Choroby i ich klasyfikacja

Choroby i ich
klasyfikacja
Choroby neurologiczne






Choroby neurologiczne to
wszystkie schorzenia związane z nieprawidłowym
organicznym funkcjonowaniem ośrodkowego
układu nerwowego i obwodowego układu
nerwowego .Diagnostyką i leczeniem takich
chorób zajmują się lekarze neurolodzy.
Do chorób neurologicznych należą m.in.:
padaczka
stwardnienie zanikowe boczne
choroba i zespół Parkinsona (zespół
parkinsonowski)
choroba Alzheimera
Nowotwór

Nowotwór– grupa chorób, w
których komórki organizmu dzielą się w
sposób niekontrolowany przez organizm,
a nowo powstałe komórki
nowotworowe nie różnicują się w typowe
komórki tkanki. Utrata kontroli nad
podziałami jest związana
z mutacjami genów kodujących białka ucz
estniczące w cyklu komórkowym.
 Choroby
pasożytnicze
(parazytozy) - choroby ludzi i zwierząt
wywoływane przez pasożyty.
 Do najgroźniejszych pasożytów w Polsce
należą: włosień kręty, Toxoplasma gondii i tasiemiec
bąblowcowy. Do najczęściej spotykanych:
inne tasiemce, glista, owsiki i giardia. Aby uniknąć
zarażenia pasożytami, trzeba między innymi
powstrzymać się od jedzenia surowego mięsa,
myć owoce i warzywa przed jedzeniem i
przestrzegać podstawowych zasad higieny
osobistej.
 Choroby
reumatyczne (potocznie reumatyzm)
– grupa chorób charakteryzujących się przewlekłymi
zmianami zapalnymi w obrębie tkanki łącznej,
spowodowanymi najczęściej
reakcją autoimmunologiczną. Grupa chorób
reumatycznych objawia się często zmianami
chorobowymi w stawach i kościach, dając objawy
bólowe i w skrajnych przypadkach ograniczenie
ruchomości stawów, aż do całkowitego ich
usztywnienia. Słowem "reumatyzm" lub też "gościec"
najczęściej określa się w mowie
potocznej reumatoidalne zapalenie stawów.
 Zaburzenia
psychiczne - utrudnienia
funkcjonowania społecznego lub psychicznego jednostki,
noszące znamiona cierpienia, zlokalizowane wokół objawu
osiowego. Posiadają określoną
dynamikę, etiologię, patogenezę, symptomatykę.
 Pojęcie zaburzenia wiąże się z pojęciami zdrowia
psychicznego. normalności zachowania oraz jego patologii.
 Określenie granic normalności jest często zbędne, oraz zwykle
bardzo trudne. Psychiatria biologiczna wiąże zaburzenia
psychiczne z przyczynami
neurochemicznymi. Psychologianajczęściej łączy większość
zaburzeń z czynnikami intrapsychicznymi, doświadczeniami
społecznymi i poziomem nasilenia stresu. Skrajne podejście,
jak antypsychiatria, czypsychologia systemowa przerzucają
ciężar patologii z procesów intrapsychicznych na interakcje
społeczne, zwłaszcza związane z rodziną pochodzenia.
Uraz (medycyna)
 Pomieszczenie intensywnej opieki po interwencji
medycznej.
 Uraz uszkodzenie tkanki, narządu lub większego
obszaru ciała przez działanie czynnika
mechanicznego, termicznego, chemicznego,
elektrycznego, itp.
 Nie należy mylić urazu z obrażeniem. Uraz to
samo zadziałanie z zewnątrz energii, powodujące
uszkodzenie żywego ustroju. W wyniku urazów
powstają obrażenia. Obrażenia się leczy, urazom
można tylko zapobiegać.

Choroby zakaźne, choroby infekcyjne –
grupa chorób ludzi, zwierząt i roślin, będących
następstwem zakażenia ustroju czynnikiem
zakaźnym i złamania sił odpornościowych
organizmu (lub w odwrotnej kolejności) lub
obecności w organizmie
bioaktywnych toksyn (jadów) drobnoustrojów.
 Do niedawna mianem choroby zakaźnej określano
choroby wywoływane także przez robaki
(np. owsica), pierwotniaki (np. malaria) i
małe stawonogi (np. wszawica). Obecnie te
choroby nazywane są chorobami pasożytniczymi.


Choroby tkanki łącznej (ang. Connective tissue
disease – CTD) – grupa różnorodnych chorób, w
których zmiany patologicznie pierwotnie
występują w tkance łącznej.Tkanka łączna to
jeden z typów tkanek, który charaktryzuje się
obfitą substancją pozakomórkową, która
utrzymuje, spaja i ochrania narządy wewnętrzne.
Dawna nazwa chorób tkanki łącznej –
kolagenozysugerowała, że choroby te dotyczą
tylko kolagenu, natomiast w rzeczywistości
obejmują one całą tkankę łączną. Do chorób
tkanki łącznej należą:
Choroby skóry (dermatozy) są to schorzenia obejmujące skórę. Oto
krótkie ich opisy:
 Oparzenia - są skutkiem działania na skórę zbyt wysokich temperatur.
Występują oparzenia:

◦
◦
◦
◦

stopnia I - zaczerwieniona skóra
stopnia II - pęcherze na skórze, a w konsekwencji złuszczanie się naskórka
stopnia III - martwica uszkodzonej części, może się zregenerować, pozostają blizny
stopnia IV - martwica skóry i tkanek znajdujących się pod nią, najczęściej prowadzi to
do śmierci
odmrożenia - spowodowane są skurczem naczyń krwionośnych podczas
zimna, co prowadzi do niedotlenienia komórek skóry. Wyróżnia się
odmrożenia:
◦ stopnia I - małe uszkodzenie, które po paru dniach zanika
◦ stopnia II - część komórek ulega martwicy, ale po dłuższym czasie skóra się regeneruje
◦ stopnia III - głębokie odmrożenie, utrata uszkodzonych tkanek, gojenie się trwa długo najczęściej kilka miesięcy
Koniec