Umowy zawierane na podstawie kodeksu pracy

advertisement
Umowy o pracę
umowy cywilne
i kontrakt menedżerski
Wykonali:
Damian Korczowski
+ 2 osoby
Umowy zawierane na
podstawie kodeksu pracy
Kodeks pracy definiuje podstawowe pojęcia i instytucje prawa pracy (np.
pracownik, pracodawca, umowa o pracę).
Pracownik - to osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania,
wyboru,
mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. Pracownikiem może być
wyłącznie osoba
fizyczna, która spełnia dwa warunki:
1) osiągnęła określony wiek,
2) posiada co najmniej ograniczoną zdolność do czynności prawnych
Pracodawcą - jest każda jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna
zatrudniająca pracowników we własnym imieniu.
.
Rodzaje umów o pracę
Kodeks pracy wyodrębnia cztery rodzaje umów
o pracę:
 na okres próbny,
 na czas określony,
 na czas wykonywania określonej pracy,
 na czas nieokreślony.

Umowa na okres próbny ma na celu zapoznanie się przez pracodawcę z kwalifikacjami
pracownika, jego przydatnością na dane stanowisko pracy oraz zapoznanie pracownika z
warunkami pracy i stosunkami pracującymi w zakładzie pracy.
Umowa na okres próbny może być zawarta na czas ustalony przez strony,
nieprzekraczający jednak trzech miesięcy. Umowę na okres próbny zawiera pracodawca z
danym pracownikiem tylko raz.

Inny cel i charakter mają umowy zawarte na czas wykonania określonej pracy i na czas
określony. Ich celem nie jest bowiem wzajemne poznanie swoich walorów, lecz nawiązanie
stosunku pracy na określony z góry, odpowiadający obu stronom czas. W umowie na czas
określony strony bardziej ściśle ustalają okres, na jaki zawarty został stosunek pracy, precyzując
termin, do którego trwać będzie ta umowa.

Umowa na czas wykonywania określonej pracy zawierana jest wówczas, gdy stronom trudno
jest precyzyjnie ustalić konkretny czas jej trwania. W praktyce zawiera się ją dla wykonania prac
dorywczych i sezonowych. Liczba zawieranych kolejno, następujących po sobie umów na czas
określony została ograniczona. Umowy te mogą być zawierane przez danego pracodawcę kolejno
jedynie dwukrotnie, a trzecia kolejna umowa staje się z mocy prawa umową na czas
nieokreślony. Przepis ten nie dotyczy umów o pracę na czas określony zawartych w celu
zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy oraz zawartych w
celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym.

Umowa o pracę na czas nieokreślony zostaje zawarta wówczas, gdy strony wyraźnie to
ustaliły lub gdy brak jest ustaleń, jaką zawarto umowę, a z okoliczności towarzyszących zawarciu
umowy nie wynika, że zawarto umowę innego rodzaju. Umowa o pracę na czas nieokreślony,
zwana także umową bezterminową, charakteryzuje się tym, iż strony nie wskazują w niej daty lub
zdarzenia, wskutek których miałaby ulec rozwiązaniu. Umowa ta stwarza dla pracownika najdalej
idące gwarancje przede wszystkim w zakresie trwałości stosunku pracy.
Rozwiązywanie umów o pracę
Zgodnie z przepisami Kodeksu Pracy rozwiązanie umów może
nastąpić:
 na mocy porozumienia stron,
 przez oświadczenie woli jednej ze stron z zachowaniem
okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę za
wypowiedzeniem),
 przez oświadczenie jednej ze stron bez zachowania okresu
wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę bez
wypowiedzenia),
 z upływem czasu, na który była zawarta,
 z dniem ukończenia pracy, dla której wykonania była zawarta.
Ponadto umowa o pracę wygasa w przypadku śmierci
pracownika, śmierci pracodawcy, z upływem 3 miesięcy
nieobecności pracownika z powodu tymczasowego
aresztowania.
Umowy
cywilnoprawne
Co to jest umowa?

Umowa– w prawie cywilnym to zgodne porozumienie dwóch lub
więcej stron, ustalające ich wzajemne prawa lub obowiązki.
Według bardziej szczegółowej definicji umowa to stan faktyczny
polegający na złożeniu dwóch lub więcej zgodnych oświadczeń
woli zmierzających do powstania, uchylenia lub zmiany
uprawnień i obowiązków podmiotów składających te
oświadczenia woli. Umowy są zawsze co najmniej dwustronnymi
czynnościami prawnymi. Występuje jednak wyjątek jednostronny
– dotyczy to podpisania weksla.

Oprócz umów w rozumieniu prawa cywilnego istnieją także
umowy administracyjne i umowy międzynarodowe.
Umowy w prawie polskim

Umowy w polskim prawie cywilnym reguluje
podgałąź prawa cywilnego zwana prawem
zobowiązań, której zasadniczy zrąb znajduje się w
księdze trzeciej kodeksu cywilnego. Księga ta
zawiera zarówno przepisy regulujące kwestie
wspólne dla wszystkich umów – związane z ich
zawarciem, ważnością, wykonywaniem itp. – jak i
przepisy regulujące konkretne typy umów,
najczęściej spotykane w obrocie prawnym, na czele
ze sprzedażą.
Zasada swobody umów



W prawie polskim od 1990 ponownie obowiązuje wywodząca się
jeszcze z prawa rzymskiego zasada swobody umów, wyrażona w
art. 353¹ Kodeksu cywilnego:
 "strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny
według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały
się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom
współżycia społecznego"
Oznacza to, że co do zasady strony mogą w ramach swobody
umów, nie przekraczając pewnych granic, umówić się o
wszystko, co prawo uznaje za podlegające jego uregulowaniom.
Ustawodawca w celu ochrony pewności obrotu wprowadził
pewne ograniczenia co do formy zawierania umów. Na przykład
umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości
powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. Niezachowanie
tej formy powoduje nieważność umowy.
Podział umów







Jednostronnie zobowiązujące – wynikają z nich obowiązki tylko dla
jednej strony
Dwustronnie zobowiązujące – wynikają z nich obowiązki dla obu stron
Wzajemne - których świadczenie jednej ze stron ma odpowiadać
świadczeniu drugiej strony (być jego ekwiwalentem)
Konsensualne – dochodzą do skutku z momentem złożenia zgodnych
oświadczeń woli przez strony
Realne – do ich zawarcia, oprócz zgodnych oświadczeń woli,
konieczne jest dodatkowe działanie (np. wydanie rzeczy)
Rozporządzające – powodują bezpośrednie przeniesienie prawa
podmiotowego, jego obciążenie lub zniesienie (np. sprzedaż rzeczy
oznaczonej indywidualnie)
Zobowiązujące – zobowiązują do określonego świadczenia nie
powodują jednak bezpośrednio rozporządzenia prawem podmiotowym
Umowy dzielą się ponadto na:
 nazwane – uregulowane w Kodeksie
cywilnym lub innych ustawach (np. sprzedaż,
pożyczka, użyczenie, przewóz)
 nienazwane – tworzone na zasadzie
swobody umów (np. franczyza, factoring,
timeshare).
Forma umowy









Prawo może uzależniać skutki prawne umowy od zawarcia jej z
zachowaniem określonej formy. Ze względu na formę wyróżnia
się umowy zawarte:
w drodze czynności konkludentnych – takich, które nie mogą być
uznane za formę ustną, a są zrozumiałe dla stron umowy.
Przykładem może być zamówienie dwóch piw przez podniesienie
dwóch palców,
ustnie,
w formie pisemnej,
w formie pisemnej z urzędowym potwierdzeniem podpisu,
w formie pisemnej z urzędowym potwierdzeniem daty,
w formie aktu notarialnego,
w formie przewidzianej ustawą szczególną,
inne, nie występujące w prawie polskim.
Umowy regulowane przez Kodeks
cywilny













umowa sprzedaży
umowa zamiany
umowa dostawy
umowa kontraktacji
umowa o dzieło
umowa o roboty budowlane
umowa najmu
umowa leasingu
umowa użyczenia
umowa pożyczki
umowa rachunku bankowego
umowa zlecenia
umowa agencyjna












umowa komisu
umowa przewozu
umowa spedycji
umowa ubezpieczenia
umowa przechowania
umowa składu
umowa spółki
umowa poręczenia
umowa darowizny
umowa renty
umowa adhezyjna
umowa o dożywocie
Kontrakt menedżerski
Spis treści:

Definicja

Elementy

Rodzaje

Zalety

Wady
Definicja kontraktu menedżerskiego
Kontrakt menedżerski to umowa cywilnoprawna, na
mocy której przyjmujący zlecenie (zarządca)
zobowiązuje się za wynagrodzeniem, do stałego
wykonywania czynności zarządu
przedsiębiorstwem zleceniodawcy
(przedsiębiorcy) w jego imieniu i na jego rzecz.
Elementy kontraktu menedżerskiego









przedmiot umowy,
obowiązki stron,
odpowiedzialność zarządzającego,
zadania do wykonania i kryteria oceny
efektywności ich realizacji,
samodzielność zarządzającego,
czas trwania umowy,
wynagrodzenie i dodatki motywacyjne,
elementy socjalne,
złoty parasol, czyli odprawa.
Rodzaje kontraktów menedżerskich

kontrakty menedżerskie w przedsiębiorstwach
państwowych

kontrakty menedżerskie w jednoosobowych spółkach
Skarbu Państwa

umowy o zarządzanie majątkiem Narodowych Funduszy
Inwestycyjnych,

kontrakty menedżerskie w przedsiębiorstwach prywatnych
Zalety kontraktu menedżerskiego

duża swoboda w ich tworzeniu

kontrakt menedżerski może być zawarty w formie umowy o
pracę lub umowy prawa cywilnego,

menedżer negocjuje swoje przywileje i obowiązki,

pensja menedżera zwykle składa się z części stałej i
zmiennej, uzależnionej od wyników,

"złote parasole"
Wady kontraktu menedżerskiego

menedżerowie na kontraktach opodatkowani są
tak samo jak zwykli pracownicy.

zakaz konkurencji

odpowiedzialność menedżera z tytułu
sprawowania zarządu opiera się na zasadzie winy
Dziękujemy za uwagę
Download