7 Specyficzne zakażenia szpitalne na oddziale intensywnej terapii

208
7 Specyficzne zakażenia szpitalne na oddziale intensywnej terapii
Tabela 7.47 Diagnostyka ropniaka opłucnej
Laboratoryjna wzrost markerów zapalnych
Diagnostyka
obrazowa
zdjęcie AP i boczne klatki piersiowej
TK klatki piersiowej z kontrastem
ultrasonografia
Punkcja
opłucnej
pod kontrolą USG (cave: zrosty)
ocena laboratoryjna (pH, LDH, glukoza,
liczba leukocytów)
rodzaj wydzieliny
Mikrobiologiczna
barwienie metodą Grama płynu z opłucnej, posiew, posiew krwi tlenowy i beztlenowy
RTG klatki piersiowej, TK) oraz stwierdzenie ropnego płynu w opłucnej († tab. 7.47). Zmiany
opłucnowe i płucne najlepiej różnicuje TK. † Rycina 7.18 przedstawia obraz ropniaka opłucnej
w TK klatki piersiowej.
Terapia
Zakres leczenia zależy od parametrów laboratoryjnych, objawów klinicznych i radiologicznych oraz
wyników badania płynu z opłucnej. Główne zasady
terapii to:
1.Leczenie zakażenia lub sepsy.
2.Leczenie przyczyny ropniaka.
3.Ewentualne poprawienie funkcji płuc poprzez
rozprężenie płuc oraz zwiększenie ruchomości
przepony i ściany klatki piersiowej († ryc. 7.19).
Leczenie wysięku w opłucnej zwykle wymaga zastosowania leczenia przeciwmikrobowego oraz interwencji chirurgicznej.
Antybiotykoterapia
Do czasu uzyskania wyników posiewu z opłucnej
empiryczna terapia przeciwbakteryjna powinna
obejmować zarówno bakterie Gram-dodatnie, Gram-
7
Rycina 7.18 TK klatki piersiowej
obrazujące ropniaka [GW].