Presentación de PowerPoint

DUCH
ŚWIĘTY
I KOŚCIÓŁ
Lekcja 9 na 4 marca 2017
„Starając się zachować
jedność Ducha w spójni
pokoju: jedno ciało i jeden
Duch, jak też powołani
jesteście do jednej nadziei,
która należy do waszego
powołania; jeden Pan, jedna
wiara, jeden chrzest”
(Efezjan 4:3-5)
Oprócz działania w każdym z nas, Duch
Święty działa również w Kościele jako ciele.
Duch zachowuje zjednoczony Kościół,
abyśmy mogli osiągnąć cel, dla którego
został on stworzony.
„Zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem
węgielnym jest sam Chrystus Jezus, na którym cała budowa mocno
spojona rośnie w przybytek święty w Panu, na którym i wy się wespół
budujecie na mieszkanie Boże w Duchu” (Efezjan 2:20-22)
Duch Święty działa w każdym z nas,
prowadzi nas do Jezusa, przyjęcia Jego
sprawiedliwości i uświęcenia, i nade
wszystko sprawia, że możemy żyć
zjednoczeni z Chrystusem.
W tym procesie czyni On nas „żywymi
kamieniami” (1P 2:5). Im bardziej
jesteśmy zjednoczeni z Chrystusem, tym
bliżej będziemy naszych braci i sióstr.
Dlatego też jesteśmy zjednoczeni w
społeczności wierzących, będąc częścią
mocno spojonej budowli, „wespół
budując się na mieszkanie Boże
w Duchu”.
Jak ci, którzy są zjednoczeni z Chrystusem, powinni
żyć, aby stać się jednym?
„Przeto przyobleczcie się jako wybrani Boży,
święci i umiłowani, w serdeczne współczucie, w
dobroć, pokorę, łagodność i cierpliwość, znosząc
jedni drugich i przebaczając sobie nawzajem, jeśli
kto ma powód do skargi przeciw komu: Jak
Chrystus odpuścił wam, tak i wy. A ponad to
wszystko przyobleczcie się w miłość, która jest
spójnią doskonałości. A w sercach waszych niech
rządzi pokój Chrystusowy, do którego też
powołani jesteście w jednym ciele; a bądźcie
wdzięczni”.
Kolosan 3:12-15
„…bo też w jednym Duchu wszyscy
zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało - czy
to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy,
czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni
jednym Duchem” (1 Koryntian 12:13)
Chrzest jest publicznym aktem (przed całym Wszechświatem), który
pokazuje, że nowo wierzący staje się częścią ciała Kościoła (Mat. 28:19).
Jakie jest znaczenie chrztu według
Listu do Rzymian 6:4-6?
1. Podobnie jak Chrystus został
pogrzebany, umieramy dla
naszego starego życia.
2. Tak jak Chrystus powstał z
martwych, narodziliśmy się
do nowego życia, „byśmy już
nadal nie służyli grzechowi”.
Porzucamy świat i grzech i postanawiamy
żyć we wspólnocie z Chrystusem i Jego
Kościołem na zawsze.
W jaki sposób Biblia wzmacnia
jedność wierzących?
Ono pociąga
nas do
poznania
Jezusa
(Jan 5:39).
Pomaga
odróżnić
prawdę od
fałszu (Dz.
Ap. 17:11).
„Uświęć ich w prawdzie.
Słowo Twoje jest
prawdą” (Jan 17:17 BT)
Jest sednem
każdego
ożywienia i
reformacji
(Izajasz 8:16).
Duch Święty natchnął Biblię. Dlatego przyniesie jedność między obojgiem,
żywym Słowem (Chrystusem) a pisanym Słowem.
ZJEDNOCZENI W WIERZE I DOKTRYNACH
„Jeden Pan, jedna wiara, jeden
chrzest” (Efez. 4:5)
„Ale ty mów, co odpowiada zdrowej
nauce” (Tytus 2:1)
Doktryna to przekonanie, które akceptuje
cały Kościół. Jedność Kościoła wymaga
jedności doktrynalnej.
Jezus radził nam, aby sprawdzać „czy dana
nauka pochodzi od Boga” (Jan 7:17).
Wczesny
Kościół
trwał
„w
nauce
apostolskiej” (Dz. Ap. 2:42).
Paweł radził nam, aby mówić zgodnie ze
„zdrową nauką” (Tytus 2:1).
Nauka, której używa Duch Święty, aby
zjednoczyć Kościół, oparta jest na Biblii: „Do
zakonu raczej i do świadectwa; ale jeśli nie
chcą, niechże mówią według słowa tego, w
którem nie masz żadnej zorzy.” (Izaj. 8:20 BG)
„A gdy nadszedł dzień Zielonych Świąt, byli
wszyscy razem na jednym miejscu”
(Dz. Ap. 2:1)
Pierwszym rezultatem wylania Ducha
Świętego na zjednoczony Kościół było
misyjne głoszenie Ewangelii (w wyniku
czego 3000 ludzi zostało ochrzczonych).
Zjednoczony Kościół nie mógł być
ograniczony tylko do budynku. Musiał Nieugięcie trwali w nauce i braterstwie, w łamaniu
wyjść na zewnątrz, aby głosić Radosną chleba i modlitwach.
Nowinę i służyć społeczności.
Byli razem i wszystko mieli wspólne.
Jak udało się pierwszym
chrześcijanom pozostać w jedności po Rozdzielali to, co mieli, każdemu według potrzeb.
Pięćdziesiątnicy (Dz. Ap. 2:42-47)?
Zgodnie gromadzili się w świątyni.
Razem spożywali posiłki i czynili to z radością.
Chwalili Boga.
Cieszyli się przychylnością całego ludu.
„Krzew winorośli ma wiele gałązek, ale choć każda z nich
jest inna, to jednak nie są ze sobą skłócone.
W różnorodności zachowują jedność. Wszystkie czerpią
pokarm z jednego źródła. Jest to ilustracją jedności
mającej istnieć między naśladowcami Chrystusa. W
różnego rodzaju pracy wszyscy mają jednego Przywódcę.
Ten sam Duch na różne sposoby działa w nich. Ich
działania są zgodne, choć dary różne (...)”.
E.G.W. (Cudowna Boża Łaska, 22 lipca)