Zwolnienia grupowe

advertisement
Zwolnienia grupowe
Ustawa o zwolnieniach grupowych ustawa z dnia 13 marca 2003 r.
o szczególnych zasadach rozwiązywania z
pracownikami stosunków pracy
z przyczyn niedotyczących pracowników
(Dz. U. z 2015 r., poz. 192 ze zm. )
Ustawa o zwolnieniach grupowych ma
zastosowanie do:
v  pracodawcy zatrudniającego co najmniej 20 pracowników
Zwolnienie grupowe
î  przyczyny niedotyczące pracowników
î  rozwiązanie stosunków pracy z odpowiednią liczbą
pracowników ( wypowiedzenia, wypowiedzenia
zmieniające które doprowadziły do zwolnienia,
rozwiązanie za porozumieniem stron jeżeli dotyczy
to co najmniej 5 pracowników)
î  przedział czasu
Liczba zwalnianych pracowników
w okresie nieprzekraczającym 30 dni (licząc
od dnia pierwszego wypowiedzenia)
obejmuje co najmniej:
1) 10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej
niż 100 pracowników,
2) 10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co
najmniej 100, jednakże mniej niż 300 pracowników,
3) 30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co
najmniej 300 lub więcej pracowników
„Zwolnienie”
Termin liczony jest od złożenie pierwszego oświadczenia o
wypowiedzeniu, a nie od dnia zrealizowania skutku, czyli
rozwiązania umowy o pracę.
Pracodawca jest obowiązany skonsultować zamiar
przeprowadzenia grupowego zwolnienia z
zakładowymi organizacjami związkowymi
działającymi u tego pracodawcy.
Tryb zwolnienia
Zawiadomienie
zakładowych
organizacji
związkowych
Zawiadomienie
na piśmie
właściwego
powiatowego
urzędu pracy
Zawarcie porozumienia w
terminie nie dłuższym niż 20
dni od dnia zawiadomienia
organizacji związkowych
Zawiadomienie zakładowej organizacji
związkowej na piśmie o:
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
przyczynach zamierzonego grupowego zwolnienia,
liczbie zatrudnionych pracowników i grupach
zawodowych, do których oni należą,
grupach zawodowych pracowników objętych
zamiarem grupowego zwolnienia,
okresie, w ciągu którego nastąpi takie zwolnienie,
proponowanych kryteriach doboru pracowników
do grupowego zwolnienia,
kolejności dokonywania zwolnień pracowników,
propozycjach rozstrzygnięcia spraw
pracowniczych związanych z zamierzonym
grupowym zwolnieniem,
a jeżeli obejmują one świadczenia pieniężne,
pracodawca jest obowiązany dodatkowo
przedstawić sposób ustalania ich wysokości.
Tryb zwolnienia
Po zawarciu porozumienia lub po wprowadzeniu regulaminu
pracodawca zawiadamia na piśmie właściwy powiatowy urząd pracy o
przyjętych ustaleniach dotyczących grupowego zwolnienia, w tym o
liczbie zatrudnionych i zwalnianych pracowników oraz o przyczynach
ich zwolnienia, okresie, w ciągu którego ma być dokonane zwolnienie,
a także o przeprowadzonej konsultacji zamierzonego grupowego
zwolnienia z zakładowymi organizacjami związkowymi lub z
przedstawicielami pracowników wyłonionymi w trybie przyjętym u
danego pracodawcy.
Kopię zawiadomienia pracodawca przekazuje zakładowym
organizacjom związkowym. Zakładowe organizacje związkowe mogą
przedstawić właściwemu powiatowemu urzędowi pracy swoją opinię w
sprawie grupowego zwolnienia.
Porozumienie
W terminie nie dłuższym niż 20 dni od dnia zawiadomienia
związków pracodawca i zakładowe organizacje związkowe
zawierają porozumienie. Jeżeli nie jest możliwe
uzgodnienie treści porozumienia z wszystkimi zakładowymi
organizacjami związkowymi, pracodawca uzgadnia treść
porozumienia z organizacjami związkowymi
reprezentatywnymi w rozumieniu art. 24125a k.p.
W porozumieniu, określa się:
•  zasady postępowania w sprawach dotyczących
pracowników objętych zamiarem grupowego zwolnienia,
•  obowiązki pracodawcy w zakresie niezbędnym do
rozstrzygnięcia innych spraw pracowniczych
związanych z zamierzonym grupowym zwolnieniem.
W razie nie zawarcia porozumienia, przy
wypowiadaniu pracownikom stosunków
pracy, a także warunków pracy i płacy,
stosuje się art. 38 Kodeksu pracy.
Regulamin zwolnień grupowych
Jeżeli nie jest możliwe zawarcie porozumienia lub
gdy u pracodawcy nie działają organizacje
związkowe zasady postępowania w sprawach
dotyczących pracowników objętych zamiarem
grupowego zwolnienia ustala pracodawca w
regulaminie, uwzględniając, w miarę możliwości,
propozycje przedstawione w ramach konsultacji
przez zakładowe organizacje związkowe.
Przedstawicielstwo pracowników
î 
Jeżeli u danego pracodawcy nie działają zakładowe
organizacje związkowe, zasady postępowania w sprawach
dotyczących pracowników objętych zamiarem grupowego
zwolnienia ustala pracodawca w regulaminie, po
konsultacji z przedstawicielami pracowników wyłonionymi
w trybie przyjętym u danego pracodawcy.
î 
Jeżeli u danego pracodawcy nie działają zakładowe
organizacje związkowe, informacje z zawiadomienia pup
przekazuje się do przedstawicieli pracowników
wyłonionych w trybie przyjętym u danego pracodawcy.
Uprawnienia pracowników:
î 
odprawa (art. 8)
î 
roszczenie o ponowne zatrudnienie (art.9)
Ochrona szczególna.
Pracodawca który zawarł porozumienie jest zwolniony z
konsultacji w trybie art. 38 k.p.
Wypowiedzenie pracownikom stosunków pracy w
sytuacjach, o których mowa w art. 41 Kodeksu pracy, jest
dopuszczalne w czasie urlopu trwającego co najmniej 3
miesiące, a także w czasie innej usprawiedliwionej
nieobecności pracownika w pracy, jeżeli upłynął już okres
uprawniający pracodawcę do rozwiązania umowy o pracę
bez wypowiedzenia.
Wypowiedzenie pracownikom warunków pracy i płacy w
sytuacjach, o których mowa w art. 41 Kodeksu pracy, jest
dopuszczalne niezależnie od okresu trwania urlopu lub innej
usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy.
Ochrona szczególna.
W okresie objęcia szczególną ochroną przed
wypowiedzeniem lub rozwiązaniem stosunku
pracy pracodawca może jedynie wypowiedzieć
dotychczasowe warunki pracy i płacy
pracownikom wymienionym w art. 5 ust. 5
np. pracownikowi któremu brakuje nie więcej
niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego,
pracownicy w ciąży, pracownikowi w okresie
urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach
urlopu macierzyńskiego, urlopu
rodzicielskiego oraz urlopu ojcowskiego;
będącemu członkiem zarządu zakładowej
organizacji związkowej;
Zwolnienia indywidualne
w trybie ustawy o zwolnieniach grupowych
art. 10
art. 5 ust. 3-6 i art. 8 stosuje się odpowiednio w razie
konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co
najmniej 20 pracowników stosunków pracy z przyczyn
niedotyczących pracowników, jeżeli przyczyny te stanowią
wyłączny powód uzasadniający wypowiedzenie stosunku pracy
lub jego rozwiązanie na mocy porozumienia stron, a zwolnienia w
okresie nieprzekraczającym 30 dni obejmują mniejszą liczbę
pracowników niż określona w art. 1.
Kryteria doboru pracowników do
zwolnienia
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 1 czerwca 2012 r. II PK 258/11
Pracodawca dokonujący zwolnienia z przyczyn ekonomicznych
(dotyczących pracodawcy) powinien dla obrony zasadności tej
czynności wykazać, że zastosował obiektywne, sprawiedliwe kryteria
doboru pracownika do zwolnienia i wziął przy tym pod uwagę
wszystkich pracowników, których dotyczą przyczyny zmuszające go do
rozwiązania stosunku pracy.
Jeżeli zostały ustalone zasady postępowania, a zwłaszcza kryteria
doboru pracowników do zwolnienia, powinny być one zastosowane
jednakowo do wszystkich pracowników, w każdym razie odstępstwa
od przyjętych zasad wymagają bardzo przekonującego uzasadnienia.
Kryteria doboru pracowników do
zwolnienia
Jako kryterium doboru pracowników do zwolnienia można przyjąć
ocenę jedynie ich kompetencji istotnych z punktu widzenia
pracodawcy, z pominięciem, jako mniej doniosłych, innych kryteriów,
na przykład dotychczasowego przebiegu pracy zawodowej, stażu
zatrudnienia, doświadczenia zawodowego, formalnych kwalifikacji
(wykształcenia).
Kryteria doboru pracowników do
zwolnienia
Pracodawca - typując pracowników do zwolnienia - może oprzeć się i
poprzestać na ocenie dokonanej przez wyspecjalizowany,
profesjonalny podmiot zajmujący się ocenianiem kompetencji
pracowników i potrafiący dokonać obiektywnej oceny w oparciu o
wypracowaną metodologię.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 1 kwietnia 2015 r.
I PK 211/14
Prawo do odprawy pieniężnej w przypadku rozwiązania stosunku
pracy wskutek nieprzyjęcia przez pracownika warunków
zaproponowanych mu w wypowiedzeniu zmieniającym
przysługuje tylko takiemu pracownikowi, którego stosunek pracy
uległ rozwiązaniu wyłącznie z przyczyn niedotyczących tego
pracownika. Jeśli więc w wypowiedzeniu zmieniającym
pracodawca zaproponuje pracownikowi warunki pracy
obiektywnie do przyjęcia (stanowisko odpowiadające
kwalifikacjom pracownika i adekwatne dla tego stanowiska
wynagrodzenie), to odmowa przyjęcia takich warunków może być
potraktowana jako współprzyczyna rozwiązania stosunku pracy,
co spowoduje, że odprawa pieniężna temu pracownikowi nie
będzie przysługiwać.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 2 lipca 2015 r., III
PZP 4/15
Rozwiązanie umowy o pracę przez pracownika na podstawie art.
55 § 11 k.p. z powodu ciężkiego naruszenia przez pracodawcę
podstawowych obowiązków wobec pracownika uprawnia
pracownika do nabycia prawa do odprawy pieniężnej, o której
mowa w art. 8 w związku z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca
2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami
stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników
(jednolity tekst: Dz.U. z 2015 r., poz. 192 ze zm.), jeżeli przyczyny
te stanowią wyłączny powód rozwiązania stosunku pracy.
Download