LCH 1 Zajęcia nr 54 Rola glukozy w przyrodzie. 1. Występowanie w

advertisement
LCH 1 Zajęcia nr 54
Rola glukozy w przyrodzie.
1. Występowanie w przyrodzie
a. Glukoza jest najbardziej rozpowszechnionym cukrem prostym występującym w
przyrodzie, występuje w owocach, miodzie
b. Jest składnikiem dwucukrów np. sacharoza, laktoza, maltoza, oraz podstawową
jednostką w polisacharydach np.: skrobi, celulozie, glikogenie.
2. Glukoza pod wpływem bakterii obecnych w środowisku ulega procesom fermentacji:
a. Alkoholowa
znajduje zastosowanie podczas produkcji wina i piwa. Mocniejsze alkohole uzyskuje
się po rektyfikacji (rodzaj destylacji) i uszlachetnieniu wydestylowanego produktu.
b. Mlekowa
C6H12O6
2 CH3 CH
COOH
OH
Kwas 2-hydroksypropanowy
występuje podczas kwaszenia kapusty, ogórków czy mleka. Ten sam rodzaj
fermentacji służy do kwaszenia karmy dla bydła.
W organizmach zwierzęcym energia uzyskiwana jest w procesie przekształcania
glukozy w kwas pirogronowy (beztlenowo). Kwas ten przy małym dostępie tlenu
przekształca się w kwas mlekowy – będący przyczyną zmęczenia mięśni. Natomiast
przy dobrym dostępie tlenu przekształca się w CO2 i wodę. Całkowite utlenienie
glukozy pozwala organizmom zwierzęcym przekształcid około 40% energii
chemicznej w kinetyczną tzn. uzyskad około 1100kJ energii na mol glukozy
c. Masłowa
C6H12O6
CH3 CH2 CH2 COOH + 2H2 + 2CO2
Kwas masłowy
zachodzi między innymi podczas kwaszenia karmy dla bydła w momencie gdy masa
kwaszona nie jest ściśle ułożona k trakcie kwaszenia, powietrze dostaje się w głąb
kiszonki i tworzy się kwas masłowy. Taka karma nie nadaje się do wykorzystania.
3. Zastosowanie glukozy
a. Ponieważ glukoza jest łatwo przyswajalna przez organizm, stosuje się ją w medycynie
jako środek wzmacniający (roztwór w postaci kroplówki)
b. W przemyśle cukierniczym do przygotowywania dżemów, cukierków i innych
słodyczy.
c. W przemyśle farmaceutycznym jako dodatek do leków (dla poprawienia smaku).
4. Chityna – substancja szkieletowa owadów i skorupiaków – ma budowę zbliżoną do celulozy –
jedna z grup hydroksylowych glukopiranozy została zastąpiona przez grupę aminową.
Skutkiem tego jest znaczny wzrost wytrzymałości mechanicznej chityny w stosunku do
celulozy.
5. Miód pszczeli – to nasycony lub przesycony roztwór cukrów, zawierający maksymalnie około
20% wody. Składnikami stałymi tej mieszaniny są przede wszystkim glukoza i fruktoza, a także
niewielka ilośd kwasu glukonowego. Stąd niskie pH miodu, wahające się od 3,2 do 4,5. Przy
tak niskim pH rozwój drobnoustrojów i bakterii chorobotwórczych jest zahamowany, gdyż
optymalna kwasowośd potrzebna dla ich rozwoju wynosi prawie 7. Małe wartości pH
wzmagają działanie bakteriobójcze białych krwinek obecnych w organizmie. Ustalono, że
działanie bakteriobójcze miodu jest spowodowane obecnością przede wszystkim nadtlenku
wodoru. Związek ten powstaje w miodzie w wyniku przemian enzymatycznych, które mogą
byd zapisane w formie uproszczonej:
COOH
C6H12O 6 + H 2O + O 2
enzymy
H
C
OH
+ H 2O 2
HO
C
H
H
C
OH
H
C
OH
CH2OH
Kwas glukonowy
Produkty tej reakcji konserwują miód. Nadtlenek wodoru ulega jednak dośd szybko
rozkładowi, nie jest więc jedynym czynnikiem powodującym antybakteryjne działanie. Do
czynników antybakteryjnych zalicza się między innymi pinocembriny, które występują w
propolisie – substancji zbieranej przez pszczoły z pąków niektórych gatunków drzew. Inne
antybakteryjne składniki w zależności od pochodzenia miodu to:
Benzeno-1,4-diol
Kwas 3-fenylo-2hydroksypropionowy
Kwas 3,5-dimetoksybenzoesowy
Kwas salicylowy
Miody mają zróżnicowane właściwości bakteriobójcze. Najwyraźniej właściwości te
zaznaczają się w przypadku miodu z manuka (dziko rosnącego drzewa w Nowej Zelandii).
Badania laboratoryjne i kliniczne wykazały, że miód ten może byd stosowany w ok. 5%
roztworze jako skuteczny lek przy owrzodzeniach żołądka i dwunastnicy. Ponadto przyspiesza
on gojenie się ran po oparzeniach.
Download