Tomasz Meliński CZYM JEST FILOZOFOWANIE Czynność intelektualna, którą nazywamy „filozofowaniem”, to poszukiwanie mądrości, a nie tylko wiedzy. Z filozofowania bierze się filozofia, czyli z greckiego „umiłowanie mądrości”. Aby coś lub kogoś pokochać, musimy najpierw poznać obiekt naszej przyszłej miłości. Zatem, żeby pokochać i zapragnąć mądrość, musimy wiedzieć, czym ona jest. Musimy także wiedzieć, że mądrość jest czymś szczególnie dla nas dobrym, co warte jest wysiłku zdobywania – to wszystko już wiemy z poprzedniego artykułu. Dopiero na tej podstawie staramy się podjąć takie czynności, które sprzyjają osiągnięciu mądrości. Zacznijmy od krytycznego myślenia. Krytyczne myślenie charakteryzuje się tym, że ze wszystkich sił staramy się zrozumieć to, co nas zainteresowało. Zrozumieć, czyli dostrzec istotę tego czegoś. Jest to więc usiłowanie poznania obiektu naszych zainteresowań takim, jaki jest naprawdę, a nie takim, jaki się wydaje, że jest. Myślenie krytyczne powinno być prowadzone spokojnie, bez pośpiechu, aby niechcący nie ulec złudzeniu. Trzeba przyjrzeć się temu, co chcemy poznać, niejako ze wszystkich stron. Jeśli oglądamy jabłko tylko z jednej strony, która jest zielona, to nie dowiemy się, że druga wygląda inaczej, być może jest czerwona. Jeśli oferowany produkt w reklamie telewizyjnej, który zamierzamy kupić, nie będzie przez nas sprawdzony osobiście, będziemy przekonani, że jest rzeczywiście rewelacyjny, na czym najprawdopodobniej stracimy. Człowiek zakochany zwykle nie myśli krytycznie, ponieważ dostrzega wyłącznie zalety drugiej osoby, a jeśli nawet dostrzega jakąś wadę, to nie traktuje jej poważnie. Myślenie krytyczne to myślenie obiektywne, czyli przedmiotowe (obiectum – z łaciny: „przedmiot, rzecz”). Oczywiście tą rzeczą może być cokolwiek: zwierzę, człowiek, Bóg. Widać więc, że myślenie krytyczne jest niezwykle ważne nie tylko w filozofii, ale także w życiu codziennym. Filozofowanie nie jest bujaniem w chmurach, jak zwykło się tę czynność nazywać. Nie jest to ani marzycielstwo, ani myślenie o sprawach nieistotnych. Nie jest ono zarezerwowane wyłącznie dla geniuszy intelektualnych i profesorów wyższych uczelni. Filozofowanie to bardzo ważne i odpowiedzialne zajęcie, którym powinien zajmować się każdy człowiek, ponieważ filozofowanie – jak słusznie zauważył Jan Galarowicz, jeden z polskich filozofów – to myślenie o sprawach ważnych i bardzo ważnych.. Te sprawy bowiem zadziwiają człowieka tak bardzo, że staje on wobec nich jak dziecko, które po raz pierwszy coś zauważyło. Człowiek filozofujący przygląda się temu czemuś bacznie i chłonie to, co mu się przedstawia. Nie wszyscy jednak tą naturalną dziecięcą (ale nie naiwną) predyspozycję intelektualną rozwijają, bo już niewiele jest w stanie ich zachwycić, co nieuchronnie prowadzi do zaniku filozofowania. Myślenie filozoficzne jest myśleniem teoretycznym, tzn. takim, w którym zgłębiamy istotę danej rzeczy. W żadnym wypadku teoria nie jest przeciwieństwem praktyki, lecz jej koniecznym warunkiem. Podstawą dobrej praktyki jest dobra teoria, a nie na odwrót. Widać więc, że filozofia ma doniosłe znaczenie dla wszelkich nauk, choć nie wszyscy naukowcy chcą to zauważyć. Chyba nie trzeba nikogo przekonywać, że psycholog, który nie myśli filozoficznie, będzie widział w człowieku jedynie siły zmuszające go do takiego, a nie innego zachowania, a pedagogika bez filozofii staje się zbiorem technik tresury człowieka. Nauka jest w stanie odkryć wiele faktów zachodzących w przyrodzie, ale nigdy nie odkryje istoty ani sensu przyrody, jeśli nie będzie jej towarzyszyło myślenie filozoficzne. Filozofując, staramy się udzielić możliwie najpełniejszych odpowiedzi na podstawowe pytania ludzkości: Kim jesteśmy? Skąd przybywamy? Dokąd zmierzamy? Oczywiście filozofowanie nie dotyczy tylko tych problemów. Myślenie filozoficzne odnosi się także do pytań o pierwszą przyczynę wszechświata, o sens jego istnienia. W myśleniu filozoficznym rozpatrujemy pewne związki miedzy tym, co istnieje, np. miedzy wiedzą a mądrością, pięknem a dobrem, prawdą a życiem. Są to, jak widać, problemy istotne i trudne zarazem. Istotne, ponieważ dotyczą poznania tego, jak się sprawy mają naprawdę, a trudne dlatego, że prawda nie zawsze pozwala się łatwo i szybko odkryć. Również życie prawdą jest niejednokrotnie wyczerpującym zmaganiem się człowieka z samym sobą. Myślenie filozoficzne nie tylko umożliwia odkrycie prawdy, ale także pozwala określić, czym prawda jest. Tym problemem zajmiemy się jednak w następnym artykule.