USTAWA z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty.

Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329
zmiany z 1996 r. Nr 106, poz. 496; z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 117,
poz. 759, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239, Nr 48, poz.
550, Nr 104, poz. 1104, Nr 120, poz. 1268, Nr 122, poz. 1320, z 2001 r. Nr 111, poz. 1194 (zm. z
2002 r. Nr 41, poz. 362), Nr 144, poz. 1615, z 2002 r. Nr 41, poz. 362, Nr 113, poz. 984, Nr 141,
poz. 1185, z 2003 r. Nr 6, poz. 65 i Nr 128, poz. 1176, Nr 137, poz. 1302, Nr 203, poz. 1966, z
2004 r. Nr 273, poz. 2703
USTAWA
z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty.
Oświata w Rzeczypospolitej Polskiej stanowi wspólne dobro całego społeczeństwa; kieruje
się zasadami zawartymi w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a także wskazaniami
zawartymi w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, Międzynarodowym Pakcie Praw
Obywatelskich i Politycznych oraz Konwencji o Prawach Dziecka. Nauczanie i wychowanie respektując chrześcijański system wartości - za podstawę przyjmuje uniwersalne zasady etyki.
Kształcenie i wychowanie służy rozwijaniu u młodzieży poczucia odpowiedzialności, miłości
ojczyzny oraz poszanowania dla polskiego dziedzictwa kulturowego, przy jednoczesnym
otwarciu się na wartości kultur Europy i świata. Szkoła winna zapewnić każdemu uczniowi
warunki niezbędne do jego rozwoju, przygotować go do wypełnienia obowiązków rodzinnych i
obywatelskich w oparciu o zasady solidarności, demokracji, tolerancji, sprawiedliwości i
wolności.
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. System oświaty zapewnia w szczególności:
[...]
4) dostosowanie treści, metod i organizacji nauczania do możliwości psychofizycznych
uczniów, a także możliwości korzystania z pomocy psychologiczno-pedagogicznej i
specjalnych form pracy dydaktycznej,
[...]
Art. 2. System oświaty obejmuje:
[...]
4) poradnie psychologiczno-pedagogiczne w tym poradnie specjalistyczne udzielające
dzieciom, młodzieży, rodzicom i nauczycielom pomocy psychologiczno-pedagogicznej, a
także pomocy uczniom w wyborze kierunku kształcenia i zawodu,
[...]
Art. 14. 1. Wychowanie przedszkolne obejmuje dzieci w wieku 3-6 lat.
1a. W przypadku dzieci posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego
wychowaniem przedszkolnym może być objęte dziecko w wieku powyżej 6 lat, nie dłużej jednak
niż do końca roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 10 lat.
Obowiązek szkolny tych dzieci może być odroczony do końca roku szkolnego w tym roku
kalendarzowym, w którym dziecko kończy 10 lat.
[...]
Art. 16.
4. Decyzję w sprawie odroczenia obowiązku szkolnego podejmuje dyrektor publicznej
szkoły podstawowej, w obwodzie której dziecko mieszka, po zasięgnięciu opinii publicznej
poradni psychologiczno-pedagogicznej.
[...]
Art. 22.
2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi ponadto, w drodze
rozporządzenia:
[...]
11) zasady udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkołach i
placówkach, które powinny tworzyć warunki dla zaspokajania potrzeb rozwojowych i
edukacyjnych uczniów, w szczególności wspomagać rozwój uczniów i efektywność uczenia
się,
[...]
Art. 66. 1. Na wniosek lub za zgodą rodziców albo pełnoletniego ucznia dyrektor szkoły po
zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej i publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej, w
tym poradni specjalistycznej, może zezwolić uczniowi na indywidualny program lub tok nauki
oraz wyznaczyć nauczyciela-opiekuna. Odmowa udzielenia zezwolenia następuje w drodze
decyzji administracyjnej.
[...]
Art. 71. 1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określa, w drodze
rozporządzenia:
2) szczegółowe zasady działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym
poradni specjalistycznych,
[...]
Art. 71b.
3. Opinie o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka oraz orzeczenia o potrzebie
kształcenia specjalnego albo indywidualnego nauczania, a także o potrzebie zajęć rewalidacyjnowychowawczych, organizowanych zgodnie z odrębnymi przepisami, wydają zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych
poradniach specjalistycznych. Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego określa zalecane
formy kształcenia specjalnego, z uwzględnieniem rodzaju zaburzeń i odchyleń rozwojowych, z
zastrzeżeniem ust. 3a.
3a. Opinie o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka, o których mowa w ust. 3,
mogą wydawać również niepubliczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne, w tym
niepubliczne poradnie specjalistyczne, założone zgodnie z art. 82 oraz zatrudniające
pracowników posiadających kwalifikacje określone dla pracowników publicznych poradni
psychologiczno-pedagogicznych.
3b. Opinie w sprawie dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu
nauczania do indywidualnych potrzeb ucznia, u którego stwierdzono specyficzne trudności w
uczeniu się, uniemożliwiające sprostanie tym wymaganiom, wydają również niepubliczne
poradnie
psychologiczno-pedagogiczne,
w
tym
niepubliczne
specjalistyczne
poradnie
psychologiczno-pedagogiczne założone zgodnie z art. 82 oraz zatrudniające pracowników
posiadających kwalifikacje określone dla pracowników publicznych poradni psychologicznopedagogicznych.
4. Od orzeczeń, o których mowa w ust. 3, rodzice dziecka mogą złożyć w terminie 14 dni od
dnia otrzymania orzeczenia odwołanie do kuratora oświaty.