Choroby i ich klasyfikacja
advertisement
Choroby i ich klasyfikacja Choroby neurologiczne Choroby neurologiczne to wszystkie schorzenia związane z nieprawidłowym organicznym funkcjonowaniem ośrodkowego układu nerwowego i obwodowego układu nerwowego .Diagnostyką i leczeniem takich chorób zajmują się lekarze neurolodzy. Do chorób neurologicznych należą m.in.: padaczka stwardnienie zanikowe boczne choroba i zespół Parkinsona (zespół parkinsonowski) choroba Alzheimera Nowotwór Nowotwór– grupa chorób, w których komórki organizmu dzielą się w sposób niekontrolowany przez organizm, a nowo powstałe komórki nowotworowe nie różnicują się w typowe komórki tkanki. Utrata kontroli nad podziałami jest związana z mutacjami genów kodujących białka ucz estniczące w cyklu komórkowym. Choroby pasożytnicze (parazytozy) - choroby ludzi i zwierząt wywoływane przez pasożyty. Do najgroźniejszych pasożytów w Polsce należą: włosień kręty, Toxoplasma gondii i tasiemiec bąblowcowy. Do najczęściej spotykanych: inne tasiemce, glista, owsiki i giardia. Aby uniknąć zarażenia pasożytami, trzeba między innymi powstrzymać się od jedzenia surowego mięsa, myć owoce i warzywa przed jedzeniem i przestrzegać podstawowych zasad higieny osobistej. Choroby reumatyczne (potocznie reumatyzm) – grupa chorób charakteryzujących się przewlekłymi zmianami zapalnymi w obrębie tkanki łącznej, spowodowanymi najczęściej reakcją autoimmunologiczną. Grupa chorób reumatycznych objawia się często zmianami chorobowymi w stawach i kościach, dając objawy bólowe i w skrajnych przypadkach ograniczenie ruchomości stawów, aż do całkowitego ich usztywnienia. Słowem "reumatyzm" lub też "gościec" najczęściej określa się w mowie potocznej reumatoidalne zapalenie stawów. Zaburzenia psychiczne - utrudnienia funkcjonowania społecznego lub psychicznego jednostki, noszące znamiona cierpienia, zlokalizowane wokół objawu osiowego. Posiadają określoną dynamikę, etiologię, patogenezę, symptomatykę. Pojęcie zaburzenia wiąże się z pojęciami zdrowia psychicznego. normalności zachowania oraz jego patologii. Określenie granic normalności jest często zbędne, oraz zwykle bardzo trudne. Psychiatria biologiczna wiąże zaburzenia psychiczne z przyczynami neurochemicznymi. Psychologianajczęściej łączy większość zaburzeń z czynnikami intrapsychicznymi, doświadczeniami społecznymi i poziomem nasilenia stresu. Skrajne podejście, jak antypsychiatria, czypsychologia systemowa przerzucają ciężar patologii z procesów intrapsychicznych na interakcje społeczne, zwłaszcza związane z rodziną pochodzenia. Uraz (medycyna) Pomieszczenie intensywnej opieki po interwencji medycznej. Uraz uszkodzenie tkanki, narządu lub większego obszaru ciała przez działanie czynnika mechanicznego, termicznego, chemicznego, elektrycznego, itp. Nie należy mylić urazu z obrażeniem. Uraz to samo zadziałanie z zewnątrz energii, powodujące uszkodzenie żywego ustroju. W wyniku urazów powstają obrażenia. Obrażenia się leczy, urazom można tylko zapobiegać. Choroby zakaźne, choroby infekcyjne – grupa chorób ludzi, zwierząt i roślin, będących następstwem zakażenia ustroju czynnikiem zakaźnym i złamania sił odpornościowych organizmu (lub w odwrotnej kolejności) lub obecności w organizmie bioaktywnych toksyn (jadów) drobnoustrojów. Do niedawna mianem choroby zakaźnej określano choroby wywoływane także przez robaki (np. owsica), pierwotniaki (np. malaria) i małe stawonogi (np. wszawica). Obecnie te choroby nazywane są chorobami pasożytniczymi. Choroby tkanki łącznej (ang. Connective tissue disease – CTD) – grupa różnorodnych chorób, w których zmiany patologicznie pierwotnie występują w tkance łącznej.Tkanka łączna to jeden z typów tkanek, który charaktryzuje się obfitą substancją pozakomórkową, która utrzymuje, spaja i ochrania narządy wewnętrzne. Dawna nazwa chorób tkanki łącznej – kolagenozysugerowała, że choroby te dotyczą tylko kolagenu, natomiast w rzeczywistości obejmują one całą tkankę łączną. Do chorób tkanki łącznej należą: Choroby skóry (dermatozy) są to schorzenia obejmujące skórę. Oto krótkie ich opisy: Oparzenia - są skutkiem działania na skórę zbyt wysokich temperatur. Występują oparzenia: ◦ ◦ ◦ ◦ stopnia I - zaczerwieniona skóra stopnia II - pęcherze na skórze, a w konsekwencji złuszczanie się naskórka stopnia III - martwica uszkodzonej części, może się zregenerować, pozostają blizny stopnia IV - martwica skóry i tkanek znajdujących się pod nią, najczęściej prowadzi to do śmierci odmrożenia - spowodowane są skurczem naczyń krwionośnych podczas zimna, co prowadzi do niedotlenienia komórek skóry. Wyróżnia się odmrożenia: ◦ stopnia I - małe uszkodzenie, które po paru dniach zanika ◦ stopnia II - część komórek ulega martwicy, ale po dłuższym czasie skóra się regeneruje ◦ stopnia III - głębokie odmrożenie, utrata uszkodzonych tkanek, gojenie się trwa długo najczęściej kilka miesięcy Koniec
