Układ Słoneczny i rola siły grawitacji w ruchu
advertisement
Układ Słoneczny – -kosmiczna karuzela w królestwie Słońca Układ Słoneczny Układ Słoneczny jest to układ planetarny, składający się ze Słońca i powiązanych z nim grawitacyjnie ciał niebieskich. Ciała te, to osiem planet, 166 znanych księżyców, pięć planet karłowatych i miliardy małych ciał Układu Słonecznego, do których zalicza się planetoidy, obiekty pasa Kuipera, komety, meteroidy i pył okołoplanetarny. Masa Słońca stanowi 99,9% masy całego Układu Słonecznego Łączna masa planet, księżyców, planetoid i innych obiektów, to tylko 0,1% masy całego Układu. Planety Układu Słonecznego Planety Układu Słonecznego dzielą się na: 1. Planety wewnętrzne (skaliste) : Merkury, Wenus, Ziemia, Mars 2. Planety zewnętrzne (gazowe) : Jowisz, Saturn, Uran, Neptun Planety skaliste wraz z Plutonem Planety skaliste w porównaniu z gazowymi olbrzymami W 2006 roku Pluton został wyłączony z grona planet i został uznany przez Międzynarodową Unię Astronomiczną za planetę karłowatą Nowo odkryte małe obiekty Układu Słonecznego czekające na sklasyfikowanie - na zdjęciu są widoczne w porównaniu z Ziemią Rozmiary planet w porównaniu ze Słońcem Nasze Słońce w porównaniu z innymi gwiazdami Słońce w porównaniu z jeszcze większymi gwiazdami Antares, to gwiazda znajdująca się w odległości około 1000 lat świetlnych od Słońca Widać, że Słońce jest niewielką gwiazdą, jednak w naszym układzie planetarnym stanowi największy i centralny obiekt Wszystkie planety krążą wokół Słońca w tym samym kierunku, po orbitach zbliżonych do okręgów. Rolę siły dośrodkowej koniecznej do utrzymania planet na takim torze spełnia siła grawitacji działająca między Słońcem i każdą planetą. Johannes Kepler odkrył, że ta „kosmiczna karuzela w królestwie Słońca” podlega prawu, według którego wynik dzielenia kwadratu okresu obiegu każdej planety przez promień jej orbity podniesiony do potęgi trzeciej, jest dla każdej planety taki sam. T odcons rêci siê zg n ie z tan p rawsem K ep lera, k tó re w yn ik a z p raw a g raw R 2 3 Kepler odkrył to prawo na podstawie obserwacji planet, zanim jeszcze Newton odkrył prawo grawitacji. Obydwa te prawa są ze sobą zgodne, gdyż prawo Keplera da się wyprowadzić z prawa grawitacji. Wykres pokazuje zależność szybkości planet w km/s w zależności od ich odległości od Słońca – im planeta jest dalej od Słońca tym mniejsza jest jej szybkość. Ewolucja Układu Słonecznego Układ Słoneczny wciąż podlega zmianom i nie będzie istniał wiecznie w obecnej formie. Za około 5 miliardów lat Słońce powiększy wielokrotnie swoją średnicę stając się czerwonym olbrzymem, co doprowadzi do pochłonięcia planet skalistych, wliczając w to Ziemię. Następnie, Słońce odrzuci swoje zewnętrzne warstwy, jako mgławicę planetarną i przekształci się w białego karła, którego temperatura i jasność będą stopniowo spadać, aż do całkowitej „śmierci” gwiazdy. Powstanie Układu Słonecznego Układ Słoneczny powstał około 4,6 miliarda lat temu z zagęszczenia obłoku molekularnego. Owa stosunkowo rzadka chmura gazu (przede wszystkim wodoru i helu) i pyłu kosmicznego o średnicy kilku lat świetlnych, zapadła się grawitacyjnie – prawdopodobnie pod wpływem jakiegoś zaburzenia zewnętrznego, związanego na przykład z niedalekim wybuchem gwiazdy Supernovej. Pozostałość po wybuchu gwiazdy supernowej, którą można obserwować do dziś w gwiazdozbiorze Byka, mimo że wybuch zaobserwowano już w 1054 roku. Kurczeniu się obłoku odpowiadało zwiększanie się gęstości, szczególnie w jego centrum, oraz formowanie się wirującego coraz szybciej dysku protoplanetarnego o średnicy ok. 200 j.a. Centralny obiekt dysku – protogwiazda – w końcu przekształcił się w Słońce, a w otaczającym je dysku poszczególne ciała niebieskie: przede wszystkim planety, ale także i pozostałe składniki Układu Słonecznego. W zagęszczeniach powstających w obłokach złożonych z wodoru pod wpływem siły grawitacji wytwarza się wysokie ciśnienie i wysoka temperatura. W takich warunkach jądra wodoru łączą się w hel i wydziela się energia. Gwiazda zaczyna świecić i świeci do chwili wyczerpania paliwa. Prezentację wykonały: Ewa Dreszer Alicja Szmyła Przygotowanie materiału do prezentacji: Anna Bielecka Ewelina Juźwin Aleksander Kurcok Paulina Trykacz
