uczucia są zmienne, nieobliczalne, nie można

O MĄDRYM
MYŚLENIU
I PRAWDZIE
PO CO UCZYĆ SIĘ MYSLEĆ?
1. Żyjemy w cywilizacji zaburzonego myślenia.
Rozumiemy wspaniale świat, ale nie rozumiemy
siebie!
2. W dochodzeniu do dojrzałości należy uczyć się
zrumienienia samych siebie i innych ludzi oraz
świata, w którym żyjemy.
3. Dojrzałość wymaga myślenia. Żeby krzywdzić nie
trzeba myśleć. Żeby czynić dobro, kochać trzeba
myśleć.
4. Bez myślenia człowiek będzie nierozumnie żył.
Samo myślenie racjonalne nie daje nam pewności,
że będziemy racjonalnie postępować. Bezmyślność
prowadzi do wybierania rzeczy bezmyślnych.
PO CO UCZYĆ SIĘ MYSLEĆ?
5. Człowiek jest jedynym, który potrafi oszukiwać
samego siebie! Gdy myślimy o swoim zachowaniu,
na własny temat, możemy być naiwni.
6. Wiele osób, dla ułatwienia życia, ucieka od prawdy
po to, by nie stawiać sobie wymagań.
7. Czy jest możliwe technicznie oszukiwanie siebie?
Tak! Przez mechanizmy obronne! Możemy spychać
wiele realnych uczuć do nieświadomości.
8. Mamy zdolność manipulowania własnym myśleniem
i oszukiwania siebie, gdy chcemy usprawiedliwiać
nasze błędy.
9. Czy musimy korzystać z tych mechanizmów? Nie,
ale większość ludzi to robi, by usprawiedliwić siebie i
swoje błędy!
PO CO UCZYĆ SIĘ MYSLEĆ?
10. Kiedy zaczynamy krzywdzić siebie, innych wtedy
powstaje dysonans między tym co robimy a tym, co
powinniśmy , więc najłatwiej wmówić sobie, że to co
robimy, jest dobre! Wmawiamy sobie, że to co złe, jest
dobre, by nie zmieniać swego postępowania!
11. Kryzys myślenia jest wtedy, gdy zaczynamy myśleć tak
jak żyjemy, a nie żyć tak jak realistycznie myślimy.
12. Każdy absurd można sobie wmówić, jeśli ma się w tym
interes! Nie ma granic w oszukiwaniu siebie, w wyniku
okłamywania siebie można nawet umrzeć.
13. Musimy czuwać nad własnym myśleniem, by było
realistyczne, byśmy siebie nie oszukiwali!
NA CZYM POLEGA CZUWANIE
NA MYŚLENIEM
1. Nie kieruję się subiektywnymi opiniami, ale
obiektywnymi faktami.
2. Obserwuję i zastanawiam się nad rzeczywistością.
3. Umiem dyskutować z ludźmi używając mocnych i
jasnych argumentów.
4. Nie daję się manipulować: umiem wykazać czyjąś
głupotę, kłamstwa.
ROZUMIENIE SIEBIE
1. Nie można zająć dojrzałej postawy wobec
rzeczywistości, nad którą dany człowiek nie zastanawia
się i której nie rozumie.
2. Człowiek nie jest w stanie zrozumieć siebie i
rzeczywistość poprzez swoje ciało, bo ono ma tylko
popędy i potrzeby. Człowiek cielesny kieruje się tym, co
łatwiejsze, a nie tym, co wartościowsze. Taki człowiek
ulega bezmyślności i nie chce rozumieć konsekwencji
swoich zachowań.
3. Człowiek nie może zrozumieć samego siebie, jeśli czyni
to poprzez pryzmat własnej psychiki. Skupia się wtedy
na swoich subiektywnych przekonaniach lub doraźnych
przeżyciach emocjonalnych.
ROZUMIENIE SIEBIE
4. Z perspektywy emocji człowiek nie może odkryć tego,
kim jest i po co żyje. Człowiek skupiony na własnej
emocjonalności nie wie, jaką postawę powinien przyjąć
wobec samego siebie i wobec emocji, które przeżywa.
Poddając się emocjonalnej spontaniczności szuka
jedynie dobrego samopoczucia: natychmiast i za
wszelką cenę.
5. Człowiek nie może zrozumieć siebie wtedy, gdy skupia
się tylko na własnej zdolności myślenia. Może wtedy
zrozumieć jedynie swoje myśli i przekonania na własny
temat, ale nie jest to cała wiedza na temat samego
siebie. Umysł ludzki nie jest bowiem źródłem wiedzy o
naturze i tajemnicy człowieka. Pozostawiony własnej
spontaniczności umysł ludzki nie szuka obiektywnej
prawdy o człowieku, lecz wygodnych dla siebie iluzji.
ZADANIE WYCHOWAWCÓW
W UCZENIU MYŚLENIA
1. Najważniejszym zadaniem wychowawców jest uczyć
myśleć! Młody człowiek, który rezygnuje z myślenia,
staje się śmiertelnie groźny dla samego siebie i dla
innych ludzi.
2. Pierwszym zadaniem wychowawców jest uczyć
realistycznie myśleć. Nie chodzi tu jednak tylko o to
tylko, by zrozumieć otaczający nas świat, lecz jeszcze
bardziej o to, by zrozumieć samego siebie, czyli by
szukać odpowiedzi na pytania: skąd (od Kogo) się
wziąłem? Dokąd (do Kogo) zmierzam? Jakie więzi i
wartości mogą przynieść mi trwałą radość, szczęście?
ZADANIE WYCHOWAWCÓW
W UCZENIU MYŚLENIA
3. Uczenie mądrego myślenia jest niezwykle ważne, gdyż
od sposobu myślenia zależy sposób postępowania
danej osoby. Człowiek bezmyślny nie jest w stanie
postępować w odpowiedzialny sposób. Krzywdzić siebie
i innych potrafi także ten, kto nie myśli. Natomiast
postępować w sposób, który prowadzi do rozwoju,
sukcesów i radości potrafi tylko ten, kto mądrze myśli.
4. Mądre postępowanie nie jest czymś przypadkowym.
Wymaga myślenia. Trudno jest nastolatkom mądrze
myśleć o samym sobie i o własnym postępowaniu.
Trudno, gdyż niektórzy dorośli promują „myślenie”
bezmyślne, na przykład „pozytywne” (zamiast
realistycznego) czy magiczne.
ZŁOTA ZASADA W MYŚLENIU
Nie jest możliwy rozwój człowieka bez wysiłku i
dyscypliny, bez norm moralnych, bez przyjaźni i
współpracy z Bogiem, bez czujności i stawiania sobie
twardych wymagań, bez respektowania własnego
sumienia, bez prawdy i miłości, bez sprzeciwiania się
złu w sobie i wokół siebie.
W sposób spontaniczny można jedynie krzywdzić
siebie i innych ludzi.
ZŁOTA ZASADA W ŻYCIU
Nikt nie ma obowiązku być mądrym i szczęśliwym!
Możemy wybrać głupotę, kłamstwo, naiwność, i
stracić swe życie! Możemy wybrać mądre myślenie i
dojrzałe kochanie, by mieć prawdziwe szczęście i
radość! Czego pragniesz dla swego życia?
Warto mądrze myśleć i dojrzale kochać!
KSZTAŁTOWANIE REALISTYCZNEGO
MYŚLENIA
1. Myśleć w sposób całościowy i realistyczny: widzieć
wszystkie swe sfery, widzieć, że jest się jako człowiek
kimś wielkim ale i kimś zagrożonym: przez siebie i innych.
2. Wiedzieć, że nie można odłączyć swoich zachowań od
ich naturalnych konsekwencji np.: „Jeśli nie chcę cierpieć,
nie powinienem krzywdzić ani siebie ani innych”.
3. Wiedzieć, że istnieją obiektywne wartości, które mamy
rozpoznawać i według nich postępować.
4. Wiedzieć, że życie nie zależy od subiektywnych
przekonań, ale obiektywnych faktów i wydarzeń.
BŁĘDY MYŚLENIA
1. Arbitralny wniosek – wnioskowanie na podstawie
niewystarczających przesłanek („Na pewno mi się nie
uda”, „Oni na pewno myślą, że jestem głupi”).
2. Nadgeneralizacja – ustawianie reguł na podstawie
przypadku („Zawsze mi nie wychodzi”, „Nigdy nie
zrozumiem tego materiału”)
3. Selektywna abstrakcja – koncentrowanie się na
fragmencie sytuacji i wyjaśnienie całości na jej
podstawie („Skoro on mnie zawiódł, to znak, że nie
można mu ufać”).
BŁĘDY MYŚLENIA
4. Powiększanie i pomniejszanie – błędna ocena
wartości i znaczenia wielkości zdarzeń („Z takimi
wynikami w szkole nic w życiu nie osiągnę”, „Jak widzę
swoją twarz, to uważam że jestem brzydka”)
5. Personalizacja – bezpodstawne odnoszenie wydarzeń
zewnętrznych do siebie („To moja wina, że on jest
smutny”, „Jestem złą osobą, bo rodzice mi wiele
zarzucają”)
6. Myślenie krańcowe – myślenie w kategoriach wszystko
albo nic („Skoro nie mam chłopaka, to znaczy że jestem
beznadziejna”, „Życie jest bez sensu, bo nic mi się nie
udaje”).
CZTERY GŁÓWNE ŻĄDANIA
PSUJĄCE SZCZĘŚLIWE ŻYCIE
1.
2.
3.
4.
Muszę sobie dobrze radzić w każdej sytuacji.
Ludzie wokół mnie muszą mnie dobrze traktować.
Warunki muszą być dla mnie pomyślne.
Skoro coś chcę to znaczy, że jest to dla mnie
dobre i muszę to mieć.
CZYM JEST PRAWDA?
Prawda jest to zgodność tego, co myślę, mówię i
czynię z obiektywną rzeczywistością.
Prawda moralna jest to zgodność postępowania z
przyjętymi zasadami moralnymi.
WYKROCZENIA PRZECIW PRAWDZIE
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Fałszywe świadectwo
Pochopny sąd o kimś
Obmowa
Oszczerstwo
Pochlebstwo
Samochwalstwo
Kłamstwo
DZIĘKUJĘ
ZA UWAGĘ!
Opracował ks. Marcin Kozyra