Ściągnij plik załącznika

advertisement
Kierunki
programowe
ZHP
Magdalena Kropiwnicka
Marta Wyszkowska
O czym będzie mowa?
Uchwała programowa
Kierunki programowe
Cechy metody harcerskiej
Realizacja kierunków programowych
metodą harcerską
o Programowe inspiracje
o Dobre praktyki
o
o
o
o
Uchwała programowa
Aby wesprzeć praktyczną realizację celów
wychowawczych w gromadach i
drużynach, XXXVIII Zjazd ZHP wyznaczył
następujące kierunki programowe:
Kierunki programowe
• wszelka aktywność na
świeżym powietrzu – na łonie
przyrody,
z szacunkiem do natury.
Propagowanie zdrowych
zachowań, wędrówki,
biwakowanie
i obozowanie, wspólne
przygotowywanie i
spożywanie
pełnowartościowych posiłków.
• zespołowe podejmowanie
działań (inicjatyw) na rzecz
społeczności lokalnej w
oparciu o rozpoznanie
potrzeb najbliższego
środowiska działania gromad
i drużyn. Tworzenie
projektów mających na celu
poprawę jakości
funkcjonowania wspólnoty
lokalnej.
• ciekawość Polski, Europy,
świata; ludzi i kultur;
przyrody – jej piękna i praw
działania. Ciekawość po to,
by poznać. Poznać po to, by
działać.
• rozbudzanie zainteresowań,
praktyczna nauka
umiejętności przydatnych w
życiu, techniki harcerskie
wypełniane aktualnymi
treściami, specjalności,
a także samoorganizacja,
pilność i rzetelność w
realizowaniu zadań.
• przyjaźń, nauka dialogu i
szacunku mimo różnic,
nawiązywanie
i utrzymywanie kontaktów z
ludźmi, sprzeciwianie
się przemocy;
• promowanie Polski w
świecie, optymizm i wiara
we własne możliwości,
postawa obywatelska,
radosne przeżywanie świąt
państwowych, orientowanie
się w osiągnięciach Polaków.
Działaniem na wszystkich
płaszczyznach
• realizując zadania w każdym
z wyznaczonych kierunków, należy
pamiętać o tym, by rozwijały pod
każdym względem – duchowym,
emocjonalnym, fizycznym,
intelektualnym i społecznym zgodnie z
systemem wartości zawartym w Prawie i
Przyrzeczeniu Harcerskim. Żadna
płaszczyzna wychowania nie może być w
harcerstwie celem sama w sobie.
Tylko podejmowanie zadań we wszystkich
kierunkach
programowych
może
zagwarantować sukces wychowawczy w
gromadach i drużynach polegający na
wszechstronnym
rozwoju.
Pominięcie
któregokolwiek z nich pozbawia nas
strategicznej
przewagi
programowej
wypracowywanej
latami
w
Związku
Harcerstwa Polskiego.
Cechy metody
harcerskiej
dobrowolność
• Harcerskie działanie opiera się na dobrej
woli młodego człowieka. Każdy ma prawo do
podejmowania decyzji związanych z
własnym rozwojem i aktywnym
uczestnictwem w życiu naszej organizacji.
Dobrowolne dokonywanie wyborów sprawia,
że jesteśmy bardziej dojrzalsi i umiemy
więcej. Ważnym momentem wyrażenia
własnej woli jest moment składania
Obietnicy Zucha, Przyrzeczenia Harcerskiego
i Zobowiązania Instruktorskiego.
pozytywność
• W harcerstwie podejmujemy zadania o
wymiarze pozytywnym, które mają
bezpośredni wpływ na kształtowanie
postawy i charakteru młodego człowieka.
W każdym rozbudzamy poczucie piękna i
dobra, pomagamy rozwijać zdolności
oraz pielęgnować wartości. Istotna jest
wiara we własne siły i możliwości, która
pozwala rozwijać się i piąć wzwyż.
pośredniość
• Wychowanie w harcerstwie następuje nie
wprost, ale przez podejmowanie działań,
zdobywanie coraz wyższych stopni i
nowych sprawności, uczestnictwo w
atrakcyjnym programie. Celem jest
podejmowanie przez każdego wysiłku a
nie proponowanie gotowych rozwiązań.
Postępując zgodnie
z Prawem i Przyrzeczeniem, działając i
współpracując z innymi uczymy się życia.
wzajemność
oddziaływań
• W harcerstwie jedni uczą się od drugich
przez wzorowe postępowanie, przykład
osobisty i baczną obserwację innych.
Istotną rolę odgrywa współzawodnictwo,
którego celem jest zawsze
wszechstronny rozwój. W grupie
rówieśników każdy nie tylko może
pokazać, co wie, co umie, czego może
nauczyć innych, ale też może uczyć się
od innych.
świadomość celów
• Uświadomienie sobie potrzeby własnego
rozwoju lub też wykonania jakiegoś
zadania, ułatwia realizację zamierzenia.
W naszej organizacji jesteśmy świadomi
naszych potrzeb i naszych możliwości.
Wiemy też, po co w harcerstwie
jesteśmy, że staramy się o swój
wszechstronny rozwój. Wszystko, co
dzieje się w ZHP, ma swój cel.
indywidualność
• W harcerstwie najważniejszy jest
człowiek i jego wszechstronny rozwój.
Stwarzamy takie warunki, aby każdy
indywidualnie niezależnie od wieku, płci,
doświadczenia, zainteresowań mógł
znaleźć swoje miejsce w ZHP. Dbamy o
wszechstronny rozwój jednostki.
naturalność
• W harcerstwie wszystko jest zwyczajne i
dostosowane do warunków, w których
żyjemy. Wszystko ma „swój czas”, dlatego
zuchy bawią się, harcerze uczestniczą w
grze, harcerze starsi poszukują, a
wędrownicy podejmują służbę. Robimy tak
po to, by każdy miał możliwość rozwoju
zgodnie ze swoimi możliwościami i
potrzebami. Przestrzeganie norm zawartych
w Prawie i Przyrzeczeniu ma źródła w
harcerskiej naturze.
Cechy metody
harcerskiej
Realizacja kierunków
programowych
metodą harcerską
Programowe
inspiracje
Dobre praktyki
Mówiliśmy o:
 Uchwała programowa
 Kierunki programowe
 Cechy metody harcerskiej
 Realizacja kierunków programowych
metodą harcerską
 Programowe inspiracje
 Dobre praktyki
XXXVIII Zjazd ZHP zobowiązał harcerskie komendy i Główną
Kwaterę ZHP do wdrożenia pracy z
kierunkami programowymi oraz wskazówkami do planowania
pracy poprzez m.in.:
• promocję uchwały programowej w gronie
drużynowych, instruktorów ds. programu
i pracy z kadrą hufców i chorągwi,
• opracowania pakietu pomysłów (zadań)
do realizacji w poszczególnych
kierunkach programowych wymienionych
w uchwale,
• zorganizowania Zlotu Harcerstwa
Polskiego w 2018 roku jako
podsumowania pracy
z kierunkami programowymi.
Download