PO MIĘDZY ZABURZENIA MOWY Jest to grupa zaburzeń obejmująca różne rodzaje trudności w zakresie mowy. Ze względu na etiologię dzielimy je na zaburzenia: - wynikające z fizycznego uszkodzenia narządu artykulacyjnego - wynikające z uszkodzenia układu nerwowego - o podłożu psychogennym - o niejasnej etiologii. Zaburzenia mowy i wymowy u dorosłych powstają z reguły w następstwie chorób neurologicznych. Przyczyną tego mogą być: udar mózgu, uraz mózgu lub postępujące choroby, jak Stwardnienie Rozsiane, Choroba Parkinsona lub zespoły otępienne. Niemożność porozumienia się z otoczeniem jest bardzo trudnym doświadczeniem, często prowadzi do izolacji chorego. Najczęściej wśród zaburzeń mowy u dorosłych występuje: - afazja - apraksja - dysartria Afazja Afazja, jest to zaburzenie mowy, które występuje u osoby, która dotychczas nie miała żadnych problemów z funkcjami językowymi. Afazja jest zaburzeniem spotykanym dość często. Pacjent może mieć problemy z wypowiadaniem słów bądź rozumieniem mowy, a także z pisaniem i czytaniem. Apraksja mowy Apraksja mowy jest swoistym uszczupleniem zdolności do „programowania“ w mózgu ruchów wymaganych przy mowie (skoordynowaniem ruchów mięśni twarzy, języka, gardła, potrzebnych do tworzenia dźwięków odpowiadających mowie); apraksja mowy jest jednym z możliwych zaburzeń towarzyszących afazji. Dyzartria Dyzartria to jeden z typów zaburzeń mowy, wynikający z dysfunkcji mięśni artykulacyjnych, w wyniku uszkodzeniem tych mięśni, nerwów czaszkowych, dróg korowojądrowych układu pozapiramidowego. W wyniku uszkodzenia mięśni powstaje tzw. mowa dyzartryczna, która charakteryzuje się tym, że jest powolna, niewyraźna, afoniczna, z tzw. przydźwiękiem nosowym, które sprawia wrażenie mowy z "kluskami w ustach". Gdzie szukać pomocy: Niepubliczna Poradnia PsychologicznoPedagogiczna „PRO VOBIS” w Starogardzie ul. Rynek 19 Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Starogardzie ul. Grunwaldzka 28 Zrealizowano przy współudziale finansowym Gminy Miejskiej Starogard Gdański