Etyka zawodów prawniczych Deontologia (albo czy można rzucać karłem?) Pojęcie deontologii „Rodzaj teorii moralnej, która dąży do ugruntowania moralności na prawie moralnym lub normie moralnej, które podmiot moralny ma obowiązek przestrzegać”. O. Kuusela, Key Terms in Ethics Greckie deon – obowiązek, co powinno zostać uczynione Podstawowe pytania deontologii 1. Jak uzasadnić obowiązywanie norm moralnych? 2. Jak ustalić treść norm moralnych? 3. Jak wnioskować z ogólnych norm na konkretne przypadki? Dwie odmiany deontologii Deontologia kantowska http://2ryby.pl/film/piosenka-filozoficzna-kant/ Deontologia kantowska Aprioryczne podstawy moralności: Dobra wola „Dobra wola nie jest dobra ze względu na swoje dzieła i skutki ani ze względu na swą zdatność do osiągnięcia jakiegoś zamierzonego celu, lecz jedynie przez chcenie, tj. sama w sobie” Rozum i prawo kontra skłonność Skutki i skłonności kontra prawo „Do pewnego przedmiotu jako skutku mojego zamierzonego czynu mogę mieć wprawdzie skłonność, nigdy jednak nie mogę mieć dla niego szacunku, a to dlatego, że jest on tylko skutkiem, a nie czynnością woli. Również nie mogę mieć szacunku dla skłonności w ogóle, tak dla własnej jak dla cudzej, mogę ją co najwyżej w pierwszym wypadku pochwalać, w drugim niekiedy nawet lubić, tj. uważać za pomyślną dla mej własnej korzyści. Tylko to, co łączy się z moją wolą wyłącznie jako przyczyna, nigdy zaś jako skutek, co nie służy mej skłonności, aleją przezwycięża, a przynajmniej przy [dokonywaniu] wyboru zupełnie ją wyłącza z obrachunku, a więc tylko prawo samo w sobie może być przedmiotem szacunku, a tym samym nakazem”. Rozumem rozpoznane prawo Dlaczego tylko ono stanowi właściwą podstawę moralności? Skłonności i skutki mają charakter empiryczny (aposterioryczny) - Idea uniwersalności - Idea autonomii (Kant jako pisarz S-F) Jak ustalić treść takiego prawa? Test uniwersalizacji „Ponieważ pozbawiłem wolę wszelkich popędów, które by dla niej mogły wyniknąć z poddania się jakiemukolwiek prawu, przeto nie pozostaje nic prócz ogólnej zgodności czynów z prawem w ogóle” Imperatyw kategoryczny: Postępuj tylko według takiej maksymy, dzięki której możesz zarazem chcieć, żeby stała się powszechnym prawem. Alternatywna formuła: Postępuj tak, byś człowieczeństwa tak w twej osobie, jako też w osobie każdego innego używał zawsze zarazem jako celu, nigdy tylko jako środka. Inspiracje kantowskie Idea autonomii podmiotu Inspiracje kantowskie Nie traktuj człowieczeństwa jako środka Inspiracje kantowskie Etyka „kodeksowa” a wymóg uniwersalizacji: Czy Kant dopuszcza istnienie kodeksów etyki zawodowej?