych lub choroby mózgu. Niedokrwistość, potocznie nazywana anemią to zespół objawów chorobowych, który polega na stwierdzeniu niższych od normy, wartości hemoglobiny i erytrocytów i ich następstw. Zmniejszenie ilości hemoglobiny we krwi. Wyróżnia się różne rodzaje anemii min.: Aplastyczną – wówczas gdy szpik nie wytwarza żadnych komórek krwi, dzieje się tak w skutek infekcji wirusowych lub działania niektórych leków – konieczne są przetaczania krwi. Hemolityczną – występująca na skutek rozpadu krwinek czerwonych. Anemię z niedoboru żelaza – gdy brak jest żelaza w diecie, lub występują jego niedobory na skutek krwawień na przykład menstruacyjnych. Niedokrwistość złośliwą (Addisona i Biermera) : cechującą się obecnością we krwi nieprawidłowych krwinek czerwonych, większych od zdrowych i zawierających mniejszą ilość hemoglobiny. Choroba niedokrwienna serca, jest to stan spowodowany niewystarczającą podażą tlenu do komórek mięśnia sercowego w stosunku do ich zapotrzebowania energetycznego. Najczęściej jest skutkiem zwężenia, zamknięcia lub skurczu tętnicy (tętnic) wieńcowej. Terminologia: terminem najszerszym i obecnie najszerzej w Polsce stosowanym jest nazwa choroba niedokrwienna serca. W użyciu są też inne nazwy, które są w zasadzie synonimami: choroba wieńcowa lub przewlekła niewydolność wieńcowa. Dawniej stosowano także nazwę dławica sercowa lub dusznica bolesna, które teraz wychodzą z użycia. Zawał mięśnia sercowego jest to ostra, groźna choroba serca w której powstaje obszar martwicy mięśnia sercowego w wyniku jego niedotlenienia. Do zawału mięśnia sercowego najczęściej dochodzi na tle miażdżycy tętnic wieńcowych w przebiegu choroby wieńcowej (często utożsamianej z chorobą niedokrwienną serca). Ognisko miażdżycy w ścianie tętnicy wieńcowej nazywane jest blaszką miażdżycową. Powoduje ona zwężenie światła tego naczynia i ograniczenie przepływu krwi - często w tych przypadkach pacjent odczuwa objawy dławicy piersiowej przy wysiłku czy zdenerwowaniu. Udar mózgu to nagłe wystąpienie mniej lub bardziej nasilonych objawów uszkodzenia mózgu w wyniku zaburzeń krążenia mózgowego. Udary mózgu wystepuja przede wszystkim u ludzi starszych, aczkolwiek w 25% dotyczą osób poniżej 55 roku życia. Według statystyki częstość ich określa się na 100-300 przypadków na 100 000 na rok. Stanowią one co najmniej połowę ostrych chorób neurologicznych, wymagających hospitalizacji. Przyczyny zmiany miażdżycowe niedrożność tętnic zaopatrujących mózg (zakrzep) wady zastawek ostry zawał serca zaburzenia rytmu serca zaburzenia krzepnięcia zmiany zapalne naczyń 1. odpowiednia dieta ( błonnik, mało tłuszczy zwierzęcych) 2. aktywny tryb życia 3. unikanie stresu 4. nie używanie używek 5. utrzymywanie należytej wagi ciała Zaprzestanie palenia papierosów - w 5 lat od zaprzestania zmniejsza się ryzyko zawału serca o 50 - 70%. Redukcja poziomu cholesterolu z surowicy krwi o 1% zmniejsza ryzyko zawału o 2-3 %. W przypadku nadciśnienia redukcja rozkurczowego ciśnienia krwi o każdy 1 mm Hg powoduje zmniejszenie ryzyka o 2 - 3%. Aktywność fizyczna zmniejsza ryzyko zawału o 45%. Utrzymywanie należnej wagi ciała zmniejsza ryzyko zawału o 35 - 55%