Prezentacja postaci

Kandydat na patrona naszej
szkoły
b
Stanisław Wawrzyniec
Staszic urodził się w Pile
1755roku, a zmarł 20
stycznia 1826 roku w
Warszawie. Najmłodszy
z czworga dzieci
Katarzyny z domu
Mędlicka i Wawrzyńca.
Jego starsze rodzeństwo
to Antoni i Andrzej oraz
Anna.
Stanisław
został
ochrzczony w
kościele
parafialnym
p.w. Św. Jana.
W trosce o zdrowie
Stanisława matka
ofiarowała go już we
wczesnym
dzieciństwie opiece
boskiej.
W 1776 roku wstąpił do
poznańskiego seminarium
duchownego
Pierwsze nauki pobierał w domu pod
kierunkiem rodziców i starszych braci.
Następnie uczył się w szkole średniej
w Wałczu. Po kilku latach przeniósł się
do Poznania, gdzie początkowo
uczęszczał do kolegium Lubrańskiego,
a później do szkoły wojewódzkiej.
Poziom nauczania w tej szkole był
wówczas wysoki. Dalsze wykształcenie
uzyskał w latach 1779-1781 we Francji
i Niemczech.
Stanisław Staszic był uczonym,
filozofem, przyrodnikiem i
pisarzem politycznym, księdzem;
jednym z najwybitniejszych
przedstawicieli polskiego
oświecenia.
W celach naukowych podróżował po
kraju prowadząc badania
geologiczne. Pełnił funkcje
państwowe i społeczne.
W 1774roku Stanisław Staszic otrzymał
niższe święcenia kapłańskie. W 1781 został
nauczycielem synów Andrzeja Zamoyskiego.
Uzyskuje tytuł doktora obojga praw i osiada
w Zamościu w 1782. W latach 1788-1791 był
proboszczem w Turobinie. W 1791
rozpoczyna pracę nad Rodem Ludzkim. W
1800 roku był wśród członków-założycieli
Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Warszawie.
W 1809 roku podał myśl wystawienia
pomnika Mikołaja Kopernika.
-Uwagi nad życiem Jana Zamoyskiego (1787)
-Przestrogi dla Polski (1790)
-O ziemorództwie gór dawnej Sarmacji, potem
-Polski (1805) wersja cyfrowa
-O ziemorództwie Karpatów i innych gór i
równin Polski (1815)
-Myśli o równowadze politycznej Europy (1815)
Wersja cyfrowa
-O przyczynach szkodliwości Żydów (1818)
-Ród Ludzki (1819-1820) Wersja cyfrowa
-O statystyce Polski Wersja cyfrowa
-Iliada (1815)
-Epok Natury Buffona (1786)
Warszawa
Stanisław Staszic mieszkał na ul. Browarnej 188 (obecnie nr 18).
-1790-1791-Austria i Włochy
-1794-1797-w Wiedniu z rodziną Zamoyskich
-1797-kilkuletnie wędrówki badawcze po ziemiach
polskich
-1804-1805-drugi pobyt w Paryżu
-1805-wyprawa naukowa w Tatry
-1815-Order św. Stanisława I klasy
-1818-Order Białego Orła
W 1802 roku dla Anny Sapieżyny kupił w Warszawie
dworek, w którym mieszkał do śmierci. Rozpoczął
służbę publiczną jako członek Izby Edukacyjnej i
Dyrekcji Skarbowej w 1807 r. W 1808 roku wszedł
do Komisji Najwyższej Egzaminacyjnej. Dzięki
niemu powstała Szkoła Prawa w Warszawie w 1808
roku. W 1808 r. został prezesem Towarzystwa
Przyjaciół Nauk. Został mianowany radca stanu w
1808 roku.
Pochowany na terenie
należącego do Wyższego
Metropolitalnego Seminarium
Duchownego kościoła pw.
Niepokalanego Poczęcia
Najświętszej Maryi Panny w
parafii bł. Edwarda Detkensa
(dawny kościół Kamedułów),
znajdującego się na warszawskich
Bielanach przy ul. Dewajtis 3