7 Specyficzne zakażenia szpitalne na oddziale intensywnej terapii
advertisement
208 7 Specyficzne zakażenia szpitalne na oddziale intensywnej terapii Tabela 7.47 Diagnostyka ropniaka opłucnej Laboratoryjna wzrost markerów zapalnych Diagnostyka obrazowa zdjęcie AP i boczne klatki piersiowej TK klatki piersiowej z kontrastem ultrasonografia Punkcja opłucnej pod kontrolą USG (cave: zrosty) ocena laboratoryjna (pH, LDH, glukoza, liczba leukocytów) rodzaj wydzieliny Mikrobiologiczna barwienie metodą Grama płynu z opłucnej, posiew, posiew krwi tlenowy i beztlenowy RTG klatki piersiowej, TK) oraz stwierdzenie ropnego płynu w opłucnej ( tab. 7.47). Zmiany opłucnowe i płucne najlepiej różnicuje TK. Rycina 7.18 przedstawia obraz ropniaka opłucnej w TK klatki piersiowej. Terapia Zakres leczenia zależy od parametrów laboratoryjnych, objawów klinicznych i radiologicznych oraz wyników badania płynu z opłucnej. Główne zasady terapii to: 1.Leczenie zakażenia lub sepsy. 2.Leczenie przyczyny ropniaka. 3.Ewentualne poprawienie funkcji płuc poprzez rozprężenie płuc oraz zwiększenie ruchomości przepony i ściany klatki piersiowej ( ryc. 7.19). Leczenie wysięku w opłucnej zwykle wymaga zastosowania leczenia przeciwmikrobowego oraz interwencji chirurgicznej. Antybiotykoterapia Do czasu uzyskania wyników posiewu z opłucnej empiryczna terapia przeciwbakteryjna powinna obejmować zarówno bakterie Gram-dodatnie, Gram- 7 Rycina 7.18 TK klatki piersiowej obrazujące ropniaka [GW].
