Prawa Dziecka

Prawa Dziecka
•
Prawa socjalne
•
Prawa kulturalne
Prawa polityczne
• prawo do życia i rozwoju
• prawo do posiadania stanu cywilnego
• prawo do uzyskania obywatelstwa
• prawo dziecka do rodziny; prawo
poznania swego genetycznego
pochodzenia, do wychowania przez
rodziców naturalnych,
• prawo do wolności religii lub przekonań
• prawo do swobodnego wyrażania
poglądów i poszanowania ich przez
dorosłych
• wolność od przemocy fizycznej lub
psychiatrycznej, wyzysku, nadużyć
seksualnych wobec okrucieństwa
• wolność od bezpośredniego udziału w
działaniach zbrojnych (do lat 15)
• zakaz wykonywania kary śmierci lub
stosowania kary dożywocia więziennego
wobec dziecka
•Prawo do zabezpieczenia
socjalnego
• Prawo do możliwie najwyższego
poziomu ochrony zdrowia,
• Prawo do odpowiedniego
standardu życia
• Prawo do wypoczynku, czasu
wolnego, rozrywki i zabawy,
prawo do nauki (nauka w
zakresie szkoły podstawowej i
gimnazjalnej jest obowiązkowa i
bezpłatna)
 prawo do zmienności swych
praw
 prawo do korzystania z dóbr
kultury,
 prawo mniejszości etnicznych
do znajomości swojej kultury,
wyznania i praktyk religijnych

prawo do
stowarzyszania się i
gromadzenia w celach
pokojowych
 prawo wolności
wypowiedzi, swobody
poszukiwania i
przekazywania
informacji i idei
wszelkiego rodzaju

1.
2.
3.
4.
5.
6.
"Nikt mnie siłą nie ma prawa zmuszać do niczego, a
szczególnie do zrobienia czegoś niedobrego.
Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi i mam
prawo sam wybierać z kim się będę bawić.
Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić, bić, wyzywać i
każdego mogę zawsze na ratunek wzywać.
Jeśli mama albo tata już nie mieszka z nami, nikt nie
może mi zabronić spotykać ich czasami.
Nikt nie może moich listów czytać bez pytania, mam też
prawo do tajemnic i własnego zdania.
Mogę żądać, aby każdy uznał moje prawa, a gdy różnię
się od innych, to jest moja sprawa."
Przemoc
STOP!
Molestowanie
STOP!
Wykorzystywanie
STOP!
1.Każdy uczeń ma prawo do godnego traktowania
jego osoby.
2.Każdy uczeń ma prawo do nietykalności osobistej
i poczucia bezpieczeństwa.
3.Uczniowie mają prawo organizować w
porozumieniu z dyrekcją, wychowawcą lub
nauczycielem, różnorodne imprezy oraz na tych
samych zasadach zakładać w szkole organizacje
młodzieżowe.
4.Uczniowie mają prawo działać w zarządzie
Samorządu Uczniowskiego i kołach zainteresowań
na zasadzie dobrowolności.
5.Uczniowie mają prawo wydawać gazetkę szkolną.
6.Każdy uczeń ma prawo być wychowywany w
duchu tolerancji i szacunku.
7.Uczeń ma prawo znać program nauczania.
8.Każdy uczeń ma prawo znać zasady ustalania
ocen.
9.Każdy uczeń ma prawo wglądu do własnej pracy
pisemnej.
10. Oceny są jawne dla ucznia i jego rodziców
(opiekunów).
11.Uczeń ma prawo do obniżenia poziomu wymagań, jeżeli o
tym zadecydują instytucje do tego powołane.
12. Na tydzień przed śródrocznym i końcowym
posiedzeniem Rady Pedagogicznej uczeń ma prawo być
poinformowany o przewidywanych dla niego ocenach
klasyfikacyjnych
13.Uczeń ma prawo do egzaminu klasyfikacyjnego,
będącego wynikiem
nieobecności na zasadach oceniania ujętych w szkolnym
systemie oceniania.
14.Uczeń, który w wyniku końcoworocznej klasyfikacji
uzyskał ocenę
niedostateczną z jednych zajęć edukacyjnych, może
zdawać egzamin poprawkowy.
15.W wyniku niezrozumienia, nie z własnej winy tematu,
uczeń ma prawo zwrócić się do nauczyciela z prośbą o
wyjaśnienie problemu.
16.Uczeń ma prawo zgłosić swoje nieprzygotowanie z
powodu nieobecności i ustalić z nauczycielem, w którym
dniu uzupełni braki.
17.Każdy uczeń ma prawo do swojego zdania, ale wyraża je w
sposób kulturalny.
18.Każdy uczeń ma prawo korzystać z pomocy zajęć
dydaktycznych w szkole.
19.Każdy uczeń, w sytuacjach tego wymagających, ma prawo
do pomocy ze strony szkoły, dyrekcji, wychowawcy,
nauczyciela, pedagoga szkolnego i każdego pracownika
szkoły – zgodnie z ich możliwościami.
Dzieciństwo to jeden z ważnych okresów w życiu
człowieka, który ma wpływ na jego kolejne etapy.
Wszyscy ludzie powinni być szczęśliwi! Szczególnie
dzieci powinny być szczęśliwe i trzeba im w tym
pomagać.
Dzieci za najważniejsze uważają prawa dotyczące
bezpieczeństwa, opieki i zagwarantowania swoich
potrzeb. Młodzież natomiast potrzebuje gwarancji
niezależności i samodzielności. Powołując się na
zbiór praw w Konwencji, dzieci mają możliwość
dochodzenia swych praw oraz mogą wymagać ich
respektowania, zarówno przez dorosłych, jak i
rówieśników.
W przeciwieństwie do rozwiniętych krajów
demokratycznych, gdzie problematyka praw dzieci od lat
jest poważnym zagadnieniem naukowym i społecznym, w
Polsce prawa dziecka są w świadomości społecznej
praktycznie nieobecne. Wyjątek chyba stanowi szeroko od
lat dyskutowane prawo do życia dziecka poczętego.
Powszechnie uważa się, że problematyka ochrony praw
dziecka związana jest przede wszystkim z przepisami
prawnymi. Tymczasem jest to zagadnienie
interdyscyplinarne, którym wszędzie na świecie zajmują
się nie tylko prawnicy, ale także psychologowie,
pedagodzy, filozofowie, socjologowie itd. Nauczyciele,
którzy powinni uczyć swoich uczniów przysługujących im
praw, często sami ich nie znają, dlatego bez wątpienia od
tej grupy społecznej należałoby rozpocząć edukację. Prawa
dziecka są prawami człowieka mającego często
specyficzne potrzeby ze względu na swoją niedojrzałość.
Dziecku przysługują takie same prawa, jak dorosłemu,
ograniczone oczywiście przez brak zdolności do
czynności prawnych. Prawa dziecka często są mylone
z jego potrzebami (np. emocjonalnymi). Te są
ważniejsze, ale trudno je wyegzekwować na mocy
prawa. Niestety, nie można nakazać kochać dziecko
czy zapewnić wychowanie w szczęśliwej rodzinie. W
mówieniu o prawach dziecka dominują dwie
tendencje:
1. emocjonalna, w której celują media donosząc o
kolejnych przypadkach maltretowania, przemocy czy
wykorzystywania seksualnego dzieci;
2. lekceważąca, w której z kolei przodują nauczyciele.
Często są nastawieni negatywnie do zmian,
przyzwyczaili się patrzeć z góry i protekcjonalnie na
dzieci i wszelkie próby egzekwowania ich praw,
traktują jako zamach na swoje.
Opracowali Krzysztof Bębenek,
Łukasz Juszczyk i Patryk Bolek