Reinauguracja Kościoła w Cruz Machado - Chrystusowcy

Reinauguracja parafialnego kosciola 2001 rok
wg. opisu ks. K. Dlugosza S.Chr
Od 1967 roku Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Cruz Machado obsługiwana jest przez
Towarzystwo Chrystusowe. Pierwszym chrystusowcem pracującym tutaj był ks. Stanisław Szczypek. W
październiku 1971 została poświęcona murowana świątynia wybudowana w okresie jego duszpasterzowania.
Służyła ona jako kościół parafialny. Niestety z biegiem czasu stało się oczywiste że wymagany jest jej
gruntowny remont
Gdy w 1998 r. objąłem parafię, wraz z Radą Parafialną postanowiliśmy skierować w tym właśnie
kierunku cały nasz wysiłek. Pragnęliśmy by przebudowana świątynia była dowodem przywiązania
tutejszych ludzi do Kościoła z okazji 3 tysiąclecia, oraz miejscem modlitwy dla wiernych którzy prawie w
80% są pochodzenia polskiego. Mimo że jest to 3 czy nawet 4 pokolenie emigrantów wielu zachowuje
jeszcze język, tradycje oraz miłość do ojczyzny przodków.
Rozpoczął się czas zbierania środków. Zastanawialiśmy się także nad wybraniem właściwej
koncepcji remontu. Ostatecznie w 1999 roku rozebraliśmy naszą świątynie pozostawiając jedynie dwie
boczne ściany. Chcieliśmy bowiem powiększyć kościół do przodu, z tyłu dobudować zakrystię, która
znajdowała się do tej pory w głównej konstrukcji kościoła, a zyskane w ten sposób miejsce przeznaczyć dla
wiernych. Pragnęliśmy także zrobić nową ścianę frontową, zmienić dach, instalacje oświetleniową i
akustyczną oraz posadzkę.
Wkrótce rozpoczęliśmy realizacje naszych planów. Dzięki zaangażowaniu wiernych, a szczególnie
tych którzy ofiarowywali przysłowiowy wdowi grosz, przebudowa kościoła stała się realną. Pozostało
jeszcze zastanowić się nad nowym wystrojem wnętrza. Jednak i w tym wypadku Opatrzność czuwała nad
nami.
W czasie urlopu w Polsce podczas spotkania z moimi przyjaciółmi - krotkofalowcami z Podhala
poznałem panią Ewę Gąsienicę Makowską żonę starosty Zakopanego. To właśnie ona słysząc o
przebudowie naszego kościoła i o przygotowaniach do 90 rocznicy przybycia pierwszych emigrantów
polskich na tereny dzisiejszego powiatu Cruz Machado zaproponowała przekazanie dla nas pięknej
płaskorzeźby Chrystusa Króla. Co prawda była ona specjalnie przygotowana jako dar miasta Zakopane dla
Ojca Świętego, ale szybko zostalo tak zalatwione, że Chrystus Król mógł pojechać do Brazylii, Ojcu
Świętemu natomiast postanowiono wręczyć inny upominek. Radość moja była tym większa, że przecież
Chrystus Król jest Patronem naszego Zgromadzenia.
Obraz ten został uroczyście wprowadzony do kościoła z okazji reinauguracji naszej świątyni, w dniu
Najświętszego Serca Pana Jezusa. Nim to jednak nastąpiło nawiedził wszystkie 21 wspólnot należących do
parafii. Główne uroczystości miały jednak miejsce w Cruz Machado. W piątek w sam dzień Najświętszego
Serca Pana Jezusa Patrona naszej parafii w towarzystwie członków Apostolstwa Modlitwy obraz został
wniesiony do naszej odnowionej i powiększonej świątyni. Po odczytaniu listu ofiarodawczyni i wyjaśnieniu
symboli na nim umieszczonych zawieszony został w prezbiterium. W czasie tej Mszy św. został także
poświęcony sztandar Apostolstwa Modlitwy, nowi członkowie złożyli, a starzy odnowili swoje ślubowania.
Liturgia bogata w symbole przygotowana została przez siostry Misjonarki Chrystusa Króla pracujące w
parafii.
Następnego dnia, czyli w sobotę, ponownie cała parafia zgromadziła się w kościele. Tym razem za
przygotowanie Mszy św. odpowiedzialna była grupa młodzieżowa działająca przy naszej parafii. Młodzież
stanęła na wysokości zadania. Po Mszy św. nasze świętowanie kontynuowaliśmy na terenie CTG (Centrum
Tradycji Gauchos) Jako że było to w dniu Świętego Jana więc zgodnie ze zwyczajem brazylijskim
zapaliliśmy wysokie na ok. 30 m. ognisko wokół którego rozpoczęła się zabawa. Uwagę wszystkim zwrócił
występ przygotowany przez członków grupy Trzeciej Młodości. Przedstawili oni zwyczaje związane z
wiejskim weselem.
Jednak najbardziej oczekiwanym dniem była niedziela. Swoją obecnością zaszczycili nas
Ordynariusz diecezji União da Vitoria, Biskup Walter Michael Ebejer, Konsul Polski z Kurytyby, Pan
Marek Makowski wraz z małżonką, wielu księży, wśród których należy wyróżnić 2 księży z Indii, mojego
kolegę kursowego pracującego w Niemczech księdza Leszka Wedziuka SChr. Księdza Zdzisława
Nabiałczyka proboszcza parafii w Mallet oraz proboszcza parafii rytu ukraińskiego Byli także
przedstawiciele lokalnego świata polityki oraz parafianie z mojej poprzedniej parafii wraz ze swym
obecnym proboszczem ks. Lauro Kovalczykiem SChr.
Uroczystości rozpoczęły się przed kościołem. Po przywitaniu wszystkich zgromadzonych, i
przypomnieniu historii osadnictwa polskiego na tych terenach, nawiązałem do troski jaką emigrant polski
zawsze okazywał względem kościoła. Następnie poprosiłem Ks. Biskupa o poświecenie odnowionego
kościoła. Ojcowie chrzestni przecięli wstęgę. Zostali oni wcześniej wylosowani wśród wiernych, którzy
pomagali w remoncie kościoła. Następnie Ks. Biskup i pan Konsul uroczyście otworzyli drzwi naszej
świątyni. Na rozpoczęcie Liturgii Słowa, młode małżeństwo ubrane w strój krakowski wniosło Pismo
Święte. W tym geście chcieliśmy wyrazić przywiązanie do Słowa Bożego, które jest częścią naszej kultury i
tradycji. Najbardziej jednak wzruszającym momentem była procesja z darami. Wśród wielu symboli jakie
wtedy przedstawiono, pan Stanisław Lulek wraz ze swoja rodziną wniósł stary kufer upamiętniając tym
przyjazd pierwszych emigrantów. Z kufra wyjęto narzędzia ich pracy, oraz różaniec i obraz Matki Boskiej
Częstochowskiej. Pan Stanisław zaśpiewał także piękną pieśń śpiewaną dawniej przez emigrantów, mówiącą
o tęsknocie za Polską. Na wielu twarzach widać było łzy wzruszenia.
Ks. Biskup w swoim kazaniu nawiązał do rocznicy przybycia emigrantów z Polski, ich roli w
ewangelizacje tego regionu, podkreślił także wielkość wykonanej pracy, zwracając uwagę na estetyczność i
funkcjonalność praktycznie nowej świątyni. Z kolei p. Konsul gratulując udanego przedsięwzięcia jakim był
tak poważny remont, przedstawił obecną sytuację Polski zachęcając do kontaktu z krajem przodków. Pod
koniec Mszy św. ks. Z. Nabiałczyk SChr odczytał list księdza prowincjała Z. Malczewskiego SChr który
nie mógł być obecnym z powodu wyjazdu na Kapitułę Generalną.
Kończąc tę relację chciałbym podkreślić duże zaangażowanie wiernych we wszystkie prace związane
z odnowieniem kościoła. Na szczególne wyróżnienie zasługuje pani Ana Maria Longa da Silva, która
bezinteresownie zaprojektowała, a potem nadzorowała remont, oraz członkowie rady parafialnej:
Teofil Kloczko, Edmundo Otto Filho, Lucio Król, oraz Antoni Czajkowski.