PROGRAM WYCHOWAWCZY PRZEDSZKOLA MIEJSKIEGO NR 13

PROGRAM WYCHOWAWCZY
PRZEDSZKOLA MIEJSKIEGO NR 13
W ŚWIĘTOCHŁOWICACH
"Dziecko uznane zostało za człowieka, za istotę, z którą trzeba się liczyć
i której nie wolno wieść na smyczy, lecz należy kierować nią umiejętnie,
z rozwaga, z wysiłkiem umysłu, uczucia i woli."
"Dziecko chce być dobre
Jeśli nie umie – naucz
Jeśli nie wie – wytłumacz
Jeśli nie może – pomóż"
Janusz Korczak
Program wychowawczy opracowany został na podstawie
1. Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
2. Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka
3. Ustawy o systemie oświaty z dnia 07 września 1991 roku z późniejszymi zmianami
4. Statutu Przedszkola
1.
Wstęp
Program wychowawczy zakłada podmiotowe traktowanie dzieci, poszanowanie ich godności
osobistej, stwarzanie sytuacji wyzwalającej ich aktywność oraz warunków do pełnego
rozwoju osobowego każdego z wychowanków, zgodnego z ich wrodzonym potencjałem
i możliwościami.
Podmiotem działań wychowawczych w stosunku do swoich dzieci są rodzice. Nauczyciele
w swojej pracy wychowawczej uzupełniają w tym zakresie obowiązki rodziców oraz
współdziałają z nimi. Jednym z najważniejszych zadań wychowawczych jest wspomaganie
wszechstronnego rozwoju dzieci.
Program wychowawczy stanowi wytyczne do pracy wychowawczej dla dyrektora
przedszkola, nauczycieli, pedagoga, pracowników niepedagogicznych oraz organizacji
i instytucji wspomagających pracę przedszkola. Realizacja założeń programowych wpłynie
na spójność i wielokierunkowość oddziaływań wychowawczych.
1
Cele programu wychowawczego:
 budowanie systemu wartości, w tym wychowywanie dzieci tak, żeby lepiej
orientowały się w tym, co jest dobre, a co złe;
 kształtowanie u dzieci odporności emocjonalnej koniecznej do racjonalnego
radzenia sobie w nowych i trudnych sytuacjach, w tym także do łagodnego znoszenia
stresów i porażek;
 rozwijanie umiejętności społecznych dzieci, które są niezbędne w poprawnych
relacjach z dziećmi i dorosłymi;
 stwarzanie warunków
sprzyjających wspólnej i zgodnej zabawie oraz
nauce dzieci o zróżnicowanych możliwościach fizycznych i intelektualnych;
 budowanie dziecięcej
wiedzy
o
świecie
społecznym, przyrodniczym
i technicznym oraz rozwijanie umiejętności prezentowania swoich przemyśleń
w sposób zrozumiały dla innych;
 kształtowanie u dzieci poczucia przynależności społecznej (do rodziny, grupy
rówieśniczej i wspólnoty narodowej) oraz postawy patriotycznej.
Zadania do realizacji, założenia programu.
Program obejmuje funkcjonowanie dziecka w grupie w zakresie podstawowych dziedzin
życia przedszkolnego:
- samoobsługa
- zabawy samorzutne,
- zajęcia i zabawy zorganizowane,
- spożywanie posiłków,
- spacery, wycieczki, zabawy na powietrzu.
SPOSOBY REALIZACJI PROGRAMU:
Metody pracy:
 Przyswajanie – metody podające: opowiadanie, wiersze, piosenki, rozmowa,
historyjka obrazkowa, praca z tekstem;
 Odkrywanie - metody problemowe: gry dydaktyczne, giełda pomysłów – „Burza
mózgów”, inscenizacja;
 Przeżywanie - metody aktywizujące : pokaz, drama, wystawa – ekspozycja;
 Działanie - metody praktyczne: ćwiczenia, gry dydaktyczne, zabawy intelektualne np.
krzyżówki, rebusy, rozsypanki.
Formy pracy:
 indywidualnie z dzieckiem
 w małych zespołach
 z całą grupą
2
MODEL ABSOLWENTA
BYŁ KULTURALNY:
 Używał form grzecznościowych: „proszę”, „dziękuję”, „przepraszam”.
 Stosował zasadę „Dziewczynka ma pierwszeństwo”.
 Okazywał szacunek dorosłym (starszym osobom).
 Był serdeczny dla innych (kolegów i dorosłych).
 Nie wyśmiewał się z kolegi lub koleżanki.
DBAŁ O SWOJE ZDROWIE:
 Nie krzyczał, mówił umiarkowanym głosem.
 Brał udział w zabawach ruchowych, spacerach i wycieczkach (przebywał na świeżym
powietrzu).
 Hartował swój organizm.
 Ubierał się stosownie do pory roku.
 Mył ręce przed posiłkami i po wyjściu z ubikacji.
 Zasłaniał usta przy kichaniu i kasłaniu.
 Umiał powiedzieć czego się boi.
 Umiał mówić o swoich uczuciach.
KONTROLOWAŁ SWOJE ZACHOWANIE:
 Wyrażał swoje emocje w sposób właściwy zrozumiały dla otoczenia.
 Zwracał się z problemami do rodziców.
 Nie obrażał się.
 Nie był agresywny-nie bił się z rówieśnikami.
 Bawił się tak, aby nie przeszkadzać innym
 Pamiętał o konsekwencjach swojego działania.
 Umiał słuchać co mówią inni
 Nie wyrządzał krzywdy innym.
 Pomagał młodszym mniej sprawnym.
 Akceptował siebie i innych takimi jacy są.
 Dostrzegał sytuacje zagrażające bezpieczeństwu swojemu i innych.
3
Cel główny
Kształtowanie prawidłowych postaw funkcjonowania w grupie w oparciu o wzmocnienia
pozytywne
Cele strategiczne
1.Kształtowanie czynności
samoobsługowych, nawyków higienicznych
i kulturalny
-
-
2. Kształtowanie umiejętności społecznych,
zgodne funkcjonowanie w grupie
3. Kształtowanie umiejętności zabawy i
pracy w grupie w trakcie zajęć
zorganizowanych.
4
Cele szczegółowe
poznawanie i przestrzeganie
podstawowych zasad i zabiegów
higienicznych na rzecz własnego
zdrowia fizycznego i psychicznego
wdrażanie nawyków higienicznych
i kulturalnych,
usamodzielnianie dziecka,
eliminowanie zachowań
agresywnych,
przestrzeganie kompromisu
w zabawie,
poznanie zasad savoir - vivre’ u
budowanie systemu wartości,
wskazywanie dzieciom tego co dobre
i złe,
kształtowanie odporności emocjonalnej,
rozpoznawanie i nazywanie uczuć,
emocji,
radzenie sobie w nowych i trudnych
sytuacjach,
radzenie sobie ze stresem i porażkami,
podejmowanie prób kontrolowania
swojego zachowania,
nabywanie nawyków poprawnego
stosowanie zwrotów grzecznościowych,
przestrzeganie umów i zasad,
kształtowanie poprawnych relacji
z dziećmi i dorosłymi,
stwarzanie warunków sprzyjających
zgodnej zabawie,
kształtowanie przynależności do grupy,
rodziny
nabywanie zwyczaju reagowania na
wezwania i polecenia nauczycieli,
współdziałanie z rówieśnikami, zgodne
-
4. Kształtowanie nawyków kulturalnego
spożywania posiłków i właściwego
zachowania przy stole.
-
5. Przestrzeganie umów dotyczących
zachowań poza budynkiem przedszkolnym
-
-
5
współdziałanie w zespole i
podejmowanie prób rozwiązywania
konfliktów na drodze negocjacji,
rozumienie konieczności szanowania
działalności innych (nieprzeszkadzanie
innym)
uważne słuchanie,
szanowanie wspólnych zabawek i
odkładanie ich na wyznaczone miejsce,
uznawanie wzajemnych praw do
uczestnictwa w zajęciach, rozmowach,
przezwyciężanie niechęci do nieznanych
potraw,
zachowanie prawidłowej postawy
przy stole,
prawidłowe posługiwanie się
sztućcami,
stosowanie zasad kulturalnego
zachowania się przy stole w trakcie
spożywania posiłków, wdrażanie
nawyku spożywania zdrowej
żywności,
przestrzeganie zasad bezpiecznego
poruszania się po drogach,
nieoddalanie się od grupy,
reagowanie na sygnał nauczyciela,
nauka bezpiecznych relacji
w stosunku do nieznanych osób,
unikanie sytuacji zagrażających
bezpieczeństwu - zachowanie
bezpieczeństwa podczas korzystania
z urządzeń rekreacyjnych
właściwe zachowanie się podczas
korzystania ze środków transportu.
FORMY
NAGRADZANIA
ZACHOWAŃ
RESPEKTUJĄCYCH
USTALONE
PRZEZ DZIECI I RADĘ PEDAGOGICZNĄ NORMY I ZASADY ZACHOWANIA
Skutecznym środkiem wychowania są nagrody i pochwały. Mają one wartość zachęcającą
do pracy dla każdego człowieka, a tym bardziej dla dziecka. Uznanie i akceptacja mobilizują
do dalszych wysiłków.
 Nagradzanie uznaniem i pochwalą:
- pochwała bezpośrednia (indywidualna)
- pochwała pośrednia (przed grupą, przed rodzicem, przed dyrektorem)
 Nagradzanie przez sprawianie przyjemności dziecku przez nauczyciela lub kolegów
w kontaktach indywidualnych lub na forum całej grupy.
 Darzenie dziecka szczególnym zaufaniem, np. zwiększając zakres jego samodzielności
powierzanie szczególnych zadań.
 Przywilej pełnienia dyżurów lub wykonywanie prostych czynności wskazanych przez
nauczyciela.
 Atrakcyjne spędzanie czasu, atrakcyjna zabawa w grupie wg pomysłu dzieci.
 Drobne nagrody rzeczowe, np. elementy uznania dobrego zachowania w formie
odznaki, naklejki, książeczki do kolorowania, dyplom itp.
 Znaczki z uśmiechniętą minką umieszczane w nagrodę na tablicy obecności dzieci.
Zasady budowania systemu motywacji:
- łączyć nagrody konkretne ze społecznymi,
- stosować nagrody zaraz po wystąpieniu zachowania pożądanego,
- przechodzić od nagradzania ciągłego do sporadycznego,
- unikać nadmiaru nagród,
- skonsultować nagrody z rodzicami,
- nagradzać również próby wykonania czynności, wysiłek a nie tylko efekt,
- zachować konsekwencję w stosowaniu wzmocnień
EWALUACJA – KRYTERIA SUKCESU
Dzieci:




potrafią działać zespołowo, a relacje panujące w grupie są prawidłowe,
radzą sobie w sytuacjach trudnych,
są odpowiedzialne za swoje zachowanie,
realizują twórcze i prozdrowotne postawy.
6