PRZEŻYWANIE SWOJEGO ŻYCIA JAKO DARU DLA INNYCH Dla Jana Pawła II być człowiekiem, żyć dobrze, to służyć innym, uczynić ze swego życia dar dla innych. "Sensu życiu nadaje miłość. Tylko ten, kto umie kochać aż do zapomnienia o sobie, by oddać się bratu, realizuje w pełni swoje życie i daje najwyższy wyraz wartości swojego ziemskiego istnienia." „Być osobą to znaczy dążyć do samospełnienia, które nie może dokonać się inaczej, jak tylko poprzez bezinteresowny dar samego siebie”… „Nie ma przyszłości narodu i człowieka bez miłości”… SZACUNEK WOBEC KAŻDEGO CZŁOWIEKA Według Jana Pawła II każdemu człowiekowi, niezależnie od pochodzenia, wieku, koloru skóry czy poglądów, należy się szacunek i miłość. Tej prawdy niestrudzenie uczył innych i według niej zawsze postępował. „Przykazanie miłości konkretyzuje się w poszanowaniu drugiego, poszanowaniu jego osobowości, jego sumienia”…; „Każdy człowiek, choćby najuboższy, jest stworzony na obraz i podobieństwo Boże i nic nie może go pozbawić tej godności …” UMIŁOWANIE PRAWDY Jan Paweł II to wielki apostoł Prawdy. Uważał, że prawda powinna być fundamentem życia człowieka. „Poza prawdą wolność nie jest wolnością. Jest pozorem.” „Szukajcie prawdy tam, gdzie ona rzeczywiście się znajduje! Jeśli trzeba, bądźcie zdecydowani iść pod prąd obiegowych poglądów i rozpropagowanych haseł! Nie lękajcie się miłości, która stawia człowiekowi wymagania…” Człowiek winien jest światu prawdę. Przez poznanie prawdy o świecie, rzeczywistości, o Stwórcy i o stworzeniu człowiek spłaca ten dług, a równocześnie urzeczywistnia samego siebie. CIEKAWOŚĆ ŚWIATA I WSZECHSTRONNOŚĆ ZAINTERESOWAŃ Jan Paweł II był człowiekiem o wszechstronnych zainteresowaniach. Grał w teatrze, chodził po górach, jeździł na nartach i rowerze, pływał kajakiem, grywał w piłkę i hokeja. Inicjował spotkania współczesnych uczonych i ludzi kultury i brał w nich aktywny udział. Mówił płynnie kilkoma językami a przemawiał w sześćdziesięciu. PRACOWITOŚĆ I OBOWIĄZKOWOŚĆ Jan Paweł II otrzymał od Boga wiele talentów, ale Jego wielkość była także owocem systematycznej pracy. Był jednym z najlepszych uczniów i studentów. Umiał cieszyć się pięknem przyrody, prowadził głębokie życie duchowe i towarzyskie, realizował wiele swoich pasji, ale także dużo pracował. „Przez pracę człowiek nie tylko przekształca przyrodę, (...) ale też urzeczywistnia siebie jako człowiek, a także poniekąd bardziej staje się człowiekiem.” /Encyklika Laborem exercens, 1981r./ PATRIOTYZM Jan Paweł II wielokrotnie podkreślał, że ukształtowała go polska kultura, tradycja, nauka. Był dumny z polskiego dziedzictwa. Tego dziedzictwa bronił, uczył o nim, rozwijał je. Prawdziwie kochał swoją Ojczyznę i uczył innych miłości do własnego kraju. „Czuwam to znaczy czuję się odpowiedzialny za to wielkie wspólne dziedzictwo, któremu na imię Polska. To imię nas wszystkich określa. To imię nas wszystkich zobowiązuje. To imię nas wszystkich kosztuje.” „Te słowa mówi do was człowiek, który swoją duchową formację zawdzięcza od początku polskiej kulturze, polskiej literaturze, polskiej muzyce, plastyce, teatrowi - polskiej historii, polskim tradycjom chrześcijańskim, polskim szkołom, polskim uniwersytetom.” „Pozostańcie wierni temu dziedzictwu! Uczyńcie je podstawą swojego wychowania! Uczyńcie je przedmiotem szlachetnej dumy! Przechowajcie to dziedzictwo! Pomnóżcie to dziedzictwo! Przekażcie je następnym pokoleniom!” OTWARCIE NA INNE KULTURY I TRADYCJE Jan Paweł II był prawdziwym patriotą a zarazem człowiekiem otwartym na inne kultury i tradycje. Był Polakiem, Europejczykiem, obywatelem świata. PRYMAT DOBRA MORALNEGO W KAŻDEJ DZIAŁALNOŚCI CZŁOWIEKA Całym swoim życiem uczył, że człowiek we wszystkim, co robi, powinien kierować się dobrem moralnym. Etyka ma pierwszeństwo przed ekonomią, zyskiem, sukcesem, Życie pozbawione dobra, miłości, jest puste i nie przyniesie człowiekowi szczęścia. TROSKA O ROZWÓJ I DOSKONALENIE CAŁEGO CZŁOWIEKA Jan Paweł II patrzył na człowieka całościowo. Troszczył się o stały rozwój i doskonalenie rozumu, duszy i ciała. Pokazywał jak nie poddawać się przeciwnością życia, walczyć ze słabościami. Słowem i czynem uczył jak stawać się lepszym i piękniejszym człowiekiem. WIARA W BOGA I WIARA W DOBRO CZŁOWIEKA Nie da się zrozumieć Jana Pawła II, tego, co czynił i mówił, nie uwzględniając Jego wiary. Bezgranicznie potrafił w swoim życiu zaufać Panu Bogu. Jego wielkość i siła wypływały z wiary. Wielka wiara w Boga, który jest dobry, sprawiała, że wierzył w dobro każdego człowieka. „Wstańcie, chodźmy!”. Chodźmy ufni w Chrystusie. On będzie towarzyszył nam w drodze, aż do celu, który zna tylko On.” „Musicie być mocni, drodzy bracia i siostry! Musicie być mocni tą mocą, którą daje wiara! Musicie być mocni mocą wiary! Musicie być wierni! Dziś tej mocy bardziej wam potrzeba niż w jakiejkolwiek epoce dziejów.” DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ NA PODSTAWIE PUBLIKACJI PREZENTACJĘ WYKONAŁA JOLANTA BAUSMER - CEGLAREK