Typy zachowań uczestników procesu komunikacji Jak przekonać innych do swego sposobu myślenia? Asertywność Uległe - oznaczające tendencję do ucieczki, oparte jest na reakcjach instynktownych, jakie przejawia się w obliczu zagrożenia. Tego rodzaju zachowania są w komunikowaniu się mało efektywne. Agresywne - Osoba agresywna czuje w stosunku do innych złość czy nawet nienawiść. Szuka poklasku i uwagi, często przerywa innym, wtrąca się, wywyższa. Asertywne - definiowane jako umiejętność pełnego wyrażania siebie w kontakcie z inna osobą, czy osobami, oraz umiejętność stawiania i obrony własnych praw. Manipulacyjne – starające się osiągnąć zamierzony efekt. Asertywność Techniki zachowań asertywnych Technika „zdartej płyty” Jest to sztuka wyrażania uczuć, myśli, życzeń, pragnień. Ponadto jest to dbałość o przestrzeganie praw jakie się nam należą, jednak bez naruszenia praw innych. Asertywność jest to umiejętność ochrony własnego terytorium. Postawa asertywna jest rezultatem nastawienia: Ja jestem w porządku (mimo wielu moich wad). Mam prawo być sobą. Ty jesteś w porządku. Masz prawo być sobą. Polega na kilkukrotnym powtarzaniu informacji. W sposób spokojny trwasz przy swoim zdaniu i powtarzając swoją myśl, czy określając uczucie, nie dajesz się odwieść od tego, co jest Równie ważne są obie strony. Takie podejście ułatwia szanowanie ludzi i – na zasadzie dla ciebie ważne. wzajemności – prowokuje innych do szanowania Ciebie. 3 4 Techniki zachowań asertywnych Techniki zachowań asertywnych Technika „otwartych drzwi” Technika „sondy” Gdy ktoś cię krytykuje, a ty wiesz, że w pewnym stopniu ma rację, zgadzasz się z nim bez dodatkowych wyjaśnień czy przeprosin. Umiejętność radzenia sobie z krytyką polega w tym wypadku na tym, że domagamy się Ponieważ większość ludzi oczekuje odrzucenia słów krytyki, sprecyzowania zarzutów, jeśli są one zbyt ogólne zaakceptowanie ich przez ciebie może być początkiem asertywnych zachowań z obu stron. 5 i/lub niejasne. 6 1 Techniki zachowań asertywnych Technika „jestem słoniem” Kontrola tempa własnego zachowania. W sytuacji odmawiania mówić wolniej, głębiej oddychać, parafrazować i dopytywać się, gdy coś jest niezrozumiałe. Jak przekonać innych do swego sposobu myślenia? Dajemy sobie prawo do zastanowienia. Zwolnienie tempa, nawet gdy odbywa się w sposób niespontaniczny, powoduje zwiększenie poczucia własnej mocy. Druga strona również odbiera odmawiającego jako pewniejszego siebie. 7 Jak zapobiec kłótni? 1. Unikaj kłótni Radośnie witaj różnicę zdań – „Jeśli dwaj partnerzy zawsze się zgadzają, jest o jednego za 1. dużo”. W dziewięciu przypadkach na dziesięć każda ze stron przekonana jest bardziej niż przed kłótnią do swoich wcześniejszych racji. Jeśli przegrasz kłótnię to przegrałeś, jeśli wygrasz to też przegrałeś zatryumfowałeś nad innym człowiekiem waląc w gruzy cały jego autorytet. Jedyny sposób zwyciężenia kłótni to jej unikanie. Jeśli się z kimś zgadzasz nie dojdzie do kłótni. Nieporozumienia powinno się rozwiązywać dzięki taktowi, dyplomacji, załagodzeniu i szczerej chęci zrozumienia innych, a nie w sporze. Nie mówcie równocześnie, to nie doprowadzi do rozwiązania sporu. 2. Nie reaguj instynktownie – instynkt każe bronić własnego zdania. 3. Pohamuj swój temperament – nie daj się wyprowadzić z równowagi. 4. Najpierw słuchaj – niech drugi się wystrzela z argumentów. 5. Szukaj punktów wspólnych – zwróć uwagę na argumenty, z którymi się zgadzasz. 6. Bądź uczciwy – wskaż swoje błędy to zmniejszy napięcie rozmówcy. 7. Obiecaj, że przemyślisz i przeanalizujesz poglądy rozmówcy, i zrób to, bo on może mieć rację. Szczerze podziękuj za rozmowę – może spór pomoże ci rozwiązać problem w alternatywny 8. sposób. Daj czas rozmówcy na przemyślenie twoich racji – przerwa w rozmowie na 9. przeanalizowanie sytuacji. 9 2. Okaż szacunek dla poglądów rozmówcy Nie mów komuś „Nie masz racji!!!”. Kwestionujesz w ten sposób 10 3. Zanim skrytykujesz innych przyznaj się do własnych błędów jego inteligencję, burzysz światopogląd, dumę i szacunek – to jak wyzwanie na pojedynek. Ludzie przyznają się czasem do własnych błędów, najczęściej przed samym sobą oraz gdy łagodnie z nich to wyciągniesz. Zachowuj się dyplomatycznie, to pomoże ci osiągać twoje cele. 11 Jeśli nie masz racji przyznaj to. Jeśli popełniony został błąd lepiej wyprzedzić cios, karę przyznając się do winy i nakładając karę na siebie. Jeśli przewidujesz, że rozmówca obrzuci cię błotem zrób to wcześniej za niego, a jeszcze on sam pomoże ci się z tego błota wygrzebać. Każdy głupiec potrafi podjąć próbę obrony swoich własnych błędów i większość to robi, ale przyznanie się do nich daje poczucie wyższości i szlachetności. Kiedy mamy rację próbujemy delikatnie i taktownie nakłonić ich do przejęcia naszego punktu widzenia. Ale kiedy nie mamy racji – szybko i wyraźnie się do tego przyznajemy. 12 2 4. Zacznij od okazania przyjaźni. Jeśli podejdziesz do mnie z zaciśniętymi pięściami, na pewno ja zacisnę swoje tak samo mocno. 5. Jak najprędzej wydobądź z rozmówcy liczne „TAK” Rozmawiając z człowiekiem nie zaczynaj od kwestii, w której się nie zgadzacie. Podkreślaj, że obydwaj zmierzacie w tym samym kierunku. Wydobądź od rozmówcy słowo „TAK”, wtedy jego myślenie ukierunkowane jest na potwierdzanie. Zadawaj pytania, na które będzie odpowiadał twierdząco. http://www.youtube.com/watch?v=HYGELBF8DAE 13 6. Pozwól wygadać się rozmówcy Wygadanie się rozmówcy to wentyl bezpieczeństwa, ujdą tamtędy jego emocje i frustracje. Nie ulegaj pokusie żeby przerwać nawet błędny wywód. Opłaca się pozwolić mówić innym może sami rozważą wszystkie za i przeciw. Ludzie wolą mówić o swoich osiągnięciach niż słuchać o osiągnięciach innych. 14 7. Daj rozmówcy myśleć, że twoja idea wyszła od niego Ludzie bardziej wierzą w pomysły i chętniej je realizują jeśli są ich autorami. Ludzie nie lubią czuć, że im się sprzedaje, wciska, znacznie bardziej wolą kupować sami. 15 8. Szczerze spróbuj przyjąć punkt widzenia rozmówcy Jeśli ludzie się mylą najczęściej o tym nie wiedzą. Nie potępiaj ich za to, potępiać potrafi każdy, spróbuj ich zrozumieć. Jest jakiś powód pomyłek, znajdź go. Koncentruj się na przyczynach, a nie skutkach. 17 16 9. Odwołaj się do szlachetności rozmówcy Ludzie mają dwa powody dla których coś robią, jeden prawdziwy, drugi, który dobrze brzmi. W argumentacji powołuj się na wyższe uczucia rozmówcy – uczciwości, szlachetności, cierpliwości, troski…. 18 3 10. Udramatyzuj swoje pomysły 11. Rzuć człowiekowi wyzwanie Jeśli inne sposoby zawiodą można stymulować współzawodnictwo. Chęć bycia lepszym, wyzwanie, pobudza ludzi do działania. Ludzie lubią udowadniać swoją wartość. Żyjemy w czasach kiedy nie wystarczy po prostu powiedzieć prawdy, trzeba tę prawdę w odpowiedni sposób uczynić żywą, interesującą. Jak w kinie!!! 19 20 Czynniki przewagi społecznej Oparta na nagrodach. Oparta na karach. Usankcjonowana prawnie. Oparta na charyzmie. Oparta na fakcie bycia ekspertem. Wywieranie wpływu na ludzi 22 Mechanizmy wywierania wpływu Techniki wywierania wpływu na dokonywane zakupy Zaangażowanie w działanie. 1. Skłonienie klienta do wyobrażenia sobie, że coś kupuje, bądź żeby zastanowił się czy nie kupić. Uzasadnienie własnego wysiłku („łatwo przyszło, łatwo poszło”). Pułapka utopionych kosztów. Konsekwencja w działaniu („skoro powiedziało się A to trzeba powiedzieć i B”, „mężczyznę poznać po tym jak kończy”). W trudnych sytuacjach naśladujemy innych, szukamy podobieństw – społeczny 2. zainteresować ofertą, gdy to się stanie, obietnicę się cofa). Kontrastu. (garnitur ⇉ krawat, a nie na odwrót). Odmowa-wycofanie. (wielka prośba, a potem ustępstwo). „Ale to nie wszystko”. (odwrócenie uwagi, działanie ma wywołać dowód słuszności, 5 mln osób nie może się mylić, 95 % ludzi to naśladowcy. fizyczna). Reguła wzajemności (darmowe próbki by wywołać wdzięczność). 4. 5. wrażenie dodatkowej atrakcji oraz osłabić mechanizmy obronne, powstrzymujące od nabycia danej rzeczy, czy skorzystania z danej usługi.) Lubienie i sympatia (lubienie ⇉ uleganie, sympatia ⇉ podobieństwo, zrozumienie, atrakcyjność 3. 23 Niedostępność dóbr (brak wyboru ⇉ bunt). Niskiej piłki. (pułapka znikającej przynęty - obiecuje się klientowi zysk, by go Stopy w drzwiach. (konsekwencja w działaniu). 24 4