Lekcja 4 na 28 stycznia 2017 Czy Duch Święty jest siłą wypływającą od Boga, czy też boską Osobą równą Ojcu i Synowi? Czy ta kwestia ma znaczenie i czy wpływa ona na nasze relacje z Bogiem? Jezus i Duch: opis Ducha Świętego według Jezusa inny Pocieszyciel Duch prawdy osobowe cechy Ducha Świętego znaczenie jego osobowości „On mnie uwielbi, gdyż z mego weźmie i wam oznajmi” (Jan 16:14) Jezus mówi o roli Ducha Świętego w Ewangelii Jana 14 – 16: On przebywa z nami (14:17). On naucza nas (14:26). On przypomina nam to, co poznaliśmy (14:26). On składa świadectwo o Jezusie (15:26). On przekonuje (16:8). On prowadzi nas (16:13). On przekazuje nam wolę Ojca (16:13). On oznajmia nam przyszłość (16:13). On uwielbia Jezusa (16:14). On mówi o Jezusie (16:14). Czy moc albo siła może robić takie rzeczy? Wszystkie te działania stanowią aspekty, których nie może posiadać siła bez osobowości. INNY POCIESZYCIEL „Ja prosić będę Ojca i da wam innego Pocieszyciela, aby był z wami na wieki” (Jan 14:16) Jezus przedstawił Ducha Świętego jako „innego” Pocieszyciela. Greckie słowo przetłumaczone jako „inny” to „allo”, co oznacza inny tego samego rodzaju lub gatunku, ale różniący się. Jezus użył słowa „allo”, aby porównać Ducha z Nim. On opuszczał uczniów, ale „inny”, podobny do Niego pozostawał na ziemi: Pocieszyciel. Duch jest boską Osobą podobnie jak Jezus. On przybywa, aby być naszym „parakletos”; Pocieszycielem, Pomocnikiem, Zastępcą, osobą, która jest powołana, aby stać po naszej stronie. „Gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca wychodzi, złoży świadectwo o mnie” (Jan 15: 26) Jezus jest zupełną i absolutną prawdą (Jan 14: 6). Słowo jest prawdą, bo zaświadcza o Jezusie (Jan 17: 17; 5: 39). Prawo jest prawdą, bo odzwierciedla Jego charakter (Ps. 119: 142). Duch Święty jest także nazwany „Duchem Prawdy”, ponieważ Jego rolą jest wywyższać Jezusa i prowadzić nas do głębokiej i pełnej wiary relacji z Nim. Kiedy prosimy o przewodnictwo Ducha Świętego, otwieramy nasze serca dla Jezusa. Taka jest główna rola Ducha. (Jan 15: 26; 16: 13) Dzieje Ap. 15:28 „Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my” Rzymian 8:26; 8:27 „Duch wstawia się za nami w niewysłowionych westchnieniach” On ma swoje własne zdanie On wstawia się i wzdycha 1 Koryntian 12:11 „rozdzielając każdemu poszczególnie, jak chce” Rzymian 8:16 „Duch świadczy wespół z duchem naszym” On ma swoją wolę On świadczy Rzymian 15:30 „miłość Ducha” On miłuje 1 Koryntian 2:10 „Duch bada wszystko” Dzieje Ap. 8:29; 10:19 „I rzekł Duch Filipowi” Efezjan 4:30 „nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego” On bada dokładnie On przemawia On może być zasmucany Dzieje Ap. 5:3 „okłamałeś Ducha Świętego” On może być okłamywany „A Bóg nadziei niechaj was napełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście obfitowali w nadzieję przez moc Ducha Świętego” (Rzymian 15:13) Biblia wyraźnie uczy, że Duch Święty jest osobą. Niemniej jednak, trudno nam Go jako takiego ujrzeć. Ostatecznie, Jezus stał się człowiekiem, jak my, i także Ojciec ukazywał się w niektórych wizjach jako człowiek (Jan 1; Izajasz 6; Daniel 7). Natomiast Duch ukazuje się jako gołębica lub ogień (Łukasz 3:22; Dzieje Ap. 2:3). Ale Duch Święty nie jest „mocą” ani „siłą”, to nielogiczne. Jak możemy mówić o „mocy Ducha Świętego”, jeśli On już jest mocą (Rzymian 15:13)? Jak by mógł coś uzgodnić, jeśli byłby mocą, a nie osobą (Dz. 15:28)? Czy możemy być ochrzczeni w imię dwóch osób i mocy (Mateusz 28:19)? „Albowiem przez niego mamy dostęp do Ojca, jedni i drudzy w jednym Duchu. Tak więc już nie jesteście obcymi i przychodniami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga” (Efezjan 2:18-19) Jeśli Duch Święty jest mocą to: Jeśli Duch Święty jest osobą to: Jak wiele mocy mogę mieć? Jak wiele On może mnie mieć? Ja mogę nią rozporządzać. On może mną dysponować. Jest to dla mnie coś bezosobowego. On jest Przyjacielem, który mnie kocha. Mogę użyć jej do realizacji swoich planów. On używa mnie, aby wypełnić swoje plany. Moc mieszka we mnie. Jestem Świątynią Boga. „Albowiem przez niego mamy dostęp do Ojca, jedni i drudzy w jednym Duchu. Tak więc już nie jesteście obcymi i przychodniami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga” (Efezjan 2:18-19) Bóg mieszka w nas jako Osoba Ducha Świętego. Przyjmując tę prawdę pozwalamy Mu na to, żeby przygotował nas do wykonania Jego pracy, przemienił nasze umysły i sprawił, że z każdym dniem będziemy coraz bardziej podobni do Jezusa. Duch Święty jest łącznikiem między Ojcem i Synem oraz nami. Ponieważ jesteśmy grzesznikami, musimy Mu się całkowicie poddać. Oddaj swoje życie w ręce Tego, który cię kocha, prowadzi i aż jęczy z bólu, tęskniąc za tym, aby spotykać się z tobą twarzą w twarz przez całą wieczność. „Ojciec jest zupełnością Bóstwa w swej istocie i jako taki jest niewidzialny dla wzroku śmiertelników. Syn jest zupełnością Bóstwa objawionego… Pocieszycielem, którego Chrystus obiecał posłać po Swym wstąpieniu do nieba, jest Duch, w całej pełni Bóstwa manifestujący moc łaski Bożej wszystkim, którzy przyjmują Chrystusa i wierzą w Niego jako w swego osobistego Zbawiciela. Są trzy żywe Osoby Niebiańskiego Trio. W imieniu tych trzech wielkich Potęg — Ojca, Syna i Ducha Świętego — ci, którzy przyjmują Chrystusa w żywej wierze, dostępują chrztu. Otóż Moce te będą współdziałać i współpracować z okazującymi im posłuszeństwo poddanymi nieba w ich wysiłkach zmierzających do tego, aby mogli zacząć żyć nowym życiem w Chrystusie”. E.G.W. (Ewangelizacja, rozdz. 18, str. 614-615, wyd. ang.)